Τέτοια περίπτωση αποτελεί ο ταλαιπωρημένος χώρος της Ακαδημίας Πλάτωνος. Η σημασία του χώρου, υπερβαίνει τα όρια της αρχαιολογίας και αφορά την ίδια την ιστορία όχι μόνο του ελληνικού αλλά του παγκοσμίου πολιτισμού, δεδομένου του ρόλου της πλατωνικής διδασκαλίας ως βάσεως της φιλοσοφίας σε παγκόσμιο επίπεδο, διαχρονικώς. Πρόκειται για τον χώρο που στέγασε επί σχεδόν μία χιλιετία, το πρώτο ίδρυμα γνώσεως, το οποίο από την εποχή της ιδρύσεώς του από τον Πλάτωνα και την ακμή που γνώρισε τον 4ο αιώνα π.Χ., συνέχισε να λειτουργεί αδιαλείπτως έως το κλείσιμό του από τον Ιουστινιανό το 529 μ.Χ., τον μανιώδη αυτόν πολέμιο του αρχαίου ελληνικού πνεύματος που επέφερε τα τελευταία πλήγματα στον μόνο τόπο στον οποίο συνέχιζε ανοιχτά να διδάσκεται εθνική σκέψη. Απετέλεσε δε και σύμβολο της αντιστάσεως των εθνικώς σκεπτομένων φιλοσόφων έναντι της ιουδαιοχριστιανικής σκοταδιστικής πολιτικής που είχε εν τω μεταξύ καταφέρει να καταδικάσει στην σιωπή, μεταξύ άλλων και το μουσείο και την βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, ήδη από τις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ. (σφαγή της Υπατίας).
Πράγματι, ενώ τον 4ο αιώνα π.Χ. υπήρχαν πολλές σχολές, είτε ρητορικής(όπως αυτή του Ισοκράτη, η οποία μάλιστα ήταν ανταγωνιστική προς αυτή της Ακαδημίας) είτε φιλοσοφίας (πολλές από τις οποίες ξεκίνησαν από την Ακαδημία, ως παρακλάδια της), στο πέρασμα προς τον χριστιανισμό και στην περίοδο που χαρακτηρίζεται ως η δύση του αρχαίου κόσμου, μόνο η σχολή της Ακαδημίας συνέχιζε την ανεξάρτητη σκέψη – αν και, ενίοτε, είναι η αλήθεια, υπό σχετικώς νοθευμένο πρίσμα – χωρίς ωστόσο να διακοπεί η γραμμή που χαράχτηκε από την ίδρυσή της, λειτουργώντας ως φάρος της αρχαίας σκέψεως. Χαρακτηριστικά, την ίδια περίοδο κατά την οποία οι Χριστιανοί γκρέμιζαν τους ελληνικούς ναούς στην Αττική, ο Πρόκλος, ως ηγέτης της Ακαδημίας, μιλούσε για το όνειρό του, όπου η Αθηνά, με τρόπο αλληγορικό, ζητά καταφύγιο στην σχολή του.
Ακριβώς σε αυτόν τον τόπο, σήμερα επικρατεί πνεύμα απολύτου διαλύσεως και επαισχύντου βεβηλώσεως! Ο πυρήν του αρχαιολογικού χώρου, βρίσκεται σε ένα πάρκο, στο οποίο συχνάζουν κάθε είδους παρέες εκφυλισμένων ελληνοφώνων και μιαρών λαθρομεταναστών, που πετούν αποτσίγαρα και κάθε λογής απορρίμματα επί των αρχαίων ερειπίων! Η τόσα χρόνια πολυδιαφημιζόμενη «αναβάθμιση» του χώρου περιορίστηκε στο να προσθέσει μία μοντέρνα παιδική χαρά (!) στον χώρο… Γύρω από το πάρκο, επικρατεί το γνωστό άθλιο νεοαθηναϊκό πολεοδομικό σύστημα, που χαρακτηρίζεται από τις σωρευμένες άψυχες πολυκατοικίες τα ανατολίτικου τύπου άναρχα σοκάκια, τις κόρνες και τους ήχους μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων και διάφορα στίφη ανθρωποειδών που θεωρούν εαυτούς υπερήφανους που κατοικούν στα «μέρη του Πλάτωνα» αν κρίνει κανείς από εικόνες του φιλοσόφου σε καφενεία, πάνω από τα τραπέζια με το τάβλι ή σε βενζινάδικα, δίπλα σε εικόνες αγίων…
Λίγο πιο πέρα, στον δρόμο που οδηγεί στα ΚΤΕΛ Κηφισού, από όπου δηλαδή περνά ο κάθε τυχάρπαστος νεοαφικνούμενος στην Αθήνα, βρίσκονται παρατημένα και εντελώς απροστάτευτα σε ανοιχτό χώρο, διάφορα ευρήματα των ανασκαφών και των κατά καιρούς καθαρισμών του χώρου.
Όλα αυτά βέβαια είναι τραγικά από μόνα τους, αλλά η Ελλάδα καταφέρνει πάντα να εκπλήσσει.
Σχετική είναι και η εξής είδηση: προ τριετίας (2013), όταν γύφτοι (συγγνώμη, Ρομά ή όπως αλλιώς θέλουν να αποκαλούνται) είχαν κόψει ότι είχε απομείνει από την λεγόμενη ελιά του Πλάτωνα, κοντά στην Ιερά Οδό, η οποία είχε μείνει χωρίς φροντίδα, αφότου ένα λεωφορείο της είχε προκαλέσει ζημιές, κατά την δεκαετία του 1970 (!)
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=493552
Μετά από όλα αυτά τα ανήκουστα θα ήλπιζε κανείς πως τουλάχιστον μελλοντικά θα μπορούσε να υπάρξει κάποια προσπάθεια αποκαταστάσεως και αποδόσεως της προσήκουσας τιμής στον ιερό εκείνο χώρο. Η νεοελληνική πραγματικότητα όμως ξαναχτυπά:
Ανοίγει ο δρόμος για την ανέγερση εμπορικού κέντρου (Mall) στην Ακαδημία Πλάτωνος!
Αυτό θα καταστεί δυνατόν, καθώς έγινε τροποποίηση του επιτρεπομένου ύψους των κτηρίων στην περιοχή.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων προφανώς διαφωνεί, καθώς «η δημιουργία ενός τεράστιου Mall στον περιβάλλοντα χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος, με την όχληση και τις χρήσεις του, μόνο υποβάθμιση θα φέρει στην περιοχή του αρχαιολογικού χώρου. Όπως επίσης, μόνο ως πράξη βέβηλη μπορεί να θεωρηθεί και η εμπορική χρήση του ονόματος της Ακαδημίας στον τίτλο ενός πολυκαταστήματος (Academy Gardens)».
Αυτός είναι βέβαια ένας πολύ ήπιος τόνος για να περιγράψει κανείς την πνευματική ιεροσυλία που πρόκειται να διαπραχθεί. Μπορεί κανείς βασίμως να υποθέσει ότι στον χώρο αυτόν, αν τελικά χτιστεί εμπορικό κέντρο, θα ακολουθήσει, από κάποια τουλάχιστον καταστήματα, «έξυπνη χρήση» ονομάτων σε σχέση με τον Πλάτωνα, με την δικαιολογία πως προωθούν τον πολιτισμό…
Και μη χειρότερα!
Λεπτομέρειες της ειδήσεως στους κάτωθι συνδέσμους: