Χειμερινή συνάντηση του ΑΡΜΑτος, επ’ ευκαιρία του Χειμερινού Ηλιοστασίου.

Με αφορμή το Xειμερινό Hλιοστάσιο πραγματοποιήθηκε και φέτος, κατά το τριήμερο 21, 22, και 23 Δεκεμβρίου, η καθιερωμένη χειμερινή συνάντηση του ΑΡΜΑτος. Στις πλαγιές του Ολύμπου, του Ιερού αυτού Όρους των Ελλήνων, που αποτελεί φυσικό και πνευματικό λίκνο της “Αιωνίου Ελλάδος”, έλαβαν χώρα ομιλίες, συζητήσεις και ποικίλες δραστηριότητες με κοινό ενοποιητικό άξονα την ανάδειξη των στοιχείων που οδηγούν στη διάπλαση και συνειδητοποίηση του Αναγεννημένου Αρίου Έλληνος, ήτοι, του φιλοσόφου – αναζητητού σε πνευματικό επίπεδο και μαχητού σε φυσικό επίπεδο, ενός Νέου δηλαδή Ανθρώπου ο οποίος ως λαμπρός φορεύς της πατρογονικής φυλετικής κληρονομιάς θα καταστεί πρότυπο και οδηγός του λαού μας στην πορεία της απαιτουμένης εθνοφυλετικής καθάρσεως και αναγεννήσεως! Το μαγευτικό ολύμπιο τοπίο με τις χιονισμένες κορφές και τις νεφελοσκεπείς πλαγιές, ενέπνευσε και φόρτισε θετικά όλους μας.

Την Παρασκευή αφίχθη η πρώτη ομάς συναγωνιστών οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν το τοπίο και να ανταλλάξουν απόψεις επί θεμάτων της τρεχούσης επικαιρότητος. Νωρίς το μεσημέρι του Σαββάτου άρχισαν να καταφθάνουν και οι υπόλοιποι συναγωνισταί. Η θερμοκρασία ήταν βέβαια χαμηλή (λόγω υψομέτρου), αλλά στις καρδιές μας η θέρμη ήταν μεγάλη!

Αφού περατώθηκαν οι εργασίες προετοιμασίας του συνεδριακού χώρου (εργασίες στις οποίες όλοι οι συναγωνισταί συμμετείχαν με μεγάλη προθυμία και ζήλο) μετέβημεν άπαντες στον συνεδριακό χώρο. Εκεί αφιερώθη χρόνος στην διευθέτηση τακτικών οργανωτικών ζητημάτων της κοινότητός μας.
Νωρίς το απόγευμα με την έλευση και των τελευταίων συναγωνιστών ξεκίνησε το κυρίως πρόγραμμα των ομιλιών – εισηγήσεων.

Η εναρκτήριος εισαγωγή είχε χαρακτήρα ενημερώσεως και αναλύσεως των τρεχουσών πολιτικών εξελίξεων. Επεσημάνθη μεταξύ άλλων η ανάγκη υπερβάσεως των ποικίλων δυσκολιών που παρουσιάζονται καθημερινώς στον καθένα μας, δεδομένου ότι ύψιστο χρέος όλων μας είναι η απόλυτη συνέπεια ιδεών – λόγων – έργων και η αταλάντευτη προσήλωση στον Αγώνα διαδόσεως των Ιδεών μας που αποτελεί για μας καθήκον ιερό και ολοκληρωτικό.

Ακολούθησε η, περιεκτική και μεστή νοημάτων, ομιλία με θέμα το Χειμερινό Ηλιοστάσιο στην οποία ανελύθη το κοσμολογικό υπόβαθρο και οι μεταφυσικές προεκτάσεις αυτής της μεγίστης σημασίας παραδοσιακής θρησκευτικής εορτής των Αρίων λαών, εορτής που φυσικώς και μεταφυσικώς σηματοδοτεί την επικράτηση του Απολλωνίου Φωτός επί του αβυσσαλέου σκότους, της γνώσεως και της σοφίας επί της αμαθείας και της ανοησίας, της α-ληθείας και της αρετής επί του ψεύδους και της φαυλότητος, την νίκη εν τέλει της Ζωής επί του Θανάτου στον αέναο κοσμικό κύκλο φθοράς και αναγεννήσεως.

Ακολούθησε εκτενής ομιλία αφιερωμένη στον βίο και το έργο του σπουδαιοτάτου Ιταλού φιλοσόφου Ιουλίου Έβολα, του οποίου η βαθυστόχαστη σκέψη αποτελεί δίχως άλλο μια απ’ τις πιο οξυδερκείς και διεισδυτικές ματιές στην αληθή πνευματική ουσία των Ιδεών μας.

Παρά το έντονο ψύχος που επικρατούσε στον συνεδριακό χώρο, οι ψυχές των συναγωνιστών παρέμεναν φλογισμένες καθ’ όλη την διάρκεια των ομιλιών, στοιχείο που αποτελεί απόρροια των ισχυρών κοινοτικών μας δεσμών, σε αντίθεση με τους εφήμερους και σαθρούς δεσμούς που περιστασιακά φέρνουν σε συναγελασμό τους μαζανθρώπους της συγχρόνου μιαρής «κοινωνίας» (της, κατά την Εβολιανή ορολογία, «φυλής των εφημέρων ανθρώπων»), δεσμοί που για τους μαζανθρώπους περιορίζονται σε ανούσιες «διασκεδάσεις» και «γλέντια»…

Μετά το πέρας των ομιλιών ακολούθησε δείπνο το οποίο, καίτοι λιτό σε φυσική τροφή, ήταν πλούσιο σε πνευματική τροφή αφού ποικίλες συζητήσεις εκτυλίχθηκαν εκεί σε κλίμα εγκάρδιο, δεδομένων των δεσμών αληθούς φιλίας και συντροφικότητος που έχουν σφυριλατηθεί στις τάξεις της κοινότητός μας. Μετά την ολοκλήρωση του δείπνου, άπαντες κατευθυνθήκαμε σε ξέφωτο πλησίον δάσους, όπου ετελέσθη με θρησκευτική ευλάβεια η καθιερωμένη καύση της ρούνας της ζωής, συνεχίζοντας με τον τρόπο αυτό το αμιγώς αριοευρωπαϊκό έθιμο της πυρολατρείας, το οποίο ετελείτο κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, με διάφορες κατά τόπους παραλλαγές, από αρχαιοτάτων χρόνων, σε πολλές περιοχές της Ελλάδος και σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες. Κατά τη διάρκεια της τελετής τονίστηκε το νόημα και η σημασία που απέδιδαν οι Άριοι λαοί στο τελετουργικό αυτό έθιμο της πυράς, δεδομένου του συμβολισμού που απεδίδετο στην πυρά ως ζωντανής ηλιακής απεικονίσεως (σε μικρή κλίμακα) – στοιχείου φωτοδοτήσεως και εσωτερικής καθάρσεως. Μετά την επιστροφή στο κατάλυμα ορίστηκε εγερτήριο για νωρίς το πρωί οπότε θα ακολουθούσε η καθιερωμένη ορεινή πορεία και διάφορες αθλητικές δραστηριότητες μαχητικού και μη, χαρακτήρος.

Ξεκίνησε λοιπόν το πρωινό της Κυριακής με την ορεινή πεζοπορία σε χιονισμένη διαδρομή, στην διάρκεια της οποίας πραγματοποιήθηκαν αθλητικές ασκήσεις και εξάσκηση μαχητικών τεχνών, σε κλίμα ομοιογενείας και σιδηράς πειθαρχίας.


Μετά την επιστροφή στον τόπο συναντήσεως εδόθη λίγος χρόνος αναπαύσεως και προσωπικής φροντίδος και εν συνεχεία ορίστηκε συνάντησις στον συνεδριακό χώρο προκειμένου να αρχίσει το δεύτερο σκέλος των ομιλιών.

Σειρά είχε ομιλία με κεντρικό θέμα τον Χριστιανισμό ως θρησκευτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό φαινόμενο στον ευρωπαϊκό κόσμο. Έγινε ιστορική αναδρομή στη γέννηση και εξέλιξη του Χριστιανισμού από την πρώτη διείσδυσή του στον ευρωπαϊκό χώρο, επί Ρωμαϊκής εποχής, με κεντρικό υποκινητή τον Σαούλ – Παύλο και αναλύθηκε η τεράστια επίδραση που έκτοτε ασκεί στους ευρωπαϊκούς λαούς και τον πολιτισμό τους μέχρι και σήμερα, με πολυδιάστατες επιπτώσεις που επηρέασαν αποφασιστικά την μοίρα των ευρωπαϊκών εθνών…

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μια θερμή πολιτική ομιλία – προσκλητήριο αγώνος.

Για μια ακόμη φορά τονίστηκε η ειδοποιός διαφορά της ιδικής μας προσεγγίσεως της εννοίας του αγώνος. Για μας ο Αγών δεν αποτελεί απλή έκφραση πολιτικών απόψεων ή πολιτικής διαμαρτυρίας, αλλά καλύπτει όλες της εκφάνσεις και πτυχές της ζωής, καθιστάμενος έτσι, υπόθεση υπαρξιακή με χαρακτήρα ολιστικό! Ως Εθνοκοινοτισταί φιλοδοξούμε να καθιερώσουμε ένα Νέο Πρότυπο Ζωής και να διαπλάσουμε έναν Νέο Τύπο Αρίου Έλληνος που θα αποτελεί ζωντανή έκφραση των Ιδεών μας!

Ιδιαιτέρα μνεία έγινε στο όνομα του αειμνήστου συναγωνιστού μας Κ. Μπαϊκούση, ο οποίος προσφάτως έφυγε από την ζωή και του οποίου η απώλεια ήταν όχι μόνο οδυνηρά αφού ως πρόσωπο ήταν εξαιρετικά αγαπητός σε όλους μας, αλλά δυσαναπλήρωτη αφού αποτελούσε στέλεχος μοναδικής αξίας – πραγματικά αναντικατάστατος για τον σύνδεσμό μας και για τον Αγώνα μας εν γένει! Ο Κώστας όπως όλοι αναγνωρίζουν αποτελούσε αδαμάντινο πρεσβευτή τον Ιδεών μας, εξαίσιο πρότυπο Έλληνος και λαμπρό παράδειγμα για όλους τους νεωτέρους συναγωνιστάς και με τον τρόπο αυτό είναι ήδη Αθάνατος!

Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η καθιερωμένη χειμερινή συνάντηση του ΑΡΜΑτος. Κατά την αποχώρηση από τον τόπο συναντήσεως αντηλλάγησαν θερμοί χαιρετισμοί μεταξύ των συναγωνιστών σε κλίμα έμφορτο αισιοδοξίας και ανατάσεως!

Είναι πρόδηλο ότι οι ήδη ισχυροί μεταξύ μας δεσμοί ισχυροποιήθηκαν ακόμη περισσότερο πράγμα σημαντικό σε μια εποχή όπως η σημερινή, εποχή πρωτοφανούς παρακμής και ακροτάτης διαστροφής. Οι αρραγείς ψυχικοί μας δεσμοί θα διατηρήσουν το ηθικό μας ακμαίο και θα ενισχύσουν περαιτέρω την αφοσίωσή μας στον Αγώνα, έναν Αγώνα στον οποίο το δρόμο μας έχουν δείξει οι πρόγονοί μας και κυρίως οι Ήρωες της Φυλής και της Ιδέας μας. Συνεχισταί και κληρονόμοι τους είμαστε Εμείς. Καλούμεθα λοιπόν να επιδείξουμε συνειδητή εγρήγορση, αδάμαστη θέληση και πίστη ακλόνητη με στόχο την τελική Νίκη!