Ο
Peter Boghossian εργαζόταν ως τον περασμένο Σεπτέμβριο ως καθηγητής φιλοσοφίας στο Portland State University, στην πολιτεία του Πόρτλαντ των Η.Π.Α. Κατά την διάρκεια της διδασκαλικής του σταδιοδρομίας αντελήφθη ότι η ολοένα και αυξανόμενη υιοθέτηση εννοιών όπως η «διαφορετικότητα», η «ενσωμάτωση» και η «ισοδίκαιη αντιμετώπιση» αντί να οδηγούν σε μία κουλτούρα ανεκτικότητος και ελεύθερης διακινήσεως και εξετάσεως ιδεών εντός του πανεπιστημιακού συστήματος, είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Ένα κλίμα ανελευθερίας άρχισε να καλλιεργείται σιγά-σιγά και φοιτητές ή καθηγητές που εξέταζαν κριτικώς τις προαναφερθείσες έννοιες ή εξέφραζαν σκεπτικισμό για αυτήν την νέα μορφή ορθοδοξίας που άρχιζε να επικρατεί στο πανεπιστήμιο, στοχοποιούντο και στιγματίζοντo.
Ο Boghossian σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως παλαιάς κοπής συντηρητικός που αντιδρά σε κάθε «προοδευτική» ιδέα προσπαθώντας να διαιωνίσει την επικράτηση καταπιεστικών αντιλήψεων ∙ αντιθέτως είναι ένας διανοητής που, όπως δηλώνει και ο ίδιος, έχει σαν σκοπό να αναπτύξει την κριτική σκέψη στους μαθητές του. Να τους διδάξει ότι πρέπει να εξετάζουν κάθε έννοια, ιδέα και θεωρία με λογικό τρόπο ώστε να καταλήγουν στα δικά τους ανεξάρτητα συμπεράσματα. Σχετίζεται επίσης με το ρεύμα της «Νέας Αθεΐας» που πρεσβεύει πως οι ανορθολογικές θρησκευτικές αντιλήψεις και δοξασίες θα πρέπει να μην γίνονται απλώς ανεκτές, αλλά να αντιμετωπίζονται με λογικά επιχειρήματα.
Μία καταγγελία εις βάρος του, από πρώην φοιτητή του, την περίοδο 2016-2017, είχε σαν αποτέλεσμα να διενεργηθεί έρευνα από τις πανεπιστημιακές αρχές, της οποίας σκοπός ήταν να διαπιστωθεί το κατά πόσο, μεταξύ άλλων, υπήρχε οποιαδήποτε παραβίαση κανονισμών που αφορούν διακρίσεις με βάση το φύλο. Παρ’ όλο που η υπηρεσία του πανεπιστημίου με την δυστοπική ονομασία “Global Diversity and Inclusion” αξιολόγησε την καταγγελία ως ανεπαρκώς τεκμηριωμένη, κρίθηκε ότι ο Boghossian θα έπρεπε να λάβει ψυχολογική υποστήριξη/καθοδήγηση (coaching) όπως επίσης ότι θα έπρεπε να εμποδιστεί από το να εκφράζει, μέσω διδασκαλίας, τις απόψεις του, οι οποίες ήταν επιβλαβείς για τις «προστατευόμενες ομάδες»…
Το γεγονός αυτό τον ώθησε να λάβει την απόφαση ότι έπρεπε να δράσει ώστε να καταδείξει την πορεία που ακολουθεί πλέον ο κλάδος των κοινωνικών επιστημών, ότι, δηλαδ,ή οποιαδήποτε ιδέα, όσο παράλογη, αναληθής και αβάσιμη κι αν είναι, μπορεί να γίνει αποδεκτή από την στιγμή που θα θεωρηθεί ριζοσπαστική, προοδευτική και προάγουσα τα συμφέροντα των διαφόρων, θεωρούμενων ως καταπιεσμένων, κοινωνικών ομάδων. Έτσι, σε συνεργασία με τον James Lindsay και την Helen Pluckrose συνέγραψαν και απέστειλαν είκοσι άρθρα σε διάφορα peer-reviewed περιοδικά του εν λόγω επιστημονικού κλάδου. Ο όρος δηλώνει εκδόσεις οι οποίες δημοσιεύουν άρθρα επιστημονικού περιεχομένου, τα οποία προτού δημοσιευθούν εξετάζονται από άλλους επιστήμονες ώστε να διαπιστωθεί ότι πληρούν μεθοδολογικά και επιστημονικά κριτήρια. Η θεματολογία και επιχειρηματολογία των κειμένων κινούνταν μεταξύ παρανοϊκού, κωμικοτραγικού και αποκρουστικού. Από τον «εγγενώς σεξιστικό χαρακτήρα της αστρονομίας» και την αποδοχή της φεμινιστικής αστρολογίας ως τμήματος της αστρονομίας μέχρι την εξάπλωση της «κουλτούρας του βιασμού» μεταξύ των σκύλων και τα μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε για την αντιμετώπισή της όσον αφορά τους ανθρώπους. Η λύση που προτεινόταν; Η χρήση λουριού στους άνδρες… Ένα άλλο άρθρο βασίστηκε στο κεφάλαιο 12 από τον πρώτο τόμο του βιβλίου «Ο Αγών Μου» του Αδόλφου Χίτλερ («Η Πρώτη Φάση της Αναπτύξεως του Γερμανικού Εργατικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος») και ήταν στην ουσία η εκ νέου συγγραφή του υπό φεμινιστική οπτική!!! Αλλού η διαδικασία αποκτήσεως περιττού βάρους εξομοιωνόταν με την άσκηση για αύξηση του μυικού όγκου και υπό αυτό το σκεπτικό προτεινόταν η δημιουργία ενός bodybuilding για υπέρβαρους. Επίσης προτεινόταν οι λευκοί φοιτητές να υποχρεώνονται κατά την διάρκεια των μαθημάτων να κάθονται αλυσοδεμένοι στο πάτωμα.
Το επίπεδο παραλογισμού ενός εκ των άρθρων βέβαια τράβηξε την προσοχή των χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτυώσεως και εν τέλει η προσπάθεια του Boghossian και των συνεργατών του τερματίστηκε πρόωρα, καθώς αρχικώς είχε σχεδιασθεί ώστε να διαρκέσει δεκαοκτώ μήνες. Μέχρι εκείνη την στιγμή επτά άρθρα είχαν γίνει αποδεκτά για δημοσίευση και άλλα επτά ήταν ακόμη υπό εξέταση ενώ έξι είχαν απορριφθεί. Επίσης οι συγγραφείς δέχθηκαν και τέσσερεις προσκλήσεις για να αξιολογήσουν άλλα άρθρα καθώς η επιστημονική τους δουλειά θεωρήθηκε υποδειγματική.
Το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε μετά την αποκάλυψη αντί να ταρακουνήσει συθέμελα το ακαδημαϊκό σύστημα και να πλήξει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία των περιοδικών που ενέκριναν τα άρθρα, είχε σαν αποτέλεσμα να κινηθούν πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον του Boghossian. Επιπλέον, η καθημερινότητα στον χώρο εργασίας του έγινε αφόρητη καθώς εκδηλώσεις που διοργάνωνε διακόπτονταν, δεχόταν διαρκώς προπηλακισμούς και απειλές ενώ και συνάδελφοί του συμβούλευαν φοιτητές να μην παρακολουθούν τα μαθήματά του, με τις πανεπιστημιακές αρχές να παρακολουθούν αμέτοχες χωρίς να κάνουν το παραμικρό για την αποκατάσταση της τάξεως.
Όλα αυτά τον οδήγησαν τον Σεπτέμβριο του 2021 στην απόφαση της παραιτήσεως, την οποία γνωστοποίησε μέσω επιστολής προς την κοσμήτορα της σχολής του, καθώς αντιλαμβανόταν πλέον πως το συγκεκριμένο ίδρυμα δεν αποτελεί χώρο όπου οι ακαδημαϊκοί μπορούν να διδάξουν ελευθέρως.
Σχετικοί σύνδεσμοι
Academic Grievance Studies and the Corruption of Scholarship