Δύο θέματα της διεθνούς πολιτικής – τα οποία μάλιστα συνδέονται στενά μεταξύ τους – θα δικαιολογούσαν μεγάλο ενδιαφέρον και ανησυχία εκ μέρους της ελλαδικής κοινής γνώμης: η εξέλιξη της ρωσο-ουκρανικής διενέξεως αφ’ ενός και η τουρκική, έναντι της Ελλάδος, παροξυσμικώς πλέον κλιμακουμένη, επιθετικότης αφ’ ετέρου. Το πρώτο είναι ένα ζήτημα κατ’ εξοχήν διεθνούς ενδιαφέροντος, ένα ζήτημα με δυνητικές επιπτώσεις κοσμοϊστορικών διαστάσεων, πέρα από τις αμεσότατες οικονομικές συνέπειες που έχουν ήδη επέλθει, οι οποίες, κατά τρόπο πρωτοφανώς δραματικό, πλήττουν πρώτα και κύρια όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, ερχόμενες να αποτελειώσουν τις καταρρέουσες από τα ισοπεδωτικά μέτρα των βλακωδών locke down οικονομίες. Το δεύτερο συνδέεται πιο στενά με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα συνιστώντας άμεση και σαφή υπαρξιακή απειλή για την επιβίωση του Ελληνισμού, έχοντας διεθνείς προεκτάσεις επίσης.
Πόσο πολύ απασχολούν την ελληνική κοινή γνώμη τα δύο αυτά σοβαρότατα ζητήματα; Από ελάχιστα έως καθόλου! Αυτό, το εκ πρώτης όψεως, παράδοξο φαινόμενο εν μέρει εξηγείται αν λάβει κανείς υπ’ όψιν την τεχνητή διόγκωση άλλων, αναλογικώς ασημάντων, ειδήσεων εκ μέρους των μ.μ.ε. τα οποία έχουν την ευχέρεια να ιεραρχούν αυτοβούλως τα ζητήματα της επικαιρότητος με τον αντεστραμμένο τρόπο με τον οποίο συνηθέστατα τα παρουσιάζουν, επιβάλλοντας και τεχνηέντως συντηρώντας στις χειραγωγούμενες συνειδήσεις ενός αποχαυνωμένου κοινού μία απατηλή αίσθηση σημαντικότητας για ασήμαντες (ή εν πάση περιπτώσει μη συγκρίσιμης σημαντικότητας) ειδήσεις. Εν προκειμένω, ενόσω βρισκόταν εν εξελίξει η ρωσο-ουκρανική διένεξη για διάστημα πολλών εβδομάδων συντηρούνταν ως πρώτο θέμα της ειδησεογραφίας, σχεδόν μονοθεματικώς, η υπόθεση …Πισπιρίγκου. Τα μ.μ.ε. τροφοδοτούσαν καθημερινώς για μεγάλο διάστημα το κοινό με άπειρες λεπτομέρειες της εν λόγω δικογραφίας και των ερευνών. Όταν πλέον το θέμα είχε εξαντληθεί και κουράσει με τις επαναλήψεις του ιδίου μοτίβου άλλα, παρομοίας εμβελείας, θέματα πήραν την θέση τους ως τα κυριάρχως προβαλλόμενα, ακολουθώντας την παλαιά γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή της λαϊκιστικής («κίτρινης») δημοσιογραφίας: «αίμα-στέμμα-σπέρμα»… Καθώς μάλιστα παρατηρεί κανείς τον απόλυτο συντονισμό όλων των (υποτιθέμενα ανταγωνιστικών) μ.μ.ε. σ’ αυτές τις παράδοξες και αντιδεοντολογικές ιεραρχήσεις, πείθεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο παρατηρούμενος συντονισμός δεν είναι τυχαίος αλλά υπαγορευμένος από κάποιο συντονιστικό κέντρο, αφανές μεν αλλά με σαφή σκοπιμότητα εργαζόμενο. Και η σκοπιμότης δεν μπορεί να είναι άλλη από τον συστηματικό αποπροσανατολισμό του κοινού και την πρόκληση συλλογικής αμεριμνησίας για κάθε σημαντικό ζήτημα!
Τις τελευταίες μέρες η είδηση που χρησιμοποιείται από τα μ.μ.ε. για να παίξει αυτόν τον αποπροσανατολιστικό ρόλο είναι, κυρίως, η υπόθεση εκπορνεύσεως της 12χρονης μαθήτριας στον Κολωνό. Πέραν της βασικής επιδιώξεως του αποπροσανατολισμού, στην παρουσίαση της συγκεκριμένης υποθέσεως επικάθονται πολλές στιβάδες υποκρισίας και φαρισαϊσμού σε σημείο ώστε οι ίδιες οι λέξεις να τείνουν να χάσουν εντελώς το νόημά τους. Αντί να αναδειχθούν οι πραγματικά ουσιώδεις διαστάσεις αυτής της υποθέσεως, η δημοσιογραφική κάλυψη εστιάζει σε ανούσιες λεπτομέρειες με μόνο κριτήριο την σκανδαλιστική διέγερση του κοινού. Τονίζεται, επί παραδείγματι, η εγκληματική συμπεριφορά του φερομένου ως προαγωγού (με ή χωρίς την συνέργεια της μη-τέρας) δίχως να γίνεται λόγος για την εγκληματική αδυναμία της πολιτείας να ελέγξει τέτοια ακραία φαινόμενα δυσγονίας που άλλωστε αποτελούν μόνιμα παραπροϊόντα ενός κοινωνικού μηχανισμού συνεχούς και ανεξελέγκτου παραγωγής αποκλήρων και παριών στις παρυφές των βρωμερών τερατουπόλεων όπου συγκροτούνται και επεκτείνονται ιδιότυπες φαβέλες σαπρογόνου παραβατικότητος, που εμφανίζουν σαφείς αναλογίες, σε ανθρωπολογικό επίπεδο, με τις ρυπαρότερες όψεις της λατινικής Αμερικής…
Στο επίκεντρο της υποθέσεως αυτής, σύμφωνα με όσα απεκαλύφθησαν, βρίσκεται μία γυναίκα η οποία απέκτησε έξι παιδιά με έναν τοξικομανή πατέρα, προφανώς παντελώς ανίκανο να συντηρήσει οικογένεια, η οποία, εν συνεχεία, και ενόσω ο σύζυγός της βρισκόταν στην φυλακή, απέκτησε άλλα τρία παιδιά με έναν …Πακιστανό(!) εραστή τον οποίο έμπασε στο σπίτι!!! Και η οποία, όπως συμπεραίνει κανείς με βάση και την σύλληψή της, είχε τουλάχιστον γνώση, ενδεχομένως και ενεργό συμμετοχή, στην συστηματική εκπόρνευση της 12χρονης κόρης της! Φρίκη!
Υπάρχει όμως και μία άλλη σοβαρή διάσταση κοινωνικής (και καθεστωτικής) υποκρισίας στην προέκταση αυτού του θέματος: άπαντες, δημοσίως και ιδιωτικώς, εκφράζονται να διαρρηγνύουν με αποτροπιασμό τα ιμάτιά τους στο άκουσμα αυτών των λεπτομερειών. Δείχνουν να «πέφτουν από τα σύννεφα»… «Πώς είναι δυνατόν;», μονολογούν συνήθως.
Μεγίστη υποκρισία! Σαν να μην είναι όλοι αυτοί, οι οψίμως «εκπλησσόμενοι», μάρτυρες της επί χρόνια συντελουμένης καθολικής εξαχρειώσεως των ηθών και γενικευμένης προαγωγής των σεξουαλικών διαστροφών κάθε λογής, που συστηματικώς προβάλλονται και προωθούνται – σχεδόν επιβάλλονται – με κεντρική (καθεστωτική) ανοχή και εν πολλοίς υποστήριξη! Σαν να μην βρισκόμαστε στην χώρα όπου οι σεξουαλικές σκηνές – και μάλιστα με διαστροφική χροιά – είναι πανταχού παρούσες και προσιτές στους πάντες ήδη από παιδικής ηλικίας! Σαν να μην βρισκόμαστε σε μία χώρα όπου επιτρέπεται η προβολή διαφόρων αισχρών θεαμάτων σεξουαλικής υφής, του τύπου «talent shows», ήδη από τις απογευματινές ώρες! Σαν να μην βρισκόμαστε στην χώρα όπου θεσμοθετείται η προπαγάνδα περί «έμφυλων» (έκφυλων) ταυτοτήτων ακόμα και από τα σχολεία; Σαν να μην βρισκόμαστε στην χώρα όπου θεσμοθετείται το δικαίωμα αλλαγής φύλου από παιδικής ηλικίας!!! Σαν να μην βρισκόμαστε στην χώρα όπου όλα τα κόμματα προωθούν και στηρίζουν ενεργά τις αισχρές παρελάσεις των κιναίδων (gay pride)! Σαν να μην βρισκόμαστε στην ίδια χώρα όπου επιτρέπονται αισχρές διαφημίσεις απροκαλύπτου προβολής του κιναιδισμού και της ανωμαλίας!…
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ!