Το Rotherham αποτελεί μια βιομηχανική πόλη στο νότιο Yorkshire, της οποίας ο πληθυσμός αγγίζει, συνυπολογίζοντας και τα περίχωρα, τους 250.000 κατοίκους. Μια πόλη με μυστικά, ψέμματα και αλήθειες τόσο σκληρές, που δύσκολα χωνεύει ο ανθρώπινος νους. Γεγονότα τα οποία δεν είναι προϊόν της φαντασίας κάποιου ευφάνταστου συγγραφέα, μήτε φτιαχτές θεωρήσεις κάποιου αριβίστα λαϊκιστή πολιτικού, αλλά κομμάτια ενός πάζλ, τα οποία συγκροτούν μιαν αρκετά νοσηρή όσον και απτή πραγματικότητα. Μία επαίσχυντη μεθόδευση εξευτελισμού, εκμεταλλεύσεως και ψυχοσωματικής συνθλίψεως νέων λευκών παιδιών από αλλόφυλες ορδές, τις οποίες με περίσσεια υποκρισία συνεκάλυπτε το κράτος και το παρακράτος της Μεγάλης Βρετανίας.
Η αρχή της αποκαλύψεως όσων συνέβαιναν στο Rotherham ξεκινά το 2002, όταν κοινωνικοί λειτουργοί οι οποίοι εργάζονταν σε πρόγραμμα που αφορούσε στον τοπικό πληθυσμό και, συγκεκριμένα, στην ηλικιακή κατηγορία των 11-25 ετών, ανέφεραν στις αρχές ότι υπήρχαν ενδείξεις συστηματικής σεξουαλικής κακοποιήσεως μικρών παιδιών και των δύο φύλων (κυρίως των λευκών κοριτσιών) από συμμορίες ενηλίκων πακιστανικής καταγωγής. Η αναφορά την οποία συνέταξαν ανέφερε 270 περιπτώσεις κακοποιήσεως παιδιών. Τότε η τοπική αστυνομία συγκάλυψε το γεγονός, θεωρώντας υπερβολικά τα στοιχεία της εκθέσεως και, εν ολίγοις, το χαρακτήρισε ως αναληθές. Κατόπιν δεκαετούς σιγής, ο καθηγητής Alexis Jay, πρώην επι κεφαλής σύμβουλος επί σχετικών θεμάτων της Σκωτικής κυβερνήσεως, ανέλαβε το 2013, κατόπιν αιτήματος του δημοτικού συμβουλίου του Rotherahm, να διεξαγάγει νέα ανεξάρτητη έρευνα ο ίδιος πάνω στο ζήτημα της κακοποιήσεως παιδιών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν στις 26 Αυγούστου του 2014, υπήρξαν τουλάχιστον 1.400 υποθέσεις σεξουαλικής κακοποιήσεως στην πόλη κατά το διάστημα 1997-2013. Τα εγκλήματα περιελάμβαναν απαγωγές, βασανισμούς, βιασμούς, εκπόρνευση των παιδιών και προώθησή τους σε διάφορες άλλες πόλεις. Αναφέρονται παραδείγματα παιδιών τα οποία λούζονταν με βενζίνη και στην συνέχεια απειλούνταν ότι θα καούν ζωντανά καθώς και άλλες περιπτώσεις όπου τα παιδιά υπό την απειλή όπλων εξαναγκάζονταν να παρακολουθούν βιασμούς. Δύο τουλάχιστον οικογένειες που θέλησαν να καταφύγουν στις αρχές, δέχτηκαν απειλές και βίαιες επιθέσεις από συμμορίες Πακιστανών. Τα παιδιά επέστρεψαν με την θέλησή τους στα χέρια των βασανιστών τους προκειμένου να γλυτώσουν οι οικογένειές τους και τ’ αδέρφια τους.
Η αστυνομία επιδεικνύοντας κυνισμό και ολοκληρωτική αδιαφορία χαρακτήριζε «ανεπιθύμητα» τα θύματα των επιθέσεων αυτών. Κάποιοι στις δημοτικές αρχές ήσαν συντονισμένοι στο ίδιο μήκος κύματος με την αστυνομία, φοβούμενοι το όποιο πολιτικό κόστος στην περίπτωση που ελάμβαναν θέση και αποκάλυπταν τις ταυτότητες των εγκληματιών. Σάλο προκάλεσε και η παρατήρηση ότι κάποιοι από τους εμπλεκομέμους αξιωματικούς της τοπικής αστυνομίας προσφάτως παρασημοφορήθηκαν για την εξαιρετική τους προσφορά στην υπηρεσία, σε ειδική προς τούτο διοργανωθείσα τελετή. Ένας από τους εξαιρετικώς στην συγκεκριμένη συγκάλυψη εμπλεκομένους αξιωματικούς ήταν ο κύριος … Χασάν Αλί, που σκοτώθηκε τον Ιανουάριο σε τροχαίο, εκτός υπηρεσίας ευρισκόμενος. Ας χαρούμε, λοιοπόν, που κι εμείς θα απολαύσουμε τα αγαθά της ενσωματώσεως των αλλοφύλων εισβολέων, τώρα μάλιστα που ο Σύριζα υπόσχεται να τους δώσει και πρόσβαση στα σώματα ασφαλείας και τις σχολές αξιωματικών!
Το 2002 ερευνήτρια του Home Office (κυβερνητική υπηρεσία υπεύθυνη για την μετανάστευση και την κρατική ασφάλεια), η οποία ύψωσε την φωνή της προσπαθώντας να μιλήσει για το ίδιο θέμα, διώχθηκε και απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά της. Όπως είπε κατόπιν η ίδια σε εκπομπή του BBC: «Είχα κατηγορηθεί για έλλειψη ευαισθησίας όταν ανέφερα σε κάποιον υπεύθυνο ότι όλοι σχεδόν οι δράστες ήσαν μέλη της πακιστανικής κοινότητας του Rotherham. Μια συνάδελφός μου με προέτρεψε να μη αναφερθώ ξανά στο θέμα και να μη μιλήσω ποτέ ξανά για τους Ασιάτες. Στην συνέχεια με έστειλε να παρακολουθήσω ένα διήμερο σεμινάριο σχετικό με την διαφορετικότητα, προκειμένου να ευαισθητοποιηθώ παραπάνω περί φυλετικών θεμάτων».
Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2010 η Louise Casey, γενική διευθύντρια της κυβερνητικής οργανώσεως Troubled Families, ανέλαβε να συντάξει κι αυτή μια αναφορά σχετική με την υπόθεση. Η ομάδα που εργαζόταν για την CSE (εταιρία που ασχολείται με την παιδική σεξουαλική εκμετάλλευση) ήταν κατώτερη των περιστάσεων κατά τα φαινόμενα. Ήταν ανίκανη να χειριστεί την υπόθεση εξ αιτίας της πενιράς οργανώσεώς της, του υπερβολικού φόρτου εργασίας και της απροθυμίας της να μοιραστεί τις πληροφορίες που κατείχε με άλλους φορείς. Τον έλεγχο της υποθέσεως ανέλαβαν εν συνεχεία πέντε διορισμένοι γι’ αυτόν τον σκοπό επίτροποι και αποκαλύφθηκε η πιθανή ανάμιξη δύο μελών του δημοτικού συμβουλίου σε εγκληματικές πράξεις. Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Paul Lakin παραιτήθηκε και κάποια μέλη του απηλλάγησαν των καθηκόντων τους.Τον Οκτώβριο του 2012 το Home Affairs Select Committee (επιτροπή της Βρετανικής Βουλής) κατέκρινε τον διευθυντή της αστυνομίας του νότιου Yorkshire, David Crompton, και έναν απ’ τους κορυφαίους αξιωματικούς του, τον Philip Etheridge, για τους χειρισμούς τους. Τρία μέλη μιας συγκεκριμένης οικογένειας εμπλέκονταν στην σεξουαλική κακοποίηση 61 παιδιών και ουδείς εξ αυτών καταδικάσθηκε. Παρομοίως ενήργησαν και για έναν 22χρονο, ο οποίος βρέθηκε στο αυτοκίνητό του με μια 12χρονη, άσεμνες φωτογραφίες της οποίας υπήρχαν στο κινητό του τηλέφωνο. Παρ’ όλο που η αστυνομία διεξήγαγε έρευνες και συνέλεξε αποδείξεις για την κακοποίηση 58 νεαρών κοριτσιών, δεν επακολούθησαν καταδίκες – αλλά μηδέ καν ποινικές διώξεις! Όλα αυτά σε αντίθεση με το Lancashire, όπου σε αντίστοιχη υπόθεση είχαν παραπεμφθεί πάνω από 100 άτομα. Αυτές οι αποκαλύψεις της επιτροπής, όπως και η κλοπή φακέλων το 2002, οι οποίοι περιείχαν σημαντικές αποδείξεις, στοιχειοθετούν μια οργανωμένη επιχείρηση συγκαλύψεως.
Κατόπιν αποκαλύψεως των συγκλονιστικών αυτών εγκλημάτων από δεκάδες μέλη της πακιστανικής κοινότητος και φοβούμενοι ξεσπάσματα οργής από εναπομείναντες αξιοπρεπείς Βρετανούς, αρκετοί μουσουλμάνοι έσπευσαν να καταδικάσουν τις πράξεις των ομοεθνών και ομοθρήσκων τους. Συγκεκριμένα, ο … Λόρδος Ahmed (πακιστανικής καταγωγής και μέλος της Βουλής των Λόρδων) κάλεσε τους ηγέτες των μουσουλμάνων στο νότιο Yorkshire να πάρουν θέση στο πρόβλημα της σεξουαλικής κακοποιήσεως, δηλώνοντας πως πρόκειται για ένα φαινόμενο εντός του κόλπου της ασιατικής κοινότητας το οποίο πρέπει να συζητηθεί εκτενέστερα και να μη αποσιωπηθεί. Ο Muhbeen Hussein, ιδρυτής του δικτύου μουσουλμανικής νεολαίας του Rotherham, εδήλωσε ότι όλοι οι μουσουλμάνοι ηγέτες πρέπει να καταδικάσουν τις σεξουαλικές κακοποιήσεις και να ξεκαθαρίσουν ότι είναι κάτι πολύ κακό όταν συμβαίνει. Ο Mohammed Ali, γραμματέας του πακιστανικού και μουσουλμανικού κέντρου του Sheffield, απεκάλυψε ότι οι ιμάμηδες και οι μουσουλμάνοι του νότιου Yorkshire είχαν συζητήσει επί του επιμάχου ζητήματος και είχαν συμφωνήσει ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει. O Nazir Afzal, μουσουλμάνος και ο ίδιος, επί κεφαλής του Crown Prosecution Service επί θεμάτων σεξουαλικής κακοποιήσεως, δήλωσε ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν έχουν να κάνουν με το Ισλάμ. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Το Ισλάμ απαγορεύει το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, τους βιασμούς και την κακοποίηση. Αυτοί όμως οι άνθρωποι περιτριγυρίζονται από αυτά. Όπου υπάρχουν Πακιστανοί και ασιάτες που εργάζονται σε δουλειές της νύχτας, είναι πιθανότερο να εμπλακούν σε τέτοιου τύπου δραστηριότητες απ’ ό,τι ίσως οι λευκοί». Παρέλειψαν, βεβαίως, όλοι οι ανωτέρω να επισημάνουν πως τέτοιες πράξεις είναι φυσιολογικές και καθημερινές στις χώρες από όπου δρομολογήθηκε η στρατηγική εισβολή του Ισλάμ στην Ευρώπη.
Επιστρέφοντας στα γεγονότα, αποκαλυπτικά είναι όσα επίσης διαβάζουμε από Βρετανούς πολιτικούς και κυβερνητικά στελέχη. Ο Dennis MacShane, μέλος του κοινοβουλίου, ανέφερε ότι είχε διαφωνήσει με κάποιον άλλο βουλευτή, ο οποίος δεν συμφωνούσε με τις έρευνες του τύπου σχετικά με τις κακοποιήσεις. Όπως αναφέρει: «υπήρχε μια τάση να μην ταράζει κανείς τα νερά και να μη κλυδωνίζεται η βάρκα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας μας, αν μου επιτρέπεται να το θέσω κατ’ αυτόν τον τρόπο». Ο ίδιος, ως φιλελεύθερος αριστερός, είχε προτιμήσει να μη συγκρουσθεί ανοιχτά με την μουσουλμανική κοινότητα. Βέβαια, αργότερα, δήλωσε ότι αισθανόταν ενοχές για την απραξία του αυτή.
Η Theresa May, επί κεφαλής του Her Majesty’s Principal Secretariat of State for the Home Department, τονίζει ότι η θεσμοθετημένη πολιτική ορθότητα είχε ωθήσει τις αρχές να εθελοτυφλούν στο θέμα της σεξουαλικής κακοποιήσεως, δηλώνοντας : «είμαι ξεκάθαρη ότι οι πολιτισμικές μας ανησυχίες μαζί με την φοβία του χαρακτηρισμού μας ως ρατσιστών μας ωθούν σε συμπεριφορές διακρίσεως ως προς κάποια απ’ τα πιο ευάλωτα παιδιά μας. Δεν πρέπει ποτέ να μπουν εμπόδιο στην προστασία των παιδιών. Ξέρουμε ότι η παιδική σεξουαλική εκμετάλλευση συμβαίνει σε όλες τις κοινότητες. Δεν υπάρχει δικαιολογία γι’ αυτό και σε καμιά απ’ αυτές». Στις 16 Φεβρουαρίου του 2015 ο επί κεφαλής του Εργατικού Κόμματος Ed Miliband δήλωσε ότι η αναφορά της Casey ήταν ανησυχητική και ότι η ηγεσία θα έπαιρνε το μάθημά της απ’ αυτό το σκάνδαλο. «Είμαι βαθύτατα λυπημένος γι’ αυτό το οποίο συνέβαινε και είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε μια καινούρια αρχή, ειδικά με τους ανθρώπους του Rotherham, τους οποίους το Εργατικό Κόμμα απογοήτευσε απόλυτα».
Ευρύτερα, το σκάνδαλο του Rotherham έγινε θέμα στα μέσα μαζικής εξαπατήσεως όπου πολλές έγκριτες βρετανικές εφημερίδες δημοσιοποίησαν δηλώσεις των θυμάτων και των οικογενειών τους. Το κοινό σημείο αναφοράς αυτών ήταν η φανερή προσπάθεια συκοφαντήσεως και διαπομπεύσεως των θυμάτων εκ μέρους των αρχών όπως και η συστηματική παραποίηση στοιχείων. Τα περισσότερα παιδιά ήταν μεταξύ 11 και 14 ετών όταν μυήθηκαν εξαναγκαστικά στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά από τους κατά πολύ μεγαλύτερούς τους μουσουλμάνους ενήλικες, οι οποίοι δεν δίσταζαν στην συνέχεια να τα βιάζουν ομαδικά και κατ’ εξακολούθηση Το Office of Children’s Commissioner αναφέρει σε πρόσφατη αναφορά του ότι πολλές χιλιάδες παιδιών πέφτουν θύματα τέτοιων οργανωμένων συμμοριών στη Βρετανία κάθε χρόνο. Το 2010 πέντε Πακιστανοί καταδικάστηκαν λαμβάνοντας ποινές από 4 έως 11 χρόνια φυλακίσεως για τους βιασμούς μικρών κοριτσιών σε πάρκα και αυτοκίνητα. Είναι προφανές ότι οι περισσότεροι δράστες παρέμειναν ελεύθεροι συνεχίζοντας τις ζωές τους κανονικά. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τα θύματά τους. Οι παραιτήσεις στις οποίες προέβησαν πολλοί αστυνομικοί και πολιτικοί, όπως και τα κατόπιν εορτής κροκοδείλια δάκρυά τους, καμιά παρηγοριά δεν προσφέρουν στα παιδιά τα οποία σημαδεύτηκαν για πάντα και τα οποία εξακολουθούν να υποφέρουν στους δρόμους πολλών αγγλικών πόλεων
Η πακιστανική κοινότητα στη Μ. Βρετανία ανέρχεται περίπου στα 1.200.000 μέλη και είναι η δεύτερη πολυπληθέστερη κοινότητα μεταναστών στην νήσο (αποτελούμενη κυρίως από δεύτερης γενιάς μετανάστες). Εδώ ακριβώς πρέπει να επικεντρωθεί και ο όποιος προβληματισμός μας, καθ᾿ ότι αποδεικνύεται περίτρανα η αδυναμία εγκλιματισμού των συγκεκριμένων ατόμων στις δυτικές κοινωνίες, οι οποίες μάλιστα τους προσφέρουν πολλαπλές διευκολύνσεις και πρόσκεινται επιμελώς και ιδιαιτέρως θετικά ως προς αυτούς. Σε δημοσκόπηση του 2005, η οποία διενεργήθηκε για λογαριασμό του BBC, το 62% των ερωτηθέντων πίστευε ότι η παρουσία ανθρώπων από διαφορετικές φυλές στην Βρετανία την καθιστά το ιδανικότερο μέρος για να ζει κανείς, ενώ μόλις το 32% θεωρούσε την παρουσία τους απειλή. Τα γεγονότα, όμως, φαίνεται να διαψεύδουν την πλειονότητα των ερωτηθέντων, αφού περιπτώσεις όπως αυτή του Rotherham είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου.
Τα περιστατικά τέτοιου τύπου είναι χιλιάδες και οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη, παρά την προσπάθεια των αρχών και των θυτών να αποσιωπήσουν, να τρομοκρατήσουν και να σπιλώσουν την υπόληψη και την τιμή χιλιάδων παιδιών και των οικογενειών τους. Στο όνομα της πολιτικής ορθότητος, του πλουραλισμού και της πολυ-πολιτισμικότητος γίνονται ανεκτές εγκληματικές ενέργειες και συμπεριφορές οι οποίες δεν θα δικαιολογούνταν αν προέρχονταν από κάποια άλλη κατεύθυνση. Ακροδεξιές ομάδες όπως η Britain First και το English Defence League όταν οργάνωσαν διαμαρτυρίες στους δρόμους του Rotherham σπάζοντας την συνωμοσία της σιωπής ήρθαν αντιμέτωπες με αντισυγκεντρώσεις της αντιφασιστικής συμμορίας Unite Against Fascism. Αυτή την στιγμή στη Μ. Βρετανία των 63.000.000 συνολικά κατοίκων υπάρχουν περίπου 7.000.000 μετανάστες.
Πρέπει, λοιπόν, να υπογραμμισθεί ότι το Rotherham μπορεί αποτελεί ακραία περίπτωση, κυρίως επειδή η τρομοκρατία της πολιτικής ορθότητος συνδυάστηκε με τις εκλογικές σκοπιμότητες του τρισαθλίου Εργατικού Κόμματος στην περιδέρεια εκείνη, όμως κατά κανένα τρόπο δεν αποτελεί εξαίρεση: πρόσφατα ανάλογα παραδείγματα (εξιχνιασμένων περιπτώσεων, γιατί συνήθως παραμένουν στο σκοτάδι!) έχουμε από τις πόλεις Oxford, Derby, Rochdale, Telford, West Yorkshire, Northumbria, … – και ο κατάλογος είναι συνεχώς ανεξάντλητος, ανανεούμενος καθημερινά…
Πολλοὶ θρησκευτικοί εκπρόσωποι του Ισλάμ στην Βρετανία βγήκαν αφ᾿ ενός να καταδικάσουν τα εγκλήματα, αφ᾿ ετέρου να διευκρινίσουν ότι αυτά δεν μπορεί να σχετίζονται με το Ισλάμ, που όχι απλώς καταδικάζει τέτοιες πρακτικές αλλά και τις καταχρήσεις (αλκοόλ, ναρκωτικών) που τις συνοδεύουν. Πέραν του ότι δεν είδαμε ποτέ τέτοιους παράγοντες του Ισλάμ μέσα στον Λευκό κόσμο όπου πια ευρίσκονται να αποκαλύπτουν και να διώκουν τέτοια ειδεχθή εγκλήματα και συστηματικές πρακτικές του ποιμνίου τους, προτού γίνουν γνωστά στους εκφυλισμένους αποχαυνωμένους λευκούς που τους ανέχονται, θα συμφωνήσουμε απολύτως ότι, πράγματι, δεν πρόκειται για θρησκευτικό αλλά για φυλετικό πρόβλημα: δηλαδή για επίθεση συγκεκριμένων φυλετικών ομάδων κατά των λευκών, με φυλετικά κριτήρια και με όλα τα ειδοποιά υπανθρώπινα γνωρίσματα και ιδιαιτερότητες των συγκεκριμένων ομάδων, τα οποία δεν είναι δυνατόν να χαλιναγωγηθούν ακόμη κι από μια τόσο αυστηρή κι απόλυτη θρησκεία όπως το Ισλάμ, του οποίου είναι ακόλουθοι.
Έτσι, για να έχουμε την βασική ορθή διάκριση εννοιών και πραγματικοτήτων! … – όσο κι αν αυτές δεν κινδυνεύουν να διεισδύσουν στο παρωπιδισμένο και διοπτρικώς διηθισμένο οπτικό πεδίο των ευνουχισμένων ορθοπολιτικών στρουθοκαμήλων!
Κάνοντας μια αναγωγή ας αναλογιστούμε το ποσοστό των μεταναστών στην Ελλάδα σε σχέση με τον γηγενή πληθυσμό και ας προβληματισθούμε, όσο ακόμη είναι καιρός, λαμβάνοντας υπ᾿ όψιν αυτά τα ελάχιστα που μας επιτρέπει να μαθαίνουμε η εγχώρια «ειδησεογραφία», η οποία εδώ και δύο δεκαετίες ενδελεχώς καλείται να μας μετατρέψει επίσης σε αυτόχειρες της ίδιας μας της Φυλής, δεικνύοντάς μας ξεκάθαρα ότι χειρότερος εχθρός από τους εισβολείς, είναι όλοι αυτοί οι οποίοι τους συγκαλύπτουν.
http://www.frontpagemag.com/2015/arnold-ahlert/rotherham-victim-we-were-sacrificed-by-british-left/
www.nationalreview.com/corner/398074/rotherham-council-child-abuse-scandal-never-happened-overblown-not-our-problem-ian
http://www.frontpagemag.com/2014/frontpagemag-com/how-the-left-gave-u-k-girls-to-muslim-rape-gangs/
West Yorkshire 4 Φεβρουαρίου http://www.ibtimes.co.uk/25-west-yorkshire-men-charged-child-sexual-offences-against-same-alleged-victim-1486674
Northumbria 5 Φεβρουαρίου http://www.chroniclelive.co.uk/news/north-east-news/northumbria-police-charged-20-people-8587632