Ἀπόψε ἀπονέμεται (βλ. http://drkoncerthuset.dk/event/sonnings-musikpris-2017/) στὴν Κοπεγχάγη τὸ δανικὸ μουσικὸ βραβεῖο “Léonie Sonning” γιὰ τὸ 2017 – στὸν Ἕλληνα βιολιστὴ (ἀλλὰ καὶ μαέστρο) Λεωνίδα Καβᾶκο! Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ θὰ πρωτοστατήσῃ ὡς κύριος ἑρμηνευτὴς τοῦ κονσέρτου γιὰ βιολὶ σὲ d-mol τοῦ Bach, κατόπιν δὲ δύο ἐκ τῶν σημαντικωτάτων ἔργων ποὺ ἔχουν ποτὲ συντεθῆ γιὰ βιολὶ καὶ ὀρχήστρα: τοῦ κονσέρτου γιὰ βιολὶ τοῦ Brahms – μὶας μουσικῆς ὀρειβασίας, ὅπου ὁ σολίστας κι ἡ ὀρχήστρα βιώνουν ἕνα μεγαλοπρεπῆ ὁρίζοντα καὶ μίαν αὐτοσυγκεντρωτικὴ γαλήνη· διαφορετικοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ ἐν συνεχείᾳ ἐπακολουθοῦν κονσέρτο γιὰ βιολὶ τοῦ Alban Berg, γραμμένο τὸ 1935 στὴν μνήμη ἑνὸς νεαροῦ κοριτσιοῦ: σαγηνευτικὴ μουσική, ὅπου μέσῳ τῆς χαρακτηριστικῆς δωδεκατονίας τοῦ Alban Berg ξεδιπλώνονται τὰ πιὸ μύχια καὶ λεπτὰ συναισθήματα.
Σὲ σχετικὰ δημοσιεύματα (π.χ. http://www.b.dk/kultur/graesk-violingeni-faar-sonnings-musikpris , http://www.kultunaut.dk/perl/arrmore/type-nynaut?ArrNr=10889231 καὶ ἄλλα συναφῆ) ἀναφέρεται ὁ Λεωνίδας Καβᾶκος (κατ᾿ αὐτὴν τὴν περίοδο φιλοξενούμενος ὑπὸ τῶν Φιλαρμονικῶν τοῦ Βερολίνου, σὲ παραστάσεις τῶν ὁποίων πρωτοστατεῖ) ὡς ὁ μέγιστος βιολιστὴς τῆς ἐποχῆς μας!
Πόσο θλιβερὸν ὅταν συγκρίνῃ κανεὶς μὲ τὰ καφροειδῆ σχόλια περὶ Λ. Καβάκου καὶ τῶν μουσικῶν του (καὶ οὐ μόνον!) περὶ Ἑλληνικότητος θέσεων ὑπὸ (τυπικώτατα ἐπηρμένων καὶ τελείως ἀμετροπεπῶν καὶ “πανσόφων”…) μπουζουκοφρόνων Ρωμηῶν ποὺ προσφάτως εἴδαμε; Μπορεῖτε ἐπὶ παραδείγματι, ὅσον ἀντέχετε, νὰ ῥίξετε μιὰ ματιὰ στὰ ἐλεεινὰ σχόλια τῶν φανατικῶν Ρωμηῶν, ὑπηκόων τοῦ … ἐνδόξου Μπουζουκιστάν, στὸν σύνδεσμο ποὺ ἀνευρίσκετε στὸ τέλος τῆς ἀναρτήσεώς μας https://www.armahellas.com/?p=18423 !!! Στὸ βίντεο τῆς ἐκεῖ παραπομπῆς καθ᾿ ἑαυτῆς ὅμως μπορεῖτε ν᾿ ἀκούσετε τὶς καθαρὲς καὶ κρυστάλινες διαπιστώσεις (καὶ μετὰ λόγου γνώσεως!!!) τοῦ Λεωνίδα Καβάκου περὶ ἑλληνικῆς μουσικῆς, πραγματικῆς καὶ διεστρεβλωμένης…
Δυστυχῶς ἡ ἰδιοπροσωπία τῆς ἑλληνικῆς παραδοσιακῆς μουσικῆς ἀφέθηκε ὑπὸ τοῦ ἐλεεινοῦ καὶ οὐσιωδέστατα ἀντεθνικοῦ μεταπολεμικοῦ κατεστημένου ἕρμαιον ἐπιθέσεων καὶ διαστρεβλώσεων γυφτο-οριενταλικοῦ τύπου, γιὰ νὰ καταλήξῃ, μέσῳ καὶ τῆς καραμανλικῆς χροιᾶς ἐγκαταλείψεως καὶ ἐρημώσεως τῆς ὑπαίθρου, στὴν πετσοκομμένην της σχεδὸν πλέον μουσειακοῦ τύπου καχεκτικὴν ἐπιβίωσιν ἐντὸς τῶν πλαισίων διαφόρων τοπικῶν καὶ πολιτιστικῶν συλλόγων.
Ἐν σχέσει πρὸς τοῦτο πρέπει νὰ διακρίνουμε καὶ νὰ τονίσουμε ἀπεριφράστως ὅτι γιὰ τὴν ἀληθινήν μας ἐθνικὴν ἰδιοπροσωπία καὶ ταυτότητα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μποῦν ὅλα τὰ σήμερον ὡς “παραδοσιακὰ” χαρακτηριζόμενα στὴν ἴδια μοῖρα! Δὲν μπορεῖ π.χ. νὰ ἐξομοιώνωνται ὑπὸ τὸν αὐτὸν τίτλον “ἑλληνικὰ παραδοσιακὰ” ἀμανέδες, καρσιλαμάδες καὶ τελουροειδῆ τσιφτετελίζοντα/τουρκίζοντα κοιλιακὰ ἀναστενάγματα μὲ κλέφτικα ἢ μὲ ῥιζίτικα ἐπὶ παραδείγματι! Στὴν ἐξομοίωσιν αὐτὴν ἐπεδόθη ἐπιμελῶς καὶ μεθοδικῶς ἰδίως ἡ σαθρὰ Μεταπολίτευσις, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν σύγχυσιν καὶ τὴν ἀποδυνάμωσιν τοῦ ἀληθοῦς χαρακτῆρος τῆς Παραδόσεώς μας, ποὺ τὴν κατέστησε τοιουτοτρόπως καὶ ἀδύναμη ν᾿ ἀντισταθῇ στὴν παράλληλη ἐπιδρομὴ τῆς γυφτιᾶς, τῶν ἀθλίων “λαϊκῶν” ἀραβουργημάτων καὶ τοῦ μοντερνισμοῦ, ὡς καὶ τῶν ποικίλων τους ντισκοτσιφτετελικῶν ὑβριδίων ἐπιπέδου λικνιζομένης μαϊμοῦς! Καὶ τὰ ὁποῖα πολλοὶ νεοέλληνες, μάλιστα δὲ τῆς διασπορᾶς, ἐκλαμβάνουν καὶ ὡς … ἑλληνικὴν κουλτούραν, πατριωτικῶς παρακινούμενοι νὰ ταυτισθοῦν μ᾿ αὐτήν!!! Σημειωτέον ὅτι ἡ ἐλεεινὴ αὐτὴ μεῖξις, μὲ ἀποτέλεσμα π.χ. γυφτίζοντα ὑβρίδια ὅπως τὰ καλούμενα “συρτοτσιφτετέλια”, ξεκίνησε ἤδη “δυνατά” καὶ ὑπὸ τὴν “εὐλογίαν” τῶν γαμψορρίνων ἀληθῶν νικητῶν τοῦ Β΄ Π.Π., τῶν πολιτικῶν τους (“ἐθνικοφρόνων” καὶ μή) ἀνδραπόδων καὶ τῶν περιφήμων τους δισκογραφικῶν ἑταιριῶν (π.χ. “Μίνως Μάτσας καὶ Υἱός”) ἀμέσως μετὰ τὴν λῆξιν τοῦ ὀλεθρίου διὰ τὴν ζωὴν καὶ παράδοσιν τῆς Ἑλληνικῆς ὑπαίθρου Συμμοριτοπολέμου.
Κι ἐδῶ πάλιν ἀναδύεται πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μας ἡ ἠθική, ἡ ἐσωτερικὴ χρεωκοπία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ποὺ εἶναι πολὺ βαθυτέρα καὶ οὐσιαστικωτέρα τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς, κατὰ τάξιν ὡς τελευταίας ἑπομένης, οἰκονομικῆς χρεωκοπίας – ποὺ θὰ ἦσαν ἀδιανόητες ἄνευ ἐκείνης!
Γιὰ νὰ ἐπιστρέψουμε, κλείνοντας, στὸ ἀρχικό μας θέμα, τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ μέσα ἀπ᾿ ὅλην αὐτὴν τὴν κατακλύζουσα ἐπιθετικὴ ἀμουσία μεσανατολικῆς χροιᾶς μπόρεσε ν᾿ ἀναφυῇ καὶ ν᾿ ἀνδρωθῇ ἕνας τέτοιος ἔξοχος Ἕλλην πρωταγωνιστὴς τῆς παγκοσμίου Κλασσικῆς μουσικῆς σκηνῆς ἀποδεικνύει τὴν ἐλλοχεύουσαν δυναμικὴν ἐνέργειαν καὶ καταμαρτυρεῖ τὶς καθηλωμένες ἀλλ᾿ ὑπαρκτὲς ἀπολλώνειες ποιότητες τοῦ λαοῦ – ἢ μᾶλλον μέρους αὐτοῦ: αὐτοῦ ἀκριβῶς τοῦ μέρους, ποὺ τὸ ΑΡΜΑ ἀγωνίζεται ν᾿ ἀποκαθάρῃ, νὰ συναγείρῃ, ν᾿ ἀναστήσῃ!
Υ.Γ. Παρατίθενται ἐνδεικτικῶς: (α) τὸ κοντσέρτον τοῦ J.S.Bach διὰ βιολὶ σὲ D major, ἑρμηνευθὲν ὑπὸ τοῦ Λεωνίδου Καβάκου καὶ τῆς Ὁλλανδῆς Janine Jansen και (β) τὸ ἐμβληματικὸν κοντσέρτον διὰ βιολὶ τοῦ Ludvig van Beethoven, ἔπειτα δὲ ὀλίγον Bach καί, κυρίως, Προκόφιεφ (Καβᾶκος συμπράττων μὲ τὴν Φιλαρμονικὴν τῆς Ἁγίας Πετρουπόλεως).
https://www.youtube.com/watch?v=RuDAqXWcX2o&ab_channel=SilvioNobre