Το άδοξο τέλος του συνταγματάρχη Καντάφι.
Έχουμε αναφερθεί κατά το παρελθόν στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Λιβύη, παρουσιάζοντας το ιστορικό υπόβαθρο των συγκρούσεων, επισημαίνοντας τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και άλλων χωρών, στη βάση της εξυπηρέτησης των οικονομικών συμφερόντων που σχετίζονται με την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της περιοχής και της ανασχέσεως των κατά καιρούς προσπαθειών του καθεστώτος Καντάφι για απεξάρτηση από το διεθνές τοκογλυφικό σύστημα εξουσίας.
Είναι βεβαίως φανερό ότι ο Καντάφι αλλιώς ξεκίνησε την πορεία του όταν κατέλαβε την εξουσία και αλλιώς κατέληξε, άδοξα και ταπεινωτικά, μεταλλασσόμενος σταδιακά σε έναν φαντασιόπληκτο μεγαλομανή τύραννο, παραδομένο στην χλιδή και τις εκκεντρικότητες, ώστε τελικώς να καταστεί μισητός σε ένα μεγάλο μέρος του ίδιου λαού που κάποτε τον αποθέωνε και εσχάτως τον κατεσπάραξε. Αυτή η μετάλλαξη είναι άλλωστε παραστατικά αποτυπωμένη στα φωτογραφικά ντοκουμέντα. Ποια σχέση έχει η φυσιογνωμία του πλαδαρού, εκφυλισμένου βεδουίνου των τελευταίων χρόνων, με την βαμμένη κόμμωση και τις πλαστικές εγχειρίσεις, με το σκληρό και αγέρωχο cστρατιωτικό στυλ του ιδίου πριν μερικές δεκαετίες; Όπως και ‘να χει οφείλουμε όμως να του αναγνωρίσουμε ότι πολέμησε μέχρι τέλους. Ότι σκοτώθηκε φορώντας την στρατιωτική στολή και κρατώντας το (επίχρυσο…) πιστόλι στο χέρι, ενώ ενδεχομένως θα μπορούσε εγκαίρως να διαφύγει και να κρυφτεί σε κάποια απρόσιτη ζούγκλα, φιλικής κεντροαφρικανικής μπανανίας και να σώσει έτσι το τομάρι του. Πάντως είναι πολύ διδακτική η στάση των δυτικών «ηγετών» που μέχρι πριν λίγους μήνες παρακάθονταν σε τρυφηλά δείπνα (προκειμένου να εξασφαλίσουν κανένα συμβόλαιο μεταξύ της κανταφικής Λιβύης και εταιρειών των χωρών τους) μπροστά στο φρικώδες λιντσάρισμα του Καντάφι από τον μαινόμενο όχλο των ισλαμιστών.
Είναι αρκετά πιθανό ότι οι ΗΠΑ οδηγούνται στην Λιβύη στη διάπραξη ενός λάθους αναλόγου με αυτό που διέπραξαν παλαιότερα στοΑφγανιστάν. Προκειμένου δηλαδή να απαλλαγούν από ένα καθεστώς που δεν ελέγχουν απολύτως, αφήνουν ανοικτό το δρόμο στην επικράτηση του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, με ολέθριες συνέπειες τις οποίες πληρώνουν και οι ίδιες. (Βεβαίως κατά μια άλλη ερμηνεία πρόκειται περί εσκεμμένων «λαθών», αφού με την αποσταθεροποίηση μιας περιοχής, τους δίδεται η ευκαιρία για συνεχείς επεμβάσεις…).