Συναγωνισταί,
Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τοῦ Μεγάλου Ἡλιοστασίου, τῆς Μεγάλης δηλαδὴ Ἀνακάμψεως τῆς φθινούσης ἡλιακῆς τροχιᾶς, ἐπισυμβάσης ἐφέτος καθ᾿ ὥραν 00:22 τῆς 22ας Δεκεμβρίου (ὥρα Ἑλλάδος), ἐμφόρτου μεταφορικῆς/μεταφυσικῆς ἰσχύος, Παραδόσεως, Μνήμης καὶ Συνειδήσεως, εὔχομαι τὰ διαφανῆ δῶρα τοῦ νικηφόρου Φωτὸς νὰ μεταφέρουν ὅλον τὸ βάθος, ὕψος καὶ ἔκτασίν των, κυριώτατα δὲ ὡς ἀνώτερος ὀλυμπιακὸς χαρακτὴρ τῆς ψυχῆς, τοῦ νοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ ταῦτα φέροντος σώματος, ἐγκαινιάζοντας μιὰν οὐσιαστικὴν ἀνιοῦσαν πορείαν.
Ὁ Λαός μας, διατηρώντας ἀκόμη καὶ σήμερα τὶς προαιώνιες ὑπερβόρειες παραδόσεις, ἀρχέγονες μνῆμες ἄσβεστες, ἀνάβει φωτιὲς καὶ ἑορτάζει, ὑποσυνειδήτως συνδράμων εἰς τὸν Ἀγῶνα τῶν φωτεινῶν δυνάμεων τοῦ Κόσμου.
Εἴθε, λοιπόν, ὅπως ἀκριβῶς ὁ γήινος Ἄξων στιγμιαίως ἵσταται (Ἡλιο-στάσιον) καὶ ἀνορθοῦται, παύων τὴν ἐκ τοῦ Ἡλίου γωνιώδη ἀπομάκρυνσιν, γιὰ νὰ ξεκινήσῃ ἐν μιᾷ ἱερᾷ στιγμιαίᾳ ἀναστροφῇ ἀμέσως τὴν ἀντίθετον κίνησιν πρὸς τὴν θέσιν παραλληλίας του πρὸς τὸν ὡς ἐκ τῆς πλανητικῆς περιστροφῆς μας προσλαμβανόμενον “ἡλιακὸν ἄξονα”, οὕτως εἰπεῖν, ἔτσι καὶ ὁ ἴδιος ἐσωτερικὸς ἄξων τῆς ὑπάρξεώς μας ν᾿ ἀρχίσῃ νὰ προσανατολίζηται φωτοτροπικῶς πρὸς τὶς φωτεινὲς Ἀρχὲς τοῦ Πνεύματος καὶ τὴν ἀνωτροπικότητα τῶν Δυνάμεων κι Ἐνεργειῶν ποὺ τροφοδοτοῦν τὴν ἰσχύν του.
Ἡ μεγίστη αὐτὴ Κοσμικὴ Συγκυρία εἶναι καὶ ἡ μεγίστη Ἑορτή μας ὡς ἐθνοκοινοτιστῶν τοῦ Ἅρματος, ἐν πλήρει ἐννοίᾳ, συμβολίζουσα καὶ πραγματοποιοῦσα τὴν ἀναγεννητικὴν ἐκτίναξιν τῶν Φωτεινῶν Δυνάμεων, τὴν κατατρόπωσιν δ᾿ ἅμα τῶν κατακλυζόντων κατωτέρων, στασιαστικῶν κατὰ τῆς Κοσμικῆς Τάξεως, Σκοτεινῶν παραγόντων τῆς συγχύσεως, τῆς πλασματικότητος, τῆς ψευδότητος, τῆς ἔνδοθεν διαλύσεως, τῆς ἀμουσίας καὶ τῆς Ἀντιστροφῆς, τῆς Ἀταξίας καὶ τῆς ἀμέτρου ἐπάρσεως, τῆς αἰσχρᾶς γελοιότητος καὶ ξεδιαντροπιᾶς, τῆς κακονοίας καὶ τῆς σάχλας, ἰδιαιτέρως ἐκτεταμένων καὶ δημοφιλῶν στὴν ἀνισόρροπο νεογραικυλικὴν κοινωνίαν τῶν “θαυμάτων” ἀρνητικότητος, τῆς κακοηθείας καὶ τῆς ἐπιθετικῆς ἀναιδείας καὶ κιναιδείας ποὺ μαστίζουν τὴν ἐρεβώδη καὶ χαοτικὴν ἐποχήν μας – ξεκινώντας τὴν ἀναστήλωσιν ἀπὸ τὴν ψυχήν μας μέσα, ἀπὸ τὸ Πνεῦμα ἀλλὰ καὶ τὸ Σῶμά μας, δι᾿ ἐγρηγόρσεως, ἀνεγέρσεως, ἀσκήσεως καὶ ἀδιαλλείπτου αὐτεπιγνώσεως – σθεναρῶς δὲ κατόπιν προχωροῦντες καὶ προελαύνοντες νικηφόρως πρὸς τὰ ἔξω:
Προβαίνοντες ἀπτόητοι κι ἀνέγγιχτοι ἀπὸ τὴν ἐπίθεσιν τοῦ Ὑπανθρωπισμοῦ – καὶ θριαμβεύοντες ὑπὸ τὰ δεξιόστροφα λάβαρα τοῦ Ἀνικήτου Ἡλίου!
Διὰ τοῦ Σκότους πρὸς τὸ Φῶς!
Στέφανος Γκέκας