Το “ιδανικότερο” καπιταλιστικό σενάριο για την Ελλάδα, το “ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης”.


Η τεχνητή ανάπτυξη τη χώρας και ο κίβδηλος πλούτος των πολιτών της αποκαλύφθηκε γι’ αυτό που πραγματικά είναι, κενός περιεχομένου. Ο συνδυασμός του πιο επιθετικού καπιταλισμού με την διαφθορά των πολιτικών και την κακοδιαχείριση των δημοσιονομικών οδήγησε στην κατάρρευση και την χρεοκοπία της εταιρίας Ελλάς Α.Ε. Η γνωστή μέθοδος της σαλαμοποίησης την οποία έχουμε εκτενώς αναλύσει επιτρέπει την αργή , σταδιακή και αναίμακτη προσαρμογή του πληθυσμού στις νέες οικονομικές συνθήκες και στην επιβίωση με χαμηλότερους μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα που πιθανόν να μας φέρουν στο επίπεδο της ανατολικής Ευρώπης του μέσου μισθού των 300 ευρώ το μήνα.

Υπάρχει βέβαια και το σενάριο της κατάρρευσης της διεθνούς ισορροπίας μέσω των αλυσιδωτών αντιδράσεων που ήδη έχουν δείξει την ευκολία με την οποία πυροδοτούνται και τις καταστροφικές τους συνέπειες σε χώρες και λαούς που ως τότε νόμιζαν πως τα έκαναν όλα σωστά και υποτακτικά. Υπάρχουν επίσης πολλά άλλα σενάρια για το μέλλον της χώρας και του κόσμου αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει στο παρών άρθρο είναι αυτό που μας παρουσιάζουν ως το “ιδανικότερο όλων”. Είναι απίθανο, αλλά έχει ενδιαφέρον να το εξετάσουμε.

Ας υποθέσουμε ότι τελικώς μετά από απροσδιόριστα μεγάλο χρονικό διάστημα επιτυγχάνεται να “ανακάμψει” η “οικονομία” “μας” υπό την επιτήρηση όλων αυτών των διεθνών οργανισμών. Ας υποθέσουμε επίσης πως τα σκληρά οικονομικά μέτρα και η αναδιάρθρωση του δημοσίου που επιβάλλουν οι διεθνείς οργανισμοί σε συνδυασμό με την αυστηρή επιτήρηση και αυξημένη παρεμβατικότητα αποδίδουν και ότι η εταιρία που έχουν κληθεί οι γύπες και τα μαντρόσκυλα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος να εξυγιάνουν και να απομυζήσουν πετυχαίνει τον σκοπό της και μετά από λίγα χρόνια η Ελλάς Α.Ε. πραγματικά αποδίδει, παράγει, παρέχει και αποπληρώνει αισιόδοξα το χρέος της. Ας υποθέσουμε επίσης πως καταφέρνουμε να μιμηθούμε τις προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου και γινόμαστε παραδείγματος χάριν ένας «σκανδιναβικός» παράδεισός του νότου όπου τα ευπαθή τμήματα του πληθυσμού υποστηρίζονται με παχυλές παροχές, όπου η ανεργία και η εγκληματικότητα έχουν μειωθεί κατά πολύ, όπου υπάρχει διαφάνεια στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος, ανάπτυξη, παραγωγικότητα, υγιείς επενδύσεις, βιομηχανία και νόμοι που οι περισσότεροι αναγνωρίζουν και υπακούν. Ίσως να ακούγεται παντελώς ασύλληπτο για την Ελλάδα αλλά αυτό είναι το πρότυπο που προβάλλουν ότι θέλουν να γίνουμε, “ένα υγιές και παραγωγικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του δυτικού κόσμου”. Τότε, λοιπόν, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα άλλα καίρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα εύπορα κράτη της Δύσης. Με καθυστέρηση λίγων δεκαετιών και με την προϋπόθεση ότι τα μέτρα θα είναι επιτυχή άλλα, κατά πολύ σημαντικότερα θέματα θα επανέρθουν στο προσκήνιο. Θέματα των οποίων οι καταστρεπτικές επιπτώσεις είχαν αρχίσει να γίνονται αισθητές αλλά πέρασαν στο περιθώριο εν όψει της απειλούμενης σύγχρονης θεάς των νεοελλήνων, της οικονομίας. Θέματα που υγιείς οικονομικά χώρες ζουν στο πετσί τους εδώ και πολύ καιρό, τα οποία δεν είχαν προβλέψει, πιστεύοντας πως η καλή οικονομία θα λύσει όλα τα προβλήματα,και τα οποία σείουν τα θεμέλια της ηθικής, των αρχών, της όποιας εναπομένουσης ιδεολογίας των καλοταϊσμένων αστών, ακόμα και της ίδιας της φυσικής τους υπάρξεως. Θέματα όπως ο γενετικός μαρασμός του Λευκού ανθρώπου, στυλοβάτη της ανθρωπότητας, που αποδεδειγμένα θα επιφέρει την εξάπλωση του τρίτου κόσμου και την καταδίκη της ζωής στον πλανήτη. Θέματα, όπως, η έλλειψη πίστης προς ανώτερες Ιδέες και ιδανικά που δημιουργούν στρατιές ψυχολογικά ασθενών, θέματα όπως η ηθική αποσκλήρυνση που καταστρέφει το κοινοτικό πνεύμα, η οικολογία, ο υπερπληθυσμός του πλανήτη, ο υλισμός, η αθεΐα, ο φεμινισμός, ο μιμητισμός κ.α. Θέματα των οποίων η μελέτη και ανάλυση προαπαιτεί την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του ανθρώπου, όποιες και αν είναι αυτές σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Η σημαντικότερη επίπτωση της οικονομικής καταβαράθρωσης της Ελλάδος δεν θα είναι η αλλοίωση της κίβδηλης έτσι και αλλιώς «ποιότητας ζωής» αλλά ο ακόμη βαθύτερος πνευματικός εκβαρβαρισμός, η υπερίσχυση του ατομικού ενστίκτου επιβίωσης έναντι της συλλογικής συνείδησης και η αδυναμία να προστατευτεί η οργανική (και όχι κρατική) υπόσταση του Ελληνικού έθνους απόεξωτερικές και εσωτερικές απειλές. Ελπίδα μας είναι πως το σοκ που θα υποστεί το Έθνος και η πάσχουσα Λευκή Φυλή θα την αφυπνίσει χωρίς να την σκοτώσει.