Μας αρέσει να καυχιόμαστε για τον κάθε Εβραίο ηθοποιό. Μερικές φορές ακόμα προσποιούμαστε πως κάποιος ηθοποιός είναι Εβραίος, μόνο και μόνο γιατί μας αρέσει αρκετά ώστε να σκεφτόμαστε πως αξίζει θέση στην ομάδα μας. Καυχιόμαστε για Εβραίους συγγραφείς, Εβραίους πολιτικούς, Εβραίους σκηνοθέτες. Κάθε φορά που κάποιος αναφέρει μια ταινία ή βιβλίο ή πίνακα, αυτομάτως λέμε κάτι σαν, “Το ήξερες πως το έχει δημιουργήσει Εβραίος;” Απλά έτσι προχωρούμε.
Είμαστε οι πρωτοπόροι, και όχι μόνο στον καλλιτεχνικό κόσμο. Έχουμε, πχ., την AIPAC [America Israel Political Action Committee], που ήταν εξαρχής προορισμένη να καθοδηγεί τα καθήκοντα της Washington DC., όπου και διαπρέπει θαυμάσια. Και καυχιόμαστε γι’ αυτό. Εμείς έτσι λειτουργο
Η ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΕΩΣ
Μα το αστείο είναι όταν κάποιος αντι-Σημίτης ή αντι-Ισραηλινός, αραδιάζει πράγματα σαν, “Οι Εβραίοι ελέγχουν τα M.M.E.!” και “Οι Εβραίοι ελέγχουν τη Washington!” Ξαφνικά λαμβάνουμε θέσεις μάχης. Δημιουργούμε τεράστιες καμπάνιες για να τους κατατροπώσουμε. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να απολυθούν από την εργασία τους. Δημοσιεύουμε άρθρα. Έχουμε δημιουργήσει ολόκληρους οργανισμούς που υπάρχουν μόνο για να τους πληροφορούν όλους ότι οι Εβραίοι δεν ελέγχουμε απολύτως τίποτα. Ότι δεν ελέγχουμε τα M.M.E., δεν έχουμε κανένα πάνω χέρι στην D. C. από κανέναν άλλον. Όχι, όχι, όχι, ορκιζόμαστε: Είμαστε ακριβώς όπως όλοι οι άλλοι! Δεν είναι ειρωνικό;
ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ
Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, εδώ, καλοί μου Εβραίοι. Τα ελέγχουμε τα M.M.E. Έχουμε τόσους δικούς μας στα εκτελεστικά γραφεία όλων των μεγάλων κινηματογραφικών παραγωγών εταιριών που είναι σχεδόν ανήκουστο. Σχεδόν κάθε ταινία ή τηλεοπτική εκπομπή, είτε το “Tropic Thunder” ή το “Curb Your enthusiasm,” είναι γεμάτη με Εβραίους ηθοποιούς, σκηνοθέτες και σεναριογράφους. Ξέρατε πως τα 8 πιο διαδεδομένα κινηματογραφικά στούντιο είναι στη κατοχή των Εβραίων; Και αυτό δεν είναι όλο. Ελέγχουμε επίσης όλες τις διαφημίσεις αυτών των τηλεοπτικών εκπομπών.
ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ 50
Κι ας μην ξεχάσουμε την AIPAC, την αγαπημένη καραμέλα του κάθε αντισημίτη. Μιλάμε για οργάνωση που πρακτικά είναι ισάξια των Σοφών της Σιών. Δε θα ξεχάσω ποτέ τον καιρό που ήμουν αναμειγμένος με την υπεράσπιση του Ισράηλ στο κολλέγιο και πήγα σε ένα από τα πολλά συνέδρια της AIPAC. Ένας άνδρας στεκόταν κυριολεκτικά εμπρός μας και μας έλεγε πως ο όλος στόχος τους ήταν να συνεργάζονται μόνο με τους απόφοιτους από τις 50 κορυφαίες σχολές, επειδή αυτοί προορίζονταν ώστε μελλοντικά να έκαναν αλλαγές στην κυβέρνηση. Ήμουν εκεί, ένα μικρό παιδί, ιδεαλιστής που πήγαινε σε ένα από τα 50 χειρότερα σχολεία και που ήθελε να κάνει κάποιο λαϊκό κίνημα που να υποστηρίζει το Ισραήλ, ενώ αυτοί συζητούσαν για το πώς θα διεισδύσουν μέσα στην κυβέρνηση.
ΟΙ MEL GIBSONS ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ
Τώρα, ξέρω τι θα πει ο καθένας, Πως όλοι προσπαθούν να δημιουργήσουν “lobby”. Κάθε μειονότητα και κάθε πλειοψηφική ομάδα. Ότι κάθε ομάδα έχει μερικούς πετυχημένους ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Μα αυτό απέχει πολύ απ’ το να λέω ότι εμείς λειτουργούμε το Hollywood και το Madison Avenue. Οτι οι Mel Gibsons του κόσμου έχουν δίκιο όταν λένε ότι χρησιμοποιούμε την δύναμή μας εσκεμμένα για να καταλάβουμε τον κόσμο. Ότι έχουμε κάνει κάποια τρελή συνομωσία μεταξύ μας. Εντάξει. Καλώς. Είναι αλλόκοτη η συζήτηση αλλά ας την δούμε λίγο βαθύτερα.
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΟΥΝ
Ίσως είναι αλήθεια: όλοι ασκούν πολιτική πίεση. Ίσως ισχύει πως υπάρχουν ηθοποιοί από κάθε εθνικότητα εκεί έξω. Μα ελάτε. Εμείς είμαστε που καυχιόμαστε γι’ αυτά τα πράματα συνέχεια. Δεν μπορούμε να παραδεχτούμε πως είμαστε εντυπωσιακά πετυχημένοι; Δεν μπορούμε να το πούμε αυτό στον κόσμο; Θα σας αναφέρω την θεωρία μου για το γιατί οι Εβραίοι δε θέλουν να συζητούν για τον έλεγχό τους πάνω στα Μ.Μ.Ε.
ΚΑΤΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΒΡΑΙΟ
Πρώτα απ’ όλα, όσο αρέσει στους εβραίους να παραδέχονται ότι είναι τόσο πολύ πετυχημένοι, και ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί από αυτούς που έχουν πετύχει, άλλο τόσο δεν τους αρέσει καθόλου να παραδέχονται ότι αυτό έχει να κάνει με την Εβραϊκή τους καταγωγή. Ίσως να παραδεχτούν ότι έχει να κάνει με την Εβραική εμπειρία. Μα πόσοι Εβραίοι θα παραδέχονταν ότι υπάρχει κάτι κληρονομικό στον καθένα από αυτούς που τους βοηθάει να πετυχαίνουν εντυπωσιακά πράγματα;
ΟΙ ΑΝΤΙ-ΣΗΜΙΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ
Ο πρόεδρος του ADL, Abe Foxman, δίνει συνέντευξη σε ένα καταπληκτικό άρθρο για το θέμα και είπε ότι “θα προτιμούσε οι άνθρωποι να λένε ότι πολλοί εκτελεστές της βιομηχανίας «τυχαίνει να είναι Εβραίοι».” Αυτό σχεδόν ολοκληρώνει τον θίασο. Η αλήθεια είναι, πως οι αντισημίτες έχουν δίκιο. Εμείς οι Εβραίοι έχουμε κάτι μέσα μας που μας κάνει τελείως διαφορετικούς από κάθε άλλη ομάδα στον κόσμο. Μιλάμε για μια ομάδα ανθρώπων που πέρασε από στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ξεπέρασε διωγμούς, ολόκληρες οικογένειες αποδεκατίστηκαν. Και τότε ήρθαν στην Αμερική, τον τόπο που τους επέτρεψε να έχουν όση δύναμη θέλουν, και ξαφνικά την κατέλαβαν.
Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΠΙΘΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΒΡΑΙΟ
Σας παρακαλώ μην μου πείτε πως κάθε άλλη ομάδα στον κόσμο το έχει κάνει ποτέ αυτό. Μόνο οι Εβραίοι. Και το έχουμε ξανακάνει παλαιότερα. Γι’ αυτό και οι Εβραίοι υποδουλώθηκαν στην Αίγυπτο. Παραήμασταν πετυχημένοι. Δείτε την Τορά – εκεί βρίσκεται. Και το κάναμε και στην Γερμανία επίσης. Αυτή η κλίση για επιτυχία, αυτή η εσωτερική ώθηση, δεν έρχεται από τα χρόνια εκπαιδεύσεως ή άλλες ειδικές παραμέτρους, αλλά από την εσωτερική σπίθα που υπάρχει στον κάθε Εβραίο.
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΙ
Τώρα, ο λόγος που ομάδες σαν το ADL και την AIPAC δεν θέλουν να το παραδεχτούν αυτό, είναι γιατί, πρώτα από όλα, είναι λαϊκές οργανώσεις. Το βασικό καθήκον τους είναι να αποδείξουν πως κάθε Εβραίος είναι το ίδιο όπως κάθε άλλος άνθρωπος στον κόσμο. Όχι, είμαστε διαφορετικοί, ξεχωριστοί. Φυσικά, οι άνθρωποι εκνευρίζονται όταν το λέει κανείς αυτό. Υποθέτουν ότι όταν λες ότι οι Εβραίοι είναι ξεχωριστοί, υπονοείς ότι είναι καλύτεροι. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι καν σίγουρος αν η λέξη “καλύτεροι” υφίσταται. Αυτό που ξέρω είναι ότι το να είναι κάποιος ξεχωριστός σημαίνει να έχει την ευθύνη να κάνει το καλό.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΙΑ
Νομίζω πως αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που οι περισσότεροι Εβραίοι φοβούνται τόσο να παραδεχτούν ότι υπάρχει κάτι κληρονομικό πολύ δυνατό και καλό γι’ αυτούς. Όχι επειδή φοβούνται να είναι ξεχωριστοί. Αλλά επειδή φοβούνται να είναι υπεύθυνοι. Σημαίνει πως ξαφνικά είναι οι υπαίτιοι όταν παρουσιάζουν βρωμερά τηλεοπτικά σόου που λεκιάζουν την πνευματική ατμόσφαιρα του κόσμου. Σημαίνει πως τα πράγματα δεν δημιουργούνται απλώς προς χάριν του κεφιού και της διασκεδάσεως ή ακόμα και της “τέχνης”. Ξαφνικά, δεν μπορούμε να παίζουμε με τον κόσμο.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ
Το ενδιαφέρον είναι πως οι Εβραίοι έχουν κάνει τόσα για τον κόσμο με τόσες άλλες μεθόδους. Έχουν ωθήσει στο προσκήνιο τα πολιτικά δικαιώματα, έχουν βοηθήσει να σωθούν ζωές στο Νταρφούρ και στην Αιτή και σχεδόν οπουδήποτε αλλού. Μα αυτό δεν είναι αρκετό. Το να επισκευάζουμε τον κόσμο φυσικά είναι μονάχα η μισή μάχη. Η μεγαλύτερη μάχη, η δυσκολότερη μάχη που έχουμε είναι ν’ ανυψώνουμε τον κόσμο πνευματικά. Και γι αυτόν τον λόγο οι άνθρωποι μάχονται με όλη τους την ψυχή να αποδείξουν ότι οι Εβραίοι είναι το ίδιο με όλους τους άλλους. Σημαίνει ότι δεν μπορούμε πλέον να “εκφραζόμαστε”. Θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα πράματα που δημιουργούμε και τον τρόπο που πράττουμε. Σημαίνει ότι θα πρέπει να αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε. Σημαίνει ότι πρέπει να βασιζόμαστε ο ένας στον άλλο, και στον εαυτό μας, με υψηλότερα ιδανικά.
ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΧΩΡΑ
Η ώρα έχει έρθει, ωστόσο. Δε χρειάζεται πια ν’ αλλάζουμε τα ονόματά μας. Δε χρειάζεται πια να αναμειγνυόμαστε σαν χαμαιλέοντες. Κατέχουμε μια ολόκληρη χώρα. Αντίθετα μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό που είμαστε, και ταυτόχρονα συνειδητοποιημένοι για την τεράστια ευθύνης μας -και την ευκαιρία.