Εκτεταμένες ταραχές ξέσπασαν – και συνεχίζουν εδώ και μέρες να μαίνονται με κλιμακούμενη ένταση και με νέες αναφορές σε νεκρούς και τραυματίες – σε πολλές πόλεις των Η.Π.Α. εξ αφορμής του θανάτου ενός 46χρονου νέγρου από έναν (λευκό) αστυνομικό στην πόλη Minnealopis της πολιτείας Minnesota κατά την διαδικασία συλλήψεως του πρώτου. Οι ενεχόμενοι αστυνομικοί φέρονται (σύμφωνα με βίντεο που κυκλοφόρησε) να πίεσαν υπέρμετρα το κεφάλι του προσαγόμενου στο έδαφος, προσπαθώντας να του περάσουν χειροπέδες, κατά τρόπο που δυσχέραινε την αναπνοή του, επιφέροντας τελικώς τον θάνατό του. Η στάση του αστυνομικού περιγράφηκε ως “άσκηση υπέρμετρης αστυνομικής βίας” από τα μ.μ.ε., που έσπευσαν να εκδώσουν καταδικαστική ετυμηγορία εις βάρος του αστυνομικού, χαρακτηρίζοντας το περιστατικό, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, ένα ακόμη “ρατσιστικό” έγκλημα… Το πόσο …“ρατσιστής” είναι βέβαια ο κατηγορούμενος αστυνομικός μπορεί να γίνει αντιληπτό από το γεγονός ότι είναι παντρεμένος με γυναίκα ασιατικής καταγωγής, από το Λάος… Επίσης, αξίζει να παρατηρηθεί ότι, ουδέποτε λαμβάνουν δημοσιογραφική έκταση φόνοι αστυνομικών από κακοποιούς, ιδίως όταν, όπως είναι το σύνηθες, το θύμα είναι λευκός και ο θύτης ανήκει κάποια “μειονότητα”. Τότε το έγκλημα δεν λαμβάνει διαστάσεις δημοσιότητος και σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζεται “ρατσιστικό”… Μόνον όταν το θύμα ανήκει σε “μειονότητα” χαρακτηρίζεται το έγκλημα “ρατσιστικό”, ακόμα και αν συμβεί ο θύτης-αστυνομικός να προέρχεται επίσης από “μειονότητα”!
Εν τούτοις κατά πρόσφατο δημοσίευμα της Washington Post το 2015 π.χ. οι αστυνομικοί σκότωσαν διπλάσιους λευκούς απ’ ό,τι μαύρους πολίτες, αφού το 50% των θυμάτων της αστυνομίας ήταν λευκοί έναντι 26% μαύρων και τούτο παρά την τελείως δυσανάλογη μερίδα μαύρων εγκληματιών: Έτσι συμφώνως προς στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης που κοινοποιεί η Heather MacDonald στην Wall Street Journal το 2009 κατά τις στατιστικές του υπουργείου Δικαιοσύνης το 62% των ληστειών, το 57% των φόνων και το 45% των επιθέσεων στις 75 μεγαλύτερες κομητείες της χώρας διεπράχθη από μαύρους, παρ’ ότι οι μαύροι αποτελούν το 15% του πληθυσμού αυτών των περιοχών.
Επίσης στρεβλή εις βάρος των λευκών είναι η αναλογία θυμάτων της αστυνομίας στο σύνολο των κατά κατηγορία θυμάτων ανθρωποκτονιών – ήτοι το 12% των ανθρωποκτονιών λευκών και ισπανοφώνων διεπράχθησαν από αστυνομικούς, ενώ μόλις το 4% των ανθρωποκτονιών επί μαύρων αποδίδεται σε όπλο αστυνομικού.
Οι στατιστικές αποδεικνύουν ακόμη ότι οι μαύροι και οι μαστίζος (ισπανόφωνοι μιγάδες) αστυνομικοί είναι περισσότερο επιρρεπείς στην χρήση όπλου παρά οι λευκοί – πράγμα κατανοητό, δεδομένου ότι είναι ακριβώς οι λευκοί αστυνομικοί που αισθάνονται απειλούμενοι αν τυχόν και λειτουργήσουν κανονικώς απέναντι επικινδύνων εγκληματιών!
Ανεξαρτήτως βεβαίως του ιδίου του τελευταίου περιστατικού – ενός από τα άπειρα παρόμοια που συμβαίνουν καθημερινώς σε μία χώρα που μαστίζεται από την βία και την εγκληματικότητα – αυτό που που έχει μακράν μεγαλύτερη σημασία είναι η κατάσταση γενικευμένου χάους που προέκυψε πολύ γρήγορα, για την πυροδότηση της οποίας το περιστατικό που έλαβε χώρα στην Minneapolis στάθηκε απλώς ηαφορμή. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι παρόμοιο συμβαίνει στις Η.Π.Α., ήτοι θάνατος κάποιου συστηματικώς παραβατικού τύπου, ανήκοντος στις λεγόμενες “μειονότητες”, κατά την διάρκεια καταδιώξεώς του από την αστυνομία, που οδηγεί στην πυροδότηση κύματος ταραχών, βανδαλισμών, δηώσεων και γενικευμένου πλιάτσικου. Ωστόσο, αυτήν την φορά οι ταραχές είναι κατά πολύ εντονώτερες και πολύ πιο εκτεταμένες, δεδομένου ότι δεν περιορίζονται στην πόλη όπου συνέβη το περιστατικό αλλά έχουν εξαπλωθεί σε πλήθος άλλων πολιτειών, καθιστάμενες τρόπον τινά παναμερικανικό φαινόμενο που εξαπλώνεται επικίνδυνα. Η ένταση των ταραχών και η γενίκευσή τους με βανδαλισμούς καταστημάτων, καταστροφές πλήθους οχημάτων και πυρπολήσεις κτηρίων και οχημάτων (και δη αστυνομικών – μέχρι και εισβολή σε αστυνομικό τμήμα συνέβη!), θυμίζουν έντονα τα ανάλογα γεγονότα του 1992 στο Los Angeles, τα οποία, καθώς τα παρατηρούσαμε τότε, εκφράζαμε την εκτίμηση ότι επρόκειτο για το προανάκρουσμα ενός επερχομένου φυλετικού πολέμου που αργά ή γρήγορα θα ξεσπούσε εντός των Η.Π.Α., δεδομένου ότι οι συγκρούσεις είχαν λάβει, τότε, έντονο διαφυλετικό χαρακτήρα.
Κατά τις τωρινές ταραχές, παρατηρώντας προσεκτικά τα πολλά βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι διαδηλωτές-κατσαπλιάδες είναι, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, νέγροι και μιγάδες, περιλαμβάνονται ωστόσο μεταξύ τους και αρκετοί “λευκοί” – τί λευκοί όμως; Το παρουσιαστικό και το όλο στυλ αυτών των εν λόγω “λευκών” παραπέμπει σε “whiggers” δηλαδή, όπως θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε στα Ελληνικά, σε “ασπράπηδες”, ήτοι σε εκφυλισμένους λευκούς που έχουν χάσει την φυλετική τους ταυτότητα και πλήρως υιοθετήσει την νεγροαμερικανική υποκουλτούραακόμη και σε επίπεδο γλώσσας και φρασεολογίας, μόδας, ενδυμασίας, πιθηκοπρεπούς κινησιολογίας, βαρβαρικών ακουσμάτων τύπου ζούγκλας (hip-hope),χορών κ.λπ., οι οποίοι, όπως είναι φανερό, ψυχολογικώς έλκονται, συγχρωτίζονται και κοινωνικώς ταυτίζονται με την απροσδιόριστη πλέμπα των αλητοειδών νεγρομούλων που λυμαίνονται τις κεντρικές περιοχές των μεγαλουπόλεων – όχι δε μόνο στις Η.Π.Α. αλλά και στην Ευρώπη, τείνοντας αξιοθρηνήτως και τραγικώς να καταστούν η κύρια κοινωνική κατηγορία της συγχρόνου εκφυλισμένης “νεολαίας”.
Την ίδια πλέμπα, κυριαρχούμενη από παρόμοιο ανθρωπότυπο, την βλέπουμε να διαμορφώνεται πολύ χαρακτηριστικώς και στην σύγχρονη Ελλάδα. Αυτός ο διαλυτικός υπόκοσμος, αποτελώντας ένας δυσώδη αχταρμά τριτοκοσμικών μεταναστών, νέγρων, μιγάδων, έκφυλων παραβατικών, γύφτων και γυφτοειδών, τοξικοεξαρτημένων, ερμαφροδίτων, τραβεστί και απεθνισμένων whiggers/ασπράπηδων κάθε παραλλαγής κ.λπ., που εμφορείται από αισθήματα μίσους απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία και από τάσεις καταστροφής και διαλύσεως των πάντων! Όλο αυτό το σύμπλεγμα βρίσκει αναμενομένως την ταιριαστή πολιτική-ιδεολογική του ταυτότητα στην ιδεολογία του “Αναρχισμού”. Ας σημειωθεί ότι στην ελλαδική παραλλαγή του ιδίου αυτού κοινωνικού φαινομένου στην θέση-ρόλο που έχουν οι νέγροι στις Η.Π.Α. μπορεί να τοποθετήσει κανείς τους αθιγγάνους, καθώς στην Ελλάδα οι αθίγγανοι αποτελούν, από κοινωνιολογικής απόψεως, κάτι ανάλογο με τους νέγρους των Η.Π.Α., δηλαδή ένα ξένο, από φυλετικής απόψεως, σώμα, που όμως ζει και αναπαράγεται στην χώρα επί πολλούς αιώνες…
Αξίζει επίσης να θυμηθούμε ότι είχαμε και στην Ευρώπη κατά το πρόσφατο παρελθόν εκτεταμένες ταραχές με ανάλογα χαρακτηριστικά, π.χ. σε γαλλικές πόλεις, ιδίως σε προάστια των Παρισίων που κατοικούνται κυρίως από αφρικανούς μετανάστες. Έχουμε επίσης και στην Ελλάδα το ίδιο φαινόμενο, με μία συνεχώς διογκούμενη απροσδιόριστη μάζα: αλητήριων, γυφτοειδών, παιδιών μεταναστών, έκφυλων, σεξουαλικώς διεστραμμένων, μαστούρηδων, κ.λπ., που βρίσκονται σε συνεχή ώσμωση με τον αναρχικό χώρο και με την πρώτη ευκαιρία ξεχύνονται σε δρόμους και πλατείες, προβαίνοντας σε βανδαλισμούς και καταστροφές στο κέντρο των μεγάλων πόλεων. Μπορεί να θυμηθεί κανείς τα σχετικά με τον θάνατο του/της διαβόητου/της “Ζακ-Ζάκυ”γεγονότα και όσα επηκολούθησαν. Είχαμε επίσης παλαιότερα, ας μη το ξεχνάμε, τα γεγονότα που ακολούθησαν την υπόθεση Γρηγορόπουλου, οπότε μία ενέργεια που είχε θεωρηθεί “έκφραση υπέρμετρης αστυνομικής βίας” απετέλεσε την θρυαλλίδα για το ξέσπασμα πρωτοφανών πολυήμερων ταραχών με πλιάτσικο, βανδαλισμούς και καταστροφές στο κέντρο των Αθηνών (που έκτοτε έχει λάβει και ετήσια επετειακή υπόσταση). Τότε διάφορες συμμορίες νεαρών μεταναστών μαζί με αναρχοτσόγλανους λεηλατούσαν επί μέρες καταστήματα, έκαιγαν οχήματα κ.λπ., με την αστυνομία σε θέση απαθούς θεατού υπό τις αυστηρές εντολές για πλήρη απραξία υπό του “βούδα” της Ραφήνας (που παρίστανε τότε τον πρωθυπουργό) και του αρμόδιου, τότε, υπουργού “Πάκη”, που για την “άξια” (δηλαδή αξιοθρήνητη – με επιστέγασμα την αμίμητη δήλωσή του μετά το καθολικό χάος πως … “ευτυχώς, αποφύγαμε τα χειρότερα”!!!) τότε στάση του επιβραβεύθηκε αργότερα, καταλαμβάνοντας την περίζηλη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ως επιβράβευση από τους μόνιμους πολιτικο-ιδεολογικούς μέντορες των κατσαπλιάδων, τους ροζ κυβερνώντες της “πρώτης φοράς αριστεράς”…
Ευτυχώς για τις Η.Π.Α., ο νυν πρόεδρος Ντ. Τράμπ μπορεί να κατηγορηθεί για πολλές παλινωδίες, αλλοπροσαλλοσύνες και γραφικότητες, σίγουρα όμως δεν είναι … Πάκης. Και, επίσης, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι, ο μέσος λευκός Αμερικανός, παρά την εν γένει αγραμματοσύνη του και τις ελλείψεις του σε βασικές γνώσεις παγκόσμιας ιστορίας και γεωγραφίας, όσον αφορά την φυλετική επίγνωση βρίσκεται μάλλον σε καλύτερη κατάσταση από τον μέσο Ευρωπαίο, υπό την έννοιαν ότι ναι μεν η μάστιγα της ορθοπολιτικής προπαγάνδας επικάθηται βαριά και συντριπτικά ως ασφυκτικός και καταναγκαστικός βραχνάς και στις Η.Π.Α., όπως και στην Ευρώπη, δεν μπορεί εύκολα όμως να διασκεδάσει την κοινωνική μνήμη γενεών επί γενεών Αμερικανών αλλά και των συγχρόνων επίσης που έχουν ζήσει στο πετσί τους και ζουν το τι εστί “νέγρος”. Ο μέσος λευκός Αμερικανός, ό,τι και αν ακούει από τα μ.μ.ε., ό,τι και αν προσποιείται (υπό το βάρος της πολιτικής ορθότητος) πως πιστεύει (π.χ. στον επαγγελματικό περίγυρο), για τις αλλόφυλες “μειονότητες” στην πραγματικότητα γνωρίζει πολύ καλά περί τίνος πρόκειται. Βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον ρεαλισμό εν σχέσει προς τα ευφάνταστα ροζ συννεφάκια των ευνουχισμένων ευρωπαίων. Γι’ αυτό και, παρά την πλασματική εικόνα που μεταδίδουν τα μ.μ.ε., η πλειονότητα των Αμερικανών πλειοδοτεί στις αποφάσεις για σκληρή αντιμετώπιση των ταραξιών και για βιαία καταστολή των ταραχών. Ήδη δεκάδες πολιτείες των Η.Π.Α. έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, έχει διαταχθεί απαγόρευση κυκλοφορίας και δοθεί εντολή για την ανάπτυξη της εθνοφυλακής, προφανώς με δυνατότητα οι εθνοφύλακες να πυροβολούν αν επαναληφθούν οι εμπρησμοί και οι λεηλασίες καταστημάτων από ορδές πιθηκανθρώπων, όπως συνέβη τις προηγούμενες ημέρες. Ο πρόεδρος Τράμπ εδήλωσε, με τον χαρακτηριστικώς ωμό όσο και απλοϊκό τρόπο του: “as looting begins, shooting begins”…
Ωστόσο, οι πρόσφατες ταραχές αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου, όπου ως παγόβουνο νοείται το κυρίως πρόβλημα που είναι τα αδιέξοδα των “πολυπολιτισμικών κοινωνιών”, πολυφυλετικών και πολυεθνοτικών κοινωνιών, όπως κατ’ εξοχήν είναι οι Η.Π.Α. Τα αδιέξοδα καθίστανται δραματικά όσο οι συσχετισμοί και οι ισορροπίες μεταξύ των φυλετικών ομάδων διαταράσσονται. Η άλλοτε πληθυσμιακή κυριαρχία των ευρωπαϊκής καταγωγής λευκών Αμερικανών εντός των Η.Π.Α. ανατρέπεται με γοργούς ρυθμούς. Το ποσοστό των νέγρων, των μιγάδων, των ασιατών και ιδίως των “ισπανοφώνων” (κατά βάσιν λατινοαμερικάνων μεταναστών εκ του φυλετικού στοκ της προκολομβιανής Αμερικής και μιγάδων) αυξάνει εντυπωσιακώς και αλλοιώνει άρδην τον άλλοτε λευκό χαρακτήρα των Η.Π.Α.. Πρόκειται για έναν κρίσιμο παράγοντα, για μία δημογραφική δυναμική που, εφ’ όσον δεν ανακοπεί και αντιστραφεί, αναπόδραστα θα οδηγήσει τις Η.Π.Α. στην εσωτερική παρακμή και τελικώς στην κατάρρευση, όσο πανίσχυρη αυτοκρατορία κι αν φαίνεται ακόμη. Ουδείς γλυτώνει από τον αιώνιο νόμο της ζωής των κοινωνιών. Αν παραμελήσουν την βιολογική υπόσταση του πληθυσμού τους και την δημογραφία, αργά ή γρήγορα καταρρέουν – και οι λόγοι είναι, σχεδόν πάντοτε λόγοι εσωτερικής συναφείας και συνοχής.
Θυμάμαι χαρακτηριστικώς το κυρίως θέατρο και επίκεντρο των προσφάτων ταραχών, την Minneapolis, την οποία είχα την τύχη να επισκεφθώ πριν πολλά χρόνια. Μία πανέμορφη πόλη, ιδανική για να ζει κανείς, μαζί με την εφαπτόμενή της πόλη St. Paul (εξ ου και η κοινή τους ονομασία: Twin Cities – δίδυμες πόλεις), γεμάτη πάρκα και λίμνες, εντός της (μεσοδυτικής) πολιτείας Minnesota στα σύνορα με τον Καναδά – έναν πραγματικό παράδεισο, γεμάτο απέραντα δάση, χιλιάδες μικρές και μεγάλες λίμνες (η πολιτεία έχει το προσωνύμιο: “η χώρα των 10.000 λιμνών), ένα τοπίο που θυμίζει έντονα Σκανδιναβία και ιδίως Φινλανδία. Πολιτεία κατά παράδοση με συντριπτική πλειονότητα λευκών, γι’ αυτό και με χαμηλή εγκληματικότητα, με πολύ καλές ευκαιρίες για εκπαίδευση, υγεία, πολιτισμό και άθληση – και γενικώς με υψηλή ποιότητα ζωής, μου είχε εντούτοις προξενήσει τεράστια εντύπωση η άθλια εικόνα των περιοχών στις οποίες κατοικούσαν μαύροι. Πλήρης αντίθεση! Τα όμορφα, περιποιημένα και καθαρά ξύλινα σπιτάκια των λευκών, με τις τακτοποιημένες αυλές, το πάντοτε κομμένο γκαζόν κ.λπ., έδιναν την θέση τους σε τρώγλες, άσχημες άβαφες και διαλυμένες. Από την όψη και μόνο αντιλαμβανόταν κανείς ότι εκεί έμεναν άλλα όντα! Ο θεμελιωδώς αναπόδραστος και καθοριστικός φυλετικός παράγων καταφανέστατα παρών, πίσω από όλα τα κοινωνικά (επι-)φαινόμενα!
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην πολιτεία της Minnesota συγκεντρώθηκε από πολύ παλιά μεγάλος αριθμός βορειοευρωπαίων εποίκων. Εκεί εντοπίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό Αμερικανών Γερμανικής και Σκανδιναβικής προελεύσεως (κυρίως Σουηδών και Νορβηγών) ίσως εντός ολοκλήρων των Η.Π.Α.! Εκ του 85% του πληθυσμού της Minnesota που θεωρούνται λευκοί ευρωπαϊκής καταγωγής, το 38.6% είναι Γερμανικής, το 17.0% Νορβηγικής, το 11.9% Ιρλανδικής και το 9.8% Σουηδικής καταγωγής, δηλαδή, κοντά στο 80% των λευκών της Minnesota δεν είναι απόγονοι Άγγλων αλλά λοιπών βορειοευρωπαίων!
Παρατηρώντας ωστόσο τους παρακάτω πίνακες με την εξέλιξη δημογραφικών στοιχείων της πολιτείας της Minnesota, διαπιστώνουμε την σταδιακή μείωση του ποσοστού των λευκών, ήδη εντός της 20ετίας 1990-2010 κατά 10%! Από 94,4% που ήσαν οι λευκοί το 1990 έπεσαν στο 85,3% το 2010. Πιθανότατα σήμερα, μία δεκαετία μετά, η κατάσταση να έχει επιδεινωθεί περαιτέρω. Εξ ου και η νυν χαοτική ακαταστασία με τις ταραχές, που προφανώς, όσο η φυλετική κατάρρευση της λευκής Αμερικής θα εντείνεται, και αυτές θα κλιμακώνονται και θα πολλαπλασιάζονται. Η κατάσταση είναι βέβαια απολύτως απελπιστική στις πόλεις και πολιτείες όπου οι λευκοί έχουν ήδη χάσει την πλειονότητα και σε άλλες που τείνουν να την χάσουν – και δεν είναι λίγες. Αυτά μπορούμε να εξετάσουμε σε κάποιο μελλοντικό άρθρο, παρακολουθώντας παράλληλα και την εξέλιξη των τελευταίων συγκρούσεων στις Η.Π.Α.
Φυλετική κατανομή πληθυσμού Minnesota:
| Racial composition | 1990[10] | 2000[11] | 2010[12] |
|---|---|---|---|
| White | 94.4% | 89.4% | 85.3% |
| Black | 2.2% | 3.5% | 5.2% |
| Asian | 1.8% | 2.9% | 4.0% |
| Native | 1.1% | 1.1% | 1.2% |
| Native Hawaiian and other Pacific Islander |
– | – | – |
| Other race | 0.5% | 1.3% | 1.9% |
| Two or more races | – | 1.7% | 2.4% |
Live Births by Single Race/Ethnicity of Mother:
| Race | 2013[20] | 2014[21] | 2015[22] | 2016[23] | 2017[24] | 2018[25] |
|---|---|---|---|---|---|---|
| White: | 54,670 (79.0%) | 54,774 (78.3%) | 54,407 (77.9%) | … | … | … |
| > Non-Hispanic White | 50,238 (72.6%) | 50,332 (72.0%) | 49,673 (71.1%) | 48,534 (69.6%) | 47,088 (68.6%) | 46,014 (68.3%) |
| Black | 7,650 (11.1%) | 8,033 (11.5%) | 8,353 (12.0%) | 7,781 (11.1%) | 8,163 (11.9%) | 8,207 (12.2%) |
| Asian | 5,381 (7.8%) | 5,669 (8.1%) | 5,659 (8.1%) | 5,367 (7.7%) | 5,323 (7.8%) | 5,298 (7.9%) |
| American Indian | 1,458 (2.1%) | 1,428 (2.0%) | 1,415 (2.0%) | 1,059 (1.5%) | 1,098 (1.6%) | 1,040 (1.5%) |
| Hispanic (of any race) | 4,672 (6.8%) | 4,678 (6.7%) | 4,852 (6.9%) | 4,871 (7.0%) | 5,023 (7.3%) | 4,991 (7.4%) |
| Total Minnesota | 69,159 (100%) | 69,904 (100%) | 69,834 (100%) | 69,749 (100%) | 68,595 (100%) | 67,344 (100%) |