Οι εξελίξεις ανά τον πλανήτη είναι δραματικές. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, καθώς η Δύση, καθοδηγούμενη από τις «ελίτ», με βιτρίνα την διαβόητη σιωνιστική σχεδόν υπερ-κυβέρνηση BlackRock, συνεχίζει να εξοπλίζει αφειδώς το διεφθαρμένο καθεστώς της μαριονέτας Ζελένσκι. Στην Μέση Ανατολή, όπου η Μοσάντ κατάφερε να δολοφονήσει τον ηγέτη της Χαμάς εντός της Τεχεράνης, ενώ, όπως μόνο τα πρόβατα πλέον πιστεύουν, «πιάστηκε στον ύπνο» και δεν κατάφερε να πληροφορηθεί για την επικείμενη μαζική επίθεση της Χαμάς εντός των εδαφών του Ισραήλ, αναμένουμε τον ολοκληρωτικό πόλεμο που υποτίθεται ότι θα εξαπολύσει το Ιράν. Στις ΗΠΑ βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή η πιο σημαντική προεκλογική περίοδος μετά τον 2ο ΠΠ, με το βαθύ κράτος, υπό την καθοδήγηση της BlackRock, να πασχίζει εναγωνίως να στερήσει την προεδρία από τον Trump, ακόμα και μέσῳ της αφαιρέσεως της ζωής του.
Η σημαντικότερη όμως είδηση έρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο (Η.Β.), και συγκεκριμένα από την Βόρειο Ιρλανδία, όπου σε μια, χωρίς υπερβολή, κοσμοϊστορικού επιπέδου χρονική στιγμή συνέβη κάτι που δυνητικώς μπορεί να σηματοδοτήσει την απαρχή της εκρήξεως σε όλη την Δύση: Οι μέχρι προσφάτως ορκισμένοι εχθροί Καθολικοί και Προτεστάντες Βορειοϊρλανδοί, με ποτάμια μίσους, βίας και αίματος να τους χωρίζουν για πολλές δεκαετίες, κατέβηκαν στους δρόμους ενωμένοι για να διαμαρτυρηθούν/ξεσπάσουν εναντίον της πολιτικής των ανοικτών συνόρων και της πλημμυρίδος λαθρομεταναστών που εισάγουν καθημερινώς οι προδοτικές κυβερνήσεις του Η.Β. (Συντηρητικές ή Εργατικές, δεν έχει σημασία) στα εδάφη τους.
Με αφορμή την στυγνή, αποτρόπαια δολοφονία τριών μικρών κοριτσιών από νεαρό Αφρικανό υπάνθρωπο στο Southport, μια μικρή πόλη της Αγγλίας, το Η.Β. σείεται επί σειράν ημερών από την έκρηξη συσσωρευμένης οργής των λευκών λαϊκών μαζών απέναντι στους λαθροεποίκους, στο Ισλάμ – αλλά κυρίως, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, απέναντι στο ίδιο το προδοτικό κράτος και τους εκπροσώπους του (αστυνομία και τοπικές αρχές). Αν και η κυβέρνηση του Η.Β. και τα αηδιαστικά ΜΜΕ προσπαθούν να παρουσιάσουν τους εξεγερθέντες Βρετανούς ως «κατευθυνόμενους ακροδεξιούς υποκινητές μίσους» και να υποβαθμίσουν την έκταση των συμβάντων, γεγονός είναι ότι πρόκειται για την πρώτη γενικευμένη, αυθόρμητη, ξεκάθαρα φυλετική εξέγερση των λευκών που λαμβάνει χώρα στην πολύπαθη Ευρώπη.
Εύγε στον κατ᾿ εξακολούθηση προδομένο βρετανικό λαό που, καθώς φαίνεται, δεν έχει πλήρως απωλέσει την μαχητικότητα που τον διέκρινε σε βάθος πολλών αιώνων κι έχει βγει στους δρόμους για να δείξει επιτέλους στις «ελίτ» της BlackRock και στους λακέδες πολιτικούς τους ότι, αν θέλουν να καταστρέψουν ολοκληρωτικά την Ευρώπη, πρέπει να είναι έτοιμες για μάχη μέχρι τελικής πτώσεως στις πόλεις και τα χωριά μας!
Είναι πολύ σημαντικό να επισημανθούν, μεταξύ άλλων, οι εξής παράμετροι της εξεγέρσεως. Πρώτον, πρόκειται για μια 100% φυλετική εξέγερση. Τα καθοδηγούμενα ΜΜΕ προσπαθούν με έναν φαιδρό και άστοχο τρόπο να παρουσιάσουν ως αιτία των γεγονότων τις ψευδείς ειδήσεις που κυκλοφόρησαν σχετικά με την ταυτότητα του δολοφόνου των κοριτσιών. Όντως, τις πρώτες ώρες μετά την δολοφονία διακινήθηκε η ανακριβής είδηση ότι επρόκειτο για λαθρομετανάστη προσφάτως αφιχθέντα στο Η.Β.. Όταν λίγο αργότερα αποκαλύφθηκε η πραγματική ταυτότητα του δράστη (αφρικανός νέγρος γεννηθείς εις το Η.Β.) τότε, και αυτό είναι το συγκλονιστικό, τα πλήθη εξοργίσθηκαν ακόμα περισσότερο. Δεν τους ενδιαφέρει πότε ήρθε στην χώρα τους ο αλλόφυλος, αν γεννήθηκε εκεί η αλλού, αλλά μόνο το γεγονός ότι είναι αλλόφυλος!
Δεύτερον, αν και όπως ήταν αναμενόμενο τέθηκαν στο στόχαστρο των εξεγερθέντων λευκών τζαμιά, κέντρα υποδοχής λαθρομεταναστών και άλλοι χώροι συγκεντρώσεως αλλοφύλων, βασικό στόχο αποτέλεσαν τα αστυνομικά τμήματα, τα περιπολικά της αστυνομίας, τα δημαρχεία και γενικώς ο,τιδήποτε αντιπροσωπεύει το αδιανόητα φιλοϊσλαμικό και εχθρικό προς τους γηγενείς κράτος του Η.Β,, το οποίο κράτος έχτισαν και ανήγαγαν κάποτε σε παντοδύναμη αυτοκρατορία οι πρόγονοί τους με τον ιδρώτα και το αίμα τους! Αξιοσημείωτο είναι ότι από το μένος του όχλου δεν γλύτωσαν ούτε κάποιες εκκλησίες που λειτουργούν ως κέντρα υποστηρίξεως των λαθροεποίκων.
Ένα εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί συμβαίνει στο Η.Β. η εξέγερση των λευκών και γιατί τώρα. Μήπως η αφορμή αποτελεί την πρώτη αποτρόπαια εγκληματική πράξη με θύτη αλλόφυλο στο Η.Β.; Προφανώς όχι. Δεν έχουν διαπραχθεί αντίστοιχα εγκλήματα στην υπόλοιπη δυτική Ευρώπη; Σαφώς ναι – και είναι αναρίθμητα. Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολο να δοθεί στα πλαίσια ενός συντόμου κειμένου μιας και υπάρχει ένας συνδυασμός παραγόντων που έχουν να κάνουν τόσο με τις ιστορικές συγκυρίες όσο και με τις ιδιαιτερότητες της φυλετικής ψυχής των Αγγλοσαξόνων και της βρετανικής κοινωνικής οργανώσεως, που έχουν επηρεάσει τις εξελίξεις. Εν συντομία, κάποιες σκέψεις:
Η βρετανική κοινωνία υπήρξε κατ᾿ εξοχήν ταξική και συνεχίζει να διατηρεί την ιδιότητα της περισσότερο ταξικής κοινωνίας ανάμεσα σε όλες τις δυτικές κοινωνίες. Τα λαϊκά στρώματα, απόγονοι της εργατικής τάξεως, παραδοσιακά αντιμετωπίζουν με δυσπιστία, απέχθεια, έως και μίσος τα σνομπ, ψευδο-ελιτίστικα, ανώτερα κοινωνικά στρώματα, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών. Η εργατική τάξη όμως, κατά παράδοση, επεδείκνυε τυφλή πίστη και υπακοή στο Στέμμα. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο μαρξισμός/κομμουνισμός δεν μπόρεσε να εδραιωθεί στο Η.Β. στην εποχή της μεγάλης εξαπλώσεώς του στην Ευρώπη. Επίσης, η επιρροή του Βασιλέως στις μάζες ήταν ο λόγος για τον οποίο η αντικατάσταση του φιλογερμανού Βασιλέως Εδουάρδου Η’ ήταν ζήτημα υψίστης σημασίας για τις, υπό τον σιωνιστικό έλεγχο, κυβερνήσεις του Η.Β. και των ΗΠΑ πριν την έναρξη του Β’ ΠΠ (όπερ και εγένετο μέσῳ της γνωστής υποθέσεως Σίμπσον).
Όπως όλοι γνωρίζουν, μετά τον Β’ ΠΠ η βασιλική οικογένεια απώλεσε σταδιακώς κάθε ίχνος κύρους, σοβαρότητος και αξιοπρέπειας, εκπίπτοντας στο επίπεδο μιας άθλιας lifestyle σαπουνόπερας. Εκ παραλλήλου η ούτως ή άλλως χαλαρή σχέση των Βορειοευρωπαίων με την χριστιανική εκκλησία διερράγη πλήρως, τόσο λόγῳ της σχεδόν καθολικής στελεχώσεως των Προτεσταντικών (και όχι μόνο) Εκκλησιών με κίναιδους και λεσβίες (!) ιερείς, αλλά και λόγῳ της φανατικής υποστηρίξεως της λαθρομεταναστεύσεως εκ μέρους της Εκκλησίας. Ο τελευταίος πυλώνας σταθερότητος για τις λαϊκές μάζες του Η.Β., ήτοι κρατικές δομές όπως η αστυνομία, απώλεσαν κάθε ίχνος σεβασμού και μάλιστα έχουν πλέον αναγνωρισθεί ως ο υπ᾿ αριθμόν ένα εχθρός συνεπείᾳ της ασύλληπτης, αδιανόητης (τα λόγια δεν επαρκούν…) ανοχής και ασυλίας που προφέρουν τις τελευταίες δεκαετίες σε ειδεχθείς εγκληματικές οργανώσεις Πακιστανών και νέγρων.
Η προδοσία των λαϊκών μαζών του Η.Β. απ᾿ όλους τους πυλώνες που στο παρελθόν προσέφεραν σταθερότητα, σε συνδυασμό με το υποβόσκον μίσος τους απέναντι στους αλλοφύλους, ένα μίσος που βράζει από την δεκαετία του 60, οπότε και ξεκίνησε η μεταφορά αλλοφύλων στο Η.Β., έφεραν τον βρετανικό λαό στα πρόθυρα της εκρήξεως. Ας σημειωθεί ότι το μίσος των λαϊκών μαζών απέναντι στους “pakis” και στους “niggers” δεν οφείλεται σε ιδεολογικούς λόγους (διότι οι μάζες του Η.Β. έχουν πλήρη άγνοια από τέτοια θέματα, το οποίο μάλλον είναι καλό καθ᾿ όσον αφορά στις μάζες) αλλά στο βασικό φυλετικό τους ένστικτο και, από καθαρά πρακτικής απόψεως, με αφορμή την συμβίωση με τους αλλοφύλους σε υποβαθμισμένες γειτονιές, στην οποία τους εξανάγκασε η «ελίτ». Ας σημειωθεί επίσης ότι η κατάρρευση του μεγάλου εθνικιστικού αντιμεταναστευτικού κινήματος της Αγγλίας την δεκαετία του 80 (και η οποία εν πολλοίς οφειλόταν στον φανερό και αφανή, μέσῳ πρακτόρων, πόλεμο που δέχθηκε από τους συντηρητικούς κύκλους) δεν εσήμανε ότι ως δια μαγείας οι μάζες μεταμορφώθηκαν σε υπερμάχους της «ενσωμάτωσης», του «πολυπολιτισμού», της «συμπεριλήψεως» και της «αποδοχής της διαφορετικότητας».
Καταλύτης των εξελίξεων ήταν το Brexit, καθώς μετά την λαϊκή απόφαση των Βρετανών για έξοδο από την διεστραμμένη Ε.Ε., δίκην τιμωρίας οι «ελίτ» απεφάσισαν να πλημμυρίσουν το Η.Β. με αλλοφύλους λαθρομετανάστες. Την εκτέλεση του σχεδίου ανέλαβαν οι προδοτικές κυβερνήσεις της Γαλλίας και του Η.Β. κι έτσι χιλιάδες Αφρικανοί και Ασιάτες που λίμναζαν στη βόρειο Γαλλία και αλλού πήραν το ελευθέρας για την μεταφορά στο Η.Β. μέσῳ της Μάγχης.
Αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Τέλος, υπάρχει και κάτι άλλο που διαφοροποιεί την Βρετανία από τα υπόλοιπα κράτη της δυτικής Ευρώπης, όπου τα αποτελέσματα της λαθρομεταναστεύσεως είναι το ίδιο ή και περισσότερο καταστροφικά, και μάλιστα της δίνει σαφέστατο πλεονέκτημα! Αυτό είναι η απουσία ισχυρής κοινοβουλευτικής εκπροσωπήσεως του εθνικιστικού χώρου. Στην Ισπανία υπάρχει το Vox, στην Ιταλία τα κόμματα της Μελόνι και του Σαλβίνι, στην Γερμανία το AFD, στην Γαλλία το κόμμα της Λεπέν, στην Ολλανδία το κόμμα του Βίλντερς, στην Αυστρία το κόμμα των Ελευθέρων, στην Ελλάδα υπήρχε η Χ.Α. και τώρα υπάρχουν κάποια γραφικά κομπογιαννίτικα κομματίδια κ.ο.κ. Στην Αγγλία δεν υπάρχει και ούτε υπήρξε στο πρόσφατο παρελθόν κάποιο αντίστοιχο κόμμα, μιας και το μόρφωμα του Φάραντζ (Nigel Farage) ιδρύθηκε για να υποστηρίξει το Brexit, μετά διαλύθηκε, προσφάτως ανασυντέθηκε (και έλαβε το εντυπωσιακό 14% στις πρόσφατες εκλογές, αλλά με σχεδόν μηδαμινή κοινοβουλευτική αντιπροσώπευση ως εκ του επιμελώς σχεδιασμένου εκλογικού συστήματος), δεν διαθέτει τοπικές οργανώσεις, είναι αδόμητο και χωρίς καμία ιδεολογική βάση.
Χωρίς να θέλουμε να υποστηρίξουμε ότι όλα τα εθνικιστικά κόμματα της δυτικής Ευρώπης λειτουργούν προδοτικώς ως κυματοθραύστες της λαϊκής οργής (κάτι που όμως δυστυχώς δεν μπορεί να αποκλεισθεί), είναι δεδομένο ότι θέτοντας ως στόχο την αύξηση των εκλογικών ποσοστών, αναγκαστικώς θα πρέπει να υπάρξουν υποχωρήσεις, συμβιβασμοί, ιδεολογική λείανση και συγκράτηση της ενστικτώδους ακτιβιστικής εκρήξεως του λευκού όχλου. Ταυτοχρόνως η ύπαρξη και η συνεχής εκλογική άνοδος αυτών των κομμάτων προσφέρει ένα είδος εφησυχασμού στις μάζες που τείνουν να πιστέψουν ότι μπορούν να επιτύχουν την ανατροπή μέσῳ της δημοκρατίας, κάτι που τις καθιστά πιο μαλθακές, πιο δεκτικές, πιο νωθρές, πιο ακίνδυνες.
Έτσι, κυριαρχεί το βλακώδες σκεπτικό: «ναι, τώρα κάνετε ό,τι θέλετε, αλλά όταν έρθουμε εμείς στην εξουσία στις επόμενες εκλογές, θα δείτε τι θα πάθετε». Οπότε πρέπει να διερωτηθούμε: Αυτό το κοινοβουλευτικό αδιέξοδο των εθνικιστών ποιον εξυπηρετεί; Τους λαούς της Ευρώπης ή την υπερ-κυβέρνηση της BlackRock;
Στο Η.Β. έγινε η αρχή και χαράχθηκαν οι γραμμές. Είμαστε εμείς οι κυρίως και ουσιαστικώς αντίπαλοι των ελεγχόμενων κρατών και του επισήμου (αστυνομία) και ανεπισήμου (χρήσιμοι ηλίθιοι αντιφά, ορδές αλλοδαπών) στρατού τους.
Ας ελπίσουμε δε ότι απέναντι στην εξέγερση των Αγγλοσαξώνων, οι Έλληνες εθνικιστές δεν θα προβάλουν προσηρμοσμένο το επιχείρημα του αλήστου μνήμης «εθνάρχη» πως «η Μεγάλη Βρετανία κείται μακράν»!!!
