Σαν σήμερα πριν από πέντε έτη έφυγε πολύ πρόωρα από την ζωή ένας εκλεκτός μας συναγωνιστής, ο αλησμόνητος Κώστας Μπαϊκούσης.
Δραστήριος από νεαρή ηλικία στο εθνικιστικό κίνημα, παρών στους εθνικολαϊκούς αγώνες, ιδρυτικό μέλος και διακεκριμένο στέλεχος του ΑΡΜΑτος, υπήρξε πρότυπο ανιδιοτελούς και σεμνού αγωνιστού που συνδύαζε γνώση, σθένος και σπάνιο ήθος. Το κενό του είναι βέβαια δυσαναπλήρωτο, η ανάμνησίς του όμως παραμένει ανεξίτηλη και το παράδειγμά του ζωντανό!
Ας ψάλλουμε στην μνήμη του το εμβατήριο «Ωδή Μνήμης», του οποίου οι στίχοι (που συμφωνούν με την μελωδία του παλαιού Ε/Σ εμβατηρίου “Ich hatt’ einen Kameraden (Είχα έναν σύντροφο)”, https://www.youtube.com/watch?v=-h_OLOF1gxg) έχουν γραφεί προς τιμήν του:
Ὠδὴ μνήμης
Στοῦ Λεωνίδα ἐστάθην κι ἔνοιωσα τὴν Τιμή
μὲ φίλο ἐμπρὸς τὸ μνῆμα, ὡσὰν σ᾿ αἰώνιο Βῆμα
καὶ συναγωνιστή
ποὺ ἐχάθη πιά· εἶχε σθένος καὶ βλέμμα καθαρό,
σπινθηροβόλο πνεῦμα – ποὺ ἐμάχετο τὸ ψέμμα,
τὸ φαῦλο, τὸ σαθρό.
Τὸ φρόνημα ἀτσαλένιο κι ὁ νοῦς του διαυγής,
καὶ μιὰ καρδιὰ καθάρια, ἀμάθητη στὰ πλάγια
– στ᾿ ἀλήθεια εὐγενής.
Ὁ λόγος του σπουδαῖος, στεντόρεια ἡ φωνή
τὸ σῶμα γυμνασμένο, ἀθλητικὰ πλασμένο,
ἡ φύσις του λιτή.
Ἀπρόσμενη μιὰ μοῖρα τὸν πῆρε μακριά ·
κενὸ μεγάλο μένει, μὰ ἡ μνήμη του ἀναμμένη
αἰώνια πυρά.
Ποτὲ δὲν σὲ ξεχνοῦμε οἱ σύντροφοί σου ἐμεῖς!
Στὸ πλάι μας σὲ ᾿νογοῦμε, πιστὰ ὡς προχωροῦμε
στὸν Δρόμο τῆς Τιμῆς.