Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΓΥΦΤΩΝ!
Μια πραγματική ιστορία η οποία ξεπερνά τα όρια της τρέλας, μια ιστορία που αποδεικνύει ότι σήμερα η δικαιοσύνη είναι τόσο, μα τόσο πολύ ανεξάρτητη, τόσο ανεξάρτητη από την σύγχρονη πραγματικότητα, αποκομμένη από την έννοια του δικαίου και του ηθικού.
Ξεκίνησε ένα αυγουστιάτικο πρωινό ο φίλος μας για την εργασία του, στο Νεοχώρι Πηλίου. Αφού είχε ξεκουραστεί το Σαββατοκύριακο, πίστευε ότι η νέα εβδομάδα θα ήταν καλύτερη από την προηγούμενη. Ιδιοκτήτης αλλά και χειριστής βαρέων μηχανημάτων, συνέταιρος με έναν παλιό του φίλο σ΄ ένα από τα πολλά που υπήρχαν κατά το παρελθόν νταμάρια εξαγωγής πέτρας Πηλίου, ένα από τα ελάχιστα που παραμένουν ακόμα εν λειτουργία, λόγω της διαρκούς παρέμβασης των πράσινων ψευδοοικολόγων, με αποτέλεσμα την αναστολή της λειτουργίας των περισσότερων και την παράνομη λειτουργία των υπολοίπων. Ο πλουτισμός των μεγαλοεισαγωγέων πέτρας είναι το μόνο σίγουρο μέλλον αυτή την εποχή, η εισαγόμενη πέτρα όχι μόνον από την Αλβανία αλλά και από την μακρινή Κίνα είναι πολύ φθηνότερη από την Ελληνική, χαμηλότερης ποιότητας αλλά, ποιος νοιάζεται πλέον γι’ αυτήν την ρημάδα την ποιότητα!
Έφτασε στο νταμάρι πριν τις επτά το πρωί, καβάλησε το ερπυστριοφόρο και άρχισε να ανοίγει τις παλιές πληγές στην επιφάνεια της γης, κατά τις δέκα σταμάτησε, ένοιωσε την ανάγκη για ένα τσιγάρο, κατέβηκε, άναψε το τσιγάρο και αμέσως τον έπιασαν οι άσχημες σκέψεις, που θα βρει τα απαραίτητα χρήματα για την επισκευή του μεγαλύτερου ερπηστριοφόρου μηχανήματος που εδώ και ένα μήνα περίπου είναι χαλασμένο και ο μάστορας ζητά προκαταβολικά χίλια ευρώ για να έλθει να το δει, μόνο να το δει! Από κει και πέρα είναι και το κόστος των ανταλλακτικών που λόγω της παλαιότητας είναι ακριβά. Άναψε το επόμενο τσιγάρο και ξεκίνησε να πάει να το ξαναδεί, ίσως τα κατάφερνε να το επισκευάσει μόνος χωρίς να χρειαστεί να καλέσει κάποιον ειδικό, τώρα μέσα σ’ αυτή την οικονομική κρίση ποιος έχει λεφτά για ξόδεμα.
Διέσχισε πεζός τον ορεινό χωματόδρομο, περπάτησε περίπου διακόσια μέτρα πίσω από το νταμάρι σε μια μικρή απλωσιά, εκεί έμεινε κολώνα άλατος, το τεράστιο ερπηστριοφόρο caterpillar των τριάντα επτά τόνων έχει αποδομηθεί, απέμειναν μόνον τρεις ή τέσσερεις τόνοι παλιοσίδερα, τρεις γύφτοι λαθρομετανάστες από την Αλβανία με χρήση οξυγόνου έχουν μετατρέψει το τεράστιο μηχάνημα σε παλιοσίδερα! Το πρώτο που του ήλθε στο μυαλό ήταν πετάξει έναν κουβά βενζίνη και να τους κάψει ζωντανούς! Αλλά επικράτησε η λογική, ποιος ασχολείται με γύφτους, πλησίασε και τους ρώτησε ευγενικά τι κάνουν, η απάντηση ήταν ασαφής διότι υποκρίνονταν ότι δεν ξέρουν Ελληνικά, με το κινητό ειδοποίησε την αστυνομία, η ώρα είναι περίπου δέκα και μισή. Επιστρέφει στο νταμάρι και μαζί με τον συνέταιρο του ειδοποιεί κάποιους φίλους και έτσι εγκλωβίζουν τους αλλοδαπούς με τα αγροτικά τους αυτοκίνητα εμποδίζοντας τους να διαφύγουν, σε λίγο εμφανίζεται και ο αρχηγός της σπείρας, γύφτος από το Αλιβέρι. Μέσα σ’ ένα Σαββατοκύριακο διέλυσαν ένα βαρύ μηχάνημα τριάντα επτά τόνων!
Η ώρα έχει φτάσει μία το μεσημέρι και η αστυνομία δεν έχει ακόμα κάνει την εμφάνιση της, οι τρεις γύφτοι από την Αλβανία ισχυρίζονται ότι είναι εργάτες του άλλου από το Αλιβέρι και ότι δεν ξέρουν τίποτε και ο άλλος έχει αρχίσει το παραμύθι ότι το μηχάνημα το αγόρασε από κάποιον Αλβανό, διότι ήταν εγκατελημένο. Στις μία και είκοσι κάνει την εμφάνιση της η αστυνομία, εν τω μεταξύ έχουν καταφθάσει από τα γύρω χωρία διάφοροι οι οποίοι είναι θύματα αντίστοιχων κλοπών, απειλούν να λυντσάρουν τους γύφτους οι οποίοι και διασώζονται από την αστυνομία.
Στο αστυνομικό τμήμα εξελίσσονται σκηνές απείρου κάλους, οι αστυνομικοί προσπαθούν να μην θεωρηθούν ρατσιστές, έτσι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα στοιχειώδη καθήκοντα τους. Οι καταθέσεις είναι «εσκεμμένα;» ελλιπείς και ασαφείς, δεν ρωτούν οτιδήποτε θα φέρει τους ενόχους σε δίλλημα, δεν ρωτούν με τι τρόπο και μέσον μεταφέρθηκαν οι τριάντα τόνοι μετάλλου ή που πουλήθηκαν, ποιος είναι ο κλεπταποδόχος, ενώ είναι γνωστό ότι μόνον ένας στην ευρύτερη περιοχή αγοράζει οτιδήποτε μέταλλο, σημειωτέον γύφτος και αυτός. Η μεταφορά τόσου μεγάλου βάρους φορτίου απαιτεί γερανοφόρο φορτηγό και τέτοια οχήματα είναι εύκολο να εντοπισθούν, εάν το επιθυμούμαι, βεβαίως! Δεν αναφέρουν ότι απαγορεύεται η χρήση οξυγόνου χωρίς επίσημη άδεια οξυγονοκολλητού, ακόμα ότι απαγορεύεται η χρήση οξυγόνου στην ύπαιθρο ειδικά κατά την περίοδο του Αυγούστου εξ αιτίας του κινδύνου πρόκλησης πυρκαγιάς… Στην ταυτότητα ο γύφτος φαίνεται αγνώστου πατρός ενώ στο δίπλωμα οδήγησης υπάρχει πατρώνυμο! Ενώ ισχυρίζεται ότι το αγόρασε δεν του ζητούν κάποιο επίσημο παραστατικό αγοράς, ακόμα δεν του ζητούν οποιοδήποτε επίσημο έγγραφο απόδοσης προς το δημόσιο, ούτε εάν είναι εγγεγραμμένος στο ΤΕΒΕ, ούτε, εάν και εφ’ όσον οι τρεις άλλοι ήταν υπάλληλοι του, εάν τους είχε ασφαλισμένους στο ΙΚΑ, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ερωτήθησαν στους «δύσμοιρους» που ανήκουν σε μια από τις γνωστές ευπαθείς ομάδες που κάποιες κρατικοδίαιτες ΜΚΟ υποστηρίζουν μετά μανίας.
Από τον εισαγγελέα πήραν σαρανταοκτάωρη προθεσμία για να απολογηθούν και την Πέμπτη ο τραγέλαφος συνεχίσθηκε στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Ο γύφτος κατέφθασε οδηγώντας μια υπερπολυτελέστατη Toyota Celica και συνεπικουρούμενος από καμιά πενηνταριά ομόφυλους του άνδρες, γυναίκες και παιδιά έχοντας ως υπεράσπιση κάποιον φημισμένο και ακριβό δικηγόρο, γνωστό για την υποστήριξη που πάντοτε υπεδείκνυε προς την ευπαθή ομάδα των «Ρομά» πάντα με το αζημίωτο, οι δε «δύσμοιροι» και πάμφτωχοι «οικονομικοί μετανάστες» είχαν για δικηγόρο την σύζυγο μεγολοστελέχους του ΛΑΟΣ Μαγνησίας.
Τα δύσκολα άρχισαν για τον ενάγοντα μόλις ανέβηκε στο βάθρο, με ύφος βλοσυρό και επιθετικό ο εισαγγελέας και η πρόεδρος τον βομβάρδισαν με ερωτήσεις: έχεις άδεια κυκλοφορίας; Έχεις άδεια οδήγησης; Έχεις τιμολόγιο αγοράς; Γιατί το εγκατέλειψες; Γιατί ήταν μακριά από το νταμάρι; Γιατί δεν το επισκεύασες;
Ο φίλος μας μένει για δεύτερη φορά στήλη άλατος! Αισθάνθηκε ότι αυτός είναι ο κατηγορούμενος και όχι ο μηνυτής!
Ξεκινώντας την «απολογία» του είπε ότι έχει πληρωμένα τα τέλη χρήσης, διότι τα μηχανήματα αυτού του τύπου δεν κυκλοφορούν στους δρόμους όπως τα αυτοκίνητα, επομένως δεν έχουν τέλη κυκλοφορίας, ότι έχει και άδεια οδήγησης του συγκεκριμένου μηχανήματος, ότι δεν έχει τιμολόγιο αγοράς διότι έχει άδεια κατοχής του οχήματος, άλλωστε ποιος έχει το τιμολόγιο αγοράς του αυτοκινήτου του, εφ’ όσον έχει την άδεια κυκλοφορίας. Το μηχάνημα είχε αγορασθεί πριν είκοσι πέντε χρόνια, ποιος θα διατηρούσε ένα τιμολόγιο τόσα χρόνια! Φυσικά και δεν είχε εγκαταλείψει τον εκσκαφέα, είχε πάθει μία βλάβη και δεν είχε τα αναγκαία χρήματα για να τον επισκευάσει, έπρεπε να δουλέψει κάποιο χρονικό διάστημα ούτως ώστε να καταφέρει να συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσόν. Δεν ήταν εγκαταλελειμμένο μακριά από τον χώρο εργασίας αλλά ήταν σε σημείο εντός του ιδιόκτητου κτήματος του συνεταίρου του, σε κάποιο σημείο ούτως ώστε να μην εμποδίζονται οι εργασίες εξόρυξης πέτρας, άλλωστε το μηχάνημα τους είπε, δεν είναι μιας χρήσεως, δεν είναι κουτάκι αναψυκτικού που το πετάς όταν το πιεις και αφού το πετάξεις οποιοσδήποτε μπορεί να το συλλέξει και να το πάει για ανακύκλωση. Εξ αιτίας αυτής της φράσεως ο εισαγγελέας τον ανακάλεσε στην τάξη και του ζήτησε να μην αυθαδιάζει εις βάρος του «σεβαστού» δικαστηρίου.
Η επιθετική συμπεριφορά των δικηγόρων ήταν γλοιώδης και εμετική. Ο δικηγόρος του γύφτου με απαξιωτικό ύφος κατηγόρησε τον μηνυτή ότι προσπαθεί να κερδοσκοπήσει εις βάρος του φτωχού πελάτη του και παρουσίασε εκτυπωμένη σελίδα από το διαδίκτυο στην οποία αναφέρονταν ότι η αξία ενός αντίστοιχου μηχανήματος στην Αμερική ήταν μηδαμινή, τουλάχιστον πέντε φορές χαμηλότερη από την πραγματική του αξία στην χώρα μας, λες και θα γίνονταν τηλεμεταφορά του μηχανήματος από εκεί στην Ελλάδα με ανύπαρκτο κόστος μεταφοράς ή δασμολόγησης στο Ελληνικό τελωνείο.
Ο εισαγγελέας ορμώμενος από τις ενέργειες του δικηγόρου του γύφτου έκανε πονηρές ερωτήσεις!
Μήπως το μηχάνημα ήταν πλήρως κατεστραμμένο και παρατημένο χρόνια, υπονοώντας ότι μ’ αυτό που έγινε άδραξε ο μηνυτής την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τους φτωχούς ρακοσυλλέκτες.
Η πρόεδρος ήταν ακόμα εξυπνότερη και απείρως πονηρότερη, μπορεί κανείς να δουλέψει με ένα τόσο παλιό μηχάνημα; Μπορεί να ανταπεξέλθει στις δύσκολες συνθήκες που απαιτούνται για την εξαγωγή της πέτρας; Μήπως δεν λειτουργούσε καθόλου; Είχε καθόλου σκουριές; Πόσα χρόνια ήταν χαλασμένο και εγκαταλελειμμένο;
Η απολογίες των κατηγορουμένων ήταν όλα τα λεφτά!
Οι τρεις λαθρομετανάστες, αθωώθηκαν πανηγυρικά! Περιττό είναι να σας αναφέρω ότι δεν ερωτήθησαν για τίποτε, το μόνον που ρώτησε ο εισαγγελέας ήταν ο τόπος διαμονής. Ο ένας δήλωσε τόπο διαμονής τον Δομοκό Λαμίας, ο δεύτερος την Πελαγία Φθιώτιδος και ο τρίτος τον Αλμυρό Μαγνησίας και όλοι τους βρέθηκαν στο συγκεκριμένο χωριό του Πηλίου, από εκατό έως διακόσια χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο διαμονής του καθενός για είκοσι ευρώ μεροκάματο, βεβαίως ο κάθε ένας τους έφτασε με το προσωπικό του αυτοκίνητο στο συγκεκριμένο σημείο! Αυτό βεβαίως και δεν φάνηκε περίεργο ούτε στους αστυνομικούς, ούτε στον εισαγγελέα και την πρόεδρο του δικαστηρίου.
Όταν έφτασε η σειρά του γύφτου, η πρόεδρος έκανε λες και είχε μπροστά της τον δυστυχέστερο άνθρωπο του πλανήτη, η αίθουσα του δικαστηρίου ήταν γεμάτη από γυφταρέους, φυσικά από τους κατοίκους της περιοχής κανένας δεν έκανε την εμφάνιση του στο δικαστήριο, άλλωστε ποιος θέλει να μπλέξει με την άσχημη φάρα των γύφτων, έτσι για ακόμα μια φορά φάνηκε η έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των λευκών ανθρώπων της Ευρώπης. Ανακοίνωσε ότι ασχολείται με το επάγγελμα του συλλέκτη μετάλλων δέκα- δεκαπέντε χρόνια, φυσικά κανένας δεν του ζήτησε να τους πει εάν είναι ασφαλισμένος στο ΤΕΒΕ, ούτε εάν εκδίδει αποδείξεις, ούτε εάν πληρώνει εφορία, ούτε εάν οι εργαζόμενοι σ’ αυτόν εργάτες ήταν ασφαλισμένοι, διότι ασφαλώς αυτές οι υποχρεώσεις αφορούν μόνον τους Ελληνικής καταγωγής υπηκόους της μπανανίας στην οποία διαβιούμε και όχι τους προνομιούχους «Ρομά» που μόνον δικαιώματα έχουν χωρίς την παραμικρή υποχρέωση και επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή ψευτοένωση με τα χρήματα των λευκών Ευρωπαίων.
Το μόνο που ρώτησε ο εισαγγελέας ήταν εάν έχει κανένα κώλυμα, υπονοώντας νομικό και ω!!! του παραδόξου θαύματος, φυσικά υπήρχε! Ο γύφτος ήταν ξανά καταδικασμένος για παρεμφερές αδίκημα! Φυσικά όχι σε φυλάκιση αλλά μόνον σε παροχή κοινωνικού έργου, είχε καταδικαστεί να εργαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα στον δήμο Ζαγοράς του Πηλίου ως υπάλληλος καθαριότητας, (γύφτος και καθαριότητα, σαν ανέκδοτο μου φαίνεται!) φυσικά δεν πήγε ποτέ να εργαστεί, διότι ποιος θέλει έναν κλέφτη γύφτο για υπάλληλο στον δήμο, έστω και για σκουπιδιάρη!
Ο εισαγγελέας αυθαίρετα αποφάσισε ότι το μηχάνημα κόστιζε το πολύ 3.000 ευρώ, διότι εάν ήταν ακριβότερο θα έπρεπε να καταδικάσει τον γύφτο με αυστηρότερη ποινή από αυτή που εκ των προτέρων είχε αποφασίσει. Έτσι ο γύφτος καταδικάστηκε όχι σε φυλάκιση αλλά μόνο στην πληρωμή προστίμου ύψους 6.000 ευρώ, προς το δημόσιο φυσικά, ενώ ο μηνυτής δεν κέρδισε τίποτε από την απονομή δικαιοσύνης, παρά μόνον απόλαυσε αυτό που κάθε Έλληνας ο οποίος επιθυμεί να είναι νομοταγής και νομότυπος δικαιούται να απολαμβάνει από το κράτος πρόνοιας, την αίσθηση ότι είναι ξένος στον τόπο του! Ποιος λοιπόν ασχολείται με γύφτους!
Ας πάνε να δούνε όλοι αριστεροί και δεξιοί αντιρατσιστές την ταινία ο καιρός των τσιγγάνων, για να μπούνε στο πνεύμα της εποχής μας, της εποχής της κυριαρχίας των γύφτων.