Τα ξημερώματα της 13ης προς 14η Οκτωβρίου του 1904, έφυγε από την ζωή, χτυπημένος από οθωμανική σφαίρα, ο Παύλος Μελάς, ήρως και σύμβολο του μακεδονικού αγώνος. Επρόκειτο για έναν γενναίο αξιωματικό του ελληνικού στρατού, προερχόμενο από ευκατάστατη οικογένεια, ο οποίος στις αρχές του 20ου αιώνος απεφάσισε εθελουσίως να εγκαταλείψει την ήρεμη οικογενειακή ζωή των Αθηνών, για να περάσει (αναλαμβάνοντας ουσιαστικά μία αποστολή αυτοκτονίας) στην ακόμα κατεχόμενη τότε (από τους Οθωμανούς), μακεδονική γη, προκειμένου να οργανώσει ελληνικά ένοπλα ανταρτικά σώματα προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κλιμακούμενη τότε βουλγαρική επιθετικότης και να ανακοπούν οι συνεχείς τρομοκρατικές ενέργειες που συστηματικώς διενεργούσαν βουλγαρικές ένοπλες ομάδες και συμμορίες (οι λεγόμενοι κομιτατζήδες) που λυμαίνονταν τα χωριά της Μακεδονίας, με στόχο να επιτύχουν τον βίαιο εκβουλγαρισμό της και την μελλοντική ενσωμάτωσή της στην Βουλγαρία, εν όψει της, διαφαινομένης τότε, διαλύσεως της οθωμανικής αυτοκρατορίας και της αποσύρσεως των Οθωμανών από την χερσόνησο του Αίμου.
Λόγω της καθοριστικής συμβολής του Π. Μελά στην ενίσχυση του ελληνικού φρονήματος στην κατεχόμενη Μακεδονία, στην αφύπνιση της εθνικής ιδέας και της ωθήσεως που έδωσε στην οργάνωση ενόπλων ανταρτικών ομάδων οι οποίες πραγμάτωσαν την ηρωική αντίσταση του Ελληνισμού απέναντι στις βουλγαρικές θηριωδίες (μαζί με την επίσης καθοριστική συμβολή, σε πολιτικό-ιδεολογικό επίπεδο, του Ίωνος Δραγούμη, για να μην ξεχνούμε την σπουδαία αυτή μορφή του ελληνικού εθνικισμού), η επέτειος του θανάτου του Παύλου Μελά καθιερώθηκε ως επίσημη επέτειος τιμήσεως του Μακεδονικού Αγώνος. Ενός αγώνος τόσο σπουδαίου και τόσο σημαντικού για τον Ελληνισμό, μα τόσο προδομένου συνάμα από τους σιχαμερούς δημοκράτες πολιτικάντηδες…
Και φέτος, για μία ακόμη χρονιά, ο εορτασμός της επετείου υπήρξε απελπιστικά υποτονικός έως ανύπαρκτος – ακόμη και στην Θεσσαλονίκη! Για τα σχολεία ούτε λόγος. Το υπουργείο αντι-παιδείας κόπτεται και αγωνιά μόνο για τα (ψευτο-)«προσφυγόπουλα». Και πώς θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς, όταν το προδοτικό γραικυλικό καθεστώς, το οποίο τα τελευταία χρόνια υφίσταται στην πιο απροκάλυπτα αντεθνική του εκδοχή (ΣΥΡΙΖΑΝ-Θ-ΕΛ), έχει εγκαταλείψει πλήρως την υπόθεση του μακεδονικού ζητήματος, επιτρέποντας στους ψευτομακεδόνες των Σκοπίων, τους ιστορικούς επιγόνους των βουλγαροκομιτατζήδων σφαγέων των Ελλήνων, να έχουν πλήρως καπηλευτεί την ελληνική ιστορία, κατοχυρώνοντας διεθνώς την χρήση του ελληνικού ονόματος της Μακεδονίας, διαστρεβλώνοντας με τρόπο αισχρό την ιστορική αλήθεια και προωθώντας μεθοδικά την ατζέντα τους που συνιστά ανοιχτή εναντίον της ελληνικής Μακεδονίας επιβουλή.
Εμείς δεν ξεχνούμε τον Παύλο Μελά. Τιμούμε τους Μακεδονομάχους και τον Αγώνα τους! Ο καλύτερος δε τρόπος για να τιμηθεί η μνήμη των αγωνιστών εκείνων είναι η εντατικοποίηση του συγχρόνου εθνικού αγώνος, αγώνος ενάντια στον εποικισμό, την ισλαμοποίηση, τον εθνομηδενισμό και την εθνοαποδόμηση που προωθούν οι σύγχρονοι εφιάλτες – «κυβερνώντες» και «αντιπολιτευόμενοι»…