Φτάνει πια με τους Τούρκους! Καλύτερα πόλεμος παρά ταπείνωση!

Τα πράγματα είναι σοβαρά· πολύ σοβαρά. Καθώς πλησιάζει (τρία μόλις έτη υπολείπονται) η επέτειος συμπληρώσεως 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, ο ελληνικός λαός έχει περιέλθει σε κατάσταση τοιαύτης παρακμής και αισχρής αδυναμίας, ώστε να φαντάζει αμφίβολον εάν το ελληνικό κράτος, στην σύσταση του οποίου (κακὴν κακῶς…) εκείνη η επανάσταση οδήγησε, θα εξακολουθήσει να υπάρχει ώστε να εορτάσει την επέτειο – τουλάχιστον ως (έστω τύποις…) ελευθέρα και ανεξάρτητη πολιτεία! Και πολύ χειρότερα: φαντάζει αμφίβολη ακόμη και η επιβίωση του ίδιου του έθνους Ελλήνων, ενός έθνους με μοναδική πολιτισμική κληρονομιά και αδιάλειπτη ιστορική παρουσία άνω των 4.000 ετών!

Από το 1071 μ.Χ., οπότε τα βυζαντινά στρατεύματα υπό τον αυτοκράτορα Ρωμανό Δ΄ Διογένη υπέστησαν συντριπτική και ταπεινωτική ήττα από τα σελτζουκικά στρατεύματα του Αρπ Ασλάν στην κοσμοϊστορικής σημασίας μάχη του Μαντζικέρτ, αποτέλεσμα της οποίας ήταν, ουσιαστικώς, η απώλεια για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας, που πλημμύρισε έκτοτε από τα τουρανικά φύλα, ανοίγοντας τον δρόμο για την Άλωση και της Βασιλεύουσας το 1453 μ.Χ. και την κατάκτηση ολοκλήρου της “Ρωμανίας”, ο βαρβαρικός και αιμοδιψής αυτός ασιατικός λαός, πρώτα ως Σελτζούκοι Τούρκοι και έπειτα ως Οθωμανοί Τούρκοι, δεν έπαυσε να κατατρύχει την Ελλάδα και την Ευρώπη, επιφυλάσσοντας εναντίον τους επιδρομές, εξανδραποδισμούς, σφαγές, δηώσεις, καταστροφές, μακραίωνη και ταπεινωτική δουλεία…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η ΚΙΝΑΙΔΟΣ ΕΧΙΔΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΗΣ!

ΟΛΕΘΡΟΥ ΣΠΟΡΑ, ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ: ΦΩΤΙΑ Η ΜΙΑ, ΦΑΡΜΑΚΙ ΚΙ ΟΧΕΤΟΣ Η ΑΛΛΗ – Η ΚΙΝΑΙΔΟΣ ΕΧΙΔΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ …

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΔΡΕΣΔΗ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1945

Η ημέρα είναι Τρίτη και το ημερολόγιο δείχνει 13 Φεβρουαρίου 1945. Στην ιστορική γερμανική πόλη της Δρέσδης, παλαιά έδρα των εκλεκτόρων και βασιλέων της Σαξονίας καθώς και σημαντικό κέντρου πολιτισμού όχι μόνον της Γερμανίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης (ενδεικτικός αυτού είναι και ο χαρακτηρισμός της πόλεως ως «Φλωρεντίας του Έλβα», καθώς ήταν διακοσμημένη με πλήθος αρχιτεκτονικών μνημείων), ο μόνιμος πληθυσμός των περίπου 600.000 έχει σχεδόν διπλασιασθή, καθώς πρόσφυγες από τις ανατολικές περιοχές έχουν πλημμυρίσει την πόλη, στην προσπάθειά τους να σωθούν από τα επελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα. Μέχρι την ημέρα εκείνη η Δρέσδη ήταν η μεγαλύτερη μη βομβαρδισμένη οικοδομημένη περιοχή της Γερμανίας. Οι μόνες δύο επιθέσεις που είχε δεχτεί ως τότε η περιοχή ήσαν δύο βομβαρδισμοί των σιδηροδρομικών αποθηκευτικών χώρων, που βρίσκονταν εκτός του κέντρου της πόλεως κατά τον Οκτώβριο του 1944 και τον Ιανουάριο του 1945.

Την ημέρα εκείνη όμως αυτό επρόκειτο να αλλάξει. Στις 21:51 οι σειρήνες ηχούν. Αιτία του συναγερμού; Η εμφάνιση στους ουρανούς του πρώτου κύματος βομβαρδιστικών της βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας (RAF), το οποίο αποτελούνταν από 254 αεροσκάφη τύπου Lancaster φέροντα 500 τόνους εκρηκτικών και 375 τόνους εμπρηστικών βομβών. Προ του βομβαρδισμού θα προηγηθεί η ρίψη φωτοβολίδων μαγνησίου οι οποίες θα μετατρέψουν την νύκτα σε μέρα και η ρίψη φωτοβολίδων που θα λειτουργήσουν ως δείκτες στόχων προς συνδρομή των βομβαρδιστικών στην επιτυχή εκτέλεση του καταστροφικού τους έργου. Επίκεντρο του βομβαρδισμού θα είναι το στάδιο Ostragehege, το οποίο βρισκόταν κοντά στο μεσαιωνικό τμήμα της πόλεως.

Η διάρκεια του βομβαρδισμού από το πρώτο κύμα δεν ήταν μεγαλύτερη των οκτώ λεπτών, για τους πανικοβλημένους κατοίκους όμως της Δρέσδης, σύμφωνα όμως με μαρτυρίες επιζώντων, ήταν σαν να διήρκεσε ώρες. Επί πλέον η αντιαεροπορική άμυνα ήταν εντελώς αποδυναμωμένη, οπότε τα συμμαχικά βομβαρδιστικά εκτέλεσαν ανενόχλητα την φρικαλέα αποστολή τους. Το αποτέλεσμα ολοσχερής καταστροφή – μουσεία, καθεδρικοί ναοί, οικίες, αθλητικές εγκαταστάσεις, νοσοκομεία ισοπεδώθηκαν και οι εμπρηστικές βόμβες δημιούργησαν μία θύελλα φωτιάς.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ

Δὲν πίστεψαν ποτὲ σὲ μάχη τιμημένη – Μακεδονία σ᾿ ἔχουν οἱ φαῦλοι προδομένη!

Σοκ και δέος! Μεγάλη έκπληξη προκάλεσε το μεγάλο πατριωτικό συλλαλητήριο που έλαβε χώρα την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 στην παραλία της Θεσσαλονίκης, τόσο στην αντεθνική κλίκα των εθνομηδενιστών της ροζ «αριστεράς» που εξουσιάζουν την χώρα, όσο και στην «αντιπολίτευση» της σιέλ «δεξιάς» (στο πλαίσιο του γνωστού κοινοβουλευτικού Θεάτρου Σκιών), αλλά και στους διαφόρους κομμουνιστές και «φιλελέφτ» μηντιακούς συνεργούς των, καθώς και στο εξωνημένο παπαδαριό, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου που, διά των αντεθνικών επιλογών και της εν γένει στάσεώς του, επιχειρεί εξ απαλών ονύχων να σύρει τον συντηρητικό …  […]

…………………………………………………………………………………………………………………………..

Στο πανεθνικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης δυναμική ήταν η παρουσία του ΑΡΜΑτος. Η ομάς των συναγωνιστών κινήθηκε σε συντεταγμένη φάλαγγα κατά μήκος της παραλίας, από το ύψος του ξενοδοχείου «Μακεδονία Παλλάς» έως τον χώρο του αγάλματος του Μ. Αλεξάνδρου (όπου και παρέμεινε μέχρι την λήξη του συλλαλητηρίου), φωνάζοντας δυναμικά συνθήματα, τα οποία προκάλεσαν θετική αίσθηση στα πλήθη που συνέρρεαν στον χώρο, με τους παρισταμένους Έλληνες να επευφημούν, να χειροκροτούν και να συντονίζονται, φωνάζοντας και αυτοί τα συνθήματα του ΑΡΜΑτος – που έδιναν ένα ποιοτικό τόνο, τελείως διαφορετικό τόσο από τα γηπεδικά συνθήματα των χουλιγκάνων όσο και από τα τετριμμένα και νερόβραστα συνθήματα τύπου κατηχητικού…

Παραθέτουμε κατωτέρω τα βασικά συνθήματα που εισήγαγε το ΑΡΜΑ στο εθνικό συλλαλητήριο:

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ «Σουλτάνου» στὸ … «Yunanistan» ἕως τὴν διαφαινομένην ΠΡΟΔΟΣΙΑ στὸ Μακεδονικό (καὶ μία παλαιά, πάντοτε επίκαιρη, ἀνάλυση τοῦ ἀειμνήστου Π. Κονδύλη).

Ουδείς αντελήφθη ποία σκοπιμότης επέβαλε την αποστολή  προσκλήσεως στον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν για την πρόσφατη πραγματοποίηση επισήμου επισκέψεως στην Ελλάδα.  Με βάση την κοινή λογική φαντάζει απολύτως αδιανόητη η απόφαση να προσκληθεί ο, παγίως προκλητικός νεο-σουλτάνος της Τουρκίας να επισκεφθεί την Ελλάδα, όταν ήταν προβλέψιμο, με απόλυτη βεβαιότητα, ότι η επίσκεψή του θα συνοδευόταν από «αλυτρωτικού»  χαρακτήρος περιοδεία στην Δ. Θράκη καθώς και από σκόπιμη  εκ μέρους του δημοσία πρόκληση τετελεσμένων (όπερ και εγένετο), έστω σε ρηματικό επίπεδο, τα οποία πίστωσαν καίρια επικοινωνιακά σημεία στην μακρά στρατηγική της Τουρκίας για αναθεώρηση του εδαφικού status quo, όπως αυτό διεμορφώθη το 1923 μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάννης, η οποία όρισε τα σύνορα των δύο κρατών, Ελλάδος και Τουρκίας, όρισε το καθεστώς δικαιωμάτων στον χώρο του Αιγαίου και επέβαλε την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ των δυο κρατών, ως αποτέλεσμα της οποίας, εκατομμύρια Ελλήνων  της Αν. Θράκης και της Μ. Ασίας εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες και ηναγκάσθησαν να μεταναστεύσουν στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Ασφαλώς δεν αναμέναμε τίποτε καλύτερο από μία παγίως ανθελληνική κυβέρνηση, όπως αυτή των Συριζαν(θ)ελ, ούτε αναμέναμε κάτι περισσότερο από την αμήχανη στάση του φαιδρού χαχανούλη σαλτιμπάγκου που παριστάνει τον πρωθυπουργό, ή την αντίδραση του καραπαζοεισπράκτορος προέδρου της δημοκρατίας (η εικόνα του «οικοδεσπότου» Παυλόπουλου ως περιδεούς κακόμοιρου υποτελούς, στριμωγμένου στην άκρη του καναπέ, απέναντι στον εμφανώς προκλητικώς καθημένου στο μέσον του ιδίου καναπέ, επιβλητικού και επιθετικού «φιλοξενουμένου», Ερντογάν, αποτελεί σπουδή για μάθημα σημειολογίας), οι οποίοι ψέλλισαν κάποιες φράσεις διαφωνίας, ως χλιαρή διπλωματική αντίδραση στο ιταμό ύφος του νταή επισκέπτη. Ο αμήχανος χειρισμός του ανεξελέγκτου Ερντογάν εκ μέρους των πολιτειακών παραγόντων, δυσκολεύει την εξαγωγή συμπεράσματος ως προς το κατά πόσον το όλο φιάσκο πρέπει να αποδοθεί σε απροσμέτρητη βλακεία  ή στις παγίως εθνομηδενιστικές ιδεολογικές εμμονές της κυβερνητικής κομπανίας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΑΙ ΑΡΧΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΣΕΙΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΣΠ. ΜΑΡΙΝΑΤΟΥ – ΜΥΚΗΝΑΙ

 

Ἡ Μυκηναϊκὴ τέχνη

Εἰς τὴν κυρίως Ἑλλάδα, μετὰ τὸ τέλος τοῦ Νεολιθικοῦ πολιτισμοῦ, ἐμφανίζεται ἡ πρώτη περίοδος τοῦ χαλκοῦ, ἡ Πρωτοελλαδική. Πρόκειται περὶ πενιχροῦ πολιτισμοῦ γεωργικῆς καὶ ποιμενικῆς φύσεως, κατὰ τὸν ὁποῖον ἡ κεραμεικὴ καὶ μικροπλαστικὴ παρουσιάζουν μᾶλλον ὀπισθοδρόμησιν ἐν σχέσει πρὸς τὴν προκάτοχον περίοδον. Γνωρίζομεν μικροὺς συνοικισμοὺς μὲ πτωχικὰς κατοικίας. Μόνον ἐν Τίρυνθι, ὑπὸ τὰ θεμέλια τοῦ αὐτόθι ἀνακτόρου, ἀνεκαλύφθησαν τὰ ἴχνη πελωρίου κυκλοτεροῦς οἰκοδομήματος (ἐξωτ. διάμεσος περὶ τὰ 28 μέτρα), ὅπερ πιθανῶς ἦτο πρωτοελλαδικὸς σιτοβολών. Ἕτερον σπουδαῖον κέντρον τῆς ἐποχῆς ταύτης εἶναι ὁ Ὀρχομενὸς τῆς Βοιωτίας, ἔνθα ὡσαύτως ἀνεκαλύφθησαν κυκλοτερεῖς σιτοβολῶνες.

Ἡ ἀκολουθοῦσα Μεσοελλαδικὴ περίοδος φέρει τὰ αὐτὰ πενιχρὰ χαρακτηριστικά. Κατ᾿ αὐτὴν ἐμφανίζονται τὸ πρῶτον τροχήλατα ἀγγεῖα φαιοῦ μονοχρώμου πηλοῦ, τὰ καλούμενα Μινύεια, τὰ ὁποῖα ὑπετέθη ὅτι σημειώνουν καὶ τὴν παρουσίαν τῶν πρώτων Ἑλληνικῶν φυλῶν.

Περὶ τὸ τέλος τῆς περιόδου ταύτης (1600 π.Χ.) αἱ Μυκῆναι, αἱ ὁποῖαι τέως ἦσαν ἄσημος συνοικισμός, ὑψοῦνται ἀποτόμως εἰς δύναμιν καὶ ὑλικὸν πλοῦτον. Ὁ Ἐρρῖκος SCHLIEMANN, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸ 1876 ἀνεκάλυψε τοὺς πέντε βασιλικοὺς τάφους (βραδύτερον εὑρέθη καὶ ἕκτος) ἐντὸς τῆς ἀκροπόλεως τῶν Μυκηνῶν, ἀνέσκαψεν ἐκπληκτικὸν πλοῦτον. Χιλιάδες ἀντικειμένων τέχνης περιείχοντο ἐντὸς τῶν τάφων τούτων: Δεκάδες ξιφῶν, ἐγχειρίδια ἐμπιέστως κεκοσμημένα, αἰχμαὶ λογχῶν, μάχαιραι, χιλιάδες κοσμημάτων ἐκ χρυσοῦ, χρυσᾶ διαδήματα, χρυσᾶ καλύμματα τοῦ στήθους, πέντε χρυσαῖ προσωπίδες, χρυσᾶ ποτήρια καὶ ἄλλα σκεύη, ἀργυρᾶ ἀγγεῖα καὶ χάλκινα ἀγγεῖα καὶ σκεύη. Πλεῖστα κοσμήματα ἐκ χρυσοῦ, ἐλέφαντος, φαγεντιανῆς καὶ ἡμιπολυτίμων λίθων ἀνεκαλύφθησαν ὡσαύτως. Τὸ βάρος τοῦ χρυσοῦ ἦτο 15 περίπου χιλιόγραμμα.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Τὸ θεμελιῶδες ψεῦδος τοῦ Καθεστῶτος: τὸ “Πολυτεχνεῖο”!

Καθὼς τὸ ἀντικείμενον ἔχει περίπου ἐξαντληθῆ ἤδη ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια καὶ οἱ καρποὶ Προδοσίας καὶ Αἴσχους τῆς σάπιας καὶ ἀμερικανο-ἑβραιοκινήτου «πορτοκαλί ἐξεγέρσεως» τοῦ Πολυτεχνείου τοῦ 1973 καὶ τῶν τοξικῶν της ἀνθρωπίνων καὶ πολιτισμικῶν ὑποπροϊόντων καταστῆ ἐμφανέστατα τοῖς πᾶσι, συλλέγουμε κάποια δημοσιεύματα-κλειδιά, προκειμένου νὰ βοηθήσουμε τὸν ἀναγνώστη μας στὴν διαμόρφωσι κατὰ τὸ δυνατὸν πλήρους καὶ ἀκριβοῦς εἰκόνος τῶν κυρίων πτυχῶν τοῦ ζητήματος.

 

 

 

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ ἀληθὴς Ἰδέα τῆς Εὐρώπης καὶ οἱ ἀληθεῖς της ὑπερασπισταί!

 “Διότι ὅπως ἄλλοτε οἱ Ἕλληνες δὲν εἶχον ὑπερασπισθῆ μόνον τὴν Ἑλλάδα κατὰ τῶν Περσῶν καὶ οἱ Ῥωμαῖοι τὴν Ῥώμην ἐναντίον τῶν Καρχηδονίων, ὅπως ἐπίσης Ῥωμαῖοι καὶ Γερμανοὶ δὲν εἶχον ὑπερασπισθῆ μόνον τὴν Δύσιν κατὰ τῶν Οὕννων καὶ Γερμανοὶ Αὐτοκράτορες δὲν ὑπερησπίσθησαν τὴν Γερμανίαν κατὰ τῶν Μογγόλων, οἱ δὲ Ἱσπανοὶ ἥρωες τὴν Ἱσπανίαν κατὰ τῆς Ἀφρικῆς, ἀλλ᾿ ὑπερησπίσθησαν τὴν Εὐρώπην ὁλόκληρον, οὕτω καὶ σήμερον ἡ Γερμανία δὲν ἀγωνίζεται διὰ τὸν ἑαυτόν της, ἀλλὰ δι᾿ ὁλόκληρον τὴν ἤπειρον.” Adolf Hitler (11η Δεκ. 1941, Reichstag)

Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου μεθαύριο και σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο (αυτό που μας υπεδούλωσε εθνικώς, κοινωνικώς και οικονομικώς, δημοκρατικώτατα, για τα επόμενα 100 χρόνια), η μηντιοκρατία των πορνοκάναλων και των τιμητών επί πληρωμῇ δημοσιογράφων και σε πλήρη συγχορδία ο καλλιτεχνικός κόσμος της ναρκοκουλτούρας και του κιναιδισμού θα ανακράξουν ομοθυμαδόν όλοι μαζί πανηγυρίζοντες για την ΄΄νίκη της ελευθερίας΄΄ και των δημοκρατικών  δυνάμεων κατά των σκοτεινών ορδών του Άξονος – και για το πόσο ευτυχείς κι ευγνώμονες πρέπει να είναι οι λαοί της Ευρώπης, καθώς τώρα πια απολαμβάνουν τα πνευματικά και υλικά αγαθά και αξίες  της νίκης των ΄΄συμμάχων΄΄ κατά τον Β΄ΠΠ.

….

 Είναι σαφής η κατεύθυνση δαιμονοποιήσεως  και ποινικοποιήσεως που επιμελώς ενορχηστρώνεται και σκηνοθετείται διεθνώς για τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό (κυρίως), διότι ήταν και είναι η μόνη ζώσα Ιδέα, η οποία χωρίς περιστροφές εμβάθυνε και κατέδειξε το πρόβλημα της Ευρώπης στην πραγματική του εθνοφυλετική διάσταση και στον αληθή του πυρήνα. Συνεπώς γιορτές και παρελάσεις για τις ηρωικές μάχες των προγόνων μας το 1940 ντοπάρουν ή κοιμίζουν (αναλόγως) την συνείδηση του λαού, εκτρέποντας όπως και τότε και καθυποτάσσοντας τα υγιή πατριωτικά ένστικτα στην σκοτεινή ορθοπολιτική σκηνή και την ζωτικής σημασίας για την στερέωσή της σύγχυση – κατά το παροιμιώδες: ΄΄Όταν το χέρι έδειχνε τον ουρανό, εμείς κοιτούσαμε το δάχτυλο΄΄… Και όχι απλώς στήνονται υπό τα πέπλα της παραποιήσεως και της συγχύσεως για ν᾿  αποκρύπτουν την πικράν αλήθεια ότι πολεμήσαμε στο πλευρό εκείνων που ήσαν πλήρως υποταγμένοι στὶς σκοτεινὲς σιωνιστικὲς δυνάμεις, που σήμερα πια ολοφάνερα για όλους μας οδηγούν στον πλήρη μας εθνοφυλετικό αφανισμὀ ως Λευκών Εθνών, έχοντάς μας προηγουμένως εξανδραποδίσει, διαφθείρει και αλλοιώσει επί παντός τομέως και επιπέδου πέραν αναγνωρισιμότητος, ώστε να πέσουμε στην Άβυσσο που μας προσχεδίασαν ως ώριμο/σάπιο φρούτο – αλλά για να ενισχύουν με αλλότριες για την ουσίαν τους δάφνες και να συνεχίζουν τα καλοκουρδισμένα τους  τετριμμένα τροπάρια περί “νίκης τοῦ πολιτισμού κατά της βαρβαρότητος” – ενώ και η τρέχουσα αλλά και η τότε πραγματικότης αποκαλύπτει σε κάθε αντικειμενική ματιά ότι ακριβώς το αντίθετο συνέβη! 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ Ἑβραιομπολσεβικισμὸς καὶ οἱ ἄστοχες ἀνατομὲς τοῦ Ράμφου!

   Ἀφορμὴ τοῦ σχολίου μας ἡ συμβολὴ τοῦ κ. Στέλιου Ράμφου στὸ δημοσίευμα “Πού χάθηκε ο κόκκινος Οκτώβρης”, http://www.protothema.gr/stories/article/725040/-pou-hathike-o-kokkinos-oktovris/

   Αὐτὸς λοιπὸν ὁ Ράμφος, ποὺ κατὰ τὸν μαρξιστὴ Δανίκα εἶναι “η επιτομή της αναζήτησης εσωτερικότητας, πνευματισμού,  αυτογνωσίας και προσωπικής ευθύνης”, τελικῶς κατήντησε νὰ αὐτοπλασάρεται ὡς ἡ χρυσῆ ἐφεδρεία τῆς μιᾶς ἢ τῆς ἄλλης ὄψεως τοῦ Συστήματος, ἐμφανιζόμενος στὰ μάτια ὅσων ἴσως κάποτε τὸν ἐκτιμοῦσαν ὡς γλείφτης καὶ δειλὸς ὀσφυοκάμπτης κύρους… Παραποιεῖ συνειδητῶς, διότι ἡ νοημοσύνη του εἶναι ἀναμφισβήτητος, ὅταν π.χ. γράφει “καθοδηγητής του Λένιν ήταν ο Ισραέλ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ” ὡς στοιχειοθέτησι τῆς ὑποτιθεμένης … “γερμανικῆς” στηρίξεως καὶ καθοδηγήσεως τοῦ Λένιν! Τόσον ἀκριβῶς γερμανικῆς ὅσον καὶ ἡ “γερμανίδα” ἕβραιομπολσεβίκα Ρόζα Λούξεμπουργκ φυσικά!

     ΙΟΥΔΑΪΚΗ 100% ἦταν ἡ πατρωνία τοῦ Λένιν κ. Ράμφο, ὅπως καὶ τοῦ χαϊδεμένου πρίγκηπος ὅλων τῶν μεγάλων Ἰουδαίων χρηματιστηριακῶν μεγιστάνων Τρότσκυ (Λ. Μπέρνσταϊν). Καὶ ἡ ἡγεσία τῶν Μπολσεβίκων κυρίως μάλιστα ἀποτελοῦνταν ἀπὸ στρατευμένους Ἑβραίους ποὺ προσέτρεξαν ἀπὸ τὴν Γερμανία – σὺν κάποιους ντόπιους Ἑβραίους. 

      Εἶναι θλιβερὰ ἡ διαπίστωσις τοῦ πῶς ὁ κ. Ράμφος ἀοριστολογεῖ καὶ θολώνει τὰ νερὰ μὲ λογιοφανεῖς συρραφὲς ἀσυναρτησιῶν – σὰν σουπιὰ κυριολεκτικῶς, γιὰ νὰ εὐημερῇ καὶ νὰ μὴ χαλάῃ καρδιές, ὥστε νὰ χαίρῃ τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν ᾿δῶθε καὶ τῶν ᾿κεῖθε!

     Ὅμως στὰ μάτια τῶν ἱκανῶν νὰ διακρίνουν μέσα ἀπὸ τὰ θολωμένα νερά σας δυστυχῶς ἀποδεικνύεται τελικῶς τόσον ἀπογοητευτικῶς δειλὸς καὶ τόσον λίγος! 

     ΚΡΙΜΑ κ. Ράμφο! Εἰλικρινῶς προκαλεῖ θλῖψιν ἡ περίπτωσίς σας – διότι ἔχετε συχνὰ ἐπιδείξει καὶ πολὺ ἀνώτερες ποιότητες!

 

Μία εικόνα – χίλιες λέξεις… (Συνοπτική ιστορική αναδρομή στο ζήτημα της Θράκης).

Διακινήθηκε σε πολλές ιστοσελίδες και ιστολόγια μία φωτογραφία την οποία κι εμείς αναδημοσιεύουμε ως προθήκη του παρόντος κειμένου.  Η φωτογραφία προκάλεσε ποικίλα σχόλια, ως επί το πλείστον οργισμένα, πράγμα εύλογο και αναμενόμενο, δε

δομένου ότι το εικονιζόμενο θέμα, εντός του περιβάλλοντος σκηνικού και ιδωμένο υπό το φως του ιστορικού και γεωγραφικού του πλαισίου, με όλες τις

 σημειολογικές συμπαραδηλώσεις και εθνοπολιτισμικές φορτίσεις που το προσδιορίζουν, φαντάζει από σουρεαλιστικό έως εξωφρενικό!

Σύμφωνα με τα μέσα που δημοσίευσαν την εν λόγω φωτογραφία, αυτή προέρχεται από πρόσφατη μαθητική παρέλαση, η οποία έλαβε χώρα στην πόλη της Ξάνθης ως μέρος των εορτασμών της επετείου απελευθερώσεως της πόλης από την Βουλγαρική κατοχή. Στην φωτογραφία εικονίζονται μουσουλμάνες μαθήτριες παρελαύνουσες, υπό την ελληνική σημαία, ομοιόμορφα ενδεδυμένες, έχοντας όμως στο κεφάλι τους την μουσουλμανική μαντήλα!!!

Πριν καταθέσουμε της δικές μας απόψεις περί του θέματος, είναι απαραίτητο να προηγηθούν μερικές σημαντικές ιστορικές και εθνολογικές πληροφορίες για την περιοχή της Θράκης. Θα αναφερθούμε λοιπόν στο παρελθόν της περιοχής όσο πιο συνοπτικά γίνεται.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ

Η αυριανή ημέρα συμπίπτει με μια πολύ σημαντική εθνική επέτειο, μιαν επέτειο την οποίαν το σύγχρονο ελλαδικό κράτος – που αποδεικνύεται καθημερινά όλο και περισσότερο ανθελληνικό ως προς την ουσία της πολιτικής του, με θλιβερή ολοκλήρωση και αποκορύφωμα τα νυν κρατούντα παραμορφώματα της ροζ αριστεράς – κρατά σκοπίμως υποτιμημένη. Πρόκειται για την επέτειο θανάτου του Παύλου Μελά, η οποία συμβολικώς επεκράτησε να τιμάται ως ημέρα μνήμης του Μακεδονικού Αγώνος, του οποίου ο Παύλος Μελάς υπήρξε πρωτεργάτης και πρωταγωνιστής.
    ……………………
… Ας αναλογισθούμε όλοι ότι ο Παύλος Μελάς θα μπορούσε τότε να είχε επιλέξει τον εύκολο δρόμο, τον δρόμο του εφησυχασμού και της επαναπαύσεως, θα μπορούσε να συνεχίσει να περιφέρεται στους κοσμικούς κύκλους των Αθηνών, στις αστικές δεξιώσεις και τις χοροεσπερίδες του κύκλου του. Προτίμησε όμως τον δύσκολο, τον ηρωικό και συνάμα μαρτυρικό δρόμο, τον δρόμο του Καθήκοντος. Για να έλθουμε στο σήμερα, εγκυμονεί μεγάλον κίνδυνο η αδιαφορία και ο εφησυχασμός σε μιαν εποχή που γκρίζα σύννεφα έχουν πυκνώσει απειλητικά, σκιάζοντας την ανεξαρτησία της Ελλάδος ένδοθεν και έξωθεν, απειλώντας ακόμα ίσως και την εδαφική της ακεραιότητα αλλά και αυτήν καθ᾿ αυτήν την ύπαρξή της.

Η εθνοφυλετική συνειδητοποίηση, εγρήγορση και συν-αγερμός αποτελεί την πλέον επίκαιρη ιστορική αποκρυστάλλωση του Μακεδονικού Αγώνος, ως ανεξιτήλου υποδείγματος και φωτεινοῦ παραδείγματος για τον δικό μας  συνολικό Αγώνα εθνοφυλετικής συνειδητοποιήσεως, επιβιώσεως, αναπλάσεως, αναγεννήσεως. 
  ………………
 

Τὰ διαχρονικὰ ἐγκλήματα τῶν μοχθηρῶν μπολσεβίκων καὶ τὸ ἑλληνικὸ παράδοξο τῆς μεταπολιτευτικῆς «ἁγιοποιήσεως» τῶν ἀνθελλήνων κομμουνιστῶν…

Η εφετινή επέτειος καταστολής της εν Ελλάδι κομμουνιστικής ανταρσίας – η 29η Αυγούστου, ορόσημο της οριστικής συντριβής των κομμουνιστικών συμμοριών του καλουμένου «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος» (Δ.Σ.Ε.) από τον καλούμενο «εθνικό»  ή «κυβερνητικό»  (αναλόγως του πόσο ευμενώς προς αυτόν διάκειται ο εκάστοτε ιστοριογράφος) στρατό στους ορεινούς όγκους της βορειοδυτικής Ελλάδος Γράμμο και Βίτσι, τελευταία προπύργια των κομμουνιστικών δυνάμεων κατά την ατυχή των απόπειρα προς κατάληψιν της εξουσίας διά των όπλων και διά μέσου σφαγών, δολοφονιών και ακραίας τρομοκρατίας – συνέπεσε με την δημοσία αντιπαράθεση, η οποία έλαβε μεγάλην έκταση, σχετικώς με τα κομμουνιστικά εγκλήματα στην Ευρώπη, με αφορμή  την έμφορτη θεατρινίστικου στόμφου και παλαιοσταλινικού πνεύματος επιστολή του υπουργού δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή προς τον Εσθονό ομόλογό του, διά της οποίας εδήλωνε την άρνησή του να παραστεί ως εκπρόσωπος της Ελλάδος σε διεθνές συνέδριο  αφιερωμένο στα εγκλήματα του κομμουνισμού, που διωργάνωνε το υπουργείο δικαιοσύνης της Εσθονίας, ὡς ἀσκούσης την ἐναλλασσομένην προεδρίαν της Ε.Ε., υπό τίτλον: «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διεπράχθησαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα».

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]