by
Η Ευρώπη στις μέρες μας, αντιμετωπίζει μιαν βαθιά υπαρξιακή δοκιμασία. Η πνευματική παρακμή οδηγεί αναπόφευκτα σε υλικές δυσκολίες, όπως και η υλική ευμάρεια προϋποθέτει πνευματική ανάπτυξη. Οι υπεύθυνοι της σύγχρονης Ευρώπης προσπάθησαν [ξανά] να χτίσουν έναν «πύργο της Βαβέλ», βασιζόμενοι κυρίως στην οικονομία ως θεμέλιο, αγνοώντας όμως θεμελιώδεις φυσικούς νόμους και κοινωνικές αλήθειες.
Αυτό το οικοδόμημα είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες επιδιόρθωσης, καθώς η οικονομική βάση δεν μπορεί να αποτελέσει ενωτικό στέλεχος ούτε να αντέξει το βάρος μιας βιώσιμης ενοποίησης. Οι κρίσεις που πλήττουν σήμερα την Ευρώπη προέρχονται όλες —χωρίς εξαίρεση— από τις επιλογές των αρχιτεκτόνων της, οι οποίες εμπνέονται από ένα δυαδικό δόγμα, που περιορίζει το ανθρώπινο ίχνος στην λογική: «με χρήμα ευτυχία, χωρίς χρήμα δυστυχία»
Σήμερα όμως, ο κόσμος βιώνει μια ριζική μετατόπιση δυνάμεων. Η παγκοσμιοποίηση επιταχύνει ανεξέλεγκτα, ενώ ένας νέος μεσαίωνας —οικονομικός και πολιτισμικός— φαίνεται να πλησιάζει. Ο πόλεμος, οι νεοφεουδαλικές καταπιέσεις, η απάνθρωπη εκμετάλλευση, οι μαζικές λαθρομεταναστευτικές ροές και η διαρκής ανασφάλεια γίνονται καθημερινή πραγματικότητα. Οι συνέπειες πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αποτυχιών συνθλίβουν τις σύγχρονες κοινωνικές δομές και απειλούν θανάσιμα τον σύγχρονο Ευρωπαίο. Το υπερβολικό καθεστώς νόμων και η συστημική καταστολή αποκαλύπτουν ένα πολιτικό σύστημα γεμάτο ασυνέπεια και εσωτερικές ρωγμές, μαρτυρούν μιαν ουσιαστικά αποτυχημένη κοινωνία.
Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι διακατέχονται από την ψευδαίσθηση ότι ανήκουν σε έναν ανώτερο πολιτισμό, αφού κατέχουν υλικά αγαθά και τεχνολογικές επιτυχίες. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αποτελούν το πρώτο στάδιο του «μετανθρώπου» μιας μηχανής που, όταν αποσυνδεθεί από την πηγή ενέργειάς της, καταρρέει αμέσως.
Πού βρίσκεται η υπεροχή αυτού του πολιτισμού έναντι, για παράδειγμα, του κλασικού Ελληνικού κόσμου, όταν έχει εγκαταλείψει την αρχή του Δικαίου και Αγαθού και τα γνωρίσματα της Αρμονίας και Καλαισθησίας ; Η υποβάθμιση της ανθρώπινης αξίας έναντι των οικονομικών δεικτών έχει τις ρίζες της σε ένα αρχαίο, βαρβαρικό και εκφυλιστικό πνευματικό δόγμα — ένα είδος ναρκωτικού που παραλύει τη σκέψη.
Η Ευρώπη σήμερα αντιμετωπίζει την πιο σοβαρή κρίση της ιστορίας της, αλλά παραμένει παγιδευμένη σε μια κατάσταση σύγχυσης και ψευδαισθήσεων. Οι «φύλακες των αλυσίδων» των σύγχρονων σκλάβων σπέρνουν με υπομονή και δόλιο τρόπο, πνευματική αναισθησία, ώστε οι «δούλοι» να μην μπορέσουν ποτέ να συνέλθουν, να αντιληφθούν την πραγματικότητα και να αγωνιστούν ενάντια στον δήμιο τους.
Η ανάγκη δημιουργίας μιας νέας φυσικής τάξης — μιας τάξης που θα ξεπερνά τα σαθρά θεμέλια του παρόντος, είναι ξεκάθαρη. Όπως και στο παρελθόν, η Ευρώπη μπορεί να υπερασπιστεί την Ακρόπολη του Πολιτισμού και να δημιουργήσει την Αναγέννηση. Απαιτείται μια πολιτεία του πνεύματος, όπου η αρχαία σοφία και η δημιουργική δύναμη θα συγχωνευτούν προς ένα νέο ανθρώπινο ορόσημο.
Η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν θα προκύψει από οικονομικούς υπολογισμούς ή πολιτικές συμβάσεις. Θα προκύψει είτε μέσω ενός μεγάλου, κατακλυσμικού πολέμου (όπως συχνά συμβαίνει στην ιστορία), είτε μέσω μιας ισχυρής πνευματικής επανάστασης. Και η μοναδική πνευματική δύναμη που μπορεί να ενώσει την Ευρώπη πέρα από τα μικροπολιτικά συμφέροντα είναι ο Ελληνισμός — όχι ως εδαφική έννοια, αλλά ως ζωντανό πολιτισμικό ιδεώδες.
Το Ελληνικό Όραμα: Αφύπνιση και Επανάσταση
Το ελληνικό πνεύμα δεν είναι απλώς ένα ιστορικό φαινόμενο. Είναι μια σαρωτική ενέργεια του «καλού». Ένα δυναμικό αφυπνιστικό ιδεώδες, ένας πυρήνας που μπορεί να γεννήσει έναν «Πανευρωπαϊκό Ελληνικό Κοινοτισμό». Αυτή η ιδέα δεν σημαίνει απλώς την επιστροφή στο παρελθόν, αλλά κυρίως την εξέλιξη προς έναν ολοκληρωμένο πολιτισμό, όπου:
Το Δίκαιο θα είναι το θεμέλιο, η Αρμονία και το Ωραίο θα είναι κατευθυντήρια γραμμή και το Αγαθό θα είναι βάση της κοινωνικής συνοχής.
Η πνευματική αναγέννηση πρέπει να είναι η αφετηρία και ο στόχος, από τα ανθρωπολογικά θεμέλια (τη φύση του ανθρώπου) μέχρι την πολιτισμική κορύφωση (τις μεγάλες δημιουργικές του εκφάνσεις). Μόνο έτσι θα μπορέσει η Ευρώπη να ξαναγίνει φάρος της ανθρωπότητας, και όχι μια γηραιά ήπειρος βασανισμένη από άνοια και παγιδευμένη σε φρούδες οικονομικές και πολιτικές κρίσεις.
Ένας Πολιτισμός για Χίλια Χρόνια
Το ελληνικό ιδεώδες μπορεί να μετατραπεί σε ζωτική δύναμη του ευ ζην κι όχι απλώς της επιβίωσης, σε ένα κοινό όραμα που θα ενοποιήσει τις διασπασμένες ευρωπαϊκές κοινωνίες. Μια τέτοια πραγματικότητα απαιτεί, την επανίδρυση των θεσμών, πέρα από το νεκρό βάρος του σημερινού συστήματος και πηγάζει από το όραμα για έναν νέο Μεγάλο Πολιτισμό, ικανό να διαρκέσει χίλια χρόνια και μια δημιουργική άνοδο προς νέα, απελευθερωτικά ύψη, όπου η ανθρωπότητα θα ξεπεράσει τον εαυτό της.
Η Ευρώπη ως Ελπίδα
Η Ευρώπη βρίσκεται ξανά στο σταυροδρόμι: είτε θα βυθιστεί στον εκφυλισμό της, είτε θα αναγεννηθεί μέσω του ελληνικού ιδεώδους. Δεν υπάρχει τρίτη οδός. Το ερώτημα είναι: Θα βρει την δύναμη να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ηρακλέους ή θα ακολουθήσει τον λιγότερο δύσβατο δρόμο μέχρι την άβυσσο;