Η αποτίμηση του αποτελέσματος των προσφάτων ευρωεκλογών αφορά αφ’ ενός μεν την μεγάλη εικόνα, την γενική τάση που παρατηρείται στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε., αφ’ ετέρου δε την περίπτωση της ελλαδικής πολιτικής σκηνής με τα ειδικά χαρακτηριστικά της.
Αυτό που συνέβη γενικώς στις χώρες της Ε.Ε. και ιδίως στις τρεις μεγαλύτερες σε πληθυσμό, σε οικονομική δύναμη και πολιτική εμβέλεια χώρες, ήτοι στην Γαλλία, στην Γερμανία και στην Ιταλία, είναι η άνοδος της λεγομένης «ακροδεξιάς», η οποία χαρακτηρίζεται από τα συστημικά μ.μ.ε. ως «πολιτικός σεισμός», που «προκαλεί μεγάλη ανησυχία»… (γιατί άραγε;).
Στην Γαλλία το κόμμα της Μαρίν Λεπέν κατήγαγε περιφανή νίκη με ένα εντυπωσιακό 32% έναντι 15% του κόμματος του προέδρου Μακρόν, ο οποίος, μη μπορώντας να παρακάμψει την εκλογική συντριβή του κόμματός του, ανακοίνωσε άμεσα την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Στην Γερμανία το AfD ξεπέρασε το κυβερνῶν SPD (!) ερχόμενο δεύτερο, μετά τους χριστιανοδημοκράτες (πρώτο στα περισσότερα κρατίδια της πρώην ανατολικής Γερμανίας). Στην Ιταλία, το κόμμα «Αδέρφια της Ιταλίας» της Μελόνι εκτόξευσε την δύναμή του με ποσοστά τα οποία, αθροιζόμενα με την πολιτικώς συναφή «Λέγκα του Βορρά», πλησιάζουν το 40%.
Τί κοινό έχουν τα κόμματα αυτά που χαρακτηρίζονται από τα συστημικά μ.μ.ε. ως «ακροδεξιά»; Το κύριο κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι προτάσσουν το ζήτημα των εθνικών ταυτοτήτων των ευρωπαϊκών λαών και ότι απαιτούν να τεθεί δραστικός φραγμός στην μαζική μετανάστευση από την Ασία και την Αφρική προκειμένου αυτές οι ευρωπαϊκές εθνικές ταυτότητες να προστατευθούν. Βεβαίως, πρόκειται για κόμματα που έχουν βάλει πολύ «νερό στο κρασί τους», κυριαρχεί, ωστόσο, στον πολιτικό λόγο τους το αντιμεταναστευτικό πρόταγμα που θέτουν οι ευρωπαϊκοί λαοί, απαιτώντας κατ’ ουσίαν την προάσπιση του ευρωπαϊκού χαρακτήρα της Ευρώπης! Ενίσχυση της ίδιας τάσης σημειώθηκε και σε άλλες χώρες, όπως η Αυστρία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ουγγαρία και άλλες.
Ας έλθουμε τώρα στα καθ’ ημάς. Η Ελλάδα, αν και σε σύγκριση με τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες υποφέρει περισσότερο από το τσουνάμι της λαθρομεταναστεύσεως-λαθροεποικισμού έδειξε μεν παρόμοιες εκλογικές τάσεις, όχι όμως με την ίδια ένταση, όπως θα ήταν λογικό να συμβεί. Στην Ελλάδα τα κόμματα που προβάλλουν αντιμεταναστευτικές θέσεις αθροίζουν ένα ποσοστό που πλησιάζει το 19%, την δε μερίδα του λέοντος αυτού του ποσοστού έλαβε, πανηγυρίζοντας γι’ αυτό, η «Ελληνική Λύση» του γνωστού καιρ(δ)οσκόπου τηλεπωλητού κηραλοιφών, μαντζουνιών «διά πάσαν νόσον και μαλακίαν» μέχρι και «επιστολών του Ιησού», Κ. Β(δ)ελόπουλου.
Κάθε χώρα έχει την «ακροδεξιά» που της ταιριάζει…
Από τα λοιπά κόμματα και κομματίδια του κατακερματισμένου «εθνικοπατριωτικού» χώρου μία έδρα εξασφάλισε η «Νίκη» και μίαν ακόμη «τσίμπησε» η Α. Λατινοπούλου, δείχνοντας ότι οι ψηφοφόροι έχουν την τάση να ελκύονται από προσωποπαγή κόμματα, που προβάλλουν πρόσωπα με τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα.
Βεβαίως ο πραγματικός νικητής των ευρωεκλογών στην Ελλάδα ήταν αναμφιβόλως η αποχή, η οποία ανήλθε στο πρωτοφανές ποσοστό του 58,6%! Δεν είναι εύκολο να αποτιμηθεί αυτή η τεράστια αποχή. Είναι αποτέλεσμα απολίτικης στάσεως και αδιαφορίας για τα κοινά, ό,τι δηλαδή οι αρχαίοι Έλληνες χαρακτήριζαν ιδιωτεία (ήτοι, ηλιθιότητα), ή αποτελεί έκφραση διαμαρτυρίας για την αίσθηση του πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα;
Πιθανότατα ισχύουν και τα δύο. Πολλοί προτίμησαν μία δροσιστική βουτιά στην θάλασσα αντί να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. Πολλοί όμως θέλησαν διά της αποχής να εκφράσουν την διαμαρτυρία τους για το αίσθημα πολιτικής ασφυξίας που βιώνουν καθώς δεν τους δίνεται η δυνατότητα να εκφρασθούν πολιτικώς – είτε διότι κανείς από τους υπάρχοντες σχηματισμός δεν τους εκφράζει είτε διότι έχουν συνειδητοποιήσει ότι, όταν ένας σχηματισμός καθίσταται επικίνδυνος για το Σύστημα, μπορεί εύκολα είτε να αποκλεισθεί από κάθε πρόσβαση στα μ.μ.ε. είτε ακόμη και να τεθεί εκτός νόμου… Πάντως, όπως και να ‘χει, το μέγεθος της αποχής από μόνο του απονομιμοποιεί και με δημοκρατικούς όρους την σαθρή εξουσία των ανθελλήνων που κυβερνούν. Διότι το 27% της ΝΔ που είναι ποσοστό επί των ψηφισάντων, αναγόμενο σε πραγματικό ποσοστό των Ελλήνων, αν δηλαδή ληφθεί υπ’ όψιν η αποχή, υποχωρεί κοντά στο 10%! Πώς νομιμοποιείται να λαμβάνει σοβαρές αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον όλων των Ελλήνων μία κυβέρνηση την οποία δεν στηρίζει ούτε ένας στους 10 Έλληνες;!
Μετεκλογικώς, κάθε ένα από τα συστημικά κόμματα προσπαθεί να υπερτονίσει τα θετικά και να υποβαθμίσει τα αρνητικά μηνύματα της μετεκλογικής αναλύσεως.
Η ΝΔ υπερτονίζει την τεράστια διαφορά της με το δεύτερο κόμμα (τον ΣΥΡΙΖΑ), δεν μπορεί όμως να κρύψει το οδυνηρό στραπάτσο που υπέστη, εφ’ όσον οι μισοί περίπου ψηφοφόροι της κατά τις προηγούμενες εκλογές (κοντά στο ένα εκατομμύριο!) την «μαύρισαν» μεγαλειωδώς!
Πρόκειται για το αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία της ΝΔ. Ήδη κάποια στελέχη της αρχίζουν να αναγνωρίζουν το προφανές: ότι εκτός από την αδυσώπητη ακρίβεια και την καταβαράθρωση της αγοραστικής δύναμης που πλήττει τα νοικοκυριά, ο βασικός λόγος του μαυρίσματος της ΝΔ από μεγάλο πλήθος πρώην ψηφοφόρων της ήταν το όνειδος του μιαρού νόμου που ψήφισε, νόμου θεσμοθετήσεως γάμου των ομοφυλοφίλων. Όπως λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε με εκλογικό στραπάτσο την προδοσία των Πρεσπών, έτσι και η ΝΔ τιμωρείται τώρα για το αίσχος της θεσμοθετήσεως γάμου κιναίδων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς παρέμεινε δεύτερο κόμμα, προσπαθεί να υπερτονίσει αυτό ακριβώς, ότι παραμένει δεύτερο κόμμα αν και έχασε περί το μισό εκατομμύριο άλλοτε ψηφοφόρους του….. Παρά την επικοινωνιακή καταιγίδα και την συνεχή προβολή από τα μ.μ.ε. του υπερνάρκισσου αρχηγού του (αυτού του αισχρού τύπου που περιφέρει την επονείδιστη ύπαρξή του πλαισιωμένη από τον ….«σύζυγο» και την σκυλίτσα τους…) το αποτέλεσμα ήταν πενιχρό. Αυτό το υπερφίαλο κομψευόμενο αμερικανάκι αυτοχαρακτηρίζεται «αριστερός», καίτοι εφοπλιστής με θολό «πόθεν έσχες», τέως στέλεχος αμερικανικής τραπέζης-συμβόλου του διεθνοποιημένου καπιταλισμού – και έχει επιλέξει να πολιτεύεται δίκην influencer, γελοιοποιώντας κάθε έννοια πολιτικής.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει, επίσης, να σημειωθεί, ότι, κατά τρόπον ανάλογο με τον «εθνικοπατριωτικό» χώρο, πλήττεται από πολυδιάσπαση. Σειρά κομμάτων – τουλάχιστον τέσσερα – που αποτελούν διασπάσεις του (Πλεύση Ελευθερίας, ΜΕΡΑ25, Νέα Αριστερά, Κόσμος) έλαβαν κάποια ποσοστά, αν και μόνο η Πλεύση Ελευθερίας εξέλεξε ευρωβουλευτή. Η Νέα Αριστερά, που συσπείρωσε την πιο επιθετικώς αντεθνική μερίδα του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ, ευτυχώς πάτωσε, όπως και το ΜΕΡΑ25 του επίσης υπερνάρκισσου Βαρουφάκη, όπως συνέβη και με την διάσπαση του ΠΑΣΟΚ, το εγχείρημα του Ανδρέα Λοβέρδου (Δημοκράτες). Το ΠΑΣΟΚ, για να μείνουμε σ’ αυτό, προβάλλει την μικρή αύξηση των ποσοστών του, υποβαθμίζοντας όμως την προφανή αδυναμία του να διαδραματίσει κάποιον πολιτικό ρόλο… Δεν έχει ενδιαφέρον σχολιασμού και η μικρή άνοδος του ΚΚΕ.
Είναι, όμως, άκρως ανησυχητική η τοπική επικράτηση, σε Ξάνθη και Ροδόπη, του ελεγχόμενου από την Άγκυρα μειονοτικού κόμματος! Εάν ήταν τίποτε «ακροδεξιοί εξτρεμιστές», θα ετίθεντο εκτός νόμου με συνοπτικές διαδικασίες από τον Άρειο Πάγο… Τώρα που πρόκειται για αποσχιστικό κατ’ ουσίαν κόμμα, που πλήττει ευθέως την εθνική ασφάλεια, πλήρης αδιαφορία…
Όσον αφορά τον εθνικοπατριωτικό, λεγόμενο «ακροδεξιό», χώρο, πέραν των κηραλοιφών, της μικρής ανόδου της «Νίκης» και της εμφανίσεως της «Φωνής της Λογικής» της Λατινοπούλου, οι λοιποί σχηματισμοί δεν κατάφεραν κάτι αξιόλογο. Οι «Πατριώτες» του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, παρά την γραμμή Κασιδιάρη προς συγκεκριμένο υποψήφιο του κόμματος αυτού, δεν ξεπέρασαν το 1,5 %. Προφανώς το φιάσκο της προηγούμενης «γραμμής» προς το κόμμα των Σπαρτιατών κλόνισε την εμπιστοσύνη των οπαδών του Κασιδιάρη, καθιστώντας τους διστακτικούς να ακολουθήσουν μία νέα (αμφίβολη) υπόδειξη. Τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια πατριωτικής χροιάς, ελλείψει επικοινωνιακών ευκαιριών και ένεκα του καταδικαστικού κατακερματισμού του χώρου, δεν κατάφεραν κάτι αξιόλογο. Έχει ενδιαφέρον η διακύμανση της κατανομής των ψήφων στον χώρο αυτό (πηγή Πρώτο Θέμα):
Στις ευρωεκλογές του 2019 τα κόμματα που τοποθετούνται στον χώρο της άκρας δεξιάς έλαβαν στην Ελλάδα ένα ποσοστό της τάξεως του 11,77% με τους σταυρούς να ανέρχονται σε 666.225.
Ευρωεκλογές 2019
Χρυσή Αυγή: 4,87% και 275.734 σταυροί
Ελληνική Λύση: 4,18% και 236.347 σταυροί
ΛΑΟΣ: 1,23% και 69.779 σταυροί
ΑΝΕΛ: 0,8% και 45.148 σταυροί
Δημιουργία Ξανά: 0,69% και 39.217 σταυροί
Σύνολο: 11,77% και 666.225 σταυροί
Τέσσερα χρόνια μετά, με διαφορετική κομματική γεωγραφία, τα νούμερα της ακροδεξιάς αυξήθηκαν και έφτασαν στο 13,81% και 719.707 σταυρούς.
Εθνικές Εκλογές Ιουνίου 2023
Σπαρτιάτες: 4,68% και 243.922 σταυροί
Ελληνική Λύση: 4,44% και 231.491 σταυροί
Νίκη: 3,7% και 193.124 σταυροί
Πατριωτικός Συνασπισμός: 0.5% και 25.858 σταυροί
Φωνή Λογικής: 0,43% και 22.347 σταυροί
Εθνικό Μέτωπο: 0,06% και 2.965 σταυροί
Σύνολο: 13,81% και 719.707 σταυροί
Φέτος, επίσης οι αριθμοί αυτοί ανέβηκαν με την ακροδεξιά, εν τω συνόλω της να αγγίζει το 19,21% και σε απόλυτους αριθμούς να συγκεντρώνει 774.281 σταυρούς.
Ευρωεκλογές 2024
Ελληνική Λύση: 9,30% και 369.727 σταυροί
Νίκη: 4,37% και 173.574 σταυροί
Φωνή Λογικής: 3,04% και 120.753 σταυροί
Πατριώτες: 1,41% και 56.100 σταυροί
Δημιουργία: 0,35% και 14.024 σταυροί
Κίνημα 21: 0,31% και 12.449 σταυροί
Συντηρητικοί: 0,26% και 10.146 σταυροί
ΛΑΟΣ: 0,25% και 9.936 σταυροί
Εθνικό Μέτωπο: 0,19% και 7.572 σταυροί
Σύνολο: 19,21% και 774.281 σταυροί
Αξιοσημείωτη είναι επίσης η παρατήρηση των κριτηρίων των ψηφοφόρων όσον αφορά τους υποψηφίους που συγκέντρωσαν τις περισσότερες προτιμήσεις σε επίπεδο σταυροδοσίας. Στην ΝΔ πρώτευσε ο δημοσιογράφος Γιώργος Αυτιάς. Ο καθένας μπορεί να ανακαλέσει στην μνήμη του το στυλ ακράτου λαϊκισμού που τον χαρακτηρίζει ως δημοσιογράφο καθώς και την γλοιώδη εκ μέρους του κολακεία των πολιτικών που φιλοξενούσε στα πάνελ των εκπομπών του. Στον ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των τεσσάρων εξελέγη ο «γίγας» της πολιτικής Νίκος Παππάς, με βασικό προσόν του την ιδιότητα του ως (πρώην) μπασκετμπολίστα…
Πιο εντυπωσιακό όμως είναι αυτό που συνέβη με το κόμμα Νίκη. Οι ψηφοφόροι της αγνόησαν αρκετές, ομολογουμένως αξιόλογες, προσωπικότητες που υπήρχαν στο ψηφοδέλτιό της, δίνοντας την πρώτη θέση σε έναν πολιτικώς ανύπαρκτο θεατρίνο, ονόματι Αναδιώτη. O tempora, o mores, που έλεγε ο Κικέρων… Βεβαίως, από την άποψη αυτή, «το τερμάτισαν» οι Κύπριοι ψηφοφόροι, οι οποίοι έδωσαν την τρίτη θέση (ελάχιστα κάτω από το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ και πάνω από το ΕΛΑΜ!) σε έναν ανεξάρτητο χαζοχαρούμενο χαβαλέ «tiktoker», παντελώς αδαή περί πολιτικής και ευρωπαϊκών ζητημάτων, ο οποίος έθεσε υποψηφιότητα … για πλάκα!
Τι να πει κανείς κατόπιν όλων αυτών;
Είναι γνωστό το κλισέ των δημοκρατών σύμφωνα με το οποίο «η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα». Με κάτι τέτοια διατρανώνεται η πεποίθησή μας ότι, πράγματι, η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα: διότι η δημοκρατία είναι ΤΟ αδιέξοδο…
Υ.Γ.: Παρακολουθήστε στον δίαυλό μας στο YouTube τα (προεκλογικά) Βορεινὰ Σαλπίσματα υπ’ αριθμ.: 25, όπου ο Στέφανος Γκέκας αναπτύσσει πολλά θέματα, επίσης και εν όψει ευρωεκλογών:
https://www.youtube.com/watch?v=Ng4VY4YsVlA