Ἐτήτυμα Ψέγματα (4)

Ἡ ἀνεπανάληπτη καὶ συστηματικὴ Σφαγὴ ἀμάχων τῆς Γερμανίας

  Περὶ τὸ τέλος τοῦ Μεγάλου Πολέμου, ἀκριβέστερον ἀπὸ 13ης μέχρι καὶ τῆς 15ης Φεβρουαρίου 1945, διεπράχθη τὸ κορυφαῖον ἔγκλημα τῆς παγκοσμίου ἱστορίας: ἡ ἀφανιστικὴ ἰσοπέδωσις καὶ πυρπόλησις μιᾶς πόλεως-μουσείου ὀνειρώδους ὀμορφιᾶς καὶ ἀνυπερβλήτου πολιτισμοῦ, ἡ ὁποία μάλιστα τότε εἶχε καταστῆ καταφύγιον ἑκατοντάδων χιλιάδων γυναικοπαίδων, ποὺ πανικόβλητα ἔφευγαν νὰ σωθοῦν ἀπὸ τὰ κτηνώδη προελαύνοντα ἀσιατικὰ στίφη τοῦ ἐρυθροῦ στρατοῦ, ποὺ ἀφιονισμένα ἀπὸ τὸ ἑβραϊκὸ ψυχικὸ δηλητήριο καὶ τὸ ἀπύθμενον κατὰ τῆς λευκῆς φυλῆς μῖσος ἑβραιομπολσεβίκων κομισαρίων τύπου Ilya Ehrenburg καὶ μεθυσμένα ἀπὸ τὴν ἰσχὺν καὶ ἐπ᾿ αὐτῆς ἀπόλυτον πλέον ἐξουσίαν τῆς κατακλυζούσης ἀριθμητικῆς των ὑπεροχῆς ἔβγαζαν τὴν ὑπὸ τὴν ἀνθρωπίνην των πλανερὰν ἐπιφάνειαν κοχλάζουσαν ὑπανθρωπινότητα, τῆς ὁποίας τυχὸν χαρακτηρισμὸς ὡς “κτηνῳδίας” θὰ συνίστα προσβολὴν πρὸς τὰ κτήνη. Εἶναι δύσκολος ὁ ἀκριβὴς ὑπολογισμὸς τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Δρέσδης κατὰ τὴν ἔναρξιν τῶν βομβαρδισμῶν, λόγῳ τῆς ἀσφυκτικῆς κατακλύσεως τῆς πόλεως ὑπὸ δυστυχῶν προσφύγων, πραγματικῶν ὅμως προσφύγων, ἀλλὰ πού, ὡς λευκοί, δὲν περιελάμβάνοντο εἰς τὰ σχέδια προστασίας τῶν “ἀνθρωπιστῶν”, τῶν Ἠνωμένων Ἐθνῶν, τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ κ.ο.κ., οὔτε καὶ ἐκινητοποιήθησαν τὰ φιλελεύθερα “ἀνθρωπιστικὰ” ἔνστικτα προστασίας τῶν παιδιῶν, δὲν ἦσαν βλέπετε παιδιὰ τῆς Ἀφρικῆς ἐκεῖνα! Καὶ τὰ ἔκαυσαν ἀνηλεῶς ὡς φρύγανα, ἐν μιᾷ κολάσει πυρὸς ἐν εἴδει τεραστίου φούρνου, ἐν ᾧ οἱ δυστυχεῖς ἄμαχοι αὐτανεφλέγοντο ἢ ἀπεκαίοντο εἰς τὰ θανάσιμα ῥεύματα καυτοῦ ἄνέμου. Ὑπολογίζεται ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν θυμάτων ὑπερέβη τὰ 350.000.

  Ὁ ἐλεεινὸς ἐκεῖνος ἀρρωστημένος μέθυσος ὑπάνθρωπος πού, κακῇ τῇ μοίρᾳ, ἡγεῖτο τῆς πλήρως ἑβραιοκρατουμένης γηραιᾶς Ἀλβιῶνος, ὁ Winston Churchill, εἶχεν ἀναλάβει ὑπὸ τὴν ἄμεσον ἐποπτείαν του τὴν ἐν ἐξελίξει ἐκτέλεσιν τοῦ φοβεροῦ ἑβραϊκοῦ (H. Morgentau κ.λπ.) σχεδίου ἐξολοθρεύσεως ὁλοκλήρου τοῦ Γερμανικοῦ Λαοῦ, ἐποπτεύων τὴν “βελτιστοποίησιν” τῆς μαζικῆς έξολοθρεύσεως ἀμάχων τῶν γερμανικῶν πόλεων. Μετὰ τὴν μαρτυρικὴν Κολωνίαν (Köln) καὶ τὸ Ἀμβοῦργον (Hamburg), ἦλθε τὸ κορυφαῖον ἀριστοτέχνημα τοῦ διεστραμμένου αὐτοῦ μαζικοῦ δολοφόνου, μὲ τὸ ἀποκρουστικὸν παρουσιαστικὸν καὶ τὴν ἀσυνήθως σιχαμερὰν φωνήν: ἡ μαρτυρικὴ Δρἑσδη (Dresden), ἡ βασίλισσα τοῦ Ἔλβα, ἡ “Βιέννη τοῦ Βορρᾶ”. (Πρβλ. http://renegadetribune.com/hellstorm-flyers-honoring-german-victims-by-exposing-the-truth-of-world-war-2/ , http://de.metapedia.org/wiki/Luftangriffe_auf_Dresden , http://en.metapedia.org/wiki/Bombing_of_Dresden_in_World_War_II )

  Ἡ μαζικὴ καὶ συστηματικὴ σφαγὴ καὶ ἡ ἀνεπανάληπτος ὑπανθρωπίνη ἀτίμωσις τοῦ γερμανικοῦ λαοῦ συνεχίσθη, ἐπίσης δὲ καὶ μετὰ τὴν λῆξιν τῶν ἐνόπλων συγκρούσεων. Ἀπὸ τὰ στρατόπεδα θανάτου τῶν ἄνω τοῦ ἑνὸς ἑκατομμυρίου αἰχμαλώτων στρατιωτῶν, μερίμνῃ τοῦ Eisenhower, ὣς τὰ ἀτέλειωτα πλήθη ἀμάχων προσφύγων, ποὺ ἐδολοφονοῦντο, ἐκακοποιοῦντο κι ἐβιάζοντο ἀδιακρίτως καὶ ἄνευ συνεπειῶν ἔτι ἐπὶ μακρὸν καὶ μετὰ καὶ τὴν ὁριστικὴν στρατιωτικὴν νίκην τῶν … “δυνάμεων τοῦ ἀνθρωπισμοῦ καὶ τοῦ πολιτισμοῦ”, καθὼς ἄλλως τε καὶ ὁλόκληρος ὁ γερμανικὸς λαὀς, παρακολουθοῦμε μίαν φυσικὴν ἐξολόθρευσιν καὶ συνθλιπτικὴν ἀτίμωσιν ἑνὸς ὑπερηφάνου καὶ ὑψηλόφρονος εὐγενοῦς λαοῦ, τὸν ὁποῖον τὸ ἀπύθμενον ταλμουδικὸν μῖσος μεταπολεμικῶς ὄχι μόνον κατεσυκοφάντησε παγκοσμίως, ἀλλὰ καὶ διέστρεψε ψυχονοητικῶς, διὰ τῆς φοβερᾶς “ἀναπλάσεως” (Umerziehung) καὶ τῆς θεοποιήσεως τοῦ ἐθνοφυλετικοῦ αὐτομίσους, τὸ ὁποῖον ὅμως ἐπεξετάθη κι ἐγενικεύθη διὰ νὰ περιλάβῃ ὁλόκληρον τὴν λευκὴν φυλήν!

  Ἡ ἐλεεινὴ αὐτὴ μοῖρα τοῦ ἡττημένου σταδιακῶς, λοιπόν, περιέλαβεν ὄχι μόνον τὸν μεγάλον ἡττημένον, ἀλλὰ πράγματι ὁλόκληρον τὴν Λευκὴν Φυλήν, μετὰ καὶ τῶν “νικητῶν”! – ἀποκαλυπτομένης οὕτω ἀκόμη καὶ διὰ τοὺς διαθέτοντας μηδενικὴν ἐνόρασιν καὶ τῆς πραγματικῆς ἀληθείας περὶ τοῦ πολέμου ἐκείνου.

  Σήμερα πλέον, καθὼς οἱ καρποὶ τῆς “μεγάλης ἀντιφασιστικῆς νίκης” (τῶν παρασκηνιακῶν ταλμουδιστῶν ἀφεντῶν!) ἔχουν ὠριμάσει, ἀπροκαλύπτως πλέον ὀργανώνεται ἡ μαζικὴ εἰσβολὴ ἑκατομμυρίων εἰσβολέων εἰς τὴν Εὐρώπην, ποὺ ἐπιδίδονται καὶ πάλιν κατὰ βούλησιν εἰς λεηλασίας, βιασμούς, ἀτιμώσεις, δολοφονίας καὶ παντοειδεῖς ἀσχημίας. Ὅμως ἡ ἰδιορρυθμία τῆς εἰσβολῆς ταύτης συνίσταται ἁπλούστατα εἰς τὸ ὅτι ἡ πολιτικὴ “ἡγεσία” τόσον τῆς Γερμανίας ὅσον καὶ τῶν λοιπῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, ἀντὶ νὰ ἀποκρούῃ τὴν εἰσβολὴν καὶ νὰ ὑπερασπίζεται τὸν λαόν της, ἀκριβῶς συντονίζει καὶ ὀργανώνει τὴν εἰσβολήν, προστατεύει τοὺς εἰσβολεῖς, διώκει δὲ καὶ τιμωρεῖ ἀπηνῶς ἐκείνους, ποὺ τολμοῦν νὰ ἀνθίστανται καὶ νὰ προβάλλουν ἀντίστασιν! Μέρος κεντρικὸν τοῦ πολέμου τῶν εὐρωπαϊκῶν κυβερνήσεων Ταλμουδικῆς Κατοχῆς τῆς Εὐρώπης, πρωτοστατούσης τῆς αἰσχρᾶς “Ε.Ε.”, τὸ ἀκατάπαυστον ἠθικὸν καὶ προπαγανδιστικὸν ἀποπροσανατολιστικὸν σφυροκόπημα ὑπὸ τῆς ταλμουδικῆς δικτατορίας, ἡ κατὰ τῶν ψυχοπνευματικῶς εὐνουχισμένων κι ἐξηνδραποδισμένων ἰθαγενῶν τῆς Εὐρώπης διεξαγωγὴ τῶν εἰδικοῦ τύπου ἐχθροπραξιῶν καὶ δῃώσεων διὰ τῶν ΜΜΕ, τῆς “παιδείας” καὶ τῶν παρατρεχάμενων κολαούζων. Μάλιστα δὲ προσφάτως ἐν Γερμανίᾳ ἐπαναδραστηριοποιοῦνται τὰ γνωστὰ μέτρα, καθ᾿ ἃ θὰ δύνανται αἱ ταλμουδικαὶ ἀρχαὶ νὰ ἀπάγουν τέκνα οἰκογενειῶν, προκειμένου νὰ τὰ “προστατεύουν” ἀπὸ τὰς “μὴ ὀρθὰς” ἀπόψεις τῶν γονέων τους, ἐκπεφρασμένας πιθανῶς εἰς μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως, ἐξ ἀφορμῆς τῆς τερατώδους ἐκτυλισσομένης εἰσβολῆς…

  Ἀντὶ περαιτέρω ἀναλύσεων καὶ πληροφοριῶν σᾶς παραπέμπω εἰς τὴν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗΝ, ἄκρως δὲ καὶ μοναδικῶς διαφωτιστικὴν ταινίαν HELLSTORM: https://www.youtube.com/watch?v=qkQ6J5F01Do , συνιστώντας σας καὶ νὰ τὴν ἀποθηκεύσητε ὡς mp4 (διὰ τῆς σελίδος http://convert2mp3.net/index.php?p=home , ὅπως ἤδη σᾶς ὑπέδειξα ἀπὸ τὰ “Ἐ.Ψ. 1”).

Οἱ ποικίλες “λογικές”/”ἐθνικὲς” φωνές – κι ἐμεῖς

  Καθὼς βαθμηδὸν πυκνώνουν οἱ φωνὲς διαφόρων ποὺ ποικίλως ἀντιτίθενται – ἢ τείνουν ν᾿ ἀντιτεθοῦν – στὴν ῥαγδαίως ἐκτυλισσομένην εἰσβολὴν ἀλλοφύλων στὴν Εὐρώπη, ἐπαναλαμβάνω, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, θέλω κυρίως πρὸς χάριν τῶν σχετικῶς νέων ἀναγνωστῶν μας νὰ διευκρινίσω ἅπαξ ἔτι ὅτι δὲν αἰσθανόμεθα συναγωνισταὶ παρὰ μόνον ἐλαχιστοτάτων ἐξ αὐτῶν.

  Πολλοὶ φορεῖς καὶ ἄτομα βλέπουν τελικῶς τὸ ζήτημα τοῦτο καὶ τὴν ἐκ τῶν πραγμάτων θυελλώδη ἀνατροπὴν ἐκ θεμελίων τῆς ὅλης συστημικῆς ψευδολόγου προπαγάνδας ὡς ἐξαιρετικήν των εὐκαιρίαν, ὥστε νὰ βολευθοῦν οὕτως ἢ ἄλλως ἐντὸς τοῦ μυσαροῦ κι αἰσχροῦ τούτου πλέγματος καὶ Συστήματος ὡς μία διαφορετική του, λίγο ἰδιόμορφη νότα, χρησιμεύουσα εἰς ἔκφρασιν κι ἐκτόνωσιν τῶν ἐκ τοῦ βαθέος των ὕπνου ἀγουροξυπνημένων, ἀλλ᾿ ἔτι μερικῶς ὀνειροβατούντων, πληθῶν καὶ ψηφομπουλουκιῶν, τοιουτοτρόπως μάλιστα ἐξασφαλίζοντες προσωπικὴν δόξαν, εὐημερίαν καὶ πλοῦτον, χωρὶς ἐν ταὐτῷ νὰ διακυβεύουν ἢ ἀπειλοῦν τὰ σαθρὰ θεμέλια καὶ τὴν ἐπιβίωσιν τοῦ Συστήματος: ἀπεναντίας, τὸ Σύστημα, παρ᾿ ὅλες του τὶς θεατρικὲς “ἠθικολόγες” γοερὲς κραυγὲς θρησκολήπτου γεροντοπόρνης καὶ τὶς ἀντανακλαστικές του σπασμῳδικὲς ἀντιδράσεις, τοὺς βλέπει κατὰ βάθος εὐνοϊκῶς, ἔστω καὶ ὡς “ἀναγκαῖον κακόν”: Διότι ἐν τέλει οὗτοι “προλαμβάνουν τὴν πραγματικὴν ἀπειλήν”, ἐν εἴδει βαλβίδος ἀσφαλείας τοῦ Συστήματος, παρέχοντας ἀλυσιτελῆ κι ἀδιέξοδον ἐκτόνωσιν/ἀκινδυνοποίησιν τῶν πλέον ἀνησύχων στοιχείων καὶ προλαμβάνοντας τυχὸν ἀνεξελέγκτους δι᾿ αὐτὸ καταστάσεις, καθὼς οἱ ἐν λόγῳ “ἀντιδραστικοὶ” παραμένουν ἐν τέλει πάντοτε ὑποτεταγμένοι εἰς τὸ ΟΛΙΚΟΝ πλαίσιον, τὸ διάτρητον “ἦθος” καὶ τὴν θεμελιώδη τοῦ Συστήματος λειτουργίαν. Περὶ εὐρύθμου λειτουργίας του θὰ ἦτο βεβαίως κωμικὸν νὰ γίνῃ οἷος λόγος, καθ᾿ ὅσον πλέον κύριον γνώρισμα τοῦ Συστήματος εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἀρρυθμία, μὲ πρωτοπόρον αὐτῆς τὴν Ἑλλάδα φυσικά. Ἀρρυθμίας καθ᾿ ἥν, μάλιστα, εἰδήσεις τοῦ τύπου “Μεγαλύτερη διαφθορὰ στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ ὅ,τι σὲ Μποτσουάνα, Γκάνα καὶ Ναμίμπια” (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64322320) δὲν ἀποτελοῦν παρὰ αὐτονόητον λεπτομέρειαν, καθὼς ἡ χώρα ἔχει μετατραπῇ εἰς πρακτορεῖον μαζικῆς εἰσβολῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (καὶ Βορείου Ἀφρικῆς) εἰς τὴν Εὐρώπην, ἀπεριορίστου δὴ καὶ πλήρως ἀνεξελέγκτου ῥοῆς, κατὰ τρόπον ποὺ φέρει εἰς ἀμήχανον προβληματισμὸν ἀκόμη καὶ τοὺς ἀνὰ τὴν Εὐρώπην ὑψηλοβάθμους πρακτορίσκους τῶν σχεδίων τοῦ G. Soros καὶ τῶν ὁμοίων του (πρβλ. π.χ. http://whitegenocideproject.com/call-for-action-arrest-george-soros-for-crimes-against-europe/), περὶ ταχείας (καί…) πληθυσμιακῆς ἁλώσεως καὶ ἀφανισμοῦ τῆς ἀπὸ μακροῦ ἐξηνδραποδισμένης Εὐρώπης… Καθὼς ὀρθῶς ἐπεσημάνθη εἰς προηγουμένην ἀνάρτησιν τῆς ἱστοσελίδος μας (https://www.armahellas.com/?p=16978 ), τοῦτο ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸν σημεῖον ὅπου οἱ ἀπατεῶνες-πρωταθληταὶ (μεταξὺ ἐπαγγελματιῶν ἀπατεώνων!) τοῦ “Σύριζα” δεικνύουν συνέπειαν: ἤτοι εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ εἰς τὸν ἐθνομηδενισμόν, τὴν προδοσίαν, τὴν εὐθέως κατὰ τοῦ Ἔθνους ἐκ πεποιθήσεως στρεφομένην ἀποσυνθετικὴν καὶ καταμιαντικὴν δρᾶσίν του! Τοῦτο οὐδόλως ἠμπόδισεν, ἐν τούτοις, τὰς ΗΛΙΘΙΑΣ καὶ θεοτύφλους μάζας, τὸν ἀποκαλούμενον … “σοφὸν λαόν” (!!!), νὰ δώσουν θριαμβικῶς τὴν πρωτοκαθεδρίαν εἰς τὸν ἀκαταγώνιστον τοῦτον πρωταθλητὴν τοῦ Ψεύδους, καθὼς ἄλλως τε συνηθίζουν. Ἐξ ἄλλου ἡ ἔλλειψις ἀρχῶν καὶ χαρακτῆρος ἀποτελεῖ τὸ κύριον γνώρισμα τοῦ ξεπλύματος ἀνερματίστων κακογούστων μαζανθρώπων, εἰς τὸ ὁποῖον πλέον κατήντησε τὸ μέγιστον τοῦ λαοῦ αὐτῆς τῆς έπαισχύντως αὐτοκτονούσης χώρας.

  Ἀκραῖον παράδειγμα τῆς ἐν λόγῳ ἀπουσίας χαρακτῆρος καὶ οὐσίας παρέχει καὶ πάλιν ἡ “προσφιλής” μας φαρσοκωμῳδία τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς”, τῆς ὁποίας μάλιστα ὁ παχύσαρκος καὶ παχύδερμος θιασάρχης ἀκόμη καὶ ἀμέσως μετὰ τὰς τελευταίας ἐκλογάς, ἐν μέσῳ μιᾶς κατακλυσμιαίας εἰσροῆς ἀλλοφύλων, ἀπεπειράθη ἀρχικῶς νέαν … ἐπίθεσιν φιλίας στὸν Alexis (πρβλ. καὶ τὰς ἀναλόγους μετὰ τὴν πρώτην ἐκλογικὴν νίκην τοῦ ἀφιονισμένου ἀντεθνικοῦ συρφετοῦ τοῦ Σύριζα), δηλώνοντας “παρών” (: γιὰ τὴν κουτάλα!), μπὰς καὶ τσακώσῃ κἀνα ὑφυπουργεῖο κατσαρόλας, ἂν τυχὸν καὶ δὲν ἔφταναν τὰ κουκιὰ τοῦ ἐθνεγέρτου Πάνου Καμμένου – ἀλλ᾿ ἠτύχησεν, κρῖμα… Φυσικὰ μόλις κάτι τέτοιο ἀποτυγχάνει, μεταμορφώνεται αὐτομάτως εἰς χειμαρρώδη κι ἀσυμβίβαστο … “ἐχθρὸ τοῦ συστήματος”, κατὰ τὰ χιλιοκαμωμένα καὶ γνωστὰ πλέον τοῖς πᾶσι. {Ἀναδρομικὴ συμπλήρωσις (7/2/2018) τῆς παραπλεύρως φφίας: Θαυμᾶστε ξανὰ λοιπὸν τὸ γλοιῶδες σκυλάκι τῆς Μπακογιάννη μὲ τὴν γλῶσσαν ἁπλωμένη http://www.ethnikosmaxitis.gr/xeri-pou-se-ta%CE%90zi-dagkonischirapsia-michaloliakou-bakogianni-chthes-vrady-sto-megaro-pou-giortazan-ta-10-chronia-tou-ieronymoufoto/}

  Θέλω ἐν προκειμένῳ νὰ διευκρινίσω ὅτι τὸ ΑΡΜΑ δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ κατέλθῃ εἰς τὸ ἐπίπεδον τοῦ ἐπαισχύντου αὐτοῦ ὄχλου διὰ νὰ τὸν κολακεύσῃ – ἀλλ᾿ οὔτε καὶ διὰ νὰ ὁμιλήσῃ ὑπὸ τοὺς χαμερπεῖς τοῦ πλήθους ὅρους καὶ κριτήρια! Τὸ ΑΡΜΑ νοεῖται μόνον ὡς Κίνησις Ἀριστοκρατική, οὐσιωδῶς Ἐπαναστατική, ἀληθῶς καὶ συνειδητῶς Ἀντιδημοκρατική. Τὸ γλείψιμο καὶ ἡ γαλιφιὰ εἶναι ἐγγενῆ γνωρίσματα ἄλλων, ποὺ συμβατικῶς καὶ γιὰ τὰ χονδροειδῆ μάτια τῶν πολλῶν μπορεῖ ἴσως νὰ θεωροῦνται “ἰδεολογικοί μας συγγενεῖς”, ὅμως ἀληθῶς καὶ κατ᾿ οὐσίαν εὑρίσκονται εἰς τὸν ἀντίποδά μας!

  Προβάλλουν, λοιπόν, πολλοὶ “προβληματισμένοι” κυρίως τὶς κοινωνικο-οἰκονομικὲς ἐπιπτώσεις τῆς εἰσβολῆς, τὴν ἐπιφερομένην πτῶσιν τοῦ βιοτικοῦ των ἐπιπέδου κ.λπ. Δηλώνω λοιπὸν εὐθαρσῶς καὶ ἀπεριφράστως ὅτι, ὄχι ἁπλῶς δὲν προτίθεμαι νὰ συμπαραταχθῶ πρὸς τοιούτους “ἀγωνιστάς”, ἀλλ᾿ ὅτι καὶ τοὺς περιφρονῶ βαθύτατα. Δὲν ἔχω τὴν παραμικρὰν πρόθεσιν εἴτε πραγματικῆς εἴτε θεατρικῆς, καθὼς εἴθισται, συμπαραστάσεως εἰς προασπιστὰς τῆς “εὐημερίας” ἢ καὶ τοῦ ἰδίου των βαλαντίου, τὸ ὁποῖον καὶ συμπυκνώνει τὸν πυρῆνα τῆς ἐλεεινῆς των ὑπάρξεως. Τὴν περίπτωσιν εἰκονογραφεῖ ἄριστα κι ἕνας ἄλλος προπελασγικὸς χαριτωμένος κοῖος χλεχλές, καθὼς ἐκθέτει τὸ πῶς οὗτοι ἀρχικῶς συνέδραμαν “ἀνθρωπιστικῶς” τὸν πρῶτο καιρὸ στὰ ἐκβράζοντα παλιρροϊκὰ κύματα ὑπερχειλιζούσης μεσανατολικῆς ἀνθρωπομάζης, ἔχοντας μαζικῶς στηρίξει ἐθνομηδενιστικὰ κόμματα τύπου ΝΔ, “Ποτάμι”, ΠΑΣΟΚ καί, κυρίως, “Σύριζα”, αὐτοὶ οἱ “εὐγενικοὶ” νησιῶτες, τώρα ὅμως πού, πλέον, βλέπουν τὰ συμφέροντά τους ν᾿ ἀπειλοῦνται … ἆ, ὄχι! … ὅλα κι ὅλα – “ὣς ἐδῶ καὶ μὴ παρέκει”! (https://www.youtube.com/watch?v=E7grcLaM4BU) Δηλαδὴ: συνοδοιποροῦν ὑποτακτικῶς μὲ τὸ γλοιῶδες καὶ ὀλέθριον “ἀνθρωπιστικὸν” θέατρον τοῦ παραλόγου ὣς ἐκεῖ, ὅπου ἀπειλοῦνται τὰ ἄμεσα οἰκονομικά τους συμφέροντα! Κατὰ δὲ τὰ λοιπά, “γαῖα πυρὶ μειχθήτω”! Γιατί, λοιπόν, δὲν ἔχουν τὸ κουράγιο ν᾿ ἀκολουθήσουν τὶς … ἐπιλογὲς τῆς καρδιᾶς τους ἀδιακρίτως οἰκονομικοῦ κόστους, αὐτοὶ οἱ “εὐγενεῖς ἰδεαλισταί” τῆς ὀκᾶς – καὶ τοῦ μοναδικοῦ τους κι ἀνεξερευνήτου θαυμαστοῦ ἐγκεφάλου ἢ ὅ,τι τυχὸν ἄλλο ἔχουν στὸν ἐπάνω τους ὄροφο;

  Ἂς ἀναζητήσουν, τότε, συμπαράστασιν στὸν “ἀγῶνα” γιὰ τὰ συμφέροντά τους σὲ κάποιες ἀπὸ τὶς μαρξιστικοῦ τύπου καὶ μειξοποικιλίας βαλαντιοκεντρικὲς συλλογικότητες, ὅπως ἄλλως τε μονίμως πράττουν, παρ᾿ ὅτι πρέπει τώρα οἱ νέοι τους ἐργολάβοι νὰ ἔχουν καὶ μερικὲς κουταλιὲς “ἔθνους” στὴν θολὴ σούπα τους ἢ καὶ περισσότερες ἴσως, διότι στοὺς παραδοσιακοὺς μαρξιστοσάλιαγκες δὲν ἔχουν καμμιὰν ἐλπίδα: ἀφοῦ γιὰ ἐκείνους ὅσο πιὸ χαμηλὰ καὶ πιὸ γρήγορα κατρακυλίσουμε τὴν κλίμακα τῶν φυλῶν καὶ τοῦ πνεύματος, ἀντιστρέφοντας τὴν ἐξελικτικὴ πορεία διὰ καταβαραθρωτικοῦ καῖ στιγμιαίου περίπου (μὲ τὰ μάτια τῆς βιολογίας) ἐκπιθηκισμοῦ, τόσο ταχύτερα θὰ φτάσουμε στὴν πολυπόθητή τους παγκόσμιο δικτατορία τοῦ βιοψυχικοῦ Προλεταριάτου καὶ στὸν φαιὸν (ὑπ-)ἀνθρωποπολτό-“παράδεισο” τῆς ἄφυλης κι ἄχρωμης “ἀταξικῆς κοινωνίας”. “Παραδόξως” (γιὰ τοὺς ἀδαεῖς ἐννοῶ παραδόξως…), τὸ ἴδιο ἀκριβῶς ἐπιδιώκουν, ἔστω καὶ μὲ διαφορετικὴ ἐνδιάμεση ὁρολογία, καὶ οἱ συνειδητοποιημένοι φιλελεύθεροι, ἅπαντες ὁμοῦ ὑπὸ γνωστῶν καὶ ἀγνώστων ἐκδόχων τοῦ Συστήματος (π.χ. Μ.Κ.Ο.) καὶ συγκεκριμένων του μεγιστάνων (π.χ. Soros, Rockefeller>Bilderberg, πράκτορες καὶ χρηματοπιστωτικὰ ἱδρύματα τῶν Rothschild κ.λπ.) ὑποθαλπόμενοι, στηριζόμενοι καὶ ἁδρῶς χρηματοδοτούμενοι!

  Ἐμεῖς, ὅμως, τελείως ἄλλα ἐννοοῦμε μὲ τὴν λέξιν “ἀγών”!

  Οἱ Ἕλληνες μαχηταὶ ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἔσπευσαν νὰ πολεμήσουν καὶ νὰ χύσουν τὸ αἷμά τους γιὰ νὰ προασπίσουν τὴν αἰωνίαν Ἑλλάδα, τὴν φυλὴν καὶ τὸ ἔθνος, καὶ ὄχι γιὰ νὰ προστατεύσουν ἀτομικὰ ἢ “ταξικὰ” “δικαιώματα” καὶ εἰσοδήματά τους! Περιμένω νὰ δῶ ἐκείνους τοὺς νησιώτας πού, ὅπως ἡ ἀθάνατη “κυρὰ τῆς Ῥῶ” (http://filonoi.gr/2013/05/13/f-h-kyra-ths-ro/) θὰ προασπίσουν ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ τὰ σύνορα, τὴν ἀκεραιότητα καί, πρὸ παντός, τὴν τιμὴν καὶ τὴν ἐθνοφυλετικὴν ταυτότητα τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος!

  Ἡ περὶ ἀνιδιοτελείας καὶ αὐτοθυσίας συνθήκη εἶναι βασικὸς ὅρος γιὰ να  μποροῦμε νὰ θεωρήσουμε κάποιον ὡς συναγωνιστή μας.

  Ἀπεχθανόμεθα δὲ μετὰ βδελυγμίας κάθε μορφῆς καὶ πεδίου ἑλλαδεμπόρους καὶ κάθε μαφίαν χθαμαλῶν ἐργολάβων “ἐθνικῆς σωτηρίας”, ποὺ κατὰ βάθος ἐπιζητοῦν νὰ μεταποιήσουν τὴν ἐνέργειαν τῶν ὀλίγων ἐναπομεινάντων ὑγιῶν ἐθνικῶν ἀντανακλαστικῶν στὸν ἔρμο τοῦτον τόπο εἰς οἰκογενειακὸν βόλεμα καὶ “κεφάλαιον”. Οὗτοι δὲ καὶ εἶναι πολλῷ ἐπικινδυνότεροι ἢ οἱ ψυχασθενεῖς παράφρονες προδόται τῆς ἀναρχο-ἀριστερᾶς [σχετικῶς πρὸς τοῦτο τὸ τελευταῖον παρακινοῦμε τοὺς γερμανομαθεῖς νὰ παρακολουθήσουν τὴν ἀποκαλυπτικὴν ταινίαν https://www.youtube.com/watch?v=DTUOboeeQlI#t=767.920226 ] – διότι τοὐλάχιστον ἐκείνων ἡ πλευρὰ καὶ ἡ ὑπόθεσις εἶναι σαφής!

Μερικὲς πικρὲς ἀλήθειες γιὰ τοὺς ἀγρότες…

  Παρόμοια θὰ μποροῦσα νὰ εἴπω καὶ διὰ τοὺς ἀγαπητοὺς ἀγρότας! Τώρα ποὺ ὅλοι προσπαθοῦν νὰ πάρουν τὸ κομμάτι τους ἀπὸ τὴν μεγάλη τους κινητοποίησι, ἐγὼ θὰ χτυπήσω καὶ πάλι γροθιὰ στὸ μαχαῖρι: ὅμως τὴν ἀδήριτη γροθιὰ τῆς ἀλήθειας – χωρὶς περιστροφές!

  Κατ᾿ ἀρχὴν πρέπει νὰ διευκρινίσω ὅτι ἐκ τῆς ἰδικῆς μας ὀπτικῆς οἱ ἀγρόται καὶ οἱ κτηνοτρόφοι ἀποτελοῦν τὴν ῥαχοκοκκαλιὰν τοῦ Ἔθνους.

  Οὗτοι ἀπετέλουν ἀνέκαθεν τὸν θεματοφύλακα τῆς Παραδόσεως, τῆς ζώσης γλώσσης καὶ τῶν ὑπερόχων ἑλληνικῶν διαλέκτων, τὸ Αἷμα καὶ τὴν Γῆν, τὸ αἰθέριον Σῶμα τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων, φωτοτροπικῶς κι ἑλληνοτρόπως λατρευουσῶν κι ἐμπνεομένων ἀπὸ τὴν ἀνωτέραν τάξιν τῶν ἡρώων, ὅπως ἀναγλύφως ἀποτυπώνουν τὰ θαυμάσια δημοτικά μας τραγούδια. Αὐτὴ ἡ ἀνωτροπικὴ ἡλιακὴ λατρεία καὶ κουλτούρα ἀπετέλει τὸ θεμέλιον καὶ τὴν ῤίζαν τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων, φατριῶν καὶ φύλων/ὁμάδων.

  Ἡ ἀποσύνθεσις τῆς Ἑλλάδος ὡς ἁπτῆς καὶ ἐπικαίρου πραγματικότητος ἀλλὰ καὶ τῆς Ἑλληνικότητος ὡς ζώσης καὶ ἀναπνεούσης ὀντότητος, καθὼς καὶ ὁ μιασμὸς καὶ ἡ σύγχυσίς των, ἡ ὑποβάθμισις καὶ ὁ ἐκφυλισμός των, βαίνουν παραλλήλως πρὸς τὴν ἀποσύνθεσιν κι ἐκφυλισμὸν τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου, ἀποτυπώνοντας κι ἀπεικονίζοντας ἡ μιὰ τὴν ἄλλην.

  Ἡ καταστροφὴ τῆς ἑλληνικῆς κοινότητος δὲν ἦτο παρὰ ἡ καταστροφὴ τῶν κυττάρων τοῦ ζῶντος τοῦ ὀργανισμοῦ τῆς Ἑλλάδος. Ἡ γνωστὴ ἐπακολουθήσασα κατρακύλα δὲν ἦτο παρὰ συνέπεια ἐκείνης τῆς πρώτης καταστροφῆς.

  Ἡ ψυχὴ τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων/κυττάρων ἦτο ἡ ζῶσα Παράδοσις. Ὅταν αὐτὴ ἐξερριζώθη κι ἐμολύνθη, βαθμηδὸν ἡ ἑλληνικὴ ὕπαιθρος κατήντησε θλιβερὰ σκιὰ τοῦ ἑαυτοῦ της.

  Τὸ σημεῖον καμπῆς τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων ὑπῆρξεν ἀφ᾿ ἑνὸς ὁ ὀλέθριος συμμοριτοπόλεμος, ποὺ ἐδίχασε κι ἐξερρίζωσε τόσα ὀρεινὰ χωριά μας, ποὺ δὲν κατώρθωσαν ποτὲ ξανὰ νὰ συνέλθουν, ἀφ᾿ ἑτέρου δ᾿ ἡ λαῖλαψ τῆς ἐπακολουθησάσης εἰρήνης, μὲ τὴν φοβερὰν ἐγκατάλειψιν τῆς ὑπαίθρου, μὲ συνέπειαν τὴν ἐκ ταύτης μαζικὴν φυγὴν εἴτε πρὸς τὸ ἐξωτερικόν (κυρίως Δ. Γερμανίαν, Σουηδίαν, Αὐστραλίαν) εἴτε πρὸς τὰς πόλεις, τῶν ὁποίων ὅμως ἡ ἐξάπλωσις καὶ ἀνάπτυξις δὲν παρέπεμπε καθόλου εἰς ὀργανικὴν αὔξησιν ἀλλ᾿ εἰς καρκινωματικὰ ἐξαμβλώματα καὶ προσθήκας τεχνητῶν μηχανικῶν μελῶν καὶ ἄκρων. Ἡ ἄναρχος, κακόγουστος, ἀσφυκτικῶς τσιμεντοστεγὴς δόμησις πολυκατοικιῶν ἐβαπτίσθη “πρόοδος” καὶ “ἀνάπτυξις” ὑπὸ τῆς κυβερνώσης ἀστοφιλελευθέρας διαπλοκῆς, ἡ ὁποία δολίως καὶ κηβδίλως ἐβάφτιζε τὴν ἀνόητον κενότητα καὶ τὸν αὐτονόητον ἀκραῖόν της ῥαγιαδισμὸν “ἐθνικοφροσύνην”, τὸ δὲ ἀπατηλὸν ὅραμά της περὶ προόδου ἐγγενῶς συνεπήγετο καὶ τὸν ἐκφυλισμὸν κουλτούρας καὶ πολιτισμοῦ, ὅπου ἡ “πρόοδος” ἐσήμαινε τὴν θυελλώδη εἰσβολὴν καὶ ὑπὸ τοὺς νέους “πολιτιστικοὺς” ὅρους τῆς ἐμποροκρατίας, τῆς κερδοσκοπίας καὶ τῆς συναφοῦς εὐτελείας παντοειδοῦς μουσολυματικῆς γυφτομειξοποικιλίας, τουρκαραβολαγνείας, ἰνδοπακιστανολογίας καὶ μέχρι τὰς συνήθεις πλέον πιθηκιστικὰς ἀπομιμήσεις τοῦ ὁλονὲν περισσότερον νεγρίζοντος ἀμερικανικοῦ καὶ τοῦ ἐξηρτημένου του πλέον εὐρωπαϊκοῦ πολιτιστικοῦ ἐκφυλισμοῦ.

  Σύμβολον καὶ κεντρικὸς φορεὺς αὐτῆς τῆς ὁλικῆς ὑπαρξιακῆς καὶ ὀργανικῆς κατολισθήσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὑπῆρξεν ἀπὸ τῆς πρώτης στιγμῆς τῆς ἐμφανίσεώς του εἰς τὸ προσκήνιον ὁ ἀδιαφιλονίκητος μέγας ἐθνολετὴρ τῆς μεταπολεμικῆς, ὅπως καὶ τῆς μεταπολιτευτικῆς περιόδου Κ. Καραμανλῆς.

  Ἐν τούτοις ἀκόμη καὶ κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς φυλορροῆς καὶ τοῦ ἐκφυλισμοῦ τὰ πλέον ἀνθεκτικὰ καὶ ὑγιῆ στοιχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ κορμοῦ παρέμεναν κυρίως εἰς τὴν ἀγροκτηνοτροφικῆς ὑφῆς Ἑλληνικὴν ὕπαιθρον. Ἀπετέλουν τὴν ῥαχοκοκκαλιὰν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Δυστυχῶς ὅμως ἡ ῥαχοκοκκαλιὰ αὐτὴ βαθμηδὸν ἐξεφυλίζετο καὶ κατέρρεεν…

  Ἡ ψευδώνυμος “Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις” ἀποτελεῖ τὸν πλέον προηγμένον πράκτορα καὶ καταλύτην αὐτῆς τῆς ἐκφυλιστικῆς ἀποδομήσεως ὅλων τῶν προσχωρούντων/συνθηκολογούντων εὐρωπαϊκῶν ἐθνικῶν κρατῶν καὶ κοινωνιῶν. Διόλου τυχαίως ἡ ἐγκληματικὴ συνωμοσία τῆς Ε.Ε. ἔδρασε κατὰ ἐντελῶς παρόμοιον τρόπον παντοῦ. Ἐξ ἀρχῆς δὲ ἐπρογραμμάτισε κι ἐμεθόδευσε ὡς βασικὸν πυλῶνα τῶν διαβολικῶν της σχεδίων ἀκριβῶς τὸ ξερρίζωμα τῆς ἀγροτιᾶς, τὴν ἐξαφάνισιν μικρῶν παραδοσιακῶν χωριῶν, τὴν ἔκ τῶν ἔνδον ἅλωσιν-ἄλεσιν ὑπὸ τοῦ ἀντεθνικοῦ καὶ ἀπροσώπου καπιταλιστικοῦ μύλου. Τὸ ξεδόντιασμα καὶ τὴν ἐξαφάνισιν τῆς παραδοσιακῆς οἰκογενειακῆς ἀγροτοκτηνοτροφικῆς οἰκονομίας, προκειμένου ὅλα νὰ ὑποταχθοῦν εἰς τὰ καπιταλιστικοῦ τύπου κολχὸζ ἀνωνύμων ἐταιρειῶν χρηματιστηριακοῦ καὶ τραπεζοδούλου χαρακτῆρος καὶ ἐξαρτήσεως. Ἡ μεθόδευσις τῆς ἀποδυναμώσεως καὶ τοῦ τελικοῦ πλήρους ἀφοπλισμοῦ καὶ καταπνίξεως τοῦ μικροῦ παραγωγοῦ εἶναι ἐκπληκτικῶς παράλληλος καὶ ἀνάλογος ἐκ τῆς Ἑλλάδος τοῦ νότου μέχρι τῆς Δανίας τοῦ Βορρᾶ, ἀμφοτέρων χωρῶν μὲ ἐξαιρετικῶς ἀνεπτυγμένην τάξιν ἀγροτοκτηνοτρόφων πρὸ τῆς τελικῆς ἐπελάσεως τῆς λαίλαπος τῆς “Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως”.

  Τὸ Σύστημα γενικῶς, βασιζόμενον ἐπὶ τραπεζοχρηματιστηριακῶν πομφολύγων, πρὸς χάριν ὄχι μόνον τῆς συγκεντρώσεως καὶ ὑπαγωγῆς τοῦ παγκοσμίου πλούτου ἀλλὰ καὶ ἀσυλλήπτου καὶ ἐκθετικῶς καλπαζούσης ὑπερχρεώσεως τῶν πάντων τελικῶς εἰς μίαν παγκόσμιον χρηματιστηριακὴν ἰουδαϊκὴν Μαφίαν, ποὺ διὰ τῆς ὑπαγωγῆς τῶν πάντων εἰς τὸ Χρῆμα δύνανται καὶ νὰ εὐτελίζουν κι ἐλέγχουν περίπου τὰ πάντα, τοὐλάχιστον ὑπὸ ὅρους μαζῶν καί, ἄρα, ἐπίσης δημοκρατιῶν, ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν ἐκρίζωσιν τῶν ἐθνικῶν χαρακτήρων καὶ κοινωνιῶν. Διὰ τοῦτο ἀκριβῶς, καὶ ἐπειδὴ οἱ ἰθύνοντές του γνωρίζουν τὴν πραγματικότητα καὶ τοὺς ἀληθεῖς της νόμους περίπου ὅπως ἐμεῖς καὶ τελείως ἀντιθέτως πρὸς ὅσα δολίως βάζουν τὰ ἐκπαιδευμένα τους ἀνδρείκελα νὰ διασπείρουν καὶ διακηρύσσουν, γνωρίζουν πολὺ καλὰ ὅτι διὰ τὴν ἐπίτευξιν τῶν στόχων των ἔπρεπε νὰ καταστραφῇ κι ἐν τέλει ἐξαφανισθῇ ἡ ἀγροτιά. Δυνάμει καὶ τῆς μεγιστοποιήσεως τῆς διαφθορᾶς καὶ τοῦ ἀδιαμφισβητήτου πρωταθλητισμοῦ ἀπάτης καὶ ἀνικανότητος τῶν ἐν Ἑλλάδι ἐκπροσώπων τοῦ Συστήματος, ὁδηγήθη ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία ὡς … πρωτοπόρος εἰς τὴν τρέχουσαν ἀπόλυτον καταστροφὴν καὶ ὑποταγήν, ἐν τέλει, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν εἰς τὰς ἀκορέστους ὀρέξεις τῶν παγκοσμίων τοκογλύφων, διὰ τῶν ποικιλοχρώμων πολιτικῶν τους πορνῶν τῆς Ε.Ε. καὶ τῆς “ἑλληνικῆς” δημοκρατίας, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ, καὶ ὑπὸ τὴν ἐποπτεἰαν καὶ στοργικὴν μέριμναν τῶν ὡς ἄνω, εἰς τὴν πλήρη της πληθυσμιακὴν καὶ βιολογικὴν κατάπνιξιν ὑπὸ τῆς ἀνεμποδίστου φαιᾶς πλημμυρίδος ἐκ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς κ.λπ.

  Δυστυχῶς ἡ τάξις τῶν ἀγροτῶν, τῆς ὁποίας τώρα πλέον ἐμφανῶς τὰ ἀνδρείκελα τῆς Τρόικας τῶν τοκογλύφων καὶ τῆς προδοτικῆς Ε.Ε. ἐπιδιώκουν τὸν πλήρη στραγγαλισμόν, κατὰ τὰς ἐπιταγὰς τῶν ἀφεντῶν τους, ἔχει ἀπὸ μακροῦ ἐκφυλισθῆ βαθύτατα. Βεβαίως ἡ τρέχουσα ἐξέγερσις ἀποτελεῖ παρήγορον σημεῖον ὅτι ἀκόμη διατηρεῖ ἐντός της κάποιαν ζωτικότητα κι ἐνέργειαν. Θὰ ἤθελα, ὅμως, νὰ δῶ τὴν εὐαισθησίαν τους ἐξεγειρομένην ὄχι μόνον ὅταν ἀπειλοῦνται ἀμέσως τὰ ἰδιαίτερά τους συμφέροντα, ἀκόμη καὶ αὐτὴ ἡ ὕπαρξίς των, ἀλλ᾿ ἐπίσης καὶ ἔναντι τῆς πολὺ θεμελιωδεστέρας καὶ θανασίμου ἀπειλῆς ἐκ τῆς εἰσβολῆς καὶ ἐγκαταστάσεως τῶν μαζῶν ἀλλοφύλων!

  Ὑπάρχει ὁ εἰσβολεύς, ὅμως δὲν ὑπάρχουν πραγματικῶς ἀμυνόμενοι γιὰ νὰ τὸν ἀποκρούσουν! Τὸ δὲ κομματικῶς ἐξηνδραποδισμένον “κράτος” καὶ ὁ ἐξ αὐτοῦ ἐξηρτημένος πρώην ἐθνικὸς στρατὸς πλέον δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὴν ἄμυναν καὶ ἀπόκρουσιν ἀλλὰ μὲ τὴν … ὑποδοχὴν καὶ ἐγκατάστασιν ἢ καὶ περαιτέρω προώθησιν τῶν εἰσβολέων!

  Θὰ χειροκροτοῦσα, λοιπόν, τοὺς ξεσηκωμένους ἀγρότες καὶ θὰ ἔτρεχα κοντά τους ἂν τοὺς ἔβλεπα νὰ ἐπιδεικνύουν παρομοίαν εὐαισθησίαν καὶ ἐπὶ τῶν ἐθνικῶς κρισίμων δρωμένων, μαχίμως ἀντιτιθεμἐνους εἰς τὴν συντελουμένην ὁλοσχερῆ παράδοσιν τῆς χώρας: ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν στὰ νύχια τῶν διεθνῶν κερδοσκόπων (τῆς … λατρεμένης τους Ε.Ε.!), ἀφ᾿ ἑτέρου καὶ κυρίως πλέον στὶς ἀθρόως εἰσβάλλουσες καὶ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἐπαισχύντου προδοτικοῦ δημοκρατικοῦ “κράτους” ἀνὰ τὴν χώραν προωθούμενες ὀρδὲς ἀλλοφύλων! Τώρα, λοιπόν, θὰ σᾶς τὰ “ψάλλω”, ὅπως κανεὶς ἀκόμη δὲν νομίζω δεόντως νὰ ἔπραξε:

  ΣΤΑ ΔΙΑΒΑΤΑ, ΣΤΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΙΝΔΟ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩ ΜΕ ΤΑ ΤΡΑΚΤΕΡ ΣΑΣ, ἀγροτολαπάδες τοῦ καλοῦ καιροῦ! Ἔχετε ΜΑΚΡΟΤΑΤΟΝ δρόμο γιὰ ν᾿ ἀνακάμψητε εἰς ἐκεῖνο ποὺ ὑπῆρξαν οἱ στιβαροί σας (/μας) παπποῦδες!

  Σεῖς ποὺ σπεύσατε νὰ γίνετε πρόθυμα ὑποτακτικὰ κομματόσκυλα τῆς πράσινης ἢ τῆς γαλάζιας λέπρας, καταργώντας διὰ τῆς διαφθορᾶς καὶ τοῦ κομματικοῦ σας γλοιώδους ῥαγιαδισμοῦ κάθε συνεταιριστικήν σας ἱκανότητα προωθήσεως τῶν προϊόντων σας, πέφτοντας ἔτσι ἀδύναμη βορὰ τῶν αἰσχρῶς κερδοσκοπούντων μεσαζόντων, τῶν ἐμπόρων καὶ τῶν βιομηχανιῶν, ἐν ὅσῳ ἡ (ἀνταξία σας, δυστυχῶς!) ἑκάστοτε κλαδικὴ ἡγεσία σας ἦταν πλήρως ἀπορροφημένη σὲ … σοβαρώτερες ὑποχρεώσεις της: τὶς κομματικὲς ἐκδουλεύσεις, τὶς προσοδοφόρες ἐλεεινὲς ἀπάτες, τὸ κομματικὸ φαγοπότι!

  Ἄλλως τε σιγά-σιγὰ οἱ ἀγρότες μας ἔπαυσαν νὰ πολυασχολοῦνται μὲ … τὴν ἀγροτικὴ παραγωγή, ἀφοῦ ἡ λατρευτή τους ΕΕ τῶν λατρευτῶν τους προδοτικῶν πολιτικῶν ἀπατεώνων τοὺς … ἀπήλλαξε ἀπὸ τόσες ὑποχρεώσεις! Ἀπὸ τὰ περίφημα “μεσογειακὰ προγράμματα” τῆς ΕΟΚ τῆς δεκαετίας τοῦ ᾿80 ὣς τὰ δελεαστικά (γιὰ παρηκμασμένους γραικύλους) πακέτα τῆς Ε.Ε., ἡ θλιβερὰ πλειονότης τῶν ἀγροτῶν “ἀνεκάλυψεν” αἴφνης ὅτι … δὲν χρειάζεσαι ἀγελάδες ἢ πρόβατα γιὰ ν᾿ ἀρμέγῃς τὸ γάλα ἀλλά, τώρα μὲ τὴν “πρόοδο”, τὴν “ἀλλαγή”, τὸν “ἐκσυγχρονισμὸ” κ.ο.κ. τὸ γάλα πλέον ῥέει ὑπὸ μορφὴν ποταμῶν ἐκ Βρυξελλῶν, χάρις στὴν ἱκανότητα καὶ προνοητικότητα τοῦ … “ἐθνάρχου” Καραμανλῆ καὶ τοῦ ὅλου ἀνταξίου συνεπομένου του μιαροῦ ἑσμοῦ κομψευομένων προδοτῶν καὶ ἀπατεώνων.

  Κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον πέρασαν καὶ οἱ προδοτικὲς ἄνευ ὅρων συνθῆκες ὁλικῆς ὑποταγῆς εἰς τὸ Διεθνὲς Ἐμπόριον, τύπου GATT, χωρὶς οὔτε μιὰ “ντουφεκιὰ” νὰ πέσῃ: αὐτὲς οἱ κατάπτυστες φιλελεύθερες ἐκχωρήσεις θεμελιώδους ἐθνικῆς κυριαρχίας καὶ ἁπλῆς δυνατότητος στοιχειώδους αὐθυποστάσεως καὶ αὐταρκείας (λέξεως ἄλλως τε ἀπηγορευμένης διὰ τοὺς ἰδεοληπτικοὺς φιλελευθέρους, περὶ τῶν ὁποίων ποτὲ δὲν μπόρεσα νὰ καταλάβω γιατὶ νὰ θεωροῦνται δυνάμει πιὸ πατριῶτες ἀπὸ τὰ ἀντίστοιχα μαρξιστικὰ ἀπολιθώματα τῆς “διεθνοῦς προλεταριακῆς ἀλληλεγγύης”!), ἐννοιῶν ποὺ ἐπίσης ἐθυσιάσθησαν στὸν Μολὼχ τοῦ καρκινώδους διεθνοῦς καπιταλισμοῦ!

  Κι ἦλθαν κατόπιν, μετὰ τὸ 1990, κι οἱ τραχεῖς Ἀλβανοί, ποὺ μπορεῖ μὲν ἐνίοτε νὰ συναριθμοῦσαν καὶ κακοποιὰ στοιχεῖα μεταξύ των, ὅμως ἐπάνω στὴν ἐργασία ἦσαν “ἄλογα”! Μπορεῖ κάποια μερίς των νὰ ἐπεδίδετο εἰς διαρρήξεις καὶ ἐγκλήματα, ὅμως ἡ μεγάλη των μᾶζα εἰργάζετο σκληρότατα καὶ πολὺ πέραν τοῦ καθιερωμένου (ὑπὸ τοῦ Ἰ. Μεταξᾶ, γιὰ νὰ μὴ ξεχνιόμαστε!) 8-ώρου, συχνότατα καὶ ἀπασχολουμένη ἐν ταὐτῷ εἰς 2 ἢ 3 ἐργασίας! Ἐξ ἄλλου ἦσαν μεγαλωμένοι στὴν σκληράδα καὶ τὴν ἀνέχειαν, ἐν ᾧ ὤφειλαν αἴφνης νὰ προσαρμοσθοῦν εἰς μίαν τελείως νέαν δι᾿ αὐτοὺς πραγματικότητα, τὴν στιγμὴν μάλιστα ποὺ οἱ εὐμαρεῖς καὶ πλαδαροὶ γραικύλοι οἰκοδεσπόται των εἶχαν ἤδη πρὸ πολλοῦ χάσει κάθε ἀντικειμενικὴν αὐτεπίγνωσιν καὶ αἴσθησιν τῆς πραγματικότητος, καταντώντας ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ ἐκφράζει ὁ λαϊκὸς ὅρος “χαμένα κορμιά”…

  Κι ἐκεῖ ἦρθαν ὅλα κι ἔδεσαν: ὁ κοπανιστὸς ἀέρας τῶν “πακέτων” τῆς Ε.Ε. καὶ τῶν πονηρῶν ἐπιδοτήσεων αὐτοκατεδαφίσεως τῶν ἀγροτοκτηνοτρόφων, ἡ εὐμάρεια καὶ νωθρὰ πλαδαρότης τῶν τελευταίων, τὰ φούμαρα τῶν καιροσκοπικῶν κομματικῶν ἀπατεώνων, θρεμμένα καὶ καλογυαλισμένα ἀπὸ τὸν ἄφθονον σίελον τῶν ἐξωνημένων δημοσιογραφικῶν πορνιδίων τῶν Μέσων Μαζικοῦ Ἐκτροχιασμοῦ, ἡ ψωρραλέα φραγκολεβαντίνικη φαντασιακὴ βιοθεωρία τοῦ μεταπολιτευτικοῦ γραικύλου, ποὺ βλέπει τὸν βίον ὡς μίαν ἀλυσιτελῆ γλεντοκόπον κραιπάλην καὶ μοναδικῶς κακόγουστον “διασκέδασιν”, ἕνα ἀρρίζωτον μαϊμουδισμὸν τῆς “μόδας” καὶ τῆς ὑπανθρώπου ἐμπορικῆς “μουσικῆς” καὶ “κουλτούρας”, διαλύοντα καὶ τὰ τελευταῖα ἴχνη αἰδοῦς καὶ αὐτογνωσίας, ὅλ᾿ αὐτὰ εὗρον εἰς τοὺς εἰσρέοντας Ἀλβανοὺς (καὶ Βορειοηπειρώτας) ὅ,τι ἀκριβῶς “ἐχρειάζοντο”: ἤτοι, κάποιους ποὺ νὰ μὴ ἐφοβοῦντο τὸν κόπον καὶ τὴν ἐργασίαν, ὥστε οὗτοι ν᾿ “ἀπολαμβάνουν” ὡς “κύριοι” τὰ “ἀγαθὰ” τοῦ χασομεριοῦ καὶ τῆς κοπριτίλας, “πλουσιοπαρόχως” καὶ ὑπὸ τῶν τραπεζικῶν παρασίτων “τροφοδοτούμενοι” – μὲ χρέη καὶ μὲ δεσμὰ μελλοντικῆς δουλείας. Ἀκριβῶς ἀντίστοιχος ἦτο καὶ ἡ μεγάλη “πολιτικὴ” τῆς συλλογικῆς γραικυλικῆς ἀτελεσφορίας. Ἐὰν κάποιοι ἠδύναντο νὰ ἔχουν κάποια στοιχεῖα ἔμφρονος προγραμματισμοῦ καὶ μακρᾶς προοπτικῆς, τότε ἡ ἀντικειμενικὴ ἀνάλυσις θὰ ἠδύνατο μόνον νὰ διαγνώσῃ ἐκεῖ τὴν “πολιτικὴν” τῆς καταρρεύσεως, αὐταναιρέσεως κι … ἐνθουσιώδους ὁλικῆς αὐθυποδουλώσεως.

  Ἤδη ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῆς καταρρεύσεως τοῦ χρηματιστηρίου ἤρχισαν αἱ αὐταπάται τῶν κατὰ φαντασίαν “νεοπλούτων” φραγκολεβαντίνων νὰ ἀποπίπτουν ἐν εἴδει ὀφθαλμικῶν λεπιῶν, ὅμως οἱ μηχανισμοὶ ἀποσβέσεως κραδασμῶν καὶ αὐταναπλάσεως ὀνειρώξεων “ἔλυσαν” τὸ πρόβλημα, ὥστε ἡ σοφὴ δημοκρατικὴ τακτικὴ στρουθοκαμήλου ν᾿ ἀνανεώνεται ἀλλεπαλλήλως: μόλις ὁ ἀγέρας φυσήξῃ μακριὰ τὸν ἀμμόθινον ποὺ προστατεύῃ τὰ στρουθοκαμηλικὰ μάτια ἐκ τῆς φοβερᾶς θέας τοῦ ἐπελαύνοντος λέοντος, ἄνευ χρονοτριβῆς ἡ καλὴ κι ἀξιοπρεπὴς δημοκρατικὴ στρουθοκάμηλος σπεύδει νὰ ἐμβυθίσῃ τὸ μικροσκοπικόν της κρανίον εἰς παρακείμενον (εύτυχῶς!!!) ἀμμόθινον, πρὸς … “ἀποτροπὴν” ἀρνητικῶν σκέψεων καὶ αἰσθημάτων. Ἀποτελεσματικὸν κατὰ τοῦτο, πράγματι, τὸ μέσον, τοὐλάχιστον μέχρις ὅτου ὁ λέων καταφθάσῃ κι ἐμπήξῃ τοὺς γαμψούς του ὄνυχας εἰς τὴν ἁπαλὴν σάρκα τοῦ καλοστρωμένου του θύματος…

  Τὸ πλέον δὲ ἐκπληκτικὸν ὅλων καὶ θαυμάσιον εἶναι, ὅτι ἀκόμη καὶ ἀφ᾿ ὅτου ὁ λέων ἔχῃ πλέον ἐπιπέσει καὶ αἱ ἀλλεπάλληλοι διαστρώσεις τῶν ἐφησυχαστικῶν αὐταπατῶν κατακερματισθῆ, ἡ ἄνανδρος καὶ στρουθοκαμηλικὴ νεοελληνικὴ συλλογικότης ἀποδέχεται παθητικῶς τὸ μοιραῖον καὶ ἀρνεῖται, ἐπίσης, νὰ συλλάβῃ τὴν ὁλότητα τοῦ προβλήματος: ὁ ἀριστερὸς μηρὸς παραμένει ἐφησυχασμένος ἂν μόνον ὁ δεξιὸς ἔχῃ πληγῆ κ.ο.κ.

  Ἡ περίπτωσις τῶν ἀγροτῶν ὡς μικρογραφία ἐν πολλοῖς συνοψίζει τὴν κακοδαιμονίαν τῆς μεταπολεμικῆς καί, κατ᾿ ἐξοχήν, τῆς μεταπολιτευτικῆς Ἑλλάδος ἐν συνόλῳ.

  Πρὸς ἄρσιν παρεξηγήσεων σπεύδω δι᾿ ὅσους δὲν τὸ γνωρίζουν νὰ διευκρινίσω ὅτι προέρχομαι κατὰ 100% ἐκ τῆς ἑλληνικῆς ἐπαρχίας, ἤτοι ἀκριβῶς ἐξ ἀγροκτηνοτροφικοῦ περιβάλλοντος. Γνωρίζω πολὺ καλῶς περὶ τίνων ὁμιλῶ. Ὑπάρχουν καὶ πολλὲς ἐξαιρέσεις, πρέπει νὰ προσθέσω, ἀνθρώπων ποὺ μοχθοῦν καὶ παλεύουν καθημερινῶς. Ἡ εἰκὼν ποὺ περιέγραψα πρέπει μᾶλλον νὰ ὑποληφθῇ ὡς ἡ κυριαρχήσασα ῥοπή, περιγράφουσα καὶ τὸ κύριον ῥεῦμα, χωρὶς ὅμως νὰ γίνωμαι γενικευτικὸς καὶ ἀφοριστικός. Ὑπάρχουν ὅμως κάποιες σχετικὲς εἰκόνες κι ἐμπειρίες ποὺ ἔχουν χαραχθῆ ἀνεξιτήλως βαθειὰ εἰς τὴν μνήμην μου:

  Ἀπὸ τῆς πρώτης μου παιδικῆς ἠλικίας ἐνθυμοῦμαι μίαν τελείως ἄλλην τυπικὴν εἰκόνα Ἕλληνος ἀγρότου: ῥοδοκόκκινος, τραχύς, λιανός, στιβαρός, ἀρρενωπὸς καὶ μάχιμος, εὔθυμος καὶ πνευματώδης, μὲ κουλτούραν αὐθεντικὴν καὶ παράδοσιν – ἔστω, πλέον τότε ἤδη, εἰς φάσιν ὑποχωρήσεως. Αὐτὸν τὸν τύπον δὲν συναντᾷ πλέον κανεὶς εὐκόλως μεταξὺ τῶν σημερινῶν ἐκφυλισμένων καὶ ὁλικῶς πρησμένων, κυρίως δὲ κατὰ τὰ μυαλά, “ἀγροτῶν”!

  Ἡ εἰκὼν κοπριτονεαρῶν τῆς ἐκφυλισμένης ἐπαρχίας τῶν δεκαετιῶν τοῦ ᾿80 καὶ τοῦ ᾿90, ποὺ ἀγουροξυπνημένοι πίνουν κατακαλόκαιρο περὶ ὥραν 12 τὸν πρωινό τους φραπέ, σωριασμένοι κι ἀργοσχολοῦντες στὴν καφετέρια τοῦ χωριοῦ/κωμοπόλεως, ἔπειτα ἀπὸ ἐξαντλητικὴ γυφτοκατάνυξι ἢ ἀφρικανικὸ σφυροκόπημα στὶς ὀθνεῖες ντισκοπάμπ τῆς αὐτο-οἰήσεως καὶ τοῦ ἀπροσώπου ἀποβλακωτικοῦ μαζικοῦ πιθηκισμοῦ, ἐνῷ χαζεύουν ἀπαθεῖς τοὺς ταλαιπώρους τους πατεράδες καθ᾿ ὁδὸν ἀπὸ ἢ πρὸς τὰ ζῷα ἢ τὰ χωράφια τους νὰ μεταφέρουν π.χ. σωλῆνας ποτίσματος ἀγρῶν, μ᾿ ἐγέμιζε καὶ μὲ γεμίζει κάθε φορὰ ποὺ τὸ σκέφτομαι ὀργή… -Ἦσαν “φοιτητὲς” τὰ παιδιά, ξεκουράζονταν ἀπὸ τὴν … ἐξαντλητική τους φοιτητικὴ ζωὴ στὶς πόλεις! Ἐγκεφαλοπλυμένοι μαρξιστομπούμπουρες οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν, μὲ νοητικὴν αὐτενέργειαν κειμένην εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ μηδενός, ὅπως λέμε οἱ μαθηματικοί, ἀλλ᾿ οἴησιν κι “ἐξυπνάδα” οὐρανομήκη, εἶχαν πρὸ πολλοῦ διὰ τῆς ἀνατροφῆς καὶ “παιδείας” των ἀπωλέσει κάθε ψῆγμα αἰδοῦς καὶ αἰσθήσεως μέτρου. Κάποιος τους φώναξε στὸν διερχόμενο ἀγκομαχοῦντα πατέρα του: “Χαλάρωσε ῥὲ πατέρα, ποῦ τρέχεις καὶ ταλαιπωρεῖσαι ἔτσι μωρέ…” Φυσικὰ ἡ σκέψις τοῦ νὰ ἔσπευδε τὸν βοηθοῦσε, τοῦ ἦτο τόσον ξένη καὶ μακρυνή… Ἡ στάσις ὑγιοῦς πολιτείας ἀπέναντι τοιούτων κοινωνικῶν κωλοβακτηριδίων θὰ ἦτο ἡ δημιουργία εἰδικῶν κρατικῶν κολχόζ, κατὰ τὰ … “προσφιλῆ των” (…ἐφαντάζοντο τοὐλάχιστον!) κομμουνιστικὰ πρότυπα, ὅπου θὰ μετετρέποντο πραγματικῶς εἰς αὐτὸ περὶ τὸ ὁποῖον ἡ ῥομποτική των κουρδισμένη “σκέψις” ἀδαῶς ἐφλυάρει: εἰς ἐργάτας – ἤ, μᾶλλον, εἰς αὐτὸ ποὺ πράγματι ἄξιζαν: ἐξαθλιωμένους προλεταρίους!

  Κατὰ τὰ λοιπὰ παρέμεναν (καὶ παραμένουν!) μόνον προλετάριοι τοῦ πνεύματος, κατὰ φαντασίαν δὲ ταξικοὶ “προλετάριοι”, καθὼς ἐκεῖνος ὁ ἀλήστου μνήμης “προλετάριος” δισεκατομμυριοῦχος τοῦ Συνασπισμοῦ Ἀλαβᾶνος, τοῦ ὁποίου δὲν λησμονῶ μίαν βαρυσήμαντον … φιλοσοφημένην δήλωσιν (δυστυχῶς τὴν ἤκουσα κατὰ τηλεοπτικὴν μετάδοσιν, θὰ προτιμοῦσα χιλιάκις νὰ τὴν εἶχα ἀναγνώσει κάπου, καθὼς ἡ συνοδὸς ἠχητικὴ ἀηδία ποὺ ξερνοῦσε ἀπ᾿ τὸ στόμα του αὐτὸς ὁ κούφιος προλετάριος τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους μὲ “τσιμπάει” ἀκόμη ὅποτε τὴν ἐνθυμοῦμαι): “Ὅλα εἶναι κούφια λόγια, ὅσα δὲν στηρίζονται στὸ μόνο ποὺ μετράει: τὴν ταξικὴν ταὐτότητα.” Αὐτουνοῦ τοῦ θρασυτάτου μπαμπουΐνου τὸ κόμμα ἀνέδειξε δὶς εἰς τὴν ἐξουσία τὸ 2015 ὁ θλιβερὸς καὶ ἀνεκδιήγητος δημοκρατικὸς ὄχλος.

  Αὐτὴ ἡ χώρα ἀφ᾿ ὅτου τελείωσα τὸ δημοτικὸ τὸ 1974 μοῦ φαίνεται ὡς συνεχῶς ἐπιδεινούμενον ἄσυλον ἠλιθίων…

  Ἂς ἐπανέλθω, ὅμως, στοὺς ἀγαπητούς μου ἀγρότες.

  Κι ἐδῶ ὑπῆρχαν, φυσικά, ἐξαιρέσεις – ὅμως ἡ ὡς ἄνω περιγραφεῖσα εἰκὼν ἦτο (καὶ εἶναι ἀκόμη!) ἡ τάσις!

  Ὁ ταλαίπωρος πατέρας τῆς ὡς ἄνω εἰκόνος ἐστερεῖτο τὰ πάντα κι ἐθυσιάζετο “γιὰ νὰ σπουδάσῃ τὸ παιδί”! Ἡ κυριαρχήσασα μεταπολεμικῶς νοοτροπία τῆς ἀγροτικῆς ἐπαρχίας ἦτο, “μακριὰ ἀπ᾿ τὰ χώματα, κι ἂς εἶναι σκλάβος χαρτογιακᾶς ἑνὸς κλειστοῦ γραφείου, κατοικῶν σ᾿ ἕνα περιστερῶνα 7x8 στὸν 6ο ὄροφο, μὲ μπαλκόνι σὲ φωταγωγό!” Φρίκη…

  Καὶ τὸ ὡς ἄνω “παιδί”-κοπρίτης κάπου τώρα θὰ εὑρίσκεται εἰς τὰ ὑψηλὰ καλοβολεμένα κοπριτοκλιμάκια τοῦ κατεστημένου, ῥὸζ ἢ σιὲλ ἀποχρώσεως…

  Μία χώρα ποὺ ἐδῶ καὶ τόσες δεκαετίες προετοιμάζεται ἐντατικῶς νὰ ὑποδουλωθῇ, νὰ ῥημάξῃ, νὰ ἐξανδραποδισθῇ, νὰ βουλιάξῃ μέσα στὴν σιχαμένη χαβούζα τῶν βιοψυχικῶν της ἀπεκριζωμένων ἀποβλήτων…

  Ἀπὸ τὴν φυγὴν ἐκ τῆς ὑπαίθρου καὶ τὴν λαίλαπα τῆς “ἀντιπαροχῆς” καὶ τῆς λαθροδομήσεως τοῦ Καραμανλῆ, ποὺ ἐθεμελίωσαν τὴν οἰκιστικὴν ἐρήμωσιν καὶ σαουδαραβοποίησιν τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδος, ὣς τὴν ἀπύθμενον κραιπάλην μὲ δανεικά, ὄχι μόνον τοῦ κομματικοῦ κράτους ἀλλὰ καὶ τῶν ἰδιωτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης ἐξέλεγαν μονίμως τοὺς πρωταθλητὰς τοῦ ψεύδους καὶ τῆς φαυλότητος διὰ νὰ τοὺς κυβερνἠσουν … ἐπαξίως, προφανῶς ἐπειδὴ ἐκεῖνοι τοὺς ἔμοιαζαν περισσότερο, καὶ ὢς τὴν παράδοσιν τῆς χώρας εἰς τοὺς παγκοσμίους τοκογλύφους καὶ τοὺς ὑπαλληλίσκους των τῶν Βρυξελλῶν, κατόπιν δὲ καὶ εἰς τὰς ἀνεμποδίστως κατακλυζούσας ὀρδὰς μεσανατολιτῶν καὶ ἄλλων συναφῶν εὐγενῶν φύλων, ὅλα δείχνουν σαφῶς ὅτι αὐτὴ ἡ χώρα ἔχει συλλογικῶς παραφρονήσει καὶ παραδίδεται ἄβουλος κι αἰσχρῶς ἄνανδρος εἰς τὸ μοιραῖον…

  Διατὶ ἆρά γε; Πῶς κατρακύλισε τόσον χαμηλὰ ὁ Ἕλλην;

  Ἡ ἀπάντησις εἶναι ἁπλῆ: διότι κατωνόμασε καὶ ὥρισεν ὡς “πρόοδον” τὸ αὐτοξερρίζωμά του, τὴν ἀλλοτρίωσιν ἐκ τοῦ ἰδίου του ἑαυτοῦ, τῆς ἰδίας ταὐτότητος καὶ Παραδόσεως, διὰ τὴν ὁποίαν κατήντησε νὰ … ἐντρέπεται (!!!), θαμπωμένος ἀπὸ τὴν πλαστικὴν γυαλάδα τεχνητῶν καὶ ἀζῴων εἰδώλων. Κι ἀφοῦ τὴν ἔχασε κι ἀπώλεσε τοὺς Δεσμοὺς τοῦ Πνεύματος, τῆς Παραδόσεως, τοῦ Αἵματος, πέρασε σ᾿ ἕνα πολὺ χαμηλὸ ἐνεργειακὸν ἐπίπεδον ὑπάρξεως, ὑψίστης ἐντροπίας καὶ ἀνυπάρκτου Βουλήσεως. Διαδικασία ἡ ὁποία καὶ ἤδη ξεκίνησε, ἀτομικῶς καὶ συλλογικῶς, ἀπ᾿ τὸ κακοθεμελιωμένον καὶ θνησιγενὲς πρῶτον ἑλληνικὸν κρατίδιον· μᾶλλον, ἀκριβέστερον, ἤδη διαρκούσης τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821, διὰ τῶν διεφθαρμένων μασονοκαλαμαράδων καὶ φαναριωτῶν μυστικοσυμβούλων, τύπου Κωλέττη καὶ Μαυροκορδάτου.

  Τὤχω ξαναγράψει ὅτι ὁ ἀληθινὰ μεγάλος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ἔκαμε, λόγῳ καὶ τῆς ἐλλειποῦς του παιδείας ποὺ τὸν προδιέθετε εἰς ἕνα κάποιο δέος ἀπέναντι τῶν “μορφωμένων”, ἀδυνατῶν ν᾿ ἀναγνωρίσῃ τὴν κενότητά των καὶ τὴν καθολικότητα τῆς σαπίλας των, ἕνα μοιραῖον διὰ τὸ Ἔθνος μας λάθος: ὅτι δὲν τοὺς ἐκαθάρισεν ὅλους ἐκείνους ἐξ ὑπαρχῆς καὶ μέχρις ἑνός! Ἄλλως τε τότε ἐθεμελιώθη πλὴν τῆς ἐσωτερικῆς (ψυχονοητικῆς/ἠθικῆς) καὶ ἡ οἰκονομικὴ χρεωκοπία, μὲ τὰ περίφημα θαλασσοδάνεια, καὶ ἡ συνεπομένη καὶ ἐκθετικῶς αὔξουσα πολλαπλῆ δουλεία μας!

  Αὐτὸ τὸ λάθος δὲν πρόκειται νὰ τὸ ξανακάνουμε…

  Τότε ἤδη ἐξεκίνησε κι ἐθεμελιώθη καὶ ἡ προσπάθεια ἀποποιήσεως τῆς Παραδόσεως, τοῦ αὐθεντικοῦ μας χαρακτῆρος καὶ τῆς ταὐτότητός μας, μὲ τοὺς “φραγκεμένους” κ.λπ.

  Ἡ Παλιγγενεσία διεκόπη καὶ κατεπνίγη, πρέπει δέ, ἐπιβάλλεται πάσῃ θυσίᾳ, κατὰ τὴν κυριολεκτικῶς ὑστάτην πρὸ τοῦ ὁλικοῦ μας ἀφανισμοῦ αὐτὴν στιγμὴν ν᾿ ἀναληφθῇ καὶ ν᾿ ἀχθῇ ἐπὶ τέλους εἰς πέρας.

  Ἡ κατρακύλα εἶναι πάντοτε “εὔκολη” ὑπόθεσις: ἡ Ἄνοδος κι ἡ Ἀνάταξις, ὅμως, μηδαμῶς!

Πῶς οἱ νεογραικύλοι ἀντιμετωπίζουν εἰσβολὰς ἀλλοφύλων. Οἱ νέοι των … στρατηλάται καὶ “ἡγήτορες”.

  Μεταξὺ διαφόρων παραδόξων πολλαπλῶν ἀποστολῶν ποὺ ἐνίοτε ἐπιλέγουν καὶ τὴν ἠλ. δ/σιν τοῦ Ἅρματος ἐλάβαμε πρὸ ὀλίγου καιροῦ καὶ τὸ ἑξῆς:

Μόλις ψήφισα για να απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης στους ήρωες των νησιών του Αιγαίου, για τη συμβολή τους στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.  Κάνε κλικ εδώ για να λάβεις μέρος: …

  Παρ᾿ ὅτι δὲν συνηθίζω ν᾿ ἀσχολοῦμαι μὲ ἠλιθίους καὶ ἐγκεφαλικῶς καμμένους, δὲν ἄντεξα καὶ τοὔστειλα τὴν ἑξῆς ἀπάντησιν:

“ “Εὖγε”!!!

    Ἐγὼ πάλι τοὺς προτείνω γιὰ Νόμπελ Ἐθνικῆς Μειοδοσίας, ψυχονοητικῆς διαταραχῆς καὶ πλήρους ἀποβλακωτικῆς συγχύσεως.  

    Ἴσως πάλι ν᾿ ἀξίζουν πράγματι καὶ “Νόμπελ Εἰρήνης”, ἀφοῦ εὐνοοῦν τὶς βέβαιες προϋποθέσεις προσεχοῦς δεινοῦ αἱματοκυλίσματος τῆς Εὐρώπης, τὸ δὲ συγκεκριμένο βραβεῖο εἴθισται ἀκριβῶς ν᾿ ἀπονέμεται σὲ ὅσους ἐν ὀνόματι τῆς “εἰρήνης” σπέρνουν τὸν πόλεμο.”

  Σᾶς ἐξομολογοῦμαι, λοιπόν, τὴν “ἁμαρτίαν” μου: ὄχι ἁπλῶς εἶμαι ἀνίκανος νὰ αἰσθανθῶ καὶ τὸ ἐλάχιστον ψῆγμα “κοινωνικῆς” ἢ … “ἐθνικῆς” ἀλληλεγγύης πρὸς τοιούτους “φιλοξένους” νησιώτας, ποὺ αἴφνης ᾐσθάνθησαν τὰ οἰκονομικά των συμφέροντα ἀπειλούμενα καὶ “ἀλλάζουν ρόταν”: ἀπεναντίας εὔχομαι κι ἐλπίζω ΟΙ ΙΔΙΟΙ αὐτοὶ προσωπικῶς καὶ ἀτομικῶς νὰ εἶναι οἱ πρῶτοι ποὺ θὰ πληρώσουν τὶς συνέπειες τῆς άναξιότητος καὶ παραφροσύνης των! Ἂς κοιμηθοῦν ὅπως ἔστρωσαν· ὅμως, δυστυχῶς, δὲν πληρώνουν μόνον οἱ ἄμεσοι ὑπαίτιοι τὶς συνέπειες τῆς προδοσίας των! Οἱ Ἐφιάλται κι οἱ Πήλιοι-Γούσηδες ποὺ ἀνοίγουν κερκόπορτες δὲν πληρώνουν τόσον οἱ ἴδιοι τὰς ἐφιαλτικὰς συνεπείας τῆς συγχύσεως, δειλίας καὶ φαυλότητός των! …Ἀλλ᾿ Ἔθνη ὁλόκληρα καὶ φυλαί!

  Ἀντ᾿ ἄλλης εὐ-γενείας, ποὺ ἀκριβῶς εἶναι συνυφασμένη πρὸς εὐγονίαν καὶ ποιοτικὴν ἐξύψωσιν, ἡ “εὐγένεια” εἰς τὰ χείλη τῶν παρηκμασμένων καὶ κουρασμένων ἀπ᾿ τὴν ζωὴ καὶ τὴν μάχη γι᾿ αὐτὴν ὄχλων καὶ τῶν ἠθικολόγων δασκάλων της κατήντησε μιὰ ἀλλοίθωρη ναρκισσιστικὴ ἐκδίπλωσις νοσηρῶς ἀχαλινώτου οἴκτου καὶ παραλυτικῆς “καλοσύνης”, κυρίως δὲ ἀπυθμένου ὑποκρισίας, εὐθέως ἐναντίον κάθε εὐ-γενικῆς ὀπτικῆς καὶ πλαισίου, ἐναντίον τῶν θεμελίων τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς Φυλῆς στρεφομένη καί, ἄρα, συνδράμουσα εἰς δειλὴν καὶ ὀνειροπαρμένην ὑποταγὴν καὶ τὸ διάπλατον ἄνοιγμα τῆς Κερκόπορτας εἰς τὸν προελαύνοντα πιθηκανθρωπισμόν.

  Πρωτοπόρος καὶ δόλιος συντονιστὴς αὐτῆς τῆς κατ᾿ αὐτὸν ἰδίως τὸν καιρὸν παροξυσμικῶς ἐντεινομένης ἐπιχειρήσεως, ὅπως καὶ τῶν προγενεστέρων του φάσεων καὶ σχεδιασμοῦ, ἦτο καὶ παραμένει ὁ Αἰώνιος Ἑβραῖος – καὶ τὰ τσιράκια του, ἔμμισθά τε καὶ μίσθαρνα.

  Ὅμως ἡ ἰδία μας ἐσωτερικὴ νόσος εἶναι βαρυτάτη καὶ ἄκρως περιπεπλεγμένη, κινδυνεύει δὲ ἡ προηγουμένη μου φρᾶσις ἀποκεκομμένη νὰ συμβάλῃ εἰς ἁπλοποιητικὰς παρανοήσεις.

  Ἔλαβα καὶ μίαν ἐνδιαφέρουσαν παραπομπὴν εἰς εἴδησιν ὑπὸ οἰκείου μου προσώπου: “Ατζούν Ιλίτζαλι λέγεται ο Τούρκος καναλάρχης, ο οποίος φέρεται να θέλει να αποκτήσει τηλεοπτικό σταθμό στην Ελλάδα” http://www.iefimerida.gr/news/248911/poios-einai-o-toyrkos-epiheirimatias-poy-thelei-na-agorasei-kanali-stin-ellada-eikones#ixzz40AsNV0bQ

  Τοῦ ἀπήντησα ὡς ἑξῆς:

  “Γιατὶ ὄχι;

  Θαρρεῖς μήπως πὼς ὁ Τσίπρας καὶ ὁ Κούλης/Ντόρα (ὑπεύθυνη ἐξωτερικῶν καὶ ἀμύνης τώρα στὴν ΝΔ, ἔτσι;) ἔχουν περισσότερο πατριωτισμὸ ἀπὸ τὸν τοῦρκο φραγκολεβαντῖνο; 

  Ἐξ ἄλλου, τέτοιους δὲν ψηφίζει ὁ … “ἑλληνικὸς” συρφετός; Δὲν τρελλαίνονται, ἄλλως τε, γιὰ τούρκικες σειρές; Δὲν βλέπουμε τὶς … “συγκινητικὲς” σκηνὲς μὲ τὸν “ἀνθρωπιστικό” μας φρενοβλαμμένο λαὸ νὰ ταχταρίζῃ τὰ (ἐφιαλτικῶς ἀναρίθμητα κι ἀτελείωτα, πρβλ. ἀπόφθεγμα Καντάφι περὶ ἀραβικῆς καταλήψεως Εὐρώπης μ᾿ αὐτά) μωρὰ τῶν Ἀράβων εἰσβολέων; Σκέψου πόσα σπαραξικάρδια “σήριαλ” θὰ μπορῇ πάνω σὲ δαῦτα νὰ μοντάρῃ τὸ “καρντάσι” τους Ἀτζοὺν Ἰλίτζαλι! Θυμᾶσαι τὰ κοριτσάκια μὲ τοὺς καλοὺς τρόπους καὶ τὴν … ἑλληνοπρεπῆ τους παιδεία ἀπὸ τὰ μεταπολιτευτικὰ ἐκτροφεῖα μαζανθρώπων, ποὺ πηγαῖναν μὲ ἀνθοδέσμες νὰ ἐπισκεφθοῦν στὸ νοσοκομεῖο τὸν τοῦρκο πιλότο-εἰσβολέα ποὺ εἶχε καταρριφθῆ πάνω ἀπὸ τὸ νησί τους;

  Καμμία ἔκπληξις δὲν δικαιολογεῖται, λοιπόν…”

  Ἄρα ἡ βάσις τῆς παθολογίας εἶναι ἐντός μας!

  Σκόπιμοι, λοιπόν, καὶ ἀναγκαῖαι αἱ οἷαι ἀποκαλύψεις παρασκηνιακῶν σκοτεινῶν σκηνοθετῶν καὶ τῶν ἐξαρτημάτων τους, ὅμως ἄνευ ἀποτελεσματικῆς καταπολεμήσεως τῆς ἰδίας μας ἐσωτερικῆς νόσου καὶ ἄνευ ἀναστηλώσεως ἀ-ληθῶν καὶ ὁλοκληρωμένων καὶ ἐρριζωμένων προτύπων καὶ ὁδηγῶν μας, κάθε ἰδέα οὐσιαστικῆς ἀνανήψεως ἀποτελεῖ καὶ θ᾿ ἀποτελῇ φενάκην.

  Τοῦτο ΔΕΝ δύναται νὰ ξεκινήσῃ, ὅπως πολλοὶ ἀνίδεοι φαντάζονται, ΜΕΤΑ τυχὸν κατάληψιν ἐξουσίας ὑπό τινων “ὑγιῶν δυνάμεων”, οὕτω θαυματουργικῶς, τοῦτο ΠΡΕΠΕΙ νὰ πραγματοῦται, βιοῦται καὶ ἀναδεικνύηται καθημερινῶς καὶ ἁπανταχοῦ, ἐδῶ καὶ τώρα!

  Δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος – καὶ δὲν ὑπάρχουν οὔτε ἀπὸ μηχανῆς θεοί! Μὰ κι ἂν ὑπῆρχαν, μέσα σὲ μιὰ γενικὴ σῆψι καὶ δυσῳδία δὲν θὰ εἶχαν ποῦ νὰ πατήσουν, ὥστε νὰ κατήρχοντο εἰς τὴν “τρέχουσαν” πραγματικότητα.

  Ὅμως κατ᾿ ἀρχὴν καὶ θεμελιωδῶς χρειάζεται καὶ ἀπαιτεῖται ΜΙΑ ΙΣΧΝΗ ΑΛΛΑ ΧΑΛΥΒΔΙΝΗ ΚΑΙ ΑΠΑΣΤΡΑΠΤΟΥΣΑ ΜΕΙΟΝΟΤΗΣ, ναί, μία δρὰξ φωτεινῶν καὶ πυρίνων ἀτόμων ποὺ θὰ ἀνοίξῃ τὸν δρόμο.

Φαρμακοί, Βασιλιάδες-Καρνάβαλοι καὶ Narrenkönige

  Στὴν καθολικὴ καὶ προτεσταντικὴν Εὐρώπη μόλις ἔχει ξεκινήσει ἡ σαρακοστή, μὲ τὸν καθιερωμένον λαοφιλῆ Καρνάβαλο. Ὑπάρχει καὶ ἡ παράδοσις τοῦ γερμανιστὶ καλουμένου Narrenkönig (δανο-νορβηγιστὶ narrekonge), ἑνὸς προσωρινοῦ παρῳδιακοῦ “βασιλέως”, διαρκοῦντος τοῦ καρναβαλιοῦ, ποὺ ἐπίτηδες συγκεντρώνει ἐπάνω του τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα τῶν ἀναγκαίων χαρισμάτων ἑνὸς ἀληθοῦς βασιλέως καὶ ὁ ὁποῖος, κατ᾿ ἀντιστοιχίαν, “κυβερνᾷ” κατ᾿ ἐντελῶς παρῳδιακὸν τρόπον, κατὰ δὲ τὴν λῆξιν τῆς καρναβαλικῆς παραφροσύνης ἀποκαθηλοῦται πανηγυρικῶς καὶ “κατασπαράσσεται” τελετουργικῶς.

  Τὸ ἔθιμον τοῦτο κατὰ ἐκπληκτικόν τινα τρόπον κατάγεται ἐκ τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος, ὅπου εἰς ὅλας τὰς πόλεις ἦτο καθιερωμένη ἡ ἐτησία τελετουργικὴ περιφορά/καταδίωξις ἀνὰ τὴν πόλιν τοῦ καλουμένου φαρμακοῦ (ἢ καὶ καθάρματος, καθὼς δι᾿ αὐτοῦ διενηργεῖτο ὁ τελετουργικὸς καθαρμὸς τῆς πόλεως ἐκ τῶν φαύλων καὶ ἀντι-ηρωικῶν μιασμάτων), καταλήγουσα καὶ κορυφουμένη εἰς τὴν τελικήν του φυσικὴν ἐξόντωσιν (πραγματικήν), κατὰ τρόπον ποικίλλοντα κατὰ πόλιν. Οὕτως ἐν Λευκάδι π.χ. τὸν κατεκρήμνιζον ἐξ ἀποτόμου βράχου τοῦ ἀκρωτηρίου Λευκ-άτα, πρὸς τιμὴν καὶ ἐξευμενισμὸν τοῦ Λευκ-ατίου Ἀπόλλωνος. Διὰ τὴν ἐνσωμάτωσιν τοῦ ῥόλου τοῦ φαρμακοῦ ἐπελέγετο συνήθως δοῦλος ἢ κατάδικος ἐξόχως ἀρνητικῶν γνωρισμάτων, ἤτοι ψυχικῆς καὶ φυσικῆς κατωτερότητος καὶ ὅλως ἀποκρουστικῆς ἀσχήμιας, ποὺ φύσει προεκάλει ἀρνητικὰ αἰσθήματα καὶ ἰσχυρὰν ἀντιπάθειαν (μία ἐξαιρετικὴ γερμανόφωνος πηγή: https://de.wikipedia.org/wiki/Pharmak%C3%B3s). Ἡ τελετὴ ἀπεσκόπει εἰς τὴν ὑπό τινος φύσει καταλλήλου προσώπου ἐν εἴδει ἀρνητικοῦ πόλου (Minusseele) συγκέντρωσιν ὅλων τῶν ἀρνητικῶν οὐσιῶν/ἰδιοτήτων-μιασμάτων ἐκ τῆς πόλεως ὁλοκλήρου, ὥστε ἡ τελετουργική του ἐξόντωσις νὰ ἐπάγηται κοσμικῶς (κατ᾿ ἀναλογίαν, ἤτοι μαγικῶς) τὴν κάθαρσιν τῆς πόλεως ἐκ τῶν τοιούτων μιασμάτων· διὸ καὶ ὁ φαρμακὸς ὠνομάζετο ἐπίσης κάθαρμα (ἐξ οὗ καὶ ἡ σύγχρονος σημασία τοῦ ὅρου).

  Μάλιστα στὶς ἰωνικὲς πόλεις καὶ τὴν Ἀθήνα ἡ ἐν λόγῳ τελετὴ διεδραματίζετο κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς, ὑπερβορείας (/Δηλίας) προελεύσεως, ἑορτῆς τῶν διδύμων θεοτήτων τοῦ Φωτός, τοῦ (ὑπερβορείου) Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος, ἤτοι τῶν Θαργηλίων, κατὰ τὴν ἕκτην καὶ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ πρωτοθερινοῦ μηνὸς Θαργηλιῶνος. Ἐκεῖ ἐχρησιμοποιοῦντο μάλιστα δύο φαρμακοί (καθάρματα), ἀμφότεροι ἄρρενες, ὁ εἷς ὅμως τῶν ὁποίων ὑπεδύετο γυναῖκα. Γιὰ περισσότερες πληροφορίες βλ. http://www.theogonia.gr/latreia/pinakes/thita/thargilia.htm.

  Ἐφέτος στὴν Γερμανία ὡς κεντρικὴ καρναβαλικὴ φιγοῦρα Narrenkönig/φαρμακοῦ (καθάρματος) ἐκυριάρχησεν ὁ δι᾿ ἡμᾶς τοὺς δυσμοίρους καὶ δυσμαθεῖς ἠλιθίους “πρωθυπουργὸς” Alexis, ὅπως βλέπετε καὶ στὴν φωτογραφία! Δίπλα του ἡ θηλεία φαρμακὸς καὶ ὁμοίως παλαιὰ κομμουνίστρια Merkel, δικαίως καταστᾶσα σύμβολον τῆς αὐτοκτονούσης σάπιας Εὐρώπης, ἀνταγωνιζομένη κατὰ τοῦτο τὸ … ταλαντοῦχο “γελαστὸ παιδὶ” (τοῦ γνωστοῦ ἀντιφασιστικοῦ τραγουδιοῦ;) δίπλα της, τὸν ταλαντοῦχον Alexis.

  Στὴν Ἑλλάδα, ἀπεναντίας, δὲν ἔχει ἐπιβιώσει τὸ ἔξοχον αὐτὸ ἀρχαιοελληνικὸν ἔθιμον/καθαρμός· μᾶλλον δέ, τώρα ποὺ τὸ συλλογίζομαι, ἔχει ἐπιβιώσει μόνον κατὰ τὸ ἥμισυ:

  Ἤτοι, ἐξεκίνησε μὲν ἀπὸ τοῦ 1974 ἡ καρναβαλικὴ Παρῳδία (Μεταπολίτευσις) καὶ ἀνερρήθη ὁ βασιλιὰς καρνάβαλος/Φαρμακός στὴν ἐξουσία μετὰ τῆς μεγάλης του παρασιτικῆς ἀκολουθίας, ὅμως ἡ φάρσα δυστυχῶς δὲν ἐτελείωσε μετὰ τὸ πρῶτον διήμερον, διὰ τελετουργικῆς ἐκτελέσεως τοῦ φιασκοβασιλιᾶ καὶ τῆς αἰσχρᾶς του πομπῆς (καὶ παρα-πομπῆς /“ἀντιπολιτεύσεως”), παρὰ συνεχίζει οὗτος ἀκάθεκτος, δυνάμει καὶ τῆς διαδοχῆς του ὑπὸ τῶν καρναβαλικῶν του ἐπιγόνων, παρ᾿ ὅλην τὴν γελοίαν του καὶ ἐμφανέστατα ὀλεθριωτάτην φιασκο”πολιτικήν” καὶ παρὰ τὴν παρῳδίαν κράτους εἰς τὴν ὁποίαν ἔχει καταντήσει τὴν χώραν!

  Μάλιστα δὲ ἔχει κατορθώσει ὁ βασιλιᾶς-παλιᾶτσος, τὸν ὁποῖον διαδοχικῶς ἐνσαρκώνουν οἱ διάφοροι “κορυφαῖοι” ἀρλεκῖνοι τοῦ Τσίρκου, νὰ διαφθείρῃ, ἀλλοτριώσῃ καὶ ἀποβλακώσῃ εἰς τόσον ἱστορικῶς μοναδικὸν καὶ πρωτοφανῆ βαθμὸν τὸν πρώην ἑλληνικὸν λαόν, ὥστε τὰ θλιβερὰ τοῦ τελευταίου κομμάτια νὰ ἐξακολουθοῦν, παθητικῶς ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ ἐνεργῶς, νὰ στηρίζουν καὶ χειροκροτοῦν τὸ γελοῖον Τσίρκον τῶν καθαρμάτων του, παρὰ τὴν ἐσχάτην καὶ ἀδιέξοδον δυστυχίαν ὅπου τοὺς ἔχει ὁδηγήσει!

  Ὅταν δ᾿ ἐπὶ τέλους κάποιων ἡ ἀντίδρασις φαίνεται ἀναπόφευκτος, τότε σπεύδουν οἱ ἐπιτήδειοι σκηνοθέται καὶ διευθυνταὶ τοῦ Τσίρκου νὰ μεταμφιέσουν κατάλληλον παλιᾶτσον εἰς “ἐχθρὸν τοῦ καθεστῶτος” καὶ “ἀρχηγὸν τῆς ἀντιδράσεως”, ὥστε νὰ ἐντάσσεται μὲν γενικῶς καὶ οὗτος φυσικῶς καὶ ὁμοιοτρόπως εἰς τὰ φιασκοκλιμάκια καὶ παραρτήματα τοῦ Τσίρκου των, ὑπὸ εἰδικοὺς βεβαίως ὅρους καὶ προϋποθέσεις, ἐν ᾧ ταὐτοχρόνως θὰ παρέχῃ καὶ ἀσφαλῆ διέξοδον ἀντιδράσεως τῶν πλέον “ἀντιδραστικῶν”. Κι ἔτσι συνεχίζει τὸ “πανηγῦρι”…

  Δηλαδὴ ὁ λόγος ποὺ στὴν Ἑλλάδα δὲν καθιερώθη τό, ἀρχαιοελληνικῆς προελεύσεως, ἀποκριάτικον ἔθιμον τοῦ βασιλιᾶ-καρνάβαλου καὶ τῆς τελετουργικῆς ἐν τέλει ἀποκαθηλώσεως τῆς γελοίας του “μεγαλειότητος”, εἶναι ἁπλούστατα ὅτι ἐμεῖς ἔχουμε καρναβάλια ὁλόκληρον τὸν χρόνο, ὅλα τὰ χρόνια, χάρις κυρίως στὸ μοναδικό, τὸ ἀπίστευτο “Πολιτικὸ Τσίρκο” μας! Ἔτσι, ἔχουμε στὴν πραγματικότητα προνομιακῶς καὶ μοναδικῶς στὸν κόσμο Βασιλιᾶ-Καρνάβαλο νὰ μᾶς κυβερνᾷ ἀδιακόπως!!!

“Ἑλλάς, τὸ μεγαλεῖό σου – βασίλεμα δὲν ἔχει …”: πάει τοῦτο, πάλιωσε… Τώρα μᾶς πρέπει: “Τσίρκο τὸ καρναβάλι σου – παλιάτσους τόσους ἔχει – ποὺ κι ἂν ὁ ἕνας τους καῇ – ὁ ἑπόμενος προστρέχει!” Ἀλλ᾿ ἀκόμη κι οἱ … καμμένοι συνεχίζουν συχνότατα ἀκάθεκτοι τὸν ῥόλον τους!

Τὸ πλέον, ὅμως, ἐκπληκτικὸν στοιχεῖον τοῦ Τσίρκου αὐτοῦ ποὺ ἀπὸ τὸ 1974, διὰ τῶν δολοπλοκιῶν Μοσὰντ-Κίσιγκερ-Καραμαν-λῆ καὶ διὰ τῶν ὅπλων τοῦ προφανῶς χειρίστου μας ἱστορικοῦ ἐχθροῦ, τῶν Τούρκων, μᾶς “κάθησε στὸν σβέρκο” (πρβλ. https://www.armahellas.com/?p=15631), εἶναι ὅτι κατώρθωσε νὰ περιαγάγῃ σχεδὸν τὸ σύνολον τοῦ λαοῦ τῆς χώρας εἰς κατάστασιν ναρκώσεως καὶ ψυχονοητικῆς ἐξαρτήσεως ἐκ τοῦ τεραστίων διαστάσεων τούτου Φιάσκου-Ψεύδους! Ἔτσι, κι ὅταν ἀκόμα φαίνεται πὼς τὸ Τσίρκο καταρρέει ὑπὸ τὸ βάρος τῆς Ὁλικῆς Καταστροφῆς ποὺ ἔχει, ἐμφανέστατα πλέον, τὸ ἴδιον παρασκευάσει κι ἐπιφέρει, προβάλλει τότε ἁπλούστατα ἕνας καινούργιος ταχυδακτυλουργός-παλιᾶτσος μέσα ἀπὸ τοὺς κόλπους του καὶ ὑπόσχεται π.χ. πὼς θὰ φέρῃ θάλασσα στὸ βουνό, θὰ ἐξασφαλίσῃ δὲ καὶ ὅτι ἐφ᾿ ἑξῆς θὰ εἶναι ἀδιανόητον νὰ ὑπάρχῃ στὴν χώρα ὑπήκοος χωρὶς αὐτοκίνητο (: ὁ μπαμπᾶς τοῦ Κούλη…), ὅτι θὰ κάνῃ τὴν βενζίνη φθηνότερη ἀπὸ τὸ νερὸ ἢ ὅτι θὰ ἐξασφαλίσῃ ὅτι ὅλα τὰ παιδιὰ θὰ εἶναι “ἴσα” καὶ θὰ γίνωνται μελλοντικῶς ὅλα ἐξ ἴσου καλοὶ ἐπιστήμονες. Φυσικὰ τίποτε ἀπ᾿ αὐτὰ δὲν γίνεται, ὅμως ὁ καλλίτερος (: χειρότερος!) παλιᾶτσος-ψεύτης τοῦ Τσίρκου πάντα κερδίζει στὸ μοναδικὸ κι ἀξεπέραστο αὐτὸ καθεστὼς τῆς Τσιρκοκρατίας!

  Ἐνίοτε μάλιστα φαινομενικῶς “ἐπιτυγχάνονται” οἱ θαυματουργικὲς ὑποσχέσεις, ὅμως κατὰ τρόπον ἀνοικείως διάφορον τοῦ προϊδεασθέντος: μπορεῖ ἐπὶ παραδείγματι … τὸ νερὸ νὰ γίνῃ ἀκριβώτερο τῆς βενζίνης!!! – ὁπότε ἔχει πάλιν “κάπως” ἡ ὑπόσχεσις τηρηθῆ! Ἄλλο παράδειγμα, μπορεῖ περίπου ὅλα τὰ παιδιὰ νὰ παίρνουν … φτυχία, ἀφοῦ ὁ πῆχυς κατεβαίνει εἰς προηγουμένως ἀδιανόητα ἐπίπεδα – ἀλλὰ καὶ ἐξ ἄλλων διαφόρων λόγων, ὅπως ἐπειδὴ κάποιοι φοιτηταὶ εἶναι συνδικαλισταί-ἐκπρόσωποι πρωτοπαλιάτσων τοῦ Τσίρκου, οἱ δὲ καθηγηταὶ τοὺς φοβοῦνται – κι ἐπειδὴ κιόλας γιὰ νὰ κρατήσουν αὐτοὶ οἱ τελευταῖοι τὴν θέσιν τους ῥίχνουν τόσο “νερὸ στὸ κρασί τους”, ποὺ στὸ τέλος δὲν εἶναι νερωμένο κρασὶ ἀλλὰ νερὸ μὲ γεῦσι κρασιοῦ! Ἀποτέλεσμα, ὅτι πλέον σχεδὸν κανεὶς δὲν γίνεται ἐπιστήμων κατ᾿ οὐσίαν, ὅμως ὅλοι παίρνουν πτυχίο – σχεδὸν δὲ ὅλοι τους εἶναι ἐξ ἴσου ἄσχετοι “ἐπιστήμονες”, ἄρα καὶ … “ἐξ ἴσου καλοί”! Ὁπότε, ἄμπρα-κατάμπρα, ἡ ταχυδακτυλουργία … ἐπέτυχε! Κι ἐξασφαλίστηκε μάλιστα κιόλας, ἀφοῦ θὰ ἀποτελῇ κατόπιν “καταχτημένο δικαίωμα”, “κατάχτηση τῆς ταξικῆς πάλης τοῦ λαοῦ”!!! …Καὶ οὕτω καθ᾿ ἑξῆς – ἡ φαρσοκωμῳδία τοῦ νεογραικυλικοῦ Καρναβάλου εἶναι ἀτέρμων καὶ ἀπεριόριστος…

  Κι ὅταν κάποια στιγμὴ τὸ φιᾶσκο, λοιπόν, τοῦ ἰσχύοντος βασιλιᾶ-παλιάτσου γίνῃ φανερὸ κι ἀφόρητο, καθὼς πιὰ δὲν μποροῦν ἄλλο ἀκόμα οἱ ὑπήκοοι-ψηφοφόροι-χειροκροτηταὶ καρναβάλων νὰ πιεσθοῦν, κι ἀναγκασθῇ ὁ ἀρλεκῖνος νὰ πῇ στὸν … “σοφὸ κυρίαρχο λαὸ” πώς, παρ᾿ ὅλες του τὶς ἐλπίδες κι ὑποσχέσεις (: τὰ ψέμματα δηλαδή!), τὰ πράγματα “δὲν εἶναι μὲν καὶ τόσο ἄσχημα” (ἐνῷ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι εἶναι χειρότερα ἀπ᾿ ὅσο θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ φαντασθῇ!), ὅμως δύσκολα, τότε πάντα ὑπάρχει κάποιος πιὸ φρέσκος παλιατσᾶκος, ποὺ τὰ λαοπρόβλητα δημοκρατικὰ ΜΜΕ ἀπὸ καιρὸ σιγοντάρουν κι ἐξαίρουν ὡς “μοναδικὸ φαινόμενο” (ναί, πράγματι – βλακείας καὶ φαυλότητος συνήθως!), γιὰ νὰ βγῇ καὶ νὰ ἀπαντήσῃ: “ψηφίστε ἐμένα, καὶ μέσα σ᾿ ἕνα μῆνα θὰ τρῶτε μὲ χρυσᾶ κουτάλια! Ἔχω λύσεις ἕτοιμες γιὰ ὅλα!”

  Καὶ πάντα, μὰ πάντα, ὁ μεγαλύτερος καὶ ἀδιστακτότερος γλοιώδης ψεύτης κερδίζει – κι ἀναρριχᾶται στὸν βασιλικὸ καρναβαλοθρόνο! Βεβαίως οἱ στοιχειώδη νοῦν ἔχοντες, πάντως δὲ ἰσχνὴν μειονότητα ἀποτελοῦντες, καθαρώτατα διακρίνουν τὴν ἀπάτην – τοῦτο ὅμως εἶναι παντελῶς ἀδιάφορον στὴν δημοκρατία: διότι ἐκεῖ μετράει ἡ πλειοψηφία τῶν φαύλων καιροσκόπων καὶ ἠλιθίων.

  Κι ἔτσι ἐπαναλαμβάνεται κι αὐτὸς ὁ φαῦλος κῦκλος, κι ἔρχεται μετὰ ὁ ἑπόμενος, μόλις ἀποκαλυφθοῦν τρανταχτὰ καὶ χειροπιαστὰ τὰ φρικτὰ ψεύδη τοῦ τελευταίου “ταλέντου”, κι ἔλθῃ … “ἀξιοκρατικῶς” ὁ ἑπόμενος ταλαντοῦχος ταχυδακτυλουργός, ὑποσχόμενος κι αὐτὸς λύσιν τοῦ ἀδιεξόδου… Ὁ φαῦλος αὐτὸς κῦκλος τοῦ ἀνανεουμένου ψεύδους μοῦ φέρνει συνειρμικῶς στὸν νοῦ μιὰν ὀρειβατικὴ ἀποστολὴ κι ἕνα τραγοῦδι:

  Τὸ θέρος τοῦ 1995 ἡ ἐθνικὴ ἀποστολὴ ὀρειβασίας τῆς ΕΟΟΑ ποὺ εἶχε συγκροτηθῆ κατὰ τὸ προηγούμενον ἔτος, καὶ τῆς ὁποίας ἤμουν μέλος, εὑρίσκετο εἰς μεγάλην (40 ἡμερῶν) ἀποστολὴν εἰς τὴν ἐπιβλητικὴν κεντροασιατικὴν ὀροσειρὰν τοῦ Παμίρ. Ἡ κατασκήνωσις βάσεως τοῦ Μοσκβίν ἐπὶ ὑψομέτρου 4200 μέτρων ἀπετέλει τὴν ἀφετηρίαν τῶν ἐξορμήσεών μας, περιστοιχιζομένη ὑπὸ παγετώνων καὶ μεγάλων κορυφῶν, ἐκ τῶν ὁποίων αἱ 2 πρῶται (Kommunisma 7495 m πρὸς νότον καὶ Korzhenevskaya 7105 m πρὸς Βορρᾶν) ἀπετέλουν τοὺς στόχους μας. Ἐκεῖ στὴν κατασκήνωσιν βάσεως, λοιπόν, ἀνακτούσαμε κάθε φορὰ δυνάμεις, ἢ τοὐλάχιστον προσπαθούσαμε· κάποτε ἴσως γράψω κάτι γι᾿ αὐτὴν τὴν ἀποστολή, ποὺ κάπως ἀπετέλει καὶ μικρογραφίαν πολλῶν γνωστῶν γενικωτέρων ἐν Ἑλλάδι καταστάσεων καὶ κακοδαιμονιῶν. Εἴχαμε κι ἕναν μουσικὸ μὲ τὴν κιθάρα του ἀνάμεσά μας, καὶ συχνὰ τὰ βράδυα ποὺ δὲν ἤμασταν ψηλὰ στὸ βουνὸ τραγουδοῦσε παίζοντας μετὰ τὸ δεῖπνο στὴν μεγάλη μας κοινὴ σκηνή-ἑστιατόριο. Ἔλεγε τότε κι ἕνα παλιὸ τραγοῦδι τοῦ Δ. Σαββόπουλου (“ἄγγελος-ἐξάγγελος”), ποὺ ἀπὸ τότε περιέγραφεν ἀλληγορικῶς τὴν παθολογίαν τοῦ καθεστῶτος-Τσίρκου· κι ἔκτοτε δὲν ἔχει ἀλλάξει τίποτε ὡς πρὸς τοὺς ἐπαναλαμβανομένους φαύλους κύκλους, πλὴν τοῦ ὅτι οἱ κῦκλοι αὐτοὶ περιδινοῦνται ἀκόμη ταχύτερα πρὸς τὸν πᾶτο, ὅπου πλέον περίπου βρισκόμαστε! Ἔχει, νομίζω, ἀξίαν ν᾿ ἀκούσουμε τοὺς στίχους αὐτοὺς ξανὰ τώρα, κι ἂς τοὺς ἔχουμε ὅλοι μας κάποτε ἀκούσει: https://www.youtube.com/watch?v=H8tOxlOBlF4 Γιὰ ᾿μένα δὲ ἔχουν καὶ πρόσθετον εἰδικὴν ἀξίαν, καθὼς μὲ μεταφέρουν ἐν τούτοις ψηλά, στὸν δροσερὸ κι ἀνάλαφρο ἀέρα τοῦ μαγικοῦ Παμὶρ καὶ στὸν ἐκεῖ ἀγῶνά μου, ἐπίσης ἀγῶνα ἐναντίον νόσων ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ νοσηρῶν παθογενειῶν τῆς μεταπολιτευτικῆς Ἑλλάδος, πολλὲς τῶν ὁποίων κουβαλοῦσε στὶς “ἠθικές της ἀποσκευὲς”, δυστυχῶς, καὶ ἡ ἀποστολή μας…

 Ἡ ἀρνητικότης τοῦ παρόντος Καθεστῶτος διαπερνάει καὶ σφραγίζει ὡς ἐγγενὴς κατάρα τὰ πάντα στὸν τόπο μας: δὲν εἶναι, λοιπόν, ἁπλῶς καθεστὼς πολιτικόν, ἀπεναντίας ἐκκινεῖ καὶ θεμελιοῦται πολὺ βαθύτερον… Κι ἐκεῖ βαθειὰ ὀφείλει καὶ ἡ μελλοντικὴ ἀναγέννησις, ἄρα, νὰ στεριώσῃ καὶ νὰ θεμελιωθῇ!

  Πρὸς τὸ παρόν, ὅμως, τὸ Τσίρκο μας καλὰ κρατεῖ: ἀλλά, ἀκριβῶς ἐξ αὐτοῦ τοῦ λόγου, ἡ Πατρὶς σβήνει!!! Κι ὅλη ἡ Εὐρώπη μαζί…

  Ἔχω ξαναγράψει ὅτι πλέον κινούμεθα τελείως ἐκτὸς Ἱστορίας, ἐξωβελισμένοι κι ἐγκλωβισμένοι εἰς ἕνα ὁλικὸν φρενοκομεῖον ὁλικῆς ἀντιστροφῆς, ἕνα φρενοκομεῖον-Τσίρκον ποὺ ταιριάζει, πράγματι, καὶ δικαιολογεῖται ὡς προοίμιον τῆς αὐτοπαρῃτημένης καταβυθίσεως καὶ τοῦ καλπάζοντος καταπτύστου ἀφανισμοῦ μας εἰς τὴν χαβούζαν τῆς ἀπολύτου παρακμῆς.

  Τὸ Τσίρκον-παρῳδία τῆς Ἱστορίας, ὅπου εἴμεθα ἐγκλωβισμένοι, διαθέτει μάλιστα “ὅλους τοὺς ῥόλους κι ὅλες τὶς λύσεις”: Δὲν ἔχετε ἀκούσει τὴν ἐκπληκτικὴν ῥῆσιν πὼς … “ἡ δημοκρατία δὲν ἔχει ἀδιέξοδα”; Ἔτσι, λοιπόν, διαθέτει καὶ τοὺς “ἀντισυστημικοὺς” καρναβάλους του, οὕτως ὥστε νὰ διασφαλίζηται πλήρως ἡ αὐτοκλειστότης καὶ ἀδιέξοδος φαυλοκυκλικότης τοῦ Τσίρκου τῶν καρναβάλων!

  Ἤτοι, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑΝ ΔΙΕΞΟΔΟΝ: ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΛΙΚΟΝ ΑΔΙΕΞΟΔΟΝ!

  Ὅμως ἡ διέξοδος ἀπέχει μόνον ἕνα μεγάλο βῆμα: τὴν ΕΞΟΔΟΝ ἐκ τοῦ Τσίρκου, ἀντὶ τῆς ἀναζητήσεως “λύσεων” ἐντός του!

  Ἀλλ᾿ οἱ πλεῖστοι τῶν ὅσων προσποιοῦνται πὼς ἐργάζονται πρὸς μίαν κατεύθυνσιν ἀποτροπῆς αὐτῆς τῆς αὐτοκτονικῆς μας περιδινήσεως εἰς τὴν ἄβυσσον πραγματικῶς δὲν πράττουν ἄλλο, εἰ μὴ ἀκριβῶς κατ᾿ οὐσίαν νὰ φράσσουν τὴν “κατεύθυνσιν” ταύτην, ἀκόμη δὲ καὶ νὰ τὴν “ἀσφαλίζουν” (κλειδώνουν), γελοιοποιοῦντες κι εὐτελίζοντές την διὰ τῆς ἰδίας των ἀνεπαρκείας, εὐτελείας καὶ γελοιότητος, καθ᾿ ὅσον αὐτοὶ ἔχουν στὰ μάτια τοῦ κοινοῦ, καὶ μὲ τὴν “φιλότιμον” συνδρομὴν τῶν ΜΜΕ, ἀκριβῶς ταὐτισθῆ μὲ τὴν ὑποτιθεμένην κατεύθυνσιν, τὴν ὁποίαν ὅμως δὲν δύνανται παρὰ νὰ ἀχρηστεύουν! Οὕτω φαίνονται καὶ νὰ ἐπιβεβαιώνουν ἐμπράκτως πὼς “δὲν ὑπάρχει καμμία διέξοδος”: ἐπειδὴ τὸ παρὸν καθεστὼς ἀποτελεῖ τὸ ἄναρχον βασίλειον τῶν φαινομένων, ἡ ὑπ᾿ ἐκείνων τῶν ὑποτιθεμένων “ἀποτροπέων τῆς καταστροφῆς” πρακτικὴ “ἐπιβεβαίωσις” περὶ ἐλλείψεως σοβαρότητος καὶ ποιότητος ἐκ μέρους των, ἑρμηνευομένη ὡς ἐπιβεβαίωσις “ἀνυπαρξίας διεξόδου”, συνιστᾷ μεγίστην στήριξιν τοῦ Συστήματος, κατὰ τὴν κρίσιμον μάλιστα φάσιν ἐφαρμογῆς τῆς (πραγματικῆς ἐν προκειμένῳ!) Τελικῆς του Λύσεως: τοῦ ἀφανισμοῦ δηλαδὴ ὁλοκλήρου τῆς Λευκῆς Φυλῆς. Διότι πείθουν ἔτσι τοὺς πολλοὺς ὅτι κάθε οὐσιαστικὴ ἀντίστασις εἶναι ἀδύνατος καὶ ἀδιέξοδος, ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῶν προβεβλημένων “ἐκπροσώπων” τῆς κατευθύνσεως ”διεξόδου”: “κοιτᾶξτε καὶ τοὺς παλιάτσους ποὺ σᾶς τὴν προτείνουν”, – ἄρα, “παραδοθῆτε ἀμαχητὶ στὸ μοιραῖον!”…

  Ὅμως αὐτὸ τὸ συμπέρασμα ἐκ τῆς πιστοποιήσεως τῆς θλιβερᾶς παρῳδιακότητος τῶν διαφόρων παλιάτσων, εἴτε ἐκτὸς εἴτε καὶ ἐντὸς τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ βεβαρυμένου οὕτω καλουμένου “χώρου”, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ οἰκειοποιηθοῦν τὴν οἵαν στοιχειώδη μαζικὴν ἀντίθεσιν εἰς τὴν ἐθνοφυλετικὴν κατάρρευσιν, εἶναι μὲν προφανέστατα λογικῶς ἐσφαλμένον, ὅμως τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι ἡ λογικὴ ἀνάλυσις δὲν ἀποτελεῖ τὸ ἰσχυρὸν σημεῖον τῶν μαζῶν – ἔστω καὶ τῆς καλλιτέρας των μερίδος.

  Ἔτσι δὲν ἀντιλαμβάνονται εὐχερῶς οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνησυχούντων τὸ μόνον λογικῶς προκῦπτον συμπέρασμα: ὅτι, πάντως, οἱ συγκεκριμένοι “ἀντιδρῶντες” δὲν εἶναι ἱκανοί, εἶναι πολὺ “λίγοι” ἢ πολὺ φαῦλοι, πολὺ “τσιρκάνθρωποι”, ὥστε νὰ παράσχουν διέξοδον – καὶ ὄχι πὼς γενικῶς δὲν εἶναι δυνατὴ ἡ διέξοδος! Ἡ διέξοδος, ὅμως, εἶναι πράγματι ἀδιανόητος, ἐφ᾿ ὅσον παραμένουν ἐντὸς τῆς σκηνῆς τοῦ Τσίρκου!

  Κατὰ τἆλλα δὲν ὑπάρχουν ὅρια γελοιότητος διὰ τὰ ἐντὸς τοῦ Τσίρκου ἀναδυόμενα “διέξοδα” καὶ τοὺς ἐπὶ κεφαλῆς των “ὁδηγούς”!

Διότι διανύουμε καὶ βιώνουμε τὸ ἀποκορύφωμα τῆς Ἀντιστροφῆς καὶ τῆς Ἀλλοιώσεως τίτλων καὶ νοημάτων. Πλέον οἱ ἴδιοι ποικιλόχρωμοι παλιᾶτσοι καὶ ἀρλεκῖνοι τοῦ Συστήματος, ἐπὶ παραδείγματι, ἐπιστρατεύουν διὰ τὴν παραπλανητικήν των δημοκρατικὴν προπαγάνδαν ἀδιανόητα διὰ τὴν ἀφετηρίαν καὶ τὰς προϋποθέσεις των ἐπαναστατικὰ συνθήματα καὶ ὁράματα, ποὺ μόνον ὡς ἀνέκδοτα δύναται ἐκ τοῦ στόματος τῶν συγκεκριμένων νὰ ἐκληφθοῦν… Ὅμως ὁ εὐφυὴς δημοκρατικὸς ὄχλος πέφτει σχεδὸν πάντοτε στὴν παγίδα.

  Ὅταν, ἐπὶ παραδείγματι, προβάλλεται ὁ Κυριᾶκος Μητσοτάκης ὡς “ἡ ἀπάντησις στὰ ἐνδοκομματικὰ κατεστημένα τῆς ΝΔ” (ζήτημα οὕτως ἢ ἄλλως μηδενικῆς σημασίας!) – ἤ, φρενοβλαβικώτατα, ὡς ἀπόδειξις ὅτι … ὁ ἁπλὸς λαὸς μπορεῖ νὰ παρακάμψῃ τὰ μεγάλα κομματικὰ τζάκια καὶ ν᾿ ἀναρρηθῇ ἐπαξίως στὰ κορυφαῖα ἀξιώματα, τότε δὲν χωροῦν σχόλια ἢ ἀπαντήσεις ἀλλὰ μόνον ζουρλομανδύες…

  Τὸ αὐτὸ ἀκριβῶς ὅταν ὁ ἕτερος μεγάλος Μπούλης, ὁ μικρὸς Καραμανλῆς, εἶχεν ἔλθει στομφώδης καὶ πομπώδης εἰς τὸ προσκήνιον, μεταξὺ ἄλλων διὰ νὰ … “ἐπανιδρύσῃ τὸ κράτος”!!!

  Ἂν ἤθελαν οἱ διάφοροι φαιδροὶ πολιτικάντηδες ἀληθῶς νὰ συμβάλουν εἰς τὴν (πράγματι ἀναγκαίαν) ἐπανίδρυσιν τοῦ κράτους, μόνον κατὰ ἕνα καὶ μοναδικὸν τρόπον θὰ ἠδύναντο οἱ συγκεκριμένοι νὰ συνδράμουν εἰς τοῦτο: ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ!

  Ἡ ἀπίστευτος παράνοια αὐτοῦ τοῦ τύπου δὲν ἀποτελεῖ, μάλιστα, ἐξαίρεσιν ἀλλὰ τὸν κανόνα. Ὅμως τὰ ὑγιῆ αἰσθητήρια καὶ ἡ καλουμένη ἀκόμη “κοινὴ λογικὴ” τῆς συντριπτικῆς πλειονότητος τοῦ κόσμου ἔχουν νεκρωθῆ, ἡ δὲ κάπως ὑγιεστέρα μειονότης κατὰ τὸ πλεῖστον συμμορφοῦται πρὸς τοὺς δημοκρατικοὺς κανόνας τῆς παρανοίας καὶ προσπαθεῖ νὰ … προσαρμοσθῇ εἰς τὴν γενικὴν ἀναισθησίαν καὶ ἠλιθιότητα! Πῶς ἀλλοιῶς θὰ μποροῦσαν νὰ συμβαίνουν ὅλ᾿ αὐτὰ ποὺ ἐκτυλίσσονται γύρω μας; Ἐδῶ ἔφθασεν ἐκεῖνο τὸ κουκλοθεατρικὸν κωμικὸν ἀνδράποδον τοῦ ΔΝΤ κ.λπ., ὁ μοναδικὸς GAP, νὰ ἐμφανίζεται ἀλλὰ καὶ νὰ γίνεται ἐνθουσιωδῶς ὑπό τινων μπαβιάνων δεκτὸς ὡς … σωτὴρ τοῦ … Ἔθνους (!!!), ἀκόμη καὶ προσφάτως – ποὺ θὰ ἔπρεπεν ἐπιεικῶς νὰ ἐφρόντιζεν ὁ ἴδιος νὰ ἐξαφανισθῇ καὶ νὰ κρύβεται…

  Καὶ ἡ παρῳδία εἶναι ἀτέρμων καὶ ἀπύθμενος… Πλέον ἔχουν ἀχρηστεύσει (καὶ τοιουτοτρόπως) καὶ αὐτὴν τὴν γλῶσσάν μας!

Ἔννοιες ὅπως “στρατηγός”, “μαχητής”, “ἀρχηγὸς” κ.λπ. ἔχουν ἀχρηστευθῆ καὶ γελοιοποιηθῆ!

  Γιὰ σκεφθῆτε, ἐπὶ παραδείγματι, στρατιωτικοὺς ἡγέτας τοῦ παρελθόντος! Κι ὄχι μόνον ὡς παραστήματα ἀλλὰ κυρίως ὡς κεφαλάς, καθώς, ὅπως ὀξυδερκέστατα παρατηρεῖ ὁ Ἀδόλφος Χίτλερ: τὸ κέντρον βάρους τοῦ (στρατιωτικοῦ ἢ μή) ἡγήτορος δὲν εἶναι πλέον, ὅπως ἐν μέρει κατὰ τὸ παρελθόν, ἡ κορμοστασιὰ ἀλλ᾿ ἡ κεφαλή.

  Μέσα ἀπὸ φυσιογνωμίες ὅπως τῶν στρατηγῶν Ξενοφῶντος καὶ Ἐπαμεινώνδα, τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, τῶν βασιλέων Πύρρου, Λυσιμάχου ἢ Σελεύκου Νικάτορος, ἢ τῶν νεωτέρων ἡγητόρων καπετάν-Δράκου, Θ. Κολοκοτρώνη, Γ. Καραϊσκάκη, Παύλου Μελᾶ, τῶν στραταρχῶν Helmuth v.Moltke καὶ Erwin Rommel, τοῦ ναυάρχου Raeder, τοῦ στρατηγοῦ Νικολάου Ντερτιλῆ καὶ οὕτω καθ᾿ ἑξῆς ἐμφανέστατα βλέπουμε διαφαινομένην τόσον τὴν ἡλιακὴν ἀρίαν ἀνδροπρέπειαν ὅσον καὶ τὸν καταφανῆ χαρακτῆρα ἡγήτορος, ἀποτυπωμένα στὶς ἐπιβλητικὲς φυσιογνωμίες τους.

  Ἂν μία εἰκὼν φανερώνει περισσότερα ἀπὸ χίλιες λέξεις, ἀξίζει νὰ συγκρίνουμε τοὺς ὡς ἄνω ἡγήτορας μὲ κάποια ἐπηρμένα σημερινὰ παρῳδιακὰ κακέκτυπα ἡγητόρων.

  Ἤτοι, μία ἁπλῆ σύγκρισις τῶν εἰκόνων διαφόρων σημερινῶν τενεκέδων, ποὺ ὑποδύονται διαφόρους ὑψηλοὺς ἡγετικοὺς ῥόλους, μὲ αὐθεντικάς ἐνσωματώσεις τοιούτων ῥόλων κατὰ τὸ παρελθὸν, δύναται νὰ εἶναι πολὺ περισσότερον ἀκριβῶς διακριτικὴ καὶ διαφωτιστικὴ ἀπὸ τόμους ἀναλύσεων!

  Καὶ δύναται μὲν ἡ σύγκρισις νὰ εἶναι ὀδυνηρῶς συντριπτική, ὅμως δὲν θὰ βοηθοῦσε καὶ καθόλου, ἂν τὸ ῥίχναμε στὸν θρῆνο καὶ τὸ μοιρολόγι… Ἀντ᾿ αὐτοῦ μποροῦμε τοὐλάχιστον νὰ γελάσουμε, “θρήνου τὸδ᾿ ἀντίμολπον ἐντέμνοντες ἄκος”, ἐν εἴδει δηλαδὴ παυσιπόνου φαρμάκου μέσ᾿ στὸ μαῦρό μας τὸ χάλι – καθὼς εἶναι τοὐλάχιστον ὅλοι τους διασκεδαστικότατοι, ὀφείλουμε δὲ τοῦτο νὰ τοὺς τὸ ἀναγνωρίσουμε!

  Θαυμᾶστε, λοιπόν, ἀφ᾿ ἑνὸς τὸ ἄνθος τῆς Ἀρίας ἀνδρικότητος, ποὺ κάποτε προΐστατο ἐπαξίως σχηματισμῶν στρατῶν ἢ λαῶν, μὲ τὸ θλιβερὸν προλεταριᾶτον “ἡγητόρων” τοῦ σημερινοῦ γραικυλιστὰν ἀφ᾿ ἑτέρου, ποὺ συχνὰ ἐνθυμίζουν διαφυγόντας δραπέτας φρενοκομείου – … ἐπειδὴ ἴσως ἐκεῖ δὲν τοὺς τάιζαν καλά!

  Ἡ κωμικοτραγικὴ στρεβλότης τῆς καταστάσεως εἶναι ἀντίστοιχος αὐτῆς ποὺ συχνὰ συναντᾶται πέριξ καὶ κατὰ μικροτέραν κλίμακα, ὅπως ἐπὶ παραδείγματι κατὰ τὸ ἐπίπεδον τῶν δήμων. Χαρακτηριστικὴ ἦτο ἡ περίπτωσις δημάρχου τοῦ Πειραιῶς, τοῦ ὁποίου κυρία ἀπασχόλησις ἦτο ἡ καταλήστευσις τοῦ δημοσίου χρήματος καὶ περιουσίας, κατὰ τρόπον συχνὰ σχεδὸν διαφανῆ, τοιοῦτον δέ, ὥστε καὶ ὁ ὅρος “θράσος” ν᾿ ἀδυνατῇ τελείως νὰ περιγράψῃ. Καθὼς ἡ προσέγγισίς μου εἶναι πάντοτε πρωταρχικῶς φυλετική, κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν γλωσσικήν μας ἀδυναμίαν, ἡ φυσικὴ εἰκὼν τοῦ γλοιώδους ἐκείνου αὐθάδους ὑπανθρώπου, ποὺ ἀπαντοῦσε χαχανίζοντας σὲ ἐπώδυνες ἐρωτήσεις δημοσιογράφων περὶ τῶν πεπραγμένων του, τὰ ἔλεγεν ὅλα, χωρὶς λέξεις!

  Τέτοια, οὐσιωδῶς φυλετική, ἦταν ὅμως ἐπίσης κι ἡ ὀπτικὴ ἀντίληψις τῶν “παλιακῶν” ἀνθρώπων τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου: μπορεῖ νὰ μὴ εἶχαν καθόλου πάει στὸ σχολεῖο, ὅμως ἡ ματιά τους ἦταν πιὸ διεισδυτικὴ κι ἀπὸ ἀκτῖνες Χ! Διότι ἦσαν φυλετισταὶ ἐκ φύσεως καὶ ἐκ χαρίσματος.

  Ἔτσι, λοιπόν, ἀντὶ νὰ ὀδύρωμαι, ὅπως μᾶλλον καὶ “θὰ ἔπρεπε” λογικῶς, ποὺ καταντήσαμε ἕνας ἀστεῖος πλαδαρὸς τυπᾶκος μὲ τσιριχτὴ φωνὴ σὰν τὸν Καμμένο νὰ “προΐσταται” τῶν ἐνόπλων μας δυνάμεων, προαιροῦμαι νὰ στρέφω περισσότερον τὴν ματιά μου στὴν πλουσιοπάροχη κωμικὴ πλευρὰ τοῦ ζητήματος! Ἄλλως τε ὀφείλουμε καὶ νὰ σταθοῦμε ἐσωτερικῶς ὀρθοί, ἡ δὲ ἀνδρεία εἰρωνεία κι ὁ λακωνικὸς σαρκασμὸς ἀποτελοῦν μέγα στήριγμα τοῦ μαχητοῦ… – κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν φλύαρον μεγαλοαστικὸν ἐξυπνακιδισμὸν τῶν χασομέρηδων τῆς καφετέριας, διευκρινίζω.

  Παρακολουθῆστε, λοιπόν, εἰκονογραφημένην τὴν ἐξέλιξιν:

ΠΑΛΑΙΟΙ ΗΓΕΤΕΣ:

… καί τινες σύγχρονοι “ἡγέτες” καὶ “ἀρχηγοί”!

Ἡ “Χρυσῆ Αὐγὴ”, τὸ θέατρόν της…

  Ὅμως καὶ μέσα, ἀκόμη, στὸ παρδαλὸ πανδαιμόνιο παλιάτσων καὶ γελωτοποιῶν τοῦ γραικυλιστὰν πιστοποιῶ κάθε φορὰν ὅτι ἡ εὐχαρίστως ὑπὸ τῶν ΜΜΕ παρουσιαζομένη ὡς … “ναζιστικὴ” ἐπιθεωρησιακὴ παρῳδία τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς” εἶναι μακρὰν πρωταθλήτρια, ἐκτὸς σοβαροῦ ἀνταγωνισμοῦ.

  Πολλοὶ πέφτουν στὴν παγίδα τοῦ “ἐλαχίστου κακοῦ” – ἤτοι, “δυοῖν κακοῖν (: ἐκ δύο κακῶν), τὸ μὴ χεῖρον βέλτιστον”: τοῦτο ὅμως σημαίνει ἀκριβῶς τὴν προαναφερθεῖσαν λογικὴν τοῦ Τσίρκου – ἥτις, πάντως, εἶναι ἀδιέξοδος!

 Ἀναλαμβάνοντες ὅμως τὴν παραδοσιακὴν ἡλιακὴν φυλετικὴν ὀπτικὴν, ὑπείκοντες καὶ εἰς τὸ ἡρακλείτειον “ὀφθαλμοὶ γὰρ τῶν ὤτων ἀκριβέστεροι μάρτυρες”, πιστοποιοῦμεν εὐθὺς καὶ μετ᾿ ἐμφανεστάτης βεβαιότητος ὅτι, ἐν προκειμένῳ, ἐκ τῶν δύο κακῶν, τὸ (ὑποτιθέμενον) μὴ χεῖρον, … χοίριστον!!!

  Εὐνοεῖται, ὅμως, τὰ μέγιστα ἐκ τοῦ γενικοῦ ἐκβαρβαρισμοῦ κι εὐτελισμοῦ τὸ Τσίρκον τῆς “ΧΑ”, καθὼς ἡ τοιαύτη ὀπτικὴ εἶναι πολὺ μακρινὴ διὰ τοὺς αἰσθητικοὺς καὶ πνευματικοὺς προλεταρίους τῆς δημοκρατικῆς μας ἐποχῆς: “κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων”!

  Πρόκειται, ἄλλως τε, περὶ ἐξόχως θλιβερᾶς ἱστορίας – πού, ὅμως, προσφέρει ἀφ᾿ ἑτέρου εἰς τὸ φιλοθεᾶμον κοινὸν ἐν ἀφθονίᾳ καὶ ὑλικὸν διασκεδάσεως ἐκ τῶν ἀνεξαντλήτων της φαιδρῶν ὄψεων! Θέλω δὲ νὰ διαμαρτυρηθῶ ἐντόνως ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ γιὰ τὴν κατάφωρη καὶ ἀντιαξιοκρατικὴ ἀδικία ἐντὸς τοῦ ἀκαταγωνίστου αὐτοῦ τσίρκου τῶν τσίρκων:

  Διαμαρτύρομαι, λοιπόν, ἐντονώτατα διότι ἔκοψαν τὸν προσφιλῆ μου τηλεοπτικὸν ἀστέρα τῆς “Χ.Α.”, τὴν … θεϊκὴν Οὐρανίαν Μιχαλολιάκου! Μὰ γιατὶ ἐπὶ τέλους; Δὲν εἶναι θέμα οἰκογενειοκρατίας, τόσον καιρὸ πείραζε τίποτε; Ποῦ ἀλλοῦ θὰ βροῦμε τέτοια διασκέδασι τὰ δύσκολα καὶ πληκτικὰ χειμωνιάτικα βράδυα; Παρακαλῶ τοὺς ἀναγνώστας νὰ κατακλύσουν τὴν πεφωτισμένην ἡγεσίαν τῆς “Χ.Α.” μὲ βροχὴν ἐπιστολῶν διαμαρτυρίας, ὥστε νὰ ξανασκεφθοῦν τὴν κατάφωρη αὐτὴν ἀδικία γιὰ τὴν τόσο χαριτωμένη, καλόκαρδη, μορφωμένη, καλλιεργημένη καὶ συμπαθητικὴ κοπελίτσα… Ἐφ᾿ ὅσον καὶ σεῖς συμφωνῆτε μαζί μου, γρᾶψτέ τους λοιπὸν ὅτι ἔχει ἀφήσει πίσω της ἕνα μεγάλο κενόν, ὄχι μόνον γιὰ τὶς ἀνάγκες … “διαφωτίσεως” τῶν λοβοτομημένων ὑποτακτικῶν, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς πιεστικὲς ἀνάγκες διασκεδάσεως ἡμῶν τῶν ὑπολοίπων!

  Ἔτσι μπῆκα κατ᾿ εὐθεῖαν στὸν στενὸ “ἡγετικὸ” πυρῆνα τῆς “Χ.Α.”…

  Δράττομαι ἐδῶ τῆς εὐκαιρίας γιὰ νὰ ἐπισημάνω καὶ κάτι, συναφὲς μιᾶς γενικωτέρας παρανοήσεως, ποὺ ἔτσι ἀφορᾷ ὄχι μόνον εἰς τὴν “Χ.Α.”, ἀλλὰ πάρα πολλούς, ποὺ περίεργα κίνητρα καὶ θεμελιώδεις παρανοήσεις τοὺς ὁδήγησαν, ὡς οὐκ ἔδει, στὸν λεγόμενο “χῶρο” – μίαν ἐξόχως ἁμαρτωλὴν καὶ συγκεχυμένην ἔννοιαν, ἄλλως τε! Ἀποφεύγω συνήθως νὰ ὁμιλῶ τόσον περὶ τοῦ “χώρου”, ὅσον καί, εἰδικώτερον, περὶ “Χ.Α.”. Διότι, μὴ γελιέστε, δὲν ἔχω ἀκόμη παρὰ τελείως ἀκροθιγῶς ὁμιλήσει περὶ “Χ.Α.”.

  Ὑπάρχουν, λοιπόν, δυστυχῶς πολλοὶ συμπλεγματικοὶ τυπᾶκοι πού, πέφτοντας κατ᾿ ἀρχὴν θύματα τῆς ἀρνητικῆς διαβολοπροπαγάνδας τοῦ Ἐχθροῦ, νομίζουν πὼς τὸ νὰ εἶναι κανεὶς ἐθνικοσοσιαλιστὴς σημαίνει τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς … κακίας!

  Τὸ ὅτι ὡς ἐθνοκοινοτισταὶ ἀναγνωρίζουμε τὴν κοσμικὴν καὶ φυσικὴν πραγματικότητα τοῦ καθολικοῦ πολέμου καὶ τὴν ἀνάγκην ἐγρηγόρσεως καὶ μαχιμότητος, μόνον διὰ μικρόνοας ἡμι-ἠλιθίους μπορεῖ νὰ μεταφρασθῇ κατὰ τὸν ὡς ἄνω τρόπον.

  Ἀπεναντίας οἱ ἐχθροί μας, ἐμφανιζόμενοι ὡς ἄγγελοι τοῦ ἐλέους καὶ κήρυκες τοῦ εἰρηνισμοῦ καὶ τῆς καθολικῆς ἀγάπης, ὑποκρύπτουν στὴν πραγματικότητα τόσον ἀβυσσαλέον καὶ τελείως ὑπάνθρωπον μῖσος κάτω ἀπὸ τὸν ἀπατηλόν τους μανδύα καὶ τὰ εἰρηνιστικὰ προσχήματα, ποὺ μόνον τοὺς χρησιμεύουν εἰς τὸ νὰ πείθουν τὰ ἀφελῆ των θύματα (Γκόιμ) νὰ παραδοθοῦν ἀμαχητὶ καὶ ἠλιθίως, μετὰ μακαρίας εὐχαριστήσεως, εἰς τὴν πλημμύραν τῶν γλοιωδῶν ἀγαπησιάρικων κηρυγμάτων τους.

  Ἀπὸ τὴν λεπίδα καὶ τὴν φωτιὰ τῶν ὀριενταλικῶν φονταμενταλιστῶν τῆς “ἀγάπης τοῦ Ἰησοῦ” ὣς τοὺς ἀφρισμένους “προασπιστὰς τοῦ πολιτισμοῦ ἀπὸ τὴν φασιστικὴν βαρβαρότητα” W. Churchill, Ilya Ehrenburg, H. Morgentau, B. Roosevelt, D. Eisenhower – κι ὣς τὸν μεγάλον “ἀνθρωπιστὴ” καὶ δόλιον κήρυκα τῆς πλέριας “ἀγάπης” G. Soros, ποὺ προμηθεύει τὰ στίφη τῶν βαρβάρων τῆς Μέσης Ἀνατολῆς μὲ τευχίδια-ὁδηγοὺς γιὰ τὴν πορείαν τους/εἰσβολὴν πρὸς τὴν καρδιὰ τῆς Εὐρώπης (πρβλ. http://www.hungarianambiance.com/2015/09/george-soross-open-society-foundation.html καὶ http://journal-neo.org/2015/12/18/soros-plays-both-ends-in-syria-refugee-chaos/), συνεχίζεται μία οὐσιαστικῶς ταὐτόσημος κεντρικὴ γραμμή, ὑπόκειται δ᾿ ὅλων ἡ ἴδια μετημφιεσμένη διαβολικὴ δολιότης καὶ περίπου οἱ ἴδιες κούφιες καὶ ψεύτικες ἐπικλήσεις ὡς κοινὸς παρονομαστής. Ἀνίδεοι καὶ ἀφελεῖς, συνήθως καλῆς πίστεως, ἀποτελοῦν τὰ πρῶτα ὑποψήφια θύματα τοιαύτης διαβολικῆς προπαγάνδας – ἀλλὰ δὲν εἶναι οἱ μόνοι ὑποψήφιοι:

  Διότι χοντράνθρωποι καὶ μικρόνοες συμπλεγματικοὶ δύνανται μέσα στὰ ὑπαρξιακά τους καὶ ψυχικὰ ἀδιέξοδα βεβαίως ἐπίσης νὰ πέσουν θύματα τῆς συστημικῆς αὐτῆς προπαγάνδας, ἥτις ἄλλως τε ἐπαναλαμβάνεται καὶ ἀντιλαλεῖται ὑφ᾿ ὅλων τῶν ἀμετρήτων ἀνόων καὶ ἀβούλων ἀνδρεικέλων κι ἐξαρτημάτων τοῦ Συστήματος “στὴν διαπασῶν”, τοιουτοτρόπως δ᾿ ἐγκαθίστανται τοιαῦτα ψεύδη καὶ τοιαῦται χονδροειδεῖς παραποιήσεις ὡς “προφανεῖς ἀλήθειαι”, ἀφοῦ “ὅλοι αὐτὸ λένε”!

  Ἔτσι ἔχουμε συχνὰ δεῖ, ἰδίως ἡμεῖς οἱ παλαιότεροι, νοητικῶς διαταραγμένα ἄτομα “τοῦ χώρου”, ἔμφορτα ἐπίσης ἐμφύτου κακίας καὶ ἀσυμμέτρου ἐπιθετικότητος (μάλιστα δ᾿ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς συνήθως), πού, ἐκλαβόντες τὴν προπαγανδιστικὴν περὶ ἡμῶν καὶ τῶν Ἰδεῶν μας παραποίησιν ὑπὸ τοῦ Ἐχθροῦ ὡς ἀληθῶς ἔγκυρον, ἐθεώρησαν ὅτι “προφανῶς” ἐντὸς “τοῦ χώρου” εὑρίσκεται τὸ φυσικὸν πλαίσιον ἐκδιπλώσεως τῆς ἰδίας των σκατοψυχίας καὶ συμπλεγματικότητος!

  Καὶ ὄχι μόνον διεισέδυσαν τοιοῦτοι χρυσοκάνθαρες, φύσει ἀνίκανοι νὰ ξεχωρίσουν ἄχυρον ἀπὸ χρυσάφι (ὁ Ἡράκλειτος ἔλεγεν “ὄνους σύρματ᾿ ἂν ἑλέσθαι ἢ χρυσόν”, δηλ. οἱ ὄνοι προτιμοῦν τὰ ἄχυρα ἀπὸ τὸ χρυσάφι), παρὰ καὶ ἔπεισαν βαθμηδὸν ἄλλους, νεωτέρους, καὶ τοὺς μετέφεραν τὴν ἰδικήν των ὀπτικήν, ἔστω κι ἂν ἐκείνων ἡ φύσις καὶ τὰ κίνητρα ἦσαν ἀρχικῶς ἀγαθά. Τοῦτο ἐδημιούργησε φαύλους κύκλους, τοὺς ὁποίους ἰδιαιτέρως συγκεκριμένα περιβάλλοντα ἐκαλλιέργησαν, προώθησαν καὶ ἐνίσχυσαν πρὸς δημιουργίαν μιᾶς μαύρης δίνης/ὀπῆς, μέχρι παντελοῦς ἐκφυλισμοῦ καὶ ἀφομοιώσεως ἢ ἀποκλεισμοῦ καὶ ἐκδιώξεως σχεδὸν πάσης ἀνωτέρας καὶ εὐγενοῦς ποιότητος ἐκ τῶν τάξεών των – πλὴν πολὺ νέων καὶ ἀδαῶν.

  Τοῦτο προσφέρει διὰ τὸ Σύστημα καὶ τοὺς κολαούζους του ἀληθὲς χρυσωρυχεῖον ἐντάσεως καὶ “πανηγυρικῆς ἐπιβεβαιώσεως” τῆς ὅλης του διαβολικῆς προπαγάνδας, πέραν τοῦ ἐλπιζομένου! Ἔτσι τὸ Σύστημα ἐντείνει εἰς φρενήρη ἐπίπεδα τὴν κατὰ τῶν ἐθνοφυλετικῶν μας ἰδεωδῶν ἀρνητικὴν καὶ διαστρεβλωτικὴν προπαγάνδα, ἡ ὁποία καθίσταται οὕτω “μασημένη τροφὴ” διὰ τὰ τρωκτικὰ τῆς δημοσιογραφικῆς σταδιοδρομίας, καθὼς δύνανται νὰ ἔχουν πλέον ἀφετηρίαν ὄχι μόνον μίαν ὅλως διαστρεβλωτικὴν προπαγανδιστικὴν παρουσίασιν τοῦ σχετικοῦ ἱστορικοῦ παρελθόντος, καθὼς συνηθίζουν, ἀλλά πλέον κυρίως τὰ ἁπτὰ καὶ καταδείξιμα σύγχρονα δείγματα ὑποτιθεμένων φορέων ἐθνοφυλετικῶν ἰδεωδῶν, καθ᾿ ἃ τοὐλάχιστον ἐκεῖνα μέχρι προσφάτως ἐβαυκαλίζοντο, ἔστω κι ἂν ἔκτοτε τὰ ἔχουν δημοσίως ὄχι μόνον ἀπορρίψει καὶ ἀπαρνηθῆ, ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ ἔχουν ἀρνηθῆ ἀναισχυντότατα ὅτι εἶχον ποτὲ οὐσιαστικὴν σχέσιν μὲ αὐτά.

  Τὰ τοιαῦτα ἄτομα καὶ “ἡγήτορες”, ποὺ χρησιμεύουν ὡς τέλειοι ἀποδιοπομπαῖοι τράγοι τῆς συστημικῆς προπαγάνδας, ἐπειδὴ δῆθεν ἐκπροσωποῦν κάτι ἀνώτερο, εἶναι τόσον εἰθισμένοι εἰς τὸ ψεύδεσθαι, ὥστε μόνον ψευδόμενοι δύνανται ἐνίοτε νὰ εἴπουν κατὰ λάθος κάποιαν ἀλήθεια!

  Ψευδόμενοι, λοιπόν, ἐπανελάμβαναν κάποτε, προτοῦ ἀλλάξουν μάσκαν, κάποιες ἀλήθειες – πού, ὅμως, ἀπὸ τὰ χείλη τους ἐκφερόμενες δὲν ἦσαν ἀλήθειες ἀλλὰ ὑπαρξιακὰ ψεύδη, καθὼς οὔτε τοὺς ἐξέφραζαν καθόλου καὶ οὔτε τὰ ἐπίστευαν ποτὲ κατ᾿ οὐσίαν.

  Ἐπίσης ἄρνησις ἀρνήσεως κατάφασις – καὶ ψεῦδος ψεύδους δύναται νὰ ἠχῇ ὡς ἀλήθεια, χωρὶς ὅμως ποτὲ νὰ εἶναι, κατὰ τὴν ἰδικήν μας ἀρχαϊκὴν ὀντολογίαν.

  Οὕτω λοιπὸν καὶ οἱ τοιοῦτοι ψευτο- “ἀπ᾿ ὅλα”, ψευδόμενοι καὶ ὀμνύοντες πὼς ποτὲ δὲν διεκήρυξαν πραγματικῶς ἢ ἐπίστευσαν εἰς τὸν ἐθνικοσοσιαλισμόν, φαινομενικῶς μὲν ψεύδονται, ὅπως εἶναι ἄλλως τε μόνον ἱκανὴ νὰ κάνῃ ἡ γλῶσσά των καὶ ἡ ψυχή των, ψευδόμενοι ὅμως ἐδῶ ὁμιλοῦν κατὰ λάθος ἀληθῶς, ἴσως διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν ζωήν των!

  Ἐπίσης ὁ χοντροκομμένος τους ἐγκέφαλος ἀδυνατεῖ ἐκ φύσεως νὰ διακρίνῃ λεπτὰς διαφοράς· κατὰ τοῦτο εἶναι μερικῶς δικαιολογημένοι, διότι οἱ νόμοι τῆς βιολογίας εἶναι ἄτεγκτοι καὶ ἀδήριτοι.

  Ἔτσι, λοιπόν, ἐκλαμβάνουν τὴν ὑπὸ τοῦ Συστήματος προφανῆ ἀξιοποίησιν τῆς μοναδικῆς καὶ θαυμασίας εὐκαιρίας ποὺ τοῦ παρέχουν, νὰ ταὐτίσῃ τὸν ἐθνοφυλετισμὸν μὲ τὴν … κακομουτσουνιάν (!!!), τὴν ἀποκρουστικότητα, τὴν ἀμβλύνοιαν, τὴν ὑποκοσμιακὴν ἐγκληματικότητα, τὴν φαυλοκρατίαν καὶ οἰκογενειοκρατίαν καὶ οὕτω καθ᾿ ἑξῆς ὡς διώξεις των λόγῳ τῶν “ἰδεῶν” τους!

  Κατ᾿ ἀρχὴν εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ εἰς τοὺς κεντρικούς, τοὺς ὁποίους γνωρίζω καλῶς καὶ ἐκ τοῦ σύνεγγυς, δὲν ἐμφοροῦνται οὗτοι ἀληθῶς ὑπὸ καμμιᾶς ἀληθοῦς Ἰδέας, ἐξαιρέσει μόνον ἴσως ἐμμόνων ἰδεῶν καὶ τῆς μεγάλης περὶ τοῦ ἑαυτοῦ των “ἰδέας”… Κατὰ δὲ τὰ λοιπά, εἶναι πράγματι ἀληθὲς ὅτι ἔχουν γίνει ἀντικείμενα διωγμοῦ ἐκ μέρους τοῦ κεντρικοῦ Συστήματος, τοῦ ὁποίου οἱ ἴδιοι δὲν ἀποτελοῦν παρὰ ἐξάρτημα εἰδικοῦ σκοποῦ, ἐπειδὴ ἀκριβῶς τὸ Σύστημα θέλει πράγματι νὰ πλήξῃ τὰς Ἰδέας τὰς ὁποίας ἐνίοτε ἐν σπαράγμασι καὶ ὅλως ἀναξίως ἐπικαλοῦνται: Διότι τὸ Σύστημα δολιώτατα ηὐνόησε καὶ κατὰ μέγα ἐπίσης ἐσκηνοθέτησε τὴν εἰς τὰ συγκεκριμένα “περίεργα” (…) πρόσωπα προσωποποίησιν στοιχείων τῶν ἰδεῶν μας, καθὼς τοιουτοτρόπως αἱ Ἰδέαι μας αὐτομάτως καθίστανται “εὔκολος στόχος”, δυσφημίζονται δὲ ἀποτελεσματικῶς διασυρόμεναι εἰς τὸν βοῦρκον ποιοτήτων καὶ ἰδιοτήτων, ποὺ στὴν πραγματικότητα εἶναι ἀντιδιαμετρικὲς αὐτῶν τῶν ἰδίων!

  Ἡ χονδροειδὴς αὕτη παρανόησις ἐπιτείνει ἔτι περαιτέρω τὸ περίεργον διπολικὸν μεῖγμα συμπλεγμάτων κατωτερότητος καὶ ψυχωσικῆς μεγαλομανίας ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ἰδιοκτησίαν τῆς ἐπιχειρήσεως.

  Βεβαίως κάπου ἐδῶ τὸ Σύστημα παίζει μὲ τὴν φωτιά, διότι ἔχει διαγνώσει ὅτι κάτι ἔχει ἀρχίσει νὰ σαλεύῃ ἐπικινδύνως εἰς τὸ συλλογικὸν ὑποσυνείδητον τῶν Ἑλλήνων, τὸ δὲ παιχνίδι μὲ πραγματικὲς ἐνέργειες ὑψηλῆς τάσεως ἐνέχει πάντα κίνδυνον ἀπροβλέπτου βραχυκυκλώματος, μὲ πιθανῶς ἀνεξελέγκτους συνεπείας. Ὅμως τὸ Σύστημα εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ὑποχρεωμένον ν᾿ ἀναλάβῃ αὐτὸ τὸ ρίσκο, διότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΚΑΨῌ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣῌ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ!!! Δὲν μπορεῖ νὰ συνεχίσῃ τὴν εἰς τὰ προηγούμενα, καίτοι λίαν ὑψηλά, ὅμως ἀνεπαρκῆ ἐν ὄψει τῶν ἐπικαίρων ἀκραίων καταστάσεων ἐπίπεδα καταπολέμησίν των. Διότι καθὼς καταρρέουν ΟΛΑ τὰ ψεύτικα εἴδωλα τῶν μαρξιστοφιλελευθέρων προφητῶν ἐν τῇ πράξει καὶ ἐν μέσῳ τῆς ἀπολύτου καὶ ἀδιεξόδου δυστυχίας, ὅπου ἔχουν ὁδηγήσει τὸν λαόν, τὰ ἰδεώδη μας καθίστανται, παρ᾿ ὅλον τὸν ἐκφυλισμὸν καὶ τὴν γιγαντιαίαν πλῦσιν ἐγκεφάλων, ὁλονὲν σαφέστερον ἡ μόνη διέξοδος καὶ ἐπιλογή.

  Μπορεῖ, λοιπόν, ἡ ἐπιχείρησις “Χ.Α.” ν᾿ ἀποτελῇ τὴν γνωστὴν οἰκογενειακὴν ἰδιοκτησίαν, ὅμως τὸ Σύστημα εἶναι ὁ “κύριος μέτοχος” τῶν “ἠθικῶν μετοχῶν” τοῦ Τσίρκου “Χ.Α.”: Ὅσῳ κι ἂν αὐτὰ τὰ δύο εἶναι ἀλληλένδετα, εἶναι ὅμως τελείως διακριτά.

… – καὶ ἡ ἐκδήλωσις τῶν Ἰμίων.

  Παρηκολούθησα τὸ βίντεο τῶν ὁμιλιῶν (https://www.youtube.com/watch?v=986bp_Y2UQY) τῆς ἐκδηλώσεως τῶν Ἰμίων. Ἔχοντας ἕνα ἱστορικὸ κεντρικοῦ ῥόλου σ᾿ αὐτὴν τὴν ἐκδήλωσιν κατὰ τὰ ἔτη 1998-2001, γνωστοῦ εἰς τοὺς παλαιούς, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν θὰ ἀναφερθῶ ἐδῶ, δικαιοῦμαι καὶ νὰ τὴν σχολιάσω, ὄχι ἐκ τῆς συνήθους βεβαίως πλευρᾶς, ἐκ τῆς ὁποίας συνήθως ἀσκεῖται κριτικὴ ἀλλ᾿, ἀπεναντίας, ἐκ τῆς διαμετρικῶς ἀντιθέτου.

  Δὲν εἶμαι οὔτε μονολιθικὸς οὔτε μονοδιάστατος ἢ φανατικός, δὲν ὑπῆρξα ποτὲ τέτοιος. Γνωρίζω ὅτι πολλοὶ βλέπουν τὴν “Χ.Α.” ὡς “διέξοδον”, ἀκόμη κι ἂν νοιώθουν ὅτι ἐκ λόγων ἐνδογενῶν καὶ ὑπαρξιακῶν της ἀνεπαρκειῶν καὶ κατὰ τρόπον κραυγαλέως προφανῆ, ἡ ὑποτιθεμένη “διέξοδος” γράφει ἐπάνω στὰ κούτελα τῶν ἀρχιπαλιάτσων της: “ΑΔΙΕΞΟΔΟΝ!”

  Ὅμως καθ᾿ ὃν ἀκριβῶς τρόπον βλέπω τὴν μετωπιαίαν ἐπιγραφὴν ἐπὶ τῆς “κλίκας”, τῆς ὁποίας γνωρίζομεν καλῶς ὅτι ἡ “ΧΑ” ἀποτελεῖ κυριολεκτικῶς ἰδιοκτησίαν, ὁμοίως ἐδῶ κι ἐκεῖ βλέπω κάποιες ματιὲς καθαρές, ἀκούω δὲ καὶ κάποιες ἐλάχιστες αὐθεντικὲς φωνές, ποὺ δὲν προσπαθοῦν νὰ ὑποκαταστήσουν τὴν ἐλλείπουσα ἐσωτερικὴ φλόγα μὲ τὴν ἐντὸς ἀνακοχλάζουσα ὑπάνθρωπη λύσσα καὶ ὑστερία, ἀλλὰ ἀναβλύζουν ὡς ἠφαίστεια ἀπὸ τὴν αὐθεντικὴ καὶ μάχιμη φλόγα τῆς καρδιᾶς.

  Ἔχουν δεῖ πολλοὺς τὰ μάτια μου κι ἀκούσει τ᾿ αὐτιά μου στὸ διάβα πολυετῶν ἀγώνων καὶ στὴν ἑστία μέσα τῆς φωτιᾶς, ξεχωρίζω δὲ αὐτομάτως τὴν καπηλεία ἀπὸ τὸ αὐθεντικό, τὴν στριγγιὰ μανία καὶ τὰ θεατρικὰ καμώματα τοῦ ψυχικῶς βεβαρυμένου συμπλεγματικοῦ ἀπὸ τὴν αὐθεντικήν, ἀνεπιτήδευτη καὶ στεντορεία φωνὴ τῆς καρδιᾶς, ὀσμίζομαι δὲ ὁμοίως τὰ φούμαρα, τὴν κομπορρήμονα ἐπίδειξι ψευτο-μαχιμότητος τοῦ θλιβεροῦ παρενδυσίου ἀπὸ τὸν ἀνεπιτήδευτο κι ἑτοιμοπόλεμο ἀνδρισμό, τὴν δυσῳδία τῆς ἀνθοστολισμένης καὶ πολυλιβανισμένης πτωμαΐνης ἀπὸ τὸν πυρίπνου αἰθέρα τοῦ μαχητοῦ, τὸ γουρλωμένο λαίμαργο μάτι τοῦ ὑπανθρώπου ἀπὸ τὴν ἀκτινοβόλο ματιὰ ποὔχει μέσα της τὴν φωτιὰ τῆς καρδιᾶς καί, ἐνίοτε ἀκόμη, καὶ τοῦ πνεύματος.

  Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὀφείλω νὰ καταγράψω ἐντίμως καὶ παραδεχθῶ τὰ ὅσα ψήγματα θετικότητος μπορεῖ νὰ εὑρίσκωνται ἀκόμη ἐγκλωβισμένα εἰς τὸ κλαυσιγελικῆς συνθέσεως τσίρκον τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς”.

  Νὰ γράψω εὐθαρσῶς ὅτι ναί, εἶδα κάποια φωτεινὰ πρόσωπα καὶ κάποια καθαρὰ βλέμματα νέων – καὶ χάρηκα κατάβαθα γι᾿ αὐτό.

  Κοντὰ στὴν ψυχοπλακωτικὴ κακομουτσουνιὰ καὶ τὰ μεγαλεπηβόλου συλλήψεως ἀλλὰ συνήθως κωμικῆς ἀπολήξεως ῥητορικὰ καμώματα κακῶν ἢ καὶ καλῶν θεατρίνων, εἶδα καὶ κάποια στοιχεῖα αὐθεντικότητος ἐγκλωβισμένα ἐκεῖ μέσα, νὰ προσπαθοῦν ἀπελπισμένα νὰ πείσουν τοὺς ἄλλους ἀλλὰ πρὸ παντὸς τὸν ἑαυτό τους ὅτι ἐκεῖ μέσα διεξάγουν τὸν ἀγῶνα τὸν καλόν, ὅπως ἐντίμως καὶ πράγματι ἐπιθυμοῦν.

  Τὸ νόθον ἔχει πάντοτε ἀνάγκην κάποιων δόσεων αὐθεντικότητος διὰ τὴν ἀποτελεσματικὴν ἐκπλήρωσιν τοῦ ῥόλου του. Ἄλλως ἡ ἀποτελεσματικότης καὶ ἡ ἀντοχή του εἰς τὸν ῥόλον του, ὅπως προηγουμένως τὸν περιέγραψα, θὰ ἦσαν πολὺ περιωρισμένα. Ὅταν ὅμως τὸ αὐθεντικὸν ἀρχἰσῃ, πράγματι, νὰ γίνεται ἀπειλητικὸν διὰ τὴν κεντρικὴν νοθείαν, τότε κατὰ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλον τρόπον τὸ “ξεφορτώνονται” οἱ κεντρικοὶ θιασάρχαι, ἰδίως μάλιστα ὅταν συμβαίνῃ νὰ ὑπάρχῃ καὶ αὐθεντικῶς “ἡγεμονικόν”, κατὰ Πλάτωνα νοούμενον, εἰς τὴν ἑκάστοτε ἀναθάλλουσαν αὐθεντικότητα.

  Ἡ θλιβερὰ καὶ ἄγνωστος διὰ τοὺς ὀπαδούς της ἱστορία τῆς “ΧΑ” εἶναι εἰκονογραφημένη μὲ τὴν ὑπογείαν καὶ καθαρῶς μεσανατολικοῦ/ἀθιγγανικοῦ χαρακτῆρος ἀδιστάκτως θρασεῖαν καὶ εὑρηματικὴν κατασπίλωσιν καὶ διαπόμπευσιν τῶν παλαιῶν της ἰσχυρῶν ἐρεισμάτων αὐθεντικότητος. Οἱ ὀλίγιστοι ἐκ τῶν νεωτέρων (: μετὰ τὸ 2001 ἐμφανισθέντων, καὶ τοὺς ὁποίους, ἄρα, δὲν γνωρίζω προσωπικῶς), ποὺ μπορεῖ νὰ διαφυλάσσουν ἀκόμη κάποιαν αὐθεντικότητα ἀκόμη καὶ ἐντὸς τοῦ λάκκου τῶν δηλητηριωδῶν ὄφεων, θὰ ἐγνώριζαν, ἂν εἶχαν φροντίσει, ὅτι ἡ μοῖρά τους εἶναι περίπου προδιαγεγραμμένη. Φοβοῦμαι ὅτι κι αὐτοὶ θὰ γευθοῦν τελικῶς τὸν ἀθιγγανώδη ἰὸν τῶν ἰοβόλων…

  Πρὸς τὸ παρὸν εὑρίσκονται κι αὐτοὶ εἰς τὴν φᾶσιν ἑνὸς ἐσωτερικοῦ συμβιβασμοῦ καὶ καταφιμώσεως τῶν ἡλιακῶν τους αἰσθητηρίων, ἐν ὄψει τῆς “πραγματικότητος”, αὐτῶν δηλαδὴ ποὺ ᾿μπρὸς στὰ θολά τους μάτια διαγράφονται ὡς ἀναπόφευκτα δεδομένα καὶ ἀναγκαῖα κακά.

  Πρόκειται γιὰ νοητικά, τοὐλάχιστον, ὀλισθήματα καὶ ὑπαρξιακὲς αὐταπάτες. Ὁ Δρόμος εἶναι μακρύς – καὶ λίαν ἀνωφερής. Στὸ χωριό μου λένε ὅτι “μὲ πορδὲς δὲν βάφονται αὐγά” – οὔτε ἀκόμη … ἐπιχρυσώνονται. Τὸ ὑποσυνείδητο φίλων κι ἐχθρῶν ἀντιλαμβάνεται πολὺ περισσότερα αὐτῶν ποὺ διαβαίνουν τὸ κατῶφλι τῆς συνειδητότητος, κι ἀκόμη περισσότερα αύτῶν ποὺ ἐκφράζονται. Αὐτὰ ποὺ ἐδῶ γράφω εἶναι ἀκριβῶς τόσον “ἀποκαλυπτικά”, ὅσον εἶναι προφανῆ – ἔστω καὶ ἀνομολόγητα!

  Ἐμφανῆ στοιχεῖα αὐθεντικότητος ἀνεγνώρισα, λοιπόν, καὶ εἰς ἕνα τῶν κεντρικῶν ὁμιλητῶν. Χωρὶς νὰ διαθέτῃ οὔτε πτυχία οὔτε βαθειὲς διαπλοκὲς στὸ Σύστημα καὶ τούς, κρυφοὺς καὶ φανερούς, μηχανισμούς του, μπορῶ ξεκάθαρα νὰ διακρίνω τὸν αὐθεντικόν του πυρῆνα· νὰ ἀποφανθῶ μετὰ βεβαιότητος ὅτι δὲν εἶναι οὔτε θεατρῖνος, οὔτε καθυστερημένος, οὔτε τραβεστί. Γι᾿ αὐτὸ καὶ φαντάζει τραγικὰ ὡς ξένον σῶμα ἐκεί μέσα…

  Ὅμως ἔχει φτιάξει κι αὐτὸς ἕνα κέλυφος αὐταπατῶν, ἐπιλέγων νὰ μὴ πολυσκέφτεται αὐτὰ στὰ ὁποῖα ὁ αὐθεντικός του ἑαυτὸς ὁπωσδήποτε θὰ ἀντιδρᾷ μετ᾿ ὀργῆς καὶ βδελυγμίας, ὥστε νὰ δύναται νὰ συνεχίζῃ… Ἡ ἀδράνεια καὶ ἡ κεκτημένη ταχύτης ὑπερβαίνονται πολὺ δύσκολα· εἶναι, δυστυχῶς, ἡ ἐντροπιακὴ φύσις τοῦ ἀνθρώπου.

  Εἶδα καὶ μιὰ πολὺ πρόσφατόν του συνέντευξιν, ὅπου ἐμφανῶς ἀποτυπώνονται οἱ ἡμι-ἠθελημένες αὐταπάτες τῶν καλοπροαιρέτων καὶ αὐθεντικῶν στοιχείων ποὺ τὸ Τσίρκον ἐκμεταλλεύεται· ἰδοὺ ἀπόσπασμα:

  “Κάποιοι λένε ότι η Χρυσή Αυγή διογκώθηκε απότομα, σαν πολιτική δύναμη και δεν κατάφερε να το διαχειριστεί όλο αυτό. Τι πιστεύετε;

  Γ.Λ.: Δεν ήταν η δική μας δουλειά να διαχειριστούμε τον κόσμο! Κανένας φορέας, κανένα κόμμα δεν μπαίνει στη διαδικασία να κάνει “κατήχηση” στον κόσμο του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με εμάς.”

  Ὄχι ἀγαπητέ, κάνεις τεράστιον λάθος!

  Κατ᾿ ἀρχὴν ὅλα τὰ κόμματα συμβάλλουν ἀποφασιστικῶς εἰς τὴν διαμόρφωσιν ἤθους τοῦ λαοῦ καί, εἰδικώτερον τῶν ὀπαδῶν τους! Ἐν προκειμένῳ, βεβαίως, αὐτὸ σημαίνει ὅτι συντελοῦν σημαντικῶς εἰς τὴν διάβρωσιν ἤθους καὶ χαρακτῆρος, εἰς τὴν ὁλικὴν καὶ ἀπελπιστικὴν διαφθορὰν τοῦ ὄχλου. Θὰ ἀναφέρω 2 μόνον παραδείγματα:

  Ὅταν ὁ μανιοκαταθλιπτικός (ΚΑΙ ἐκεῖνος!…) ἀπατεὼν ὀλκῆς Ἀνδρέας Παπανδρέου ἠναγκάσθη νὰ ὁμιλήσῃ περί τινων τῶν ἀπυθμένων καὶ ἀναριθμήτων σκανδάλων τοῦ πρασίνου σκώληκος ποὺ τότε εἶχεν προσβάλει τὸν δημόσιον βίον λέγων περὶ στενοῦ του συνεργάτου, “ἐν τάξει, εἴπαμε νὰ κάνῃ ἕνα δωράκι στὸν ἑαυτό του ἀλλὰ ὄχι καὶ μισὸ δισεκατομμύριο”, τότε ἄνοιγε τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου! Τότε ἔκανε καὶ τοὺς τελευταίους έντίμους κατόχους θέσεων, κάθε τάξεως, ἀπὸ ὑπουργῶν μέχρι κοινοταρχῶν καὶ ἐφοριακῶν ὑπαλλήλων ἢ ἰατρῶν, νὰ αἰσθανθοῦν ὅτι … “ὁ κόσμος γυρίζει” κι αὐτοὶ πρέπει ἐπίσης νὰ … προλάβουν, διότι θὰ εἶναι “κορόιδα” ἂν δὲν “βουτήξουν τὸ δάχτυλο στὸ μέλι”, ἀκόμη δὲ καλλίτερα, ἂν δὲν κάνουν μακροβοῦτι στὸ μέλι. Ταὐτοχρόνως βεβαίως ἐπεδόθη καὶ εἰς τὴν “πολιτικὴν” τοῦ “πᾶρτε κόσμε”, μὲ δανεικὰ βεβαίως, εἰς τὴν ὁποίαν “πολιτικὴν” ὁ διάδοχός του Κ. Μητσοτάκης ἀπεδείχθη ἀκόμη καλλίτερος, παρὰ τὰ συχνὰ ἀπατηλῶς ψιθυριζὀμενα. Ἡ ἠθικὴ καὶ ἡ οἰκονομικὴ χρεωκοπία τῆς χώρας ἦσαν πλέον δεδομένα! Τὴν ἀνέβαλαν ἐπ᾿ ὀλίγον κάποια γυαλιστερὰ “πακέτα” τῆς Ε.Ε., γιὰ νὰ ἐπιστρέψῃ ὅμως ἀκόμη δριμυτέρα, ὅταν κάποτε τελείωσαν καὶ τὰ χρήματα καὶ τὰ ψέμματα…

  Ἄλλο παράδειγμα: ἀκριβῶς ἡ νύχτα τῶν Ἰμίων!

  Τὸ προσωπικόν μου βίωμα τότε ἀποτυπώνει ἀκριβῶς τὸν ῥόλον τῆς ἡγεσίας εἰς τὴν διαμόρφωσιν ἢ τὴν διαφθορὰν τοῦ ἤθους:

  Τότε ἔμενα στὸ ἰσόγειον μιᾶς διπλοκατοικίας τῶν Σερρῶν, τὸν ὄροφον τῆς ὁποίας κατῴκει ὁ ἰδιοκτήτης (ἂς τὸν ποῦμε Ἀγκόπη) μετὰ τῆς οἰκογενείας του. Δὲν διέθετα τηλεόρασιν, τὸ πρωὶ δὲ μόλις ᾿ξύπνησα, βγῆκα γιὰ νὰ ρωτήσω τὸν (οὐραλοαλταϊκῆς ἀνθρωπολογίας) σπιτονοικοκύρη μου ἂν ἔχουμε νέα. Περιχαρὴς μοῦ εἶπε: “Ὅλα καλά, σωθήκαμε! Κατέβασαν τὴν σημαία καὶ τελείωσε τὸ ζήτημα! Εὐτυχῶς!”

  Αἰσθάνθηκα μονομιᾶς σὰν νὰ μὲ ἔπληξε κεραυνός. Ἐκεῖ ποὺ ἑτοίμαζα στολὴν καὶ ἀρβύλας, ᾐσθάνθην τόσον προσβεβλημένος, ναὶ προσωπικῶς, σὰν νὰ μὲ καθύβριζαν καὶ προσέβαλλαν χυδαιότατα κι ἐγὼ νὰ ἔσκυβα τὸ κεφάλι καὶ νἄφευγα ταπεινωμένος! Δὲν μὲ ἐξέφραζε ἡ στάσις αὐτή, ὅμως αὐτὴν ἀπεφάσισαν οἱ πόντικες ποὺ καθώριζαν τὰ πράγματα! Λυσσασμένος κυριολεκτικῶς ποὺ δὲν μποροῦσα στοιχειωδῶς νὰ ὑπερασπισθῶ τὴν ἐθνικήν μου ἀλλὰ καὶ τὴν προσωπικήν μου ἀνδρικὴν τιμήν, ἔβραζα κι ἐκόχλαζα…

  Ὅμως ὁ Ἀγκόπης ἦταν πανευτυχής! Καὶ ἤξερε ἀπὸ ᾿δῶ καὶ πέρα, ὅτι ἕνας εἶναι ὁ ἀρχηγός: ὁ Κ. Σημίτης. Ἀμέσως μετὰ ἔγιναν ἐκλογές, κι ἐκεῖνον τὸ μιαρὸν ἔκπτυσμα ἀνθρώπου, ὁ Κ. Σημίτης, ἐνίκησε κατὰ κράτος.

  Διότι ἡ πλειοψηφία τοῦ Γραικυλιστὰν ἀποτελεῖται ἀπὸ Ἀγκόπηδες…

  Καὶ τὶ μήνυμα ἔλαβαν φερ᾿ εἰπεῖν τότε τὰ παιδιὰ κι οἱ νέοι; Ἀκριβῶς αὐτό, ὅτι ὁ δρόμος τῆς “φρονιμάδας”, τοῦ “ἐκσυγχρονισμοῦ” καὶ τῆς “προόδου” χρειάζεται Ἀγκόπηδες, αὐτοὶ εἶναι πλέον οἱ νέοι ἥρωες!!!

  Ταῦτα μὲν περὶ συνήθων κομμάτων…

  …Ὅταν, ὅμως, ἐπὶ πλέον παριστάνῃς καὶ τὸν ἐθνεγέρτη, τότε οἱ ἀπαιτήσεις ξεφεύγουν πολὺ ἀπὸ τὰ κομματικὰ ὅρια!

  Κι ἂν εἶσαι ἡγέτης καὶ ἐθνεγέρτης, κι ἔχῃς καὶ τὰ φῶτα στραμμένα ἐπάνω σου, τότε καὶ τὸ ὕφος, καὶ τὸ ἦθος, καὶ ἡ αὐθεντικότητα ἀντανακλῶνται εἰς καὶ καθοδηγοῦν κι ἐμπνέουν τοὺς φίλους, ἐμμέσως δὲ καὶ τοὺς ἐχθρούς. Τἀνάπαλιν, ἂν εἶσαι κήβδιλος καὶ σάπιος, τοῦτο καὶ πάλιν ἀντανακλᾶται καὶ ἀναπαράγεται ἐκ τοῦ περιβάλλοντος καὶ τῶν ὀπαδῶν!

  Καὶ ἡ ἡλιακὴ μάχιμος εὐγένεια ἀλλὰ καὶ ἡ σῆψις, ἡ ψευδότης κι ἡ ξεχειλισμένη “τζάμπα μαγκιά”, μὲ τὴν ἀναμοχλευομένην ἐσωτερικὴν μανιώδη ἀνισορροπίαν νὰ ὑποκαθιστᾷ τὴν ἀνύπαρκτη φωτιὰ τῆς καρδιᾶς, τοῦ νοῦ καὶ τοῦ βλέμματος, διαποτίζουν τὰ πέριξ καὶ δροῦν ὡς συγκολλητικὴ οὐσία διὰ τοὺς φορεῖς παρομοίων ποιοτήτων. Δὲν ἀποτελεῖ, λοιπόν, κανένα ἀφύσικον θαῦμα, τὸ ὅτι ἡ “Χ.Α.” κατακλύζεται ἀπὸ τοιαύτας ποιότητας, πέραν τῶν ἀδαῶν ἁγνῶν ἰδεαλιστῶν ποὺ εὑρίσκουν ἐκεῖ διέξοδον: ἀκριβῶς δὲ αὐτοὶ οἱ φορεῖς τῶν κατωτέρων ποιοτήτων καὶ εἶναι οἱ εὐνοούμενοι, οἱ εὐχερέστερον ἀναρριχώμενοι τὴν κλίμακα, οἱ μακροημερώτεροι.

  Ἂν λάβουμε παραδείγματα ἄλλων ἡγετῶν, βλέπουμε τὸ πῶς τὸ παράδειγμά τους ἀπὸ τὰ βάθη ἀκόμη τῶν αἰώνων ἐμπνέει καὶ διαπαιδαγωγεῖ ὄχι μόνον τοὺς συγχρόνους των, ἀλλὰ καὶ τὰς ἑπομένας γενεάς, ἐσαεί, ὅσο ὑπάρχει τὸ εἶδος καὶ ἡ φυλή.

  Δὲν χρειἀζεται δὲ ἀπαραιτήτως ὁ ἡγέτης τὰ μακρὰ κηρύγματα: ἕνα του νεῦμα χτίζει καὶ γκρεμίζει. Ἡ ἡλιακότης ἀποτυπώνεται ὡς εἰκών, ὡς στάσις, ὡς κίνησις, ὡς πρᾶξις! Ἐπὶ παραδείγματι,

Καλότυχη, καλόιμοιρη τοῦ Κωνσταντῆ ἡ μάννα

ὁποὔχει γιὸ ᾿περήφανο καὶ γιὸ καμαρωμένο.

Σὰν βράχος στέκει στ᾿ ἄλογο, σὰν σταυραητὸς στὴν σέλλα…

  Σπανίως δὲ ἔχει ἀποδοθῆ τόσον ἐπακριβῶς ἡ ἡλιακότης ὡς σύμβολον καὶ ὁρόσημον ἐμπνεύσεως ὅσον εἰς τὸ γνωστὸν δημῷδες ᾇσμα τῶν Κολοκοτρωναίων:

Λάμπουν τὰ χιόνια στὰ βουνά κι ὁ ἥλιος στὰ λαγκάδια,
Λάμπουν καὶ τ᾿ ἀλαφρὰ σπαθιὰ τῶν Κολοκοτρωναίων,

….

Ὁποὺ δὲν καταδέχονται τὴν γῆς νὰ τὴν πατήσουν.
Καβάλα πᾶν στὴν ἐκκλησιά, καβάλα προσκυνᾶνε,
Καβάλα παίρν᾿ν ἀντίδερο ἀπ᾿ τοῦ παπᾶ τὸ χέρι.

  Ἐν προκειμένῳ, ὅμως, λάμπουν τὰ γλοιώδη σάλια κι οἱ βαθυκλινεῖς μετάνοιες στὴν πιὸ σάπια καρδιὰ τοῦ Συστήματος!

  Καὶ παραδειγματίζουν οἱ γυναικώδεις ὑπεκφυγὲς τῶν τραβεστὶ κι ἐμπόρων ἰδεῶν, ποὺ ἀντὶ νὰ χαράξουν καὶ ὁριοθετήσουν ἰδέες καὶ νὰ ἐκθέσουν τὴν κακοστημένη ἀπάτη τοῦ Συστήματος καὶ τῶν ψευδοϊδεωδῶν του εἰς κοινὴν διάκρισιν, θέαν καὶ περιφρόνησιν, προσπάθησαν οἱ ἴδιοι προχειρώτατα καὶ κωμικοτραγικώτατα νὰ γίνουν εὐπρόσδεκτο μέρος της, χωρὶς βεβαίως νὰ τὸ καταφέρουν…

  Κατάφεραν ὅμως νὰ γίνουν οἱ φτηνιάρικοι ἐκεῖνοι καὶ δημοσίως ἀνυπόληπτοι αὐταπαρνηταί, τῶν ὁποίων τὸ Σύστημα εὐχαρίστως ἀποδομεῖ κι ἐκθέτει τὴν εὐτελῆ φαυλότητα, καθὼς μὲ τὴν ἀνέλπιστή τους βοήθεια τὸ Σύστημα κατάφερε νὰ ταὐτίσῃ στὰ μάτια τοῦ συγκεχυμένου κοινοῦ τὴν ἰδεολογία ποὺ κάποτε ἀναξίως καὶ καπήλως διεκήρυσσαν μὲ τὴν ἁπτὴν καὶ κατάπτυστον γελοιότητά τους!!! Ἐπαληθεύοντας πλήρως τὶς προβλέψεις ὄχι μόνον ἐμοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν παλαιῶν συναγωνιστῶν ποὺ ἐγνώριζαν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὸν … “Κατέλην”, κατὰ … προσηνῆ χαρακτηρισμὸν ἑνὸς τούτων. Εἷς ἐξ αὐτῶν (ΛΘ) μοῦ εἶχε πεῖ περὶ τοῦ ἰδίου γύρω στὸ 2010: “Ἡ μαϊμοῦ, ὅσο ψηλότερα ἀνεβαίνει, τόσο περισσότερο φαίνεται ὁ κῶλός της!”

  Εἶσαι, λοιπόν, πολὺ βαθειὰ νυχτωμένος, καὶ σὺ καὶ τόσοι ἄλλοι, ἀγαπητέ! Δὲν ξέρω, μπορεῖ καὶ κάπου αὐτὸ νὰ εἶναι ὑπερβολικῶς βολικὸν ὡς αὐταπάτη γιὰ νὰ ἐγκαταλειφθῇ…

  Νυχτωμένος ἑκουσίως τυγχάνει καὶ ἄλλος, τὸν ὁποῖον ὅμως, ἀπεναντίας, ἄριστα γνωρίζω, καὶ ὡμίλησεν ἐκεῖ ὡς παλαιὸς στρατιώτης, δίδοντας, πράγματι, πολλὰ φωτεινὰ σημεῖα καὶ ἀνατάσεις πού, στὴν περίπτωσίν του, εἶναι ἀληθινὲς κι αὐθεντικές. Ἡ φλοιικὴ ὅμως δραστηριότης τοῦ ἐν λόγῳ δύναται νὰ εἶναι πυρετώδης, τοῦτο δὲ ἐξυπηρετεῖ ἐνίοτε καὶ εἰς τὴν ὑποσυνείδητον ἀποφυγὴν διεισδύσεως εἰς τὸν πυρῆνα καὶ ἀποκαθηλώσεως τῶν “πολυτίμων” αὐταπατῶν. Εἶναι ὅπως ἀκριβῶς γιὰ νὰ κατανοἠσῃ κάποιος εἰς βάθος, πρέπει ἡ γλῶσσα καὶ ὁ φλοιὸς νὰ σιγήσῃ, πρᾶγμα ἄγνωστον καὶ λίαν δυσχερὲς γιὰ τὰ παιδιὰ τῆς μεγαλουπόλεως. Τὤχω περὶ τούτου ξαναγράψει, ὅτι “τὸ ἔξυπνο πουλὶ ἀπὸ τὴν μύτη πιάνεται”… Ἄλλως τε εἶναι πάντοτε ἐπώδυνον τὸ γκρέμισμα (αὐτο)παραμυθιαζουσῶν αὐταπατῶν, καθὼς συνεπάγονται καὶ πλήγωμα τοῦ τόσον ἀκριβοῦ μας “ἐγώ”…

  Γνωστὰ μὲν ταῦτα, ἐν τούτοις πάντοτε φύσει δυσδιάκριτα: οἱ ψυχολογικοὶ ἀποσβεστῆρες κραδασμῶν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πανίσχυροι, κάνουν δὲ καὶ διάνοιες νὰ συμπεριφέρωνται ὡς πανηλίθιοι! Παρ᾿ ὅτι δὲ παλαιᾶς στρατιωτικῆς σειρᾶς, ἔχει ἀκόμη στὰ μάτια του ὁ ὡς ἄνω τὰ προστατευτικὰ “λέπια” τοῦ νεοσυλλέκτου – καὶ τὰ φυλάσσει ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ… Πραγματικὰ μοῦ φαίνεται κάπου σὰν σαλεμένος καὶ χαμένος στὸν χωροχρόνο, ἀνίκανος πρὸς στοιχειώδεις ἀντικειμενικὲς ἀναγνωρίσεις κι ἐκτιμήσεις. Παρέπεμψε μάλιστα καὶ στὴν (ἀνύπαρκτη) 40ὴ (!) ῥαψῳδία τῆς Ἰλιάδος, ξέχασε ὅμως ν᾿ ἀναφωνήσῃ στὸ τέλος “ζήτω ὁ ἀρχηγός”, γι᾿ αὐτὸ καὶ κόπηκε τὸ τελείωμά του – ἀφοῦ ἄλλως τε ὅλοι περίμεναν πῶς καὶ πῶς, μὲ ἀβάσταχτην ἀγωνία, νὰ ξεκινήσῃ ἀμέσως μετὰ ὁ (μεγαλυτέρας διαρκείας) … “ἐμπνευσμένος” λόγος τοῦ γνωστοῦ ῥήτορος Καιάδα.

  Ἄντε, καὶ … καλὴ Σαρακοστὴ παιδιά, μετὰ τὸν ἀχτύπητό σας Καρνάβαλο…

  Συγχέετε, ὅμως, τὴν ἁλαοσκοπιὴν (: πέρα βρέχει…) πρὸς τὸ τειχοσκοπεῖν – καὶ … τ᾿ αὐγὰ μὲ τὰ πασχάλια…

  Ὁ δὲ λόγος τοῦ “ἀρχηγοῦ” τραγικῶς κενὸς καὶ τετριμμένος, μὲ τεχνητὸ καὶ νευρωτικὸ στόμφο καὶ τὶς συνήθεις του κούφιες μεγαλοστομίες καὶ “τζάμπα μαγκιές”, εἰς τὰ ὁποῖα καὶ διεκδικοῦν πλέον ὁμίλῳ αἴγλην πρωταθλητῶν!

  Φέτος, ὅμως, συνέβη κάτι τὸ ἀπροσδόκητο: Τοιουτοτρόπως δὲ ὁ ἀδιαμφισβήτητος (καὶ ἀδίστακτος) ἄρχων τῶν πλέον ἀδιανοήτων μεταμφιέσεων, ἐνίοτε καὶ μὲ ταχύτητα προηγουμένως μὴ καταγεγραμμένην ἱστορικῶς, ὁ μέγας βούδας (τῆς χαβούζας) ἐφέτος δὲν κατάφερε νὰ κερδίσῃ τὸ πρῶτον καρναβαλικὸν βραβεῖον!

  Παρ᾿ ὅτι δὲ παραμένει ὁ ἀδιαμφισβήτητος Βασιλιᾶς-Καρνάβαλος τῆς βραδυᾶς, ὅμως τὸ βραβεῖον τοῦ πρώτου καρναβαλιοῦ κέρδισε ὁ “θανατηφόρος” (κατὰ συμβολευτάς του) κ. Καντηλανάφτης. Πραγματικὰ μ᾿ ἔκανε κι ἀνατρίχιασα, εἶδα συγκλονιστικὲς ἱστορικὲς στιγμὲς ν᾿ ἀναπαρίστανται: Γιὰ ν᾿ ἀντιληφθῆτε ποῦ ἀναφέρομαι, παρακολουθῆστε τὸ ἕνα ἐκεῖνο περίφημον λεπτὸν ἐκ τῆς ἡμέρας τοῦ κόμματος ἐν Νυρεμβέργῃ τὸ 1934, ὅπου ὁ κολοσσὸς τῆς ἐθνικοσοσιαλιστικῆς πίστεως Rudolf Hess καλεῖ εἰς τὸ βῆμα τὸν καθ᾿ ὑπερήφανον διακήρυξιν τοῦ ἰδίου (πρὸ τοῦ “δικαστηρίου”-παρῳδίας, τῆς Νυρεμβέργης πάλιν, βλ. https://www.youtube.com/watch?v=FwRH5RgmyTQ&list=RDFwRH5RgmyTQ#t=11) μέγιστον Ἄνδρα τῆς νεωτέρας Ἱστορίας, Ἀδόλφον Χίτλερ, λέγων: “Τὸ Κόμμα εἶναι ὁ Χίτλερ, ὅμως ὁ Χίτλερ εἶναι ἡ Γερμανία, ὅπως κι ἡ Γερμανία εἶναι ὁ Χίτλερ!” (https://www.youtube.com/watch?v=AeSi2x0LFno)

  Στὸ … ἀνατριχιαστικό, λοιπόν, ἐκεῖνο κορύφωμα τῆς συγκεντρώσεως, μετὰ τὰ ἐγκιβωτισμένα σκέτς τῶν ἄλλων 2 βολευτῶν, πλὴν τοῦ εἰδικῶς σχολιασθέντος, ἐξεκαρναβαλίσθη τελείως καὶ ἐκμηδενιστικῶς ἡ πλατεῖα, ὥστε νὰ προετοιμασθῇ τὸ κατάλληλον κλῖμα πρὸς ὑποδοχὴν τοῦ Βασιλιᾶ-Καρνάβαλου. Καθὼς ἐκεῖ ὁ … “θανατηφόρος” “μᾶς πέθανε”, ἀφοῦ ὑπερέβη ἀκόμη καὶ ἑαυτὸν καρναβαλιζόμενος: Ἀπεπειράθη τὴν πλέον τραγελαφικὴν ἀναπαράστασιν ποὺ ἔχουν δεῖ τὰ μάτια μου, ἤτοι τῆς ὡς ἄνω σκηνῆς, μὲ τὸν ἑαυτόν του καὶ τὸν Βασιλιᾶ-Καρνάβαλο εἰς τοὺς 2 ἀντιστοίχους ῥόλους!!! …Μᾶς καθάρισες, θανατηφόρε μου!!! …Ἔλεος πιά, ἔχουμε ξεράσει τ᾿ ἄντερά μας!

  Θὰ ἔπρεπε κι ἡ φαρσοκωμῳδία νὰ ἔχῃ τὰ ὅριά της…

  Ἴσως ὁ Βασιλιᾶς τοῦ ἐπέτρεψε μιὰ φορὰ νὰ κερδίσῃ κι αὐτὸς τὸ 1ον καρναβαλικὸν βραβεῖον, εἰς ἀνταμοιβὴν τόσης προσφορᾶς λιβάνου καὶ μύρων τόσα χρόνια… Ἄλλως τε φέτος τὸ ἐπέτρεπαν κι οἱ περιστάσεις, μὲ ἐπίπεδα συγκεντρωμένων πολὺ κατώτερα ἐκείνων τοῦ 2000 καὶ τοῦ 2001.

  Ἀρκετά, ὅμως, διασκεδάσαμε – μέχρις ἀναγούλας…

  Ὄχι, δυστυχῶς τίποτε δὲν μπορεῖ πλέον νὰ μᾶς ᾿ξαφνιάσῃ εἰς τὸ κωμικοτραγικόν μας Καρναβαλιστάν…

  Ἐκτὸς ἴσως ἀπὸ μίαν περίπτωσιν: νὰ ἐνεφανίζετο εἰς τὸ προσκήνιον κάτι αὐθεντικόν, κάτι ποὺ νὰ μὴ ἀπετέλει θλιβερὰν παρῳδίαν τῶν ἐπικλήσεών του!

ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΝΑΔΥΣΙΣ/ΑΝΑΤΑΣΙΣ…

  Ἂς τελειώσω, ὅμως, μὲ κάτι ψυχαγωγικώτερον!

  Μέσα στὴν ξέχειλη καρναβαλικὴ γυφτιὰ τῶν θλιβερῶν γραικύλων καὶ τὴν κατακλύζουσα πρωτο-γυφτιὰ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ποὺ εἰσβάλλει καὶ καταπλημμυρίζει δίκην ἐκρεούσης χαβούζας τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Εὐρώπην ὁλόκληρον, ἦρθε καὶ πάλιν ἐκ θεῶν φωτεινὸν σημεῖον, τὸ ὁποῖον οἱ εὐαίσθητοι καὶ συντονισμένοι δέκται λαμβάνοντες, ἀναθαρροῦν καὶ ἐντείνουν τὸν Ἀγῶνα· ταιριάζει δὲ καὶ ἄριστα στὴν ἀνωτέρω περὶ τῆς ὑπερβορείας λατρείας παραπομπήν μας, ὅπου ἀνεφέρομεν περὶ  τῆς ἑορτῆς τῶν διδύμων θεοτήτων τοῦ Φωτός, τοῦ (ὑπερβορείου) Ἀπόλλωνος καὶ τῆς φωτεινῆς του ἀδελφῆς Ἀρτέμιδος.

  Συγκεκριμένως εὑρέθησαν στὰ Χανιὰ δύο ἔξοχα ἀγαλματίδια αὐτῶν ἀκριβῶς τῶν θεοτήτων τῆς ὑπερβορείας τῶν ἀρχαίων φωτεινῆς λατρείας (http://www.ellines.com/en/good-news/26874-excavation-reveals-significant-statuettes-at-chania/ ), τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος, ποὺ ἔρχονται θεόθεν, κατὰ τὸ θανάσιμον τοῦτο ἀποκορύφωμα ἀκριβῶς τῆς φυλετικῆς καὶ πνευματικῆς συσκοτίσεως, νὰ δώσουν μίαν παρότρυνσιν μὴ ὑποστολῆς καὶ μὴ συσκοτίσεως/συμβιβασμοῦ τῶν φωτεινῶν μας Λαβάρων τοῦ Ἀγῶνος! Ὑπομιμνήσκοντας κι ἀναπετάσσοντας τὸν ἀρχικὸν ΤΥΠΟΝ μας, κατὰ τὴν στιγμὴν τῆς μεγίστης ἐπισυμβάσης ἀλλὰ καὶ ἐπαπειλουμένης ἀλλοιώσεως.

  Συναγωνισταἰ, μὴ λυγίζετε: τὰ Ἰδεώδη μας εἶν᾿ ἄφθαρτα κι αἰώνια, ἀντιπαρατιθέμενα εἰς τὴν ψευδότητα διαφόρων βαθμῶν καὶ παραλλάξεων καὶ εἰς τὴν ὁλομέτωπον ἐπίθεσιν τῶν δυνάμεων τοῦ Σκότους, τῆς Ἐντροπίας, τοῦ λιμνασμοῦ καὶ καταβυθίσεως εἰς τὰ ῥυπαρὰ τέλματα τῆς σκοτεινῆς μας ἐποχῆς. Τὸ μήνυμά μας εἶναι:

Σὲ μιὰν Εὐρώπη σύσκοτη, δειλή, ξεψυχισμένη

ὀλύμπιο Πνεῦμα πίνουμε στῆς Δόξας τὰ κροντήρια.

  Μόνον αὐτὰ τὰ Λάβαρα κι ὁ ἀνυπόστειλος Ἀγών μας δύνανται πραγματικῶς νὰ μᾶς ἐξαίρουν καὶ διασῴζουν ἐξ ἐκείνης τῆς ἀπομηδενιστικῆς καταβυθίσεως! Ἀλλοιῶς δὲν εἴμαστε παρὰ μηδενικὰ τοῦ Ὄντος, τοῦ Κόσμου καὶ τῆς Ἱστορίας.

  Ἐκεῖνα φέρουν τὴν δύναμιν τοῦ Αἰωνίου, τοῦτα δὲ τὰ παροδικὰ κι ἀσήμαντα μᾶς σπρώχνουν κάτω, εἰς τὴν ἀπύθμενον Ἄβυσσον τοῦ ἐπιτιθεμένου ἐκπιθηκισμοῦ καὶ τοῦ ἐνεργοῦ Ἐρέβους.

  Συντονιζόμενος πρὸς τὰ θεῖα μηνύματα καὶ προτροπάς, ἐνεπνεύσθην τὴν ἐκ νέου ἀπόδοσιν τοῦ “ἑλληνικοῦ ὕμνου” τοῦ Frederic Mistral (1830-1914, βραβεῖον Νόμπελ λογοτεχνίας 1904) εἰς ἰαμβικὸν δεκαπεντασύλλαβον, ὥστε καὶ νὰ δύναται νὰ τραγουδηθῇ ὡς δημῶδες· συγκεκριμένως, ἐπέλεξα πρὸς τοῦτο τὸ μέλος ἀπὸ τὰ ἐκπληκτικὰ Κάλαντα τῆς Καστοριᾶς, ποὺ μπορεῖτε ν᾿ ἀκούσετε ἐδῶ: https://www.youtube.com/watch?v=aNVWRJC7-Ig καὶ https://www.youtube.com/watch?v=F-WBGSXVGTE .

  Τὸ ποίημα μετεφράσθη κατ᾿ ἄλλο μέτρον ὑπὸ τοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ, ἐστηρίχθην δὲ τόσον εἰς τὴν ἀπόδοσιν ὑπὸ τοῦ μεγάλου μας ἐκείνου ποιητοῦ (τὴν ὁποίαν μπορεῖτε νὰ βρῆτε ἐδῶ: https://www.armahellas.com/?p=15291 ), ὅσον καὶ εἰς τὸ πρωτότυπον, ἐπίσης ἀνευρέσιμον εἰς τὸ διαδίκτυον διὰ τοὺς γαλλομαθεῖς.

  Σᾶς προτρέπω δὲ νὰ δοκιμάσετε νὰ τὸ τραγουδήσετε!

Τὸ μετέφρασα εἰς ἑπτάστιχα, τῆς δὲ μελῳδίας οὔσης διττῆς, εἴπομεν κατ᾿ α΄ καὶ β΄ μέλος, ἑκάστης στροφῆς οἱ στίχοι 4ος καὶ 5ος  ἀλλὰ καὶ ὁ τελευταῖος (7ος) στίχος ᾅδονται κατὰ τὸ β΄ μέλος. 

               Ἑλληνικὸς Ὕμνος

Μὲ τὴν αὐγὴ κι ἡ θάλασσα μενεξεδένια λάμπει
κι ὅλα στὸ φῶς τὸ ἑαρινὸ τώρα ᾿ξαναγεννιῶνται.
Ἡ χελιδόνα ἐπέστρεψε νὰ πάῃ φωλιὰ νὰ χτίσῃ
στὸν Παρθενῶνα· ὦ Ἀθηνᾶ, ᾿κεῖν᾿ τὸ πουλί σου στεῖλε
στ᾿ ἀμπέλια μας ν᾿ ἀφανιστῇ, πανόσια, τὸ σαράκι.
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἂν πέσουμε δάφνη θεϊκὴ μᾶς στέφει
– πεθαίνουν ὅλοι μιὰ φορὰ μόνον σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!

Τὸ κῦμ᾿ ἀποχρυσώνεται κι ἡ ἄνοιξι γυρίζει
Μὰ στὴν ἀκρώρειαν δετοῦ τοῦ Προμηθέα τὰ σπλάχνα
ῥημάζει ξαναγέρνοντας ἀπ᾿ τ᾿ οὐρανοῦ τὴν ἄκρη
ὁ μαυρογύπας· νέε, ἐμπρός! Γιὰ νὰ τὸν ἀποδιώξῃς
γερὸ καράβι ἀρμάτωσε, νησιώτη καπετάνιε.
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἂν πέσουμε δάφνη θεϊκὴ μᾶς στέφει
– πεθαίνουν ὅλοι μιὰ φορὰ μόνον σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!

Ἀφουγκρασθῆτ᾿ ἀποκλαγγὴ ἀρχαϊκῆς Πυθίας:
“Τῶν ἡμιθέων θὰ νικοῦν οἱ ἀγγονοί” – ἀπ᾿ τὴν Ἴδη
ὣς τῆς Νικαίας τὶς ἀκτὲς οἱ αἰώνιοι ξανανθίζουν
ἐλαιῶνες. Πρὸς τὶς κορυφὲς μὲ τ᾿ ἄρματα στὰ χέρια
κινώντας, ἀπὸ τὴν ἠχὼ Σαλαμινῶν ξυπνῆστε.
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἂν πέσουμε δάφνη θεϊκὴ μᾶς στέφει
πεθαίνουν ὅλοι μιὰ φορὰ μόνον σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!

Ἐσθῆτες πάλλευκες ἀρραβωνιάρες ἑτοιμᾶστε,
τῶν ποὺ σᾶς σῶσαν μαχητῶν νύφες ν᾿ ἀξιωθῆτε.
– Στὶς φαραγγιὲς! – νὰ δρέψετε γι᾿ αὐτοὺς δαφνῶν κλωνάρια.
Σὲ μιὰν Εὐρώπη σύσκοτη, δειλή, ξεψυχισμένη
ὀλύμπιο Πνεῦμα πίνουμε στῆς Δόξας τὰ κροντήρια.
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἂν πέσουμε δάφνη θεϊκὴ μᾶς στέφει
– πεθαίνουν ὅλοι μιὰ φορὰ μόνον σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!

Ξανὰ εἶναι, ἀδέλφια, μπορετὸ τὸ ἅπαξ τελεσμένο
Κι ἂν στὴν πορφύρ᾿ αὐτῶν τῶν βράχων τ᾿ ὄνειρο ἐσαρκώθη
θεϊκὰ τ᾿ ἀνθρώπου τ᾿ ἀγλαότατο ποτὲ καὶ ὡρίσθη,
τοῦ πρέπει ἐκεῖ τοῦ χριστιανοῦ μονάχα νὰ σιωπήσῃ!
Κι ἐμεῖς σὲ κούτσουρα ᾿πάνω ξερὰ θὰ μαραθοῦμε;
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἂν πέσουμε δάφνη θεϊκὴ μᾶς στέφει
– πεθαίνουν ὅλοι μιὰ φορὰ μόνον σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!

Στοῦ μαραθωνοδρόμου τὰ λαμπρὰ πατώντας ᾿χνάρια
θέ᾿νἄχουμε, κι ἂν πέσουμε, τὸ χρέος μας τελέσει!
Μὲ τὸ αἷμα ποτισμένοι τοῦ προσπάππου Λεωνίδα,
θριαμβικῶς τὸ αἷμά μας καρποὺς θὰ πορφυρώσῃ
ὡσὰν κοράλλια – καὶ τὰ βότρυα μέσα στὸ κλῆμα.
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἂν πέσουμε δάφνη θεϊκὴ μᾶς στέφει
– πεθαίνουν ὅλοι μιὰ φορὰ μόνον σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!

Στὴν δόξα ἐτῶν λουσμένοι τρισχιλίων, ἐγερθῆτε!
Προβάλλει ἀλάργα ἐπινίκιος πύργος, ᾿κεῖ ποὺ μάγια
λυθῆκαν καὶ γητειές, ὡς ἐκ τῆς τέφρας του γεννᾶται
ὁ φοῖνιξ· Ἥλιε, διῶξε πρὸς τῆς Μέκκας τὶς ἐρήμους
ἀπ᾿ τὴν θωριά μας ἡμισέληνο καὶ βεδουΐνους!
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἂν πέσουμε δάφνη θεϊκὴ μᾶς στέφει
πεθαίνουν ὅλοι μιὰ φορὰ μόνον σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!

  Τέλος δίδω παραπομπὰς εἰς τὸ ἀναφερθὲν ἡλιακότατον ᾇσμα τῶν Κολοκοτρωναίων:

  Πρῶτον μίαν ἔξοχον, κορυφαίαν πράγματι, ἀνατριχιαστικὴν καὶ αὐθεντικὴν ἐκτέλεσιν ὑπό τινος παπα-Χρήστου, ὡς τραγουδιοῦ τῆς τάβλας:

https://www.youtube.com/watch?v=auh9hFjdguM

  Μία ἄλλη ἐκτέλεσις, εἰς τσάμικον, ὑπὸ τοῦ παπα-Χρήστου Κυριακοπούλου τραγουδισμένη: https://www.youtube.com/watch?v=NpQDJZuyttQ (μὲ τὴν παρατήρησιν ὅτι δὲν χορεύεται ἔτσι τὸ τσάμικο!)

  Πόσον θὰ εὐχόμουν νὰ ἦσαν ἔτσι οἱ παπᾶδες ὅλοι!!! (- κι οἱ … “καντηλανάφτες” ἐπίσης!)

  Καὶ 2 ἀκόμη ἐκτελέσεις εἰς τὸν γνωστὸν τσάμικον ῥυθμόν:

https://www.youtube.com/watch?v=CK5a52LYdEk

πρὸ παντὸς δὲ τὴν ἐξαιρετικὴν ἑρμηνείαν του ὑπὸ τοῦ Γιάννη Παυλοπούλου καὶ τῆς ἀρίστης συνοδοῦ ὀρχήστρας 

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=CK5a52LYdEk[/embedyt]

(ἐκπληκτική, μακρὰν ἡ ἀνωτέρα, ἐπίσης δὲ καὶ ἡ ὀρχήστρα)

καὶ τὰς χορῳδιακάς,

https://www.youtube.com/watch?v=ypmwRYti1Aw

καὶ   https://www.youtube.com/watch?v=BN71cPfPTto&list=RDBN71cPfPTto#t=10     

  Τέλος προτείνω κι ἕνα θεσσαλικὸν ὕμνον τῆς λεβεντιᾶς καὶ τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ ἡλιακοῦ μαχητοῦ: https://www.youtube.com/watch?v=BzSHnS5Fwzg

  ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ, μὴ κάμπτεσθε – ἔρρωσθε, μάχεσθε καὶ ἀναθαρρεῖτε – μὲ τὴν εὐχήν:

Ἥλιε μας, διῶξε πρὸς τῆς Μέκκας τὶς ἐρήμους

ἀπ᾿ τὴν θωριά μας ἡμισέληνο καὶ βεδουΐνους!

ΨΗΛΑ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ!!!

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΚΕΚΑΣ

 

 

ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΕΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΝ ΑΡΘΡΟΝ ΜΟΥ:

  Θέλω νὰ διορθώσω μίαν ἀνακρίβεια περὶ Σόρος ποὺ παρεισέφρυσεν εἰς σχετικήν μου ἀναφορὰν εἰς τὰ προηγούμενα “Ἐ.Ψ. (3)” (https://www.armahellas.com/?p=16378): Διόρθωσιν διὰ τὴν ὁποίαν εὐχαριστῶ θερμῶς τὸν ἀναγνώστην μας, ποὺ προέβη εἰς σχετικὴν ἔρευναν, καθὼς τὸ παρατεθὲν ἀπόσπασμα ποὺ ἀποδίδεται στὸν G. Soros φαίνεται, πράγματι ὡς κακὴ μετάφρασις ποὺ τοῦ ἐπέστησε τὴν προσοχήν. Ἡ ἔρευνά του ἔδειξεν ὅτι πρόκειται περὶ άποσπάσματος κειμένου κορεάτου μὲ σουηδικὴν ὑπηκοότητα, ὀργάνου ὅμως τοῦ συνωμοτικοῦ ἑβραίου μεγιστᾶνος, κορεάτου ποὺ ἔγραφεν ὡς ἱδρυτικὸν στέλεχος “σουηδικῆς” “ἀντιρατσιστικῆς” ὀργανώσεως χρηματοδοτουμένης ὑπὸ τοῦ G. Soros. Παραθέτω αὐτούσιον τὸ σχετικὸν ἐμβριθὲς ἀπόσπασμα τῆς ἐπιστολῆς τοῦ συναγωνιστοῦ:

“Θα ήθελα να επισημάνω ότι η παραπομπή στα λεγόμενα του George Soros “To feel and even think that the white race is inferior in every conceivable plane is natural, given its history and current documents. Let the white race west country perish in blood and suffering. Long live the multicultural, racially mixed and classless ecological society! Long live anarchy!” είναι εσφαλμένη.

 Υποψιάσθηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το συγκεκριμένο κείμενο, διότι η φράση «Let the white race west countryperish in blood and suffering» είναι ασύντακτη και στερείται νοήματος. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Soros ουδέποτε προέβη ο ίδιος σε αυτήν την δήλωση.

  Η παρατεθείσα δήλωση ανήκει στον Κορεάτη (έχει πολιτογραφηθεί Σουηδός πολίτης) Tobias Hübinette / Lee Sam-dol (http://www.tobiashubinette.se/ και https://tobiashubinette.wordpress.com/).

  Η επίμαχη δήλωση (πρόκειται για γραπτό κείμενο και όχι για προφορική διακήρυξη) στα σουηδικά έχει ως εξής:

  «Att känna eller t.o.m. tycka att den vita rasen är underlägsen på alla upptänkliga plan är naturligt med tanke på dess historia och nuvarande handlingar. Låt den vita rasens västerland gå under i blod och lidande. Leve det mångkulturella, rasblandade och klasslösa ekologiska samhället! Leve anarkin!» (http://nyadagbladet.se/utrikes/judisk-miljardar-bakom-stod-till-invandrargrupper/).

  Η δόκιμος αγγλική μετάφραση έχει ως ακολούθως: «To feel and even think that the white race is inferior in every conceivable way is natural, when regarding its history and its current actions. Let the western countries of the white race perish in blood and suffering. Long live the multicultural, racially mixed and classless ecological society! Long live anarchy!».

  Ο Σουηδο-κορεάτης Hübinette έγραψε αυτές τις φράσεις πριν από 20 χρόνια (το 1996), χρονική περίοδος κατά την οποίαν ήταν βασικό στέλεχος (συνιδρυτής) του «αντιρατσιστικού» σουηδικού ιδρύματος Expo («Stiftelsen Expo»,http://expo.se/ και http://stiftelsen.expo.se/verksamhet.html), το οποίο είχε χρηματοδοτηθεί από τον George Soros.

  Συμπερασματικώς, δεν αποκλείεται (στην πραγματικότητα, είναι σχεδόν βέβαιο) τα γραφέντα υπό του Hübinette να απηχούν αντιλήψεις και μύχιες/ανομολόγητες επιδιώξεις, σκέψεις και σχεδιασμούς του ουγγρο-εβραίου σπεκουλαδόρου George Soros (δεν αμφιβάλλω ότι ο Hübinette υπήρξε μίσθαρνο όργανο του Soros)· ωστόσο, ο ίδιος ο Soros ουδέποτε προέβη στην επίμαχη δήλωση.

  …Εάν θέλουμε να είμαστε τίμιοι, δίκαιοι και ακριβείς, οφείλουμε να αποδώσουμε τα «του καίσαρος τω καίσαρι» και να αποδώσουμε το επίμαχο απόσπασμα στον Κορεάτη (με σουηδικό διαβατήριο) Hübinette.

  Εὐχαριστῶ θερμῶς τὸν συναγωνιστὴν διὰ τὴν ὀρθήν του καὶ ὀξυδερκῆ παρατήρησιν – καὶ διὰ τὴν ἔρευνάν του.

  Ἔχω καὶ μίαν ἀκόμη, ἥσσονος ἐπίσης σημασίας, διόρθωσιν, θὰ τὴν χρεωστῶ ὅμως διὰ τὴν ἑπομένην φοράν.