Ολόκληρη η αμαρτωλή Μεταπολίτευσις (η οποία υποθηκεύει συστηματικώς και με ιλιγγιώδη, εκθετικώς προς το μείον άπειρον επιταχυνόμενον ρυθμόν, το μέλλον του Έθνους – ακόμη και οικονομικώς: προ τριημέρου, π.χ., ανεκοινώθη ότι εντός μόνον του διαρρεύσαντος α’ τριμήνου του 2009 το εξωτερικόν δημόσιον χρέος ηυξήθη κατά 20 δις € !!!) είναι στημένη πάνω στο απίστευτο κι ερμητικά στον γωστό φάκελλο κλεισμένο Εθνικό ζήτημα της Κυπριακής Προδοσίας, με ρίζες ακόμη από την συνθήκη Ζυρίχης-Λονδίνου, τότε που ο γνωστός πρωτουργός της “εθνάρχης” για πρώτη φορά και εντελώς αδοκήτως ξανάβαλε την Τουρκία στο παιχνίδι – η από την οποία η εξαγορά της Κύπρου από τους Άγγλους είχε “οριστικά” (…μέχρι να βρίσκονταν κατάλληλος “καραμανίτης”, που προφητικά έλεγε κι ο Παλαμάς…) εξοβελίσει την Τουρκία από το ζήτημα… Με πραγματοποίηση, εν συνεχεία, αυτού που από χρόνια (και δημοσίως ακόμη!!!) Α. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλής εσχεδίαζαν συνωμοτώντας στην … “εξορία” – της προσφοράς, δηλ., της Κύπρου ώστε να επανέλθη η πολυπόθητος (μάλιστα!…) δημοκρατία στην Γραικυλία τους…
Κι ήρθε ο Αττίλας ως “απελευθερωτής”, ελέω Ζυρίχης-Λονδίνου, Μακαρίου (πρβλ. απίστευτη ομιλία του-πρόσκληση στον Αττίλα, στον ΟΗΕ και, δευτερογενώς ακόμη πάλιν, Κ. Καραμανλή, με το περίφημον “η Κύπρος είναι μακράν”, μεταξύ Αττίλα Ι και ΙΙ…) κι ως επαναθεμελιωτής της διεφθαρμένης ώς το μεδούλι δημοκρατίας “μας” !!!
Γιατί, κι αν ο Κ. Καραμανλής αργότερα διεμαρτυρήθη στον Ετσεβίτ διότι, παρά την επιστροφήν του εσμού του στην Γραικυλία με τον Αττίλα Ι, αυτοί εν τούτοις προχώρησαν και στον ΙΙ (…η συνομωτική μετά των εχθρών επαίσχυντος προδοσία καθόλου δεν εκπλήσσει – όμως οποίον το μέγεθος βλακείας και αμαθείας του “σοφού εθνάρχου”!!! … που, προφανώς, εξ αυτής και προέβη στην απίστευτη περί μακρυνότητος της Κύπρου δήλωσίν του εκείνες τις κρίσιμες ώρες…), κατά συνάντησίν τους στην Ελβετία, όπως απεκάλυψε σε σειρά συνεντεύξεών του στην Τζουμχουριέτ το θέρος του 1986, ο κόσμος αυτός κι η Ιστορία, όμως, διέπεται, παρά τις αλλότροπες μικροπολιτικαντικές “διευθετήσεις”, από τους νόμους της δυνάμεως και της ισχύος – κι αυτοί που δεν έχουν το αυτοσυνεπές θάρρος να σταθούν ορθοί και μάχιμοι έναντι Εχθρών και προβλημάτων – αλλά διαχέονται σε μιά γλυκανάλατη καθολική φληναφηματική ειρηνολογία, της οποίας η ακατάσχετη επιστράτευση φαντάζονται πως αντικαθιστά το ελλείπον σθένος, εθνικόν φρόνημα και μαχητικόν ανδρικόν ήθος, καθώς και οι επαίσχυντες και άκρως κωμικοτραγικές επιθέσεις αγάπης και λατρείας προς τους εχθρούς μας εν γένει και τους Τούρκους ειδικώτερα, αυτοί οδηγούν τους λαούς που έχουν την ατυχία ή την παθητική ηλιθιότητα να διευθύνονται από τοιούτους με ασφάλεια και μαθηματική ακρίβεια στον πλέον επονείδιστο κι ανάξιο αφανισμό.
Άλλως τε, η ιδία τακτική επιθέσεως φιλίας ακολουθείται και εις το ζήτημα της υπό του διεθνούς σιωνισμού (εσχάτως και δια του ανθρωπίδου προέδρου των ΗΠΑ απαιτητικώς και αυθαδέστατα εν Ευρώπη διακηρυχθείσης) επιβεβλημένης απιστεύτου (αλλ’ αληθώς συζητουμένης!) εντάξεως της Τουρκίας στην Ε.Ε.: μίαν ΕΕ που τόσο λίγο ευρωπαϊκή, βεβαίως, είναι – και που προτίθεται να γίνη ακόμη πιο ουσιαστικά αντιευρωπαϊκή… Η επαίσχυντος και συνεπής (και συνεχής) κατά τον προδοτικόν και αλυσιτελή κατά πάντα (πλην καταστροφής και διαλύσεως!) χαρακτήρα της εγχώριος γραικυλιστανική “ηγεσία”, δίκην (;) εργολάβου του Σιωνισμού, έχει υιοθετήσει, μεταξύ άλλων απιθάνων, και την … εισδοχήν της ΤΟΥΡΚΙΑΣ εις Ευρωπαϊκήν Ένωσιν – ώστε ο Τούρκος να ανακτήση και τα χαμένα του εδάφη επί τέλους – κι άλλα τὀσα…
Εντός τοιούτων, άλλως τε, πλαισίων και ερμηνεύεται μόνον και η υπό Γιωργάκη και Κωστάκη ομόθυμος υποστήριξις, τότε, του αυτοκτονικού (1 εβδομάδα προ της αυτοτελούς της, μάλιστα, εντάξεως της Κύπρου εις ΕΕ, οπότε έσπευδαν τα Τουρκάκια [μετά γιουσουφακίων!] για ό,τι προλάβουν! ) σχεδίου Ανάν – οπότε ο δεύτερος, μάλιστα, ως πιο εκπαιδευμένος και μαρκετίστας ραδιούργος-“πακετάς”, που σερβίρει φύκια για μεταξωτές κορδέλλες, με τρόπο που να επέτρεπε σε τυχόν νοητικώς αναπήρους να δεχθούν αργότερα ότι “το άφησε στην κρίση του κυπριακού λαού” – ενώ απλούστατα είχε δηλώσει απαρηγορήτως υπέρμαχος, που όμως θα εσέβετο την απόφανση του λαού… Μάλιστα, καθώς ορθώς και ο Θ. Πάγκαλος επεσήμανε κατά τις παραμονές των Ευρωεκλογών, απαιτείται θράσος χιλίων πιθήκων για να παίζει τώρα ο Καραμανλής με την μνήμην του λαού, ισχυριζόμενος ότι … αντετάθη στο σχέδιο Ανάν!!!
Επίσης, στο Ελσίνκι ο Σημίτης με υπουργό εξωτερικών τον George Papandrew είχαν ήδη οριστικώς απενοχοποιήσει τους Τούρκους, ώστε να εισέλθουν άσπιλοι και άμωμοι στην ΕΕ, αναβαπτίζοντας το Κυπριακό από πρόβλημα εισβολής και κατοχής εις “δικοινοτικόν”… (Όπως και στην Μαδρίτη ανεγνώρισαν αόριστα δικαιώματα των Τούρκων επι του Αιγαίου).
Άρα, όταν οι επίσημοι ευρωπαϊκοί πράκτορες του Σιωνισμού και της πολιτικής ορθότητος παρεμβαίνουν υπό το υπόβαθρον τέτοιων προηγουμένων, τότε η θέσις των – και η επίθεσις – είναι μάλλον ιδιαιτέρως ισχυρά: Αλλού πρέπει, όμως, ν’ αναζητηθή η πρωτεύουσα ευθύνη!!!
Η είδησις:
ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ στην Τουρκία έδωσε από την Λευκωσία ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γκύντερ Φερχόυγκεν, τόσο για τον στρατό κατοχής που διατηρεί στην Κύπρο όσο και για την ενταξιακή της πορεία.
Ο κ. Φερχόυγκεν εμφανίσθηκε προκλητικός και κυνικός σε συνέντευξη Τύπου μετά την συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστόφια και άλλους αξιωματούχους… Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ούτε λίγο ούτε πολύ υπεστήριξε πως για το γεγονός ότι υπάρχει ακόμα τουρκικός στρατός κατοχής στην Κύπρο ευθύνονται οι Ελληνοκύπριοι που είπαν «όχι» στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν!!! «Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω», είπε ο κ. Φερχόυγκεν, «πως η τουρκική κυβέρνηση το 2004 εστήριξε πλήρως το ειρηνευτικό σχέδιο του ΟΗΕ, το οποίο, αν δεν κάνω λάθος, προέβλεπε στρατιωτική παρουσία 600 μόνο στρατιωτών. Το υπεστήριξε πλήρως, όπως και η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων. Οπότε δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορούμε να ενοχοποιήσουμε την ενταξιακή διαδικασία ή τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία».
«Κακή τύχη»
Ο κ. Φερχόιγκεν, ο οποίος το 2004 είχε διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων για το σχέδιο Ανάν, είπε επίσης πως η κατάσταση στην Κύπρο ήταν πολύ γνωστή όταν η Κύπρος και η Ευρωπαϊκή Ένωση συνήνεσαν να αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας – και άφησε να εννοηθεί ότι δεν δικαιολογούνται τώρα οι διαμαρτυρίες για την παρουσία του τουρκικού στρατού κατοχής στην Κύπρο. Ο Ευρωπαίος επίτροπος προχώρησε ακόμη περισσότερο την σειρά των προκλήσεών του. Χαρακτήρισε κακή τύχη τον ενταφιασμό του σχεδίου Ανάν από τους Ελληνοκυπρίους, αν και υπεστήριξε ότι έστω και υπ᾿ αυτές τις συνθήκες δεν ήταν λάθος η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την δήλωση που είχε κάνει το 2004, ότι είχε εξαπατηθεί από την ελληνοκυπριακή πλευρά, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είπε πως αυτά ανήκουν στο παρελθόν και την Ιστορία και δεν υπάρχει λόγος να πάρει μέρος σε αυτήν την συζήτηση, αφού ο Τάσσος Παπαδόπουλος είναι νεκρός.
Για να θυμηθούμε το γεγονός αυτό:
[Εξαπατημένος δηλώνει ο Φερχόυγκεν
Στο Στρασβούργο, μιλώντας το πρωί στην συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου, ο Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για την διεύρυνση Γκύντερ Φερχόυγκεν εδήλωσε ότι αισθάνεται εξαπατημένος απο την κυπριακή κυβέρνηση για την στάση της στο θέμα του δημοψηφίσματος. Πρόσθεσε ότι έκανε τα πάντα για να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα επιτρέπουν στους Ελληνοκύπριους να αποδεχθούν το σχέδιο του ΟΗΕ. Ανέφερε ότι διατηρεί ελάχιστες ελπίδες για μία θετική ψήφο στο δημοψήφισμα και χαρακτήρισε απροσδόκητη και ανησυχητική την στάση της Λευκωσίας. Τόνισε ότι ο πρόεδρος της Κύπρου θέτει υπό αμφισβήτηση την ομοσπονδιακή λύση, που προτάθηκε απο τον ΟΗΕ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και απο τον ίδιο. Ο κ. Φερχόυγκεν κατέληξε ότι δεν θα υπάρξει καλύτερο σχέδιο απ’αυτό. Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Πάτ Κοξ, δήλωσε ότι ο αποκλεισμός του κ. Φερχόυγκεν απο τα κυπριακά Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως συνιστά αμφισβήτηση ακόμα και των κριτηρίων της Κοπεγχάγης]
Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εδήλωσε ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας είναι δεσμευμένος για λύση του Κυπριακού – και πρόσθεσε ότι «την πληρεξουσιότητα της διαδικασίας έχουν οι δύο πλευρές».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση στο στάδιο αυτό μπορεί μόνον να ενθαρρύνει τους δύο ηγέτες στις προσπάθειές τους, είπε. Επίσης, τόνισε την ετοιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δεχθεί τις όποιες συμφωνίες της λύσεως του Κυπριακού, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές θα συνάδουν προς τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.