ΑΡΘPΟΓΡΑΦΙΑ

Η εισβολή των «βαρβάρων» στο Καπιτώλιο, η άλλη Αμερική και η πανουργία της Ιστορίας.

Προ ολίγων ημερών γίναμε (τηλε)θεατές της εισβολής ενός οργισμένου «όχλου» εντός του μεγάρου όπου στεγάζεται το αμερικανικό κογκρέσο (Καπιτώλιο) στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, Ουάσιγκτον. Πέρα από τις ατέρμονες ορθοπολιτικές φλυαρίες και τις ανακυκλούμενες κοινοτοπίες που αναπαράγουν τα συστημικά μ.μ.ε., εκφράζοντας την «αγανάκτηση», τον «αποτροπιασμό» και την «ανησυχία» τους για την «ολισθηρή» ατραπό στην οποία εισήλθε η «πρώτη μεγάλη σύγχρονη δημοκρατία» και επί πολλές δεκαετίες κυρίαρχη παγκόσμια υπερδύναμη, θεωρούμενη «υπόδειγμα» πολιτικής και οικονομικής ελευθερίας, το πράγματι εντυπωσιακό αυτό γεγονός αποκαλύπτει, στους οξυδερκείς παρατηρητές, το βαθύτατο πολλαπλό χάσμα που σοβεί εντός του εθνοτικού, φυλετικού και πολιτισμικού μωσαϊκού, που ονομάζεται «αμερικανική κοινωνία». Η ετερογενής σύσταση του πληθυσμού των ΗΠΑ, η πολυφυής εθνοπολιτισμική υπόσταση και ιδιάζουσα πολιτειακή δομή αυτής της χώρας, επί των οποίων στηρίχθηκε η συγκρότηση και εξέλιξη των πολιτικών θεσμών και η μεγέθυνση της ισχύος της, την οποία προέβαλλε και επεξέτεινε, με διάθεση, μάλιστα, επιβολής, σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως μετά το τέλος του Β’  παγκοσμίου πολέμου, συνιστούν μία πραγματικότητα που μας υποχρεώνει να αναλύσουμε προσεκτικά και να ερμηνεύσουμε εις βάθος τα πρόσφατα γεγονότα, καθώς αποτελούν πιθανότατα το προανάκρουσμα μετασχηματισμών ιστορικών διατάσεων και παγκοσμίου εμβελείας.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ ποικίλη ἀξία τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς

Είναι η ανθρώπινη ζωή το «υπέρτατο αγαθό»; Είναι οι ζωές όλων των ανθρώπων εξ ίσου σημαντικές; Έχει την ίδια σημασία η ζωή ενός εκ των οκτώ παιδιών ενός νέγρου στην Σομαλία με την ζωή του ενός και μοναδικού παιδιού ενός Έλληνα ή ενός Γερμανού; Η χριστιανική και η συγγενική της μαρξιστική κοσμοθεώρηση, βασιζόμενες σε μια ισοπεδωτική διαστρέβλωση της πραγματικότητος που, τελείως βολικά για τους μετρίους που ονειρεύονται μεγαλεία, εξισώνει τους πληβείους με τους αρίστους,  επιβάλλουν να δοθεί θετική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα.

Η σύγχρονη μετεξέλιξη αυτών των συστημάτων αξιών και η συγχώνευσή τους με ιδέες του φιλελευθερισμού (λιμπεραλισμού), που υποτίθεται ότι εκφράζουν τα «ευρωπαϊκά ιδεώδη», έχουν γεννήσει το σαπρό ιδεολόγημα που είναι γνωστό ως πολιτιστικός μαρξισμός, επιβάλλοντας την δικτατορία της πολιτικής ορθότητος, του δικαιωματισμού και του ψευδο-ανθρωπισμού. Έτσι, η ισοπέδωση που έφεραν ο χριστιανισμός και ο μαρξισμός έχει δώσει την θέση της στην πλήρη αντιστροφή. Οι σύγχρονοι ζηλωτές της νέας ψευδο-θρησκείας θεωρούν – και πολύ συχνά δηλώνουν πλέον ανοικτά – πως οι ζωές των διαφόρων μειονοτήτων είναι σημαντικότερες από τις ζωές των φυσιολογικών λευκών!

Οπότε ο θάνατος ενός περιθωριακού, παραβατικού και διεστραμμένου τοξικομανούς, όπως ο «Ζακ» Κωστόπουλος, ή ο θάνατος κάποιου «πρόσφυγα»/μετανάστη (στην πραγματικότητα εποίκου) από το Αφγανιστάν, που προσπαθεί να εισέλθει παρανόμως στην Ευρώπη, ή ο θάνατος ενός νέγρου εγκληματία, όπως ο διάσημος Φλόυντ, υπερτονίζεται σε αδιανόητο βαθμό και αποκτά μια ιδιαίτερη συμβολική σημασία στα μάτια των ηλιθίων – και κατά βάση αρρώστων μισανθρώπων, υποστηρικτών του πολιτιστικού μαρξισμού. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

«Αἰολικὰ πάρκα»: Τὸ ἔγκλημα κατὰ τῆς ἑλληνικῆς φύσεως συνεχίζεται!

Αιολικό πάρκο

Προ oλίγων ημερών ο υπουργός «Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας» δήλωσε με «θριαμβικό» τόνο ότι η κυβερνητική ενεργειακή πολιτική επιβραβεύεται από την έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής (COMISSION). Η έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα, μεταξύ των οποίων, στις ιδιωτικοποιήσεις στην αγορά ενέργειας, στην λεγόμενη «αποπολιτικοποίηση» και στην συνεχώς αυξανόμενη χρήση ανανεώσιμων (υποτίθεται ) πηγών ενεργείας.

Σε προηγούμενο άρθρο μας σχετικό με το ίδιο θέμα (Η απάτη της κλιματικής αλλαγής και η καταστροφή των ελληνικών ορέων από τα βέβηλα αιολικά πάρκα που ξεφυτρώνουν παντού!), είχε αναπτυχθεί αναλυτικώς η τεράστια απάτη των ανεμογεννητριών. Με αφορμή λοιπόν την συγχαρητήρια ανακοίνωση που εξέδωσε ένα όργανο του διεθνούς συστήματος προς τον εν Ελλάδι εκπρόσωπό του, θα γίνει μία αναφορά στις των τελευταίες εξελίξεις ως προς τα ενεργειακά θέματα, δίνοντας έμφαση στην μάστιγα των ανεμογεννητριών που ξεφυτρώνουν παντού ως μανιτάρια και καταστρέφουν την αισθητική των ελληνικών ορέων.

Ωστόσο, προτού γίνει αναφορά σε αμιγώς ενεργειακά θέματα, πρέπει να υπογραμμισθούν δύο κρίσιμα σημεία: πρώτον, ότι η ακολουθούμενη καταστροφική πολιτική εξυπηρετείται από όλα τα «ανεξάρτητα» (υποτίθεται) κόμματα και, δεύτερον, ότι αποκαλύπτεται η εντελώς μυωπική λογική των δημοκρατικών κομμάτων σε όλα τα πεδία την πολιτικής.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Μνήμη Λορέντζου Μαβίλη: ἡ ζωὴ καὶ ὁ ἔνδοξος θάνατος ἑνὸς ξεχωριστοῦ Ἕλληνος.

Σαν σήμερα, 28-11-1912 στον Δρίσκο, τοποθεσία λίγο έξω από τα Γιάννενα, πίπτει ηρωικώς μαχόμενος ο Λορέντζος Μαβίλης, ένας αληθινός ευπατρίδης. Το ηρωικό τέλος του μεγάλου αυτού Έλληνος ποιητού υπήρξε το επιστέγασμα μία εξ ίσου ηρωικής ζωής. Γεννήθηκε στην Ιθάκη, έλκων την καταγωγήν αφ᾿ ενός από την Ισπανία (από τον εκ πατρός παππού του – εξ ου και το μικρό του όνομα), αφ᾿ ετέρου από την γειτονική Κέρκυρα. Μέσω δε της μητρός του συγγένευε και με τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδος, τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Σπούδασε φιλοσοφία στην Γερμανία, όπου επηρεάστηκε από φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής, μάλιστα δε από την σκέψη του Φρειδερίκου Νίτσε. Η επίδραση που του άσκησε η νιτσεϊκή σκέψη φάνηκε και από το ποίημα του “Ο Υπεράνθρωπος”, το οποίο παρατίθεται στο τέλος του άρθρου. Κατά την παραμονή του στην Γερμανία εμτρύφησε ιδιαιτέρως στην μελέτη της Σανσκριτική γλώσσης, μεταφράζοντας μάλιστα το πολεμικό ινδικό έπος Μαχαμπαράτα, το οποίο αποτελεί κορυφαίο δείγμα της περί πολέμου αντιλήψεως των Αρίων.

Το μεταφραστικό του έργο δεν περιορίστηκε μόνο στα σανσκριτικά, αφού επίσης μετέφρασε στα Ελληνικά έργα του Βιργιλίου, του Γερμανού ποιητή Σίλερ και των Άγγλων ρομαντικών Σέλεϊ και Μπάιρον (του γνωστού μας Λόρδου Βύρωνος).

Το ποιητικό του έργο ήταν μεγάλο. Τα ποιήματά του αντανακλούσαν τα φλογερά εθνικά του αισθήματα και τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις. Τα περισσότερα είχαν μάλιστα την μορφή του σονέτου. Θεωρείται ως εκ τούτου ο εισηγητής του συγκεκριμένου ποιητικού είδους στα ελληνικά γράμματα.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Μπορεί ένας εθνικιστής να στέκεται ουδέτερος απέναντι στην περιπέτεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου;

Η δίκη-παρωδία της Χ.Α., η επέτειος του «ΟΧΙ», ο χαρακτήρ του 2ου Π.Π., η αντιφατικότης  των  «αντιναζί» (νεο)εθνικιστών και η “σπορά των ηττημένων”.

Ο εθνικός-πατριωτικός/εθνικιστικός χώρος βρίσκεται εδώ και ημέρες προβληματισμένος και μουδιασμένος, μετά την ανακοίνωση της προσφάτου δικαστικής αποφάσεως η οποία οδήγησε στην καταδίκη, με επιβολή βαρυτάτων ποινών, πλήθους στελεχών και μελών της Χ.Α., αποφάσεως καταφανέστατα μεροληπτικής και αδίκου, προϊόντος μίας σκανδαλώδους δίκης-παρωδίας (ομοιαζούσης με τις διαβόητες σταλινικές «δίκες της Μόσχας»), με προφανή στόχευση την πρόκληση κοινωνικής κατατρομοκρατήσεως προς αποθάρρυνση εκδηλώσεως πιθανών μελλοντικών εγχειρημάτων εθνικιστικής χροιάς, σε μία εποχή γενικευμένης ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, όταν δηλαδή οι συνθήκες για μία λαϊκή έκρηξη εθνικισμού στην Ελλάδα είναι ιδιαιτέρως πρόσφορες (ένεκα της εντεινομένης μαζικής λαθροεισβολής και της ακραίας μειοδοσίας σε όλα τα εθνικά μέτωπα).

Πέραν του ζητήματος της (μη) στοιχειοθετήσεώς του, το τερατώδες κατηγορητήριο περί «εγκληματικής οργανώσεως» ήταν, ούτως ή άλλως, καταφανώς στημένο, υπαγορευμένο από σκοτεινούς λαβυρίνθους παραδικαστικών κυκλωμάτων («παναθηναϊκάκηδων) και σχεδόν απροκαλύπτως ενορχηστρωμένο εκ μέρους μίας εξωθεσμικής παραεξουσίας που συνιστά την πλέον κραυγαλέα καταστρατήγηση του υποτιθεμένου «τεκμηρίου της αθωότητος» των οίων κατηγορουμένων, με αυτουργούς πολιτικούς, δικαστικούς, μ.μ.ε., μέχρι και την ίδια την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό, που θεώρησαν σκόπιμο να προβούν σε δημόσιες δηλώσεις, την παραμονή μάλιστα της εκδόσεως της αποφάσεως του δικαστηρίου (!) καταστρατηγώντας, με τον τρόπο αυτό, απροκαλύπτως, την τάχα “υψίστη” «δημοκρατική» αρχή της «διακρίσεως των εξουσιών» και επιτρέποντας – αν όχι προσκαλώντας – εν μέσω μάλιστα απαγορεύσεως συγκεντρώσεων άνω των 9 ατόμων (!) έναν οργανωμένο όχλο πολλών χιλιάδων αφιονισμένων και αιμοδιψών αναρχομπολσεβίκων σε συγκέντρωση έξω από τον χώρο του δικαστηρίου, ο οποίος απαιτούσε, εν είδει λαϊκού δικαστηρίου, την κεφαλή των κατηγορουμένων επί πίνακι, ασκώντας, προφανέστατα, πίεση στην έδρα!  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Νέα Ἐποχή…

Αυτό ήταν λοιπόν: η Χρυσή Αυγή κρίθηκε από την μεταπολιτευτική δικαιοσύνη ως “εγκληματική οργάνωση”.

Η απόφαση ελήφθη εν μέσω βαρβαρικών και λυσσασμένων συγκεντρώσεων ανθελληνικών ορδών στους παρακειμένους του δικαστηρίου δρόμους. Μετά την ανακοίνωση της αποφάσεως ένα κύμα πανηγυρισμών σάρωσε τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως και τον δημόσιο λόγο.

Σ’ αυτό το σημείο ας επισημανθεί η τραγική συγχρονικότης: Την ίδια στιγμή που οι καλοκουρδισμένοι, από τους ινστρούχτορες ιδεολογικής σαβούρας και νοσηρών ιών που προσβάλλουν την ψυχονοητική λειτουργία, Ελλαδίτες ζητωκραύγαζαν πως η “δημοκρατία νίκησε”, οι Τούρκοι ετοιμάζονταν να ανοίξουν, προς αξιοποίηση του ψευδοκράτους, την Αμμόχωστο, φέρνοντας στον νου τα γεγονότα του 1974 με την θεμελιώδη για την προδοτική Μεταπολίτευση νίκη της “δημοκρατίας”…

Οι αμετροεπείς δηλώσεις, οι οποίες θυμίζουν την ρήση “Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται”, έχουν τελείως δόλιο χαρακτήρα και λειτουργία και επιτείνουν ακόμη περισσότερο την προϊούσα σύγχυση. Έτσι, είναι άκρως εξοργιστικές, όχι επειδή φαινομενικώς βάλλουν κατά της, ήδη από καιρό εσωτερικά νεκρής, Χρυσής Αυγής, αλλά διότι ουσιαστικώς εξ αφορμής της Χρυσής Αυγής βάλλουν, με μια διαβολικά σχεδιασμένη επιχείρηση ψυχολογικού εκβιασμού και συγχύσεως, εναντίον όλων όσων εμφορούνται από εθνικά ιδεώδη: Τα οποία ιδεώδη κακήν-κακώς μαγειρεύουν και υποβάλλουν επιτηδείως και υποσυνειδήτως ως αυτονοήτως (εξ άλλου στην Ελλάδα ως γνωστόν είσαι ό,τι δηλώσεις!) εκπροσωπούμενα υπό των συγκεκριμένων ατόμων και της συγκεκριμένης οργανώσεως, πράγμα που και προφανέστατα βολεύει εξαιρετικά στο σερβίρισμα στο φιλοθεάμον πόπολο της ψευδοανθρωπιστικής κι εθνομηδενιστικής σούπας των μπολσεβίκων αλλά και των φιλελέδων!

Οι οποίοι φιλελέδες έχουν ιδεολογικώς πλήρως ευθυγραμμισθεί και υποταχθεί στον εθνομηδενισμό μπολσεβίκων και αντιφάδων, οι δε μπολσεβίκοι αναχθεί σε παρακρατικό εγκληματικό στρατό προασπίσεως του παγκοσμιοποιητικού καπιταλισμού, από κοινού στρατευμένοι αμφότεροι στην επιχείρηση εκριζώσεως του “νατιβισμού”, ήτοι του εθνισμού, και καθαυτής της υποστάσεως του Έθνους, όπως και εξ αρχής ωμά διεκήρυξε ο πρωθυπουργός, διά του εκτοπισμού των ιθαγενών της Ελλάδος και της Ευρώπης, υπό των φαιών αφροασιατικών μαζών που αφήνουν και μεριμνούν ώστε να κατακλύσουν την Ευρώπη…

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Συνεχὴς συνειδητὴ προδοσία τῆς «πατριωτικῆς Δεξιᾶς»: ἡ περίπτωσις τοῦ Κώδικος Ἰθαγενείας

Ὁ κατωτέρω σύνδεσμος παρέχει μίαν λίαν ἐνδιαφέρουσαν καὶ ἄκρως ἀποκαλυπτικὴν εἰκόνα τῆς καταστάσεως τῆς πατρίδος μας ἐν ἔτει 2020:
https://g2red.org/el/ellinika-i-efimerida-tis-kyverniseos-ktisi-ithageneias-septemvrios-2020/
Πρόκειται περὶ ἑνὸς διαρκῶς ἀνανεουμένου, δυστυχῶς ἀνὰ ἡμέραν ἢ διήμερον-τριήμερον, καταλόγου τῆς συλλογικῆς μας αὐτοκτονίας. Ἐδῶ παρατίθενται, πρὸς διευκόλυνσιν τῆς πληροφορήσεως ἀλλογενῶν, μερίμνῃ τῆς ὀργανώσεως Generation 2.0 RED «διὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, τὴν ἰσότητα, τὴν ἑτερότητα καὶ τὴν ἰσότιμον συμμετοχὴν ἐντὸς μιᾶς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας» (καὶ μὲ ὑποστηρικτὴν τὴν Open Society Foundations), πάντα τὰ Φύλλα Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως, εἰς τὰ ὁποῖα ἀναγράφονται αἱ ἀποφάσεις ἀπονομῆς τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας εἰς ἀλλοδαπούς.
Παρατηρεῖται ὅτι μέχρι στιγμῆς οἱ πλεῖστοι νέοι («Ἕλληνες») συμπολῖταί μας εἶναι Ἀλβανοί, ὡστόσο συντόμως πρόκειται νὰ αὐξηθῇ ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἀσιατῶν καὶ Ἀφρικανῶν «νεοφύτων», ἀφοῦ σταδιακῶς δι᾿ ἕνα ἕκαστον τούτων καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν θὰ πληρῶνται οἱ κατ᾿ οὐσίαν χρονικοὶ μόνον ὅροι τοῦ μιαροῦ Κώδικος Ἰθαγενείας (Ν. 3284/2004), τὸν ὁποῖον ἡ νῦν κυβέρνησις τῆς Νέας Δημοκρατίας δὲν τολμᾷ (διότι δὲν ἐπιθυμεῖ) νὰ καταργήσῃ ἐν ὅλῳ καὶ ἀδιστάκτως, ἀλλὰ τοῦ ὁποίου τοὐναντίον προτίθεται νὰ τροποποιήσῃ ἐπουσιώδη (διαδικαστικὰ) ζητήματα, ἀφοῦ τὸ κατατεθὲν σχέδιον νόμου τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν προβλέπει ἁπλῶς ὡς προαπαιτούμενα ἐξετάσεις ἑλληνικῶν, συγχρόνου Ἱστορίας ἀλλὰ καὶ πολιτειακῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν καὶ ἀπαιτεῖ, ὡς προϋπόθεσιν ἀπονομῆς ἰθαγενείας, τὴν ἀπόδειξιν οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ἐντάξεως.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η πραγματικότης πέραν της λογικής στον σύγχρονο κόσμο.

Ενώ ο ανεκδιήγητος νεοφιλελεύθερος (δηλαδή νεο-αριστερός) πρωθυπουργός του “ελληνικού κράτους” αποκαλεί τους κατευθυνόμενους εμπρηστές της Μόριας “υπερδραστήριους μετανάστες”, κηρύσσει τον πόλεμο στον “νατιβισμό” και δηλώνει προστάτης των μουσάτων βιαστών που μας παρουσιάζει ως “ανήλικα προσφυγόπουλα”, ενώ διάφορα στελέχη του κρατικού μηχανισμού προαναγγέλλουν την μεταφορά δεκάδων χιλιάδων “προσφύγων/μεταναστών” από τα νησιά στην ενδοχώρα ώστε να κάνουν χώρο για τις νέες “αφίξεις” από την Τουρκία, ενώ το άθλιο, προδοτικό δικαστικό σύστημα της χώρας τιμωρεί με 26 μήνες φυλάκιση έναν άνθρωπο που με κίνδυνο της ζωής του προσπάθησε να προστατεύσει τα σύνορα της πατρίδος του, οι γηγενείς μαζάνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο των κρουσμάτων, των διασωληνώσεων, των αλλοπρόσαλλων μισανθρωπικών μέτρων και των γελοίων, απαξιωμένων “ειδικών”.

Όμως αλλού είναι το πρόβλημα και από αλλού προέρχεται ο μεγάλος κίνδυνος για την ζωή των ιδίων, των τέκνων τους και της φυλής τους. Δυστυχώς, όλη αυτή η εν εξελίξει παρανοϊκή κατάσταση δρα τελείως αποπροσανατολιστικώς ως προς το πρωτόγνωρο έγκλημα του καθοδηγούμενου εποικισμού της Ευρώπης από τις αφροαστιατικές ορδές. Και αυτό είναι κάτι που την παρούσα στιγμή, εντελώς τυχαίως (;), βολεύει την προδοτική κυβέρνηση της χώρας μας, καθώς οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Από την άλλη όμως είναι θετικό ότι, παρά την λοβοτομή στην οποία έχουν υποβληθεί οι μάζες των Ελλήνων και γενικώς των Ευρωπαίων, η ζοφερή πραγματικότης, που πλέον δεν τους χτυπάει απλώς την πόρτα αλλά έχει εισέλθει εντός της οικίας τους, οδηγεί όλο και περισσότερους εξ αυτών να απορρίψουν τις γελοίες “ανθρωπιστικές” ερμηνείες και προφάσεις που συνεχίζει να παπαγαλίζει ακατάπαυστα το κατεστημένο των σαθρών πολιτικών, των ΜΜΕ και των διαφόρων εγκληματικών οργανώσεων, τύπου ΟΗΕ, για να εξηγήσει το συγκλονιστικό φαινόμενο του μαζικού εποικισμού της Δύσεως. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Από τον “κατευνασμό” στη υποτέλεια.

Κατά το τελευταίο διάστημα, κατά το οποίο η πατρίδα μας βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία (οδηγούμενη τελικώς, κατά τα φαινόμενα, υπό την πίεση ΗΠΑ και Γερμανίας, σε ταπεινωτικές συνομιλίες και διαπραγματεύσεις με διακύβευμα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο), πολλοί δημοσιολογούντες κατακρίνουν – δικαίως – την παθητική στάση που τηρεί η Ελλάς. Οι δημοσιολογούντες αυτοί, οι οποίοι, ως επί το πλείστον, θεωρούνται «εθνικώς σκεπτόμενοι», συγκρίνουν την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος με την πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας κατά τον μεσοπόλεμο, ονομάζοντάς την, “πολιτική κατευνασμού”. Ταυτοχρόνως, προσπαθώντας να προσδώσουν εγκυρότητα στους σχολιασμούς τους, ταυτίζουν εντελώς άστοχα τον Ερντογάν με τον Αδόλφο Χίτλερ. Η ταύτιση αυτή, όπως θα σχολιαστεί παρακάτω, γίνεται διότι όλες οι σύγχρονες ιδεολογίες συμπίπτουν στην αυθαίρετη αντίληψη σύμφωνα με την οποία, ο μεγάλος αυτός άνδρας του 20ου αιώνος ταυτίζεται με το απόλυτο “κακό”.   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

«Σὲ 20 χρόνια θὰ παντρευτοῦν τὶς κόρες σας» – Ἡ κατάστασις στὴν Λέσβο καὶ οἱ ἀνίεροι πόθοι τῶν «ἀλληλεγγύων»

(Οι εισβολείς) «σε 20 χρόνια θα παντρευτούν τις κόρες σας… Tα εγγόνια σας θα είναι πιο καφέ από εσάς και το αγαπημένο τους φαγητό θα είναι κάτι που λέγεται Sakamadesu από το Κονγκό».

Αυτοί είναι οι δυσσεβείς, ανίεροι πόθοι κάποιων για την πατρίδα μας και τις ευρωπαϊκές πατρίδες!

Φαίνεται πως το σχέδιο αφανισμού του Λευκού ανθρώπου περνά σε νέο στάδιο, κατά το οποίο δεν τηρούνται πλέον ούτε τα προσχήματα. Το Κουτί της Πανδώρας δημοσιεύει άρθρο [https://www.koutipandoras.gr/article/spoiler-alert-se-20-hronia-tha-pantreytoyn-tis-kores-sas] υπογεγραμμένο από τον δημοσιογράφο Αντώνη Ρηγόπουλο, ο οποίος σε μία έκρηξη ανοθεύτου ανθελληνικού και αντευρωπαϊκού μένους, πλην όμως ειλικρινώς ως προς τα κίνητρα και τις επιδιώξεις των εθνοδιαλυτικών και φυλοκτονικών του ιδεοληψιών, αναφέρει τα εξής εξοργιστικά:

«Φωνάξτε όσο θέλετε λοιπόν. Στο τέλος της ταινίας που ζούμε αυτά τα παιδιά που εγκλωβίστηκαν (ή γεννήθηκαν) στη Μόρια θα παντρευτούν τις κόρες σας. Tα εγγόνια σας θα είναι πιο καφέ από εσάς και το αγαπημένο τους φαγητό θα είναι κάτι που λέγεται Sakamadesu από το Κονγκό, ή Khameerbob από το Αφγανιστάν, ή Haji Biriyani από το Μπαγκλαντές, ή Fatteh dajaj από τη Συρία. Θα προσεύχονται (αν προσεύχονται) σε έναν κοινό Θεό που δε θα έχει όνομα γιατί θα τον έχουν πλάσει στη φαντασία τους από τις διαφορετικές ιστορίες της μαμάς και του μπαμπά τους. Οι φίλοι τους θα λέγονται Ahmad, Fareeda, Idriss, Κώστας, Μαρία και Djoëlle. Θα έχουν γαλάζια μάτια και μαύρο δέρμα, ή μαύρα μάτια και καφέ δέρμα. Δε θα βλέπετε τους εαυτούς σας στους απογόνους σας. Και αυτό είναι σίγουρα ελπιδοφόρο».

«Η ιστορία θα σας ξεπεράσει. Ξεπεράστε το…»

Το άρθρο αυτό ανηρτήθη και στο Facebook, με συνοδευτικές φωτογραφίες μικρών παιδιών σκοπίμως, για να πλήξει το συναίσθημά μας, ήτοι να απευθυνθεί στην συναισθηματική βλακεία του «ανθρωπισμού» μας ώστε να δεχθούμε αδιαμαρτυρήτως τον συντελούμενο εποικισμό.   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Από την μάσκα …στον ζουρλομανδύα (μικρή η απόσταση).

Οι εκπληκτικές ομοιότητες του άλλοτε «υπαρκτού σοσιαλισμού» με τον σύγχρονο «υπαρκτό σουρεαλισμό» (στην εποχή της μάσκας) και ένας θάνατος, κατά τη διάρκεια της «καραντίνας», που πέρασε σχεδόν απαρατήρητος.

_______________________________________________

 

Τα όσα συμβαίνουν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες με αφορμή την εμφάνιση του μυστηριώδους Covid-19 μοιάζουν πραγματικά απίστευτα.  Λες και, σε λίγους μόνο μήνες, με τα εντεινόμενα και όλο και πιο ευφάνταστα, σε βαθμό σουρεαλισμού, μέτρα περιορισμού των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, έχουν πια ξεπεραστεί ακόμη και τα όσα, με τρόπο συγκλονιστικά προφητικό και γλαφυρό, περιέγραφε ο Όργουελ στο εμβληματικό και πολυσυζητημένο έργο του «1984», το οποίο είχε γράψει, ως γνωστόν, στο τέλος της ζωής του, προκειμένου να στηλιτεύσει τον σταλινικό εφιάλτη, ο οποίος είχε μετατρέψει την Ρωσία σε μία απέραντη φυλακή (πράγμα που συνέβη τελικώς με όλες τις κομμουνιστικές δικτατορίες που προέκυψαν εν συνεχεία, οδηγώντας ολόκληρες γενιές ανατολικοευρωπαίων – 

και όχι μόνο – σε εφιαλτικές συνθήκες διαβιώσεως, ώστε, σήμερα, ούτε να ακούσουν θέλουν πια για κομμουνισμό…).

Και τα έγραφε όλα εκείνα ο Όργουελ ως απογοητευμένος αριστερός ο ίδιος, που είχε όμως την εντιμότητα και το θάρρος να αναγνωρίσει την πλάνη της νιότης του, αναδεικνύοντας με την γλαφυρή του πένα, την εγγενή ροπή του κομμουνισμού προς τον ζόφο και την επιβολή της πιο απάνθρωπης δυστοπικής ανελευθερίας. Τα χρόνια όμως περνούν και από την μνήμη των ανθρώπων ξεθωριάζει η ανάμνηση του κομμουνιστικού πειράματος και των τρισαθλίων συνθηκών ζωής που επεφύλασσε στις κοινωνίες.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Υπό πολιορκίαν (και) οι θετικές επιστήμες !

Στην αριστερή στήλη της ιστοσελίδος του Άρματος προσφάτως αναρτήθηκε παραπομπή σε άρθρο περί της Laurie Rubel, Εβραίας ανθυπομετρίας καθηγητρίας του Brooklyn College του City University of New York, η οποία ισχυρίζεται ότι τα μαθηματικά αποτελούν κατασκευή της “ρατσιστικής λευκής πατριαρχίας” (!) και ως εκ τούτου θα πρέπει να αναθεωρηθούν! Δυστυχώς δεν είναι η μόνη στην “επιστημονική κοινότητα” που ισχυρίζεται κάτι το τόσο εμφανώς παράλογο. Σε άρθρο που ανήρτησε στην ιστοσελίδα του, ο γνωστός Καναδός ακαδημαϊκός και δυναμικός πολέμιος της πολιτικής ορθότητος, Jordan Peterson, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικώς με το μέλλον των θετικών επιστημών και της τεχνολογίας, παραθέτοντας μια σειρά παραδειγμάτων που αποδεικνύουν ότι το τελευταίο κομμάτι της επιστήμης που έως πριν λίγα χρόνια είχε μείνει σχετικώς αλώβητο από την επέλαση της νεο-μαρξιστικής πολιτικής ορθότητος στον κόσμο των επιστημών, βρίσκεται πλέον σε κατάσταση πολιορκίας (https://www.jordanbpeterson.com/political-correctness/the-missive/).

Το βασικό παράδειγμα αναφέρεται στον καθηγητή του Brock University του Καναδά, Dr. Tomas Hudlicky, έναν εγνωσμένης αξίας επιστήμονα στον χώρο της χημείας, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο των αρρώστων ζηλωτών της πολιτικής ορθότητος λόγω  κάποιων αποσπασμάτων σε ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε σε κορυφαίο περιοδικό του χώρου του, αλλά εκ των υστέρων αποσύρθηκε από τους δειλούς οσφυοκάμπτες εκδότες του περιοδικού. Τι ισχυρίστηκε ο Dr. Tomas Hudlicky;   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]