Η 19η Μαΐου έχει εδώ και χρόνια καθιερωθεί ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, που βίωσαν απερίγραπτους διωγμούς, εκτοπίσεις, δηώσεις και σφαγές, θύματα της τουρκικής βαρβαρότητος και της πολιτικής εθνοκαθάρσεων, αρχικώς της οθωμανικής και εν συνεχεία της κεμαλικής διοικήσεως, που συστηματικά επεδίωξαν την εξόντωση του Ελληνισμού της Ανατολής.
Ωστόσο, είναι ευδιάκριτη, εσχάτως, η διάθεση των κυβερνώντων εθνομηδενιστών (π.χ. δηλώσεις Φίλη, κλπ) να αμβλυνθεί, υποβαθμιστεί (ή και αμφισβητηθεί) η ιστορικότης των δραματικών γεγονότων των αρχών του 20ου αιώνος, που οδήγησαν στον βίαιο ξεριζωμό του ποντιακού Ελληνισμού από τις πατρογονικές του εστίες.
Αν και είναι δύσκολο να διεισδύσει κανείς στους διαταραγμένους νόες και τον νοσηρό ψυχισμό των ανθελλήνων (της κυβερνώσας αριστερίζουσας συνομοταξίας συμπεριλαμβανομένων), ένας τουλάχιστον λόγος που δύναται να ερμηνεύσει την επιχειρούμενη υποβάθμιση της επετείου, πιθανότατα συνδέεται με την μύχια επιθυμία των πάσης φύσεως (ελληνόφωνων) ανθελλήνων-τουρκολάγνων να ικανοποιήσουν παραλλήλως τους …«περιούσιους», οι οποίοι απ΄ την πλευρά τους πασχίζουν διακαώς να επιτύχουν την ιστορική υποβάθμιση κάθε άλλης γενοκτονίας, προκειμένου να συντηρηθεί στις συνειδήσεις των εθνών, παγκοσμίως, ως αποκλειστικότης (!), το περίφημο «Ολοκαύτωμα»©, εννοώντας ότι μόνη άξια αναφοράς και (επιβεβλημένου) «θρήνου» γενοκτονία είναι η (υποτιθεμένη) δική τους.
Αυτό που είναι ακόμα πιο δύσκολο να κατανοήσει κανείς είναι το πώς γίνεται να υπάρχουν σήμερα άμεσοι απόγονοι των ξεριζωμένων του ποντιακού Ελληνισμού (παιδιά, εγγόνια, κλπ) οι οποίοι, διαβρωμένοι ως το μεδούλι από την αντεθνική πλύση εγκεφάλου του Συστήματος, φθάνουν σε τέτοιο σημείο αυτοευνουχισμού και γενιτσαρισμού ώστε να δηλώνουν π.χ. υπέρμαχοι της «ελληνοτουρκικής φιλίας» και πολέμιοι του ελληνικού εθνικισμού! Σημεία των καιρών και αυτά…
Εμείς από την πλευρά μας, θέτοντας στο επίκεντρο την διατήρηση της ιστορικής μνήμης – θεμέλιο της εθνικής ταυτότητος και της φυλετικής αυτοσυνειδησίας – αρνούμαστε να ξεχάσουμε τις ανατολικές πατρίδες του Ελληνισμού. Κυρίως όμως θυμόμαστε και τιμούμε τους ηρωικούς αντάρτες του Πόντου, πολεμιστές-πρότυπα μαχητικότητος και αντιστάσεως! Διότι ο θρήνος και οι κλάψες δεν ταιριάζουν στη φυλή μας! Επειδή, στην πραγματικόητα, η μόνη αληθινή δικαίωση των θυμάτων είναι η ΕΚΔΙΚΗΣΗ!
Σχετικά με το ιστορικό περίγραμμα του ηρωϊκού αντάρτικου του ποντιακού Ελληνισμού:
http://maxitis.gr/antartiko-pontou-nikos-konstantinidis/