Παρά τις νέες προσδοκίες ενός μεγάλου μέρους αφελών του – όχι αμοίρου ευθυνών για το κατάντημά του – ελληνικού λαού, η κυβέρνηση συνεργασίας (ή καλλίτερα συμπράξεως στο εθνικό ξεπούλημα) λίαν ταχέως απορρυθμίσθηκε, από τις εσωκομματικές διαφωνίες και τις εκλογικές σκοπιμότητες των κομμάτων της συμπράξεως. Καταφανώς η ελλαδική πολιτική τάξη αδυνατεί να επεξεργασθή και να προβάλη μία ολοκληρωμένη πρόταση για το πέρασμα από την βαθεία οικονομική ύφεση στην ανάκαμψη και εν συνεχεία στην ανάπτυξη. Το όποιο αναπτυξιακό μοντέλο επιχειρείται να εφαρμοσθή, στηρίζεται στις κατασκευές και όχι στις εξαγωγές. Επιχειρείται μετά (ενόχου) πείσματος, ακόμη και τώρα, η ανάπτυξη της χώρας να βασισθή σε δημόσια έργα, στα οποία ως συνήθως θα εργάζονται αλλοδαποί με φθηνή αμοιβή, οπότε τα χρήματα πάλι θα φύγουν από την Ελλάδα χωρίς να υπάρχη εγχώρια κατανάλωση.
Ούτως ή άλλως, αυτό που κατά κόρον διατυμπανίσθηκε περί της ανάγκης συστάσεως της κυβερνήσεως συνεργασίας υπό τον Λ. Παπαδήμο, δηλαδή το απολύτως απαραίτητον της παραμονής της Ελλάδος στην ζώνη του ευρώ, είναι πλέον εμφανώς αδύνατον να πραγματοποιηθή, όχι μόνον λόγω της καταφανούς αναποτελεσματικότητος του κυβερνητικού θιάσου, αλλά κυρίως του μετασχηματισμού της Ευρωζώνης με πρωτοβουλία του Βερολίνου και την συνεργασία των Παρισίων και των Βρυξελλών.
Βάσει των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της Ε.Ε., που έγινε στις Βρυξέλλες στις 8-9/12/2011, η Ελλάς δεν δύναται να έχη διαρθρωτικό έλλειμμα το οποίο να υπερβαίνη το 0,5% του ΑΕΠ και πρέπει να είναι σε θέση να μειώνη το δημόσιο χρέος της σε ετησία βάση κατά 8% του ΑΕΠ ή κατά το 1/20 του συνόλου. Όταν – παρά τα εξαιρετικώς σκληρά μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις της – το δημοσιονομικό έλλειμμα δεν δύναται να μειωθή κάτω από το ψυχολογικό φράγμα του 10% του ΑΕΠ, αντιλαμβάνεται ο καθείς πόσον εξωπραγματικές είναι οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η χώρα εντός της Ευρωζώνης!
Θυσίες χωρίς ελπίδα και όδευση προς τον αργό θάνατο! «Οι δανειστές μας πρώτοι απ΄όλους δεν βλέπουν κανένα λόγο να μας σώσουν όσο έχουν στα χέρια τους την διαχείριση της οικονομίας και την εθνική κυριαρχία για μεταρρυθμίσεις και ριζικές κοινωνικές ανακατατάξεις. Κερδίζοντας χρόνο θα δουν τί τελικά θα κάνουν με την ασήμαντη (γι΄αυτούς) Ελλάδα όταν αναμορφώσουν τον ευρωπαϊκό οικονομικό χάρτη. Μέχρι τότε θα μας έχουν σβήσει παντελώς από την ευρωπαϊκή μεταποιητική και εμπορική γεωγραφία» (Γιώργος Κράλογλου στο www. Capital.gr).
Έτσι, οικονομικώς εξουθενωμένοι (ατομικώς, οικογενειακώς και κυρίως εθνικώς) και κοινωνικώς αποσυντιθέμενοι , αδυνατούμε να ανασχέσωμε τις αρπακτικές διαθέσεις επιβούλων γειτόνων. Ήδη, ελάβαμε προσφάτως μίαν πρόγευση της (απολύτου λογικής και αναμενομένης) εθνικής αδυναμίας και του νέου μας κυβερνητικού πειραματισμού, με την υπέρ του σλαβοσκοπιανού κρατιδίου απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου 2011 του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο με ψήφους 15 έναντι μόλις μίας απεφάσισε ότι η Ελλάς παρεβίασε άρθρο της Ενδιαμέσου Συμφωνίας του 1995, εμποδίζοντας την ένταξη αυτής της κρατικής οντότητος στο ΝΑΤΟ. Το ΥΠΕΞ, του οποίου επικεφαλής είναι ο Στ. Δήμας από το κόμμα του οποίου ηγείται ο «μακεδονομάχος» Αντ. Σαμαράς, δεν προέβη σε καμία από τις επιβαλλόμενες ενέργειες, όπως το να καταγγείλη και αυτό την Π.Γ.Δ.Μ. για παραβίαση της Ενδιαμέσου Συμφωνίας, γεγονός που ευκόλως θα απεδεικνύετο. Ούτως ή άλλως, ο έχων αστική κοσμοπολίτικη συνείδηση (αντί της εκ της καταγωγής εκπηγαζούσης φυσικής εθνικής συνειδήσεως, τουτέστιν ελληνικής) τεχνοκράτης πρωθυπουργός δεν ενδιαφέρεται για κεφαλαιώδη εθνικά ζητήματα. Αλλά και οι συν τούτω άλλοι κυβερνητικοί, ακόμη και εάν διατείνονται ότι συναισθάνονται Έλληνες, προτείνουν το τομάρι τους έναντι των συμφερόντων του έθνους. Ιδού η εθνική αναλγησία, σε ποία κατάσταση έχει ποντίσει τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, όπως πληροφορούμεθα από την έγκυρη ιστοσελίδα DEFENCENET: «Νέα οπλικά συστήματα δεν θα μπουν στις Ένοπλες Δυνάμεις τα επόμενα τρία χρόνια τουλάχιστον, πολλά συστήματα είναι απαρχαιωμένα, ανταλλακτικά δεν υπάρχουν, καύσιμα με το σταγονόμετρο. Η Πολεμική Αεροπορία δουλεύει με τα 2/3 των αεροσκαφών που προβλέπει η δομή δυνάμεων, δεν υπάρχουν καν ζάντες για τα αεροσκάφη, στον Στρατό Ξηράς, δεν έχουν ΤΟΜΑ, δεν έχουν καν φορτηγά για να κινηθούν, στο Ναυτικό έχει μείνει το 1/3 του Στόλου, είτε στο διαλυτήριο είτε στο καρνάγιο. Τα στελέχη δεν λαμβάνουν μισθούς, λαμβάνουν κρατικό επίδομα βοηθείας, αυτό είναι το επίπεδο της αμοιβής τους. Η αξιοπρέπεια του Έλληνα αξιωματικού των Ε.Δ. έχει πληγεί και η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά. Η όλη εικόνα θυμίζει τις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας» (δημοσίευση της 8/11/11).
Η ανανεωμένη από την διακυβέρνηση Ερντογάν Τουρκία έχει ετοιμάσει, με υπομονή και επιμονή, μεθοδικά τα αποφασιστικά της βήματα! Η Ελλάς γνωρίζει ότι δεν μπορεί να νικήση την Τουρκία! Δεν έχει διάθεση να συρθή σε πόλεμο, έστω και εάν απειλούνται ζωτικά της συμφέροντα. Δεν είχε διάθεση να πολεμήση, όταν εδύνατο να πλήξη θανάσιμα την Τουρκία (έτσι εφθάσαμε στην αισχύνη των Ιμίων), θα έχει τώρα; Η Τουρκία γνωρίζει τώρα, ότι δύναται να επιτύχη άνευ πολέμου, παρά μόνον με την απειλή του. Προβλέπομε ότι θα υπάρξη μία απειλή πολέμου τύπου Ιμίων, όπου και πάλι η Ελλάς θα μαζέψη την σημαία της και θα υποχωρήση εν καταισχύνη! Το επεισόδιο τούτο θα προστεθή στην τρέχουσα κατάσταση, για να επέλθη, μάλλον συντόμως, η δορυφοροποίηση της Ελλάδος υπό της Τουρκίας! Φοβούμεθα ότι θα επαληθευθούν οι προβλέψεις του αειμνήστου καθηγητού της φιλοσοφίας, της ιστορίας και των πολιτικών επιστημών Παναγώτου Κονδύλη, ο οποίος μεταξύ άλλων εδήλωνε στην εφημερίδα « ΤΑ ΝΕΑ» στις 14/12/1997: «Κατά την εκτίμησή μου, η πιθανότερη εξέλιξη στο προβλεπτό μέλλον δεν είναι ο πόλεμος, αλλά η περαιτέρω γεωπολιτική συρρίκνωση της Ελλάδας και η βαθμιαία μετατροπή της σε γεωπολιτικό δορυφόρο της Τουρκίας (με τη βοήθεια των Η.Π.Α. και της “ Ευρώπης”). Η πρόβλεψή μου αυτή αιτιολογείται λεπτομερώς στο βιβλίο μου “Θεωρία του πολέμου”».
Ώστε, εξευτελισμένοι και ανήμποροι στα νύχια του Δ.Ν.Τ. ( το μέγα επίτευγμα της δημοκρατίας της μεταπολιτεύσεως) και με την νέα τουρκοκρατία να ομοιάζη αναπόφευκτη, η μόνη πραγματική λύση είναι η σύμπηξη εθνοφυλετικών κοινοτήτων ελληνικής κοσμοθεάσεως, άμεσα συνδεδεμένων μεταξύ τους, υπό κοινή ηγεσία και καθοδήγηση, απεφασισμένων για εθνική αντίσταση – επιβίωση! Εδώ που έφθασαν τα πράγματα, χρειάζεται νέο κρυφό σχολειό, νέα κλεφτουριά, νέος διαφωτισμός, νέα Φιλική Εταιρεία, ΝΕΑ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ!!! ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ!!!