Οι τέως ολετήρες και νυν «σωτήρες» της Ελλάδος, προκειμένου να δοθή το νέο δάνειο, εδέχθησαν επαχθεστάτους όρους για την χώρα. Συγκεκριμένως, εδέχθησαν η Ελλάς με συνταγματική διάταξη να συστήση έναν ειδικό λογαριασμό ο οποίος θα τεθή υπό τον έλεγχο της τρόικας και στον οποίον θα κατατίθενται τα δάνεια και εσωτερικοί πόροι της χώρας , με προορισμό να εξυπηρετή κατά προτεραιότητα την αποπληρωμή του χρέους. Προκειμένου να επιτευχθή αυτός ο στόχος, εγκαθίσταται ισχυρά και μόνιμη επιτροπεία στην Αθήνα, μέσω της ενισχύσεως του ρόλου της Taske Force, δηλαδή της ομάδος του Χορστ Ράιχενμπαχ, ώστε να στηριχθή απολύτως η δυνατότης της να παρέχη και να συντονίζη την τεχνική βοήθεια.
Η φαυλότης της κατά την μεταπολιτευτική περίοδο ανδρωθείσης πολιτικής και οικονομικής ελίτ και η συνακόλουθη αλλοτρίωση μεγάλων στρωμάτων του ελληνικού λαού, οδήγησε χρεωκοπημένη και δέσμια την χώρα και τώρα τέτοιες λύσεις δουλείας φαντάζουν ως σωτηρία! Αλλά και πάλι οι εθελόδουλοι ζουν με ψευδαισθήσεις! Διότι η νέα δανειακή σύμβαση θα δώση ανάσες στην χώρα, αλλά δεν θα δώση αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία, η οποία είναι και το μεγάλο ζητούμενο. Και χωρίς ανάπτυξη η χώρα θα βυθίζεται στα ελλείμματα, κάνοντας αδύνατη την αποπληρωμή του χρέους. Τώρα που οι τράπεζες και οι οίκοι που έχουν τα ελληνικά δάνεια κατοχυρώθησαν, εφ΄όσον οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που είναι υποχείριά τους εφόρτωσαν στην πλάτη των Ευρωπαίων φορολογουμένων το βάρος της ελληνικής διασώσεως, τίποτα δεν είναι δεδομένο για την παραμονή της Eλλάδος στο ευρώ, διότι οι προοπτικές υφέσεως είναι δυσοίωνες και τίποτα δεν εγγυάται ότι αυτή δεν θα υπερβή το 2%, ώστε να κατορθωθή ισοσκελισμός το 2013 και το 2014 να υπάρχη θετικό πρόσημο με 4%. Άλλωστε αυτά υποκρύπτει και η εκβιαστική απαίτηση της φινλανδικής κυβερνήσεως για εγγυήσεις χρηματοοικονομικού χαρακτήρος, προκειμένου να συμμετάσχη στο νέο πακέτο δανεισμού της Ελλάδος, απαίτηση στην οποία ενέδωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος και έτσι εδόθησαν εγγυήσεις ύψους 880.000.000 ευρώ, μέσω των τεσσάρων μεγαλυτέρων ελληνικών τραπεζών.
Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό και το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, ιδεολογικώς αποπροσανατολισμένο και πνευματικώς συσκοτισμένο, έχει πέσει στην παγίδα των δυναστών – εκμεταλλευτών του. Στον αντιμνημονιακό χώρο (χώρο που κοινωνικώς περιλαμβάνει και ευρέα λαϊκά στρώματα μεσαίων και μικρών ιδιοκτητών, αστών και αγροτών, τα οποία αποστρέφονται τον κομμουνισμό και άλλες αριστερίστικες κατευθύνσεις) πολιτικώς κυριαρχεί η μαρξιστική, σε παλαιοκομμουνιστική, νεοκομμουνιστική και αναρχίζουσα εκδοχή, αριστερά. Το σύστημα έχει επιβάλλει την φίμωση των εθνικών αντιμνημονιακών φωνών, όχι μόνον προσπαθώντας να καταστείλη την άνοδο εθνικιστικών πολιτικών σχηματισμών, αλλά θάπτοντας από την οποιαδήποτε παρουσίαση τις απόψεις εθνικοσυντηριτικών οικονομολόγων, επιχειρηματιών και πολιτευομένων. Και όμως, οι απόψεις των οπαδών της εθνικής οικονομικής πολιτικής (πολιτικής σαφώς αντιμαρξιστικής) είναι οι μόνες που δύνανται να προσφέρουν βιώσιμη εναλλακτική λύση! Έτσι, σημαντικό ποσοστό του ελληνικού λαού έχει προσδεθεί σε κόμματα, που είτε θέλουν να μετατρέψουν την χώρα σε μία άλλη Βορ. Κορέα, είτε εάν κυριαρχήσουν θα την ρίψουν σε μία κατάσταση τριτοκοσμικής αναρχοκρατουμένης και λιμοκτονούσης χώρας. Φυσικά ο κίνδυνος από τέτοιες επιλογές είναι θανάσιμος και αυτό δεν το αισθάνονται μόνον οι αποδεχόμενοι την αυθεντική ελληνική πολιτιστική ταυτότητα, άρα τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα της χώρας, αλλά και οι μεγάλες μάζες των πάσης φύσεως Νεοελλήνων ιδιοκτητών (αστών και αγροτών), ελευθέρων επαγγελματιών και επιστημόνων. Όθεν οι περισσότεροι εξ αυτών παραμένουν ή επιστρέφουν στις αγκάλες των κομμάτων – «σωτήρων» της μνημονιακής συμπράξεως! Η φασιστοφοβία πληρώνεται ακριβά!!!