126 ἔτη συμπληρώνονται σήμερα ἀπὸ τῆς γεννήσεως τοῦ, ἀναμφισβητήτως, πλέον πολυσυζητημένου ἀλλὰ καὶ πλέον κατασυκοφαντημένου καὶ διεστρεβλωμένου ἀνδρὸς τῆς συγχρόνου Ἱστορίας: τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ.
Τὸ ἀβυσσαλέον ἰουδαϊκόν-ταλμουδικὸν ἐναντίον του μῖσος ἔχει δυστυχῶς πλήρως συσκοτίσει καὶ δηλητηριάσει τὴν κρίσιν, τὴν σκέψιν καὶ τὰ συναισθήματα τοῦ μεταπολεμικοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου, κατὰ τρόπον ποὺ αὐτὸ ἐχρησίμευσεν εἰς τοὺς ἀστροφόρους πράκτορας τοῦ ἐνεργοῦ Θανάτου νὰ τὸ χρησιμοποιήσουν ὡς ἐφαλτήριον διὰ τὴν ὁλικὴν, πλέον, ἐκρίζωσιν κάθε ὑγιοῦς ζωτικοῦ ἐνστίκτου, συναισθήματος καὶ σκέψεως, κάθε στοιχειώδους βιολογικῆς καὶ πνευματικῆς ἐρριζώσεως εἰς τὰ ἴδια νάματα καὶ πηγὰς Ζωῆς, Παραδόσεως καὶ Ὑπάρξεως.
Τοιουτοτρόπως ἔχει ἡ Ζωή, ἡ ἰδία Ψυχὴ καὶ ἡ Παράδοσις ἐκτοπισθῆ καὶ ἀντικατασταθῆ ὑπὸ ψευδῶν ἐννοιῶν, τεχνητῶν ἀρχῶν, ἐκβαλλουσῶν εἰς μίαν ἠθικὴν αὐτοχειριασμοῦ τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου ὡς εἴδους: αὐτοχειριασμοῦ μὲν ἀρχικῶς κατὰ τὸ βιοψυχικὸν καὶ νοητικὸν ἐπίπεδον συντελουμένου, ποὺ ὅμως τελικῶς, ἐπιτρέποντας μέσῳ τῶν ὀχλοκρατικῶν παγίδων τοῦ Συστήματος τὸν πλήρη στρατηγικὸν ἐξανδραποδισμὸν τῆς δημοκρατικῆς “πολιτικῆς”, ἄγει τάχιστα καὶ μετὰ μαθηματικῆς ἀκριβείας καὶ εἰς τὸν ῥιζικὸν βιολογικὸν ἀφανισμὸν τῶν εὐγενεστέρων εἰδῶν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ δὴ τῆς Λευκῆς Φυλῆς συνολικῶς, καθὼς εἰς τὸ προσκήνιον ἀναδύεται ὁ πιθηκοτενὴς φαιὸς μαζάνθρωπος ὡς διάδοχος τῶν λευκῶν εὐρωπαίων, ὅπως προδιέγραψε ὁ ἰαπωνεβραῖος ἐλευθεροτέκτων Coudenhove-Kallergi, ὁραματιστὴς τῆς “Πανευρώπης” (1923, προγραμματικῆς του διακηρύξεως/σχεδιασμοῦ).
Στὸ σκιάχτρο ἐπάνω ποὺ ἔφτιαξαν τοῦ Χίτλερ καὶ τοῦ “ναζισμοῦ” ἐπάτησαν οἱ ὀλέθριοι ταλμουδικοὶ ὁδοστρωτῆρες τῆς Σχολῆς τῆς Φραγκφούρτης καὶ τῆς UNICEF, μαζὶ μὲ τὶς ἀναρίθμητες παραλλαγὲς καὶ μεταμφιέσεις τους καὶ μὲ τὴν δουλόφρονα σύμπραξιν στρατιῶν ἐγκεφαλικῶς μετηλλαγμένων ὑποπροϊόντων τῆς ἐλεεινῶς καταβαραθρωθείσης κι ἐξιουδαϊσθείσης μεταπολεμικῆς παιδείας…
Βάσει τέτοιων σχεδίων καὶ ἀντιστροφικῶν διεργασιῶν ἡ Εὐρώπη ἔχει καταστῆ ὑποχείριον ἄθυρμα τῶν παγκοσμίων τραπεζοχρηματιστηριακῶν κέντρων καὶ τῶν συναφῶν τους ἀντιφυλετικῶν καὶ ἀντεθνικῶν δογμάτων τῆς καλουμένης “πολιτικῆς ὀρθότητος”, ἡ ὁποία περαιτέρω ἐπιτρέπει καὶ τὴν παθητικὴν τῶν δεσμίων εὐρωπαϊκῶν λαῶν ὑπόκυψιν εἰς τὴν κατακλύζουσαν εἰσβολὴν ἀλλοφύλων καὶ δὴ ἐγχρώμων ὀρδῶν, ποὺ τὸ Σύστημα μετὰ βεβιασμένης σπουδῆς προωθεῖ – ὥστε νὰ τελειώνῃ μὲ τὸν λευκὸν ἄνθρωπον ὁριστικῶς, προτοῦ ἀρχίσῃ ἐπικινδύνως κάτι ν᾿ ἀχνοφέγγῃ στὴν συσκοτισμένη κι ἀποπροσανατολισμένην του διάνοιαν…
Ὅταν ὁ λευκὸς ἄνθρωπος ξαναβρῇ μέσα του τὴν παρρησίαν, γενναιότητα καὶ διαύγειαν ποὺ τὰ συστημικὰ δηλητήρια τοῦ ἔχουν στερήσει, ὥστε ν᾿ ἀρχίσῃ νὰ ξαναβρίσκῃ τὸν ἑαυτόν του, τότε θὰ μπορέσῃ, κατὰ τὴν ὑστάτην στιγμήν, νὰ διασωθῇ ἐκ τῆς ἀμέσως σχεδὸν ἐπικειμένης του ὁλικῆς καταστροφῆς καὶ ἀφανισμοῦ.
Αὐτὴ ἡ ἰδία διαύγεια καὶ παρρησία ἐπίσης εἶναι ποὺ θὰ ἐπιτρέψῃ τὴν ἀντικειμενικὴν ἐκτίμησιν τῆς μεγίστης αὐτῆς καὶ μεγίστως κατασυκοφαντηθείσης μορφῆς, τοῦ Ἀνδρὸς ἐκείνου ποὺ ὀξυδερκέστατα διέκρινε διὰ μέσου τόσων νεφῶν συγχύσεως τὴν Ἀλήθειαν καὶ εἶχε μάλιστα τὴν ἱκανότητα, τὸ μέγεθος καὶ τὸ σθένος νὰ τὴν καταστήσῃ Ῥομφαίαν Φυλετικῆς Ἀναγεννήσεως, τόσον δὴ ἐπειγόντως ἀναγκαίας στὶς δραματικότατες ἡμέρες ποὺ διανύουμε.
Κι ἔχουμε πάντοτε τὸ θάρρος νὰ τοῦ ἀναγνωρίσουμε τὴν δέουσαν ἱστορικὴν θέσιν, χωρὶς ὑπαναστροφὰς καὶ ἀνάνδρους ὑποκλίσεις εἰς τὸ Σύστημα – ἔναντι τοῦ ὁποίου μόνον πόλεμος ὁλοκληρωτικὸς δύναται ἐκ μέρους μας νὰ ἀναμένεται! Οἱ δὲ ὅποιοι δειλοὶ καὶ προσκυνημένοι, οἱ ἐναγώνιοι διεκδικηταὶ καὶ ἐλεεινοὶ ζήτουλες μιᾶς στάλας ἀποδοχῆς εἰς τὴν “ἀγαστὴν ὁμήγυριν” τῶν σάπιων καὶ τῶν προδοτῶν, ἔχει πλέον ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως καταστῇ διὰ πάντα ἔμφρονα ἀγωνιστὴν σαφέστατον, ὅτι ἀνήκουν εἰς τὸ ἀντίπαλον στρατόπεδον.
Ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες Ἐθνοκοινοτισταὶ τοῦ Ἅρματος ἀποτίομεν φόρον τιμῆς καὶ ἱερᾶς μνήμης εἰς αὐτὸν, τὸν μέγιστον κατηραμένον τῆς ἰουδαιοκρατουμένης μας ἐποχῆς, ὡς ἀκριβῶς οἱ ἀπόλυτοι καὶ οὐσιαστικοὶ ἐπαναστάται καὶ ὡς οἱ ὁλικοὶ καὶ κεντρικοὶ ἀντίπαλοί της.
Ἡ φωτεινὴ δὲ αὐτὴ ἐπέτειος φέρει ἀναποδράστως καὶ αὐθορμήτως εἰς τὰ χείλη μας τὸν μάχιμον χαιρετισμὸν τῶν τελευταίων μαχητῶν τῆς Εὐρώπης, τῇ ἡλιοτενεῖ ἀνατάσει τῆς δεξιᾶς: HEIL HITLER!
ΣΤ. ΓΚ.