Διανύουμε αναμφιβόλως μια περίοδο εξαιρετικώς κρίσιμη για την Ελλάδα, τόσο στο επίπεδο της εσωτερικής πολιτικής καταστάσεως όσο και στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων. Οι πολιτικές εξελίξεις είναι τόσο σημαντικές και τα γεγονότα, οι ζυμώσεις και οι διαδικασίες που εκτυλίσσονται καθημερινώς (των οποίων οι παρενέργειες είναι απρόβλεπτης δυναμικής) τόσο πυκνά, ώστε μετά βίας καταφέρνει να τα παρακολουθεί ακόμα και ένας οξυδερκής και υποψιασμένος παρατηρητής. Πολύ περισσότερο μοιάζει αδύνατον να μπορέσει να αντιληφθεί την σημασία και τις επιπτώσεις τους ο απλός λαός, ο οποίος διατηρείται σε μόνιμη κατάσταση αποχαυνώσεως, υπό την επίδραση των αναισθητικών που του παρέχονται σε μόνιμη βάση από τα αμαρτωλά καθεστωτικά μ.μ.ε.Στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων της χώρας, που ατυχώς επισκιάζονται από τα πρωτοφανή τεκταινόμενα της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, συντελούνται εθνικές προδοσίες ολκής. Αθέατα, στα μουλωχτά, όλα τα εθνικά θέματα οδηγούνται σε επονείδιστες διευθετήσεις.
Στο μακεδονικό, υπό την πίεση ΗΠΑ, Ε.Ε. και αφανών προστατών του ψευδεπίγραφου κρατιδίου των απογόνων των βουλγαροκομιταζήδων, ο άλλοτε αυτοπροβαλλόμενος ως «μακεδονομάχος» Σαμαράς (έριξε κάποτε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, στην οποία διατελούσε υπουργός εξωτερικών, τάχα για «εθνικούς λόγους» που σχετίζονταν με την τότε πιθανότητα να αναγνωριστούν τα Σκόπια ως «Σλαβομακεδονία») βρίσκεται, όπως όλα δείχνουν, σε διαδικασία μυστικών διαπραγματεύσεων πού οδηγούν στην προοπτική αναγνωρίσεως του κρατιδίου με ονομασία ασφαλώς πολύ χειρότερη του «Σλαβομακεδονία». Ακούγεται ως πιθανή μια ονομασία του τύπου: «Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή «Βόρεια Δημοκρατία της Μακεδονίας». Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, με τέτοια ονομασία–σιδηρόδρομο απλώς επισημοποιείται η παγιωμένη εκχώρηση της ελληνικής εθνικής κληρονομιάς με τρόπο απολύτως αισχρό και ταπεινωτικό!
Όσον αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία τα πράγματα βαίνουν επίσης σε ολέθρια κατεύθυνση, σε όλα τα μέτωπα:
Στο Κυπριακό, με ενέργειες συγχρονισμένης μειοδοσίας Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων πολιτικών, προδιαγράφεται η χειρότερη δυνατή εξέλιξη (η οποία εμφανίζεται τάχα ως «λύση») καθώς προσφέρεται στους Τούρκους αυτό που ανέκαθεν επεδίωκαν: ισότιμη αναγνώριση του τουρκοκυπριακού παράγοντος ως συστατικού στοιχείου μιας νέας κρατικής οντότητος (της οποίας βεβαίως την πολιτική αναπόφευκτα θα υπαγορεύει η Τουρκία) χωρίς μάλιστα καμία εγγύηση για απόσυρση των Τουρκικών κατοχικών δυνάμεων και των Τούρκων εποίκων από τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου! Η προ ετών, παρ’ ολίγον αποφευχθείσα, προδοσία του σχεδίου (μπ)Ανάν, επανέρχεται λοιπόν σε χειρότερη ακόμα εκδοχή. Όπως μπορεί εύκολα να προβλέψει κανείς, μια διευθέτηση με αυτά τα χαρακτηριστικά θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε οριστική απώλεια της μεγαλονήσου για τον Ελληνισμό – και μόνο για δημογραφικούς λόγους.
Στη Δ. Θράκη, η επιρροή της Τουρκίας επί της μουσουλμανικής μειονότητος κλιμακώνεται επικίνδυνα. Τούρκοι πολιτικοί επισκέπτονται κάθε τόσο την περιοχή, τοπικοί παράγοντες προωθούν τους σχεδιασμούς της τουρκικής πολιτικής για διείσδυση και έλεγχο και παράλληλα οι πράκτορες του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής αλωνίζουν, προετοιμάζοντας όπως όλα δείχνουν, τις συνθήκες οι οποίες, με την πρώτη ευκαιρία που θα παραστεί, θα οδηγήσουν σε τετελεσμένα τύπου Κοσσυφοπεδίου, καθώς το ελληνικό κράτος έχει κατ’ ουσίαν αποσυρθεί από κάθε ενέργεια αποτροπής.
Στο Αιγαίο η κατάσταση είναι ακόμη πιο απελπιστική. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός προχωρά ακάθεκτος στην παγίωση τετελεσμένων γεγονότων αμφισβήτησης της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, επί των νήσων, των βραχονησίδων, του θαλασσίου και εναερίου χώρου. Το οικονομικώς καθημαγμένο και πολιτικώς καθυποταγμένο στον ξένο παράγοντα γραικυλιστάν των σαμαροβενιζέλων έχει εκχωρήσει την εθνική κυριαρχία αφήνοντας τα πλοία και τα αεροσκάφη του εχθρού να οργώνουν ανεμπόδιστα τις θάλασσες και τους ουρανούς, υπονομεύοντας έτσι τον απαραίτητο για την εθνική επιβίωση της πατρίδας έλεγχο της πλούσιας σε υδρογονάνθρακες περιοχής.
Περνάμε εν συνεχεία στις επίσης συγκλονιστικές εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Εδώ κυριαρχούν δύο μεγάλα «σήριαλ»:
(α) Οι συνεχείς και ατελείωτες αποκαλύψεις για τα έργα και τις ημέρες των κλεπτοκρατικών κομμάτων της συμφοράς (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) που ρήμαξαν την χώρα και την οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση και τον συνακόλουθο ταπεινωτικό διεθνή έλεγχο. Τελευταίο επεισόδιο, η αποκάλυψη του εξωφρενικού πάρτι λεηλασίας του εθνικού πλούτου μέσω της φάμπρικας των απειράριθμων ΜΚΟ που στήνονταν επί δεκαετίες για να πλουτίζουν τα «ημετέρα» λαμόγια της κομματοκρατίας των κλεφτών, εις υγείας των κορόιδων Ελλήνων φορολογουμένων που τώρα πληρώνουν τα σπασμένα με την ασύλληπτη, πέραν πάσης λογικής, ληστρική υπερφορολόγηση. Ο κατάλογος των ΜΚΟ και των πακτωλών χρημάτων που στήθηκαν για να απορροφούν επί δεκαετίες εκατομμύρια ευρώ από το κρατικό προϋπολογισμό είναι ατελείωτος!
(β) Η κατ’ ουσίαν κατάργηση κάθε εννοίας συνταγματικής νομιμότητος, με την επιβολή ακήρυκτης δικτατορίας, η κατάρρευση κάθε προσχήματος της τάχα συνταγματικώς κατοχυρωμένης «ελευθερίας της πολιτικής εκφράσεως», της «ελεύθερης λειτουργίας κομμάτων», της «ελεύθερης διακινήσεως των ιδεών» είναι πρωτοφανή και εκπληκτικά. Αναφερόμαστε στην νέα φάση ενός πρωτοφανούς δικαστικού πραξικοπήματος που σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια εκ μέρους της άθλιας προδοτικής κυβερνήσεως ανδρεικέλων του διεθνούς σιωνισμού που καταδυναστεύει την πατρίδα μας, διενεργείται, με στόχο την δικαστική ανάσχεση του συνεχώς εντεινόμενου, ένεκα της λαϊκής δυσαρέσκειας, κύματος υποστηρίξεως προς την Χρυσή Αυγή, η οποία με τις συνεχιζόμενες εις βάρος της άθλιες μεθοδεύσεις απορροφά και μοιραία κεφαλαιοποιεί όλο το μένος των καθημαγμένων οικονομικά λαϊκών στρωμάτων εναντίον του ανθελληνικού Συστήματος των προδοτών. Κάθε έννοια διακρίσεως των εξουσιών γελοιοποιήθηκε. Το κύρος του θεσμού της Δικαιοσύνης εξευτελίστηκε! Το σχοινί τεντώνεται πλέον πολύ επικίνδυνα! Το Σύστημα περίπου ομολογεί ότι έχει πανικοβληθεί και χάσει κάθε έλεγχο. Φαίνεται ότι τρέμουν κυριολεκτικά την επικείμενη (στις διπλές εκλογές του Μαΐου) αναπόδραστα τιμωρητική για τα κόμματα της κλεπτοκρατίας, έκφραση του οργισμένου, λόγω της μόνιμης εξαπατήσεως επί δεκαετίες, εκλογικού σώματος. Ο διεθνής παράγων απαιτεί από τις εν Ελλάδι μαριονέτες του, να πατάξει πάση θυσία ένα κόμμα που, έστω παλαιότερα, χρησιμοποιούσε Ε/Σ λόγο και σύμβολα. Ο διεθνής εβραϊσμός δεν μπορεί να ανεχθεί με τίποτε κάτι τέτοιο.
Όποιος διαβάσει το σκεπτικό των ανακριτριών για ποινική δίωξη του συνόλου της κοινοβουλευτικής ομάδας ενός εκλεγμένου κόμματος θα ανατριχιάσει. Ο νομικός κόσμος ψελλίζει αμήχανα ότι πρόκειται για ευθέως αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις. Όλα όμως θάπτονται από το καθεστώς της απόλυτης μηντιοκρατίας – της αόρατης αυτής υπερκυβέρνησης. Είναι συγκλονιστικό ότι στο σκεπτικό των ερυθρών ανακριτριών (σε ένα σκηνικό που όλο και περισσότερο θυμίζει τις σταλινικές «δίκες της Μόσχας») εφαρμόζεται κατ’ ουσίαν η λογική της συλλογικής ευθύνης ενώ παράλληλα γίνεται επίκληση σε λόγους ιδεολογικούς ως νομιμοποιητικής βάσεως του σαθρού κατηγορητηρίου!!! Έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Το Σύστημα τα παίζει όλα για όλα. Οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες. Αναρωτιέται κανείς, αν το Σύστημα θέσει εκτός νόμου την Χ.Α. και εμποδίσει δικαστικά την συμμετοχή της στις επικείμενες εκλογές, έστω και με άλλη επωνυμία, πράγμα που όπως φαίνεται επιδιώκει, πώς θα συμπεριφερθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες των υποστηρικτών, ιδίως των νέων που βράζει το αίμα τους και θα νιώθουν ότι τους έχει στερηθεί το δικαίωμα πολιτικής εκφράσεως;
Αυτό που σε κάθε περίπτωση πρέπει να επισημανθεί είναι ότι κάθε ενδεχόμενη ψευδαίσθηση για την ουσία της δημοκρατίας έχει διαλυθεί. Γίνεται αντιληπτό ότι, παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις της, η δημοκρατία ξεχνάει τα πάντα προκειμένου οι ευνοούμενοί της να διατηρήσουν την εξουσία στην οποία βρίσκονται γαντζωμένοι και προκειμένου οι αντίπαλοί να παραμείνουν στο περιθώριο.