Ὁ Μακάριος ἀπὸ τοῦ βήματος τοῦ ἐκτάκτως ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ ἐπὶ τούτῳ συγκληθέντος Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ προσεκάλει ὡς σήμερον τὸ 1974 τὸν “Ἀττίλα” διὰ ἐπικλήσεως τῶν (προδοτικῶν!) συνθηκῶν Ζυρίχης-Λονδίνου, ποὺ εἶχεν ὁ ἴδιος μετὰ τοῦ ἄλλου ἐκείνου καὶ ἐξ ἴσου σκοτεινοῦ “ἐθνάρχου” Κ. Καραμανλῆ συνυπογράψει ἀπὸ ἑλληνικῆς πλευρᾶς κατόπιν τοῦ ἡρωικοῦ (καὶ χιλιοπροδομένου…) ἐθνικοαπελευθερωτικοῦ ἀγῶνος τῆς ΕΟΚΑ, διὰ τῶν ὁποίων αἴφνης ἐκαλεῖτο ἡ τότε ἀμέτοχος Τουρκία ὡς ἰσότιμος διαπραγματευτής, τεθεῖσα μάλιστα καὶ ὡς ἐγγυήτρια δύναμις τῆς Κύπρου, ὁμοῦ μετᾶ τῆς Μ. Βρεττανίας καὶ τῆς Ἑλλάδος…
Σημειωτέον μάλιστα ὅτι, καθὼς ἔχει ἐν τῷ μεταξὺ δείξει ἡ δημοσιοποίησις τῶν σχετικῶν πρακτικῶν ἐκ μέρους τῆς Μ. Βρεττανίας, ἐν Λονδίνῳ ὅπου μέσῳ Μάλτας ἀφίχθη ἐκ τῆς βρεττανικῆς βάσεως τῆς Κύπρου, προτοῦ συνεχίσῃ πρὸς Ν. Ὑόρκην, συνηντήθη τὴν 17ην Ἰουλίου μετὰ τοῦ Βρεττανοῦ πρωθυπουργοῦ Harold Wilson, ἐκ τοῦ ὁποίου ἐζήτησε νὰ διαβιβάσῃ τὰ ἑξῆς εἰς τὸν Τοῦρκον πρωθυπουργὸν Μπ. Ἐτσεβίτ: “What practical measures can be taken. It is against turkish interests for Cyprus to become part of Greece.” (μετάφρασις: “Τὶ πρακτικὰ μέτρα θὰ ἠδύνατο νὰ λάβῃ, καθὼς ἡ εἰς Ἑλλάδα ἐνσωμάτωσις τῆς Κύπρου ἀντιτίθεται πρὸς τὰ τουρκικὰ συμφέροντα.” ) (Πρβλ. Μαρίου Ἀδαμίδη, “Ἡ τραγικὴ ἀναμέτρηση καὶ ἡ Προδοσία τῆς Κύπρου”, 2011).
Ἐξόχως ἐνδιαφέρον εἶναι τὸ ὅτι, πλήρως πλέον καὶ ἀπροκαλύπτως ἀποκεκομμένος ἐκ πάσης ἰδέας ἐθνικῆς ἑνότητος μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Ἑλληνοκυπριακοῦ κρατιδίου, ἐξαίρει καὶ τονίζει ὅτι τὸ πραξικόπημα τῆς ΕΛΔΥΚ τῆς 15ης Ἰουλίου 1974, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ μάλιστα Ο ΙΔΙΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΕΓΝΩΡΙΖΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΦΙΛΟΤΙΜΩΣ ΕΙΡΓΑΣΘΗ, ἀπετέλει πράγματι … εἰσβολὴν τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Κύπρον, ἐκ τῆς ὁποίας λοιπὸν θὰ ὤφειλαν βάσει τῶν προαναφερθεισῶν προδοτικῶν συμφωνιῶν αἱ δύο ἄλλαι ἐγγυήτριαι δυνάμεις νὰ…”σώσουν” τὴν Κύπρον ἐπεμβαίνουσαι – ἤτοι ἡ Τουρκία καὶ ἡ Μ. Βρεττανία! Ὅπερ καὶ ἐπραγματοποίησεν ἡ πρώτη κατὰ τὴν ἑπομένην, πρᾶγμα ἐπίσης ἀπὸ καιροῦ ἀναμενόμενον!
Ἐνῷ δὲ τοιαύτη τουρκικὴ εἰσβολὴ ἦτο πανθομολογουμένως ἀπὸ καιροῦ ἤδη τότε ἀναμενομένη, ἐν τούτοις ὁ μιαρὸς ἐκεῖνος ραδιοῦργος ρασοφόρος φαρισαῖος εἶχεν ἀπὸ 3ης Ἰουλίου ἀπευθύνει ἐπιστολήν, μάλιστα προετοιμασθεῖσαν ὁμοῦ μετὰ τοῦ (ἐν Παρισίοις) Κ. Καραμανλῆ, τοῦ ἐπιτελείου του (Εὐάγγελος Ἀβέρωφ) ἀλλὰ καὶ τοῦ “τέως”, τοῦ θλιβεροῦ Κωνσταντίνου, διὰ τῆς ὁποίας ἀπῄτει τὴν ἀποχώρησιν τῶν Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν, προεξαγγέλλων μάλιστα καὶ δραστικὴν μείωσιν τῆς στρατιωτικῆς θητείας εἰς 14 ἀπὸ 24 μηνῶν, καὶ ἄλλα παρόμοια, προκειμένου ἀκριβῶς νὰ προκαλέσῃ/ἐπισπεύσῃ τὸ πραξικόπημα…
Οἱ τότε ἀρχηγοὶ τῶν Ὅπλων ἀπετέλουν μέρος τῆς προδοτικῆς συνωμοσίας πρὸς εὐόδωσιν τῆς Μεταπολιτεύσεως, ὡς καταλύτην μάλιστα τῆς ὁποίας ἤδη ἀπὸ ἐτῶν εἶχον δημοσίως ὑποδείξει μίαν τραγῳδίαν τῆς Κύπρου τόσον ὁ Κ. Καραμανλῆς ὅσον καὶ ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου!
Φαίνεται δὲ ὅτι ὁ Μακάριος ὑπελόγιζε νὰ καταστείλῃ τὸ (ἀναμενόμενον!) πραξικόπημα διὰ τοῦ ἐπιλέκτου του καὶ ἀρτίως ἐξωπλισμένου “Ἐφεδρικοῦ Σώματος” τῆς Ἀστυνομίας, καθὼς τοῦ διεβεβαίωναν οἱ Κύπριοι στρατιωτικοί του σύμβουλοι, τινὲς μάλιστα τῶν ὁποίων καὶ μετεπήδησαν εἰς τὴν πλευρὰν τῶν πραξικοπηματιῶν… Ὅμως οἱ μακαριακοὶ πάντως ἀντέταξαν σθεναρὰν ἀντίστασιν, ἥτις ὅμως ἐκάμφθη, διὰ φόρου αἵματος 74 νεκρῶν· ὁ δὲ Μακάριος ἀφέθη ἐπίτηδες νὰ διαφύγῃ σῶος…
Μάλιστα ἡ προσωπική του μιαρὰ καὶ προδοτικὴ ματαιοδοξία δὲν εἶχεν ὅρια, ἀφοῦ ὑπελόγιζε, καταστέλλων τὸ ἀναμενόμενον κίνημα, νὰ ἐκθέσῃ καὶ ῥίξῃ τὸ ἐν Ἑλλάδι στρατιωτικὸν καθεστώς, προβάλλων ὁ ἴδιος ὡς τὸ ἄψογον καὶ ἄμωμον σύμβολον πανελληνίου ἑνότητος (ἡ πρὸς τὴν ὁποίαν ἐχθρότης του ὑπῆρξεν ἀκραία καὶ παροιμιώδης…), ἐλπίζων ἀκόμη καὶ νὰ γίνῃ ἴσως καὶ πρόεδρος δημοκρατίας, μὲ πρωθυπουργὸν Κ. Καραμανλῆν, προδίδων οὕτω καὶ τὸν ἐπιστήθιόν του τέως – ἀλλ᾿ ἠτύχησεν, ὁπότε ἐστράφη πρὸς τοὺς Τούρκους, ὡς σωτῆράς του ἐκ τοῦ … προσωπικοῦ του δράματος!!! Ἐν τούτοις πάλιν ὁ “τέως” ἐν τέλει ἐπροδόθη ὑπὸ τοῦ ἄλλου ἐκείνου συναδέλφου ἀρχισυνωμότου, τοῦ Κ. Καραμανλῆ, παρ᾿ ὅτι τὸ κοινόν των ἀρχικὸν σχέδιον κατέληγεν εἰς τὴν θριαμβευτικὴν ἐπιστροφήν του ὡς σωτῆρος μετὰ τὴν σχεδιασθεῖσαν ἐθνικὴν τραγῳδίαν ὁμοῦ μετὰ τοῦ βασιλέως, καὶ ἐπαναφορὰν ἐν ἰσχύι τοῦ πρὸ στρατιωτικοῦ καθεστῶτος ἰσχύοντος συντάγματος βασιλευομένης δημοκρατίας: Τότε ὅμως ὁ δόλιος Κ. Καραμανλῆς ἠθέλησε νὰ … προστατεύσῃ τὸν τέως, καὶ τηλεφωνικῶς τοῦ εἶπε, “μεγαλειότατε, ἡ κατάστασις κάτω εἶναι λίαν ἀσταθὴς καὶ ἀβεβαία, ἀναμείνατε ὥστε νὰ τὴν σταθεροποιήσω ὀλίγον καὶ θὰ σᾶς καλέσω κατόπιν”! Ἀντὶ τούτου βεβαίως τοῦ “ἔσκαψε τὸν λάκκον”, κατὰ τὰ γνωστά.
Ὁ ἑτερόκλητος ἐκεῖνος ἑσμὸς συνωμοτῶν θὰ ἀπετέλει ἄκρως ἐνδιαφέρον ἀντικείμενον ἱστορικῆς ἐρεύνης καὶ μελέτης, καθὼς εἶχον μὲν οὗτοι κάποια κοινὰ ἐνδιαφέροντα, δολερῶς ὅμως ὑπέκρυπτον τὰ διάφορα μέρη τοῦ ἑσμοῦ των σχέδια διὰ πολὺ ἀποκλινούσας καὶ ἀντιθέτους ἑπομένας μετεξελίξεις. Πάντως τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι Ἀραπάκης-Παπανικολάου-Μπονᾶνος-Γαλατσᾶνος-Ντάβος καὶ ΣΙΑ (CIA!), Καραμανλῆς, Ἀβέρωφ, Μαῦρος, Κίσινγκερ, Ἐτσεβὶτ ἀνῆκον ΑΠΑΝΤΕΣ εἰς τὴν αὐτὴν ὁμόρροπον συνιστῶσαν τοῦ σκοτεινοῦ ἐκείνου καὶ προδοτικοῦ συνωμοτικοῦ συμφύρματος! Διὰ τοῦτο καὶ βραδύτερον ὁ Καραμανλῆς ᾐσθάνθη πὼς κατέλυσεν τὴν κοινήν των συνωμοσίαν ὁ Ἐτσεβίτ, ὅταν ὁ τελευταῖος, ἐκμεταλλευθεὶς τὴν πλήρη ἐγκατάλειψιν τοῦ κατὰ τῶν εἰσβολέων ἀγῶνος καὶ τὸ περίφημον προδοτικὸν καραμανλικὸν ἀπόφθεγμα “Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ”, ἐξαπέλυσε καὶ τὸν Ἀττίλα 2 ὀλίγον ἀργότερον. Προφανῶς ἦτο ἀκατανόητον διὰ τὸν πομπώδη καὶ κατάσαθρον Κ. Καραμανλῆν ὅτι ἕνας Τοῦρκος πολιτικός, ἀντιθέτως πρὸς ἕνα τυπικὸν “Ἕλληνα” τοιοῦτον, θὰ ἠδύνατο νὰ εἶναι πρωτίστως Τοῦρκος!
Εἶναι πράγματι ἀπίστευτον τὸ πόσην βλακείαν δύνανται οἱ ὑπόγειοι δολοπλόκοι νὰ κουβαλοῦν ἐπάνω τους… Οὕτω, ὁ μνημειώδης ἐκεῖνος ἀρχιπροδότης Καραμανλῆς ἐζήτησε κατὰ μίαν τῶν ἐν Ἑλβετίᾳ διπλωματικῶν του συναντήσεων μετὰ τοῦ … ἀττιλάρχου Ἐτσεβὶτ νὰ μὴ παρίσταται κανεὶς ἄλλος, οὔτε τεχνοκράται ὑπουργείων οὔτε μεταφρασταί, πρᾶγμα παράδοξον διὰ συναντήσεις αὐτοῦ τοῦ τύπου· τοῦ ἐζήτησεν δὲ ὁ Καραμανλῆς προσέτι νὰ τοῦ ὁρκισθῇ ὅτι οὐδέποτε θὰ ἀπεκάλυπτεν ἄνευ συναινέσεώς του τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπικειμένης συνομιλίας των, ἐφ᾿ ᾧ καὶ συνεχώρησεν ὁ Ἐτσεβίτ. Ἐκεῖ, λοιπόν, κατόπιν τούτου ὁ Καραμανλῆς τοῦ διεμαρτυρήθη ὡς … ἠπατημένη σύζυγος λέγων: “Ἀφοῦ μετὰ τὸν Ἀττίλα 1 εἴχαμε ἤδη ἐπιστρέψει οἱ πολιτικοὶ στὴν Ἑλλάδα, εἴχαμε κάνει ἀνακωχὴ καὶ δὲν ἐνωχλούσαμε πιὰ καθόλου τὸ προγεφύρωμά σας στὴν Κύπρο, τὶ τὸν θέλατε, λοιπόν, μετὰ τὸν Ἀττίλα 2;” (Σημείωσις: Διαρκούσης μάλιστα τῆς, οὕτως ἢ ἄλλως προδοτικῆς, ἀνακωχῆς, οἱ Τοῦρκοι συνέχιζον ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ νὰ προωθοῦνται καὶ νὰ “γατζώνονται” εἰς τὴν ἐνδοχώραν, ἐν ᾧ ἡ ἑλληνικὴ πλευρὰ εἶχε καὶ πάλιν ἐντολὰς περὶ ἀπολύτου ἀπραξίας καὶ ἀπαθείας, ΠΑΡ᾿ ΟΛΑ ΤΑΥΤΑ· καλῶ δὲ τὴν ἀνακωχὴν ἐκ προοιμίου προδοτικὴν οὕτως ἢ ἄλλως, καθὼς γνωρίζω ἄριστα ὡς παλαιὸς ἀξιωματικὸς τῶν Πεζοναυτῶν ὅτι τὸ κλειδὶ πρὸς ἐπιτυχίαν ἀποβατικῆς ἐπιχειρήσεως εἶναι ἡ ἐγκατάστασις καὶ παγίωσις ἰσχυροῦ προγεφυρώματος. τὸ ὁποῖον πλέον, χάρις εἰς τὴν καραμανλικὴν … μεγαλοκαρδίαν, ἠδύνατο ὁ Ἀττίλας νὰ ἐξασφαλίσῃ ἀνενόχλητος καὶ ἄνευ ἀντιπάλου!!!) Ταῦτα ἀπεκάλυψεν ὁ Μπ. Ἐτσεβὶτ διὰ συνεντεύξεώς του εἰς τὴν “”Χουριὲτ” κατὰ τὸ θέρος τοῦ 1986, προσεπιλέγων ἐν τούτοις ὅτι ἡ ὑπόσχεσίς του τὸν δεσμεύει ὥστε νὰ μὴ προχωρήσῃ πάντως εἰς λεπτομερείας ὡς πρὸς τὸ ἀκριβὲς περιεχόμενον τῆς ἐπακολουθησάσης συνομιλίας, εἰ μὴ κατόπιν συναινέσεως Καραμανλῆ. Τότε μὲν ἐξεδόθη μία ἄτονος, θολὴ καὶ ἀόριστος τυπικὴ πολιτικάντικη διαμαρτυρία ἢ μᾶλλον τετριμμένον εὐπρεπιστικὸν μουρμούρισμα ἐκ τοῦ γραφείου Καραμανλῆ: Ὅμως ΟΥΔΕΠΟΤΕ ὁ τελευταῖος ἐτόλμησεν νὰ διαψεύσῃ εὐθαρσῶς καὶ ἀπεριφράστως τὴν δήλωσιν ἐκείνην τοῦ Ἐτσεβίτ, ἡ ὁποία ἄλλως τε πλήρως ἐναρμονίζεται πρὸς τὰ λοιπὰ δεδομένα…
Ἀντιγράφομεν ἐκ τῆς ἱστοσελίδος
«Κλειδιά στήριξης»
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΙ στον Ιούλιο του 1974, τονίζουμε πως ο Μακάριος αισθανόταν πανίσχυρος και βέβαιος ότι τυχόν πραξικόπημα στην Κύπρο θα συντριβεί εν τη γενέσει του και ότι η στρατιωτική διακυβέρνηση στην Ελλάδα θα τερματισθεί, αφού τα «κλειδιά στήριξης» , η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, θα συνεργούσε. Κι αυτό φάνηκε καθαρά με την έναρξη της τουρκικής εισβολής, όταν η απόφαση του Πολεμικού Συμβουλίου για κήρυξη πολέμου εναντίον της Τουρκίας δεν υλοποιήθηκε. Ο Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος, οι αρχηγοί των τριών Όπλων, Αλέξανδρος Παπανικολάου της Αεροπορίας, Πέτρος Αραπάκης του Ναυτικού και Σταθόπουλος του Στρατού, μαζί με πολλούς άλλους εν ενεργεία στρατιωτικούς, όπως ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού Ιωάννης Ντάβος, στην αρμοδιότητα του οποίου ήταν η επίθεση εναντίον της Τουρκίας από την περιοχή του Έβρου, αδράνησαν και, αφού φρόντισαν να θέσουν εκτός παιγνιδιού τον τότε ηγέτη της στρατιωτικής διακυβέρνησης ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη, προχώρησαν, σε συμφωνία με τους εισβολείς στην Κύπρο, σε κατάπαυση του πυρός, ενώ, ταυτόχρονα, φρόντισαν να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιό τους για επιστροφή των παλιών πολιτικών από το εξωτερικό. Αυτό και έγινε και στις 23 Ιουλίου επέστρεψε από το Παρίσι ο Καραμανλής για να ηγηθεί της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας.
- Ὁ Ἰωαννίδης ἦτο ὁ ἀφελὴς τῆς ὑποθέσεως, τὸν ὁποῖον “ἐδούλεψαν” πλήρως οἱ “φίλοι” Ἀμερικανοὶ καὶ δὴ ὁ διαβολικὸς Henry Kissinger, διὸ καὶ ἔξαλλος ἀνεφώνησε μετὰ τὴν ἐκδήλωσιν τοῦ “Ἀττίλα” πρὸς τὸν Ἀμερικανὸν ἀπεσταλμένον Χένρυ Τάσκα “μᾶς ἐνεπαίξατε”. Ἀπεναντίας, ὅμως, ὅλοι του οἱ ἀμέσως ὑφιστάμενοι, ἐν μέρει δὲ καὶ τοῦ ἀόσμου καὶ ἀγεύστου ἐκείνου “προέδρου” Φαίδωνος Γκιζίκη συμπεριλαμβανομένου, ἐνεπλέκοντο πλήρως καὶ συνειδητῶς εἰς τὴν μεγίστην ἐκείνην Ἐθνικὴν Προδοσίαν, ποὺ ἐπέτρεψε τὴν ὀλεθρίαν προέλασιν τῆς Μεταπολιτεύσεως, διὸ καὶ ὄχι μόνον οὐδέποτε ἐδιώχθησαν, ἔστω ὡς “χουντικοί”, ἀλλὰ καὶ ἀντημοίφθησαν πλουσιοπαρόχως.
Τὴν δολιωτάτην ἐπιστολὴν τοῦ ῥαδιούργου Μακαρίου πρὸς Γκιζίκην καθὼς καὶ πλειάδα συναφῶν στοιχείων ἀνευρίσκετε ἐδῶ
Ἐξαιρετικῶς γλαφυρὰ καὶ ἀποκαλυπτικὴ καὶ ἡ ἀπὸ 15/7/1998 μεγάλη τηλεοπτικὴ συνέντευξις: https://www.youtube.com/watch?v=_hWY21kpSnk τοῦ σπουδαίου ἀγωνιστοῦ Νικολάου Σαμψών.
Ὅμως θὰ ἐπανέλθωμεν συντόμως…
Πρὸς τὸ παρὸν ἀκολουθεῖ ἡ κατάπτυστος ὁμιλία τοῦ Μακαρίου.
Στέφανος Γκέκας
Ἡ ὁμιλία τοῦ Μακαρίου εἰς τὸν ΟΗΕ:
«Θα ήθελα πρώτα να εκφράσω τις θερμότερες ευχαριστίες μου προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, για το έντονο ενδιαφέρον τους ως προς την κρίσιμη κατάσταση που δημιουργήθηκε στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα, που οργάνωσε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας και που υλοποίησαν οι Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούν και διοικούν την κυπριακή εθνοφρουρά.
Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τη συμφωνία του να αναβάλει τη συνεδρίαση αυτή μέχρι την άφιξή μου, δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να παρουσιασθώ ενώπιόν του και να αναφερθώ στα πρόσφατα δραματικά γεγονότα της Κύπρου.
Τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, από την περασμένη Δευτέρα το πρωί, είναι μία πραγματική τραγωδία. Το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας παραβίασε κατάφωρα την ανεξαρτησία της Κύπρου.
Χωρίς ίχνος σεβασμού για τα δημοκρατικά δικαιώματα του κυπριακού λαού, χωρίς ίχνος σεβασμού για την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Δημοκρατίας της Κύπρου, η ελληνική χούντα επεξέτεινε τη δικτατορία στο κυπριακό έδαφος. Είναι γεγονός, ότι εδώ και λίγο καιρό η πρόθεσή τους είχε γίνει φανερή. Ο κυπριακός λαός είχε την αίσθηση, εδώ και πολύ καιρό, ότι ετοιμαζόταν πραξικόπημα από την ελληνική χούντα, και η αίσθηση αυτή έγινε ακόμα εντονότερη τις τελευταίες εβδομάδες, όταν η τρομοκρατική οργάνωση «ΕΟΚΑ Β», υποκινούμενη από την Αθήνα, πολλαπλασίασε τις βιαιότητές της.
Ανέκαθεν γνώριζα, ότι η παράνομη αυτή οργάνωση είχε τις ρίζες και τις πηγές ανεφοδιασμού της στην Αθήνα. Εδώ και καιρό αντιλήφθηκα, ότι οι Έλληνες, που υπηρετούσαν και διοικούσαν την εθνοφρουρά, στρατολογούσαν μέλη της οργάνωσης αυτής και την υποστήριζαν με διάφορους τρόπους, μέχρι που τη βοηθούσαν να έχει πρόσβαση στις αποθήκες πυρομαχικών της εθνοφρουράς. Στα στρατόπεδα της εθνοφρουράς, οι Έλληνες αξιωματικοί έκαναν ανοικτή προπαγάνδα υπέρ της παράνομης αυτής οργάνωσης, και μετέτρεψαν την εθνοφρουρά, από κρατικό όργανο, σε όργανο ανατροπής της εξουσίας.
Κάθε φορά που, κατά καιρούς, παραπονέθηκα στην Αθήνα για την ανάρμοστη συμπεριφορά των Ελλήνων αξιωματικών της εθνοφρουράς, η απάντηση ήταν ότι, εάν παρουσίαζα ισχυρές αποδείξεις, οι ένοχοι θα ανακαλούντο στην Ελλάδα. Από την όλη στάση της μου δημιουργήθηκε η ορθή εντύπωση, ότι η μόνιμη απάντησή της αποτελούσε προσποίηση αθωότητας. Εδώ και λίγες ημέρες έφθασαν έγγραφα στα χέρια της αστυνομίας, που αποδεικνύουν σαφέστατα, ότι η «ΕΟΚΑ Β» δεν ήταν παρά παράρτημα του καθεστώτος των Αθηνών.
Η κυβέρνηση των Αθηνών χορηγούσε οικονομική βοήθεια για τη συντήρηση της οργάνωσης, και τής έδινε λεπτομερείς οδηγίες για τις δραστηριότητές της. Θεώρησα αναγκαίο να στείλω μία επιστολή στον πρόεδρο της Ελλάδας, στρατηγό Γκιζίκη, ζητώντας του να δώσει εντολή για την κατάπαυση της βίας και της αιματοχυσίας και για τη διάλυση της «ΕΟΚΑ Β». Επίσης, τού ζήτησα να ανακληθούν οι Έλληνες της κυπριακής εθνοφρουράς, προσθέτοντας ότι σκοπεύω να μειώσω την αριθμητική δύναμη του σώματος αυτού και να το μεταφέρω σε κρατικό όργανο. Είχα την εντύπωση, ότι το καθεστώς των Αθηνών δεν επιθυμούσε τη μείωση των μελών της εθνοφρουράς, ούτε, βέβαια, την απομάκρυνση των Ελλήνων αξιωματικών.
Ακολούθως, με επισκέφθηκε ο Έλληνας πρεσβευτής στην Κύπρο, κατόπιν εντολής της κυβερνήσεώς του, για να μού εξηγήσει, ότι η αριθμητική μείωση των μελών της εθνοφρουράς ή η αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών θα οδηγούσαν στην εξασθένιση της κυπριακής άμυνας, σε περίπτωση τουρκικού κινδύνου. Αυτό το επιχείρημα, παρόλο που φαινόταν λογικό, δεν ήταν καθόλου πειστικό, διότι γνώριζα, ότι πίσω από αυτό εκρύβοντο άλλα συμφέροντα. Απάντησα ότι, όπως έδειχναν να εξελίσσονται τα πράγματα, θεωρούσα τον τουρκικό κίνδυνο πιο ασήμαντο από τον ελληνικό. Και, όπως αποδείχθηκε, οι φόβοι μου ήσαν δικαιολογημένοι.
Το Σάββατο, 13 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα συνάντηση υπό την προεδρία του στρατηγού Γκιζίκη, η οποία διήρκεσε πολλές ώρες. Παρόντες ήσαν ο Έλληνας διοικητής των ενόπλων δυνάμεων, ο πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κύπρο, ο διοικητής της Εθνοφρουράς και άλλοι αξιωματούχοι. Σκοπός της συνάντησης αυτής ήταν να συζητηθεί το περιεχόμενο της επιστολής μου.
Το σχετικό ανακοινωθέν, που εξεδόθη στο τέλος της συνάντησης, ανέφερε ότι η συνάντηση θα επαναληφθεί στις 15 Ιουλίου, ημέρα Δευτέρα. Αυτή η αναφορά ήταν παραπλανητική. Διότι, ενώ τη Δευτέρα περίμενα την απάντηση στην επιστολή μου, η απάντηση που ήρθε ήταν το πραξικόπημα.
Την ημέρα εκείνη επέστρεψα από την εξοχική μου κατοικία στο βουνό Τρόοδος, όπου βρισκόμουν το Σαββατοκύριακο, και στις 8:00 π.μ. έφθασα στο γραφείο μου, στο προεδρικό μέγαρο. Μισή ώρα αργότερα υποδέχθηκα στην αίθουσα δεξιώσεων μία ομάδα αγοριών και κοριτσιών, μελών της Ελληνικής Ορθόδοξης Νεολαίας Καίρου, που είχαν έρθει στην Κύπρο ως προσκεκλημένοι μου, για λίγες ημέρες. Καλά-καλά δεν πρόλαβα να τους καλωσορίσω, όταν ακούσθηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα οι πυροβολισμοί πολλαπλασιάσθηκαν, και ένα μέλος της προεδρικής φρουράς με πληροφόρησε ότι τεθωρακισμένα άρματα και οχήματα είχαν περάσει την έξω πύλη και βρίσκοντο ήδη στο προαύλιο του προεδρικού μεγάρου, που εσείετο από τους βομβαρδισμούς. Σύντομα η κατάσταση έγινε κρίσιμη. Προσπάθησα να συνδεθώ τηλεφωνικά με το κτίριο της Κυπριακής Ραδιοφωνίας, για να στείλω ειδική ανακοίνωση ότι γινόταν επίθεση στο προεδρικό μέγαρο, αλλά αντιλήφθηκα ότι οι τηλεφωνικές γραμμές είχαν διακοπεί.
Οι πυροβολισμοί αυξάνοντο συνεχώς. Νομίζω, ότι σώθηκα ως εκ θαύματος της θείας πρόνοιας. Όταν πλέον βρέθηκα στην περιοχή της Πάφου, απέστειλα ραδιοφωνικό μήνυμα στο λαό από έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, πληροφορώντας τον ότι είμαι ζωντανός και ότι θα αγωνισθώ μαζί του ενάντια στη δικτατορία, που προσπαθεί να επιβάλει το ελληνικό καθεστώς.
Δεν σκοπεύω να απασχολήσω περισσότερο τα αξιότιμα μέλη του Συμβουλίου με την προσωπική μου περιπέτεια. Απλώς θα ήθελα να προσθέσω, ότι τη δεύτερη ημέρα της ένοπλης επίθεσης τα τεθωρακισμένα κατευθύνθηκαν προς την Πάφο, ενώ ταυτόχρονα ένα μικρό πολεμικό πλοίο της εθνοφρουράς άρχισε να βομβαρδίζει τη μητρόπολη της Πάφου, όπου έμενα. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, θεώρησα φρονιμότερο να εγκαταλείψω την Κύπρο, παρά να πέσω στα χέρια της ελληνικής χούντας.
Είμαι ευγνώμων στη βρεττανική κυβέρνηση, που μού χορήγησε ελικόπτερο, το οποίο με μετέφερε από την Πάφο στις βρεττανικές βάσεις, και αεροπλάνο από τις βάσεις στο Λονδίνο, μέσω Μάλτας.Είμαι επίσης ευγνώμων στον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα και στο διοικητή των ειδικών ειρηνευτικών δυνάμεων του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο, για το ενδιαφέρον που έδειξαν για την ασφάλειά μου. Η παρουσία μου στην αίθουσα αυτή κατέστη δυνατή χάρις στη βοήθεια της βρεττανικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων του Γενικού Γραμματέα, δρος Βαλντχάιμ. Το ενδιαφέρον τους για το άτομό μου, και για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κύπρος, με συγκινεί ως τα μύχια της ψυχής μου.
Δεν γνωρίζω ακόμα όλες τις λεπτομέρειες της κρίσης, που δημιούργησε η ελληνική στρατιωτική κυβέρνηση στην Κύπρο. Φοβούμαι, ότι ο αριθμός των νεκρών είναι μεγάλος και οι υλικές φθορές ανυπολόγιστες. Ωστόσο, πρωταρχικό μας μέλημα, τη στιγμή αυτή, είναι να δοθεί ένα τέλος στην τραγωδία.
Όταν έφθασα στο Λονδίνο, πληροφορήθηκα το περιεχόμενο της ομιλίας του εκπροσώπου της ελληνικής χούντας στα Ηνωμένα Έθνη. Εξεπλάγην, με τον τρόπο που προσπαθούν να εξαπατήσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη. Χωρίς καν να κοκκινίζει από ντροπή, η ελληνική χούντα προσπαθεί να απλοποιήσει την κατάσταση, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει ανάμειξη στην ένοπλη επίθεση και ότι οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αποτελούν ενδοκοινοτική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι, που πιστεύουν τους ισχυρισμούς αυτούς. Το πραξικόπημα δεν έγινε υπό συνθήκες τέτοιες, που να το καθιστούν εσωτερικό ελληνοκυπριακό ζήτημα. Πρόκειται σαφώς για εισβολή εκ των έξω, μαζί με κατάφωρη παραβίαση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Δημοκρατίας της Κύπρου. Το λεγόμενο πραξικόπημα είναι δημιούργημα των Ελλήνων αξιωματικών, που αποτελούν και διοικούν την εθνοφρουρά. Πρέπει, επίσης, να τονίσω το ότι η ελληνική δύναμη, που αποτελείται από 950 αξιωματικούς και στρατιώτες, οι οποίοι βρίσκονται στην Κύπρο δυνάμει της Συνθήκης Συμμαχίας, διεδραμάτισε πρωταρχικό ρόλο στην επιθετική αυτή υπόθεση κατά της Κύπρου. Η κατάληψη του αεροδρομίου έγινε από αξιωματικούς και στρατιώτες της ελληνικής δύναμης, που έχει το στρατόπεδό της κοντά στο αεροδρόμιο.
Αρκεί να πούμε στο σημείο αυτό, πως ορισμένες φωτογραφίες, που δημοσίευσε ο παγκόσμιος τύπος, έδειχναν τεθωρακισμένα που ανήκουν στην ελληνική δύναμη. Από την άλλη πλευρά, Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στην εθνοφρουρά, διηύθυναν τις επιχειρήσεις. Στις επιχειρήσεις αυτές στρατολογούσαν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης «ΕΟΚΑ Β», τα οποία εξόπλιζαν με όπλα της εθνοφρουράς.
Εάν δεχθούμε πως δεν είχαν ανάμειξη οι Έλληνες αξιωματικοί της εθνοφρουράς, τότε πώς εξηγείται το γεγονός ότι μεταξύ των νεκρών υπήρχαν και Έλληνες αξιωματικοί, που η σορός τους μεταφέρθηκε και κηδεύθηκε στην Ελλάδα; Εάν δεχθούμε πως το πραξικόπημα δεν έγινε από Έλληνες αξιωματικούς, πώς εξηγούνται οι νυκτερινές πτήσεις των ελληνικών αεροσκαφών, που μετέφεραν στην Κύπρο προσωπικό με πολιτικά και επέστρεφαν με νεκρούς και πληγωμένους; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι το πραξικόπημα οργανώθηκε από την ελληνική χούντα και εκτελέστηκε από αξιωματικούς και στρατιώτες της ελληνικής δύναμης στην Κύπρο. Άλλωστε, όλος ο παγκόσμιος τύπος περιέγραψε το πραξικόπημα ακριβώς έτσι.
Το πραξικόπημα προκάλεσε μεγάλη αιματοχυσία και αφαίρεσε τη ζωή πολλών ανθρώπων. Αντιμετωπίσθηκε με την αποφασιστική αντίσταση των νομίμων δυνάμεων ασφαλείας και του ελληνοκυπριακού λαού. Μπορώ να πω με βεβαιότητα, ότι η αντίσταση και η αντίδραση του ελληνοκυπριακού λαού ενάντια στους συνωμότες θα συνεχισθεί, μέχρι να αποκατασταθούν η ελευθερία και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ο κυπριακός λαός ποτέ δεν θα υποκύψει στη δικτατορία, ακόμα κι αν, προς το παρόν, υπερισχύει η βάρβαρη βία των τεθωρακισμένων.
Μετά το πραξικόπημα, οι πράκτορες του ελληνικού καθεστώτος στην Κύπρο διόρισαν πρόεδρο έναν πασίγνωστο κακοποιό, το Νίκο Σαμψών, ο οποίος, με τη σειρά του, διόρισε υπουργούς γνωστά κακοποιά στοιχεία και οπαδούς της τρομοκρατικής οργάνωσης «ΕΟΚΑ Β».
Μπορεί να ισχυρίζονται μερικοί ότι όσα συνέβησαν στην Κύπρο αποτελούν επανάσταση, και ότι η νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε με βάση τον επαναστατικό νόμο. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν υπήρξε επανάσταση στην Κύπρο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί εσωτερική υπόθεση. Υπήρξε εισβολή, που παραβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και η εισβολή συνεχίζεται, και θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχουν Έλληνες αξιωματικοί στην Κύπρο. Οι συνέπειες της εισβολής αυτής θα είναι καταλυτικές για την Κύπρο, εάν δεν επανέλθουμε στη συνταγματική ομαλότητα και εάν δεν αποκατασταθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες.
Με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της παγκόσμιας κοινής γνώμης, το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας ανακοίνωσε χθες τη βαθμιαία αντικατάσταση των Ελλήνων αξιωματικών της εθνοφρουράς.
Το θέμα, όμως, δεν είναι η αντικατάστασή τους, αλλά η αποχώρησή τους. Η κίνηση αντικατάστασής τους σημαίνει παραδοχή, ότι οι Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούν τώρα στην εθνοφρουρά, είναι οι ίδιοι με ‘κείνους που έκαναν το πραξικόπημα. Όμως οι αξιωματικοί αυτοί δεν ενήργησαν με δική τους πρωτοβουλία, αλλά κατόπιν εντολής των Αθηνών, και η αντικατάστασή τους θα γίνει πάλι με εντολή της ελληνικής κυβέρνησης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η εθνοφρουρά θα παραμείνει για πάντα όργανο του ελληνικού στρατιωτικού καθεστώτος.
Είμαι βέβαιος, ότι τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αντιλαμβάνονται το τέχνασμα αυτό.
Μπορεί να λεχθεί, πως η κυπριακή κυβέρνηση ήταν αυτή που ζήτησε από τους Έλληνες αξιωματικούς να επανδρώσουν την εθνοφρουρά. Μετά λύπης μου ομολογώ, ότι ήταν λάθος μου να τους εμπιστευθώ τόσο πολύ, διότι έκαναν κατάχρηση της εμπιστοσύνης μου αυτής και, αντί να βοηθήσουν στην προάσπιση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου, έγιναν οι ίδιοι εισβολείς.
Επί μακρό χρονικό διάστημα διεξήχθησαν συνομιλίες μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με σκοπό την εξεύρεση ειρηνικής λύσης για το Κυπριακό, πράγμα που επανειλημμένως έχει απασχολήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας και την ολομέλεια των Ηνωμένων Εθνών. Ο αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα και δύο συνταγματολόγοι από την Ελλάδα και την Τουρκία παρακολούθησαν τις συνομιλίες αυτές. Το Συμβούλιο Ασφαλείας δύο φορές το χρόνο ανανέωσε τη θητεία της ειρηνευτικής δύναμης του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο, εκφράζοντας κάθε φορά την ελπίδα του για τη σύντομη εξεύρεση λύσεως του προβλήματος. Δεν μπορούμε να πούμε, ότι μέχρι σήμερα σημειώθηκε ικανοποιητική πρόοδος στις συνομιλίες. Πώς μπορούσε, όμως, να υπάρξει πρόοδος, όταν η πολιτική της Αθήνας για την Κύπρο ήταν διπρόσωπη; Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν συμφωνήσει, πως οι συνομιλίες διεξήγοντο με βάση την ανεξαρτησία. Το καθεστώς των Αθηνών συμφώνησε σ’ αυτό, και επανειλημμένα ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δήλωσε, ότι η θέση της Ελλάδας στο ζήτημα είναι σαφής.
Αν αυτό ήταν αλήθεια, γιατί τότε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας δημιούργησε και υποστήριξε την τρομοκρατική οργάνωση «ΕΟΚΑ Β», που είχε στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και της οποίας τα μέλη αυτοαποκαλούντο «ενωτικοί»;
Στα στρατόπεδα της εθνοφρουράς, οι Έλληνες αξιωματικοί με κατηγορούσαν συνεχώς πως, ενώ η Ένωση ήταν δυνατή, εγώ υπονόμευα την πραγματοποίησή της. Όταν κάποιος τούς υπενθύμιζε πως η Ελλάδα είχε ξεκαθαρίσει τη θέση της πάνω σ’ αυτό το θέμα, και ότι υποστήριζε την ανεξαρτησία, η απάντησή τους ήταν ότι δεν πρέπει να δίνει κανείς σημασία στα λόγια των διπλωματικών. Υπό τοιαύτας συνθήκας, πώς μπορούσαν οι συνομιλίες να φθάσουν σε θετικό αποτέλεσμα; Η διπρόσωπη πολιτική του ελληνικού καθεστώτος ήταν ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στην πρόοδο των συνομιλιών.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, που επικρατούν στην Κύπρο, δεν δύναμαι να προβλέψω το μέλλον των συνομιλιών. Θα έλεγα, μάλλον, πως δεν υπάρχει μέλλον. Οποιαδήποτε συμφωνία που θα μπορούσε να επιτευχθεί δεν θα ήταν έγκυρη, διότι δεν υπάρχει εκλεγμένη ηγεσία για να χειρισθεί το θέμα. Το πραξικόπημα του στρατιωτικού καθεστώτος της Ελλάδας αποτελεί ανάσχεση της πορείας των συνομιλιών προς μία λύση. Επίσης, θα δημιουργήσει μία μόνιμη πηγή ανωμαλίας στην Κύπρο, οι συνέπειες της οποίας θα είναι βαθύτατες και μακρόχρονες, εάν επιτραπεί η κατάσταση αυτή να συνεχισθεί έστω και για βραχύ χρονικό διάστημα.
Καλώ τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να τεθεί ένα τέλος στην αφύσικη αυτή κατάσταση, που δημιουργήθηκε με το πραξικόπημα των Αθηνών.
Καλώ το Συμβούλιο Ασφαλείας να κάνει χρήση όλων των τρόπων και μέσων που διαθέτει, ώστε να αποκατασταθούν χωρίς καθυστέρηση η συνταγματική τάξη και τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού της Κύπρου.
Όπως ανέφερα ήδη, τα γεγονότα της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους.
Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες και Τούρκους.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν εγκαταστήσει μία ειρηνευτική δύναμη στην Κύπρο. Η παρουσία της δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική υπό συνθήκες πραξικοπήματος. Το Συμβούλιο Ασφαλείας πρέπει να καλέσει το ελληνικό στρατιωτικό καθεστώς να αποσύρει τους Έλληνες αξιωματικούς, που υπηρετούν στην κυπριακή εθνοφρουρά, και να θέσει τέλος στην εισβολή τους στην Κύπρο.
Πιστεύω, με όσα στοιχεία παρέθεσα ενώπιόν σας, να σάς έδωσα μία ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης. Δεν έχω ουδεμία αμφιβολία, πως μία αρμόζουσα απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας θα θέσει τέλος στην εισβολή, και θα αποκαταστήσει την παραβιασμένη ανεξαρτησία της Κύπρου και τα δημοκρατικά δικαιώματα του κυπριακού λαού.»