ΑΡΘPΟΓΡΑΦΙΑ

Σκέψεις γιὰ τὴν Ἑλληνικότητα μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη παραγωγὴ περὶ τοῦ μαραθωνίου τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων Ἀθηνῶν (1896).

Προ ολίγων εβδομάδων παρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό ένα ντοκυμανταίρ ελληνικής παραγωγής («Εφτά Λεπτά Ψυχής», που σκηνοθέτησε ο Πάνος Βλάχος), το οποίο αποπειράται να φωτίσει τα γεγονότα σχετικά με τον μαραθώνιο δρόμο που έλαβε χώρα στο πλαίσιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων που τελέστηκαν στην Αθήνα το 1896. Σ’ αυτή την πρώτη εμφάνιση του μαραθωνίου δρόμου ως νέου αγωνίσματος (που αναβίωνε την θρυλική προσπάθεια του ημεροδρόμου-οπλίτου που διήνυσε την διαδρομή από το πεδίο της μάχης του Μαραθώνος στο Αθηναϊκό άστυ με σκοπό να ενημερώσει τους πολίτες της Αθήνας για την νίκη εναντίον των Περσών) νικητής ήταν ο Σπύρος Λούης, ένας άσημος νερουλάς από το Μαρούσι, ενώ δεύτερος είχε καταταγεί επίσης ένας Έλληνας, ο Χαρίλαος Βασιλάκος, φοιτητής νομικής και ήδη τότε διακεκριμένος δρομέας. Μετά το πέρας των αγώνων είχε αρχίσει να κυκλοφορεῖ μία παραφιλολογία, σύμφωνα με την οποία ο Λούης είχε δήθεν κερδίσει τον αγώνα με άτιμο τρόπο, υποβοηθούμενος από τους διοργανωτές, ώστε να είναι απολύτως εξασφαλισμένη η ελληνική νίκη στον Μαραθώνιο. Η διερεύνηση αυτής της φήμης ήταν το κύριο θέμα της συγκεκριμένης ταινίας.   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

26η Ἰουλίου 1922, ἡ κρίσιμη μάχη στὰ Δερβενάκια καὶ ὁ θρίαμβος ὑπὸ τὴν ἀρχιστρατηγίαν τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη

Ἐπέτειος 199 ἐτῶν σήμερα ἀπὸ τὴν κρίσιμη μάχη, ὅπου ἐθριάμβευσε ἡ στρατηγικῆ ἰδιοφυΐα τοῦ μεγάλου Γέρου τῆς Ἐθνεγερσίας!

«Φύσα μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου,
να πάς τα χαιρετίσματα ‘ς του Δράμαλη την μάνα.

               …

                 [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1974 ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ – Ἡ Προδοσία γεννοβολάει Προδοσίαν!

Ἐπὶ τῇ σημερινῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπροκαλύπτως προδοτικῆς ὁμιλίας τοῦ Μακαρίου εἰς τὸ Συμβούλιον Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ (19η Ἰουλίου 1974, (πρβλ. https://www.armahellas.com/?p=22670) ὡς καὶ τῆς αὐριανῆς τῆς ἀμέσως ἐπακολουθησάσης τουρκικῆς εἰσβολῆς (20ή Ἰουλίου 1974) καὶ τῆς συναφοῦς σηπτικῆς ἐνσκήψεως τῆς ὀλεθρίου Μεταπολιτεύσεως διὰ τῆς ἐπανόδου τοῦ ἐθνολετῆρος Κ. Καραμανλῆ τὴν 24ην Ἰουλίου 1974, παραπέμπομεν εἰς τὸ προηγούμενον σχετικόν μας συνοπτικὸν δημοσίευμα http://www. armahellas.com/?p=22700

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Τὸ ΑΡΜΑ στὴν κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου!

Σ’ όσους παρακολουθούν το ΑΡΜΑ και την πορεία του είναι πολύ γνωστή η έλξη και η γοητεία – φυσική και συμβολική – που ασκούν στα μέλη της Κοινότητός μας τα όρη και, ιδιαιτέρως μεταξύ αυτών, ο Όλυμπος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακριβῶς το μαγικό αυτό βουνό, με την ξεχωριστή θέση στην ιστορία και την μυθολογία των Ελλήνων, είχαμε προ πολλών ετών επιλέξει για να διοργανώσουμε το Ιδρυτικό Συνέδριο της Κοινότητός μας. Σε τοποθεσίες του Ολύμπου έχουν έκτοτε φιλοξενηθεί πολλά συνέδρια, κατασκηνώσεις, σεμινάρια και ετήσιες συναντήσεις των μελών μας.

Μακριά από την σαπίλα, την σαβουρανθρωπίλα, την οχλοβοή και τα ανθρωπόμορφα τρωκτικά των παρακμιακών τσιμεντουπόλεων, μακριά από την αδιέξοδη και φαύλη μικροπολιτική (που πλήττει την χώρα μας – μηδαμώς και  του ταλαίπωρου «χώρου» εξαιρουμένου…), καταβάλλοντας ως ελάχιστο προσωπικό ψευδο-κόστος τον άκρως ευεργετικό σωματικό κάματο της πολύωρης πεζοπορίας, για τον συνειδητό τουλάχιστον ορειβάτη επέρχεται η εξαγνιστική εσωτερική αποδέσμευση από τον λιμνασμό στα τοξικά έλη και επάγεται μεταφορικώς και ουσιαστικώς η απελε

υθέρωση, λιγώτερο ή περισσότερο, ως αποτέλεσμα της ανωτροπικής κινήσεως και της αυθεντικής επαφής με την μυστική ουσία της Φύσεως.

Στὴν κοσμοαντίληψη τοῦ Ἐθνοκοινοτισμοῦ ἡ ὀρειβασία συνιστᾷ ἀναντικατάστατη ἄσκηση, ὄχι μόνο ὡς μέσον σωματικῆς βελτιώσεως ἀλλά πρωτίστως ὡς ἄσκηση ὁλικῆς ἐσωτερικῆς ἀνατάσεως καὶ ἀνελίξεως.

Την οντολογική και υπαρξιακή αυτή διάσταση της ορειβασίας εξόχως ανέδειξε σε πολλά κείμενά του ο κορυφαίος στοχαστής των Ιδεών μας και δεινός Αλπινιστής ο ίδιος, Ιούλιος Έβολα (οι στάχτες του οποίου, κατά την επιθυμίαν του, εναπετέθησαν σε παγετωνική σχισμή στο λατρευτό του Monte Rossa). 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Liberté, égalité, fraternité – Ο «μη υποχρεωτικός» εμβολιασμός ως «κοινωνική υποχρέωση» (Μέρος 2ο)

  1. Egalité

Ισότης μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ λευκών και νέγρων, μεταξύ φυσιολογικών και ανωμάλων, μεταξύ ευγενών και πληβείων, μεταξύ ικανών και ανικάνων, μεταξύ γενναίων και δειλών. Ισότης μεταξύ των πάντων! Αυτό είναι το «απαράβατο» σύγχρονο δόγμα που καθοδηγεί όλες τις μαρξιστικού τύπου ψευδο-θρησκείες που έχουν κυριαρχήσει στον δυτικό κόσμο.

Εντός αυτού του φαινομενικώς αρραγούς τείχους ισότητος που έχει εγκλωβίσει τις δυτικές κοινωνίες φανταστείτε τι θα λάμβανε χώρα εάν, επί παραδείγματι, στα πλαίσια της αντιμετωπίσεως της παραβατικότητος κάποιος πολιτικός ή δημοσιογράφος πρότεινε, ψελλίζοντας, να επιτρέπεται η ελεύθερη πρόσβαση των πάντων σε εμπορικά καταστήματα, εκτός από τους «Ρομά», οι οποίοι θα πρέπει να επιδεικνύουν ταυτότητα κατά την είσοδό τους και να συνοδεύονται από μέλος της ασφαλείας του καταστήματος κατά την παραμονή τους σε αυτό. Αν και, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραβατικά ένστικτα των «Ρομά» και το αδιαμφισβήτητο βαρύ ιστορικό κλοπών και ληστειών από μέλη της συγκεκριμένης φυλής, μια τέτοια πρόταση ακούγεται απολύτως λογική, είναι βέβαιον ότι οι αντιδράσεις από τους ζηλωτές της ισότητος θα ήσαν κάτι παραπάνω από σφοδρές. Παρομοίως φανταστείτε την θύελλα αντιδράσεων που θα ξεσήκωνε μια πρόταση επιτηρήσεως όσων Πακιστανοαφγανών διαμένουν πλησίον σχολείων, δεδομένων των παιδοφιλικών τάσεων των συγκεκριμένων φυλών. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Θερινό Ἡλιοστάσιο – Ὀρεινὴ ἐξόρμηση ΑΡΜΑτος.

Ὥσπερ Ἥλιος οὐ λιτὰς καὶ γοητείας περιμένει, ἵν᾿ ἀνατείλῃ, ἀλλ᾿ εὐθὺς λάμπει καὶ πρὸς ἁπάντων ἁσπάζεται, οὕτω μηδὲ σὺ περίμενε κρότους καὶ ψόφους καὶ ἐπαίνους, ἱν᾿ εὐποιήσῃς, ἀλλ΄ ἑκοντὴς εὐεργέτει καὶ ἴσα τῷ Ἡλίῳ φιληθήσῃ.

(Όπως ο Ήλιος δεν περιμένει παρακλήσεις και καλοπιάσματα, αλλά ανατέλλει και ευθύς λάμπει και τους αγκαλιάζει όλους, έτσι και σύ μή περιμένεις θόρυβο και ζητωκραυγές, για να κάνης κάτι καλό, αλλά να ευεργετής χωρίς υστεροβουλία, και θα αγαπηθής όπως ο Ήλιος.)
Ἐπίκτητος.

 

 

Επ’ ευκαιρία του  Θερινού Ηλιοστασίου, ομάδα συναγωνιστών του ΑΡΜΑτος από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε ορεινή εξόρμηση με υπαίθρια διανυκτέρευση σε ορεινή τοποθεσία του Χολομώντα.

 

Την Κυριακή πραγματοποιήθηκε η ορεινή πεζοπορία σε μαγευτική διαδρομή με οργιώδη βλάστηση, κατά μήκος της οποίας συστάδες δρυών εναλλάσσονταν με κωνοφόρα. Η πολυσχιδής μαγεία της Φύσεως! Και το βράδυ της πιο μεγάλης ημέρας του χρόνου, μία πυρά να συντροφεύει την προσμονή της χαραυγής…. 

Liberté, égalité, fraternité – Ο «μη υποχρεωτικός» εμβολιασμός ως «κοινωνική υποχρέωση» (Μέρος 1ο)

Liberté, égalité, fraternité (ελευθερία, ισότης, αδελφότης). Τι «σπουδαίες» λέξεις! Αποτελούν τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες (υποτίθεται). Αποτελούν «απαράβατα δικαιώματα» πάνω στα οποία οικοδομήθηκε η σύγχρονη Ευρώπη. Αποτελούν τον δογματικό πυρήνα των νέων θρησκειών. Τόσο εντυπωσιακές λέξεις … αλλά και τόσο μα τόσο απατηλές!

  1. Liberté

Προ ολίγων ημερών πληροφορηθήκαμε την ύπαρξη και εν τέλει την επ’ αόριστον αναβολή του «Πρώτου Πανελληνίου Συνεδρίου Γονιμότητος» μετά τον σάλο που ξεσήκωσε στους χώρους της τηλεοράσεως και των μέσων «κοινωνικής δικτυώσεως» (που αλλού;) το διαφημιστικό του σποτ.  Το συγκεκριμένο συνέδριο ορθώς αναβλήθηκε, και θα ήταν ακόμη ορθότερο εάν είχε ακυρωθεί, διότι ναι μεν η βασική ιδέα του συνεδρίου, τουτέστιν της ενημερώσεως των γυναικών σχετικά με τα προβλήματα γονιμότητος που αντιμετωπίζουν σε μεγαλύτερες ηλικίες, είναι σωστή (αν και πρόκειται για κάτι προφανές), οπότε και ο στόχος του συνεδρίου θεμιτός μιας και αγγίζει την υπογεννητικότητα – το κρισιμότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και των ευρωπαϊκών κοινωνιών γενικότερα. Όμως το πρόγραμμα του αποκαλύπτει ότι επρόκειτο για προχείρως σχεδιασμένο εκλαϊκευμένο συνέδριο που προωθεί τον ευτελισμό και εκχυδαϊσμό της επιστήμης καθώς είχε κληθεί να απευθύνει ομιλίες ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα εξειδικευμένων και μη επιστημόνων, παντελώς αμόρφωτων τηλεπερσόνων, ψευδοκαλλιτεχνών έως και λαϊκών (σκυλο)-τραγουδιστριών!  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ὁ πόλεμος τῶν ὅπλων

Με την συμπλήρωση των πρώτων μηνών της νέας διακυβερνήσεως των Η.Π.Α. υπό τον ανοϊκό Πρόεδρο-μαριονέτα Μπάιντεν μπορούν ήδη να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την πορεία που θα ακολουθήσει ο δυτικός κόσμος κατά την διάρκεια των επομένων ετών. Όπως αναμενόταν, ανάμεσα στα πρώτα έργα της κυβερνήσεως Μπάιντεν ήταν η στελέχωση του κυβερνητικού μηχανισμού με πληθώρα σαθρών και διεστραμμένων ατόμων προερχομένων από φυλετικές μειονότητες, διάφορες περιθωριακές ομάδες και δη από τον συρφετό ψυχοπαθών που είναι πλέον γνωστός ως «ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα».** Επίσης αναμενόμενη ήταν και η έκτοτε παρατηρουμένη κατακόρυφη αύξηση των εντάσεων σε όλο τον πλανήτη – από τα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας, ως την Μέση και την Άπω Ανατολή.

Αλλά ένα ιδιαιτέρως κρίσιμο σημείο της πολιτικής των «Δημοκρατικών», που δεν τυγχάνει τις δέουσας προσοχής εκτός των Η.Π.Α., είναι το αυξανόμενο προπαγανδιστικό σφυροκόπημα και εκ παραλλήλου οι διάφορες πολιτικές και νομικές κινήσεις εναντίον του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος της οπλοκατοχής.

Ο αφοπλισμός των λευκών Αμερικανών υπό την πρόφαση της «εσωτερικής ειρήνης και της προστασίας του κοινωνικού συνόλου» βρίσκεται πολύ υψηλά, ίσως στην κορυφή της ατζέντας των σκοτεινών δυνάμεων που με «δημοκρατικό» τρόπο υφάρπαξαν την εξουσία από τον Τραμπ, καθώς η οπλοκατοχή είναι ένα από τα τελευταία αναχώματα της λευκής Αμερικής απέναντι στην ολομέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που δέχεται.

  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἰακωβινισμός – τότε καὶ σήμερα…

 Μετὰ τὸ 2:27:00 τῶν «Βορεινῶν Σαλπισμάτων 9» (https://www.youtube.com/watch?v=vr2C3ebkIbk&t=5610s) ἀναφέρομαι εὶς τὸν παλαιόν μου φίλον καὶ συναγωνιστὴν Ἀθανάσιον Κωνσταντίνου, ἀπόστρατον ἀξ/κὸν ἰατρὸν τῆς Πολεμικῆς Ἀεροπορίας καὶ νῦν ἀνεξάρτητον εὐρωβουλευτήν.
    Ἔχουμε ἤδη ἀναδημοσιεύσει μίαν γεωπολιτικὴν ἀνάλυσιν ἐκ τῆς μεστῆς σοβαροῦ περιεχομένου ἱστοσελίδος του http://istos.net.gr/ , ὅπου συνεχῶς ἀναρτῶνται ποικίλα ἐνδιαφέροντα ἄρθρα, ἀναλύσεις, εἰδήσεις κ.λπ. καὶ τὴν ὁποίαν οἱ ἐπισκέπται μας παροτρύνονται νὰ ἀναγινώσκουν τακτικῶς πρὸς οὐσιώδη συμπλήρωσιν τῆς ἐνημερώσεώς των.
      Ὁ κ. Ἀθ. Κωνσταντίνου εἶναι πλὴν τῶν ἄλλων καὶ ἐμβριθὴς ἱστοριοδίφης, ἀναδημοσιεύομεν δὲ κατωτέρω πρόσφατον ἄρθρον του (βλ. http://istos.net.gr/page371.html), ὅπου ἔχει ἐπιλέξει ἀφ᾿  ἑνὸς κεντρικήν τινα ἐνδεικτικὴν διὰ τὸ δόγμα δράσεώς των θέσιν (ἀπόσπασμα) τῶν Ἰακωβίνων, δι᾿  ἧς καὶ ἀναγλύφως ἐκτίθεται ὁ ταλμουδικὸς χαρακτὴρ τῆς ἠθολογικῶς μεσανατολικῆς μισαλλοδοξίας τῶν φωστήρων τοῦ ὑλιστικοῦ ταλιμπανισμοῦ, ποὺ ἔκτοτε μεταλλασσόμενος (εἰς μπολσεβικισμόν, κριτικὴν θεωρίαν Φραγκφούρτης, νεοφιλελευθερισμόν, νεομαρξισμὸν καὶ πολιτικὴν ὀρθότητα κ.ο.κ.) καὶ παρ᾿ ὅλας του τὰς γελοίως αὐταναιρετικὰς ἐπικλήσεις «ἀνεκτικότητος, ἐλευθερίας» καὶ λοιπῶν δημοκρατικῶν φουμάρων, ὅλως δ᾿  ἀναντιστοίχως πρὸς τὰ ἐξωραϊστικά του ἀπατηλὰ ἐπιχρίσματα (π.χ. ψευδο-«ἐπιστημονικότητος» ἢ ἄλλου εἴδους «ἀντικειμενικότητος»), παραμένει μέχρι τοῦδε ἀναλλοίωτος, κατὰ περιστάσεις  ἀκόμη σπασμωδικῶς παροξυνόμενος ἢ καὶ ἀπορρίπτων πάντα ἐξωραΐσμὸν καὶ προσωπεῖον·  τὸ ἀπόσπασμα αὐτό, προερχόμενον ἐκ τοῦ Ἰακωβίνου Σαὶν Ζύστ,  εἶναι: «Πρέπει να τιμωρήσετε όχι μόνο τους προδότες, αλλά ακόμα και τους αδιάφορους. Πρέπει να τιμωρήσετε οποιονδήποτε είναι παθητικός στην Δημοκρατία και δεν κάνει τίποτα γι’ αυτήν. Διότι, εφόσον ο Γαλλικός λαός εκδήλωσε τη θέλησή του, οτιδήποτε είναι αντίθετο, είναι εκτός του κυρίαρχου λαού. Ό,τι είναι εκτός του κυρίαρχου είναι εχθρός!»
 

Πρέπει νὰ γίνῃ κατανοητὸν ὅτι ὁ Διαφωτισμός, ἡ συνωμοσία τῶν μυστικῶν ἑταιρειῶν (Μασονία, Ἰλλουμινάτι) καὶ ἡ ὡς “Γαλλικὴ Ἐπανάστασις” γνωστὴ παροξυσμικὴ ἐκτροπὴ οὐσιαστικῶς ἀκριβῶς ἐναντίον τῆς Τάξεως καὶ ἐναντίον τῆς Παραδόσεως ἐστρέφοντο, ἡ ὁποία ἐν συγκρίσει πρὸς τὴν ἐκρηκτικὴν πληβειακότητα τῶν νεωτεριστῶν ἐνεσαρκοῦτο καλῶς ἢ κακῶς καὶ ὑπὸ τῆς χριστιανικῆς κουλτούρας, ἡ ὁποία εἶχεν ἐνσωματώσει κι ἐπενδυθῆ τὴν Παράδοσιν: Ὁ Γοτθικὸς ναὸς ἵσταται οὕτω ἀπέναντι τῶν ἐργατικῶν πολυκατοικιῶν, αἱ μεσαιωνικαὶ συνοικίαι πόλεων τῆς Γερμανίας ἢ τοῦ Στρασβούργου ἢ τῆς φλαμανδικῆς Brugge ἀπέναντι τῶν ἀραβοειδῶν δημιουργημάτων τῆς καραμανλικῆς ἀντιπαροχῆς τοῦ ᾿60 ἐκφράζοντας τὴν ἀντιπαράθεσιν δύο κόσμων – καὶ ἦτο ἡ (ἔκτοτε!) προελαύνουσα “ἐπανάστασις” καὶ “πρόοδος” ποὺ ἐκπροσωπεῖ κι ἐνσωματώνει τὴν μεσανατολικότητα, ὄχι ἡ τότε κοινὴ χριστιανικὴ κουλτούρα – καὶ παρ᾿ ὅλην τὴν ἐγγενῆ τῆς τελευταίας ἀντιφατικότητα, ἥτις καὶ μοιραίως ὑπέσκαπτε τὴν δύναμιν ἀντιστάσεώς της καὶ τὴν ἔρριξε σταδιακῶς στὸ στρατόπεδον τοῦ Ἐχθροῦ!

 
Τοῦτο ὅμως δὲν ἴσχυε τότε πλήρως, ὅπου ἀκόμη τὸ πνεῦμα ἦτο ζῶν ἔστω καὶ ὑπὸ χριστιανικὸν ἔνδυμα, ὅπως π.χ. εἰς τὴν περίπτωσιν τοῦ Ἰησουΐτου ἀββᾶ Augustin Barruel (1741-1820), συγγράψαντος τῷ 1797 τὸ πεντάτομον ἔργον του «Mémoires pour servir à l’ Histoire du Jacobinisme», ἐξ οὗ τὸ ἀπόσπασμα – τοῦ ὁποίου ὁ χαρακτὴρ εἶναι ὅλως διάφορος Ἰακωβινικοῦ (ἢ καὶ τοῦ Παππικοῦ, ἄλλως τε!) ταλιμπανισμοῦ:
«…η αίρεση των Γιακωβίνων πρέπει πάντα να συνθλίβεται! Είμαι πολύ προσεκτικός, ώστε επιπλέον να προσθέσω: Συντρίβοντας μιαν αίρεση δεν μιμούμαστε τη μανία και τον ανθρωποκτόνο ενθουσιασμό που οδηγεί τους μαθητές της! Να θυμάστε και να λέτε : Η αίρεση είναι ένα τερατώδες ον, αλλά οι οπαδοί της δεν είναι όλοι τέρατα! Ναι, να καταστρέψετε τους Γιακωβίνους, αλλά αφήστε να ζήσει ο άνθρωπος.
Η αίρεση δεν θα υπάρχει πλέον και θα έχει διπλά συντριβεί όταν οι μαθητές της την εγκαταλείψουν για να επανέλθουν στις αρχές της κοινωνίας!»
Ἡ κατάρρευσις τῶν ἐσωτερικῶς ἤδη κατεστραμμένων συμβόλων καὶ ὀχυρῶν τῆς Τάξεως καὶ τῆς Παραδόσεως ἔναντι τῆς κατακλυζούσης ρασιοναλιστικῆς προλεταριακότητος ἢ καὶ ἀφρίζοντος προλεταριακοῦ ρασιοναλισμοῦ ἦτο μοιραία, ἡ μάχη εἶχεν ἤδη χαθῆ ἐκ τῶν ἔνδον…  Τἀνάπαλιν ἡ Ἀνέγερσις, ἂν δὲν εἶναι εἰκονικὴ φετιχιστικὴ πλάνη ἄνευ ἐπαρκοῦς οὐσίας, μόνον ἐκ τῶν ἔνδον δύναται νὰ  ἐπέλθῃ καὶ κυριαρχήσῃ!
 
Ὁ λόγος στὸν κ. Ἀθ. Κωνσταντίνου:    [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἰακισμοί (25)

Ὁ καλούμενος “δυτικὸς κόσμος” ἔχει πλέον περιπέσει εἰς μίαν ἰλιγγιώδη περιδίνησιν πρὸς τὴν Ἄβυσσον. Ἤδη δὲ διανύει ἕνα στάδιον, πρὸς τὸ ὁποῖον συγκρινόμενα καὶ αὐτὰ τὰ αἴσχιστα ἀποβράσματα τῆς χειρίστης ῥωμαϊκῆς καταπτώσεως φαντάζουν σχεδὸν ὡς πρότυπα εὐπρεπείας.

Ἕνας κόσμος ἐντὸς τοῦ ὁποίου συνήθως ὅσα τυχὸν ὑγιῆ στοιχεῖα καὶ κατάλοιπα εἰσέτι ὑφίστανται, εἴτε εἶναι ἤδη θανασίμως συγκεχυμένα καὶ μολυσμένα μὲ ἀρχὲς καὶ συνθήματα ὑπαγορευμένα ὑπὸ τῆς ἰδιοτύπου ἐκείνης μονολιθικῆς μεσανατολικῆς θρησκοληψίας, τῆς καὶ ὡς θρησκείας “πολιτικῆς ὀρθότητος”, πολιτιστικοῦ μαρξισμοῦ κ.λπ.  γνωστῆς, ὡς καὶ ὑπὸ τῶν διαβολικῶν της συντονιστῶν, εἴτε, ἂν τυχὸν ἐπαρκῶς διαθέτουν τὴν ἐπισκόπησιν ἐκείνην τῶν πολιτιστικῶν, πολιτικῶν, ἰδεακῶν καὶ ἐννοιολογικῶν συγγενειῶν καὶ συναφειῶν, ποὺ καθιστᾷ τὴν διάκρισιν καὶ ἀναγνώρισιν τῆς ἀληθείας ἀναπόδραστον, αἰσθάνονται συχνὰ ἐν τούτοις ὑποχρεωμένοι νὰ στρουθοκαμηλίζουν, ἀντὶ τῆς ἀληθείας προβάλλοντες εὐτελῆ της ἄνευρα, ἄζωα, πλαστικὰ καὶ ἀνόργανα δημοκρατικὰ ὑποκατάστατα, καθὼς πασχίζουν κι ἐλπίζουν ἐν προσχηματικῇ ἐξαπατήσει τῆς συνειδήσεώς των ἐν ταὐτῷ κυρίως νὰ ἐκφύγουν τοῦ μονοχνώτου ταλιμπανοειδοῦς “ἱεροῦ μένους” τῶν τρομοκρατικῶς πανισχύρων ὁσίων καὶ ἱερῶν ἀγελάδων τοῦ Συστήματος καὶ τῶν ηὐνουχισμένων τους μοσχιδίων, ποὺ ὁλημερὶς κι ὁλονυχτὶς κραυγάζουν καὶ σκούζουν ἀγεληδὸν τὰ ἀντίστοιχα τῶν ἰσλαμιστικῶν “Ἀλλαουάκμπαρ”, ὥστε ν᾿ ἀποσβεσθῇ, ἐπιχωθῇ, κατατρομοκρατηθῇ καὶ συνθλιβῇ κάθε ἴχνος ἐλευθέρας φυσιολογικῆς φωνῆς, κάθε ὑπόνοια ἔστω ἐλευθέρας σκέψεως…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ πολυσυζητημένη “σύγκρουση” Δένδια-Τσαβούσολγου: οι προφανείς και οι δυσδιάκριτες πτυχές.

Μεγάλη διάσταση έλαβε στα ελληνικά και τα διεθνή μ.μ.ε. η πρόσφατη δημοσία λεκτική αντιπαράθεση Δένδια – Τσαβούσολγου κατά την διάρκεια της επισκέψεως του Έλληνος Υπουργού των Εξωτερικών στην Τουρκία, στο πλαίσιο των προσφάτων συνομιλιών με την γείτονα χώρα, επίσκεψη η οποία φαίνεται ότι κατέληξε σε ναυάγιο (προσωρινώς τουλάχιστον).

Η συμμετοχή της Ελλάδος σ’ αυτές τις συζητήσεις και διαπραγματεύσεις ήταν ούτως ή άλλως προβληματική εξ αρχής. Φάνταζε δηλαδή αντιφατική η συμμετοχή της Ελλάδος σε συνομιλίες με την Τουρκία το ίδιο διάστημα κατά το οποίο η Τουρκία ουδόλως είχε περιορίσει, ούτε καν για λόγους επιδείξεως στοιχειώδους πνεύματος διπλωματικής αβροφροσύνης, τις συνήθεις, όχι μόνο λεκτικές αλλά και στρατιωτικές εις βάρος της Ελλάδος προκλήσεις (παραβιάσεις του εναερίου χώρου, παραβιάσεις των χωρικών υδάτων, διενεργείας παρανόμων θαλασσίων ερευνών, προωθήσεις μουσουλμάνων μεταναστών-εποίκων, κλπ). Ωστόσο, με δεδομένο ότι  οι τουρκικές επιθετικές προκλήσεις κατά το διάστημα των διπλωματικών συνομιλιών, ακόμα και κατά τις παραμονές της επισκέψεως του Έλληνος ΥΠΕΞ στην Τουρκία, αντί να σημειώσουν ύφεση εις ένδειξιν καλής θελήσεως, σημείωσαν απεναντίας κλιμάκωση, η αντίδραση του Δένδια στις δηλώσεις Τσαβούσογλου ήταν απολύτως αυτονόητη και επιβεβλημένη. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἄθληση: ἀρχέγονη ἀτραπὸς ἀνελικτικῆς αὐτοπραγματώσεως καὶ ἡ βέβηλη στρέβλωση τῆς ἐποχῆς μας.

Μέσα από την αρθρογραφία μας έχουμε πολλάκις επισημάνει ότι το σύγχρονο ελληνώνυμο κράτος, στην πραγματικότητα ούτε ελληνικό είναι, καθώς παντοιοτρόπως και συστηματικώς υπονομεύει την ουσία της Ελληνικότητος, ούτε και κράτος είναι, αφού καθημερινώς αποδεικνύει ότι λειτουργεί αφ’  ενός μεν για την εξυπηρέτηση ποταπών μικροσυμφερόντων οικονομικών και πολιτικών παραγόντων, αφ’ ετέρου δε, για την επιβολή (και στον ελλαδικό χώρο) των επιταγών ενός σκοτεινού διεθνούς συστήματος εξουσίας.

Ως προς την πρώτη του ιδιότητα, δηλαδή τον ανθελληνισμό, αυτό το ψευδεπιγράφως αποκαλούμενο «ελληνικό» κράτος, πραγματικά ξεπερνά και τους εχθρούς του. Η αδυσώπητη τουρκική καθυπόταξη, παρά τους πολλούς αιώνες διαρκείας της, δεν κατάφερε εν τούτοις ούτε την ελληνική εθνική συνείδηση να καταλύσει, ούτε τις λαϊκές παραδόσεις να καταστρέψει, ούτε το αίμα των Ελλήνων να εξαλείψει. Τείνει όμως να τα καταφέρει όλα αυτά το “ανεξάρτητο” “ελληνικό” κράτος!

Ο Ελληνισμός, παρά την τρομερή οθωμανική καταπίεση, κατάφερε να διατηρήσει ανέπαφο τον εσωτερικό του πυρήνα και να οδηγηθεί στην μεγαλειώδη Εθνεγερσία της Επαναστάσεως του 1821. Ωστόσο, κατά τρόπο τραγικό, αυτός ο πυρήν Ελληνικότητος, κατά την διάρκεια των διακοσίων μόλις ετών υπάρξεως του κράτους που τότε συγκροτήθηκε, έφθασε σχεδόν να εξαλειφθεί, με κυριότερη περίοδο ραγδαίας παρακμής (πραγματική κατολίσθηση!) την περίοδο της μεταπολιτεύσεως.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]