Ιστορία

17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973: Ο ΣΑΘΡΟΣ ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΕΩΣ.

Ενώ οι καθημερινές χερσαίες διελεύσεις αφροασιατών εποίκων μέσω του Έβρου καθώς και οι μαζικές αποβάσεις στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου συνεχίζονται εντελώς ανεμπόδιστα (παρά τις περί του αντιθέτου κίβδηλες κυβερνητικές προεκλογικές υποσχέσεις), αντί για τον λόγο αυτόν να σημάνει πανεθνικός συναγερμός, διότι η εξ ανατολών πληθυσμιακή εισβολή συνιστά αυτονοήτως όχι απλώς κρίσιμο ζήτημα εθνικής ασφαλείας αλλά, πολύ περισσότερο, υβριδικήν εκδοχή πολέμου εναντίον της χώρας, στην επικαιρότητα κυριαρχεί – τί άλλο; – ο “τριήμερος εορτασμός της επετείου της φοιτητικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου” ο οποίος, καίτοι επί δεκαετίες έχει καταστεί ταυτόσημος των επεισοδίων, της βίας, της αλητείας, των βανδαλισμών, των δηώσεων, της ύβρεως και της καταστροφής, εξακολουθεί να κατέχει κεντρική θέση στην συστημική προπαγάνδα, δηλητηριάζοντας με τους ποταμούς των τερατωδών ψευδών που τον περιβάλλουν τις νεώτερες γενιές, ακόμα και αθώες ψυχές μικρών παιδιών που, έχοντας μεγάλην απόσταση από την επίμαχη εποχή και καθώς μαστίζονται από παντελή ιστορική άγνοια, αποτελούν ιδανικά θύματα των τσαρλατάνων του πολιτικού, δημοσιογραφικού και ακαδημαϊκού κατεστημένου της αισχράς και ολεθρίας περιόδου της μεταπολιτεύσεως!

Ας δούμε λοιπόν συνοπτικώς τα κυριότερα περί την “ηρωικήν επέτειο” αναπαραγόμενα ψεύδη:

………….

   …

Ο μύθος της “εξέγερσης” του Πολυτεχνείου κατέχει κομβική θέση στην σύγχρονη ελληνική ιστορία και ο ρόλος του εξηγεί την σύγχρονή μας πολιτειακή και κοινωνική κατάπτωση. Όταν το απόλυτο πρότυπο πολιτικής στάσεως καθίσταται η κατάληψη δημοσίων κτηρίων από διάφορα ρεμάλια και ρεμαλοειδή που αργότερα γίνονται δημοσιογράφοι, καθηγητές πανεπιστημίων, βουλευτές, ευρωβουλευτές κ.λπ., εξαργυρώνοντας τους σκιώδεις και κατά φαντασίαν “αγώνες” τους για την “δημοκρατία” πολλαπλώς διαστρεβλώνοντας γεγονότα κατά το δοκοῦν, τότε είναι επόμενο να είναι διαλυμένα και τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, να είναι μαραζωμένη και εκφυλισμένη η παιδεία εν γένει, να είναι πλήρως απονεκρωμένη κι εκκαρναβαλισμένη η πνευματική ζωή. Είναι επίσης επόμενο τα υπόγεια των πανεπιστημιακών σχολών να φιλοξενούν γιάφκες τρομοκρατών, είναι επόμενο ένας ρεμπεσκιές αρχικαταληψίας να φθάσει να γίνει πρωθυπουργός, ο πρωθυπουργός της προδοσίας (των Πρεσπών) και του ανοίγματος των συνόρων στους ισλαμομετανάστες…

Το ψεύδος έχει προ πολλού αποκαλυφθεί αλλά, όσο κι αν έχει ξεφτίσει, το συντηρούν ωστόσο επιμελώς, διότι ξέρουν ότι η κατάρρευσή του θα σημάνει και την κατάρρευση του φαύλου μεταπολιτευτικού καθεστώτος εν συνόλῳ!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Το “¨ΟΧΙ” του Μεταξά στην ιταλική εισβολή του 1940 και τα “ΟΧΙ” που πρέπει να πούμε σήμερα!

Τελευταίως κυκλοφοροῦν συχνὰ μονομερεῖς ἱστορικὲς θεωρήσεις, εἴτε ἐκ κακῆς εἴτε καὶ ἐξ ἀγαθῆς προθέσεως.

Ἕνα ζήτημα ποὺ συνήθως φωτίζεται μονομερῶς ἢ καὶ στρεβλῶς ἀφορᾷ εἰς τὴν στάσιν, τὰ κίνητρα καὶ τὶς προθέσεις τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ ἐν σχέσει πρὸς τὴν ἐξωτερικὴν πολιτικὴν τῆς Ἑλλάδος ἐν ὄψει καὶ διαρκοῦντος τοῦ Β΄ΠΠ. Κατὰ πόσον εἶχεν ὁ ἴδιος πράγματι τὴν δυνατότητα χαράξεώς της ὑπὸ τὴν βαρειὰ σκιὰ τοῦ ἀπολύτως ἀγγλοδούλου παλατιοῦ καὶ τῶν συναφῶν του κέντρων;

Ἂν ἀπεδείχθη ἀνίκανος νὰ ἀναγνωρίσῃ πλήρως τὸν κοσμοϊστορικὸ χαρακτῆρα καὶ σημασίαν τῆς διαφαινομένης συγκρούσεως καὶ στὴν συλλογιστικήν του ἐκυριάρχησε τελικῶς κάποια στενὴ θεώρησις τῶν τοπικῶν συντεταγμένων τοῦ ζητήματος, ἑνὸς ζητήματος ὅμως μὲ καθοριστικῶς καθολικὰ χαρακτηριστικά, ὅπως μάλιστα ἡ μεταπολεμικὴ περίοδος καὶ δὴ ἡ ἀπερίγραπτη ἔκπτωσις καὶ κατάπτωσις ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας τραγικῶς καὶ μοιραίως καταδεικνύει, δύνανται ἐν τούτοις νὰ τοῦ προσαφθοῦν χαρακτηριστικὰ συγγενῆ πρὸς μειοδοσίαν ἢ καὶ προδοτικὴν ὑποτέλειαν – ἢ μήπως ἁπλῶς ἐπρόκειτο περὶ ἀτελοῦς σταθμίσεως καὶ ἐκτιμήσεως δεδομένων ὡς ἐκ τῆς ἀνεπαρκείας του νὰ δῇ τὴν διαφαινομένην σύγκρουσιν εἰς τὸ ὑψηλόν της ἀληθὲς ἐπίπεδον ἀναφορᾶς, ἐπίπεδον ποὺ κατὰ πολὺ ὑπερέβαινε ἐκεῖνο τῶν παλαιῶν τοπικῶν διακρατικῶν διενέξεων;

Τὸ ζήτημα εἶναι πολυσχιδὲς καὶ περίπλοκον μὲ πολλὰ καὶ ἐν πολλοῖς ἀντιφατικὰ δεδομένα. Ἔχοντας κατὰ τὸ παρελθὸν σαφῶς λάβει θέσιν ἐπικριτικὴν ἔναντι τῆς τελικῆς του στάσεως, τοὐλάχιστον μέχρι τῆς ἐνάρξεως τῆς ἑλληνοϊταλικῆς συρράξεως, ἡ ὁποία βασικὴ θέσις μας καὶ βεβαίως ἰσχύει, ὅμως παρατηροῦντες ἀφ᾿ ἑτέρου μίαν ὑπεραπλουστευτικὴν μονομέρειαν ἐπὶ ἑνὸς τόσον περιπλόκου καὶ πολυσχιδοῦς ἱστορικοῦ θέματος, ζητήσαμε ἀπὸ φίλο ἱστορικὸ νὰ παραθέσῃ κάποια ἱστορικὰ στοιχεῖα πού, παρ᾿ ὅτι βεβαίως δὲν εἶναι πλήρη, τείνουν ὅμως νὰ ἀποκαταστήσουν μίαν πιστωτέραν εἰκόνα τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας ὡς πρὸς τὸ σπουδαῖον αὐτὸ ζήτημα.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ (ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ).

13 Οκτωβρίου σήμερα, επέτειος θανάτου μίας μεγάλης μορφής του νεωτέρου Ελληνισμού, του Παύλου Μελά, πρωτεργάτου και συμβόλου του Μακεδονικού Αγώνος και ταυτοχρόνως ημέρα καθιερωμένη για να τιμάται επισήμως απ’ όλους τους Έλληνες ο Μακεδονικός Αγών. Ένας αγών νωπά προδομένος, με τον πιο αισχρό τρόπο, από τους ανθέλληνες αριστερούς της απελθούσας κυβερνήσεως, προδομένος όμως επίσης και από τους ψευτοπατριώτες της νυν αστοδεξιάς κυβερνήσεως (του «γαλάζιου ΣΥΡΙΖΑ») που, αφού υφάρπαξε πονηρά τις ψήφους αφελών πατριωτών μεταχειριζόμενη απατηλή συνθηματολογία περί δήθεν ασκήσεως πολιτικής που θα μείωνε τάχα τις αρνητικές επιπτώσεις της «επιζήμιας συμφωνίας» (όπως επιμένει να αποκαλεί την ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ συμφωνία των Πρεσπών), τώρα περί άλλων τυρβάζει… Καμία απολύτως αντίδραση στην προδοσία των Πρεσπών δεν εξεδηλώθη, ούτε καν επισήμανση της πλήρους καταστρατηγήσεως των όρων της επονειδίστου αυτής συμφωνίας από τους ίδιους τους Σκοπιανούς, λόγος που επιτάσσει την άμεση καταγγελία και την κατάπτωσή της!

Όσον αφορά την φετινή μας επετειακή αναφορά, πρωτοτυπώντας κάπως, θα αναφερθούμε σε μία μεταγενέστερη φάση της εξελίξεως του Μακεδονικού ζητήματος, σε μία επίσης πολύ δύσκολη περίοδο για τον μακεδονικό Ελληνισμό, την περίοδο της γερμανικής κατοχής, οπότε, οι Βούλγαροι επιβουλείς της Μακεδονίας προσπάθησαν να αξιοποιήσουν την συμμαχία τους με το Γ΄ Ράιχ προκειμένου να αποσπάσουν εδαφικά οφέλη και τελικώς να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της Μακεδονίας.

 Στην κατοχή μας περιήλθε προσφάτως ένα σπανιότατο και πολύ ενδιαφέρον ιστορικό ντοκουμέντο εκείνης της εποχής, του οποίου θα επιδιώξουμε προσεχώς την έκδοση. Πρόκειται για ένα υπόμνημα το οποίο συνέταξαν στις 28.12.1943 και υπέβαλαν στον Χέρμαν Νώυμπαχερ, Ειδικό Πληρεξούσιο του Ράιχ στην Ελλάδα, οι «Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές Μακεδονίας-Θράκης», μία από τις Εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνταν την εποχή εκείνη στην Ελλάδα. Το υπόμνημα αποτελούταν από επτά κεφάλαια και περιελάμβανε επίσης ένα παράρτημα με στοιχεία για την εθνολογική σύσταση του πληθυσμού των υπό βουλγαρική διοίκηση περιοχών της ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1974 ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ – Ἡ Προδοσία γεννοβολάει Προδοσίαν!

Ἐπὶ τῇ χθεσινῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπροκαλύπτως προδοτικῆς ὁμιλίας τοῦ Μακαρίου εἰς τὸ Συμβούλιον Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ (19η Ἰουλίου 1974, πρβλ. https://www.armahellas.com/?p=22670) ὡς καὶ τῆς σημερινῆς τῆς ἀμέσως ἐπακολουθησάσης τουρκικῆς εἰσβολῆς (20ή Ἰουλίου 1974) καὶ τῆς συναφοῦς ἐπιδρομῆς τῆς καταστροφικῆς Μεταπολιτεύσεως διὰ τῆς ἐπανόδου τοῦ ἐθνολετῆρος Κ. Καραμανλῆ τὴν 24ην Ἰουλίου 1974, παραπέμπομεν εἰς τὸ προηγούμενον σχετικόν μας συνοπτικὸν δημοσίευμα  http://www. armahellas.com/?p=22700

– ΠΡΟΣΕΤΙ δὲ εἰς τὰ ἐκεῖ παρατιθέμενα στοιχεῖα προσθέσατε καὶ τὶς συγκλονιστικὲς ἀποκαλύψεις τοῦ (δολοφονηθέντος;) ἐντίμου εἰσαγγελέως Δημητρίου Τσεβᾶ, ποὺ παρετέθησαν ἐδῶ http://dermatas.blogspot. com/2017/10/blog-post_4.html  τὸν  Ὀκτώβριον τοῦ 2017.
 
    ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ παραθέτομεν καὶ τὸ κάτωθι ἀποκαλυπτικώτατον ἀπόσπασμα ἐκ τῆς ἀπὸ 1992 σειρᾶς συνεντεύξεων τοῦ Ἐτζμέλ Μπαρουτσού, Ἁρμοδίου Κυπριακῶν Ὑποθέσεων παρὰ τῷ Ὑπουργείῳ Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας τὸ 1974, δημοσιευθείσης εἰς τὴν ἐφημερίδα «ΜΙΛΙΕΤ» τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐν εἴδει ἱστορικῶν ἀναμνήσεων ὑπὸ τίτλον «ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ»:  
 
«Όταν φθάσαμε στο αεροδρόμιο Χήθροου του Λονδίνου, επεκοινώνησα τηλεφωνικώς με την αντιπροσωπία μας στα Ηνωμένα Έθνη και ζήτησα να έλθουν σε επαφή με τον Μακάριο. Ο Μακάριος είχε ζητήσει σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Επιδίωξή μας ήταν να πείσουμε το Μακάριο να μην καταφερθή εναντίον της Τουρκίας κατά την ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

»Πράγματι, ο Οσμάν Ολτσάϊ έδωσε οδηγίες στην αντιπροσωπεία και ήλθε σε επαφή με το Μακάριο. Χάρηκε πάρα πολύ από την πρωτοβουλία του Ολτσάϊ και παρακάλεσε την τουρκική αντιπροσωπεία να διαβιβάση στην τουρκική κυβέρνηση τα αισθήματα ευγνωμοσύνης και υποχρέωσής του. Όλα αυτά τα διεβίβασε ο Οσμάν Ολτσάϊ. Ο Μακάριος είχε πέσει στη θάλασσα και αναζητούσε σανίδα σωτηρίας. Έβλεπε την Τουρκία σαν δύναμη σωτηρίας. Έπρεπε λοιπόν να εκμεταλλευτούμε την αδυναμία του, πράγμα που έγινε. 

    »Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν θετική ως προς την εγκυρότητα της Συνθήκης Εγγυήσεως. Μέχρι τότε ο Μακάριος απέρριπτε τη Συνθήκη Εγγυήσεως [Σημείωσις: τῶν ὀλεθρίων δηλαδὴ προδοτικῶν συμφωνιῶν Ζυρίχης-Λονδίνου, ποὺ ἀδοκήτως εἶχεν ὑπογράψει τὸ 1959 ὄχι μόνον ὁ Μακάριος ἀλλὰ καὶ ὁ Κ. Καραμανλῆς – δῶρον ἀπρόσμενον γιὰ τοὺς Τούρκους, ποὺ ἦσαν τελείως ἐκτὸς παιγνίου…], υποστηρίζοντας ότι οι πρόνοιές της είναι αντίθετες προς τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Με την στάση του ανεγνώριζε την ισχύ μιας Συνθήκης, την οποία μέχρι πριν από λίγο απέρριπτε.»
 
    Τὰ σχόλια περιττεύουν!
     ΠΑΡΟΜΟΙΩΣ περιττὰ εἶναι τὰ σχόλια καὶ ἐπὶ τοῦ συγκλονιστικῶς ἀποκαλυπτικοῦ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΩΣ τοῦ ἀντιστρατήγου Ἰωάννου Κουτσογιάννη, πρώην μέλους τῆς «Ἐξεταστικῆς τῶν πραγμάτων Ἐπιτροπῆς γιὰ τὸν Φάκελο τῆς Κύπρου», ποὺ ἐπὶ τέλους καὶ κατόπιν ἀναβολῶν 13 ἐτῶν ὥρισεν ἡ Βουλή τὸ 1987 – γιὰ νὰ καταχωνιάσῃ ἀμέσως μετὰ εἰς τὰ ἀζήτητα τὰ “ἐμπρηστικὰ τοῦ καθεστῶτος” εὑρήματά της – φυσικά…
Ὑστερόγραφον: Ἐπιπρόσθετα στοιχεῖα ἀποκαλύπτονται ἐπίσης ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

29 Μαΐου 1453: «Εάλω η Πόλις»…. / 2019: νέα Άλωσις εν εξελίξει! Ο εχθρός εντός των πυλών!

Χθες το ημερολόγιο έδειχνε 29 Μαΐου. Πρόκειται για την θεωρούμενη από γενεές γενεών Ελλήνων ως καταραμένη μέρα, ως «αποφράδα ημέρα» της νεωτέρας ιστορίας του έθνους μας – ημέρα μεγάλης γιορτής, αντιθέτως, για τους προαιωνίους εχθρούς του Ελληνισμού, τους Τούρκους…

Η Άλωσις της Πόλεως των Κωνσταντίνων από τα βαρβαρικά στίφη των Οθωμανών Τούρκων την 29η Μαΐου του 1453, η δραματική πτώση της Βασιλεύουσας των πόλεων της μεσαιωνικής Ευρώπης, της πιο σημαντικής, από γεωστρατηγικής απόψεως, πόλεως του κόσμου όχι μόνο στα μεσαιωνικά χρόνια αλλά και στα νεώτερα, υπήρξε ένα συγκλονιστικό γεγονός που επηρέασε καθοριστικά το ιστορικό γίγνεσθαι και στιγμάτισε βαθιά την ιστορική συνείδηση και την συλλογική μνήμη πολλών λαών, ιδίως βέβαια των Ελλήνων που αισθάνθηκαν ότι ήσαν οι κύριοι – αν όχι οι αποκλειστικοί – κληρονόμοι της υπερχιλιετούς βυζαντινής  αυτοκρατορίας, της πιο μακρόβιας αυτοκρατορίας που γνώρισε η ιστορία!

Η επέτειος της Αλώσεως μας προσφέρει αφορμή μίας συντόμου αναφοράς στον χαρακτήρα του μεσαιωνικού ελληνισμού και της επονομαζομένης βυζαντινής αυτοκρατορίας, της οποίας την κατάρρευση επισφράγισε η Άλωσις του 1453. Προσφέρει ωστόσο αφορμή για αναφορά όχι μόνο στον ιστορικό αντίκτυπο της Αλώσεως αλλά και στις σύγχρονες αναλογίες που, βυθισμένοι στην μακάβρια αμεριμνησία τους, αδυνατούν να συλλάβουν οι νεοέλληνες.

Ένα κρίσιμο ερώτημα που παλαιόθεν προκαλούσε διχογνωμίες μεταξύ ατόμων με ζωηρά εθνικά αισθήματα – οι οποίες δεν φαίνεται να έχουν κοπάσει (ένεκα της ιδεολογικής συγχύσεως και της ιστορικής αγνοίας) – είναι το εξής: μπορεί άραγε βασίμως να θεωρήσει κανείς ότι το βυζαντινό κράτος ήταν μία μεσαιωνική ελληνική αυτοκρατορία ή μήπως επρόκειτο για ένα κράτος άσχετο ή και εχθρικό προς τον Ελληνισμό; [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

904: Ἅλωση τῆς Θεσσαλονίκης ἀπὸ τοὺς Σαρακηνούς – 2019: Οἱ ἀπόγονοι τῶν Σαρακηνῶν διεισδύουν ἐκ νέου στὴν Θεσσαλονίκη!

Η 29η Ιουλίου του έτους 904 αποτελεί μίαν από τις τραγικότερες στιγμές της ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Ένας μουσουλμανικός στόλος Σαρακηνών επετέθη αιφνιδίως στην Θεσσαλονίκη από το μέτωπο των θαλασσίων τειχών. Η άμυνα της πόλεως απεδείχθη ανεπαρκής και αυτή η ανεπάρκεια και αδυναμία είχε ως δραματική συνέπεια την Άλωσή της από τους Άραβες. Ακολούθησαν ζοφερές ημέρες για την Θεσσαλονίκη: Φρικτές σφαγές εναντίον του ελληνικού πληθυσμού της πόλεως, εκτεταμένες δηώσεις, λεηλασίες και αιχμαλωσία 22.000 (!!!) – νεαρών κυρίως – Ελλήνων κατοίκων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι απήχθησαν βιαίως και εν συνεχεία μετεφέρθησαν με τα καράβια των Σαρακηνών προς πώλησιν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής (!), σύμφωνα με όσα μας μεταφέρει η αξιόπιστη ιστορική πηγή της εποχής, ο Ιωάννης Καμινιάτης.

Δυστυχώς η ιστορική μνήμη των νεοελλήνων αποδεικνύεται επικίνδυνα ασθενής. Οι περισσότεροι Έλληνες (και οι Θεσσαλονικείς μεταξύ αυτών) αγνοούν παντελώς την μελανή αυτή πτυχή της ιστορίας, διότι άλλως δεν εξηγείται η παντελής αδιαφορία με την οποίαν αντιμετωπίζουν την διαδικασία της συγχρόνου Αλώσεως της Θεσσαλονίκης (αμαχητί αυτήν την φορά), η οποία συντελείται με ταχείς ρυθμούς, από τους απογόνους εκείνων των Σαρακηνών, οι οποίοι συρρέουν συνεχώς στην πόλη τα τελευταία χρόνια ως δήθεν “προσφυγόπουλα”, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για εποίκους-εισβολείς-ληστές… [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ μυστικὴ Γοτθικὴ Τέχνη, ἡ καταστροφὴ τῆς Notre Dame καὶ ἡ σύγκρουση τῶν πολιτισμῶν.

Τεράστια θλίψη και μελαγχολία έχει καταλάβει όλη την Ευρώπη στην θέα της  καταστροφής του κορυφαίου ίσως μνημείου της Γαλλίας, ενός υπέροχου μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού, του ιστορικού καθεδρικού ναού των Παρισίων, της περίφημης Γοτθικής Notre Dame.

Δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά η πρόκληση και η τόσο γρήγορη εξάπλωση της πυρκαγιάς σε ένα μνημείο που προσελκύει πλήθος επισκεπτών απ’ όλο τον κόσμο, αφού, και μόνο για τον λόγο αυτό, θα ανέμενε κανείς ότι τα μέτρα ασφαλείας θα ήταν ανάλογα της σπουδαιότητος του μνημείου και σίγουρα, εφ’  όσον συνέβαινε κάτι απρόοπτο, θα ανέμενε κανείς ότι θα υπήρχαν μέτρα πυρασφαλείας και θα εφαρμοζόταν σχέδια αμέσου κινητοποιήσεως για να αντιμετωπιστεί το κακό, ώστε, η όποια καταστροφή να περιοριστεί στο ελάχιστο – πράγμα που ανεξηγήτως δεν συνέβη!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἐπέτειος Ἐθνεγερσίας 1821: ἡ σιωπηρὰ (νέα) Ἅλωση καὶ οἱ ἐκφάνσεις τοῦ (νεο-)γενιτσαρισμοῦ στὴν σύγχρονη ὀρθοπολιτικὴ Τυραννία!

Μεθαύριο η Ελλάς τιμά την επέτειο της Εθνικής Επαναστάσεως του 1821, μιας επαναστάσεως του λαού μας εναντίον των Οθωμανών κατακτητών και παραλλήλως εναντίον του ιδεολογικού-θρησκευτικού οχήματος της κατακτητικής των ορμής, του Ισλάμ. Οι Τούρκοι δεν ήταν όμως ούτε οι πρώτοι εξ ανατολών φυλετικοί εχθροί που επέδραμαν εναντίον του Ελληνισμού, προαιωνίου ασπίδος της Ευρώπης και διαχρονικού κυματοθραύστου των βαρβαρικών εναντίον αυτής εισβολών, ούτε, καθώς φαίνεται, θα είναι οι τελευταίοι…. Των Τούρκων είχαν προηγηθεί, ως καταστροφικοί εισβολείς, οι Άραβες, εναντίον των οποίων οι Έλληνες, στο πλαίσιο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζάντιο), χρειάστηκε να δίδουν επί αιώνες αδυσώπητες μάχες και αιματηρότατους αγώνες, υποφέροντας τα πάνδεινα, ήδη επό την εποχή του αυτοκράτορος Ηρακλείου, οπότε (οι Άραβες), με την ορμή των νεοφωτίστων φανατικών του Ισλάμ, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά δυναμικώς στο ιστορικό προσκήνειο, απειλώντας τους Βυζαντινούς και καταλαμβάνοντας, πρώτα τις ανατολικές βυζαντινές επαρχίες και, αργότερα, τα μεγάλα νησιά της Μεσογείου, Κύπρο, Κρήτη και Σικελία. Οι γενναίοι αγώνες των Ελλήνων πολεμιστών των ανατολικών βυζαντινών επαρχιών εναντίον των Αράβων ήταν άλλωστε που ενέπνευσαν την λαϊκή μούσα για να πλάσει τα αξεπέραστα ακριτικά τραγούδια, όπως το πασίγνωστο “έπος του Διγενή Ακρίτα”. Από τότε και μέχρι την εποχή κατά την οποία την βυζαντινή εξουσία ανέλαβαν οι αυτοκράτορες της λεγομένης μακεδονικής δυναστείας, οι οποίοι τελικώς συνέτριψαν του Άραβες, οι αραβικές επιδρομές υπήρξαν για το Βυζάντιο πραγματική μάστιγα. Οι Άραβες, αφού κυριάρχησαν στον χώρο της Μέσης Ανατολής, επεξέτειναν το Χαλιφάτο τους και στην Βόρειο Αφρική, για να κατακτήσουν ακολούθως την Ιβηρική χερσόνησο. Ήταν δε έτοιμοι να καταλάβουν ακόμα και την Γαλλία και πιθανώς ολόκληρη της Ευρώπη, αν δεν τους σταματούσε, με τρόπο ηρωικό, ο θρυλικός μαγιορδόμος των Φράγκων, Κάρολος Μαρτέλος, στην ιστορικής σημασίας μάχη του Πουατιέ.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

“ΜΑΥΡΟΙ” OI “ΠΡΩΤΟΙ ΣΟΥΗΔΟΙ”;

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΙ Η ΦΥΛΗ ΜΑΣ, ΟΧΙ ΤΟ ΧΩΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΙΘΑΡΙΑ!

«Ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης» καθώς, μετὰ τὴν ξεχασμένη πιὰ «μαύρη Ἀθηνᾶ» τοῦ Martin Bernal, μετὰ τὶς πρόσφατες αὐθαιρεσίες τοῦ Μουσείου Φυσικῆς Ἱστορίας τοῦ Λονδίνου καὶ τῶν ἀριστεριστῶν του κατὰ τὶς αὐθαίρετες μελάγχροες «ἀναπαραστάσεις» μεσολιθικῶν κυνηγῶν (WHG) καὶ δὴ τοῦ «Cheddar Man», τώρα στὴν Σουηδία ἐπιστρατεύεται ὑποσαχάριος ἠθοποιὸς γιὰ ν᾿ ἀναπαραστήσῃ «τὸν πρῶτο Σουηδό», αἰσχρότατα παραπλανώντας καὶ παραπληροφορώντας τὸν ὀλεθρίως χειραγωγούμενο λαὸ κατὰ τὸν πλέον ἐξωφθάλμως χοντροκομμένο τρόπο!!!

 

Πάγια τακτική των ταγών της πολιτικής ορθότητας (Αριστερών και Δεξιών), καθώς και των πάσης φύσεως δικαιωματιστών και αντιρατσιστών, ήταν και είναι η διαστρέβλωση της ιστορίας (και της προϊστορίας), ώστε αυτή να ανταποκρίνεται στην δική τους εγκιβωτισμένη θεώρηση των πραγμάτων. Σήμερα που η αφροασιατική πλημμυρίδα απειλεί να πνίξει την Ευρώπη και τον Δυτικό κόσμο, το φαινόμενο αυτό – όπως είναι αναμενόμενο – έχει ενταθεί. Θύματα αυτής της διαστρέβλωσης έχουν κατά καιρούς πέσει μεταξύ άλλων η Ελληνική ιστορία, η Βρεττανική και, πρόσφατα, και η Σκανδιναβική.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

The most extreme war-crime ever seen with the eyes of a democratic Englishman: APOCALYPSE AT DRESDEN

by R. H. S. Crossman     (Esquire Magazine – November 1963)

The long suppressed story of the worst massacre in the history of the world.

If the British Commonwealth and the United States last a thousand years, men may say that this was their darkest hour.

Were all the crimes against humanity committed during World War II the work of Hitler’s underlings? That was certainly the impression created by the fact that only Germans were brought to trial at Nüremburg. Alas! It is a false impression. We all now know that in the terrible struggle waged between the Red Army and the German Wehrmacht, the Russians displayed their fair share of insensate inhumanity. What is less widely recognized — because the truth, until only recently, has been deliberately suppressed — is that the Western democracies were responsible for the most senseless single act of mass murder committed in the whole course of World War II.

The devastation of Dresden in February, 1945, was one of those crimes against humanity whose authors would have been arraigned at Nüremburg if that Court had not been perverted into the instrument of Allied justice. Whether measured in terms of material destruction or by loss of human life, this “conventional” air raid was far more devastating than either of the two atomic raids against Japan that were to follow it a few months later. Out of 28,410 houses in the inner city of Dresden, 24,866 were destroyed; and the area of total destruction extended over eleven square miles.

As for the death roll, the population, as we shall see, had been well nigh doubled by a last-minute influx of refugees flying before the Red Army; and even the German authorities — usually so pedantic in their estimates — gave up trying to work out the precise total after some 35,000 bodies had been recognized, labeled and buried. We do know, however, that the 1,250,000 people in the city on the night of the raid had been reduced to 368,619 by the time it was over; and it seems certain that the death roll must have greatly exceeded the 71,879 at Hiroshima. Indeed, the German authorities were probably correct who, a few days after the attack, put the total somewhere between 120,000 and 150,000.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ!

Το ΑΡΜΑ καλεί τα μέλη και τους φίλους του να συμμετάσχουν δυναμικά στο αυριανό (20.1.2019) παλλαϊκό εθνικό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος των Αθηνών, με σκοπό την  ακύρωση της κατάπτυστης προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών που ετοιμάζεται, κατ’ εντολήν ξένων δυνάμεων και με την ευκαιριακή σύμπραξη αθλίων αργυρωνήτων κοινοβουλευτικών ρεταλιών, να υπογράψει η ανθελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενάντια στη βούληση της συντριπτικής πλειονότητος του ελληνικού λαού, ενάντια στην εθνική τιμή και αξιοπρέπεια, ενάντια στην τρισχιλιετή ιστορία του μακεδονικού Ελληνισμού, ενάντια στα διαχρονικά και απαράγραπτα εθνικά δίκαια των Ελλήνων!

Θεματικὴ σειρά: “Ὁ Μῦθος τοῦ Αἵματος”

Παρουσιάζουμε τὴν πρώτη ἔκδοσι τῆς θεματικῆς σειράς “Ὁ Μῦθος τοῦ Αἵματος” γιὰ τὸ νέο ἔτος, ὑπὸ τίτλον “Μητριαρχικὲς ἐπιβιώσεις στὸν ἀρχαῖο εὐρωπαϊκὸ κόσμο” τοῦ Λαζάρου Πηνιάτογλου. Τὸ παρὸν ἀποτελεῖ ἀκριβῆ ψηφιακὴν ἐπανεκτύπωσι τῆς ἐκδόσεως τοῦ 1939. Ὁ συγγραφεὺς ἐπιχειρεῖ νὰ παρουσιάσῃ μητρογονικὰ ἔθιμα καὶ λείψανα, ποὺ διετηρήθησαν ὡς ἀντηχήσεις τοῦ παλαιοῦ, προαρίου κόσμου στὶς νέες πατριαρχικὲς ἰνδοευρωπαϊκὲς κοινωνίες. Παραθέτει ἐντυπωσιακὰ στοιχεῖα  ἀπὸ τὴν πρώιμη ἀρχαία Ἀθήνα, τὴν Ρώμη ἀλλὰ καὶ τὸν γερμανικὸ κόσμο.

E-mail ἐπικοινωνίας: entypo-yliko@armahellas.com