Η ανθελληνική πνευματική, πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατοχή της Ελλάδος ρίχνει πλέον και τις τελευταίες της μάσκες.Οι όποιοι μη μηδίσαντες και ακόμη ανθιστάμενοι Έλληνες τίθενται υπό διωγμόν από τα μονοκρατορικά ιερατεία του ποικιλωνύμου ραγιαδισμού, πλέον δε αντιμετωπίζοντες και φυσική εξόντωση. Μετά τις τσιριχτές και μεταξύ τους σε θεατρινικότητα κι εμετικότητα ανταγωνιστικές κραυγάζουσες προτροπές του τύπου «να μη μείνει κανένας φασίστας» έρχεται και η πράξη, ως εκπλήρωσις της Ύβρεως… Όπως κάποτε τ’ αφιονισμένα μπολσεβικόσκυλα δολοφονούσαν ως «φασίστα», υπό την καθοδήγηση των ινστρουχτόρων της πλέριας δημοκρατίας, οποιονδήποτε αρνούνταν να γίνει εξομότης της ελληνικής ψυχής και χαρακτήρος, προσχωρώντας στις τάξεις του εν όπλοις Ιουδαϊσμού κατ’ ουσίαν, ήτοι του αξέστου μπολσεβικισμού, κι αιματοκύλισαν δεινότατα το Έθνος μας, έτσι και τώρα, τα ανδρείκελα της δουλικής πολιτικής ορθότητος του λιμπεραλομαρξιστοειδούς ραγιαδισμού, αντί να βάλουν την ουράν υπό τα σκέλη και ν΄ αναζητήσουν διεθνές καταφύγιο προ της αχανούς κι αδιεξόδου δυστυχίας στην οποίαν έχουν περιαγάγει την Πατρίδα μας, εν τούτοις εντείνουν λυσσαλέως την επίθεσή τους σ΄ όλα τα μέτωπα κατά των ανθισταμένων Ελλήνων…
Εκμεταλλευόμενα την θλιβερή και μέχρι φαρσοκωμικής γελοιότητος ανεπάρκειαν της ηγετικής κλίκας της υφισταμένης, κακῇ τῇ μοίρᾳ, κοινοβουλευτικής εκπροσωπήσεως («Χρυσής Αυγής») των εν αδιεξόδῳ, μοιραίως, τελούντων Ἑλλήνων ἐθνικιστῶν, παίζουν κυριολεκτικῶς μπάλλα χωρίς αντίπαλον ουσιαστικώς, καταφέρνοντας όμως και πάλιν επανειλημμένως το ακατόρθωτο, το μόνο στο οποίον έχουν μοναδική κι αποδεδειγμένη αξία – ήτοι, να επιτυγχάνουν «αυτογκόλ», όπως τόσα χρόνια κάνουν άλλως τε, για λογαριασμόν, όμως, δυστυχέστατα της Πατρίδος!!!
Έχουμε, λοιπόν, την στυγνή δολοφονία δύο στιβαρών και αγωνιζομένων Ελληνοπαίδων, από το κατακάθι και την ουρά του πολυπροσώπου μεν αλλά μονοχνώτου κρατούντος ιδεολογικοπολιτικού αντεθνικού αυταρχισμού.
Το προηγούμενο συμβάν (μαχαίρωμα του Φύσσα) είναι τόσο πρόσφατο, ώστε ακόμα και το πιο εξηλιθιωμένο κομμάτι της κοινής γνώμης να μπορεί να κάνει τις απαραίτητες συγκρίσεις αντιμετωπίσεως και ν΄ αντιληφθεί ότι τελούμε υπό καθεστώς ιδιότυπης ανθελληνικής δικτατορίας.
Στην πρώτη περίπτωση: κατά την διάρκεια συμπλοκής αντιπάλων παρεών θαμώνων καφετέριας, η οποία ήρθε σε συνέχεια λεκτικής αντιπαραθέσεως, μαχαιρώνεται και υποκύπτει στα τραύματα ένας «αντιφασίστας» (α)ράπερ. Αποτέλεσμα; επί τρεις ολόκληρες εβδομάδες σύμπαντα τα μ.μ.ε. του Συστήματος, με μονοθεματικά δελτία «ειδήσεων», εκπομπές επί εκπομπών, «αναλύσεις» επί «αναλύσεων» στις οποίες παρελαύνουν εκπρόσωποι ολοκλήρου του πολιτικού φάσματος (με εξαίρεση των εκπροσώπων του κόμματος το οποίο δέχεται τις βαρύτατες κατηγορίες, στους οποίους δεν δίδεται η ελαχίστη δυνατότητα δημόσιας υπερασπίσεως του εαυτού τους) και αλλεπάλληλα «δακρύβρεχτα» αφιερώματα στον νεκρό «ταλαντούχο» «μουσικό» (που με νεγρογρυλίσματα ξερνούσε φαρμάκι και μίσος απύθμενο σε μιαν απίστευτη, για ανθρώπους τουλάχιστον που δεν είναι απλώς δίποδα, γλώσσα…), ξερνούν, νυχθημερόν, υστερική «αντιφασιστική» προπαγάνδα, καλλιεργούν αισθήματα μίσους εναντίον των εθνικιστών, στοχοποιούν έναν ολόκληρο ευρύ πολιτικό χώρο και μία γενική πολιτική τάση που εμμένουν να ταυτίζουν με την εγκληματικότητα (καθώς αδυνατούν να την αντιμετωπίσουν!), προσπαθώντας να «τεκμηριώσουν» τον υποτιθέμενο εγκληματικό χαρακτήρα όχι μόνον της «Χρυσής Αυγής», αλλά των εθνικιστών εν γένει. Επίσης, με χαρακτηριστικά βεβιασμένο τρόπο, κάθε άλλη είδηση που αφορά στην ασκούμενη αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που έχει εξουθενώσει τον ελληνικό λαό κατ’ εντολήν των ξένων διευθυντηρίων των διεθνών τοκογλύφων αποσιωπάται, καθώς επισκιάζεται από την τεχνητή διόγκωση και προέκταση του συμβάντος. Ούτε για νέα μέτρα ακούει τίποτε η κοινή γνώμη, ούτε για έλευση της τρόϊκας, ούτε για τους νέους βαρύτατους φόρους, ούτε για απολύσεις. Το συμβάν χρησιμοποιείται προς αποπροσανατολισμόν από τα καταρρακτωδώς αλλεπάληλα δεινά της στυγνής οικονομικής και κοινωνικής/εθνικής επικυριαρχίας των πιστωτών. Και, παράλληλα με την πρωτοφανή αυτή διαδικασία μαζικής πλύσεως εγκεφάλων, το καθεστώς, σαν έτοιμο από καιρό, κινητοποιεί αμεσώτατα τις διωκτικές αρχές (αφού προηγουμένως εν μια νυκτί εκκαθαρίζεται η αστυνομία από όσα στελέχη της δεν κρίνονται αρκούντως ασπονδυλώδη, πρόθυμα να συμμετάσχουν στο υπαγορευόμενο στημένο παιχνίδι) και επιστρατεύεται η (υποτίθεται «ανεξάρτητη»…) δικαστική εξουσία, προκειμένου να κατασκευασθεί ένα εξωφρενικό κατηγορητήριο πέραν παντός μέτρου – το οποίον, υιοθετώντας το δόγμα περί συλλογικής ευθύνης στην πλέον εκτεταμένη του εκδοχή, φροντίζει με συνοπτικές διαδικασίες να φυλακίσει την πολιτική ηγεσία της Χ.Α. ως, υποτίθεται, υπεύθυνη για τον θάνατο του (α)ράπερ, υπό την έννοιαν της ηθικής αυτουργίας! Ταυτόχρονα εξαπολύεται ένα μεσαιωνικού τύπου κυνήγι μαγισσών, ένα πογκρόμ εναντίον των εθνικιστών εν γένει. Η ασφάλεια και η αντιτρομοκρατική γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και συλλαμβάνουν εθνικιστές με την κατηγορία συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση όταν ανακαλύπτονται …«οπλοστάσια», αποτελούμενα από «πολεμικό υλικό» του εξής τύπου: σουγιάδες, κουζινομάχαιρα, σημαίες, αεροβόλα paintball, περιοδικά και βιβλία ανεπιθυμήτου πολιτικής ταυτότητος, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, βύσματα usb κ.λπ.! Από κοντά και τα αφιονισμένα κι αποθρασυμένα κ_λόπαιδα του Συστήματος, οι «αναρχικοί»… Εκ παραλλήλου, πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρωθυπουργός, υπουργοί και στελέχη όλων των κομμάτων, ὁπως η γνωστή εκείνη φαιδρή και αυθάδης λιανοκομμουνίστρια της Εκάλης, καλούν ουσιαστικά σε ανοιχτό πογκρόμ εναντίον των εθνικιστών, παρέχοντας ηθικοπολιτικό άλλοθι με φράσεις του τύπου: «θα τους λειώσουμε», «τσακίστε τους», «κανείς τους δεν θα μείνει» – και άλλα συναφή.
Ερχόμαστε στην παρούσα, κι εντελώς ανομοίας διαστάσεως, περίπτωση: νεαρά ανυποψίαστα μέλη του στοχοποιημένου από το προηγηθέν προπαγανδιστικό σφυροκόπημα πολιτικού χώρου, ενώ στέκονται αμέριμνα μπροστά στην είσοδο γραφείων του κόμματός τους, πέφτουν νεκρά από τις σφαίρες στυγνών δολοφόνων τρομοκρατών που εν ψυχρώ, εκ προμελέτης και με τρόπο δόλιο και άνανδρο τα πυροβολούν πισώπλατα, με πολεμικά πιστόλια, φωνάζοντας σύμφωνα με αυτόπτες «φασίστες κουφάλες, ήρθε η ώρα σας». Η όλη τυπολογία και οι περιγραφές της ενεργείας των δολοφόνων παραπέμπουν σε κλασική περίπτωση ακροαριστεράς τρομοκρατίας, από τα γνωστά εγκληματικά αναρχοειδή, άξεστα κι αρρωστημένα σαπρόφυτα της ρυπαράς ανθελληνικής συνομοταξίας που το ίδιο το προδοτικό Σύστημα είναι γνωστό ότι εκτρέφει και θωπεύει εδώ και δεκαετίες, αποκαλώντας τους χαϊδευτικά «παιδιά»: πρόκειται γι΄ αυτούς που οι διωκτικές αρχές και η δικαστική εξουσία φροντίζει πάντοτε να διαφεύγουν ή να «πέφτουν στα μαλακά» – και είτε δεν συλλαμβάνονται, είτε αποφυλακίζονται πολύ σύντομα, έστω κι αν βαρύνονται με κατηγορητήρια για δολοφονίες, εμπρησμούς, ληστείες, κ.λπ. – και που τα ομογάλακτά τους αριστερά κόμματα μονίμως υπερασπίζουν και δικαιολογούν.
Ας δούμε τις αντιδράσεις: ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός απέφυγαν να κάνουν ακόμη και τις τυπικές δηλώσεις δημόσιας καταδίκης του εγκλήματος! – αφού, μάλιστα, όλοι τους προηγουμένως είχαν σαφώς και ΕΝΕΡΓΩΣ καταστεί υποκινηταί και ηθικοί αυτουργοί! Οι αστυνομικές και οι δικαστικές αρχές απλώς παρακολουθούν. Ουδεμία προσαγωγή, σύλληψη ή κατ’ οίκον έρευνα σε σπίτια υπόπτων… Ούτε βεβαίως συνελήφθησαν ως ηθικοί αυτουργοί όλοι εκείνοι οι πολιτικοί παράγοντες – του πρωθυπουργού και του αυθάδους εκείνου θρασιμιού, υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ, συμπεριλαμβανομένων – οι οποίοι το αμέσως προηγηθέν διάστημα με δημόσιες δηλώσεις προέτρεπαν σε επιθέσεις εναντίον εθνικιστών (των «φασιστών» και «νεοναζί», όπως αρέσκονται συλλήβδην ν΄ αποκαλούν), όλων εκείνων που νυχθημερόν μιλούσαν για «νεοναζί δολοφόνους» και για «εγκληματική οργάνωση» που πρέπει να εξαρθρωθεί! Και τα πομπώδη μ.μ.ε.; ούτε κἂν μία μέρα δεν κράτησαν το θέμα στην κορυφή της επικαιρότητος – καθώς ήδη από την πρώτη μέρα άρχισαν να υποβαθμίζουν το γεγονός, βάζοντας μπροστά στην ατζέντα τα οικονομικά ζητήματα. Ενώ δε στην περίπτωση Φύσσα η δολοφονία χρησιμοποιήθηκε τεχνηέντως ακριβώς για να αποπροσανατολίσει από την οικονομία, στην παρούσα περίπτωση τα οικονομικά θέματα χρησιμοποιούνται ώστε να αποπροσανατολίσουν από τις στυγερές δολοφονίες εθνικιστών, που έγιναν με μόνο κριτήριο ενοχής το φρόνημα!
Άλλως τε οι κυβερνώντες και συγκυβερνώντες ομοθύμως και μετά τυμπανοκρουσιών και αλαλαγμών προετοιμάζουν και την επίσημη θεσμοθέτηση της ενοχής επί τῇ βάσει του φρονήματος, αν αυτό τυχαίνει να είναι εθνικό και ελεύθερο!!! (βλ. «αντιρατσιστικό νόμο»…)
Σε κάθε περίπτωση, η αλληλουχία των γεγονότων επαληθεύει τις παλαιότερες προβλέψεις μας: σκηνικό πλήρους αποπροσανατολισμού με προοπτικές διολισθήσεως σε εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις. Καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει περαιτέρω, το εντόπιο διεφθαρμένο και προδοτικό σύστημα εξουσίας (και οι εκτός συνόρων εντολοδότες και πάτρωνές του) αντιλαμβάνεται ότι κινδυνεύει να χάσει πλήρως τον έλεγχο. Παρά την γιγαντιαία επιχείρηση μαύρης προπαγάνδας με στόχο την πολιτική και εκλογική αποδυνάμωση της «Χ.Α.» και παρά την εξώφθαλμο οργανωτική και στελεχιακή ένδεια της τελευταίας, το πηγαίο λαϊκό εθνικιστικό ρεύμα, όπως όλες οι δημοσκοπήσεις φανερώνουν, όχι μόνον δεν κάμπτεται αλλά μάλλον ενισχύεται. Σπεύδει, λοιπόν, να παίξει το τελευταίο του χαρτί, αυτό της κατατρομοκρατήσεως όχι μόνον των υποστηρικτών και ψηφοφόρων της «Χ.Α.», αλλά και κάθε Έλληνος που τείνει και στρέφεται προς εθνικιστική πολιτική κατεύθυνση, προκειμένου ίσως να τον αναγκάσει να επιστρέψει στα συνήθη κομματικά μαντριά του αστικού συστήματος. Ολισθηρός ο δρόμος, απρόβλεπτη η δυναμική των εξελίξεων. Τα σαπρόφυτα των αναρχοαλητών εγκληματιών φροντίζουν να προσφέρουν τις δολοφονικές υπηρεσίες τους στο Σύστημα (που υποτίθεται ότι αντιμάχονται), αυταπατώμενοι ότι με την πρόκληση κοινωνικού χάους θα βγουν οι ίδιοι ωφελημένοι. Το Σύστημα είναι, όμως, πιο πονηρό από εκείνους, χρησιμοποιώντας τους για να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα (γι’ αυτό και ποτέ πραγματικά δεν θέλησε να τους καταδιώξει) – αφού κιόλας, άλλως τε, εκφράζουν και τον ίδιο πυρήνα της ενδογενούς του σήψεως και κρετινοειδούς δογματικής αποστεώσεως. Προφανώς, ακόμη, το Σύστημα ελπίζει (/ευνοεί) κάποιαν ενέργεια αντεκδικήσεως από την πλευρά των τελευταίων θυμάτων (που και δεν αποκλείεται να έλθει, ως φυσική απόρροια της δικαίας οργής), ώστε να επαληθεύσει την θεωρία των άκρων (ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία).
Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες. Το επόμενο διάστημα μέχρι τις εκλογές της Άνοιξης θα είναι καθοριστικό. Δεν είναι καθόλου τυχαία η προώθηση προς ψήφιση, το αμέσως προσεχές διάστημα, του λεγομένου «αντιρατσιστικού νομοσχεδίου», το οποίον ουσιαστικώς θεσπίζει για πρώτη φορά αδικήματα γνώμης, ποινικοποιώντας κατ’ ουσίαν την ελεύθερη εθνική έκφραση. Ποινικοποιώντας ολόκληρη την Ελληνικήν Ιστορία, Ουσία, ταυτότητα και στοιχειώδη εθνικήν αυτοάμυνα!!!
Οι δολοφονίες των παλληκαριών αποτελούν πρόδρομο εφαρμογή του τερατώδους χαλκευομένου νόμου. Διά του οποίου το παρόν κράτος αποτελειώνει τον αυτοχαρακτηρισμό του ως συνειδητώς και μονολιθικώς ανθελληνικού και απεργαζομένου τον εθνικόν μας εκμηδενισμό – για όσους τυχόν αμφέβαλλαν!
Έχει λοιπόν ήδη κηρυχθεί ανθελληνική δικτατορία γενιτσάρων. Απαιτείται μεγίστη επαγρύπνηση κι ετοιμότητα από κάθε Έλληνα που θέλει να παραμείνει Έλλην!