Μέσα Φεβρουαρίου 1945: τέτοιες μέρες ήταν που η «Φλωρεντία του Έλβα», η «Βιέννη του Βορρά», η πανέμορφη σαξωνική πόλη της Δρέσδης με την απαράμιλλη αρχιτεκτονική και τους πλούσιους πολιτιστικούς θησαυρούς, φλέγεται!
200.000 νεκροί σε 14 ώρες βομβαρδισμών! Δυο βομβαρδισμοί από τους Βρεττανούς και ένας από τους Αμερικανούς. Κανένας δεν γνωρίζει μέχρι και σήμερα τον πραγματικό αριθμό των νεκρών, διότι στην Δρέσδη εκείνες τις μέρες συνέρεαν μαζικώς πρόσφυγες που πάσχιζαν να αποφύγουν τον σοβιετικό στρατό και τις σφαγές του, καθώς προήλαυνε και να φθάσουν στους δυτικωτέρους τομείς, που ίσως να κατελαμβάνοντο από τους “πολιτισμένους” και “ανθρωπιστικότερους” δυτικούς… Οποία πλάνη!!!
Οι πολιτικοί εγκέφαλοι των συμμάχων και δη υπό την προσωπικήν επιμέλεια του Τσώρτσιλ από καιρό είχαν επιδοθεί συστηματικά σε προμελετημένους τρομοκρατικούς βομβαρδισμούς μεγάλων γερμανικών πληθυσμιακών κέντρων, ως ανηλεές μέσον εξουθενώσεως της Γερμανίας. Για τους Γερμανούς επεφυλάσσοντο έτσι συνεχείς επιδρομές, σαν κι αυτές που είχαν πραγματοποιήσει βαρέα βομβαρδιστικά των συμμαχικών αεροπορικών δυνάμεων σε πυκνοκατοικημένες περιοχές των Βερολίνου, Δρέσδης, Χέμνιτς και Κότμπους, με διακηρυγμένο στόχο την πρόκληση μεγαλύτερης συγχύσεως στις γερμανικές οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές και την υπονόμευση του ηθικού των Γερμανών.
Ο ολοκληρωτικός αεροπορικός πόλεμος κατά της Γερμανίας αποκορυφώθηκε με την πρωτοφανή επίθεση με το φως της ημέρας στην γεμάτη πρόσφυγες πρωτεύουσα της Σαξωνίας, όπου έφταναν άμαχοι για να ξεφύγουν από την ερυθρά πλημμυρίδα στα ανατολικά.
Χάουαρντ Καουαν – Associated Press
Ο δημοσιογράφος ήταν παρών στην ενημέρωση του ταξίαρχου αεροπορίας Κ.Μ. Γκριερσον του ανωτάτου αρχηγείου συμμαχικής εκστρατευτικής δυνάμεως, τον Φεβρουάριο του 1945, λίγο μετά την ισοπέδωση της Δρέσδης.
Καμία διαθέσιμη πληροφορία στην υπηρεσία μας δεν λέει ότι η καταστροφή αυτών των πόλεων θα επηρεάσει αποφασιστικά την ικανότητα ενόπλου αντιστάσεως των Γερμανών. Πέντε χρόνια αδιάκριτων αεροπορικών βομβαρδισμών δεν απέφεραν ακόμη αποφασιστικά αποτελέσματα. Δεν κατέστειλαν την αγωνιστική διάθεση των Γερμανών. Η καταστροφή των πόλεων αυτών ελάχιστα ζημίωσε την γερμανική πολεμική οικονομία και οι μεταφορικές συνδέσεις μέσω των πόλεων δεν διεκόπησαν.
Είμαι αντίθετος σ’ αυτές τις τρομοκρατικές επιδρομές που στόχο έχουν την εξόντωση πληθυσμών και την εξάλειψη πόλεων.
Στρατηγός Τζορτζ κ. Μακ Ντόναλντ. Διευθυντής υπηρεσίας πληροφοριών αεροπορίας.
Αλήθεια, πως να περιγράψει κανείς αυτήν την σφαγή; στην οδό Κένιγκ Γιόχαν στην σωρό μιας κοπέλας είχαν καρφιτσώσει μια κάρτα που έγραφε «παρακαλώ επιτρέψατε μου να πάρω την σορό, επιθυμώ να θάψω εγώ την κόρη μου». Λόγω των εκατοντάδων χιλιάδων άταφων νεκρών λόγω του φόβου επιδημιών αρχίζουν οι ομαδικές ταφές.
Ουδέποτε φανταζόμουν ότι ο θάνατος μπορούσε να επιπέσει στους ανθρώπους με τόσους διαφορετικούς τρόπους: καμένοι, αποτεφρωμένοι, συντετριμμένοι άλλοτε τα θύματα έμοιαζαν με κανονικούς ανθρώπους που κοιμόταν ήσυχα. Άλλων τα πρόσωπα ήσαν χαραγμένα από πόνο. Αλλού ήταν απλώς ένα στρώμα τέφρας που έπρεπε να την φτυαρίσεις μέσα σε έναν κάδο.
Χανς Φόιγκτ, διευθυντής του τμήματος καταγραφής νεκρών.
Οι άνθρωποι δεν τρομοκρατήθηκαν από τους 475 τόνους βομβών υψηλής εκρηκτικής ισχύος και τους 296 τόνους εμπρηστικών βομβών που έριξαν οι Αμερικανοί στην πρώτη τους επιδρομή στην Δρέσδη, τρομοκρατήθηκαν από τα καταδιωκτικά Μάσταγκ όταν ξαφνικά εμφανίστηκαν πετώντας χαμηλά πάνω από την Δρέσδη, πολυβολώντας ό,τι κινούνταν. Ένα τμήμα των Μάσταγκ επικέντρωσε την προσοχή του στις όχθες του ποταμού όπου είχαν συγκεντρωθεί πολλοί άστεγοι και τα φορτηγά του Ερυθρού Σταυρού, γεμάτα τραυματίες, τα οποία διέλυσαν με πολυβολισμούς αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες νεκρούς.
Έργο παρανοϊκών και μάλιστα ενός συγκεκριμένου παρανοϊκού ο οποίος αναγνωρίζει ότι είναι ανίκανος να κτίζει μεγάλους ναούς, γι’ αυτό αποφάσισε να δείξει στον κόσμο ότι τουλάχιστον είναι ειδικός στο να τους γκρεμίζει.
Γιόζεφ Γκαίμπελς.
Μου φαίνεται ότι ήρθε η στιγμή που το θέμα των βομβαρδισμών των γερμανικών πόλεων απλώς και μόνον για λογούς αυξήσεως της τρομοκρατίας θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Αλλιώς θα καταλάβουμε μια εντελώς έρημη γη.
Ουίστον Τσόρτσιλ (Ο υπεύθυνος της σφαγής ο δημιουργός του δόγματος των μαζικών βομβαρδισμών).
Τα μεταπολεμικά χρόνια ο Τσόρτσιλ συνέχιζε την τακτική της προσωπικής του αποσυνδέσεως από την επίθεση. Ένας Τσόρτσιλ ο οποίος τον Ιούλιο του 1944 όταν οι Γερμανοί άρχισαν τις επιθέσεις με τους πυραύλους V1 εναντίον της Αγγλίας, πρότεινε ως αντίποινα την χρήση βομβών αερίου σε γερμανικούς στόχους. Ο ίδιος, πριν την διάσκεψη της Γιάλτας το 1945, απευθυνόμενος προς τον υπουργό αεροπορίας Σινκλερ τον ρωτά κατά πόσο το Βερολίνο και άλλες μεγάλες πόλεις στην ανατολική Γερμανία θεωρούνται ελκυστικοί στόχοι για βομβαρδισμό… Ένας Τσόρτσιλ που στα 1950, απαντώντας σε ερώτηση του επισήμου ιστορικού της RAF Χίλαρι Σέντ Τζόρτζ Σοντερς για την Δρέσδη, ισχυρίστηκε ότι δεν θυμόταν τίποτε γι’ αυτό… Νόμισα ότι το έκαναν οι Αμερικανοί, καλύτερα να ρωτήσετε τον πτέραρχο Χάρρις. Ο Τσόρτσιλ δείχνει ως ένοχο τον πτέραρχο Χάρρις σάμπως και ο πτέραρχος λειτουργούσε μόνος του, αψηφώντας υπουργούς, τον ίδιο τον πρωθυπουργό Τσόρτσιλ και τον βασιλιά. Απάντηση δίνει ο αντισμήναρχος Μόρις Σμίθ: «ο κάθε αξιωματικός κάνει ότι τον διατάξουν»…
Για το αποτρόπαιο έγκλημα του βομβαρδισμού της Δρέσδης έχουμε παρουσιάσει εκτενή αφιερώματα τα προηγούμενα χρόνια:
Ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἐπετείου τοῦ ὑπὸ τῶν δολοφονικῶν Σιωνιστικῶν δυνάμεων βομβαρδισμοῦ τῆς Δρέσδης.