Λίαν προσφάτως έχει ξεσπάσει σάλος στο διαδίκτυο και στα Μ.Μ.Ε., κυρίως στις Η.Π.Α. και στη Μ. Βρετανία, σχετικά με την τελευταία διαφήμιση της γνωστής εταιρίας ανδρικών προϊόντων περιποίησης Gillette, μιας εταιρίας που ανήκει στον πολυεθνικό επιχειρηματικό κολοσσό της Procter & Gamble και είχε στο παρελθόν συνδέσει το όνομα της με διαφημίσεις που προωθούν την καλώς ή κακώς εννοούμενη αρρενωπότητα, προσαρμοσμένη στα πρότυπα της εκάστοτε εποχής. Για παράδειγμα, η διαφήμιση της εταιρίας από το όχι τόσο μακρινό 1989 (https://www.youtube.com/watch?v=slcBV38Z4KU) προωθούσε το μοντέλο του επιτυχημένου νεόπλουτου γιάπη της ρηχής, γεμάτης με επίπλαστες ευκαιριακές διασκεδάσεις και ηδονές δεκαετίας του 80. Ερχόμενοι στο σήμερα, 30 χρόνια μετά, η νέα διαφήμιση της Gillette (διαθέσιμη στον σύνδεσμο https://www.youtube.com/watch?v=koPmuEyP3a0) αποτελεί μια γελοιωδέστατη και κατάπτυστη απόπειρα της εταιρίας να εναρμονιστεί με την εποχή της πολιτικής ορθότητας, του διαστροφικού φεμινισμού που εκφράζεται μέσω φαιδρών προχείρως κατασκευασμένων ψευδο-κινημάτων τύπου #MeToo, και της αδυσώπητης προπαγάνδας του συστήματος εναντίον των λευκών ανδρών.
Κατά τρόπον εκπληκτικό, για τρίτη φορά μέσα σε έναν χρόνο, σε μία μάλιστα εποχή γενικευμένης οικονομικής δυσπραγίας, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ταξίδεψαν, ταλαιπωρήθηκαν (και περαιτέρω εκινδύνευσαν άμεσα, υφιστάμενοι εκτεταμένην επίθεση χημικού πολέμου κατ’ εντολήν του ανθελληνικού καθεστώτος), προσερχόμενοι από πόλεις και χωριά, από κάθε σημείο της Ελλάδος, ακόμα και από το εξωτερικό. Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων κατόρθωσαν λοιπόν να συγκεντρωθούν τρεις φορές μέσα σ᾿ έναν χρόνο εἰς ογκωδέστατα συλλαλητήρια, που παρόμοιά τους δεν έχουν ποτέ γίνει στην Ελλάδα τουλάχιστον κατά την τελευταίαν εικοσαετία – πρώτα στην Θεσσαλονίκη, κατόπιν στην Αθήνα και, την περασμένη Κυριακή, ξανά στην Αθήνα, διαδηλώνοντας με πάθος την αφοσίωσή τους στον αγώνα για την Τιμή της Πατρίδος, διατρανώνοντας με δυναμισμό την θέληση και την αποφασιστικότητά τους να αντισταθούν στην συντελουμένη ιστορική ΠΡΟΔΟΣΙΑ!
Και σ’ αυτό το συλλαλητήριο, της 20ης Ιανουαρίου 2019 στην πλατεία Συντάγματος των Αθηνών, τα συγκεντρωμένα πλήθη ήσαν τεράστια, πιθανότατα μεγαλύτερα ακόμα και από τα πλήθη του προηγουμένου συλλαλητηρίου των Αθηνών (οι επίσημες ανακοινώσεις της συριζαϊκής αστυνομίας περί 60.000 ανθρώπων μόνον γέλωτα προκαλούν…) και μάλιστα παρά τις σαφείς προσπάθειες του ανθελληνικού καθεστώτος να παρεμποδίσει την προσέλευση του κόσμου, θέτοντας φραγμούς και προκαλώντας καθυστερήσεις στα λεωφορεία, ακόμη παρά την συνήθη «επιστράτευση» των κουρδισμένων παρακρατικών αναρχο-αλητών και, τελικώς, παρά την πρωτοφανή σε όγκο και διάρκεια ρίψη (ληγμένων!) δακρυγόνων και λοιπών επικινδύνων χημικών ουσιών ΧΗΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (πρβλ. https://www.protothema.gr/greece/article/857663/sullalitirio-gia-ti-makedonia-epistoli-tis-enosis-ellinon-himikon-pros-ton-tsipra-gia-ti-hrisi-dakrugonon/) εναντίον του λαϊκού πλήθους αδιακρίτως, ακόμα και εναντίον μικρών παιδιών και ηλικιωμένων, προκειμένου πάσῃ δυνάμει να διαλύσουν το συλλαλητήριο! Ωστόσο ειδοποιός διαφορά του τελευταίου συλλαλητηρίου εκ των προηγουμένων ήταν η πολύ μεγαλύτερη οργή, η ενέργεια και το πάθος που εκφράστηκε, αν όχι από το σύνολο, τουλάχιστον από ένα μεγάλο τμήμα του πλήθους, μάλιστα δε εκείνο που ήταν κυρίως συγκεντρωμένο με μέτωπο προς την Βουλή, μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, εκδηλώνοντας αξιοθαύμαστο θάρρος, δυναμισμό και μαχητικότητα.
Εκεί βρέθηκε και η ομάδα του ΑΡΜΑτος, μαχόμενη επί πολλές ώρες στην πρώτη γραμμή των συγκρούσεων μέσα στο μάτι του κυκλώνα, απέναντι από τις δυνάμεις καταστολής και τους πραιτωριανούς του ανθελληνικού καθεστώτος.
Όσο και αν η τελευταία πράξη της αισχρής προδοσίας του Μακεδονικού Ελληνισμού από τους ανθέλληνες της κυβερνώσας νεομαρξιστικής λέπρας, συντελουμένη διά της επικειμένης υπερψηφίσεως της ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ συμφωνίας των Πρεσπών στο κοινοβούλιο, δείχνει πλέον αναπότρεπτη, αφού με πρωτοφανείς μεθοδεύσεις – που τεκμηριώνουν το υφιστάμενο καθεστώς στυγνής κοινοβουλευτικής δικτατορίας – μίας λαομίσητης κυβερνήσεως συγκροτημένης από άθλια κομματικά ρετάλια ψυχωσικώς ιδεοληπτικών οπορτουνιστών και ποικίλης προελεύσεως τυχοδιωκτικών σκοτεινών φαυλοκρατών, με προσχηματικές διαδικασίες που γελοιοποιούν και εξευτελίζουν κάθε έννοια πολιτικών θεσμών, ξεδιάντροπα καταρρακώνοντας κάθε προσχηματική αναφορά στην δήθεν «υψίστη συνταγματική αρχή» της υποτιθεμένης «λαϊκής κυριαρχίας», αφού καθόλου δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν και απεναντίας καταπνίγεται η δυναμικώς εκπεφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειονότητος του ελληνικού λαού, όμως εν τούτοις τα πραγματοποιηθέντα συλλαλητήρια, και ιδίως το τελευταίο, αφήνουν ως παρακαταθήκη για το μέλλον της Ελλάδος την γέννηση ενός ανερχομένου πατριωτικού ρεύματος, που δύναται να αφυπνίσει την έως τώρα ναρκωμένη ελληνική κοινωνία!
Τα συλλαλητήρια αφήνουν επίσης ως παρακαταθήκη την σαφή εικόνα αναδείξεως, εντός αυτού του γενικού πατριωτικού ρεύματος, ενός διακριτού ρεύματος δυναμισμού νεολαίας, το οποίον αποτελεί καινούριο στοιχείο που φανερώνει ότι η δυναμική δράση ενός τύπου που έως τώρα έμοιαζε να αποτελεί αποκλειστικότητα και προνομιακό πεδίο της άκρας αριστεράς, παύει να αποτελεί μονοπώλιό της, καθώς εκδηλώνεται, πλέον, με εθνικό πρόσημο και προσανατολισμό!
Δεν αγνοούμε βεβαίως ότι η δυναμικότητα αυτή δεν αντιστοιχεί στο θυμικό και την μαχητικότητα της πλειονότητος των μετασχόντων – και δεν θα μπορούσε άλλωστε. Και μπορεί μεν τέτοιες κινητοποιήσεις να μη αποτρέπουν την ολοκλήρωση είτε αυτής της επί μέρους είτε κάποιας άλλης από τις κατά συρροήν διαπραττόμενες προδοσίες των εξωνημένων προλεταριακών ανδραπόδων της ΝΠΤΠ. Όμως για πρώτην φοράν τόσον εντόνως διαγράφεται εις τον ορίζοντα η ενδεχομένη προοπτική μιας νέας εθνικής αφυπνίσεως, η οποία, ΕΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘ᾿ ΟΣΟΝ διοχετευθεί, γαλουχηθεί, εμπεδωθεί και ανδρωθεί δεόντως και κατά την προσήκουσαν τάξιν και διάκρισιν, θα δυνηθεί να αποτελέσει το θεμέλιον μιας σωτηρίου αληθούς ανακάμψεως και ανορθώσεως του Έθνους, παραδειγματίζοντας την κλονιζομένην Ευρώπην και οδηγώντας μπροστά προς μίαν φυλετικήν αναγἐννησιν!
Το ΑΡΜΑ καλεί τα μέλη και τους φίλους του να συμμετάσχουν δυναμικά στο αυριανό (20.1.2019) παλλαϊκό εθνικό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος των Αθηνών, με σκοπό την ακύρωση της κατάπτυστης προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών που ετοιμάζεται, κατ’ εντολήν ξένων δυνάμεων και με την ευκαιριακή σύμπραξη αθλίων αργυρωνήτων κοινοβουλευτικών ρεταλιών, να υπογράψει η ανθελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενάντια στη βούληση της συντριπτικής πλειονότητος του ελληνικού λαού, ενάντια στην εθνική τιμή και αξιοπρέπεια, ενάντια στην τρισχιλιετή ιστορία του μακεδονικού Ελληνισμού, ενάντια στα διαχρονικά και απαράγραπτα εθνικά δίκαια των Ελλήνων!
Στην διάρκεια του 18ου αιώνα στον γεωγραφικό χώρο του Βιλαετίου Θεσσαλονίκης και στο νοτιότερο τμήμα του Βιλαετίου Μοναστηρίου, υπήρξε ανάγκη στενότερης επικοινωνίας μεταξύ αλλόγλωσσων πληθυσμών με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα σλαβογενές προφορικό ιδίωμα, με ρίζες σε δυτική βουλγαρική διάλεκτο, στην οποία επήλθαν σημαντικές γραμματικές και φωνητικές αλλαγές (απλοποιήσεις), ενώ προστέθηκε ένα πλήθος ελληνικών, τουρκικών, βλάχικων και αρβανίτικων λέξεων. Προέκυψε έτσι ένα γλωσσικό μέσο επικοινωνίας που κατατάσσεται γλωσσολογικά στην κατηγορία των βοηθητικών γλωσσών πίτζιν(pidgin). Το ιδίωμα αυτό (εντόπια ή εντόπικα όπως το αποκαλούν οι ομιλητές του) προφανώς δεν ταυτίζεται με την βουλγαρική γλώσσα και αυτός ήταν ο λόγος που αναφερόταν από τρίτους (λογοτέχνες, διπλωμάτες κλπ) ως «μακεδονική γλώσσα» με την έννοια ότι μιλιόταν στην Μακεδονία. Από το γεγονός αυτό μέχρι το σημείο ορισμένοι σκοπιανολάγνοι να ισχυρίζονται ότι αυτό αποτελεί απόδειξη ότι η Ελλάδα δεχόταν από παλιά την ύπαρξη σκοπιανής («μακεδονικής») γλώσσας αποτελεί ουρανομήκη ανοησία και φτηνή δικαιολογία αρρωστημένων εγκεφάλων.
Το κρίσιμο στοιχείο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής εντοπίζεται στο θέμα της εθνοτικής κατάταξης αυτών των αλλόφωνων πληθυσμών λόγω εσφαλμένης προσέγγισης, που ταυτίζει την γλώσσα με την συνείδηση και χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν, αλλά και σήμερα σκοπίμως. Πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές ότι οποιαδήποτε σύνδεση μεταξύ ομιλουμένης γλώσσας και εθνοτικού προσδιορισμού πρέπει να αποφευχθεί, όπως μας διδάσκει η διεθνής επιστημονική εμπειρία.
Με αφορμή τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης πολύ ενδιαφέρουσας έρευνας που διεξήχθη στις Η.Π.Α., θα εξετάσουμε την συσχέτιση της ακαδημαϊκής κοινότητας και ειδικά αυτής των “ανθρωπιστικών επιστημών” με τον μαρξισμό και τα παρακλάδια του. Συγκεκριμένα, τρεις ακαδημαϊκοί, οι οποίοι μάλιστα δηλώνουν φιλελεύθεροι με αριστερές τάσεις, υπέβαλαν 20 κατασκευασμένα άρθρα, εμφανώς αντιεπιστημονικά, με περιεχόμενο που εσκεμμένα ξεφεύγει από τα όρια της γελοιότητας, σε “έγκριτα” αμερικανικά επιστημονικά περιοδικά του χώρου της κοινωνιολογίας, και κυρίως τους νεοσύστατου ψευδο-επιστημονικού χώρου της κοινωνικής μελέτης των φύλων (“gender studies”). Έξι από τα άρθρα είχαν ήδη γίνει δεκτά για δημοσίευση ενώ τα υπόλοιπα βρισκόταν στη διαδικασία της κρίσης όταν έγινε γνωστή η φάρσα. Οπότε κανένα δεν έχει απορριφθεί! Για παράδειγμα αναφέρουμε ότι ένα από τα άρθρα που έγιναν δεκτά συνοψίζει τα αποτελέσματα μια ψευδούς εμπειρικής μελέτης, την οποία κατασκεύασε ένας εκ των τριών ακαδημαϊκών, και σύμφωνα με την οποία τα αρσενικά σκυλιά στα πάρκα επιδεικνύουν σεξιστική συμπεριφορά απέναντι στα θηλυκά, καθιστώντας τα πάρκα χώρους όπου τα θηλυκά σκυλιά κινδυνεύουν από βιασμό μια και έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στα αρσενικά μια “κουλτούρα βιασμού”!
Ενώ ο μαζικός εποικισμός της δημογραφικά καταρρέουσας Ελλάδος από στίφη ασιατών και αφρικανών λαθρομεταναστών συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και η διασπορά τους σε όλη την επικράτεια (με ιδιαίτερη στόχευση – όχι τυχαία βέβαια – στην Βόρεια Ελλάδα) εξελίσσεται με εφιαλτική συστηματικότητα, τα τελευταία νέα από το “μέτωπο” αναφέρουν ότι (ακόμη) μισό εκατομμύριο (!) Αφγανοί ετοιμάζονται να “περάσουν” στην Ευρώπη (δηλαδή στην Ελλάδα) μέσω Τουρκίας. Διερωτάται κανείς πώς θα αντιδρούσαν οι κλασσικοί συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, της εποχής προτού οι Ευρωπαίοι αφήσουν τα όπλα για να γίνουν φιλειρηνιστές, αν κάποιος τους πρότεινε το παρακάτω σενάριο ως βάση για το επόμενο βιβλίο τους:
«Ένα κράτος της Ευρώπης δέχεται χερσαία και θαλάσσια επίθεση από ένα κράτος που βρίσκεται στα βάθη της Ασίας. Ανατρέποντας τελείως τα ιστορικά δεδομένα και την κοινή λογική, ο στρατός των επιτιθεμένων καταφέρνει να φτάσει από τα βάθη της Ασίας στις πύλες της Ευρώπη χωρίς να δώσει καμία μάχη και χωρίς συνεπώς να έχει κατακτήσει τα κράτη που μεσολαβούν στη διαδρομή. Αν και ο στρατός των επιτιθεμένων υπερτερεί αριθμητικά, η διαφορά στην πολεμική τεχνολογία είναι συντριπτική υπέρ των αμυνoμένων οι οποίοι διαθέτουν αεροπλάνα, άρματα μάχης, πολεμικά πλοία και πολλά άλλα, ενώ οι επιτιθέμενοι είναι εντελώς άοπλοι. Σε μια αναπάντεχη και πρωτοποριακή κίνηση οι επιτιθέμενοι τοποθετούν στην πρώτη γραμμή τα λιγοστά γυναικόπαιδα που τους ακολουθούν στην εκστρατεία ενώ στα μετόπισθεν συνωστίζονται οι άντρες, κυρίως νεαροί, με ένα τσιγάρο στο χέρι ο καθένας αντί για όπλο. Οι άρτια εκπαιδευμένες (υποτίθεται) ειδικές δυνάμεις των αμυνομένων σαστίζουν και πανικοβάλλονται μπροστά την επιθετική κίνηση των ειδικών δυνάμεων του εχθρού, που αποτελούνται από έγκυες γυναίκες και βρέφη. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα οι Ευρωπαίοι “μαχητές” βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πανωλεθρία καθώς τα στίφη των Ασιατών προελαύνουν ανενόχλητα προς τις μεγαλύτερες πόλεις που επιθυμούν πρωτίστως να καταλάβουν. Οι απεγνωσμένοι και βαριά ηττημένοι Ευρωπαίοι αναγκάζονται να προσφέρουν γη και ύδωρ στους κατακτητές, με την μορφή επιδομάτων, στέγης, σίτισης, και άλλων υλικών αγαθών.»
Ένας συγγραφεύς επιστημονικής φαντασίας προγενέστερης εποχής όπως, επί παραδείγματι, ο H. G. Wells, είναι βέβαιο ότι θα είχε απορρίψει ένα τέτοιο σενάριο ως εντελώς γελοίο, γεμάτο τεράστια λογικά κενά, και αδύνατο να γίνει πιστευτό ακόμα και από μικρά παιδιά. Αντιθέτως θα είχε ίσως προτιμήσει την ιδέα μιας εισβολής Αρειανών με διαστημόπλοια και όπλα υψηλής τεχνολογίας ως πολύ πιο ρεαλιστική…
Να λοιπόν που η, ολέθρια για την εθνική και φυλετική μας υπόσταση, άκρως νοσηρή πραγματικότητα την οποία υφιστάμεθα και με τρόπο δραματικό πια, ξεπερνά ακόμα και τα πιο ευφάνταστα σενάρια επιστημονικής φαντασίας ολικής καταστροφής…
8.11.2018: Η προαιώνια Ελληνική Γη της Βορείου Ηπείρου δέχτηκε στους κόλπους της έναν λεβέντη, τον Κωνσταντίνο Κατσίφα ∙ έναν φλογερό πατριώτη που έπεσε νεκρός από δόλια πυρά της Αλβανικής Αστυνομίας για έναν και μόνο σκοπό και πόθο: για την εθνική του υπερηφάνεια και για την Τιμή της Ελληνικής Σημαίας, αυτού του ιερού συμβόλου της ενδόξου πατρίδος μας που τόσοι και τόσοι άλλοι ελληνόφωνοι Ελλαδίτες είτε το χλευάζουν, είτε το απαξιώνουν, ακόμη και το καίνε…
Ξεπερνώντας τους εξονυχιστικούς συνοριακούς ελέγχους και τα ποικίλα εμπόδια των αλβανικών αρχών, βρεθήκαμε κι εμείς, μαζί με θερμό πλήθος χιλιάδων Ελλήνων, στο χωριό Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου, για να αποχαιρετίσουμε τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, το άξιο αυτό παλικάρι του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού που πέρασε πια στο πάνθεον των ηρωικών μορφών της ελληνικής ιστορίας.
Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Αξίζει απλώς να επαναλάβουμε προς Τιμήν του, την βαθυστόχαστη ρήση του Ιουλίου Έβολα:
Το Αίμα των Ηρώων είναι ιερό∙
πιο ιερό από το μελάνι των σοφών
και τις προσευχές των πιστών
Ακολουθούν μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες από την κηδεία του Κων/νου Κατσίφα.
Δυστυχώς το ακαδημαϊκό κατεστημένο, πέραν της ορθοπολιτικής τυραννίας που το καθιστά ευθέως συνένοχο, έχει εκπαιδευθεῖ σε μίαν στάση παραδόξου και πρωτοφανούς παγκοσμίως αγόγγυστης υποταγής στα ήδη από το 1974 τεκταινόμενα τριτοκοσμικά αίσχη, καθώς αυτό εξασφαλίζει την εδραίωση των πανεπιστημιακών στην θέση τους, αφού το χυδαίο κι ασύδοτο ψυχονοητικό μπολσεβικικό προλεταριάτο της ανεστραμμένης «δημοκρατικής» ιεραρχίας μένεται και απαιτεί την κεφαλήν του α΄ ή του β΄ επί πίνακι, αν η κεφαλή αυτή τολμά να μη υποτάσσεται ολοκληρωτικώς στα ερυθρά ινστρουχτοράτα! Τα παραπάνω λοιπόν φαινόμενα δεν αποτελούν παρά μια διόγκωση μιας ήδη εδώ και πολλά χρόνια επικρατούσας παρακμιακής κατάστασης και κατά κανένα τρόπο πρωτοφανή συμπτώματα. Αριστερές και κόκκινες παρατάξεις (και φυσικά όχι μόνο) έχουν εδώ και δεκαετίες επιβάλει την δικιά τους “χούντα” στους διαδρόμους των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, ενώ είναι γνωστό ότι τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα πάντα φιλοξενούσαν και στέκια αναρχικών, για να μη πούμε ότι μάλλον τα Πανεπιστήμια ενίοτε αποτελούν ορμητήριο ή καταφύγιό τους. Όλοι οι παραπάνω έχουν μετατρέψει τους χώρους αυτούς σε “τσιφλίκι” τους, βρωμίζοντας τους τοίχους είτε με σπρέι και μπογιές είτε με αφίσες με τα γραφικά και εμετικά τους συνθήματα, διακόπτοντας τα μαθήματα για ανακοινώσεις, κάνοντας καταλήψεις, διοργανώνοντας παρακμιακά πάρτυ στα οποία το αλκοόλ ρέει άφθονο ενώ γίνεται και ανταλλαγή κάθε είδους ναρκωτικής ουσίας, προπηλακίζοντας ανενόχλητοι κατά τις αποχαλινωμένες τους παρορμήσεις φοιτητές ή ακόμα και καθηγητές που διαφωνούν με τις γελοίες και ουτοπικές απόψεις τους ή απλά δεν εκπληρώνουν τα παρανοϊκά τους αιτήματα, όλα δε τούτα με την ανοχή ή την δειλή, άνευρη και ανεπαρκή αντιμετώπιση υπό των καθηγητών ή των γλυκανάλατων δήθεν πολιτικοϊδεολογικών τους αντιπάλων.
Αυτή η σύντομη (96 σελίδες) μελέτη των ιστορικών ριζών της πολυπολιτισμικής πολιτικής της Σουηδίας εκδόθηκε πριν από δέκα χρόνια στην Σουηδία αλλά μόλις τώρα κατέστη προσβάσιμη στο Αγγλόφωνο κοινό. Δεν είναι μια ιστορική ανάλυση της μεταναστεύσεως προς την Σουηδία, κάτι το οποίο θα απαιτούσε μια εκτενέστερη μελέτη, αλλά της εξαπλώσεως και του θριάμβου της πολυπολιτισμικής ιδέας. Η μαζική, έξω-ευρωπαϊκή μετανάστευση επηκολούθησε μονον κατόπιν, εν μέρει και ως αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής στον τρόπο σκέψεως.
Στην αρχή της δεκαετίας του ᾿60, οπότε και ξεκινά η ιστορία, οι πιο σημαντικές εθνικές μειονότητες στην χώρα ήσαν βορεινῆς ευρωπαϊκῆς προελεύσεως: Οι Φινλανδοί ήσαν οι πιο πολυάριθμοι, ακολουθούμενοι από τους Εσθονούς και τους Σάμι/Λάπωνες, ιθαγενείς στην βόρεια Σουηδία.
Αλλά, μετά το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, άλλοι άρχισαν να καταφθάνουν. Το 1963-4, κραυγές για τον περιορισμό της μεταναστεύσεως άρχισαν να ακούγονται. Αυτό συνέβαλλε στην πυροδότηση μιας σειράς από δημόσιες συζητήσεις στον τύπο για την θέση των εθνικών μειονοτήτων στην Σουηδία. Είναι γενικώς αποδεκτό πως η πολυπολιτισμική πολιτική που επισήμως καθιερώθηκε το 1975 ήταν απόρροια αυτών των συζητήσεων. Μα όπως σημειώνει ο συγγραφέας της παρούσης μελέτης, η προέλευση και τα κίνητρα των πρωτεργατών αυτής της συζητήσεως έχουν σπανίως διερευνηθεί.