…ΩΣ ΠΕΔΙΟΝ ΔΟΞΗΣ ΛΑΜΠΡΟΝ ΤΩΝ ΤΡΩΚΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ…
Ζώντας την τραγικά κι απίστευτα ασπόνδυλη κι αυτοκτονική πολιτική πραγματικότητα της σημερινής Ελλάδος, η ιλαροτραγωδία υπερβαίνει τόσο κάθε όριο που την ορίζει, ώστε η όλη παράστασις καταντά μία χαλασμένη, ξυνισμένη σούπα, η οποία μετά πλήρους σοβαρότητος σερβίρεται στον «κυρίαρχο λαό» της… του οποίου οι γευστικές αισθήσεις έχουν εν τω μεταξύ καταλλήλως μετατοπισθή προς την αηδή κατεύθυνση που επιβάλλουν τα εκ παραλλήλου σωρηδόν συρρέοντα «πολιτιστικά» υποπροϊόντα του κατακλύζοντος ηχητικού και τηλεοπτικού κίτς που μονοπωλεί την περιβόητη «δημοκρατική πολυφωνία»…
Προσπαθώ επί χρόνια πολλά να καταλάβω, πράγματι, τα σκοτεινά κίνητρα όλων εκείνων των ανδρεικέλων που συνθέτουν το νοσηρό μωσαϊκό της όλης, ειδικώτερα δε της πολιτικής, Σκηνής του ανόστου αυτού «Θεάτρου Σκιών», κυριολεκτικώτατα, το οποίον αυτή συνολικώς συνιστά. Είναι συνειδητή 100% η διαρκής Προδοσία; Είναι απλούστατα το βόλεμα μιας εμπορο-κομματικής Μαφίας, της οποίας τα ανδρείκελα διαγκωνίζονται για να φθάσουν στην κεντρική «κουτάλα» των Μαγειρείων του λαοπροβλήτου δημοκρατικού Συστήματος, χωρίς όμως να ξεπερνούν κάποιους βασικούς κανόνες αμοιβαίας συμπεριφοράς, κατά το θεμελιώδες αξίωμα «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει»; Είναι μήπως ένας παραπλανημένος, στρεβλός και, τελικά, εγωκεντρικός ιδεαλισμός που, υπό τον αρρωστημένα αυτάρεσκο μανδύα ψευδών ιδεωδών και της γνωστής ανθρωπιστικής ηθικολογίας, βολεύεται άριστα με την ζεστασιά της κεντρικής ή παράπλευρης εξουσίας ή/και το ζεστό χρήμα, που αδιάκοπα γεμίζει τις αχόρταγες συνασπισμένες ιδεαλιστικές κάσες των ποικιλοχρώμων κραχτών και ινστρουχτόρων του κακοστημένου παρωδιακού Θεάτρου Σκιών;
Ευτυχώς, το Σύστημα και τα καλοταϊσμένα του ανδράρια μου παρέχουν αφειδώς υλικό που μπορεί να με καθοδηγήση στον λαβύρινθο της ψυχαναλύσεώς τους, ώστε και τον Μινώταυρο που κατατρώγει τις σάρκες της Πατρίδος να συναντήσω – και να μη χαθώ μέσα στις ατέρμονες αναδιπλώσεις και σκοτεινές του παθογενείς σήραγγες.
Ευτυχώς ακόμη, για να αποφανθούμε περί της ιδιοσυστασίας της σούπας του Μινωταύρου, που προϊσταται των μαγειρείων του Λαβυρίνθου, δεν είναι απαραίτητο να καταπιούμε μεγάλες ποσότητές της. Ακόμη, ουσιώδης είναι η λεπτομέρεια ότι δεν πρόκειται κάν να καταπιούμε τίποτε, καθώς ο όχλος που δίκην ντρεσαρισμένου κατοικιδίου του Λαβυρίνθου διαρκώς υποχρεώνεται – αλλά θα την γευθούμε απλώς, για ν’ αποθαυμάσουμε τα πνευματικά αγαθά της Δημοκρατίας, ν’ αναγνωρίσουμε την απαράμιλλη χλιδή του ανενόχλητου Ύπνου…
Ας είναι καλά ο ευτραφής αρχιδοκιμαστής των μαγειρείων, που μου δίνει το πρώτο πάτημα! Είπε, λοιπόν, λίγο προτού πάη να καταθέση στεφάνι στο μαυσωλείο του Τουρκοεβραίου αρχισφαγέως των Ελλήνων, όπου και επιδεικνύονται καταληφθείσες σημαίες Ελληνικών στρατιωτικών μονάδων, ο κ. Καραμανλής τα εξής βαρύγδουπα: «Στηρίζουμε την εξωτερική μας πολιτική στην στέρεα βάση της ειρήνης, της συναδέλφωσης και της συνεργασίας»!!!
Λίγο νωρίτερα είχα ακούσει τον υφυπουργό, επισκεπτόμενο ελληνική μονάδα στο Κόσοβο, και τον υπουργό Εθνικής Αμύνης να εκφράζωνται με πανομοιότυπη φρασεολογία ως προς το που βασίζουν το … «αμυντικό μας δόγμα» – ναί, πιστέψτε το, «στην ειρήνη και στην συναδέλφωση» κι αυτό! Διευκρινίζοντας και ότι, αφού από το δόγμα αμύνης (συνυφασμένο πάντοτε με το θλιβερά παθητικό «δεν διεκδικούμε τίποτε»), έχουμε ήδη μεταπέσει όχι απλώς στο «δόγμα αποτροπής» αλλά, ακόμη πιο κάτω, στο δόγμα του δήγματος – λέμε, δηλαδή, στον εχθρό το εξής: «Περνάς μεν όποτε γουστάρεις – αλλά να ξέρης ότι η επιχείρησή σου δεν θα είναι αναίμακτη» – μπορούμε, λοιπόν, να κοιμόμαστε ήσυχοι, διότι σ’ αυτό τουλάχιστον μπορούμε ν’ ανταποκριθούμε! Τρομερό αμυντικό δόγμα. Προφανώς εξ ιδίων κρίνοντας, αφού μεταφέρουν την ιδίαν αυτών άκρα δειλία στους εχθρούς μας, κυρίως δε τους Τούρκους, ελπίζοντες ότι μόλις κι αυτοί ακούσουν για αίματα θα καθήσουν στ’ αυγά τους…
Όμως, για να λέμε και την άλλη πλευρά, δεν αρκείται το πολιτικαντικό μας κηφηναριό στην ασφάλεια του «ανταποδοτικού πλήγματος»: αντιθέτως, πρωτοστατεί ενεργά (…να που γίνονται κι ενεργοί ενίοτε!) και κάνει ό,τι μπορεί για να επιτύχη την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., ώστε να μη χρειάζεται να τραυματισθούν κιόλας οι άνθρωποι για να εισβάλουν!
Είναι και ανθρωπιστικό, βλέπετε, το θέμα! Όπως λέει κι ο θεματοφύλαξ της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κουκουλοφόρων Συνασπισμός, 9 χιλιάδες έχουν χάσει την ζωή τους προσπαθώντας να παραβιάσουν τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως – και, άρα, λέει, επιβάλλεται όχι μόνον η Τουρκία αλλά όλος ο έγχρωμος τρίτος κόσμος αυτομάτως να ενταχθούν σ’ αυτήν!
Και πρέπει με κοινοτικά κονδύλια ν’ ανοίξουν γραφεία ανά την Ασία και την Αφρική που να διοργανώνουν εβδομαδιαίες πτήσεις προς τις Ευρωπαϊκές (ακόμα;) πόλεις όπου επιθυμούν να εγκατασταθούν! Έτσι, αν την επομένη χρονιά εμπλουτισθούμε πολιτισμικά με 9 εκατομμύρια αφροασιατών μεταναστών με αναζητήσεις, μιάς που εμείς χάρις στην δράσι παρασίτων συνασπιστικού-φιλελευθέρου τύπου έχουμε χάσει τις δικές μας, να μας εμφυσήσουν όχι μόνον την πνοή της δημιουργίας – αλλά και να αναδείξουν, ελπίζουν, αυτούς τους ιδίους, ως πολιτικούς τους ευεργέτες σε αδιαφιλονίκητο πια κεντρικό αφεντικό, από τωρινό παρατρεχάμενο και μη κυβερνητικό χλιδάτο αλλά ιδιότροπο, χαϊδεμένο και φλύαρο κατοικίδιο του Συστήματος.
Ακουσίως αναθυμούμαι εδώ και την μνημειώδη διακήρυξη ενός προγενεστέρου στρατηγικού σχεδιαστού της Εθνικής Αμύνης υπό δημοκρατικήν οπτική, του πολυλιβανισμένου καπιταλοσοσιαλιστού Α. Παπανδρέου, ο οποίος είχε
διακηρύξει το ασύλληπτον ότι φτιάχνει «στρατό μή-πολέμου»… Για να βρη τόσους μιμητάς!
Διότι τουλάχιστον εδώ το Σύστημα δεν πάσχει από παλινωδίες και αντιφάσεις, για τις οποίες πολλοί, και εξ ιδίων μάλιστα, επί τόσων άλλων ζητημάτων το μέμφονται… Ο στρατός μη πολέμου, η πυροσβεστική μη φωτιάς, τα σχολεία μη εκπαιδεύσεως, τα πανεπιστήμια μη επιστήμης, η επαγγελματική εκπαίδευση μη εργασίας, η οικονομία μη οικονομίας, η διακυβέρνηση μη κυβερνήσεως, η αστυνομία μη συλλήψεων, η συνοριοφυλακή μη φυλάξεως και ούτω καθ’ εξής, αποτελούν ένα μόνιμο και σταθερό σήμα κατατεθέν της παρούσης τάξεως – και ας μη έχουμε παράπονο!
Η αρχή της ήσσονος προσπαθείας, της σαρώσεως σκουπιδιών «κάτω απ’ το χαλί», του στρουθοκαμηλισμού και της συλλογικής εθελοτυφλίας, όπου οι όποιες αναδυόμενες αντίθετες φωνές είτε πνίγονται είτε καταγγέλλονται ως φασιστικές και αντιδημοκρατικές, οπότε κι η αυτοματοποιημένη διαδικασία απορρίψεως με την οποία ντρεσάρονται οι πολίτες-κατοικίδια ενεργοποιείται, ώστε να εξασφαλισθή η συλλογικότης της αυταπάτης, γιατί αλλοιώς και γι’ αυτούς ακόμη τους αιθεροβάμονες τσαρλατάνους θα είχεν εκείνη πολύ μικρή και υπερβολικά παροδική (ακόμη και για τα δικά τους μέτρα) αξία – η πρακτικώς αδιαφιλονίκητη, τουτέστιν, πρόταξις του οχλοπολιτικαντικού φτιαχτού «εδώ και τώρα» έναντι του απωτέρου και εθνικού -, χαρακτηρίζουν την αυτοκτονικήν αυτή υπόσκαψη και καταπολέμηση κάθε εθνικού μας συμφέροντος από αυτό που το παρόν λαοπρόβλητο σύστημα (με τους σκοτεινούς μεν, αλλά ηλεκτροφωτιζομένους και καλολαδωμένους [πρβλ. SIEMENS κοκ] λαβυρίνθους του) αναδεικνύει ως «πολιτική ηγεσία».
Έχει το φαυλοκρατικό κομματικό μας Σύστημα πολιτικά αδιέξοδα; Επικαλείται το παντοδύναμο και τρομακτικό όνομα της περιβόητης «λαϊκής εντολής» η οποία αυτοτελώς δικαιώνει επιλογές και κατάφωρα, ακόμη, εγκλήματα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος, με επανάκαμψη, εν ανάγκη, στην ανανεωτική «εντολή», μέσω των γνωστών εκλογικών γυφτοπανηγύρεων. Για τον λογαριασμό, μη ανησυχήτε! Ουδέν πρόβλημα: οι παρασκηνιακοί άρχοντες του χρήματος, ξένες μυστικές υπηρεσίες, Λέσχες, ανώνυμες εταιρείες, Τράπεζες και πολλοί άλλοι ευγενείς καλοθεληταί αναλαμβάνουν όλα τα έξοδα της πολλαπλής εκστρατείας παραπλανήσεως και εκτροχιασμού του Λαού. Όχι, βέβαια, επειδή «είναι τόσο καλοί άνθρωποι» και θέλουν να βοηθήσουν τον Λαό και να του εκμαιεύσουν την (σωστή, εννοείται!) εντολή – αλλά επειδή όλοι αυτοί είναι πανεπιστήμονες στην τέχνη της μεγιστοποιήσεως κερδών και ωφελημάτων διά του δανείζειν… Φυσικά, τον λογαριασμό σ’ αυτούς δεν τον πληρώνουν τα κόμματα κι οι ανιδιοτελείς τους ιδεαλιστικοί υπηρέτες (…του λαού, εννοείται), αλλά ο κυρίαρχος λαός. Επειδή όμως τόσο σκοτίζονται και ξαγρυπνούν για την υγεία του, μάλιστα δε την ψυχονοητική (αυτό χωρίς πλάκα τώρα: σκεφτείτε ξαφνικά νάρχονταν στα καλά του και νάβγαινε από τις συλλογικές του αυταπάτες και ονειροπαρμένα συννεφάκια αυτοσπουδαιότητος!), δεν του μιλούνε βέβαια ποτέ γι’ αυτό.
Άλλως τε η ταυτολογική αυτοτέλεια της πανισχύρου αναγωγής στην καλομαγειρεμένη «λαϊκή εντολή» ή «φωνή του λαού» προβάλλεται πολλαπλώς ως η πεμπτουσία της διακρίσεως μεταξύ ορθού και λανθασμένου, δικαίου και αδίκου, δίκην απολύτου θεϊκής αποφάνσεως, την οποίαν όμως δι’ ευτελεστάτων υποβολών και τεχνικών υποσυνειδήτου χειραγωγήσεως επιχειρούν άπαντες να κατευθύνουν και ελέγξουν, σ’ ένα κολασμένο χορό δισεκατομμυρίων επί της σκιοθεατρικής σκηνής του ελεεινού «πολιτικού βίου» ενός λαού που για να μη λιμοκτονήση δανείζεται κάθε ώρα της δανεικής του ψευδο-ζωής…
Όταν δε η λαϊκή εντολή είναι εντελώς καταφανής και εντελώς αντίθετη προς όλον τον ελεεινόν αυτό συρφετό των «εκλεκτών» απατεώνων συλλήβδην, τότε την αποφεύγουν καθώς ο διάολος το λιβάνι – που λέει ο λαός (κάτι που δεν έχω καταλάβει, αφού και αυτοί και ο διάολος μια χαρά τα πάνε μετο λιβάνι και τα λιβανιστήρια!)… Μη περιμένετε, λοιπόν, δημοψήφισμα για το άνοιγμα των συνόρων για την νόμιμη και (δήθεν, να λέμε τώρα…) παράνομη εισβολή μεταναστών πάσης φυλής και χρώματος… Έ, είναι κι αντιρατσισταί βλέπετε – που σημαίνει ότι επιβάλλεται, επειδή αυτό δεν έχει καμμία σημασία, να κάνουν κάποιες διορθώσεις στο χρώμα μας! Και, φυσικά, μη περιμένετε και δημοψήφισμα για το αγκάθι των Σκοπίων! Ακούστε τους αξιοτίμους κ.κ. Τιποτένιους: «Δεν θ’ αφήσουμε σ’ όποιον θέλει να ασκήση εξωτερική πολιτική – όπως στα Ίμια που έβαλαν την σημαία! Η κυβέρνηση είναι η μόνη αρμόδια γι’ αυτό!» Ο λαός ας κάτση, λοιπόν, στ’ αυγά του – το νερό είναι στ’ αυλάκι του, μη σκοτίζεσθε… Ευχαριστούμε και τους φίλους μας Αμερικανούς που μας χάραξαν και πάλι τις αυλακιές!!!
Χαρήτε, λοιπόν, την στιγμή, χαρήτε την … ελευθερία, χαρήτε και τους λαοπροβλήτους ηγέτες σας, προ παντός.
Αφήστε τα για τον λογαριασμό… Έτσι είναι αυτή η ζωή – εις υγείαν των κορόϊδων! Τι να κάνουμε τώρα – έχουμε ανάγκες… Ας … πλερώνουν οι κυρίαρχοι κορόϊδοι 80% του ΑΕΠ για αποπληρωμή ΤΟΚΩΝ των δανείων που αναγκαστικά συνήψαν με τις ευεργέτιδες παγκόσμιες Τράπεζες … αφού τα δισεκατομμύρια από Βρυξέλλες μεριά δεν τους έφτασαν ούτε για φιλοδώρημα!
Όμως τι να γίνη – η Δημοκρατία έχει το κόστος της κύριοι! Στο κάτω-κάτω κι ο τελευταίος χαχόλος κομματοσταυλίτης έχει την ευκαιρία ν’ αναδειχθή σε λαοπατέρα – και να βρεθή στην πλευρά αυτών που εισπράττουν, από εκείνων που πληρώνουν τον λογαριασμό… Ας δούμε, με την κοινή λαϊκή διορατικότητα, κατ’ αντίθεσιν προς το οχλώδες συλλογικό «μαστούρεμα», λοιπόν, τι θάλεγε σχετικώς ο «εντός των τειχών» βολεμένος λαοπατέρας στον ευνοούμενό του αναδεικνυόμενο κομματοσταυλίτη:
Βλέπεις, λοιπόν, τι ουσιώδες είναι για την πολύτιμη Δημοκρατία μας να μη ξέρη ο λαός και πολλά από λογαριασμούς; Όταν φορτώνουμε με τους κομματικούς μας λογαριασμούς (με εξυπηρετήσεις, διορισμούς κοκ) και την ανικανότητά μας τους δημοσίους οργανισμούς, εταιρείες κοκ, τότε ερχόμαστε μετά και ζητάμε και τα ρέστα λέγοντας ότι «το δημόσιο δεν γίνεται … επιχειρηματίας» [και που το σκεφθήκαμε, οι άτιμοι! Και δεν σκέφτονται τα υποζύγια, πως κυρίως οι επιχειρηματίες, άχρωμοι ή και εθνικώς εχθρικοί, δεν γίνονται Δημόσιο!!!], οπότε τα ξεπουλάμε όσο-όσο και μπαλ(ζ)ώνουμε κι από ’κεί γερές δόσεις – βγάζουμε και καναδυό ’ξάμηνα έτσι, βαράμε ύστερα εκλογές, κάνουμε ένα όμορφο πακέτο, αγοράζει ελπίδα ο ψηφοφόρος … και πάει λέγοντας…
Τί;;; Να ξυπνήση; Δεν είσαι καλά αγόρι μου. Άκου ’δώ να μάθης:
Πρώτον, μέχρι αυτό να γίνη, εσύ θάχης κάνει πολύ γερό κομμάτι, άμα δεν κοιμάσαι όρθιος.
Δεύτερον, όπως και νάναι θάχης γίνει Λούης…
Τρίτον και κυριώτερον: οταν ξυπνήση, αγόρι μου, ο Έλληνας, γύρω του οι ομοεθνείς του θα είναι 70% γέροι, από τους νέους 40% φρικοχλέμπουρες, 18% εξηρτημένοι από ουσίες που θα περιμένουν σειρά να πεθάνουν, 16% θα βάζουν μολότωφ στα αυτοκίνητα των δικών μας εχθρών στα πλαίσια του αντιφασιστικού αγώνα που χρηματοδοτείται από μας τους ίδιους και την ΕΕ κι από τους υπόλοιπους, 9 στους δέκα δεν θα σηκώνουν κεφάλι απ’ τον αγώνα τους για την επιβίωση (είπαμε, η Δημοκρατία είναι το τελειότερο πολίτευμα, το ξέρεις δα τούτο, χε χε, – αλλά απαιτεί θυσίες!)… Και τώρα το κυριώτερο, φίλε μου: όλο μαζύ αυτό το ψυχοσωματικά ανάπηρο απομεινάρι λαού θα είναι μια απλή μειονότητα – με μιά μόνη διαφορά απ’ τις τόσες άλλες: ότι όλες μαζύ θα μισούν και θα εχθρεύωνται αυτήν ακριβώς!!! Δεν είναι μεγαλοφυές;
Είδες, κάτι έχουμε κι εμείς, τελικά, σκεφθή και για το απώτερο μέλλον – κι ας μας κατηγορούν για το αντίθετο οι φασίστες!
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΗ: ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΗ;;;
Ας δούμε την αλήθεια κατάματα: το πρόβλημα της «πολιτικής ηγεσίας» δεν είναι τι θα κάνη – αυτό είναι δεδομένο: θα κάνη το μόνο που γνωρίζει και μπορεί εκ φύσεως να κάνη – θα ξεπουλήση τα πάντα και χωρίς, μάλιστα, αντίτιμο καν. Το μόνο τους πρόβλημα είναι πως θα το περάσουν στον λαό που συνεχώς «εκπαιδεύουν» αλλά και καταλλήλως «ανανεώνουν» με ορδές αλλογενών και αλλοφύλων καλοδεχουμένων «λαθρο»(ΔΗΘΕΝ!!!)-μεταναστών, διά της ΑΦΟΜΟΙΩΣΕΩΣ των οποίων, καθώς άκουγα το πρωί της 22ας Φεβρουαρίου κυβερνητικό βουλευτή να επαίρεται, επιδιώκουν την ολοσχερή και αμετάκλητο λασποποίηση του λαού, ώστε να μη είναι τόσο δύστροπος και εθνικώς ιδιόρρυθμος!!!
Ζήτω η πολυπολιτισμικότης, λοιπόν.
Εκεί έδειχνε και λίγες ώρες νωρίτερα στην εκπομπή της Παναγιωταρέα και ο γνωστός «κύριος τίποτα», κατά Πάγκαλον. Έλεγε, μάλιστα, ότι ο Εθνικισμός είναι παρωχημένη στάση που χαρακτηρίζει τα Βαλκάνια πια μόνο – αλλά … εμείς δεν είμαστε Βαλκάνια αλλά Ευρώπη πια. ΔΙΑΒΑΖΕ, εμείς είμαστε πιστό προτεκτοράτο της ΝΠΤΠ και δεν κάνουμε αταξίες, άσχετα τι μας σκαρώνουν τα αφεντικά μας… Διότι σ’ αυτήν την Ευρώπη ασφαλώς παραπέμπει ο κ. Τίποτας, ζητώντας να απαντήσουμε στις λόγχες με λουλούδια – όπως αυτά που μας θέλουν να ραίνουμε τις εισβάλλουσες τριτοκοσμικές μάζες οι οποίες υλοποιούν το εκτυλισσόμενο Σιωνιστικό περί πλήρους γενοκτονίας των υπνωτισμένων Λευκών Λαών σχέδιο, με την παθητική τους μάλιστα συγκατάνευση!
…Αλλά, προ παντός, με την ενεργό και κεντρική συνέργεια ενός, ουσιαστικά Τιποτένιου βέβαια, μέρους των Λαών μας, το οποίον μέσω της κρατούσης φαυλοκρατίας του χρήματος, δικτατορικώς και μονοπωλιακώς ως λαοπροβλήτου και απαραβιάστου επιβαλλομένης, αναδεικνύεται (με τις γνωστές αξιοκρατικές διαδικασίες της δημοκρατίας τους) σε ηγέτιδα κλίκα (…), εν είδει (καρκινοβλήτου, μάλιστα!) ουράς στην θέση κεφαλής – ώστε να προχωρούν με την όπισθεν, όπως αυτοί άλλως τε καλά κατέχουν!
Ο άλλος πάλι κυβερνητικός βουλευτής ανέλυεν εμβριθώς ότι, αν οι Βόσνιοι δεν ήσαν εθνικισταί, δεν θα γίνονταν πόλεμος στην περιοχή τους, το ίδιο κι οι Κούρδοι αν άφηναν να αφομοιωθούν και να γίνουν καλοί Τούρκοι … κι έτσι πρέπει κι εμείς ν’ αφομοιώσουμε όλους τους ξένους – συγγνώμην, ποιούς ξένους, όλοι Έλληνες είμαστε, κι αυτών τα παιδιά πιο πατριώτες κι απ’ τα δικά μας, και κανενός ο πατριωτισμός δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθή και, και, και … και η βλακεία όρια δεν έχει!!! Παιδική χαρά – ή χορός οργιώδης των φαύλων και προδοτών;;;
Η δειλία ανηγμένη εις δόγμα ευρίσκει χιλιάδες ισοδύναμες, τελικώς, εκφράσεις! Η βλακεία και η νοητική σύγχυσις είναι πάντοτε οι άριστοι συνεργοί των φαύλων. Όμως δεν θα κλείσουμε κι εμείς τα μάτια καθώς μόνοι τους αυτοαποκαλύπτονται: Διότι η άλλη, αποσιωπωμένη, όψις της ως άνω εμπεριστατωμένης κυβερνητικής «γεωστρατηγικής» (… γελάστε ελεύθερα) οπτικής και αναλύσεως θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα – κι όχι μόνον ως ευτράπελος διασκέδασις: Συνδυάζοντας, μάλιστα, και με την ταυτότητα του «Τίποτα» στα πλαίσια της ΕΕ, κατανοούμε τουλάχιστον υποσυνείδητα, αν δεν συνειδητοποιούμε, ότι πρέπει να παύσουμε να είμαστε τόσο φανατικά Έλληνες, οπότε ούτε και θα χρειάζεται οι φίλοι μας Τούρκοι να μας απειλούν με πόλεμο! Επί τέλους – ΠΕΡΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ! Ειρήνη, αδέλφια – συγγνώμην … καρντάσια και κουμπάροι!
Αλήθεια, και με τους Σκοπιανούς, γιατί δεν τους στέλνουμε μερικά ακόμη από τα παλιά μας άρματα μάχης, γιατί όχι και τα υπό απόσυρσιν Φάντομ καθώς και τα Α7 Κορσαίρ, επιδεικνύοντας καλή θέληση; Έ, τι διάολο – δεν θα ντραπούν να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον μας;;;
Έχει μια βάση αυτό, αν το σκεφθήτε…
Όπως και η πρόταση Νίμιτς, καθώς ο προμαχώνας αυτός των εθνικών δικαίων (δεν είμαι εντελώς βέβαιος μόνον ΤΙΝΟΣ) από την γνωστή ενάρετη οικογένεια, η κ. Μπακογιάννη ανεκοίνωσε, αποτελεί μιάν επίσης σοβαρή βάση και αφετηρία για διαπραγμάτευση και προσέγγιση.
Εδώ, πάλι, ο απροκάλυπτος εμπαιγμός χτυπάει κόκκινα – και χρειάζεται να φωνασκούν όλοι μαζύ, προκειμένου να μη διαθέτουμε τα αναγκαία δευτερόλεπτα συνειδητοποιήσεως και εγρηγόρσεως ώστε να ξεφύγουμε από τα εκκωφαντικώς προσφερόμενα ετοιμοφόρετα πλαίσια και τροχιές (μή!) αντιλήψεως του ζητήματος! Θέλουν όλοι μαζύ να μας πουν, κι οι Σκοπιανοί εξάγουν πλήρη αξιοποίηση της εδώ εσωτερικής θεατρικής διεργασίας εμπαιγμού, πέραν της δεδομένης απουσίας αντιπάλου (στην κορυφή της ιδικής μας πλευράς), ότι πράγματι είναι ευνοϊκό για την ελληνική πλευρά να ονομασθούν κάτι σαν «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ενώ ανεχθήκαμε (εννοώ, συνεχίζοντες αποδεχόμενοι την επιστασία αυτού του ιουδαϊκού σκαθαριού, που λίγο νωρίτερα είχε χαρακτηρίσει εντελώς ακατανόητη την εμμονή μας στην μνήμη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αυτού του «σφαγέως των λαών»!!!) και το απροκαλύπτως κοροϊδευτικό «Ανεξάρτητη (:πάει να πη, ελεύθερη!!!) Μακεδονία», σαν να πρέπει να είμαστε ευγνώμονες αν μας γίνη αυτή η χάρη, να μη ονομασθούν έτσι – ενώ βέβαια οι Σκοπιανοί γαντζώνονται σ’ αυτήν την εκδοχή που δεν θα μπορούσαν και να ονειρευτούν, κάνοντας εν ταυτώ και τους δύσκολους μεν, αλλά συγκαταβατικούς… «Έ, ας την κάνουμε κι αυτήν την θυσία, να συζητήσουμε μια τέτοια πρόταση, ώστε να μη μας λέτε και αδιαλλάκτους!»
Πρόκειται για ένα παροιμιώδες σύμπλεγμα ιουδαϊκής μηχανορραφίας (Νίμιτς) και αναισχύντου βαλκανικού παζαριού με όλην την θρασύδειλη εμπορική επιθετικότητα ανατολίτικων τεχνασμάτων, αφ’ ενός, και της εδώ θεατρικής αυλής των μνηστήρων της εξουσίας, αφ’ ετέρου, με κεντρικό ενδιαφέρον την ανάρρηση ή διατήρηση στην κεντρική εξουσία, καθώς διαρκώς προσπαθούν να υπερβούν αλλήλους σε δουλικότητα έναντι όποιου φαίνεται δυνατός από έξω, πρώτιστα δε των αφεντικών της ΝΠΤΠ, ώστε και να μη πολυσκοτίζωνται και αναλίσκωνται εκτός του κεντρικού τους παρασιτικού ενδιαφέροντος: εν σχέσει προς το οποίο, η εξωτερική πολιτική, ή μάλλον η Πολιτική εν γένει, στην αληθή της έννοια, αποτελεί απαράδεκτο «βαρίδιο» και εκτροπή εκ του βασικού «έργου», μάλιστα δε επικίνδυνη, ως εκ των συνεπαγομένων κινδύνων αντιμετωπίσεως όλων εκείνων που αναβάλλονται αορίστως και χαρίζονται σιωπηρώς, κατά το δυνατόν και μεθ’ ικανής παραλλήλου παραισθησιογόνου/κατασταλτικής/ψυχονοητικώς συμφορητικής και δραστικώς ευνουχιστικής δράσεως, υπό τα γαργαλιστικά ψυθεύματα του καταλυτικώς και υποσυνειδήτως παραστατούντος ευδαιμονισμού των παρηκμασμένων λαπάδων, παρουσιάζοντας εν ταυτώ την γραμμή τους ως μόνην ρεαλιστική και εκ των δεδομένων επιβεβλημένη.
Εκ δε των τοιούτων γαργαλιστικών ψυθευμάτων ολικού εθνικού ευνουχισμού τα κύριώτερα είναι τα όσα ανάγουν την φαυλότητα και δειλίαν εις προτέρημα, μέσω μιας στρεβλής και πονηράς αποστεώσεώς των εις μεσανατολίζουσαν ηθικολογίαν. Γι’ αυτό και προτιμάται πάντοτε ένας αυθεντικός μεσανατολίτης να συντονίζη… Ιουδαίοι και Σαρακηνοί, συμφωνούν ότι προτάσεις όπως εκείνη, τότε, του Μιλόσεβιτς για εξαγωγή του εξαμβλωματικού αυτού εθνογραφικού όγκου και διαμοιράσεώς του μεταξύ Σερβίας και Ελλάδος είναι εντελώς αδιανόητες! Ανυποψίαστος περί της ακριβούς εθνικής-συνομοταξιακής ταξινομήσεως του μπαρμπα-Δρακουμέλ, προχώρησε αφελέστατα ο Μιλόσεβιτς σε τέτοια πρόταση, τότε, κάτω από το τραπέζι ασφαλώς – οπότε και, αυτός ο γνωστός βράχος ηθικής και νομιμότητος, έσπευσε να καταγγείλη την ανήθικη αυτή πρόταση στα αφεντικά του!!!
Αφού δε, προς τα έξω προσποιούμενος άλλα, απέτυχε να επισφραγίση το οριστικό και εξ αρχής ξεπούλημα, λόγω και του σκοπέλου Σαμαρά, δεν παρέλειψε και η νέα θεοντόρητη ελπίδα της ενάρετης αυτής οικογενείας να επωφεληθή μυθικά ποσά μέσω πλαγίων προμηθειών (κι ας βρώμησαν τα πετρέλαια – «κάνε πως δεν ακούς και πούλα τρέλλα», κατά γνωστόν εγκόλπημα των παχυδέρμων της συνομοταξίας τους) υπό το βολικό καθεστώς δήθεν εμπάργκο, που ενεργοποίησε όλους τους καιροφυλακτούντες μαυραγορίτες που θησαύρισαν… Για να έλθουν μετά οι ίδιοι και να πούν μετά του ιδιαιτέρου των πιθηκοειδούς θράσους: «Και τι πετύχαμε με το εμπάργκο;»
Τώρα επανέρχονται με τις εμβριθείς τους αναλύσεις κατά τις οποίες, χτίζοντας επάνω στον κοπανιστό αέρα της «δεδομένης» (χάρις στους ιδίους!) αποδοχής ήττας που προσπαθούμε απεγνωσμένα (αλλά, ευτυχώς, με μονοιασμένα όλα σχεδόν τα πολιτικαντικά τρωκτικά…) να βαφτίσουμε σχετική νίκη, αποφαίνονται «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα», αφού (επειδή παρασυρθήκαν από την ακατάσχετή τους πατριωτική μαχητικότητα!!!) «δεν απεδέχθησαν τότε» τις προτάσεις των Σκοπιανών, για τις οποίες τώρα τους ικετεύουν και (ως πονηροί «παζαρτζήδες») … δεν αποδέχονται, ώστε αν «καταφέρουν» όρο τύπου «Δημοκρατία της Μακεδονίας» να μας καλέσουν να τους … δοξάσουμε!!!
Πράγμα που πρέπει σκηνοθετικώς να πακετάρουν κατάλληλα για τον δημόσιο «καραγκιόζ-μπερντέ» της Δημοκρατίας τους, λόγω μεταβολής κάποιων δεδομένων… Άλλως τε και επί υπουργείας Μολυβιάτη είχαν καλοδεχθή άλλη πρόταση Νίμιτς, ΜΕ ΔΙΠΛΗ ονομασία (πράγμα στο οποίο, στα πλαίσια της παραπλανήσεως του κοινού, τόσο βάρος θέτουν – ενώ πάλι επ’ αυτής της βάσεως, διπλής ονομασίας, συνέρχονται – και λες και όλες οι προτάσεις του Ιουδαίου «νονού» καταλήγουν στο αυτό!) ΚΑΙ με απεμπόληση και του δικαιώματος της Ελλάδος να χρησιμοποιή τον όρο «Μακεδονία» και τα παράγωγα επίθετα!!! Πρόταση που, βέβαια, και πάλι συζητούν, εν ταυτώ επαιρόμενοι για το τί έχουν ώς τώρα καταφέρει, να διανοούνται, δηλ., οι Σκοπιανοί «να συζητούν μαζύ μας ενώ εμείς ζητούμε μη διπλή ονομασία» – κι είχε τότε σκοντάψει σε ένσταση των Σκοπιανών επί μιας παρωνυχίδος του σχεδίου: της χρήσεως, δηλ., διεθνώς του όρου «Μakedonija» αμεταφράστου! Προφανώς όχι μόνον το θράσος τους είναι απύθμενο, έναντι της γλοιώδους ασπονδυλίας από «ελληνικής» πλευράς, αλλά και έχουν «πιάσει τι παίζεται» εδώ, πόσον ανύπαρκτη είναι μία αληθής, στοιχειωδώς, δύναμις αντιστάσεως εδώ…
Και γι’ αυτό ουδέποτε έχει δοθή πραγματική μάχη από της εδώ πλευράς!
Το θέατρο, όμως, των Τιποτένιων εκτυλίσσεται σε επίπεδα Όσκαρ… όπου και ο άριστος σκηνοθέτης και παλαιός διπλωμάτης κ. Τίποτας καλείται κεντρικώς να συμμετάσχη ενεργώτερα, διαβουλευόμενος με τον χοντρό του αρχισυνεταίρο στο Μαξίμου επ’ αυτών – και χωρίς αυτό καθόλου, βεβαίως, να μπορή να ενταχθή στις αρμοδιότητές του ως υπουργού Υγείας… Τουλάχιστον νάταν υπουργός Θεάτρου! Ή είναι, μήπως, …σκιωδώς;
Προέβη, λοιπόν, εισερχόμενος στην εξής Μαξιμ-αλιστικήν δήλωσιν:
«Η κυβέρνηση χειρίζεται το ζήτημα με ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ και ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ.»
Ας πούμε, όμως, αντιμέτωποι μ’ όλον αυτόν τον κατακλύζοντα κλαυσίγελων που μας προκαλούν οι της συνομοταξίας του κ. Τίποτα, από τους νεοφιλελευθέρους τύπου Ανδριανού και Τάκη Μίχα (παρατρεχάμενου του πρώτου και αρχισυντάκτου περιοδικού της ΟΝΝΕΔ τότε, από τις στήλες του οποίου επίσης είχε, προοιωνιζόμενος τους Ιουδαίους Νιμιτσοειδείς πάτρωνες, χαρακτηρίσει «σφαγέα των λαών» τον Μέγα Αλέξανδρο – κι εδώ πρέπει να διεκδικηθή από την Νέα Δημοκρατία [όχι των Σκοπίων] διεθνές copyright!!!) ώς τον Αλαβάνο και τον σύντροφο Τσίπρα (σε ποιό τσιφτετελάδικο τραγουδάει η χανούμισσα της φωτογραφίας;;;) και καναδυό σοβαρές κουβέντεςεπί τέλους..
Από την μιά, λοιπόν, η υπό προπαγάνδας μιας δι’ εγκληματικής ημών αδιαφορίας εδραιωθείσης «Γιουγκοσλαυϊκής» πολιτικής επί δεκαετίας τεχνητώς συμπησσομένη ψευδο-εθνική συνείδησις ενός ακαθορίστου βουλγαρο-συμπιλήματος, εσχάτως δη και υπό του Ιουδαίου Σόρος αφειδώς τροφοδοτουμένη και υπό των JewSA δολίως εις ολονέν νέας απιστεύτους εκδιπλώσεις ανυποψιάστου αυθαδείας αποθρασυνουμένη, από την άλλη τα δειλά τρωκτικά μιας ροκανιζούσης φαυλοκρατίας, που μόνον επιθυμούν να παραμένουν ανενόχλητα κι αδιατάρακτα εις τα πολιτισμένα των ειρηνικά έργα…
Τώρα, όμως, προ της διαπιστουμένης απροθυμίας του λαού να επικροτήση τις μειοδοσίες τους, συμμετέχοντας ενεργώς στην πλειοδοσία δειλίας και ψεύδους, και παρ’ όλην την προηγηθείσαν πλύσιν εγκεφάλου και ψυχοθυμικήν αποδόμησιν των Ελλήνων, περί της οποίας ο πατέρας της Ντόρας είχε προ 15ετίας προβλέψει ότι θα επιτύχη να κάνη τους Έλληνες να ξεχάσουν εντελώς το ζήτημα, αφού θα είχαν ήδη, κατά την συνήθη πρακτικήν των «πολιτικών του ηγετών», στρίψει πλαγίως με την ουράν υπό τα σκέλη … πρέπει να εξευρεθή το κατάλληλο «πακέτο»… Τι να κάνη πια κι αυτή η έρμη Ντόρα!
«Μα κι εσείς Σκοπιανοί συνάδελφοι πια, δεν βοηθάτε καθόλου! Εμείς το καλό σας θέλουμε, Δημοκρατία της Μακεδονίας σε 5 ισοδύναμες παραλλαγές, μέχρι και Νέα Δημοκρατία σας είπαμε αδέλφια μας, και σεις αντιδράτε τόσο – όμως μη το παρακάνετε τώρα που έχουμε ήδη παραμυθιάσει αρκετά τους χαχόλους που μας ψηφίζουν. Μη μας το χαλάτε, τώρα που πάει να δέση! Το λέει κι η Κοντολίζα!»
… «Ε, πια, κάνουμε 100% το δικό σας, βοηθήστε μας και λίγο να μπορέσουμε να το σερβίρουμε εδώ στην Μπανανία μας! Τι θέλετε πια – μέχρι και την απαγόρευση χρήσεως του όρου «Μακεδονία» από τους Έλληνες βαφτίσαμε «καλή βάση προσέγγισης» – ΤΙ ΑΛΛΟ; Να μας καταστρέψετε εντελώς θέλετε; Εμένα που μέχρι λαθραία πετρέλαια σας προμήθευα – τότε που, τάχαμου τάχαμου φυσικά, σας είχαμε κηρύξει εμπάργκο, να το χάψουν οι χαχόλοι, να τα κονομήσουμε κι εμείς – και σείς να στερεώνεστε και να φαίνεστε και διωγμένοι απ’ τους κακούς Έλληνες… »
Από το διαδίκτυο λαμβάνουμε τις εξής ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες – που εμάς, φυσικά, ουδεμίαν απολύτως έκπληξη μας προκαλούν:
Σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, τα γεγονότα εξελίχτηκαν ως ακολούθως: Αργά το απόγευμα της Πέμπτης -”ημέρας των ερωτευμένων”- στη συνάντηση Κοντολίζας-Ντόρας στο Στέητ Ντηπάρτμεντ, οι δύο υπουργίνες, αφού αντάλλαξαν ευχές γιά την ημέρα και επαναβεβαίωσαν το πολιτικό έρωτά τους, διαπίστωσαν την διαφωνία τους στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων, με την Κοντολίζα να επιμένει στην εισδοχή της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ με το συνταγματικό της όνομα και την Ντόρα να επιμένει ότι αν η Ελλάδα δεν βάλει βέτο, θα έχει μεγάλο πολιτικό κόστος η ελληνική κυβέρνηση, γεγονός που μελλοντικά θα εμποδίσει την Ντόρα να γίνει πρωθυπουργός, οπότε οι ΗΠΑ μακροχρόνια δεν θα ωφεληθούν, αφού αυτή είναι περισσότερο φίλη των Αμερικανών απ’ ό,τι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
– Η γκάφα: Κατά την διάρκεια της συνομιλίας τους, η Κοντολίζα αποκάλεσε την Ντόρα δύο φορές ”υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ” και όταν η Ντόρα την διόρθωσε, η Αμερικανίδα υπουργός, δικαιολογήθηκε διπλωματικά, λέγοντας ότι εκτιμά τις προσπάθειες της Ντόρας και των ελληνικών διπλωματικών αποστολών στις ΗΠΑ να τιμούν ό,τι έχει σχέση με το Ολοκαύτωμα, περισσότερο και από τους Ισραηλινούς, Εβραίους και μή, στις ΗΠΑ. Μάλιστα, ανάφερε χαραχτηριστικά ότι ”μπορεί οι διπλωμάτες σου, με πρώτον και καλύτερο τον πρέσβη σου στην Ουάσιγκτον και οι Οργανώσεις σας εδώ να μην τιμούν τις ελληνικές εθνικές επετείους ή να εργάζονται γιά την αναγνώριση γενοκτονιών εις βάρος των Ελλήνων, αλλά σε ό,τι έχει σχέση με το Ολοκαύτωμα, πρωτοστατούν και το εβραϊκό λόμπι μόνο καλά λόγια έχει να πει γιά σένα”. http://www.kalami.net/2008/omogeneia/fyrom_hgetes.html
Άντε, καλόν ύπνο, Έλληνες χειροκροτηταί… Μη χαλάτε την ησυχίαν σας!
Στο ξύπνημα, μόνον, να έχετε από κοντά τα χάπια σας!!!
Τότε θ’ αρχίσετε ν’ ανακαλείτε εκ της καταχωμένης σας μνήμης, σωφροσύνης και ανδρείας αναγνωρίσεως και αντιμετωπίσεως των πραγματικών προκλήσεων και ιστορικών επιταγών, ότι ούτε τ’ αυγά βάφονται με πορδές, κατά την σοφήν λαϊκήν ρήσιν – ούτε, πολλώ μάλλον, εξωτερική ή αμυντική πολιτική δύναται να … «θεμελιώνεται στην στέρεα βάση της ειρήνης, της συναδέλφωσης και της συνεργασίας»!!! Ότι μόνον χαμένοι (loosers, που λέτε εσείς στο Αμέρρικα) και απατεώνες (θεομπαίκτες, που λέμε εδώ πέρα οι απροσάρμοστοι στο «παγκόσμιο χωριό» σας) αποκρύπτουν και παντοιοτρόπως εκτρέπουν το βλέμμα των υποστηρικτών τους από το στοιχειώδες γεγονός ότι μόνον πραγματικόν θεμέλιον της εξωτερικής Πολιτικής δύνανται να είναι η ΔΥΝΑΜΙΣ, η ΙΣΧΥΣ, η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ και ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΟΣ και ΧΑΛΥΒΔΙΝΗ ΒΟΥΛΗΣΙΣ!!!
Ότι και οι διαπραγματεύσεις ακόμη πάντοτε γίνονται υπό την σκιάν του ξίφους, όποιου έχει – κι οι νόμοι της δυνάμεως σημαίνουν ότι διεκδικείς το δίκιο σου με το δόρυ κι όχι με τα οπίσθια!!!
Και επ’ αυτού μάθετε, επί τέλους, και κάτι σημαντικό (… πλην τσιφτετελίου, εθνικού χορού της συνομοταξίας σας, εννοώ) από τους κουμπάρους σας!
Ο Κολοκοτρώνης, ένας πραγματικός Εθνάρχης τώρα, για να σοβαρευθούμε, έλεγε ότι ο Τούρκος άν του δείχνης σπάθα, σου δείχνει τα οπίσθιά του – αν όμως του γυρίζεις τα οπίσθια, τότε σου δείχνει τα αχαμνά του! Δεν γνωρίζω αν αυτό δύναται ν’ αποτελέση βάσιν στοιχειοθετήσεως της Καραμανλικής γενεαλογίας…
Ότι Πολιτική σημαίνει μαχητικότητα κι όχι «επιθέσεις έρωτος» προς τους Οθωμανούς, δι’ υποβολής εις εαυτούς και αλλήλους του μοναδικού χατζηαβατικού επινοήματος ότι η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ είναι … ελληνικόν εθνικόν συμφέρον!!! (…εννοούν χατζηαβατικόν, αναφερόμενοι στο δικό τους «έθνος»!) Ούτε και με την χαριτωμένην κι ευέλικτον ουράν σας υπό τα σκέλη, απέναντι των ολονέν αποθρασυνομένων και λυσσαλέως εκτραχυνουμένων (μόλις σας δουν ή σας ακούσουν!) εξωτερικών εχθρών μας, πιθηκοειδείς κλώουν του (τελευταίου και καταϊδρωμένου σας, μεταξύ ομοίων ανά την υπόδουλον σιωνιστοκρατουμένην Ευρώπην) νεοταξικού Τσίρκου προς ευωχίαν των «ημετέρων» της Λέσχης…
Εχθρών που είναι απλές εκφάνσεις εξωτερικών απειλών, τροφοδοτουμένων όμως υπό της κυρίας και ουσιώδους, ενδογενώς εκφυλιστικής απειλής, του ουσιώδους μας Εχθρού – του οποίου σύμπασα η παρούσα «πολιτική ηγεσία» του Συστήματος αποτελεί την πρωτεύουσαν ενσωμάτωσιν.
