Δέκα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την θλιβερή για την κοινότητά μας ημέρα της 27ης Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία έφυγε πρόωρα από κοντά μας ένας εκλεκτός συναγωνιστής, ιδρυτικό μέλος του ΑΡΜΑτος, ο Κωνσταντίνος Μπαϊκούσης.
Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στον αλησμόνητο Κώστα Μπαϊκούση, εξαίροντας την μοναδική προσωπικότητα, το σπάνιο ήθος, την ακεραιότητα του χαρακτήρος, την ιδεολογική καθαρότητα, την ρητορική δεινότητα, την εκπληκτική ευρυμάθεια, το θάρρος και την αγωνιστικότητά του.
Είναι πραγματικά απίστευτο ότι έχουν ήδη περάσει 10 χρόνια από τον θάνατό του. Διότι τον νοιώθουμε πάντοτε κοντά μας!
Στην πρόσφατη θερινή μας συνάντηση στον Όλυμπο, τραγουδήσαμε στην μνήμη του, όπως κάθε χρόνο, τους στίχους του εμβατηρίου που είχαν γραφεί προς τιμήν του, την θλιβερή ημέρα που τον χάσαμε.
Ὠδὴ μνήμης
Στοῦ Λεωνίδα ἐστάθην κι ἔνοιωσα τὴν Τιμή
μὲ φίλο ἐμπρὸς τὸ μνῆμα, ὡσὰν σ᾿ αἰώνιο Βῆμα
καὶ συναγωνιστή
ποὺ ἐχάθη πιά · εἶχε σθένος καὶ βλέμμα καθαρό,
σπινθηροβόλο πνεῦμα – ποὺ ἐμάχετο τὸ ψέμμα,
τὸ φαῦλο, τὸ σαθρό.
Τὸ φρόνημα ἀτσαλένιο κι ὁ νοῦς του διαυγής,
καὶ μιὰ καρδιὰ καθάρια, ἀμάθητη στὰ πλάγια
– στ᾿ ἀλήθεια εὐγενής.
Ὁ λόγος του σπουδαῖος, στεντόρεια ἡ φωνή
τὸ σῶμα γυμνασμένο, ἀθλητικὰ πλασμένο,
ἡ φύσις του λιτή.
Ἀπρόσμενη μιὰ μοῖρα τὸν πῆρε μακριά ·
κενὸ μεγάλο μένει, μὰ ἡ μνήμη του ἀναμμένη
αἰώνια πυρά.
Ποτὲ δὲν σὲ ξεχνοῦμε οἱ σύντροφοί σου ἐμεῖς!
Στὸ πλάι μας σὲ νογοῦμε, πιστὰ ὡς προχωροῦμε
στὸν Δρόμο τῆς Τιμῆς.
____________________
*Σημείωση: Οι στίχοι πατούν πάνω στην μελωδία του παλαιού Ε/Σ εμβατηρίου “Ich hatt’ einen Kameraden (Είχα έναν σύντροφο)”, https://www.youtube.com/watch?v=-h_OLOF1gxg