Πριν από ακριβώς έναν χρόνο, η αναπόδραστη μοίρα το έφερε να στερηθούμε – σε πολύ πρόωρη ηλικία – την φυσική παρουσία ενός μοναδικού συναγωνιστού και φίλου, του αλησμόνητου Κώστα Μπαϊκούση.
Είναι μάλλον περιττό να απαριθμήσει κανείς τις σπάνιες αρετές του Ανδρός: τον αδαμάντινο χαρακτήρα του που τον κοσμούσε ένα ήθος απαράμιλλης ευγενείας, εγκρατείας και κοσμιότητος, την θαυμαστή ευρυμάθεια και την βαθειά γνώση και σοφία που τόσο απλόχερα και με ανιδιοτέλεια προσέφερε σε όλους μας, την δωρική απλότητα που του επέτρεπε με τον ίδιο ζήλο να αγωνίζεται, είτε από την θέση του αψόγως πειθαρχημένου στρατιώτου, είτε – οσάκις οι περιστάσεις το απαιτούσαν – σε ρόλο καθοδηγητού των νεωτέρων συναγωνιστών, καθώς δεν του έλλειπαν τα χαρίσματα του ηγήτορος: το θάρρος, η σωφροσύνη, η αποφασιστικότης, η ρητορική δεινότης…
Δεν χρειάζεται να ειπωθούν περισσότερα για την μοναδική προσωπικότητα του Κώστα Μπαϊκούση αφού οι αρετές και η αξία του ήταν σε όλους μας γνωστά.
Αν και έχει παρέλθει ένας ολόκληρος χρόνος από το τραγικό γεγονός της βιολογικής του αποδημίας, είναι αδύνατον να αποδεχτούμε την απουσία του σε φυσικό επίπεδο. Ίσως επειδή είναι τόσο έντονη η αίσθησις της παρουσίας του σε πνευματικό επίπεδο και τόσο ισχυρή η ανάμνησις της μορφής του, ως προτύπου συμπεριφοράς, στάσεως ζωής και αγώνος, ώστε τελικά συνεχίζει ακόμα να βρίσκεται, με έναν τρόπο υπερβατικό-μυστικό, κοντά μας!
Διαλέξαμε να τιμήσουμε την μνήμη του σ’ αυτόν εδώ τον ιερό τόπο της ελληνικής πατρίδος που ο αείμνηστος συναγωνιστής μας τόσο αγαπούσε. Ήταν άλλωστε η ψυχή παλαιότερων εκδηλώσεων στον χώρο του μνημείου αυτού και ανέκαθεν υπέρμαχος της ιδέας καθιερώσεως μιας τελετής τιμής και μνήμης των Αθανάτων πολεμιστών της μάχης των Θερμοπυλών. Αφού λοιπόν αποτελούσε ένα είδος προσωπικού οράματός του, θεωρήσαμε προσήκον, να συγκεντρωθούμε με αφορμή το ετήσιο μνημόσυνό του, σ’ αυτόν εδώ τον χώρο.
Τιμούμε την μνήμη του αλησμόνητου συναγωνιστού μας, Κώστα Μπαϊκούση και παράλληλα την εθνική επέτειο της αρχαίας μάχης των Θερμοπυλών, την συγκλονιστική θυσία των 300 Σπαρτιατών υπό την ηγεσία του Βασιλέως της Σπάρτης Λεωνίδου και των 700 Θεσπιέων (υπό την ηγεσία του Δημοφίλου του Διαδρομέος), οι οποίοι πριν από περίπου 2500 χρόνια προέταξαν τα ατσαλένια τους στήθη, προκειμένου να αντισταθούν στην προέλαση των στρατευμάτων της περσικής αυτοκρατορίας – στην προσπάθεια της τελευταίας να καθυποτάξει τον αρχαίο ελληνικό κόσμο – ανακόπτοντας κατ’ ουσίαν την επέλαση και επικυριάρχηση της Ασίας στην Ελληνική Γη και τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό χώρο.
Τιμούμε τον ανυπέρβλητο ηρωισμό των Θερμοπυλομάχων που έπεσαν εθελουσίως νεκροί, ως τον τελευταία άνδρα, στο πεδίο της Τιμής αφού επί δύο ημέρες εξολόθρευαν πολλαπλάσια βαρβαρικά στρατεύματα τα οποία, παρά τις μανιώδεις αλλεπάλληλες επιθέσεις τους, ήταν αδύνατον να διαβούν κατά μέτωπον το στενό πέρασμα και να βαδίσουν προς την νότιο Ελλάδα, καίτοι η αριθμητική υπεροχή τους ήταν εξ αρχής συντριπτική. Αλλά και όταν, κατόπιν δολίου περικυκλώσεως – ύστερα από την προδοσία τους Εφιάλτου – η τραγική πτώσις κατέστη μοιραία και αναπόφευκτη, ο Λεωνίδας και οι άνδρες του προτίμησαν να συνεχίσουν τον αγώνα αντιστάσεως μαχόμενοι μέχρι τέλους, προκειμένου να επιφέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα πλήγματα στους επιβουλείς της ελληνικής ελευθερίας, δίνοντας παράλληλα χρόνο στους υπόλοιπους Έλληνες για να προετοιμάσουν την εν συνεχεία αντίστασή τους νοτιότερα και να κατισχύσουν των μηδικών στρατευμάτων στην Σαλαμίνα και αλλού.
Ο Λεωνίδας και οι άνδρες του έμειναν μέχρι τέλους πιστοί στις αιώνιες παρακαταθήκες πολεμικότητος και ανδρείας, στον κώδικα τιμής της κοινότητος και του πρωτόλειου Αριο-ελληνικού Ήθους. Κέρδισαν έτσι το προνόμιο να καταστούν στην ιστορική συνείδηση του ελληνικού έθνους, της ευρωπαϊκής φυλής και του Πολιτισμού τα απόλυτα διαχρονικά και αξεπέραστα αρχετυπικά σύμβολα γενναιότητος και αυτοθυσίας στην υπηρεσία της κοινότητος.
Το πρότυπο αγώνος των Θερμοπυλομάχων καθίσταται ιδιαιτέρως επίκαιρο στους συγχρόνους κρισίμους καιρούς που διέρχεται το έθνος μας και η φυλή μας, καθ’ όσον, όπως και τότε, έτσι και τώρα, η πατρίδα μας, τόσο με τη στενή έννοια – η Ελλάς – όσο και με την ευρύτερη – η Ευρώπη – υφίσταται μία εξ΄ ίσου επικίνδυνη για την επιβίωσή της απειλή: Απειράριθμα στίφη αλλοφύλων, Ασιατών, Αφρικανών, Μεσανατολιτών, κλπ, εισβάλλουν και εγκαθίστανται στην γη των προγόνων μας – στην γη μας – καταλαμβάνοντας ως έποικοι (με το παραπλανητικό status του οικονομικού μετανάστου) την πατρίδα μας, αλλοιώνοντας την δημογραφική εικόνα του πληθυσμού, αλλοτριώνοντας τον λαό μας. Η τεραστίας κλίμακος πληθυσμιακή αυτή εισβολή η οποία εκτυλίσσεται σταθερά εδώ και δεκαετίες, συνιστά θανάσιμο κίνδυνο που υπονομεύει την ιστορική συνέχεια του έθνους και της φυλής μας. Το αίμα και ο πολιτισμός μας αντιμετωπίζουν το ορατό φάσμα του ταπεινωτικού αφανισμού!
Δυστυχώς όμως η πατρίδα μας όχι μόνον στερείται ηγεσίας εφάμιλλης ενός Λεωνίδου, αλλά, τουναντίον, κατατρύχεται από κάποιες θλιβερές φιγούρες επαγγελματιών της πολιτικής, αρνησιπάτριδων πολιτικάντηδων, οι οποίοι, γαντζωμένοι εργολαβικώς στους θώκους της εξουσίας, με τρόπο επαίσχυντο υπερθεματίζουν σε ενδοτισμό και δουλοπρέπεια προς όφελος σκοτεινών εντολοδοτών που απεργάζονται την καταστροφή της Ελλάδος. Η προδοσία του Εφιάλτου ωχριά μπροστά στο μέγεθος της εξακολουθητικής προδοσίας του πολιτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου των τελευταίων δεκαετιών που φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την σημερινή κατάντια της ελληνικής κοινωνίας και τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων των συμπατριωτών μας.
Εμείς από την πλευρά μας αισθανόμεθα μια υποχρέωση ιερά, προς την μνήμη των αθανάτων νεκρών, προς το μέλλον των απογόνων μας, των παιδιών μας, προς το Πνεύμα της Αιωνίου Ελλάδος, το πεπρωμένο της Φυλής μας, να αναδείξουμε το νόημα του αγώνος των Θερμοπυλομάχων ενάντια στα βαρβαρικά ασιατικά στίφη, που μας δείχνει τον δρόμο της δέουσας αντιστάσεως ΣΗΜΕΡΑ! Διότι, διαφορετικά δεν θα υπάρχει ΑΥΡΙΟ!
Αποτελεί επιτακτική αναγκαιότητα, τουλάχιστον για όσους διατηρούμε καθαρή επίγνωση της κρισιμότητος των καιρών – και δυστυχώς ακόμη δεν είμαστε πολλοί – να πράξουμε το παν ώστε να αφυπνίσουμε τους εφησυχασμένους συμπατριώτες μας από τον λήθαργο της μακάριας επαναπαύσεως στον οποίο τους έχει, δια συνεχούς προπαγανδιστικού οπτικοακουστικού σφυροκοπήματος, καταδικάσει ένα γενιτσαρικό Σύστημα εξουσίας που οδηγεί την πατρίδα μας ολοταχώς στον όλεθρο!
Συναγωνισταί, καλούμεθα άπαντες σε αγωνιστική εγρήγορση, επαγρύπνηση, με πίστη ακλόνητη στην Αιωνία μας Ιδέα!
Δεν ξεχνούμε το παρελθόν, την ιστορία, τις ρίζες μας και προπάντων δεν ξεχνούμε τους ήρωες της φυλής μας! Διότι όπως πολύ εύστοχα είχε επισημάνει ένας σπουδαίος φιλόσοφος της νεωτέρας Ευρώπης: «Το Αίμα των Ηρώων είναι ιερό. Πιο Ιερό από το μελάνι των σοφών και από τις προσευχές των πιστών».
Συναγωνισταί, Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω οι αθάνατοι νεκροί! Ζήτω ο αγών! Ζήτω η Νίκη!
Είναι μάλλον περιττό να απαριθμήσει κανείς τις σπάνιες αρετές του Ανδρός: τον αδαμάντινο χαρακτήρα του που τον κοσμούσε ένα ήθος απαράμιλλης ευγενείας, εγκρατείας και κοσμιότητος, την θαυμαστή ευρυμάθεια και την βαθειά γνώση και σοφία που τόσο απλόχερα και με ανιδιοτέλεια προσέφερε σε όλους μας, την δωρική απλότητα που του επέτρεπε με τον ίδιο ζήλο να αγωνίζεται, είτε από την θέση του αψόγως πειθαρχημένου στρατιώτου, είτε – οσάκις οι περιστάσεις το απαιτούσαν – σε ρόλο καθοδηγητού των νεωτέρων συναγωνιστών, καθώς δεν του έλλειπαν τα χαρίσματα του ηγήτορος: το θάρρος, η σωφροσύνη, η αποφασιστικότης, η ρητορική δεινότης…
Δεν χρειάζεται να ειπωθούν περισσότερα για την μοναδική προσωπικότητα του Κώστα Μπαϊκούση αφού οι αρετές και η αξία του ήταν σε όλους μας γνωστά.
Αν και έχει παρέλθει ένας ολόκληρος χρόνος από το τραγικό γεγονός της βιολογικής του αποδημίας, είναι αδύνατον να αποδεχτούμε την απουσία του σε φυσικό επίπεδο. Ίσως επειδή είναι τόσο έντονη η αίσθησις της παρουσίας του σε πνευματικό επίπεδο και τόσο ισχυρή η ανάμνησις της μορφής του, ως προτύπου συμπεριφοράς, στάσεως ζωής και αγώνος, ώστε τελικά συνεχίζει ακόμα να βρίσκεται, με έναν τρόπο υπερβατικό-μυστικό, κοντά μας!
Διαλέξαμε να τιμήσουμε την μνήμη του σ’ αυτόν εδώ τον ιερό τόπο της ελληνικής πατρίδος που ο αείμνηστος συναγωνιστής μας τόσο αγαπούσε. Ήταν άλλωστε η ψυχή παλαιότερων εκδηλώσεων στον χώρο του μνημείου αυτού και ανέκαθεν υπέρμαχος της ιδέας καθιερώσεως μιας τελετής τιμής και μνήμης των Αθανάτων πολεμιστών της μάχης των Θερμοπυλών. Αφού λοιπόν αποτελούσε ένα είδος προσωπικού οράματός του, θεωρήσαμε προσήκον, να συγκεντρωθούμε με αφορμή το ετήσιο μνημόσυνό του, σ’ αυτόν εδώ τον χώρο.
Τιμούμε την μνήμη του αλησμόνητου συναγωνιστού μας, Κώστα Μπαϊκούση και παράλληλα την εθνική επέτειο της αρχαίας μάχης των Θερμοπυλών, την συγκλονιστική θυσία των 300 Σπαρτιατών υπό την ηγεσία του Βασιλέως της Σπάρτης Λεωνίδου και των 700 Θεσπιέων (υπό την ηγεσία του Δημοφίλου του Διαδρομέος), οι οποίοι πριν από περίπου 2500 χρόνια προέταξαν τα ατσαλένια τους στήθη, προκειμένου να αντισταθούν στην προέλαση των στρατευμάτων της περσικής αυτοκρατορίας – στην προσπάθεια της τελευταίας να καθυποτάξει τον αρχαίο ελληνικό κόσμο – ανακόπτοντας κατ’ ουσίαν την επέλαση και επικυριάρχηση της Ασίας στην Ελληνική Γη και τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό χώρο.
Τιμούμε τον ανυπέρβλητο ηρωισμό των Θερμοπυλομάχων που έπεσαν εθελουσίως νεκροί, ως τον τελευταία άνδρα, στο πεδίο της Τιμής αφού επί δύο ημέρες εξολόθρευαν πολλαπλάσια βαρβαρικά στρατεύματα τα οποία, παρά τις μανιώδεις αλλεπάλληλες επιθέσεις τους, ήταν αδύνατον να διαβούν κατά μέτωπον το στενό πέρασμα και να βαδίσουν προς την νότιο Ελλάδα, καίτοι η αριθμητική υπεροχή τους ήταν εξ αρχής συντριπτική. Αλλά και όταν, κατόπιν δολίου περικυκλώσεως – ύστερα από την προδοσία τους Εφιάλτου – η τραγική πτώσις κατέστη μοιραία και αναπόφευκτη, ο Λεωνίδας και οι άνδρες του προτίμησαν να συνεχίσουν τον αγώνα αντιστάσεως μαχόμενοι μέχρι τέλους, προκειμένου να επιφέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα πλήγματα στους επιβουλείς της ελληνικής ελευθερίας, δίνοντας παράλληλα χρόνο στους υπόλοιπους Έλληνες για να προετοιμάσουν την εν συνεχεία αντίστασή τους νοτιότερα και να κατισχύσουν των μηδικών στρατευμάτων στην Σαλαμίνα και αλλού.
Ο Λεωνίδας και οι άνδρες του έμειναν μέχρι τέλους πιστοί στις αιώνιες παρακαταθήκες πολεμικότητος και ανδρείας, στον κώδικα τιμής της κοινότητος και του πρωτόλειου Αριο-ελληνικού Ήθους. Κέρδισαν έτσι το προνόμιο να καταστούν στην ιστορική συνείδηση του ελληνικού έθνους, της ευρωπαϊκής φυλής και του Πολιτισμού τα απόλυτα διαχρονικά και αξεπέραστα αρχετυπικά σύμβολα γενναιότητος και αυτοθυσίας στην υπηρεσία της κοινότητος.
Το πρότυπο αγώνος των Θερμοπυλομάχων καθίσταται ιδιαιτέρως επίκαιρο στους συγχρόνους κρισίμους καιρούς που διέρχεται το έθνος μας και η φυλή μας, καθ’ όσον, όπως και τότε, έτσι και τώρα, η πατρίδα μας, τόσο με τη στενή έννοια – η Ελλάς – όσο και με την ευρύτερη – η Ευρώπη – υφίσταται μία εξ΄ ίσου επικίνδυνη για την επιβίωσή της απειλή: Απειράριθμα στίφη αλλοφύλων, Ασιατών, Αφρικανών, Μεσανατολιτών, κλπ, εισβάλλουν και εγκαθίστανται στην γη των προγόνων μας – στην γη μας – καταλαμβάνοντας ως έποικοι (με το παραπλανητικό status του οικονομικού μετανάστου) την πατρίδα μας, αλλοιώνοντας την δημογραφική εικόνα του πληθυσμού, αλλοτριώνοντας τον λαό μας. Η τεραστίας κλίμακος πληθυσμιακή αυτή εισβολή η οποία εκτυλίσσεται σταθερά εδώ και δεκαετίες, συνιστά θανάσιμο κίνδυνο που υπονομεύει την ιστορική συνέχεια του έθνους και της φυλής μας. Το αίμα και ο πολιτισμός μας αντιμετωπίζουν το ορατό φάσμα του ταπεινωτικού αφανισμού!
Δυστυχώς όμως η πατρίδα μας όχι μόνον στερείται ηγεσίας εφάμιλλης ενός Λεωνίδου, αλλά, τουναντίον, κατατρύχεται από κάποιες θλιβερές φιγούρες επαγγελματιών της πολιτικής, αρνησιπάτριδων πολιτικάντηδων, οι οποίοι, γαντζωμένοι εργολαβικώς στους θώκους της εξουσίας, με τρόπο επαίσχυντο υπερθεματίζουν σε ενδοτισμό και δουλοπρέπεια προς όφελος σκοτεινών εντολοδοτών που απεργάζονται την καταστροφή της Ελλάδος. Η προδοσία του Εφιάλτου ωχριά μπροστά στο μέγεθος της εξακολουθητικής προδοσίας του πολιτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου των τελευταίων δεκαετιών που φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την σημερινή κατάντια της ελληνικής κοινωνίας και τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων των συμπατριωτών μας.
Εμείς από την πλευρά μας αισθανόμεθα μια υποχρέωση ιερά, προς την μνήμη των αθανάτων νεκρών, προς το μέλλον των απογόνων μας, των παιδιών μας, προς το Πνεύμα της Αιωνίου Ελλάδος, το πεπρωμένο της Φυλής μας, να αναδείξουμε το νόημα του αγώνος των Θερμοπυλομάχων ενάντια στα βαρβαρικά ασιατικά στίφη, που μας δείχνει τον δρόμο της δέουσας αντιστάσεως ΣΗΜΕΡΑ! Διότι, διαφορετικά δεν θα υπάρχει ΑΥΡΙΟ!
Αποτελεί επιτακτική αναγκαιότητα, τουλάχιστον για όσους διατηρούμε καθαρή επίγνωση της κρισιμότητος των καιρών – και δυστυχώς ακόμη δεν είμαστε πολλοί – να πράξουμε το παν ώστε να αφυπνίσουμε τους εφησυχασμένους συμπατριώτες μας από τον λήθαργο της μακάριας επαναπαύσεως στον οποίο τους έχει, δια συνεχούς προπαγανδιστικού οπτικοακουστικού σφυροκοπήματος, καταδικάσει ένα γενιτσαρικό Σύστημα εξουσίας που οδηγεί την πατρίδα μας ολοταχώς στον όλεθρο!
Συναγωνισταί, καλούμεθα άπαντες σε αγωνιστική εγρήγορση, επαγρύπνηση, με πίστη ακλόνητη στην Αιωνία μας Ιδέα!
Δεν ξεχνούμε το παρελθόν, την ιστορία, τις ρίζες μας και προπάντων δεν ξεχνούμε τους ήρωες της φυλής μας! Διότι όπως πολύ εύστοχα είχε επισημάνει ένας σπουδαίος φιλόσοφος της νεωτέρας Ευρώπης: «Το Αίμα των Ηρώων είναι ιερό. Πιο Ιερό από το μελάνι των σοφών και από τις προσευχές των πιστών».
Συναγωνισταί, Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω οι αθάνατοι νεκροί! Ζήτω ο αγών! Ζήτω η Νίκη!