Πιστοί στην μακραίωνη Αρία-ελληνική Παράδοσή μας, εορτάσαμε και φέτος το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, σε μία από τις αρχέγονα φορτισμένες και συνάμα ομορφότερες κορυφές της Αττικής γης.
Συναγωνιστές της κοινότητός μας ακολούθησαν με μόχθο και πείσμα το δύσβατο ανωφερές μονοπάτι της νυχτερινής πορείας μας, στο τέλος της οποίας, την σκοτεινότερη νύχτα του έτους διέλυαν οι πρώτες ζωογόνες ακτίδες του Ανικήτου Ηλίου!
Οι Θεοί μας επεφύλασσαν μία ομιχλώδη αυγή – υπαινικτικό συμβολισμό των αντιξοοτήτων που καλούμαστε να υπερκεράσουμε στους συγχρόνους χαλεπούς καιρούς, οπότε κυριαρχούν το ψεύδος, η ανανδρία και η πλάνη, ματαίως προσπαθώντας να σκεπάσουν τον φωτεινό Ήλιο του νου και της καρδιάς μας, τον αενάως αναγεννώμενο Ήλιο της Αιωνίου Ελλάδος!
Τον Ανίκητο Ήλιο, που είθε να συνεχίσει να ευλογεί τον Ιερό μας Αγώνα!
Συναγωνιστές της κοινότητός μας ακολούθησαν με μόχθο και πείσμα το δύσβατο ανωφερές μονοπάτι της νυχτερινής πορείας μας, στο τέλος της οποίας, την σκοτεινότερη νύχτα του έτους διέλυαν οι πρώτες ζωογόνες ακτίδες του Ανικήτου Ηλίου!
Οι Θεοί μας επεφύλασσαν μία ομιχλώδη αυγή – υπαινικτικό συμβολισμό των αντιξοοτήτων που καλούμαστε να υπερκεράσουμε στους συγχρόνους χαλεπούς καιρούς, οπότε κυριαρχούν το ψεύδος, η ανανδρία και η πλάνη, ματαίως προσπαθώντας να σκεπάσουν τον φωτεινό Ήλιο του νου και της καρδιάς μας, τον αενάως αναγεννώμενο Ήλιο της Αιωνίου Ελλάδος!
Τον Ανίκητο Ήλιο, που είθε να συνεχίσει να ευλογεί τον Ιερό μας Αγώνα!