Καθόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή (με πρωτοβουλία της τουρκικής πλευράς, προφανώς, που πάντα δίνει μεγάλο βάρος στους συμβολισμούς και στην σημειολογία της ισχύος) να πραγματοποιηθεί η «διερευνητική» συνάντηση των υπουργών εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας (Γεραπετρίτη και Φιντάν αντιστοίχως), κοντά στην θλιβερή επέτειο του αφανισμού του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως κατά τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955, οπότε (με αποκορύφωση την 6η Σεπτεμβρίου 1955) έλαβε χώρα το, ενορχηστρωμένο από το τουρκικό κράτος και εκτελεσμένο από τους όχλους των μογγολοειδών, πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλεως, συνέπεια του οποίου ήταν: δολοφονίες, μαζικοί ξυλοδαρμοί, βιασμοί και εκτεταμένες καταστροφές περιουσιών Ελλήνων, που ανάγκασαν τα μέλη της άλλοτε ακμαίας Ελληνικής κοινότητος της Κωνσταντινουπόλεως να εγκαταλείψουν τις περιουσίες και το βιός τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα. Αφορμή στάθηκε μία σκηνοθετημένη από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (όπως φάνηκε εκ των υστέρων) προβοκάτσια: έκρηξη βόμβας στην οικία του Ατατούρκ Μουσταφά Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη (τουρκικό προξενείο), γεγονός που πυροδότησε το προσχεδιασμένο πογκρόμ.
Δεν θα αναφερθούμε στο ιστορικό των διωγμών που υπέστησαν οι Έλληνες της Πόλεως κατά τα Σεπτεμβριανά του 1955 – παραπέμπουμε γι’ αυτό σε παλαιότερες σχετικές αναρτήσεις μας: ( «Σεπτεμβριανά» – Ἡ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως.και ΜΝΗΜΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955 )
θα επισημάνουμε, ωστόσο, την καλλιέργεια της ιστορικής αμνησίας περί τα γεγονότα των διωγμών εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως (χαρακτηριστική η ουδέτερη και επιμελώς λειασμένη αναφορά του Δένδια στα Σεπτεμβριανά).
Θα επισημάνουμε επίσης τους τεραστίους κινδύνους που συνιστά για την Ελλάδα η εν εξελίξει ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση, όταν στην διαπραγμάτευση αυτή η Ελληνική πλευρά έχει μόνο να χάσει ενώ η τουρκική μόνο να κερδίσει! Η διαπραγμάτευση είναι όλως ετεροβαρής εις βάρος της Ελλάδος, υπαγορευμένη αποκλειστικώς από τους συσχετισμούς της ισχύος οι οποίοι βαίνουν συνεχώς υπέρ της Τουρκίας, σε πληθυσμιακό, οικονομικό, στρατιωτικό και γεωπολιτικό επίπεδο, όταν η Ελληνική πλευρά συνεχώς υποχωρεί, δεν τολμά να ασκήσει τα δικαιώματά της που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και τα οποία εφαρμόζει το σύνολο των χωρών παγκοσμίως (!), όπως επί παραδείγματι την επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 ναυτικά μίλια, την ανακήρυξη ΑΟΖ κλπ, ενώ φθάνει να θέτει υπό διαπραγμάτευση ακόμα και τον αφοπλισμό των ελληνικών νήσων του ανατολικού Αιγαίου τα οποία ευθέως απειλούνται από τις τεράστιες τουρκικές αποβατικές δυνάμεις!!!
Για όλα όσα συμβαίνουν αξίζει κανείς να μελετήσει τις προφητικές (αν και ρεαλιστικά πεσιμιστικές) αναλύσεις του μεγάλου Έλληνος διανοητού (πρόωρα χαμένου, δυστυχώς) Παναγιώτη Κονδύλη, ο οποίος προσήγγισε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την προβολή τους στο μέλλον με βάση τους αδήριτους νόμους της ισχύος. Στα βαρυσήμαντα έργα του Κονδύλη και τις πλήρως επιβεβαιωμένες προβλέψεις του αναφορικώς με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις θα αναφερθούμε σε προσεχή άρθρα.
Στην παρούσα φάση θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, παράλληλα με την διπλωματική παγίδευση της Ελλάδος από την τουρκική πολιτική, παράλληλα με τον στρατιωτικό εκφοβισμό, εξελίσσεται και ο υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας που αποβλέπει στην πληθυσμιακή αλλοίωση της Ελληνικής κοινωνίας από τα στίφη των αλλοφύλων λαθροεποίκων τα οποία διοχετεύει καθημερινώς προς την ελληνική επικράτεια. Κάθε μέρα, εκατοντάδες λαθροέποικοι παραβιάζουν τα χερσαία σύνορα στον Έβρο (ο ρόλος τους στην πρόσφατη ολέθρια πυρκαγιά είναι προφανής, όσο κι αν επιχειρήθηκε η επιμελής υποβάθμιση του θέματος από τα εξωνημένα μ.μ.ε.) και τα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο. Δεν περνά ούτε μία μέρα χωρίς να γίνει γνωστό ένα ή περισσότερα περιστατικά λαθραίας μαζικής διελεύσεως λαθροεποίκων. Είτε συλληφθούν είτε όχι, όλοι αυτοί ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ στην ελληνική επικράτεια και προστίθενται στα μιλιούνια όσων αλλοφύλων βρίσκονται ήδη εγκατεστημένοι. Η πληθυσμιακή σύνθεση της Ελλάδος, ιδίως των μεγάλων ελληνικών πόλεων, έχει ήδη μεταβληθεί άρδην! Η κατάσταση είναι τραγική!
Κλείνοντας, αξίζει να εστιάσουμε στην σημειολογία της ισχύος όπως αποτυπώνεται στο βίντεο της συναντήσεως Γεραπετρίτη-Φιντάν. Παρατηρήσετε την χειραψία των δύο υπουργών (στο 2’.06’’ του βίντεο), πώς ο Τούρκος γραπώνει με επιθετικό και κυριαρχικό τρόπο την παλάμη του Έλληνα. Παρατηρήστε επίσης το ύφος των δύο υπουργών. Το ύφος του Τούρκου είναι άνετο και χαλαρό. Εκπέμπει αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα και σιγουριά. Αντίθετα το ύφος του Γεραπετρίτη είναι περιδεές. Δείχνει φοβισμένος (αν όχι τρομοκρατημένος), προβληματισμένος και κάπως ενοχικός (χαμηλωμένο βλέμμα). Ομοιάζει με ύφος ανθρώπου που “του την έχουν φέρει” ή που έχει διαπράξει κάτι επονείδιστο.¨…