Εάν στους χαλεπούς καιρούς της επαράτου ελλαδικής μεταπολιτεύσεως – μίας ιδιαζούσης περιόδου ολοκληρωτικής κομμουνιστοκρατίας, εντός παραδόξου θερμοκηπιακού πλαισίου παρασιτικής-καπιταλιστικής οικονομίας (!) – δεν είχαμε παρακολουθήσει, κατ’ επανάληψιν, το ίδιο «έργο» σε διάφορες παραλλαγές, θα ήταν δύσκολο να πιστέψουμε ότι θα μπορούσε όντως να συμβαίνει! Γιατί είναι πραγματικά αδιανόητο: Δεδηλωμένος αναρχικός τρομοκράτης (αν και γόνος μεγαλοαστικής οικογενείας…), επιδιώκων την δι’ ενόπλου δράσεως βιαία κατάλυση του πολιτεύματος, υπερήφανος για τα ληστρικά πεπραγμένα του, ουδέποτε δ᾿ επιδείξας την παραμικρά μεταμέλεια μετά την σύλληψη και φυλάκισή του, αλλ’ επιμόνως υβρίζων και χλευάζων, την αστυνομία, τα δικαστήρια, το κράτος εν γένει κ.λπ., απαιτεί εν τούτοις να λαμβάνει άδειες από το κράτος (το οποίο ἔτσι επικαλείται, ενώ υποτίθεται πως το πολεμά και απαρνείται, ως “αντεξουσιαστής”), για να παρακολουθεί τα μαθήματα σε κάποιο ΤΕΙ στο οποίο εισήλθε, προφανώς αποβλέπων σε ευνοϊκές συνθήκες για απόδραση (την οποία περίπου έχει προαναγγείλει…) με την πρώτη ευκαιρία, κατά τα παραδείγματα άλλων μεγάλων εγκλείστων “αντεξουσιαστών”. Και προκειμένου να εκβιάσει για τον σκοπό αυτόν το αστικό κράτος, κάνει «απεργία πείνας» επί 23 μέρες, όπως δηλώνει, αν και η ασιτία, όλως παραδόξως, ουδόλως φαίνεται να τον καταβάλλει, καθώς π.χ. εμφανίζεται να στέκεται όρθιος με υψωμένη γροθιά και με ανεξήγητη (για “καταβεβλημένο και ετοιμοθάνατο απεργό πείνας”) ενεργητικότητα μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς… Αστειότητες.
Και αν μέχρι εδώ το σκηνικό φαντάζει ήδη εξόχως σουρρεαλιστικό, ωστόσο τα όσα ακολουθούν είναι ακόμη πιο εξωφρενικά, ξεκινώντας από την στάση της εν αναμονή εξουσίας τελούσης κοπριτοαριστεράς η οποία, διά των βουλευτών της, πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις για ικανοποίηση του «δικαιώματος στη μόρφωση» του αναρχοτρομοκράτη, προβαίνουσα, με την προκλητική ανοχή των δυνάμεων ασφαλείας του κράτους (του τόσο δραστηρίου σε διώξεις όταν πρόκειται για εθνικιστικού χαρακτήρος διαμαρτυρίες) στους συνήθεις της εκτεταμένους εμπρησμούς, τις δῃώσεις, λεηλασίες, καταστροφές περιουσιών – και φθάνοντας μέχρι την εξευτελιστικά δουλοπρεπή στάση του «αστικού» κράτους και παρακράτους (μ.μ.ε., κυβέρνηση, υπουργοί, κ.λπ.), που μονίμως προστατεύουν, θωπεύουν και γλείφουν τὰ (δικά τους…) “παιδιά”, τα καλομαθημένα κωλόπαιδα των βορείων προαστίων με τις γεμάτες τσέπες που το παίζουν εκ του ασφαλούς “αντεξουσιαστές”, έχοντας μονίμως δίπλα τους όλους τους φορείς του Συστήματος που …αντιμάχονται (κανάλια, πολιτικούς, κ.ο.κ.). Έχουμε φθάσει στο σημείο οι υπουργοί να βρίσκονται περίπου απολογούμενοι σε ένα θρασίμι και τους μεγαλοαστούς γονείς του.
Είναι ενδεικτικό ότι πρόκειται για εγγονό του μεγαλοαστού – και καταδικασθέντος για δολοφονία – συγγραφέα Νάσιουτζικ. Η κόρη, μάλιστα, του Νάσιουτζικ και μάνα του θρασιμιού έχει εκδώσει βιβλίο με τον εύγλωττο τίτλο «Μαμά βορείων προαστίων». Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει επ’ αυτού…
Η σουρρεαλιστική φαρσοκωμωδία ολοκληρώνεται με τον αξιοχλεύαστο υπουργό δικαιοσύνης να δηλώνει ότι αναζητεί τους γονείς του Ρωμανού για να …βρουν μια λύση «στο ζήτημα των σπουδών». Ο οποίος μάλιστα θρασύτατος γόνος της “εστέτ” μεγαλοαστικής αναρχογυφτουριάς αρνείται διάφορες εναλλακτικές λύσεις (π.χ. παρακολούθηση μαθημάτων μέσῳ διαδικτύου και τηλεδιασκέψεων). Η δε ιατρός, που προσπαθεί να πείσει το πανελλήνιο ότι ο περί ου ο λόγος ληστροσυμμορίτης είναι … ετοιμοθάνατος, είναι ….η μάνα ενός άλλου αναρχοτρομοκράτη συγκρατουμένου του!
Ήτοι, μας δουλεύουν κανονικά. Και έχει αναχθεί σε μείζον πολιτικό θέμα αν ο … μέγας εκκολαπτόμενος επιστήμων-εφευρέτης-νομπελίστας Ρωμανός θα ολοκληρώσει τις σπουδές του, σε ένα ΤΕΙ στο οποίο είναι περίπου βέβαιο ότι αν δεν ήταν φυλακισμένος δεν θα πατούσε ποτέ – παρά μόνον ίσως για να προβεί σε βανδαλισμούς! Και όλοι καμώνονται ότι παραβιάζονται τα δημοκρατικά δικαιώματα του αναρχοσυμμορίτου. Τα άστρο ενός νέου ψευδομάρτυρος της αριστεράς δείχνει να ανατέλλει…
Χθες λοιπόν, και σήμερα, για μία ακόμη φορά είδαμε τον κρατικό μηχανισμό ασφαλείας σε καθεστώς πλήρους διαλύσεως και ευνουχισμού, απλώς να παρακολουθεί τους βανδαλισμούς, παραλυμένος από το δέος της επιγνώσεως ὀτι εδώ πρόκειται για τα χαϊδεμένα κ__παιδα του Συστήματος και κάνει “τζιζ”, ενώ η αναρχική/αριστερίστικη τρομοκρατία βρίσκεται σε μόνιμο ντελίριο. Κάθε εβδομάδα διάφοροι εμπαθείς υποστηρικτές της “ειρήνης” και της “μη βίας”, θέλοντας να δείξουν σ’ ολόκληρο τον κόσμο τα ψευτο-“ιδεώδη” τους αυτά, επιδίδονται σε “ειρηνιστικές” πράξεις όπως δολοφονίες, προπηλακισμούς, εμπρησμούς και ληστείες. Οι ίδιοι, όπως προκύπτει κυρίως από τα λεγόμενά τους αλλά και τα λεγόμενα των ομοϊδεατών τους, αρνούνται τις εξουσίες του κράτους και φυσικά δεν αναγνωρίζουν θεσμούς, όπως την δικαιοσύνη, την αστυνομία και τις φυλακές. Είναι φυσικά, όπως θέλουν να νομίζουν, “επαναστάτες”, πιστοί στον αγώνα τους και ικανοί να θυσιάσουν οτιδήποτε για την εκπλήρωση των “ευγενών” σκοπών τους – που στην εκδίπλωσή τους, στις ρίζες όπως και τους καρπούς, ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ 100% με τα σάπια “ανθρωπιστικά ιδεώδη” της ΝΠΤΠ!!!
Συνεχώς, εν τούτοις, μέσα στην τεχνητά ντοπαρισμένη τους συγκεχυμένη λύσσα, υβρίζουν το, κατά γενική ομολογία σάπιο και ξεπουλημένο, σύστημα εξουσίας, για το οποίο λέγουν πως δεν αναγνωρίζουν. Η “ανδρεία” και “μεγαλοσύνη” τους όμως φτάνει στο αποκορύφωμα μόλις βρεθούν λίγο μακρύτερα από … την βίλα του πατέρα τους, στην Εκάλη ή στο παλαιό Ψυχικό… Μόλις, λοιπόν, βρεθούν στη φυλακή, θέλοντας και πάλι να “ταπεινώσουν” το σύστημα, το ίδιο αυτό σύστημα που κατά τα άλλα περιφρονούν, ξεκινούν έναν νέο “αγώνα”: τον “αγώνα” τεχνητών δακρύων και οδυρμών – σήμα κατατεθέν των Εβραίων και της αριστεράς… Βεβαίως δεν επιστρατεύουν μονάχα την δική τους «θλίψη» και «αγανάκτηση» αλλά και αυτήν των ελευθέρων συντρόφων τους, προκειμένου με περισσή αγωνιστικότητα να θρηνήσουν όλοι τους και να επιτύχουν την “περήφανη” αποφυλάκιση του συντρόφου τους. Ενίοτε μάλιστα, όπως τον τελευταίο καιρό ο αναρχικός τρομοκράτης Ρωμανός, ξεκινούν απεργίες πείνας για να συμπληρώσουν τις αγωνιστικές και επαναστατικές τους περγαμηνές…
Πόσο αντίθετη είναι η αντίληψη περί ανδρείας αντισυστηματικότητος προκύπτει ξεκάθαρα με την αντιπαραβολή αληθινών μαχητών, εσχάτως στην χώρα μας και ενός πραγματικού ήρωος των πεδίων της Τιμής, του αειμνήστου στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή. Ο οποίος όταν το εθνοκτόνο καθεστώς της μεταπολιτεύσεως ουσιαστικά τον εκλιπαρούσε να υπογράψει το έγγραφο της αποφυλακίσεώς του, καθώς η συνεχιζομένη του κάθειρξη το εξέθετε, απαντούσε με τον τρόπο που μονάχα ένας απόγονος του Αχιλλέως και του Αγαμέμνονος θα μπορούσε να κάνει. Δηλαδή λέγοντας “Είναι πιθανότερο να πέσει «μαύρο χιόνι», ο ήλιος να βγει από τη δύση, παρά να υπογράψω εγώ ένα παρόμοιο χαρτί”. Ηρνείτο δε απολύτως και ασυζητητί να υπογράψει και απλήν αίτηση εξόδου με άδεια, όπως εδικαιούτο, διακηρύσσων υπερηφάνως ότι κρατείται υπό των εχθρών και προδοτών της Πατρίδος, και με τοιούτους δεν έχει καμμίαν συναλλαγή, δεν αναγνωρίζει δε την εξουσία τους! (Ως αδαμάντινος γνήσιος αντεξουσιαστής απέναντι της εξουσίας των φαύλων!)
Οι συγκρίσεις ήθους των προστατευομένων κοπριτών του Συστήματος, αλλά και του γνωστού τσίρκου των νεωστί αναδειχθέντων αυτοκλήτων “εχθρών του Συστήματος” “εθνικιστών” (ή, εσχάτως, και … “εθνικοσοσιαλιστών”!!!), αφ᾿ ενός, και ενός γνήσιου και μέχρι θανάτου συνεπούς εχθρού του σάπιου καθεστώτος αφ᾿ ετέρου, είναι συντριπτικές!