Ἐπὶ τῇ χθεσινῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπροκαλύπτως προδοτικῆς ὁμιλίας τοῦ Μακαρίου εἰς τὸ Συμβούλιον Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ (19η Ἰουλίου 1974, πρβλ. https://www.armahellas.com/?p=22670) ὡς καὶ τῆς σημερινῆς τῆς ἀμέσως ἐπακολουθησάσης τουρκικῆς εἰσβολῆς (20ή Ἰουλίου 1974) καὶ τῆς συναφοῦς ἐπιδρομῆς τῆς καταστροφικῆς Μεταπολιτεύσεως διὰ τῆς ἐπανόδου τοῦ ἐθνολετῆρος Κ. Καραμανλῆ τὴν 24ην Ἰουλίου 1974, παραπέμπομεν εἰς τὸ προηγούμενον σχετικόν μας συνοπτικὸν δημοσίευμα http://www. armahellas.com/?p=22700
«Όταν φθάσαμε στο αεροδρόμιο Χήθροου του Λονδίνου, επεκοινώνησα τηλεφωνικώς με την αντιπροσωπία μας στα Ηνωμένα Έθνη και ζήτησα να έλθουν σε επαφή με τον Μακάριο. Ο Μακάριος είχε ζητήσει σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Επιδίωξή μας ήταν να πείσουμε το Μακάριο να μην καταφερθή εναντίον της Τουρκίας κατά την ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
»Πράγματι, ο Οσμάν Ολτσάϊ έδωσε οδηγίες στην αντιπροσωπεία και ήλθε σε επαφή με το Μακάριο. Χάρηκε πάρα πολύ από την πρωτοβουλία του Ολτσάϊ και παρακάλεσε την τουρκική αντιπροσωπεία να διαβιβάση στην τουρκική κυβέρνηση τα αισθήματα ευγνωμοσύνης και υποχρέωσής του. Όλα αυτά τα διεβίβασε ο Οσμάν Ολτσάϊ. Ο Μακάριος είχε πέσει στη θάλασσα και αναζητούσε σανίδα σωτηρίας. Έβλεπε την Τουρκία σαν δύναμη σωτηρίας. Έπρεπε λοιπόν να εκμεταλλευτούμε την αδυναμία του, πράγμα που έγινε.