ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΤΙ ΕΠΑΙΤΕΙΑΣ!
Ἔχει πέντε τοὐλάχιστον χρόνια, ποὺ ἡ πάλαι ποτὲ Ἑλλὰς ἔχει γίνει τὸ ἐπίκεντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος τοῦ πλανήτου, ὡς ἀντικείμενον περιφρονήσεως καὶ οἴκτου. Ἀποτελεῖ τὴν μοναδικὴ περίπτωσι λαοῦ ποὺ ἔχει καταντήσει ἀνίκανος νὰ ζήσῃ, ἂν δὲν τὸν ἐλεήσουν ἄλλοι. Πολλὰ μποροῦν νὰ εἰπωθοῦν γιὰ τὸ θέμα αὐτό. Κάποιοι ἀναφέρονται στὶς χρόνιες παθογένειες τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους, ἄλλοι στὴν σχιζοφρενικὴ πολιτικὴ κρίσι τῶν κατοίκων αὐτῆς τῆς χώρας, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν ἀντίστοιχο διαμορφωθέντα ψυχισμό, καὶ ὁ κατάλογος συνεχίζεται μακρύς…
Μέσα ἀπὸ τὶς δαιδαλώδεις πλευρὲς τῆς ἀνατομίας τῆς νεοελληνικῆς πραγματικότητος, θὰ ἀναδείξουμε ἐδῶ μιὰ πτυχὴ τῆς διαχρονικῆς κακοδαιμονίας ποὺ ταλανίζει τὸν τόπο: Αὐτὴν τῆς ἐλλείψεως ὀργανώσεως καὶ τῆς δεούσης μεθοδικότητος μέσα ἀπὸ τὴν ὀργανικὴ σχέση οἰκογενείας-κράτους στὸ ζήτημα, μάλιστα, τοῦ ἐπαγγελματικοῦ προσανατολισμοῦ καὶ στὸ ἐργασιακὸ θέμα ἐν γένει.
Γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸ παράδειγμα τῆς Γερμανίας εἶναι διδακτικό, ἔστω κι ἂν παρῆλθαν ἑκατὸ σχεδὸν χρόνια ἀφ᾿ ὅτου ἐγράφη τὸ παρακάτω ἀπόσπασμα:[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
29 Μαΐου 1453: “Η Πόλις εάλω” – 29 Μαΐου 2015: “Η Ελλάς, εάλω”(;)
Η σημερινή ημέρα είναι μια ημέρα που έχει στοιχειώσει καθοριστικά την ιστορική συνείδηση του Ελληνισμού. Πρόκειται για την επέτειο της Αλώσεως. Για την “αποφράδα ημέρα”… Η πόλις των Κωνσταντίνων, η Βασιλεύουσα πόλις, η πρωτεύουσα μίας υπερήφανης, υπερχιλιετούς αυτοκρατορίας, η οποία ξεκίνησε ως κατά βάσιν ρωμαϊκή, αναδεικνύοντας ωστόσο προοδευτικά τα ελληνικά χαρακτηριστικά της, στις 29 Μαΐου του 1453 εκπορθήθηκε και έπεσε στα χέρια του πιο βάρβαρου και αιμοδιψούς δυνάστου, των Οθωμανών Τούρκων.
Οι τελευταίοι υπερασπιστές της Πόλεως, λιγοστοί γενναίοι, Έλληνες και ευρωπαίοι (Γενουάτες, Βάραγγοι, Καταλανοί, κλπ) μένουν πιστοί στο πλευρό του τελευταίου αυτοκράτορος, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και πολεμούν με σθένος, λυσσαλέα, μέχρις εσχάτων, καίτοι αντιλαμβάνονται ότι, βάσει των αριθμητικών δεδομένων, είναι καταδικασμένοι.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ὁ ἰνδοευρωπαϊκὸς θεσμὸς τῆς *Koryos.
*Koryos εἶναι ἡ ἀναδομημένη λέξις τῆς Πρωτο-Ἰνδοευρωπαϊκῆς γλώσσης ποὺ δηλώνει τὴν ὁμάδα τῶν νεαρῶν, ἀνηλίκων, ἀνυπάνδρων καὶ ἀκτημόνων πολεμιστῶν γιὰ τὴν ὁποία, καθὼς καὶ γιὰ τὶς ἐξ αὐτῆς ὁμάδες προερχόμενες, χρησιμοποιεῖται ἀρκετὰ συχνὰ στὴν διεθνὴ βιβλιογραφία ὁ γερμανικὸς ὅρος Männerbund (, πληθ.:) Männerbünde. Παράγωγα αὐτῆς τῆς ἀρχικῆς λέξεως ἀνευρίσκονται στὶς γλῶσσες ποὺ ἐκπήδησαν μέσῳ τῆς βαθμιαίας διαφοροποιήσεως ἀπὸ τὴν ἀρχικὴ ΠΙΕ, ὅπως τὰ ἀκόλουθα, ὅλα ἀρσενικοῦ γένους, ποὺ σημαίνουν “στρατός” ἢ στρατιωτικὴ ὁμάς/συγκρότηση”: Λιθουανικὸ Kᾱriαs, Παλαιο-Περσικὸ Kᾱrα-, Παλαιο-Ιρλανδικὂ cuire, Παλαιο-Γερμανικὸ harja, Γοτθικὀ harjis, Παλαιο-Νορδικὸ herr, Παλαιο-Αγγλικὸ here, Μέσο Ιρλανδικὸ cuire. Στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα ἐπεβίωσε ὑπὸ τὴν μορφὴν τοῦ τίτλου ἀλλὰ καὶ ἀνθρωπονυμίου Κοίρανος· ὑπὸ μὲν τὴν πρώτη δηλώνει τὸν ἀρχηγό, διοικητὴ στρατοῦ ἢ ἡγεμόνα: « οἵ τινες ἡγεμόνες Δαναῶν καὶ κοίρανοι ἦσαν· » (Ἰλιάς Β487), ἐν ὧ ὑπὸ τὴν δεύτερη συναντᾶται ἐκ νέου στὴν Ἰλιάδα ὡς ὄνομα ἑνός Λυκίου πολεμιστοῦ ποὺ φονεύεται ἀπὸ τὸν Ὀδυσσέα (Ε667) καὶ ἑνὸς Κρητὸς ὁδηγοῦ ἅρματος, ὁ ὁποῖος πέφτει νεκρὸς ἀπὸ τὸ δόρυ τοῦ Ἕκτορος ( 612-620). Παράγωγά της ἀποτελοῦν ἐπ’ ἴσης τὸ Θεσσαλικὸ ὄνομα Κόρρος καὶ τὸ μακεδονικὸ Κόρραγος.
20 Ἀπριλίου 1889 – 20 Ἀπριλίου 2015.
126 ἔτη συμπληρώνονται σήμερα ἀπὸ τῆς γεννήσεως τοῦ, ἀναμφισβητήτως, πλέον πολυσυζητημένου ἀλλὰ καὶ πλέον κατασυκοφαντημένου καὶ διεστρεβλωμένου ἀνδρὸς τῆς συγχρόνου Ἱστορίας: τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ.
Τὸ ἀβυσσαλέον ἰουδαϊκόν-ταλμουδικὸν ἐναντίον του μῖσος ἔχει δυστυχῶς πλήρως συσκοτίσει καὶ δηλητηριάσει τὴν κρίσιν, τὴν σκέψιν καὶ τὰ συναισθήματα τοῦ μεταπολεμικοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου, κατὰ τρόπον ποὺ αὐτὸ ἐχρησίμευσεν εἰς τοὺς ἀστροφόρους πράκτορας τοῦ ἐνεργοῦ Θανάτου νὰ τὸ χρησιμοποιήσουν ὡς ἐφαλτήριον διὰ τὴν ὁλικὴν, πλέον, ἐκρίζωσιν κάθε ὑγιοῦς ζωτικοῦ ἐνστίκτου, συναισθήματος καὶ σκέψεως, κάθε στοιχειώδους βιολογικῆς καὶ πνευματικῆς ἐρριζώσεως εἰς τὰ ἴδια νάματα καὶ πηγὰς Ζωῆς, Παραδόσεως καὶ Ὑπάρξεως.
Τοιουτοτρόπως ἔχει ἡ Ζωή, ἡ ἰδία Ψυχὴ καὶ ἡ Παράδοσις ἀντικατασταθῆ ὑπὸ ψευδῶν ἐννοιῶν, τεχνητῶν ἀρχῶν, ἐκβαλλουσῶν εἰς μίαν ἠθικὴν αὐτοχειριασμοῦ τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου ὡς εἴδους: αὐτοχειριασμοῦ μὲν ἀρχικῶς κατὰ τὸ βιοψυχικὸν καὶ νοητικὸν ἐπίπεδον συντελουμένου, ποὺ ὅμως τελικῶς, ἐπιτρέποντας μέσῳ τῶν ὀχλοκρατικῶν παγίδων τοῦ Συστήματος τὸν πλήρη στρατηγικὸν ἐξανδραποδισμὸν τῆς δημοκρατικῆς “πολιτικῆς”, ἄγει τάχιστα καὶ μετὰ μαθηματικῆς ἀκριβείας καὶ εἰς τὸν ῥιζικὸν βιολογικὸν ἀφανισμὸν τῶν εὐγενεστέρων εἰδῶν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ δὴ τῆς Λευκῆς Φυλῆς συνολικῶς, καθὼς εἰς τὸ προσκήνιον ἀναδύεται ὁ πιθηκοτενὴς φαιὸς μαζάνθρωπος ὡς διάδοχος τῶν λευκῶν εὐρωπαίων, ὅπως προδιέγραψε ὁ ἰαπωνεβραῖος ἐλευθεροτέκτων Coudenhove-Kallergi, ὁραματιστὴς τῆς “Πανευρώπης” (1923, προγραμματικῆς του διακηρύξεως/σχεδιασμοῦ).
Ο ηρωικός ναύαρχος Βότσης, η βύθιση του Φετίχ Μπουλέν και η αναίδεια της αφελληνισμένης τσογλαναρίας του σήμερα…
18 Οκτωβρίου 1912
Νύχτα, βαθύ σκοτάδι… ένα μικρό πλοιάριο εισέρχεται με όλες τις προφυλάξεις στον λιμένα της τουρκοκρατουμένης και δίκην αστακού φρουρουμένης Θεσσαλονίκης. Σκοπός του είναι η βύθιση του ελλιμενισμένου τουρκικού θωρηκτού Φετίχ Μπουλέν. Η αποστολή φαντάζει ακατόρθωτη. Τουρκικά παρατηρητήρια με μεγάλα κανόνια δεσπόζουν στην είσοδο του Θερμαϊκού κόλπου αποθαρρύνοντας οιονδήποτε θα διεννοείτο να προσεγγίσει την πόλη δια θαλάσσης. Όμως, η ελληνική ψυχή ουδέποτε οπισθοχώρησε έμπροσθεν του κινδύνου! Ξαφνικά στις 23:35 και χωρίς κανείς να το περιμένει, μια τεράστια έκρηξη συνταράσσει την κοιμωμένη πόλη και θέτει σε συναγερμό τα οθωμανικά οχυρά τα οποία πλέον βάλλουν με τα πυροβόλα τους κατά του «θρασυτάτου» εισβολέως που τόλμησε να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους…
19 Οκτωβρίου 1912
Το τουρκικό θωρηκτό Φετίχ Μπουλέν βρίσκεται βυθισμένο στον πάτο της θαλάσσης και ταυτοχρόνως ο «θρασύς», παράτολμος καταστροφεύς του, γράφει με χρυσά γράμματα το όνομα του όχι μόνο στην ναυτική αλλά σε ολόκληρη την ελληνική ιστορία. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Tὸ ἐπίκαιρο νόημα τῆς ἐπετείου τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821: Ἀντίσταση στὸν συντελούμενο ἐθνικὸ ἀφανισμό!
Έλληνες συμπατριώτες, η Πατρίδα μας διανύει τα τελευταία στάδια οριστικού αφανισμού/ξερριζώματος!
Το Ελληνικό Έθνος, με ιστορία άνω των 4.000 χρόνων, που κρατήθηκε διά πυρός και σιδήρου διά μέσου των αιώνων, που αντιμετώπισε με ηρωικούς αγώνες αναρίθμητες εισβολές, επιδρομές κι αιματηρούς πολέμους, που παρ᾿ όλ᾿ αυτά άντεξε κι έμεινε ζωντανό, ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ συστηματικής ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ υπό ένα προδοτικό και βαθύτατα αντεθνικό κατεστημένο, που απεργάστηκε την πλήρη χρεωκοπία και αστοχία σε κάθε επίπεδο και τομέα – με ειδικότερες συνέπειες την δραματική υπογεννητικότητα των Ελλήνων, εκ παραλλήλου προς ένα πρωτοφανή μαζικό εποικισμό της χώρας, μιαν αληθινή ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ από αναρίθμητα ΣΤΙΦΗ αλλοφύλων εισβολέων, που εισρέουν από τα ουσιαστικώς αφύλακτα σύνορα στα ενδότερα της χώρας!
Η Πατρίδα μας, που γέννησε τόσους κορυφαίους ποιητές και αναμορφωτές, φιλοσόφους, καλλιτέχνες και ήρωες, ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΘΟΥΜΕ, θα καταντήσει ΣΥΝΤΟΜΩΤΑΤΑ μια χώρα φυλετικώς ξένη προς τους Έλληνες, μη λευκή και μάλλον ισλαμική!!!
Η Πατρίδα μας, που γέννησε τόσους κορυφαίους ποιητές και αναμορφωτές, φιλοσόφους, καλλιτέχνες και ήρωες, ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΘΟΥΜΕ, θα καταντήσει ΣΥΝΤΟΜΩΤΑΤΑ μια χώρα φυλετικώς ξένη προς τους Έλληνες, μη λευκή και μάλλον ισλαμική!!!
Καθημερινά καταφθάνουν μέσω Τουρκίας, που προθύμως και συστηματικώς τους προωθεί στην Ελλάδα, εκατοντάδες λαθρέποικοι από Μέση Ανατολή, Β. Αφρική και Ασία. Επεκτείνοντας το προδοτικό έργο των αντεθνικών κυβερνήσεων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, η κομπανία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχουσα πλέον τα ηνία της Ελλάδος, κλείνει στους λαθρεποίκους το μάτι ακόμη και για χορήγηση ιθαγενείας – μηδέ καν απλής υπηκοότητος, ΜΗΔΕΝΙΖΟΝΤΑΣ κάθε έννοια ελληνικής εθνικής ταυτότητος κι επαληθεύοντας πλήρως το πολιτικό της στίγμα ως ανθελληνικής συμμορίας διεθνιστών!
Οι πρώτες ενέργειες της νέας κυβερνήσεως ήσαν ενδεικτικές: Εδόθη εντολή να μη συλλαμβάνεται κανείς λαθρέποικος και να εκκενωθούν οι χώροι προσωρινής κρατήσεως! Τους τάζουν χορήγηση αδειών παραμονής, προσκαλώντας έτσι και τ᾿ αδέλφια τους να εισρεύσουν! Οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί από όπου κυρίως προέρχονται αριθμούν δισεκατομμύρια (Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Β. Αφρική κ.λπ.) εν εκρήξει, όπου το να μετακινηθούν στην Ευρώπη αποτελεί κοινό όνειρο! Επιδίωξη δε όχι μόνο τζιχαντικών κύκλων, αλλά και του Καντάφι ακόμα, ήταν και είναι η κατάληψη της Ευρώπης με την δύναμη της λαοπλημμύρας και υπεργεννητικότητος των αραβικών στιφών εισβολέων.
Και πόσους τέλος πάντων θα πρέπει ακόμη να δεχθεί η Ευρώπη κι η Ελλάδα ειδικότερα, μη και “στραβώσει” ο αρρωστημένος κι εγκληματικός ψευδο-ανθρωπιστικός αυτισμός των αριστεροφιλελευθέρων ονειροβατών και της “πολιτικής ορθότητός” τους;;; “Ορθότητος” που εξασφαλίζει ακριβώς την ΑΜΕΣΗ εθνική και φυλετική εξαφάνισή μας, μέσα σε ελάχιστες δεκαετίες! Για να μη αναφερθούμε στην ασφάλεια, την εγκληματικότητα, τις μεταδοτικές ασθένειες, τους βιασμούς, τις κλοπές, τις ληστείες, τις ανθρωποκτονίες – την κόλαση που θα μεσολαβήσει, έως ότου πνιγούμε στα αισχρά απόνερα της αφροσύνης και της δειλίας μας!
ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ, ΣΥΝΕΤΙΣΟΥ! – ΑΡΝΗΣΟΥ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΟΥ!
Θα συνεχίσουμε την δειλή παθητικότητά μας και υποταγή σ᾿ αυτό που, όντως, είναι “μοιραίο”, εφ᾿ όσον τουλάχιστον η φαύλη αντεθνική ομοταξία της προδοτικής Μεταπολιτεύσεως κρατάει ακόμη τα ηνία της χώρας;
Αυτοί οι μελαμψοί ισλαμικοί λαθρέποικοι, πολλοί των οποίων ασπάζονται και το τζιχάντ («ιερό» πόλεμο κατά των απίστων) προς επιβολήν του ισλαμικού νόμου (Σαρίας) και στην Ευρώπη, είναι ακριβώς ίδιοι με τα τέρατα που η φρίκη τους σαρώνει το Ιράκ, την Συρία, την Υεμένη κ.λπ. .
Έλληνα πατριώτη! Αναλογίσου τα παιδιά σου, την βαρειά ευθύνη σου για το μέλλον της Πατρίδος ΣΟΥ. Οι προγονοί μας κατάφεραν με σκληρούς αγώνες και ποταμούς αίματος ν᾿ αποτινάξουν τον ισλαμικό ζυγό, εν μέρει τουλάχιστον. ΕΜΕΙΣ δε, με την δειλή παθητικότητα και αδράνειά μας, ανάξια κι αισχρά παραδίδουμε “στο πιάτο” την χώρα μας ως λεία και τρόπαιο στους βαρβάρους! Η νέα επελαύνουσα Δουλεία θα είναι ανεπίστρεπτη κι οριστική, με βασικό υπαίτιο τον παθητικό ενδοτισμό απέναντι στους σάπιους κήρυκες του «πολυπολιτισμού», του «αντιρατσισμού» και του ουσιαστικού μας συλλογικού αυτοχειριασμού.
Μη τους δίνεις άλλο χώρο! ΑΝΟΡΘΩΣΟΥ ΚΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ ΤΩΡΑ!
ΑΛΩΣΙΣ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ
Ἦταν ἡμέρα βροχερή καὶ νύχτα χιονισμένη,
Ὅταν γιὰ τὴν Τριπολιτσὰν ᾿κίνησεν ὁ Κιαμίλης.
Νύχτα σελλώνει τ᾿ ἄλογον, νύχτα τὸ καλιγώνει·
Καὶ εἰς τὸν δρόμον τὸν Θεὸν παρακαλεῖ καὶ λέγει·
«Θεέ μ᾿, ἐκεῖ τοὺς προεστούς, ἐκεῖ τοὺς δεσποτάδαις
» Νὰ εὕρω, ᾿στὸ κεφάλι τους νὰ πάρουν τοὺς ῥαϊάδαις,
» Νὰ μὴ σηκώσουν ἅρματα καὶ πάγουν μὲ τοὺς κλέφταις.»
Σὰν ἔφθασε, καὶ οἱ Γραικοί ἐπλάκωσαν τὸ κάστρον·
Τοὺς Τούρκους ἔκλεισαν στενά, βαρεὰ τοὺς πολεμοῦσαν·
Κολοκοτρώνης φώναξεν ἀπὸ τὸ μετερίζι·
« Προσκύνησε, Κιαμίλμπεη, ᾿στοὺς Κολοκοτωναίους,
» Νὰ σὲ χαρίσω τὴν ζωήν, ἐσὲ καὶ τὰ παιδιά σου,
» Ἐσὲ καὶ τὰ χαρέμια σου κι ὅλην τὴν γενεάν σου.»-
«Μετὰ χαρᾶς σας, Ἕλληνες, κι ἐσεῖς καπεταναῖοι,
» Εὐθὺς νὰ προσκυνήσωμεν ᾿στοὺς Κολοκοτρωναίους.»
Μπουλούκμπασης ἐφώναξεν ἀπάν᾿ ἀπὸ τὴν τάμπιαν·
« Δὲν προσκυνοῦμεν, ἄπιστοι, ᾿σ ᾿ ἐσᾶς βρωμοραϊάδαις·
» Ἔχομεν κάστρα δυνατά, καὶ βασιλεᾶν ᾿ς τὴν πόλιν·
» Ἔχομ᾿ ἀνδρεῖον στράτευμα, καὶ Τούρκους παλληκάρια·
» Τρώγουνε πέντε ᾿στὸ σπαθί καὶ δέκα ᾿στὸ τουφέκι,
» Καὶ δεκαπέντε στὸ ἄλογον, διπλοῦς στὸ μετερίζι.»-
» Τώρα νὰ ἰδῆτε, φώναξε τότ᾿ ὁ Κολοκοτρώνης,
» Νὰ ἰδῆτε Ἑλληνικὰ σπαθιά καὶ κλέφτικα τουφέκια·
» Πῶς πολεμοῦν οἱ Ἕλληνες, πῶς πελεκοῦν τοὺς Τούρκους.»
Τρίτη, Τετράδη θλιβερή, Πέφτη φαρμακωμένη,
Παρασκευὴ ξημέρωσε (ποτὲ νὰ μή εἶχε φέξει! )
Ἔβαλαν οἱ Γραικοὶ βουλὴν τὸ κάστρον νὰ πατήσουν·
Σὰν ἀετοὶ ἐπήδησαν, ἐμβῆκαν σὰν πετρίτες,
Κι ἄδειασαν τὰ τουφέκια τους, τὴν λιανομπαταρίαν.
Κολοκοτρώνης ᾿φώναξεν ἀπ᾿ τ᾿ Ἁϊγεωργιοῦ τὴν πόρτα·
» Μολᾶτε τὰ τουφέκια σας, σύρετε τὰ σπαθιά σας·
» Βάλετε τὴν Τουρκιὰν ἐμπρός, σὰν πρόβατα στὴν μάνδραν.»
Τοὺς πῆγαν καὶ τοὺς ἔκλεισαν εἰς τὴν μεγάλην τάμπιαν.
Ἀπελογᾶτ᾿ ὁ Κεχαϊᾶς πρὸς τὸν Κολοκοτρώνην•
« Κάμε ἰνσάφι ᾿στὴν Τουρκιάν, κόψε, πλὴν ἄφσε κι ὅλας.»-
« Τί φλυαρεῖς, βρωμότουρκε; τὶ λὲς παλαιομουρτάτη;
» Ἰνσάφι ἔκαμες ἐσὺ εἰς τὴν πικρὴν Βοστίτσαν,
» Ὅπ᾿ ἔσφαξες τ᾿ ἀδέλφια μας καὶ ὅλους τοὺς δικούς μας;»
Ἐπίσκεψη τιμῆς καὶ μνήμης στὸν τάφο τοῦ ἀειμνήστου Στρατηγοῦ Νικολάου Ντερτιλῆ.
Στους δύσκολους καιρούς της Πατρίδος μας η λήθη καταβροχθίζει τους μεγάλους εκείνους Έλληνες, τους αληθινούς Επαναστάτες, εκείνους οι οποίοι ανηφόρησαν περίτρανοι στον δρόμο της Αρετής. Σκοπίμως και μανιωδώς, δεξιοί και αριστεροί δημοκράτες προσπαθούν να γκρεμίσουν τα πρότυπα εκείνα, τα οποία και μόνον δύνανται να γκρεμίσουν το σαθρό οικοδόμημά τους. Ένα τέτοιο πρότυπο ηρωικού τρόπου ζωής και προσφοράς στην Πατρίδα υπήρξε ο Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής.
Σε πείσμα των εξωτερικών και κυρίως, πλέον, εσωτερικών εχθρών της Ελλάδος, την Κυριακή 1η Φεβρουαρίου τιμήσαμε τον Στρατηγό Ντερτιλή καταθέτοντας 38 ολόλευκα λουλούδια, όσα δηλαδή και τα χρόνια εγκλεισμού του στα κελιά της δημοκρατίας. Ολόλευκα σαν το φωτεινό παράδειγμα το οποίο ο Στρατηγός μας άφησε ως πολύτιμη και τόσο βαρεία παρακαταθήκη. Με την υπόσχεση να εκτελούμε το καθήκον μας στην Φυλή και την Πατρίδα ώστε να αποτελέσουμε και εμείς εκείνα τα άνθη τα οποία η Ράτσα μας θα εναποθέσει περήφανα στο χώμα της Πατρίδος, επιτελέσαμε το ελάχιστο καθήκον μας να καλέσουμε Παρόντα τον μεγάλο αυτό Ήρωα στις καθημερινές μας μάχες.
Ακολουθεί το μήνυμα του Αρχηγού του Άρματος :
Αυτή είναι η πλήρης δήλωση (προκλητική σύμφωνα με τα συστημικά μ.μ.ε. αφού αντιστρέφει και γελοιοποιεί το σλόγκαν-καραμέλα που ανακυκλώνουν τις τελευταίες μέρες) του επιτίμου προέδρου του Front National, Jean-Marie Le Pen, ο οποίος, προς τιμήν του, δείχνει να μην μασάει τα λόγια του, φτύνοντας κατάμουτρα το τσίρκο των παλιάτσων και υποκριτών (πολιτικών, ψευτο-διανοουμένων, κλπ) που χύνουν εδώ και μερικές μέρες κροκοδείλια δάκρυα για τα θύματα των τελευταίων επιθέσεων των τζιχαντιστών στη Γαλλία, ενώ ουσιαστικά είναι οι ίδιοι (συστημικά μ.μ.ε., ψευτοδιανοούμενοι και «δημοκράτες» πολιτικοί) που ευθύνονται για τον εν εξελίξει εξισλαμισμό της Γαλλίας και όλης της Ευρώπης. Όπως ευθύνονται, για να είμαστε ακριβείς, και τα ίδια τα θύματα της επιθέσεως, οι σκιτσογράφοι του αριστερίστικου (τροτσκιστικού-διεθνιστικού) υποβάθρου, περιοδικού, οι οποίοι επετίθεντο συστηματικά κατά του F.N. και των Γάλλων εθνικιστών, κατηγορώντας τους για την αντι-ισλαμική και αντιμεταναστευτική τους στάση. Όλοι αυτοί οι σάπιοι διεθνιστές, συστηματικοί κοινωνικοί καλλιεργητές της «πολιτικής ορθότητας», του «πολυπολιτισμού» και της «ανεκτικότητας» – των αριστεριστών τύπου «Charlie» συμπεριλαμβανομένων – είναι που έχτισαν το θερμοκήπιο της ολέθριας ευρωπαϊκής αμεριμνησίας, είναι αυτοί που ευθύνονται για τον ευνουχισμό και την ύπνωση των ευρωπαϊκών λαών, δυνάμει του οποίου οι ισλαμιστές έποικοι της Ευρώπης συρρέουν και πολλαπλασιάζονται ανεμπόδιστα φθάνοντας τελικά να στραφούν και εναντίον εκείνων που, με τον ρόλο των υπερμάχων της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας», μονίμως τους θωπεύουν, τους περιθάλπουν και τους υποστηρίζουν…[…]
Η δουλεία κατά τον Αριστοτέλη ενυπάρχει φύσει. Ξεκινώντας από την Πλατωνική έννοια του φύσει δούλου, κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο δέον να διακριθεί σαφώς και διαχωρισθεί το άρχον του αρχομένου. Στον Κόσμο, συνεχόμενο διά της αρμονικής τάξεως και, συναφώς, κάποιας εγγενούς οντικής ιεραρχίας, είναι το φυσικόν, «πέφυκεν», το ανώτερον να άρχει του υποδεεστέρου του· το οποίον πρέπει να υπακούει στις επιταγές του υπερτέρου του όντος, προς επιτέλεσιν του έργου το οποίο η φύση προέβλεψε και για τους δύο, συμφώνως προς την Κοσμικήν Τάξιν. Ο νόμος αυτός διέπει και την σχέση κυρίου και δούλου στην αρχαιοελληνική κοινωνία. Η τάξις αυτή επιτρέπει την επίτευξη της ιδίας φύσεως και στα δύο μέρη, εφ᾿ όσον και καθ᾿ όσον η σχέσις των αντανακλά την αρχική τους φύσι. Είναι δε εντελώς εσφαλμένη η διαδεδομένη, κυρίως μετά τους χριστιανικούς χρόνους, διαστρέβλωσις ότι οι δούλοι στην αρχαία Ελλάδα αντεμετωπίζοντο ως «αντικείμενα» και δεν ετύγχανον κανενός σεβασμού: απεναντίας. Τούτο μάλλον απετέλει ίδιον των βαρβάρων δουλοκτητών. Εκεί, όμως, δεν δύναται καθόλου να γίνει λόγος περί κοσμικής τάξεως αλλά περί περιστασιακής και στρεβλής σχέσεως δυνάμεως. Αυτό συμβαίνει, μάλιστα, στον ύψιστο βαθμό ακριβώς στην εποχή μας, όπου οι ευγενέστεροι υποδουλώνονται ολικώς στους αυθάδεις υπανθρωπίνους μεγιστάνας του χρήματος και των λοιπών στρεβλών κριτηρίων δυνάμεως της σκοτεινής μας εποχής.
Μνήμη Στρατηγοῦ Ντερτιλῆ
Ἡ συνάντησίς μου καὶ γνωριμία μὲ τὸν Στρατηγὸ Νικόλαο Ντερτιλῆ ὑπῆρξε ἀπὸ τὶς σημαντικώτερες τῆς ζωῆς μου – κι ἔχω, πράγματι, συναντήσει πολλὰ σημαντικὰ πρόσωπα.
Ὁ Ντερτιλῆς ἦτο μία ἰδεατὴ ἀλλ᾿ ἁπτὴ περίπτωσις τελείου άγωνιστοῦ, μία ἁπτὴ ἐπικράτησις τῆς Ἰδέας ἐπὶ τῆς ὕλης· ἡ ζωή του ὑπῆρξε μία συμπαγὴς καὶ ἑνιαία έκτύλιξις τοῦ ἐσωτάτου νοήματός του ὡς ἐθνικοῦ ἀγωνιστοῦ, μὲ ἰδεώδη, ἀξίες καί, πρὸ παντός, Τιμήν, ποὺ δὲν ἦσαν δεκτικὰ κανενὸς συμβιβασμοῦ, καμμιᾶς βολικῆς ἢ πρακτικῶς ἐπιβεβλημένης ὑποχωρήσεως. Ὕπῆρξεν ὁ ἀπόλυτος Στρατιώτης μέχρι τῆς τελευταίας στιγμῆς.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
“Je ne suis pas Charlie, je suis Charlie Martel”.
Αυτή είναι η πλήρης δήλωση (προκλητική σύμφωνα με τα συστημικά μ.μ.ε. αφού αντιστρέφει και γελοιοποιεί το σλόγκαν-καραμέλα που ανακυκλώνουν τις τελευταίες μέρες) του επιτίμου προέδρου του Front National, Jean-Marie Le Pen, ο οποίος, προς τιμήν του, δείχνει να μην μασάει τα λόγια του, φτύνοντας κατάμουτρα το τσίρκο των παλιάτσων και υποκριτών (πολιτικών, ψευτο-διανοουμένων, κλπ) που χύνουν εδώ και μερικές μέρες κροκοδείλια δάκρυα για τα θύματα των τελευταίων επιθέσεων των τζιχαντιστών στη Γαλλία, ενώ ουσιαστικά είναι οι ίδιοι (συστημικά μ.μ.ε., ψευτοδιανοούμενοι και «δημοκράτες» πολιτικοί) που ευθύνονται για τον εν εξελίξει εξισλαμισμό της Γαλλίας και όλης της Ευρώπης. Όπως ευθύνονται, για να είμαστε ακριβείς, και τα ίδια τα θύματα της επιθέσεως, οι σκιτσογράφοι του αριστερίστικου (τροτσκιστικού-διεθνιστικού) υποβάθρου, περιοδικού, οι οποίοι επετίθεντο συστηματικά κατά του F.N. και των Γάλλων εθνικιστών, κατηγορώντας τους για την αντι-ισλαμική και αντιμεταναστευτική τους στάση. Όλοι αυτοί οι σάπιοι διεθνιστές, συστηματικοί κοινωνικοί καλλιεργητές της «πολιτικής ορθότητας», του «πολυπολιτισμού» και της «ανεκτικότητας» – των αριστεριστών τύπου «Charlie» συμπεριλαμβανομένων – είναι που έχτισαν το θερμοκήπιο της ολέθριας ευρωπαϊκής αμεριμνησίας, είναι αυτοί που ευθύνονται για τον ευνουχισμό και την ύπνωση των ευρωπαϊκών λαών, δυνάμει του οποίου οι ισλαμιστές έποικοι της Ευρώπης συρρέουν και πολλαπλασιάζονται ανεμπόδιστα φθάνοντας τελικά να στραφούν και εναντίον εκείνων που, με τον ρόλο των υπερμάχων της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας», μονίμως τους θωπεύουν, τους περιθάλπουν και τους υποστηρίζουν…[…]
Οἱ Καλλικάντζαροι
Ἀπὸ τὶς πλήρεις πνεύματος καὶ νοήματος Παραδόσεις τοῦ Λαοῦ μας, μὲ τὴν εὐχὴ σύντομα πάλι ν᾿ ἀναγνωρίσουμε τοὺς “Καρκάντζαλους” καὶ νὰ τοὺς στείλουμε στὸν οἰκεῖό τους Ὑπόκοσμο ὅπου ἀνήκουν…
“…Τοὺν παλιὸν κιρὸ οἱ Καρκάντσαλοι ἐφαίνουνταν ᾿ς τοὺν κόσμου· τώρα γίν᾿καμαν μεῖς Καρκάντσαλοι ἀπ᾿ τοῖς κακίαις μας, κὶ δὲν τοὺς βλέπουμι…”
Πολυτεχνεῖο: Οἱ παραβλεπόμενες πραγματικὲς διαστάσεις καὶ βάθος ἐκτροπῆς τοῦ Ψεύδους ποὺ ἐκπροσωπεῖ…
Φέτος για ακόμη μία χρονιά θα ακούσουμε και θα δούμε αφιερώματα και επετειακές εκδηλώσεις αφιερωμένες στα προ 40 ετών διαδραματισθέντα, ὴ μάλλον κυρίως στα εντέχνως προβαλλόμενα ως διαδραματισθέντα, στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973. Η αλήθεια είναι ότι, λόγω και της παρούσης δυσπραγίας του και της βαθμιαίας αποφθοράς της δυναμικής του ολεθρίου και τρισαθλίου κοινοβουλευτικού θιάσου, του οποίου το «Πολυτεχνείο» προπαγανδίζεται ως ο … «ηρωικός προάγγελος», η ένταση της προπαγάνδας θα είναι μειωμένη εν σχέσει προς παλαιότερα χρόνια, ενώ αδιάφορη θα είναι πιθανότατα και η στάση της πλειονότητος των πολιτών.
Η ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ.
Η δουλεία κατά τον Αριστοτέλη ενυπάρχει φύσει. Ξεκινώντας από την Πλατωνική έννοια του φύσει δούλου, κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο δέον να διακριθεί σαφώς και διαχωρισθεί το άρχον του αρχομένου. Στον Κόσμο, συνεχόμενο διά της αρμονικής τάξεως και, συναφώς, κάποιας εγγενούς οντικής ιεραρχίας, είναι το φυσικόν, «πέφυκεν», το ανώτερον να άρχει του υποδεεστέρου του· το οποίον πρέπει να υπακούει στις επιταγές του υπερτέρου του όντος, προς επιτέλεσιν του έργου το οποίο η φύση προέβλεψε και για τους δύο, συμφώνως προς την Κοσμικήν Τάξιν. Ο νόμος αυτός διέπει και την σχέση κυρίου και δούλου στην αρχαιοελληνική κοινωνία. Η τάξις αυτή επιτρέπει την επίτευξη της ιδίας φύσεως και στα δύο μέρη, εφ᾿ όσον και καθ᾿ όσον η σχέσις των αντανακλά την αρχική τους φύσι. Είναι δε εντελώς εσφαλμένη η διαδεδομένη, κυρίως μετά τους χριστιανικούς χρόνους, διαστρέβλωσις ότι οι δούλοι στην αρχαία Ελλάδα αντεμετωπίζοντο ως «αντικείμενα» και δεν ετύγχανον κανενός σεβασμού: απεναντίας. Τούτο μάλλον απετέλει ίδιον των βαρβάρων δουλοκτητών. Εκεί, όμως, δεν δύναται καθόλου να γίνει λόγος περί κοσμικής τάξεως αλλά περί περιστασιακής και στρεβλής σχέσεως δυνάμεως. Αυτό συμβαίνει, μάλιστα, στον ύψιστο βαθμό ακριβώς στην εποχή μας, όπου οι ευγενέστεροι υποδουλώνονται ολικώς στους αυθάδεις υπανθρωπίνους μεγιστάνας του χρήματος και των λοιπών στρεβλών κριτηρίων δυνάμεως της σκοτεινής μας εποχής.