Ενώ ο ανεκδιήγητος νεοφιλελεύθερος (δηλαδή νεο-αριστερός) πρωθυπουργός του “ελληνικού κράτους” αποκαλεί τους κατευθυνόμενους εμπρηστές της Μόριας “υπερδραστήριους μετανάστες”, κηρύσσει τον πόλεμο στον “νατιβισμό” και δηλώνει προστάτης των μουσάτων βιαστών που μας παρουσιάζει ως “ανήλικα προσφυγόπουλα”, ενώ διάφορα στελέχη του κρατικού μηχανισμού προαναγγέλλουν την μεταφορά δεκάδων χιλιάδων “προσφύγων/μεταναστών” από τα νησιά στην ενδοχώρα ώστε να κάνουν χώρο για τις νέες “αφίξεις” από την Τουρκία, ενώ το άθλιο, προδοτικό δικαστικό σύστημα της χώρας τιμωρεί με 26 μήνες φυλάκιση έναν άνθρωπο που με κίνδυνο της ζωής του προσπάθησε να προστατεύσει τα σύνορα της πατρίδος του, οι γηγενείς μαζάνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο των κρουσμάτων, των διασωληνώσεων, των αλλοπρόσαλλων μισανθρωπικών μέτρων και των γελοίων, απαξιωμένων “ειδικών”.
Όμως αλλού είναι το πρόβλημα και από αλλού προέρχεται ο μεγάλος κίνδυνος για την ζωή των ιδίων, των τέκνων τους και της φυλής τους. Δυστυχώς, όλη αυτή η εν εξελίξει παρανοϊκή κατάσταση δρα τελείως αποπροσανατολιστικώς ως προς το πρωτόγνωρο έγκλημα του καθοδηγούμενου εποικισμού της Ευρώπης από τις αφροαστιατικές ορδές. Και αυτό είναι κάτι που την παρούσα στιγμή, εντελώς τυχαίως (;), βολεύει την προδοτική κυβέρνηση της χώρας μας, καθώς οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Από την άλλη όμως είναι θετικό ότι, παρά την λοβοτομή στην οποία έχουν υποβληθεί οι μάζες των Ελλήνων και γενικώς των Ευρωπαίων, η ζοφερή πραγματικότης, που πλέον δεν τους χτυπάει απλώς την πόρτα αλλά έχει εισέλθει εντός της οικίας τους, οδηγεί όλο και περισσότερους εξ αυτών να απορρίψουν τις γελοίες “ανθρωπιστικές” ερμηνείες και προφάσεις που συνεχίζει να παπαγαλίζει ακατάπαυστα το κατεστημένο των σαθρών πολιτικών, των ΜΜΕ και των διαφόρων εγκληματικών οργανώσεων, τύπου ΟΗΕ, για να εξηγήσει το συγκλονιστικό φαινόμενο του μαζικού εποικισμού της Δύσεως.
Εφόσον όμως δεν είναι η “αλληλεγγύη” και ο “ανθρωπισμός” οι κινητήριες δυνάμεις της αποδοχής και της ενθαρρύνσεως της εισβολής εκ μέρους των δυτικών κυβερνήσεων, θα πρέπει να υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση για το φαινόμενο. Είναι δυνατόν να μας εξαναγκάζουν να συμβιώσουμε με Πακιστανούς και Αφγανούς βιαστές μικρών παιδιών, με Αλγερινούς μαχαιροβγάλτες και με Σομαλούς εμπόρους ναρκωτικών χωρίς να υπάρχει κάποιο σχέδιο, κάποιο πλάνο, κάποια λογική εξήγηση; Κι όμως, κάποια πράγματα υπερβαίνουν την λογική. Μια ψευδής εξήγηση που εσκεμμένως αφήνει το σύστημα να αιωρείται είναι ότι η μετακίνηση των πληθυσμών έχει κυρίως δημογραφικά και δημοσιονομικά κίνητρα καθώς υποτίθεται ότι αποτελεί μια προσπάθεια “εμπλουτισμού” της γηρασμένης Ευρώπης με έμψυχο εργατικό δυναμικό από την Ασία και την Αφρική. Αυτή την ερμηνεία, με την προσθήκη των απαραίτητων μαρξιστικών πινελιών, προκρίνει και η μεγαλύτερη μερίδα των αριστερών που δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι το καπιταλιστικό σύστημα έχει “ανθρωπιστικά” κίνητρα, όπως υποστηρίζει το επίσημο αφήγημα, οπότε, η μόνη διαθέσιμη εξήγηση στα φτωχά και ανελεύθερα μυαλά των αριστερών είναι ότι το σύστημα μεταφέρει τις μάζες στην Ευρώπη για να τις εκμεταλλευθεί βάναυσα ως φθηνό εργατικό δυναμικό.
Όμως αυτή η ερμηνεία είναι τόσο αδύναμη, τόσο διάτρητη, που εύκολα καταρρίπτεται εάν κάποιος απλώς αναλογισθεί ότι σε σχέση με το δημογραφικό κομμάτι, όχι μόνο δεν λαμβάνονται μέτρα ανασχέσεως και αντιστροφής του φαινομένου της υπογεννητικότητος που μαστίζει την Ευρώπη, αλλά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο καθώς ο ανελέητος προπαγανδιστικός μηχανισμός του συστήματος βομβαρδίζει διαρκώς τους Ευρωπαίους, και κυρίως τις Ευρωπαίες, με μηνύματα εναντίον της αναπαραγωγής και της οικογενείας, αλλά υπέρ της διαστραυρώσεως με νέγρους! Σε σχέση δε με το δημοσιονομικό κομμάτι, είναι αδιανόητο να μην γνωρίζουν οι λέσχες, οι μυστικές οργανώσεις, τα think tanks, και τα λοιπά κρυφά και φανερά όργανα του Συστήματος ότι η συντριπτική πλειονότητα των μεταφερόμενων στην Ευρώπη αφροασιατών είναι εκ φύσεως ανίκανη προς οιασδήποτε μορφής παραγωγική εργασία και απλώς αναμένει τον παράδεισο των επιδομάτων, της οκνηρίας και της ατιμωρησίας. Εάν ήσαν ικανοί να διασώσουν το ασφαλιστικό σύστημα των ευρωπαϊκών κρατών μέσω της εργασίας τους, όπως ισχυρίζονται διάφοροι “ειδικοί οικονομολόγοι”, τότε οι ίδιοι οι έποικοι, οι συγγενείς τους και όλοι τους οι πρόγονοι θα είχαν πράξει κάτι ανάλογο, ή μάλλον κάτι πολύ απλούστερο: θα είχαν εργαστεί κατά τρόπο ώστε οι χώρες τους να μην βρίσκονται στα χάλια στα οποία ανέκαθεν ήταν, τώρα είναι και πάντοτε θα είναι…
Απορρίπτοντας και την αδύναμη δημογραφική/δημοσιονομική θεωρία, όλοι όσοι διαθέτουν στοιχειωδώς λογική σκέψη και κρίση οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα τεράστιο σχέδιο καταστροφής των εθνών και αναμίξεως των φυλών, με πρωταρχικό στόχο την Ευρώπη και γενικώς τους λευκούς λαούς (γνωστό και ως “σχέδιο Kalergi“). Αν και είναι σαφές ότι αυτό ισχύει, τα πραγματικά κίνητρα πίσω από αυτό το κολοσσιαίο εν εξελίξει έγκλημα, δεν είναι πλέον τόσο σαφή. Καθώς η αναζήτηση λογικών ερμηνειών των φαινομένων είναι μια φυσική ανθρώπινη τάση, σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία, η διάλυση των εθνών και η ανάμιξη των φυλών θα έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός πολτού φυλετικώς απροσδιόριστων ατόμων που θα φέρουν όλα τα βιολογικά και ψυχονοητικά ελαττώματα των ημιαίμων και, ως εκ τούτου, θα είναι ευκολότερο να ελεγχθούν και να χειραγωγηθούν από το σύστημα παγκοσμίου διακυβερνήσεως. Παραλλήλως, η εξαφάνιση, ή έστω η δραστική συρρίκνωση, της λευκής φυλής, θα απαλλάξει το Σύστημα από την μόνη φυλή που δυνητικώς μπορεί να εκδηλώσει επικίνδυνες τάσεις φυλετικής και εθνικής ανατάσεως, όπως έχει δείξει η ιστορία. Έτσι, οι έχοντες την εξουσία, θα συνεχίσουν να την διατηρούν εις τον αιώνα των αιώνων, θα συνεχίσουν να συσσωρεύουν πλούτη και να απολαμβάνουν τον ηδονιστικό, υλιστικό τρόπο ζωής τους. Η αιτιολόγηση του μαζικού πολέμου εναντίον των λευκών κατ’ αυτόν τρόπο είναι μεν λογικοφανής αλλά υποθέτει την ύπαρξη μιας παντοδύναμης, αρτίως οργανωμένης, στυγνώς ορθολογιστικής, σχεδόν ρομποτικής, “ελίτ”, που έχει εκπονήσει ένα λεπτομερώς μελετημένο σχέδιο με συγκεκριμένους στόχους που έχουν να κάνουν με την δίψα για την εξουσία και το οικονομικό κέρδος. Αυτό είναι και βασικό πρόβλημα αυτής της θεωρίας: Η αγωνιώδης προσπάθεια να ενταχθεί κάτι τόσο τρομακτικό, τόσο βίαιο και καταστροφικό, όπως η εξόντωση της εξέχουσας φυλής του πλανήτη, εντός των πλαισίων της λογικής, ώστε κατ’ ελάχιστον να βγάζει κάποιο νόημα που μπορεί να διαχειριστεί ο μέσος ανθρώπινος νους. Αλλά σπανίως είναι η λογική που πυροδοτεί τα συγκλονιστικά γεγονότα στην ανθρώπινη ιστορία. Συνήθως είναι τα συλλογικά και ατομικά ένστικτα, τα πάθη, οι ανθρώπινες δυνάμεις και αδυναμίες. Κι αν κάποτε είχαν συνταχθεί τέτοια σχέδια μέσα στους κύκλους του διεθνούς σιωνισμού, κι αν ακόμη υπάρχουν τέτοιοι πόθοι στα μυαλά κάποιων διεστραμμένων εξουσιαστών, η αλήθεια είναι ότι οι εξελίξεις τους έχουν πλέον ξεπεράσει.
Η ασταμάτητη χιονοστιβάδα παρακμής δεν αφήνει χώρο για “ορθολογικά” σχέδια οργανωμένων κοινωνιών πειθήνιων ρομπότ, παρά μόνο για αλόγιστη ολοκληρωτική καταστροφή! Όλες οι περιθωριακές ομάδες αρρώστων ανθρώπων, που ο σύγχρονος κόσμος έχει φέρει στο προσκήνιο, δεν ονειρεύονται κοινωνίες ελεγχόμενων συνειδήσεων, αλλά κοινωνίες πλήρους παρακμής και διαλύσεως. Οι βαθύτατα συμπλεγματικοί νεο-μαρξιστές, οι αναρχικοί και οι υπόλοιπες εκφάνσεις της αριστεράς, ηδονίζονται με την φαντασίωση ενός μπασταρδεμένου μέλλοντος χωρίς αμιγώς λευκούς, χωρίς ευγένεια, χωρίς πραγματικό πολιτισμό, όπου, ανάμεσα στην ισοπεδωμένη μάζα των φαιών υπανθρώπων θα μπορούν άλλωστε να κρύψουν και τα δικά τους ελλείμματα. Κατά παρόμοιο τρόπο, οι άρρωστες φεμινίστριες ηδονίζονται με την φαντασίωση ενός ευνουχισμένου μέλλοντος όπου το έλεγχο θα ασκούν οι λεσβίες, όπου οι άνδρες θα είναι θηλυπρεπείς δούλοι. Οι κίναιδοι πάλι και λοιποί διεστραμμένοι ηδονίζονται με την φαντασίωση ενός σοδομισμένου μέλλοντος πλήρους ανωμαλίας όπου τα δικά τους γενετικά ελαττώματα θα χάνονται μέσα στην χαβούζα της γενικευμένης διαστροφής.
Μέσα σε αυτόν τον σύγχρονο κόσμο συμπλεγμάτων, φθόνου και μίσους και με τις ορδές πρωτογόνων αφροασιατών να πλημμυρίζουν την Ευρώπη, τα σχέδια της “Νέας Τάξεως” για παγκόσμια διακυβέρνηση, πανθρησκεία, αυταρχικό έλεγχο των συνειδήσεων και μια πλήρως κατευθυνόμενη ρομποτική κοινωνία χάνουν τον στυγνό τους ορθολογισμό, αποσυντίθεται και διαλύονται καταλήγοντας σε μια συνταγή για το απόλυτο χάος και την οριστική καταστροφή. Και ο λόγος είναι απλούστατος. Μόνον ο λευκός μέσω της εργατικότητος, της δημιουργικότητος, των οργανωτικών ικανοτήτων που τον διακρίνουν μπορεί να υποστηρίξει, ή μάλλον να κρατήσει στις πλάτες του, την σύγχρονη σαθρή, υπερμεγεθή και γεμάτη παράσιτα και φυλετικά απόβλητα, κοινωνία. Εάν ο λευκός αφανιστεί τότε ο μπασταρδεμένος άνθρωπος που θα τον αντικαταστήσει θα καταρρεύσει στιγμιαίως όταν κληθεί να σηκώσει το βάρος της κοινωνίας και μαζί του θα καταρρεύσουν στο χάος τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης και της υπεροπτικής, αλλά κατ’ ουσίαν ανίκανης και μαλθακής, “ελίτ”.
Εάν ο αφανισμός των λευκών συνέβαινε πριν από π.χ. 200 χρόνια τότε οι αναταράξεις στο σύνολο της ανθρωπότητος θα ήσαν βεβαίως τεράστιες, αλλά οι εναπομείνασες φυλές θα μπορούσαν σταδιακώς να συνεχίσουν την διαιώνιση τους, είτε στα πλαίσια του δικού τους πολιτισμού (Κινέζοι, Ιάπωνες και λοιποί λαοί της Άπω Ανατολής) είτε στα πλαίσια της ημιαγρίας καταστάσεως που επιβάλλει η φύση τους (π.χ. νέγροι και ινδιάνοι). Τώρα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Η παγκοσμιοποίηση, η εξάρτηση από την τεχνολογία, η εκρηκτική αύξηση των πληθυσμών της Αφρικής και της Ασίας, η ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής και άλλοι παράγοντες, αντί να ελαττώσουν την εξάρτηση της ανθρωπότητος από τον λευκό, την έχουν γιγαντώσει. Είναι οξύμωρο αλλά αληθές ότι στην πλέον παρακμιακή, θλιβερή και ντροπιαστική στιγμή της υπάρξεως του, ο λευκός είναι πιο απαραίτητος από ποτέ για την επιβίωση όλων των υπολοίπων φυλών, και ο βασικός λόγος είναι ότι στον σύγχρονο κόσμο όλες οι φυλές έχουν αποκοπεί από τα ένστικτά και την φύση τους και μάλιστα αυτό ισχύει ιδίως για τις πλέον αδύναμες φυλές, από νοητικής απόψεως, όπως είναι οι πολυδιαφημιζόμενοι νέγροι. Ως ακραίο αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα παραθέτουμε την περίπτωση των Αβοριγίνων, οι οποίοι έως και το πρόσφατο παρελθόν μπορεί μεν να βρισκόταν πολιτισμικώς στην Λίθινη εποχή αλλά ταυτοχρόνως διέθεταν δεξιότητες επιβιώσεως στην φύση (π.χ. ήσαν ικανοί κυνηγοί). Στην σύγχρονη εποχή όμως, οι άνδρες τους είναι αλκοολικοί και ναρκομανείς και οι γυναίκες τους πόρνες. Επιβιώνουν οριακώς, σε προστατευμένες κοινότητες, δίκην είδους υπό εξαφάνιση, βασιζόμενοι αποκλειστικώς στην υποστήριξη που τους προσφέρει το “κοινωνικό κράτος” των λευκών της Αυστραλίας. Φυσικά κάποιος “αντιρατσιστής” και “ανθρωπιστής” θα υποστηρίξει ότι για την έκπτωση αυτή των Αβοριγίνων ευθύνονται οι λευκοί, αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι το βασικό αίτιο έγκειται στην αδύναμη φύση της φυλής τους. Είναι βέβαιον ότι οι νεγροειδείς άφυλοι που το ψυχοπαθές σύστημα προορίζει για αντικαταστάτες των λευκών θα αδιαφορήσουν πλήρως για την μοίρα των Αβοριγίνων, κάτι που θα σημάνει την εξαφάνισή τους από προσώπου Γης.
Γενικώς, είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι η εξαφάνιση του λευκού, μέσω των προσμίξεων και της υπογεννητικότητος, θα οδηγήσει τάχιστα την ανθρωπότητα σε αδιανόητες καταστάσεις βαρβαρότητος που σύντομα θα σημάνουν και το οριστικό της τέλος. “Και όλα αυτά δεν τα γνωρίζουν οι εξουσιαστές;“, θα αναρωτηθεί κάποιος. Βεβαίως τα γνωρίζουν, απλώς τους είναι παντελώς αδιάφορα διότι αν και φαινομενικώς αναπνέουν, κοιμούνται, ξυπνούν, εργάζονται, σχεδιάζουν, κερδίζουν, καταστρέφουν, πλουτίζουν, διαλύουν, προδίδουν, ισοπεδώνουν και γενικώς κατά την αντίληψη του συγχρόνου κόσμου, ζουν, στην πραγματικότητα είναι νεκροί και απλώς περιφέρουν το κενό σαρκίο τους έως την τελική στιγμή που και αυτό θα παραδοθεί στο χώμα ή στην πυρά. Και ο ουσιαστικός θάνατός τους οφείλεται στην αποκοπή τους από το σώμα της Φυλής. Όπως ένα φύλλο που αποκόπτεται από το δένδρο παύει να είναι ζωντανό αλλά διατηρεί το χρώμα του μέχρι να ξεραθεί και να αποδομηθεί πλήρως, έτσι και όποιος αποκόπτεται από το δένδρο της Φυλής φαινομενικώς συνεχίζει να ζει, αλλά κατ’ ουσίαν η Φύση απλώς περιμένει την πλήρη αποσύνθεση της ασημάντου υπάρξεώς του.
Όμως μέσα σε αυτήν την ασύλληπτη παρακμή και στην φαινομενικώς μη αναστρέψιμη πορεία προς τον όλεθρο, τα τελευταία τάγματα υπερασπίσεως της Δύσεως ξέρουν ότι ο Ήλιος τους θα ανατείλει. Έχουν υποχρέωση απέναντι στην ιστορία να παραμείνουν όρθια ως τότε.
Sol Invictus - "Against the modern world" ("Εναντίον του συγχρόνου κόσμου")
So this is the West, a land we're meant to defend.
Of happy slaves, who will babble to the end
beneath the towers, where financiers roost.
But above them the sun
that sings out an ancient truth.
Against, the modern world!
On a hill that leads down to the sea
the last battalions of those who wait to see
the northern lights and the midnight sun.
They await their sunrise
that they know will surely come.
Against the modern world!
Ώστε αυτή είναι η Δύση, ένας τόπος που θα πρέπει να υπερασπιστούμε.
Ένας τόπος χαρούμενων σκλάβων που θα φλυαρούν ως το τέλος
κάτω από τους πύργους όπου κουρνιάζουν οι χρηματιστές.
Αλλά από πάνω τους ο Ήλιος
που τραγουδάει μια αρχαία αλήθεια.
Εναντίον του συγχρόνου κόσμου!
Σε έναν λόφο που οδηγεί κάτω στην θάλασσα,
τα τελευταία τάγματα αυτών που περιμένουν να δουν
τα βορεινά φώτα και τον Ήλιο του μεσονυχτίου
αναμένουν την δική τους Ανατολή
που γνωρίζουν ότι σίγουρα θα έρθει.
Εναντίον του συγχρόνου κόσμου!