Το πρωί της Παρασκευής 30 Νοεμβρίου δυνάμεις των ΜΑΤ παρουσία εισαγγελικού λειτουργού προχώρησαν στη σύλληψη 11 ατόμων που έκαναν κατάληψη το κτήριο διοικήσεως του ΑΠΘ. Παρά την λήξη της καταλήψεως, ο μεγαλύτερος πανεπιστημιακός χώρος των Βαλκανίων παραμένει πνιγμένος από τα σκουπίδια αφού οι εργαζόμενοι των εταιριών που ανέλαβαν την καθαριότητα των χώρων του πανεπιστημίου συνεχίζουν να απέχουν από την συγκομιδή των απορριμμάτων. Η κατάσταση είναι τραγική: Τόνοι σκουπιδιών είναι συσσωρευμένοι σε κάθε γωνιά, ποντίκια και έντομα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στους χώρους του πανεπιστημίου, φοιτητές έχουν παρουσιάσει αναπνευστικά προβλήματα και δύο εξ αυτών νοσηλεύονται με σταφυλόκοκκο, τμήματα σχολών έχουν αναστείλει την λειτουργία τους προκειμένου να προφυλάξουν την υγεία φοιτητών και προσωπικού. Τα πάντα θυμίζουν χωματερή, εκτός βέβαια από την τουαλέτα του πρύτανη, κυρίου Μυλόπουλου, η οποία στοίχησε 30.000 ευρώ. Ο κύριος Μυλόπουλος, σε μια προσπάθεια με έντονο το στοιχείο του λαϊκισμού, επιστράτευσε τους παρατρεχάμενούς του και επεχείρησαν να καθαρίσουν μόνοι τους τον χώρο του πανεπιστημίου, ενέργεια η οποία αποδοκιμάστηκε έντονα από τους αυτόκλητους υπερασπιστές των εργολαβικών υπαλλήλων. Την ίδια αντιμετώπιση είχαν προ ολίγων εβδομάδων και κάποιοι φοιτητές που προσπάθησαν να απομακρύνουν τα σκουπίδια από τους χώρους των διδακτηρίων ώστε να καταστήσουν τους χώρους κατάλληλους για την διεξαγωγή του μαθήματος. Οι γνωστοί μαϊντανοί που εμφανίζονται ως υπερασπιστές των απεργών, θέτοντας σε κίνδυνο την δημόσια υγεία, δεν δίστασαν μέχρι και να ξυλοκοπήσουν φοιτητές που θέλησαν το αυτονόητο: Να παρακολουθήσουν το μάθημά τους χωρίς κάποιον υγειονομικό κίνδυνο.
Μετά τα οικονομικά σκάνδαλα που ήρθαν στο φως το περασμένο καλοκαίρι, ο κύριος Μυλόπουλος έπρεπε να προσεγγίσει με κάποιον τρόπο την αριστερά που λυμαίνεται το πανεπιστήμιο και γι αυτόν τον λόγο είχε υποκινήσει και υποστηρίξει αρχικά την κατάληψη, αλλά στη συνέχεια είδε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκε και σήμερα προσπαθεί ανεπιτυχώς να χειριστεί την κατάσταση. Από εκεί δηλαδή που συστρατευόταν με το ΠΑΜΕ και τον «αγώνα» των ιδιωτικών υπαλλήλων που θέλουν να γίνουν υπάλληλοι του ΑΠΘ, έφτασε στο σημείο να προσπαθεί να αποτρέψει την επέμβαση της αστυνομίας.
Τα μόνα πραγματικά θύματα από την όλη ιστορία είναι οι ίδιοι οι φοιτητές που προσπαθούν να πάρουν ένα πτυχίο που τελικά δεν θα έχει καμία αξία στην ελληνική αγορά εργασίας. Παιδιά που δουλεύουν για να ανταπεξέλθουν στο κόστος της «δωρεάν» παιδείας είναι έρμαια του ΠΑΜΕ, των εργολάβων, του πρύτανη και των ασθενειών που απειλούν καθημερινά την υγεία τους εξ αιτίας των σκουπιδιών. Όπως δείχνουν τα πράγματα, άλλο ένα εξάμηνο κόπου και διαβάσματος θα πάει χαμένο για πολλές χιλιάδες επιμελών φοιτητών.
Έξω από τον πανεπιστημιακό χώρο τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Οι σωροί των απορριμμάτων δυσκολεύουν την μετακίνηση πεζών και αυτοκινήτων ενώ λίγες μέρες νωρίτερα ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης δήλωνε ότι μέσα σε τρεις μέρες θα έχει ολοκληρωθεί η συγκομιδή των σκουπιδιών. Ο κύριος Μπουτάρης βέβαια δεν άργησε μόνο δύο μέρες αλλά δύο χρόνια, αφού προεκλογικά είχε δηλώσει ότι το ζήτημα με τα σκουπίδια θα λυθεί εντός έξι μηνών.
Οι εικόνες που αντικρίζει κάποιος επισκέπτης στην Θεσσαλονίκη μόνο ευρωπαϊκή χώρα δεν θυμίζουν. Την ίδια ώρα που η πολιτική ζωή της χώρας κοιτάει πώς να μοιράσει τα δανεικά από την τρόικα, η Θεσσαλονίκη παλεύει να λύσει το πρόβλημα με την διαχείριση των απορριμμάτων. Οι γειτονιές της πόλης μοιάζουν με γειτονιές αφρικανικής χώρας και η εμφάνιση ασθενειών που οφείλονται στις συνθήκες υγιεινής απειλούνε καθημερινά τις ζωές των πολιτών. Ας ελπίσουμε ότι δύο φοιτητές που νοσηλεύονται με σταφυλόκοκκο θα είναι τα τελευταία θύματα της υγειονομικής κρίσης που πλήττει την Θεσσαλονίκη, αν και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να διαπιστώσει ότι αυτή είναι απλώς η αρχή.
