3ον ἔνθεμα τῆς σειρᾶς ἀφιερωμάτων στὴν ἀθάνατη Ἐθνεγερσίαν τῶν Ἑλλήνων κατὰ τοῦ ἀλλοφύλου ζυγοῦ ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ διακοσίων ἐτῶν.
Σαββάτο ἔβαλαν βουλή οἱ Κλέφτες κι οἱ Ἀρματολοί
– μιὰν ἡμέρα σὰν σήμερα καλὴ ὥρα – ποὺ ἀκόμη ἐπίσης ἔχουμε καὶ τὴν Ἑαρινὴν Ἰσημερίαν (στὶς 11:37 π.μ. ἀκριβῶς)!
2ον ἔνθεμα τῆς σειρᾶς ἀφιερωμάτων στὴν ἀθάνατη Ἐθνεγερσίαν τῶν Ἑλλήνων κατὰ τοῦ ἀλλοφύλου ζυγοῦ ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ διακοσίων ἐτῶν.
Ἡ σύλληψις τοῦ θρυλικοῦ Κλέφτη τῶν Ἀγράφων Ἀντώνη Κατσαντώνη
Ξεκινᾶμε ἀπὸ σήμερα σειρὰν ἀφιερωμάτων στὴν ἀθάνατη Ἐθνεγερσίαν τῶν Ἑλλήνων κατὰ τοῦ ἀλλοφύλου ζυγοῦ ἐπὶ τῇ συμπληρώσει διακοσίων ἐτῶν!
Τῆς νύχτας οἱ ἀρματολοί καὶ τῆς αὐγῆς οἱ κλέφτες
Συμπληρώθηκε ένας χρόνος αφ’ ότου (και) η Ελλάδα εισήλθε στην νέα πραγματικότητα ενός επικίνδυνα παρατεινομένου γενικευμένου παραλογισμού, με την επιβολή πρωτοφανών μέτρων περιορισμού της ελευθερίας (που θα ζήλευαν στυγνές δικτατορίες – αν όχι και η ζωηρή φαντασία συγγραφέων δυστοπικών μυθιστορημάτων…). …
…
Όμως, τελείως ανομοίως προς τις ευφάνταστες παραμυθολογίες, δικαίως αφ῾ ετέρου αμφισβητείται η σκοπιμότητα των ακραίων υγειονομικών μέτρων ΟΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ και απροκαλύπτου ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟΥ, που συντονισμένα επεβλήθησαν από τις κυβερνήσεις, μέτρων που σαφώς διαφαίνονται ως όχι μόνο προσχηματικά ως προς την επικαλουμένην αναχαίτιση της εξαπλώσεως της επιδημίας, αλλά κατά βάσιν ως μία χρυσή ευκαιρία/πρόφαση, την οποίαν εκμεταλλεύθηκε το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας και οι κατά τόπους ασπόνδυλοι εντολοδόχοι του προς την κατεύθυνση της επιβολής ασφυκτικού ελέγχου στην ζωή των πολιτών και της παγιώσεως εφιαλτικών μεθόδων παρακολουθήσεως, καθυποτάξεως και αστυνομεύσεως – και στις οποίες μεθόδους υπό το κράτος της καλλιεργουμένης φοβίας/τρομοκρατήσεως και της “προστασίας της δημοσίας υγείας” δυστυχώς τείνουν οι κοινωνίες να εθισθούν!
Περαιτέρω εμβαθύνεται κρισίμως η παγκόσμια εξάρτηση από και υποδούλωση εις τα σκοτεινά χρηματιστηριακά κέντρα του Συστήματος και η ασύλληπτη κρίση χρέους, όπως επανειλημμένως επεσημάνθη και από τις εκπομπές “Βορεινὰ Σαλπίσματα”…
“Αυτό είναι που κάνει την αυτοκτονία πιο εύκολη: το γεγονός ότι ο φυσικός πόνος που σχετίζεται με αυτήν χάνει την σημασία του στα μάτια κάποιου, ο οποίος πλήττεται από σφοδρό πνευματικό πόνο.”
Arthur Schopenhauer, Über den Selbstmord
Ενώ ο τουρκικός στόλος αλωνίζει στο Αιγαίο, διεξάγοντας μεγάλης κλίμακος στρατιωτικές αεροναυτικές ασκήσεις καθώς και παράνομες έρευνες με ωκεανογραφικά σκάφη που σαρώνουν τον υποθαλάσσιο χώρο σε περιοχές του κεντρικού Αιγαίου, ακόμα και λίγο έξω από την Χαλκιδική, χωρίς καμία αντίδραση από την Ελλάδα (!),
…ενώ ο εποικισμός της χώρας από τις μουσουλμανικές ορδές ασιατών και αφρικανών κλιμακώνεται σταθερά, με την συνεχή συστηματική διάχυση και διασπορά των εποικιστικών μαζών σε ολόκληρη την επικράτεια – των ευάλωτων μεθοριακών περιοχών μη εξαιρουμένων (!),
…ενώ η παράνοια των «υγειονομικών μέτρων» δείχνει να μην έχει τέλος, με την οικονομική ζωή να έχει πλήρως παραλύσει και τον ψυχισμό των πολιτών να έχει κυριολεκτικώς σμπαραλιαστεί, εθισμένοι καθώς έχουν καταστεί οι πολίτες σε συνθήκες μίας παρατεταμένης ιδιότυπης δικτατορίας που απλώς επιτρέπει πολύ βολικά να υλοποιούνται ανεμπόδιστα (λόγω εγκλεισμού και απαγορεύσεων) όλα τα αντεθνικά μέτρα που, υπό άλλες συνθήκες, αν δηλαδή γίνονταν πλήρως αντιληπτά, θα προκαλούσαν οργισμένες αντιδράσεις,
…ενώ συμβαίνουν όλα αυτά,
βρώμα και δυσωδία έχει καλύψει όλη την χώρα – μπόχα ανυπόφορη, προερχομένη μάλιστα από τα ανώτατα στρώματα της κοινωνίας! Χιονοστιβάδα οι αλλεπάλληλες αποκαλύψεις, που ξεπερνούν και την πιο νοσηρή φαντασία, διαγράφοντας ένα σκηνικό εξαπλώσεως της επιθετικής ανωμαλίας, του κιναιδισμού, της παιδεραστίας και των κάθε λογής σεξουαλικών διαστροφών, ήτοι, μίας γενικευμένης αχαλίνωτης πλέον παθογενείας, η οποία διαπερνά, οριζοντίως και καθέτως, την σάπια νεοελληνική κοινωνία, έχοντας όμως ως προφανή κύρια πηγή της την υποτιθεμένη κοινωνική, οικονομική, πολιτική και «πολιτιστική» «ελίτ» της χώρας! [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
(Τὸ παρὸν ἄρθρον ἀποτελεῖ ἀναδημοσίευση ἀπὸ τὴν ἔγκριτη ἱστοσελίδα istos.net.gr )
Η επιδίωξη των γεωπολιτικών στόχων της Τουρκίας ιστορικά δεν έχει ευθυγραμμιστεί ποτέ με την διατήρηση εταιρικής σχέσης με τις ΗΠΑ. Οι προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας συχνά έχουν συγκρουσθεί με την εξυπηρέτηση των στρατηγικών στόχων της Ουάσιγκτον, αυτές οι συγκρούσεις αποτυπώθηκαν στο παρελθόν πολλάκις στα πραξικοπήματα του τουρκικού στρατού, αλλά και στις διαιρέσεις εντός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων μεταξύ φιλο-αμερικανών εθνικιστών και αυτοαποκαλούμενων αντι-ιμπεριαλιστών αριστερών εθνικιστών (γνωστών ως uluşalcılar στα τουρκικά).
Αυτή η διαίρεση εμφανίστηκε για πρώτη φορά την δεκαετία του 1960, όταν ένα ισχυρό ρεύμα στον στρατό υποστήριξε μεγαλύτερη ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι η εμμονή της Τουρκίας στο δυτικό καπιταλιστικό στρατόπεδο εμπόδιζε την οικονομική της ανάπτυξη. Αυτό το ρεύμα εντός του στρατού ήρθε πολύ κοντά στην εξουσία με το πραξικόπημα του 1971, αλλά την τελευταία στιγμή οι «uluşalcılar» υπερκεράστηκαν από τους φιλο-αμερικανούς.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
“Έβαλε τον εαυτό του κάτω εξήντα χρόνια μοναξιάς, τον έστιψε κι έβγαλε την καλλίτερη σταγόνα που έχουμε. Κι άν ακόμη αρνηθείς όλο του το έργο, μένει ο ίδιος ο άνθρωπος.”
—Ο Αλέξης Μινωτής για τον Νίκο Καζαντζάκη
Λίγες ημέρες άφ’ ότου “άφησε” την τελευταία του πνοή ο Μέγας Ρ. Βάγκνερ, γεννάται στην Κρήτη (18 Φεβρουαρίου 1883), μιά άλλη τεραστία μορφή του Πνεύματος, όχι της Μουσικής, αλλά του Λόγου αυτήν την φορά! Η Κοσμική Συγχρονότης μετουσιώνει δηλαδή την κυκλική κίνηση Χρόνου και Ιστορίας (σημειωτέον ότι την 18ή Φεβρουαρίου 2004 αποθνήσκει και η πολυαγαπημένη σύντροφός του Ελένη)!!!
Εύστροφος, οξύς, δωρικός, ακλονήτος στην Βιοθεωρία του, “φώτισε” με την Ολυμπία ποιότητά του (εμπνευσμένη από τον Θείο Όμηρο και Δάντη) τον νέο Ελληνισμό!
Ο άοκνος εργάτης/ποιητής θα δημιουργήση κάθ’ όλην την πορεία της ζωής του μνημειώδη επινοήματα, στις κορφές των οποίων ίστανται η “Οδύσεια”, η “Ασκητική”, ο “Καπετάν-Μιχάλης”, και βεβαίως η εκπληκτική μετάφραση/απόδοση των Ομηρικών Επών!
Χάριν αφιερώματος και πρός τιμήν του φιλοσόφου, μεταφραστού, απαραμίλλου γλωσσοπλάστου, αλλά υπεράνω όλων, της Φωνής της Συνειδήσεως της Φυλής, παραθέτουμε απόσπασμα από την “Ασκητική”.
Η Κραυγή δεν είναι δική σου. Δε μιλάς εσύ, μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ· πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου.
Οι νεκροί σου δεν κείτουνται στο χώμα. Γένηκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας. Κάθεσαι στον ίσκιο τους, θρέφεσαι με την σάρκα τους, αναπνές το χνότο τους. Γένηκαν Ιδέες και πάθη, κι ορίζουν την βουλή σου και την πράξη.
Οι μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό, μακριά από ‘σένα. Ζούν, ενεργούν και θέλουν μέσα στα νεφρά και στην καρδιά σου. [….]
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Μέσα Φεβρουαρίου 1945: τέτοιες μέρες ήταν που η «Φλωρεντία του Έλβα», η «Βιέννη του Βορρά», η πανέμορφη σαξωνική πόλη της Δρέσδης με την απαράμιλλη αρχιτεκτονική και τους πλούσιους πολιτιστικούς θησαυρούς, φλέγεται!
200.000 νεκροί σε 14 ώρες βομβαρδισμών! Δυο βομβαρδισμοί από τους Βρεττανούς και ένας από τους Αμερικανούς. Κανένας δεν γνωρίζει μέχρι και σήμερα τον πραγματικό αριθμό των νεκρών, διότι στην Δρέσδη εκείνες τις μέρες συνέρεαν μαζικώς πρόσφυγες που πάσχιζαν να αποφύγουν τον σοβιετικό στρατό και τις σφαγές του, καθώς προήλαυνε και να φθάσουν στους δυτικωτέρους τομείς, που ίσως να κατελαμβάνοντο από τους “πολιτισμένους” και “ανθρωπιστικότερους” δυτικούς… Οποία πλάνη!!!
Οι πολιτικοί εγκέφαλοι των συμμάχων και δη υπό την προσωπικήν επιμέλεια του Τσώρτσιλ από καιρό είχαν επιδοθεί συστηματικά σε προμελετημένους τρομοκρατικούς βομβαρδισμούς μεγάλων γερμανικών πληθυσμιακών κέντρων, ως ανηλεές μέσον εξουθενώσεως της Γερμανίας. Για τους Γερμανούς επεφυλάσσοντο έτσι συνεχείς επιδρομές, σαν κι αυτές που είχαν πραγματοποιήσει βαρέα βομβαρδιστικά των συμμαχικών αεροπορικών δυνάμεων σε πυκνοκατοικημένες περιοχές των Βερολίνου, Δρέσδης, Χέμνιτς και Κότμπους, με διακηρυγμένο στόχο την πρόκληση μεγαλύτερης συγχύσεως στις γερμανικές οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές και την υπονόμευση του ηθικού των Γερμανών.
Ο ολοκληρωτικός αεροπορικός πόλεμος κατά της Γερμανίας αποκορυφώθηκε με την πρωτοφανή επίθεση με το φως της ημέρας στην γεμάτη πρόσφυγες πρωτεύουσα της Σαξωνίας, όπου έφταναν άμαχοι για να ξεφύγουν από την ερυθρά πλημμυρίδα στα ανατολικά.
Είναι όμως δυνατόν ο άνθρωπος πραγματικά να επικρατήσει των φυσικών δυνάμεων;
Ο Όσβαλντ Σπένγκλερ στο βιβλίο του «Ο άνθρωπος και η τεχνική» σημειώνει το εξής: «η παγκόσμια ιστορία είναι τραγική, διότι συνιστά την πορεία του ανθρώπου προς την συντριβή του, και η συντριβή αυτή οφείλεται στην εξέγερση του ανθρώπου ενάντια στην φύση». [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Βρισκόμαστε σε μία εποχή, κατά την οποία, η αφελληνισμένη κάστα πολιτικάντηδων που ασκεί την εξουσία στο ελλαδικό κράτος, ουδόλως ενδιαφέρεται για την προκοπή, την ευημερία και την μακροημέρευση του ελληνικού έθνους, ούτε βεβαίως γοητεύεται από το ένδοξο παρελθόν και τις προαιώνιες παραδόσεις του. Αντ’ αυτού, η υποτιθεμένη πολιτική «ηγεσία», με σκόπιμο και διαρκώς εντεινόμενο τρόπο, υπονομεύει εκ βάθρων τον ελληνισμό, τόσο σε πνευματικό όσο και σε βιολογικό επίπεδο. Οι υπονομευτικές ενέργειες δεν περιορίζονται σε πρακτικά διαχειριστικά ζητήματα∙ αφορούν και το επίπεδο της σημειολογίας επίσης, αφού στις εθνοαποδομητικές επιλογές των εξουσιαστών πολύ συχνά είναι ευδιάκριτος ο συμβολισμός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου είδους συμβολισμού ήταν η επιλογή του τόπου υπογραφής της προδοτικής συμφωνίας εκχωρήσεως της ελληνικής ιστορικής ταυτότητας της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς (Πρέσπες). Η επιλογή των Πρεσπών (από τους κομμουνιστές που προώθησαν την προδοτική συμφωνία) ως τόπου υπογραφής της κατάπτυστης “συμφωνίας”, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν, αφού η ευρύτερη περιοχή των Πρεσπών απετέλεσε ένα από τα τελευταία προπύργια του συμμοριτισμού το 1949 καθώς εκεί δόθηκαν οι τελευταίες μάχες που επισφράγισαν την στρατιωτική συντριβή της κομμουνιστικής ανταρσίας από τον ελληνικό εθνικό στρατό. Ωστόσο βλέπουμε ότι η τακτική της βεβηλώσεως ιστορικών τοποθεσιών, όπου έλαβαν χώρα αιματηροί εθνικοί αγώνες, δεν αποτελεί προνόμιο της εμετικής ροζ αριστεράς, καθώς στην ίδια γραμμή κινείται και η εξ ίσου άθλια αστική δεξιά, η οποία, με περισσή μάλιστα υποκρισία, συνηθίζει, με τρόπο αισχρά φαρισαϊκό και κίβδηλο, να διακοσμεί την εξόχως αντεθνική πολιτική της με κούφιες λέξεις όπως «εθνικό καθήκον», «πατριωτισμός», κλπ, που τίποτε απολύτως δεν σημαίνουν σε όσους υποκριτικώς τις προφέρουν, αποβλέποντας απλώς και μόνον στην αισχρή εξαπάτηση των αφελών ψηφοφόρων και χειροκροτητών τους…
Στις 3 Οκτωβρίου του 2020 δόθηκε στην δημοσιότητα η τρίτη εγκύκλιος του Πάπα Φραγκίσκου (http://www.vatican.va/content/francesco/en/encyclicals/documents/papa-francesco_20201003_enciclica-fratelli-tutti.html), του οποίου το πραγματικό όνομα – Jorge Mario Bergoglio – θα χρησιμοποιούμε στην συνέχεια του κειμένου. Κατά παράδοση, οι παπικές εγκύκλιοι αναφέρονται σε “ιδιαιτέρως σημαντικά” εκκλησιαστικά ή ευρυτέρου ενδιαφέροντος ζητήματα και απευθύνονται είτε σε στελέχη της Καθολικής Εκκλησίας είτε στους πιστούς εν συνόλω. Αν και ο Bergoglio έχει πολλάκις αποδείξει ότι αποτελεί ένα ισχυρό και πειθήνιο εργαλείο στα χέρια του συστήματος στον λυσσασμένο αγώνα για την καταστροφή της Ευρώπης και την εξολόθρευση της λευκής φυλής (ποιός μπορεί να ξεχάσει την αηδιαστική εικόνα πλύσεως των ποδών νέγρων εποίκων;) και παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, δεν παύει να εκπλήσσει αρνητικώς με την ανοικτά προδοτική του στάση απέναντι στην φυλή του.
Η εγκύκλιος με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Fratteli tutti” (“Όλοι αδέλφια”) αποτελεί ένα μνημειώδες μανιφέστο δηλητηριώδους προπαγάνδας εναντίον την Ευρώπης και της λευκής ανθρωπότητος γενικότερα, ενδεδυμένη με έναν λεπτό μανδύα “χριστιανικής αγάπης και αδελφοσύνης”. Πρόκειται για ένα κατάπτυστο κείμενο 70 σελίδων μίσους εναντίον της φυλής μας και όχι αγάπης προς όλους, όπως ψευδώς διακηρύσσει, όπου οι πραγματικοί (αφανείς) συγγραφείς, χρησιμοποιώντας την ιδιότητα του Bergoglio, παραθέτουν την επίσημη γραμμή της Καθολικής Εκκλησίας (που ουσιαστικώς είναι κοινή σε όλα τα χριστιανικά δόγματα) για το άμεσο μέλλον της λευκής ανθρωπότητος. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]