Στην Ρουμανία, ο λαός στον πρώτο γύρο εξέλεξε τον Calin Georgescu, στις πρόσφατες εκλογές, Ο Georgescu ήταν outsider. Τους βγήκε από το πουθενά. Έκανε την προεκλογική του καμπάνια κυρίως από το Tik – Tok! Χρησιμοποίησε δηλαδή μια πλατφόρμα την οποία δεν ήλεγχε το κράτος και έγινε έτσι εξαιρετικά δημοφιλής, κυριολεκτικά κάτω από την μύτη των συστημικών media. Το πολιτικό κατεστημένο αιφνιδιάστηκε. Αλλά φυσικά, δεν έκανε πίσω.
Αμέσως κατηγόρησε τον Georgescu για ακροδεξιό και εξτρεμιστή… Ταμπέλες εύκολες και διαθέσιμες για το σύστημα, αλλά πλέον κούφιες και άσφαιρες. Δηλαδή τι κι αν λένε ακροδεξιό τον Calin Georgescu, όταν εκείνος διατυμπανίζει ότι πρέπει να λογοδοτήσουν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί; Τι κι αν τον λένε εξτρεμιστή όταν είναι εναντίον της διαμάχης με την Ρωσσία και θέλει να σταματήσει άμεσα τον πόλεμο στην Ουκρανία και φυσικά κάθε εμπλοκή της Ρουμανίας;
Μεταπολιτική είναι η πολυσύνθετος και πολυεπίπεδος φιλοσοφική μελέτη της πολιτειακής συνθέσεως των κοινωνιών, η θεωρητική πολιτική μελέτη της πολιτικής ή άλλως «η πολιτική της πολιτικής». Ευρύτερον, είναι η θεωρητική πολιτική μελέτη, αλλά συνάμα και η μέθοδος που αναλύει τις πολιτικές ιδεολογίες στην μορφολειτουργική διάστασή τους. Η έννοια της μεταπολιτικής αναφέρεται σε πολυάριθμες και ποικίλες μορφές μη πολιτικών δραστηριοτήτων, λειτουργουσών επιδραστικώς προς την κατεύθυνση της διαδόσεως ορισμένων ιδεών και αξιών, οι οποίες διαπλέκονται και συνθέτουν μίαν «κοσμοθεωρίαν».
Πλησιάζει η ημέρα διεξαγωγής των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, οι οποίες, αναμφίβολα, είναι βαρυσήμαντες όχι μόνο για τις ίδιες τις Η.Π.Α. αλλά συνολικώς για τις διεθνείς ισορροπίες και εν γένει για την διεθνή πραγματικότητα, λόγω της ισχύος και της επιδραστικότητος της πολιτικής των Η.Π.Α. σε διεθνές επίπεδο. Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών αναμένεται να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις που πρόκειται να επηρεάσουν, άμεσα ή έμμεσα, τόσο τα ενεργά πολεμικά μέτωπα, της Ουκρανίας και του Ισραήλ, όσο και τον πολιτικό προσανατολισμό της Ευρώπης, σε μία εποχή κατά την οποία η Δύση διέρχεται πρωτοφανή υπαρξιακή κρίση, ενώ, παράλληλα, μία νέα διεθνής ισορροπία με χαρακτηριστικά πολυπολικότητας τείνει να αποκρυσταλλωθεί.
Από την σκοπιά ενός εθνοφυλετικού προσανατολισμού, τόσο σε στενότερο, εθνικό, επίπεδο όσο και σε ευρύτερο, ευρωπαϊκό, επίπεδο, ποια έκβαση της επικειμένης εκλογικής μάχης θα ήταν προτιμότερη; Συμφέρει άραγε μία νίκη ή μια ήττα του πληθωρικού υποψηφίου προέδρου Donald Trump; Διατυπώνονται συχνά εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις (που αντανακλούν ριζικά διαφορετικές οπτικές) ακόμα και μεταξύ ατόμων που βρίσκονται κοντά στις ιδέες μας.
Η μία άποψη θεωρεί ότι τα ημίμετρα είναι θνησιγενή. Μία επιφανειακή συντηριτικοποίηση των Η.Π.Α., η οποία αναμένεται σε περίπτωση νίκης του Trump, απλώς θα δώσει μία μάταια παράταση ζωής στην εκφυλισμένη Δύση και μία ψευδαίσθηση ανατάξεως σε ένα σάπιο οικοδόμημα που δεν είναι δυνατόν να αναταχθεί παρά μόνο αν κατεδαφιστεί συθέμελα. Αντιθέτως, σε περίπτωση ήττας του Trump, οι συνθήκες, λόγω της ενδυναμώσεως του εκφυλισμένου συστήματος των Δημοκρατικών, θα φέρουν πιο κοντά την διάλυση της εκφυλισμένης Δύσεως ξεκινώντας από την εσωτερική σύγκρουση και εν συνεχεία την κατάρρευση των Η.Π.Α., ως «αυτοκρατορίας του κακού», που αποτελεί άλλωστε την κοιτίδα και την πρωτοπορία της μεταπολεμικής διαστροφής. Σύμφωνα με την άποψη αυτή «όσο χειρότερα γίνουν τα πράγματα, τόσο το καλύτερο για μας» διότι σε περίπτωση ήττας του Trump η κρίση θα ενταθεί μεν αλλά, παράλληλα, θα ενισχυθεί η αφύπνιση και η ριζοσπαστικοποίηση των υγιών στοιχείων εντός των κοινωνιών των Δυτικών χωρών, αντί να επαναπαυθούν με μία ελαφρά βελτίωση των συνθηκών.
Η άλλη άποψη βλέπει την ιστορία ως μία διαδικασία αργών μετασχηματισμών, αλλαγής των συσχετισμών, ως κίνηση ενός εκκρεμούς. Σύμφωνα με την άποψη αυτή σε περίπτωση νίκης του Trump θα κινητοποιηθούν εθνοκεντρικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο οι οποίες θα κινήσουν τον «τροχό της ιστορίας» προς μία υγιή κατεύθυνση και, αν μη τι άλλο, η χειμαζόμενη λευκή φυλή θα κερδίσει λίγο κρίσιμο χρόνο ζωής και παράλληλα την ευκαιρία να δει τις προοπτικές επιβιώσεώς της με αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.
Εντοπίσαμε στο διαδίκτυο δύο κείμενα το καθένα από τα οποία αντανακλά κάθε μία από τις δύο προαναφερθείσες ριζικώς διαφορετικές οπτικές αναφορικά με τις προεδρικές εκλογές των Η.Π.Α.. Τα αναδημοσιεύουμε εν συνεχεία διότι παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον αμφότερα. Τα συμπεράσματα δικά σας καθώς και ο προβληματισμός… [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Τα καραβάνια των προσφύγων του Λιβάνου ξεκίνησαν! Χάρις στις επιθέσεις των Εβραίων, που σιγοντάρονται από ΗΠΑ και τους λακέδες τους τύπου Κούλη… Ο οποίος Κούλης ενισχύει τις δομές υποδοχής τους στα νησιά μας ενώ εκ παραλλήλου φροντίζει να επιταχύνη την διαδικασία μεταφοράς των νυν ενοίκων τους στην ενδοχώρα, ώστε να υπάρξη χώρος υποδοχής των νέων καραβανιών μελλοντικών “συμπολιτών μας”! Μα ο Κούλης έχει διακηρύξει από την πρώτη στιγμή ότι η ατζέντα του είναι η αντινατιβιστική πολιτική. Κατά της εθνικότητος δηλαδή. Πιο απλά, κατά του Έθνους. Κι επειδή εδώ ένα μόνο έθνος σχετίζεται, ατζέντα του λοιπόν είναι ο πόλεμος κατά του Ελληνικού Έθνους. Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα πάει περίφημα ο Κούλης μας!!! Όσοι τον έχουν εμμέσως ή αμέσως στηρίξει λοιπόν θα έχουν δύο επιλογές υπό εθνοκοινοτικόν καθεστώς: Είτε κρίνονται προδότες είτε ηλίθιοι και ακαταλόγιστοι, οπότε τους αφαιρείται κάθε δικαίωμα. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!
Τα γεγονότα της νύκτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη είναι γνωστά στον ελληνικό λαό. Ή ελπίζουμε ότι είναι γνωστά, καθ’ όσον οι ποταπές, δουλικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών προσπαθούν με κάθε τρόπο να σβήσουν από τις μνήμες των Ελλήνων τα εγκλήματα των Τούρκων κατά του ελληνικού έθνους. Αυτό που η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν γνωρίζει, είναι ο ρόλος του ΝΑΤΟ στα γεγονότα και η προδοτική αβελτηρία της τότε ελληνικής κυβέρνησης του βαρέος ασθενούντος Παπάγου, χωρίς βέβαια η ασθένεια του να αποτελεί την οποιαδήποτε δικαιολογία.
Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία ο οργανωμένος εξοντωτικός διωγμός της νύκτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, εξ ου και η ονομασία, που συνέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά της ζωής και των περιουσιών των Ελλήνων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία. Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια την τουρκική κυβέρνηση.
Άφθονοι φιλοσοφικοί και επιστημονικοί προβληματισμοί έχουν αναπτυχθεί γύρω από το ζήτημα των πολεμικών συρράξεων από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστοριογραφίας. Τα γεγονότα μάλλον επιβεβαιώνουν ότι η πολεμική αντιπαράθεση αποτελεί έμφυτο συνοδοιπόρο του ανθρωπίνου όντος και θεμελιώδη κανόνα της του πολιτισμού, ειδικά αν αναλογισθούμε πως ο ήδη ένας πρώιμος πόλεμος στην ιστορία του ανθρώπινου είδους διεξήχθη στην προϊστορική εποχή μεταξύ του είδους Νeatherdal και του καινοπρεπούς τότε είδους, που κυριαρχεί ώς την σημερινή εποχή, τους Homo Sapiens. Μάλιστα κατόπιν αυτής της διαπίστωσης οι επιστήμονες συνηγόρησαν ότι ο πόλεμος αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης.
Προτού παρουσιάσουμε και αναλύσουμε τις ερμηνείες που δόθηκαν στον πόλεμο από τους ανθρώπους του πνεύματος, οι περισσότερες εξ αυτών παλαιές, η περιοδική αναφορά εδώ στοχεύει στην πρόληψη και απόκρουση των επιχειρημάτων που εκφράζονται από αιθεροβάμονες πασιφιστές οι οποίοι, συνταυτιζόμενοι συχνά με την γραμμική αντίληψη της ιστορίας, επενδύουν σε έναν αντιρεαλιστικό και παράλογο μυωπικό παρον-τισμό, αρνούμενοι την διαχρονικότητα κάποιων καταστάσεων. Έτσι η έναρξη της ερμηνευτικής σειράς θα έχει αντίστροφη πορεία, από τους πιο μοντέρνους εποχιακά προς τους αρχαιότερους. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Γύρω στις 2 Δεκεμβρίου 2023, ένας ισχυρισμός ότι οι ισραηλινές αρχές γνώριζαν για την επίθεση της Χαμάς πολύ νωρίτερα από την ημέρα της επίθεσης στις 7 Οκτωβρίου, 2023, ήταν υπό περισσότερη εξέταση από τους The NewYork Times (Ronen Bergman και Adam Goldman). Επιπροσθέτως αυτό το άρθρο αναπαρήχθηκε και από μια ισραηλινή πύλη ειδήσεων, τους Times of Israel.
Ἐκ τοῦ ἱστοτόπου https://istos.net.gr Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε ως μια αμυντική-στρατιωτική συμμαχία για να προστατεύσει τα κράτη-μέλη του από τον κομμουνιστικό επεκτατισμό. Ο στόχος του ΝΑΤΟ ήταν η θωράκιση της Δυτικής Ευρώπης από μια κομμουνιστική στρατιωτική εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Παρ’ ότι η Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας εναντίον των οποίων δημιουργήθηκε η Βορειοατλαντική Συμμαχία αυτοδιαλύθηκαν το 1990, η αυτοδιάλυση αυτή κατά παράδοξο τρόπο οδήγησε στην διεύρυνση της Συμμαχίας και στην εγκόλπωση ενός παγκόσμιου και καθαρά επιθετικού ρόλου. Η ιμπεριαλιστική-αποσταθεροποιητική μετεξέλιξη του ΝΑΤΟ ξεκίνησε με την εγκληματική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας και συνεχίστηκε με την αιματηρή και δολοφονική κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ, με την επίθεση κατά της Λιβύης και την διάλυση αυτής της χώρας, καθώς και με τις αποσταθεροποιητικές ενέργειες κατά της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας, ενώ είχαν μεσολαβήσει τα πραξικοπήματα της Συμμαχίας στην Ουκρανία και την Γεωργία με τα γνωστά αποτελέσματα.
Καθόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή (με πρωτοβουλία της τουρκικής πλευράς, προφανώς, που πάντα δίνει μεγάλο βάρος στους συμβολισμούς και στην σημειολογία της ισχύος) να πραγματοποιηθεί η «διερευνητική» συνάντηση των υπουργών εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας (Γεραπετρίτη και Φιντάν αντιστοίχως), κοντά στην θλιβερή επέτειο του αφανισμού του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως κατά τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955, οπότε (με αποκορύφωση την 6η Σεπτεμβρίου 1955) έλαβε χώρα το, ενορχηστρωμένο από το τουρκικό κράτος και εκτελεσμένο από τους όχλους των μογγολοειδών, πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλεως, συνέπεια του οποίου ήταν: δολοφονίες, μαζικοί ξυλοδαρμοί, βιασμοί και εκτεταμένες καταστροφές περιουσιών Ελλήνων, που ανάγκασαν τα μέλη της άλλοτε ακμαίας Ελληνικής κοινότητος της Κωνσταντινουπόλεως να εγκαταλείψουν τις περιουσίες και το βιός τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα. Αφορμή στάθηκε μία σκηνοθετημένη από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (όπως φάνηκε εκ των υστέρων) προβοκάτσια: έκρηξη βόμβας στην οικία του Ατατούρκ Μουσταφά Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη (τουρκικό προξενείο), γεγονός που πυροδότησε το προσχεδιασμένο πογκρόμ.
θα επισημάνουμε, ωστόσο, την καλλιέργεια της ιστορικής αμνησίας περί τα γεγονότα των διωγμών εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως (χαρακτηριστική η ουδέτερη και επιμελώς λειασμένη αναφορά του Δένδια στα Σεπτεμβριανά). [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]