Στην αριστερή στήλη της ιστοσελίδος του Άρματος προσφάτως αναρτήθηκε παραπομπή σε άρθρο περί της Laurie Rubel, Εβραίας ανθυπομετρίας καθηγητρίας του Brooklyn College του City University of New York, η οποία ισχυρίζεται ότι τα μαθηματικά αποτελούν κατασκευή της “ρατσιστικής λευκής πατριαρχίας” (!) και ως εκ τούτου θα πρέπει να αναθεωρηθούν! Δυστυχώς δεν είναι η μόνη στην “επιστημονική κοινότητα” που ισχυρίζεται κάτι το τόσο εμφανώς παράλογο. Σε άρθρο που ανήρτησε στην ιστοσελίδα του, ο γνωστός Καναδός ακαδημαϊκός και δυναμικός πολέμιος της πολιτικής ορθότητος, Jordan Peterson, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικώς με το μέλλον των θετικών επιστημών και της τεχνολογίας, παραθέτοντας μια σειρά παραδειγμάτων που αποδεικνύουν ότι το τελευταίο κομμάτι της επιστήμης που έως πριν λίγα χρόνια είχε μείνει σχετικώς αλώβητο από την επέλαση της νεο-μαρξιστικής πολιτικής ορθότητος στον κόσμο των επιστημών, βρίσκεται πλέον σε κατάσταση πολιορκίας (https://www.jordanbpeterson.com/political-correctness/the-missive/).
Το βασικό παράδειγμα αναφέρεται στον καθηγητή του Brock University του Καναδά, Dr. Tomas Hudlicky, έναν εγνωσμένης αξίας επιστήμονα στον χώρο της χημείας, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο των αρρώστων ζηλωτών της πολιτικής ορθότητος λόγω κάποιων αποσπασμάτων σε ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε σε κορυφαίο περιοδικό του χώρου του, αλλά εκ των υστέρων αποσύρθηκε από τους δειλούς οσφυοκάμπτες εκδότες του περιοδικού. Τι ισχυρίστηκε ο Dr. Tomas Hudlicky; Με ιδιαιτέρως μετριοπαθή τρόπο υποστήριξε ότι η “θετική διάκριση” (positive discrimination) υπέρ διαφόρων μειονοτήτων στον χώρο της επιστήμης, μπορεί να στερήσει την επιστήμη από ανθρώπους πραγματικής αξίας, το οποίο ακολούθως θα επιβραδύνει την εξέλιξη της. Επίσης, υποστήριξε ότι η σχέση του καθηγητή-μέντορα με τον εκπαιδευόμενο επιστήμονα (π.χ. υποψήφιο διδάκτορα) δεν μπορεί να είναι μια σχέση ισότητος όπως τείνει να επιβάλει η διεστραμμένη πολιτική ορθότητα, αλλά πρέπει να είναι μια σχέση αυστηρώς ιεραρχική, με την προϋπόθεση ότι ο μέντορας είναι πραγματικώς άξιος.
Επιγραμματικώς αναφέρουμε και άλλα δύο παραδείγματα από το άρθρο του Peterson. Ερευνητική πρόταση επιστήμονος υψηλού κύρους στον χώρο της φυσικής απερρίφθη (ήτοι, δεν χρηματοδοτήθηκε) με την αιτιολόγηση ότι η πρόταση δεν εξηγούσε επαρκώς πως θα διασφάλιζε την “διαφορετικότητα”, την “ενσωμάτωση”, και την “ισότητα”. Από την άλλη, έγινε δεκτή προς χρηματοδότηση ερευνητική πρόταση “επιστημόνων” χαμηλού επιπέδου οι οποίοι σκοπεύουν να μελετήσουν και να προωθήσουν την φυσική που έχουν αναπτύξει κοινότητες ιθαγενών, καθώς, όπως ισχυρίζονται στην πρότασή τους, η “δυτική φυσική” που ανέπτυξαν οι λευκοί αντικατέστησε με βίαιο τρόπο την φυσική που είχαν αναπτύξει π.χ. οι Ινδιάνοι της βορείου Αμερικής, χωρίς όμως να υπάρχουν αποδείξεις ότι η “λευκή φυσική” ερμηνεύει ορθότερα τα φυσικά φαινόμενα συγκριτικά με την “φυσική των ιθαγενών”…
Επιπροσθέτως, στα κορυφαία συνέδρια σε πολλές θετικές επιστήμες έχουν αρχίσει τα τελευταία 1-2 χρόνια να εμφανίζονται οδηγίες πολιτικής ορθότητος προς τους συγγραφείς των άρθρων. Ενδεικτικώς αναφέρουμε τις εξής “ισχυρές συστάσεις” που εμφανίζονται σε μεγάλο εφετινό συνέδριο. Να αποφεύγεται η χρήση αποκλειστικώς δυτικών ονομάτων σε παραδείγματα. Π.χ. αντί να αναφέρονται οι συγγραφείς σε “James”, “Mary”, “Richard” και “Elizabeth”, πρέπει να χρησιμοποιούν και ονόματα όπως “Mohamed”, “Imran”, και “Aisha” στα παραδείγματα που παραθέτουν. Να αποφεύγεται η σύνδεση ονομάτων με επαγγέλματα που παραπέμπει σε στερεότυπα, π.χ. η φράση “Έστω ο υδραυλικός John και η κομμώτρια Anne” θα πρέπει να αντικατασταθεί από την φράση “Έστω η υδραυλικός Anne και o κομμωτής John” ή ακόμη καλύτερα “Έστω η υδραυλικός Adeela και ο κομμωτής Lee”. Επ’ ουδενί δεν πρέπει να αναφέρεται το φύλο ως παράδειγμα δυαδικής ιδιότητος καθώς, όπως είναι πλέον γνωστό, υπάρχουν …περισσότερα από δύο φύλα. Οι αναφορές στo τρίτο πρόσωπο πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο ασαφείς ως προς τον προσδιορισμού του φύλου για να μην προσβληθούν τα άτομα που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως “he” ή “she”. Καλύτερα να χρησιμοποιείται π.χ. το “they” ακόμα και αν αναφερόμαστε σε ένα μόνο άτομο.
Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με κακόγουστο σουρεαλιστικό αστείο, αλλά είναι η ζοφερή πραγματικότητα ενός βαρύτατα αρρώστου πλανήτη, μιας δυτικής κοινωνίας σε πλήρη αποσύνθεση, όπου πλέον κυριολεκτικώς τίποτα δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Στην ανάλυσή του επί του φαινομένου ο J. Peterson κάνει δύο πολύ εύστοχες παρατηρήσεις. Πρώτον, τα βαθύτερα αίτια της επιθέσεως του νεο-μαρξισμού εναντίον των θετικών επιστημών έχουν μεν να κάνουν με την γενική λύσσα για καταστροφή όλων των αξιών και των επιτευγμάτων του δυτικού πολιτισμού, αλλά, σε ένα βαθύτερο επίπεδο, οφείλονται στην θεμελιώδη σύγκρουση μεταξύ της ίδιας της φύσεως των θετικών επιστημών και των πυρηνικών δογμάτων του νεο-μαρξισμού, σύμφωνα με τον οποίον δεν υφίσταται αντικειμενική αλήθεια, τα πάντα είναι υποκειμενικά και ασαφή, όλοι διαθέτουν άποψη περί των πάντων και όλοι έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν και να πράττουν οτιδήποτε, όσο συμβατό ή ασύμβατο με την φυσική πραγματικότητα μπορεί και να είναι. Δεύτερον, οι φορείς της επιθέσεως εντός της επιστημονικής κοινότητος είναι οι πλέον ζηλόφθονες, συμπλεγματικές, πληβειακές, επιστημονικώς ανύπαρκτες προσωπικότητες, που, μέσω της εξουσίας που τους προσδίδει η προσήλωση στην πολιτική ορθότητα, καταφέρνουν να υλοποιήσουν τις αρρωστημένες τους επιθυμίες για ανέλιξη και εκδίωξη των αρίστων επιστημόνων. Δεν αποτελεί σύμπτωση ότι το ίδιο ακριβώς είχε επισημάνει ο μεγάλος στοχαστής Gustave Le Bon στο σπουδαίο του έργο “Η ψυχολογία του σοσιαλισμού”, αναφερόμενος στην άλωση των ανθρωπιστικών επιστημών από τον σοσιαλισμό/μαρξισμό κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνος.
Όμως, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η τεχνολογία, που βεβαίως βασίζεται στις θετικές επιστήμες, αποτελεί το σύστημα μηχανικής υποστηρίξεως του εγκεφαλικώς νεκρού δυτικού ανθρώπου. Όσο το σύστημα αυτό λειτουργεί, το διεστραμμένο περιβάλλον μπορεί να προσποιείται ότι ο δυτικός άνθρωπος είναι ζωντανός, διότι αν και είναι ανίκανος να σκεφτεί, μπορεί να αναπνέει, έστω και τεχνικώς υποστηριζόμενος. Η άλωση των θετικών επιστημών από την πολιτική ορθότητα θα οδηγήσει σε στασιμότητα τις τεχνολογικές εξελίξεις, κάτι που, σε συνδυασμό με τα κολοσσιαία προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα (όπως τον υπερπληθυσμό της Αφρικής και της Ασίας), νομοτελειακώς θα σημάνει την τάχιστη κατάρρευση της ανθρωπότητος και στο υλικό επίπεδο (στο πνευματικό επίπεδο η κατάρρευση είναι δεδομένη). Συνεπώς, ο εγκεφαλικώς νεκρός δυτικός άνθρωπος θα αποβιώσει οριστικώς και τα υγιή του κύτταρα θα μπορέσουν να απελευθερωθούν φέροντας την ελπίδα της μελλοντικής αναγεννήσεως. Όμως έως τότε, εμείς θα αναμένουμε εναγωνίως τα νέα μαθηματικά που θα αναπτύξουν οι…νέγροι και την νέα φυσική που θα αναπτύξουν οι…Αβορίγινες.
Υ.Γ.: Βεβαίως οι λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες, οι τέχνες και τα γράμματα βρίσκονται εδώ και πολλές δεκαετίες στο στόχαστρο της διαστροφικής “ορθοπολιτικής” δικτατορίας. Τελευταίο κρούσμα που, καίτοι έχουμε δει και ακούσει τόσα πολλά, μας άφησε εμβρόντητους, αποτελεί η απόφαση να αλλάξει ο τίτλος του κλασικού και πολυδιαβασμένου μυθιστορήματος της Αγκάθα Κρίστι “Δέκα μικροί νέγροι”, 81 έτη μετά την κυκλοφορία του!
Με ποιο δικαίωμα, αλήθεια, καταστρατηγούν τον τίτλο που έθεσε η συγγραφεύς, όταν η ίδια δεν βρίσκεται εν ζωή για να συναινέσει;
Κατόπιν αυτού δεν θα εκπλαγούμε αν ίσως ακούσουμε σύντομα ότι “ο Δωδεκάλογος του γύφτου” του Κωστή Παλαμά μετονομαστεί σε …”Δωδεκάλογο του ρομά”!
