Ο Dirk Zimmermann είναι ένας νέος άνδρας ο οποίος πρόσφατα καταδικάστηκε σε εννέα μήνες φυλάκιση λόγω άσκησης του δικαιώματος που φαινομενικά του παρέχει το γερμανικό σύνταγμα για την ελευθερία του λόγου. Μέχρι στιγμής η φυλακή στην οποία κρατείται παραμένει άγνωστη. Όπως ακριβώς έχει συμβεί στις περιπτώσεις των Ernst Zündel και Germar Rudolf, αλλά ακόμα και σε απλές κατηγορίες για ασήμαντες τροχαίες παραβάσεις, ο Γερμανικός Νόμος και η Γερμανική αστυνομία παρανομούν εδώ και δεκαεννέα χρόνια. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (BRD) έπαψε να υφίσταται ως κατοχυρωμένος συνταγματικά ρυθμιστής της υπηκοότητας το 1954 και έγινε απολύτως και αμετάκλητα παράνομη όταν συγχωνεύθηκε με την Κομμουνιστική Λαϊκή Δημοκρατία ( Ανατολική Γερμανία – DDR) οπότε αυτομάτως θα έπρεπε να επιστρέψει στο πραγματι συνταγματικά νόμιμο καθεστώς του “ Deutsches Reich”. Το Γερμανικό Έθνος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ομοιάζει με την πρώην δυτική Γερμανία η οποία αποτελούσε μία «τραπεζική επένδυση» όμοια με εκείνη των σημερινών Η.Π.Α., των οποίων οι πολίτες οφείλουν να είναι παντοτινά ευγνώμονες στην ομοσπονδιακή τους τράπεζα, αποτελώντας παράλληλα μισθωμένους ακολούθους τους οποίους κάθε πρόεδρος και κάθε σιωνιστικός οργανισμός μπορεί να έχει υπό την καθοδήγησή του, οδηγώντας τους ακόμα και σε εμπλοκή σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις ανάμεσα σε λευκούς λαούς.
Στις 31 Ιουλίου 1973, το Bundesverfassungsgericht (Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο), αναγκάστηκε να ασχοληθεί με κάποια ζητήματα τα οποία αφορούσαν σε μία πιθανή μελλοντική συνθήκη ή σχέση μεταξύ της BRD και της κομμουνιστικής DDR. Αποφάσισε λοιπόν πως : «Γίνεται δεκτή η υπόθεση ότι το Γερμανικό Ράιχ επεβίωσε της καταρρεύσεως του 1945 και δεν έπαυσε να υφίσταται ούτε με την συνθηκολόγηση ούτε με την εξουσιαστική δύναμη που δόθηκε στους συμμάχους. Διαθέτει σήμερα, όπως πάντα, νομική και δικαστική κυριαρχία, αν και παρουσιάζονται αρκετές ελλείψεις σε θέματα οργάνωσης . Η BRD δεν είναι νόμιμος διάδοχος του Γερμανικού Ράιχ».
Ωστόσο, σε μια χώρα όπου λαμβάνει χώρα μία τεράστια γενοκτονία λευκών παιδιών μέσω των χιλιάδων εκτρώσεων που ολοένα εντονότερα προωθούνται από φεμινιστικές και άλλες οργανώσεις ιουδαϊκής εμπνεύσεως, εξακολουθεί να είναι απαγορευμένη η έκφραση απόψεων βασισμένων σε επιστημονικά δεδομένα. Τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται κατ’ ουσίαν ο D. Zimmermann είναι : Η αγάπη για την πατρίδα του, το μίσος του για τους ψεύτες, η αγάπη του για την αλήθεια και η έντιμη έκφραση της σκέψης του. Αυτά τον ενοχοποιούν για εγκλήματα σκέψεως. Ο D.Ζ. , σύζυγος και πατέρας, ενεργό μέλος της εκκλησιαστικής χριστιανικής κοινότητος με έντονα πατριωτικά αισθήματα και ανησυχία για την επιβίωση των Ευρωπαϊκών Εθνών, θέλησε να αντικρύσει με μία πιο εξεταστική ματιά την προπαγάνδα με την οποία όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι 24 ώρες το 24ωρο στην κατεχόμενη από τους σιωνιστές Γερμανία μέσω της τηλεόρασης , του ραδιοφώνου και των εφημερίδων. Η ειδοποιός, όμως, διαφορά από πρωτογόνους, η οποία μας οδηγεί να γίνουμε σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι η ανάγκη μας να εξηγήσουμε τον κόσμο γύρω μας μέσω των ερωτημάτων που γεννιούνται στην σκέψη μας. Κατ’αυτήν την φυσική και επιζητητέα ανθρώπινη ανάγκη, ο D. Z. θέλησε να θέσει μία σειρά λογικών ερωτημάτων προς απάντηση, μιας και όσα είχε διδαχθεί στο σχολείο δεν τον έπειθαν για την αξιοπιστία τους.
Η Γερμανία από κοινού με άλλα έξι σοβιετικά – ευρωπαϊκά κράτη, απαγορεύει στους πολίτες της να θέτουν ερωτήματα σχετικά με όσα έχουν διδαχθεί για το περιβόητο “ολοκαύτωμα”, την απαραβίαστη αυτή νέα θρησκεία του κράτους, η ιστορικότητα της οποίας έχει αμφισβητηθεί από έρευνες δεκαετιών, που φαίνετα πως βασίζεται περισσότερο στην λατρεία της μαζικής θυματολογίας και την Καμπάλα παρά σε ιστορικά δεδομένα και που οδήγησε σε αιματηρές γενοκτονίες αθώων παλαιστινίων καθώς και στην αποσταθεροποίηση ενός κόσμου που είχε αντικρύσει ανείπωτες σφαγές και πολέμους.
Ο D. Z. θεώρησε την υπάρχουσα φίμωση της έκφρασης ως αποκρουστική για την αξιοπρέπειά του. Μέσω της έκδοσης του «Selbstanzeige», απέστειλε επιστημονικώς αποδεδειγμένα στοιχεία, τα οποία νομικώς θεωρούνται … παράνομα (!!!), στον δήμαρχο, στον πάστορα και στον καθολικό ιερέα του Heilbronn, ζητώντας τους να αντικρούσουν, αν μπορούν, την ισχύ της αξιοπιστίας και της αντικειμενικότητάς τους.
Στην Σιωνιστική Γερμανία όμως μία τέτοια πράξη οδηγεί ασυζητητί στην καταδίκη…
Στην «δημοκρατική» Γερμανία εκδικάστηκαν το 2009 περισσότερες από 8000 υποθέσεις εγκλημάτων σκέψεως. Από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο του 2009 καταγράφηκαν 12,066 περιπτώσεις αναλόγων εγκλημάτων προερχόμενες από «ακροδεξιούς» κύκλους, αρκετά υψηλότερος αριθμός από εκείνες του 2008. Τα 2/3 όμως αυτών των περιπτώσεων σχετίζονταν με προπαγανδιστικά θέματα. Ο αριθμός των επιθέσεων προερχόμενες από αριστερές εξτρεμιστικές οργανώσεις μειώθηκε στο ίδιο διάστημα από 639 που ήταν το 2008 σε 572.
Ο D.Z., όπως και πολλοί άλλοι άνδρες μαχόμενοι για την αποκατάσταση της τιμής ενός λαού που επί τρείς γενιές τραυματίζεται και υποσκάπτεται ψυχικά με ένα μεγαλειώδες ψέμα, στάλθηκε στην φυλακή για τις «αιρετικές» του απόψεις περί «ολοκαυτώματος». Η γυναίκα και τα παιδιά του στερούνται τον άνθρωπο που πάλευε για την επιβίωσή τους, καθώς καταδικάστηκε από μία μικρή ομάδα που επί δεκαετίες αγωνίζεται για την αποσύνθεση του δυτικού πολιτισμού και την καταστροφή του λευκού ανθρώπου.