Κάποτε ήταν γνωστοί ως αθίγγανοι, τσιγγάνοι ή γύφτοι. Οι ονομασίες αυτές έχουν, για προφανείς λόγους, συνδεθεί στο υποσυνείδητο της μάζας με κάτι το αηδιαστικό, κάτι το μιαρό. Οπότε, αργότερα, ελέω πολιτικής ορθότητος, καθιερώθηκε η ονομασία «Ρομά». Η αλλαγή της ονομασίας ίσως αρχικά κατάφερε να τους ξεπλύνει μερικώς από το στίγμα της παραβατικότητος, αλλά αυτό δεν διήρκησε πολύ. Η αέναη και διαρκώς όλο και πιο ανεξέλεγκτη εγκληματική τους δράση γρήγορα συνέδεσε και την ονομασία «Ρομά» με την πραγματική τους φύση. Οπότε, ποια λύση σκαρφίστηκε το Σύστημα που φανατικώς τους υποστηρίζει; Μα φυσικά να αφαιρέσει οποιαδήποτε αναφορά, υπό οιοδήποτε όνομα, στην «ευπαθή» κοινωνική ομάδα. Δεν υπάρχουν πλέον εγκληματίες τσιγγάνοι, ούτε γύφτοι, ούτε «Ρομά». Υπάρχουν «γηγενείς», «Έλληνες», ομάδες νεαρών, εγκληματικά στοιχεία, «κυνηγοί μετάλλων» κτλ.
Προ ολίγων ημερών, δύο μέλη οργανώσεως εθελοντών για τον καθαρισμό των δασών από σκουπίδια εδέχθησαν απρόκλητη και βάναυση επίθεση στην Πάρνηθα, και συγκεκριμένα πλησίον της Φυλής, από «ομάδα νεαρών», όπως τα ίδια τα θύματα και όλα τα ΜΜΕ αποκαλούν τους θύτες της επιθέσεως. Βάσει παρουσιαστικού, αλλά και συμπεριφοράς (ποιος εχέφρων άνθρωπος διανυκτερεύει στην ύπαιθρο της Φυλής – ενός από τα πλέον απαγορευμένα άβατα των «ευπαθών»;), τα θύματα της επιθέσεως παραπέμπουν σε «αλληλέγγυους δικαιωματιστές αντιφασίστες». Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα κι ένας εκ των «νεαρών», οι οποίοι δήλωσαν ότι είναι κάτοικοι Μενιδίου (και ο νοών νοείτω…), ερώτησε τα θύματα εάν είναι αναρχικοί. Σε κάτι τέτοιο παραπέμπει επίσης και το όνομα της εθελοντικής οργανώσεως, ήτοι “Savethehood”. Η λέξη “hood” αποτελεί σύντμηση του neighborhood (γειτονιά), «εφευρέθηκε» και χρησιμοποιείται κατά κόρον από νέγρους των ΗΠΑ, αλλά πλέον κυριαρχεί και στο λεξιλόγιο ανόητων νεγρολάγνων λευκών ανά τον πλανήτη.
Βάσει των παραπάνω, είναι εύκολο να εξηγηθεί και η φαινομενικώς ακατανόητη συμπεριφορά των θυμάτων της επιθέσεως τις ημέρες που ακολούθησαν το περιστατικό. Ήταν αναμενόμενο να μην υπάρξει καμία αναφορά από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ στην καταγωγή των δραστών, αλλά κάποιος θα περίμενε ότι τα θύματα μιας τέτοιου είδους επιθέσεως, ενός εκ των οποίων κινδύνευσε άμεσα η ζωή, να οπλιζόταν μέσω της οργής τους με κάποιο στοιχειώδες θάρρος ώστε να αναφερθούν στο φυλετικό ποιόν των δραστών.
Βεβαίως, η πρώτη ερώτηση που θα έθετε ένας «αλληλέγγυος», τυφλωμένος από την φανατική του πίστη στα διεστραμμένα δόγματα της θρησκευτικού τύπου ιδεολογίας του, είναι: «πώς ξέρουμε ότι οι δράστες ήταν Ρομά;». Η πιθανότητα να μην είναι «ευπαθείς» οι δράστες μιας τέτοιας επιθέσεως στην Φυλή, και στην δυτική Αττική γενικότερα, είναι περίπου ίση με την πιθανότητα να μην είναι νέγροι οι δράστες μιας παρόμοιας επιθέσεως πλησίον των φαβελών του Σάο Πάολο.
Η αμέσως επόμενη ερώτηση που θα έθετε ένας «αλληλέγγυος», υποθέτοντας ότι τα γεγονότα τον έπειθαν ότι επρόκειτο για «ευπαθείς», είναι: «και τι σημασία έχει ότι οι δράστες ήταν Ρομά; Θα μπορούσαν να είναι άτομα οποιασδήποτε προελεύσεως». Το γεγονός ότι επρόκειτο για «ευπαθείς» δεν έχει απλώς σημασία, αλλά είναι το μόνο που έχει σημασία στην προκειμένη περίπτωση. Όπως έχει απόλυτη σημασία το γεγονός ότι οι δράστες αντιστοίχων επιθέσεων στην Γαλλία είναι Αλγερινοί/Μαροκινοί ή νέγροι, στην Αγγλία είναι Πακιστανοί ή νέγροι, στις ΗΠΑ είναι νέγροι ή Λατίνοι, στη Γερμανία και στη Σουηδία είναι Άραβες, Ασιάτες (εξαιρώντας φυσικά τους εκ της Άπω Ανατολής προερχόμενους) ή νέγροι, κ.ο.κ.
Δυστυχώς για τους «αλληλέγγυους», οι μεγαλύτεροι έρωτες στη ζωή είναι ανεκπλήρωτοι. Η αγάπη που προσφέρουν (ή νομίζουν ότι οφείλουν να προσφέρουν) στους «ευπαθείς», δεν είναι αμφίδρομη. Οι «Ρομά» αδιαφορούν για την κοινωνική προέλευση, τις οικονομικές δυνατότητες, τις πολιτικές/ιδεολογικές/θρησκευτικές πεποιθήσεις των λευκών. Δεν κάνουν διακρίσεις. Τους αντιμετωπίζουν όλους με τον ίδιο τρόπο. Υπό αυτό το πρίσμα είναι πιο κομμουνιστές από τους κομμουνιστές! Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσαν να το κατανοήσουν αυτό οι «αλληλέγγυοι» είναι ο σκληρός τρόπος της άμεσης επαφής με τους «ευπαθείς». Αλλά αν κρίνουμε από τα χαμόγελα των, μαχαιρωμένων και σαπισμένων στο ξύλο, θυμάτων της εν λόγω επιθέσεως στις φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο των ΜΜΕ, οι «αλληλέγγυοι» είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως.