Ο γενιτσαρισμός και ο αντεθνισμός των κυβερνώντων δεν έχει όριο. Ο (νέος) υπουργός παιδείας Κ. Γαβρόγλου, κατόπιν προσκλήσεως της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, παρέστη στο «άναμμα των πέντε κεριών της Χανουκά», που (σύμφωνα με την ισραηλιτική κοινότητα) «συμβολίζει την ελπίδα να υπάρχει παντού το φως της αγάπης για όλους και αντάλλαξε ευχές με τους Έλληνες συμπολίτες μας εβραϊκού θρησκεύματος»…https://www.esos.gr/arthra/48135/o-yp-paideias-sto-anamma-ton-pente-kerion-tis-hanoyka
Αλήθεια δεν γνωρίζει ποιο ιστορικό γεγονός κρύβεται πίσω από τον εορτασμό της Χανουκά από τους Εβραίους; Προφανώς και το γνωρίζει, αφού φροντίζουν οι ίδιοι οι Εβραίοι να του το θυμίσουν, αλλά το γεγονός ότι πρόκειται για μία εξόχως ανθελληνική γιορτή του διεθνούς εβραϊσμού, κατά την οποία οι απανταχού Εβραίοι γιορτάζουν την σφαγή των ομοεθνών μας του ελληνιστικού βασιλείου των Σελευκιδών από τους εξεγερμένους Eβραίους Μακκαβαίους, ουδόλως τον πτοεί, καθώς φαίνεται…
Όπως μεταξύ άλλων αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση της ισραηλιτικής κοινότητας, με αφορμή την επίσκεψη του Γαβρόγλου:
«H ιστορία του Χανουκά αναφέρεται στα βιβλία Μακαββαίοι 1 και 2» […]. Το ένα βιβλίο περιγράφει την εξέγερση των Μακκαβαίων, εναντίον των Σελευκιδών, κατακτητών της πατρίδας τους, που κατέλαβαν τους ναούς τους και τους υποχρέωσαν να λατρεύουν τους δικούς τους θεούς. Το δεύτερο περιγράφει την εξέγερσή τους απέναντι στους ομοθρήσκους τους που είχαν αφομοιωθεί μέσα στους άλλους λαούς, πολιτισμούς και θρησκείες».
Γενιτσαρισμός πέρα από κάθε όριο!
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι σε όλες τις “αμερικάνικες” σειρές/ταινίες η πιο πολυδιαφημιζόμενη γιορτή των εβραίων είναι η “Χανουκά”…
Κατά την ιουδαϊκή εορτή Χανουκά (αντίστοιχη των Χριστιανικών «Φώτων») η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 του Εβραϊκού μήνα Κισλέβ και διαρκεί οκτώ ημέρες, εορτάζεται (σύμφωνα με τα βιβλία των Μακκαβαίων) η νίκη των εβραίων επί των στρατευμάτων του επίγονου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αντίοχου του Επιφανούς (και η σφαγή των Ελλήνων που κατοικούσαν στην Παλαιστίνη) Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο του ραβίνου Ahron Lopiansky, με τον τίτλο «Timepieces». Αναφέρεται στην μάχη Ελληνισμού-ιουδαϊσμού, υπό την οπτική ενός ραβίνου.
Βρίσκεται γραμμένο στα αγγλικά στην εβραϊκή ιστοσελίδα Aish.com (και συγκεκριμένα στην σελίδα όπου ταξινομούταν στην κατηγορία «Εορτολόγιο» (Holidays) και συγκεκριμένα στην ιουδαϊκή εορτή Χανουκά, κατά την οποία οι εβραίοι σύμφωνα με το βιβλίο των Μακκαβαίων, νίκησαν τα στρατεύματα του Επίγονου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αντίοχου του Επιφανούς και κατέσφαξαν τους Έλληνες που κατοικούσαν στην Παλαιστίνη. Στην ίδια κατηγορία, βρίσκονται και κείμενα με τίτλο «Ελλάς, η Σκοτεινή Πλευρά», «Βλέποντας μέσα από το Σκότος», «Φωτίζοντας τις Ημέρες του Σκότους», «Η Δόξα του Ισραήλ εναντίον του Ελληνικού Κάλλους» κλπ… όπου παρουσιάζεται η «ένδοξη» κι «ανεπανάληπτη νίκη», του ιουδαϊσμού επί του Ελληνισμού, η οποία παρουσιάζεται θρησκευτικά από τους εβραίους σαν την επικράτηση του «φωτός σοφίας» από τον «εκλεκτό λαό»-Ισραήλ επί των «ανόητων», «βλαβερών» κι «άχρηστων» Ελλήνων, οι οποίοι σε κάθε τομέα (το συγκεκριμένο κείμενο αναφέρεται στην φιλοσοφία ως τρόπος ζωής), αντιπροσωπεύουν το …«σκότος».
Πέραν του γνωστού και διάχυτου φαρισαϊσμού που εξέρχεται από τα γραπτά ενός ραβίνου το κείμενο αυτό είναι ενδιαφέρον, κυρίως διότι αποτυπώνει την θεμελιακή αντίληψη ενός εβραίου έναντι της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Ως εκ τούτου, το κείμενο αυτό είναι απλά αντιπροσωπευτικό των όσων κατ’ ουσίαν ένας ραβίνος κηρύττει σε μια συναγωγή την ημέρα που οι εβραίοι εορτάζουν την Χανουκά.
Πηγή: http://el-foni.blogspot.gr]