Πώς και γιατί ανατρέπεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Τζιχαντισταί, μίνι εμφύλιος, ταραχές εξτρεμιστών του ΣΥΡΙΖΑ, Εθνική Λύσις.
Του Καθηγητού Δρος Νικόλαου Χ. Χαρακάκου.
Το ''μεταπολιτευτικό'' καθεστώς, επενδύοντας σε ένα φαύλο κοινοβουλευτισμό και στηριζόμενο στον διεθνισμό της αριστεράς, οδήγησε το έθνος μας στην απομάκρυνση από τα ελληνικά εθνικοπατριωτικά ιδανικά, επέτρεψε μια επονείδιστη εθνική αποδόμηση, αποκόπτοντάς μας από τις ρίζες μας και οικοδόμησε την οικονομική υποταγή του Λαού στο μνημόνιο. Η ''για πρώτη φορά'' αριστερά, που, βασιζόμενη στις αντιμνημονιακές υποσχέσεις δίχως αντίκρισμα του Αλέξη Τσίπρα, έχει ανέλθει μέσω του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, αδυνατεί να κυβερνήσει. Εκτός αυτού είναι και εθνικώς επικίνδυνη, διότι πιστεύει στον αντιπνευματικό και αντιϊστορικό μαρξιστικό υλισμό και στον αντεθνικό κομμουνισμό, που αντιστρατεύονται τον ελληνικό εθνοϊδεόκοσμο. Έναν Ιδεόκοσμο, που συνδέεται αδιαρρήκτως με την φιλοσοφία της εθνικής αμύνης, της οποίας θεματοφύλακα αποτελεί ιδίως ο στρατός. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα ανατρέπεται… Όμως γιατί και πως;[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Το ΑΡΜΑ πραγματοποίησε στην Αθήνα ημερίδα αφιερωμένη στο έργο του Ι. Έβολα.
Το Σάββατο 24 Οκτωβρίου, στον χώρο εκδηλώσεων της οργανώσεως Αθηνών του ΑΡΜΑτος, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία, ενώπιον πολυαρίθμου ακροατηρίου, ημερίδα αφιερωμένη στον βίο και το έργο του Ιούλιου Έβολα. Παλαιοί και νέοι αγωνιστές και υποστηρικτές των ιδεών του εθνοκοινοτισμού, γνώστες και μη του έργου του σπουδαίου Ιταλού φιλοσόφου, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τρεις πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις, μέσω των οποίων παρουσιάστηκαν βασικές πτυχές της εβολιανής κοσμοθεάσεως. Ο πρώτος ομιλητής αναφέρθηκε στην μεταφυσική διάσταση της Αναβάσεως, όπως πραγματώνεται ιδίως στην ορειβασία και εν γένει στα υψηλής επικινδυνότητος ορεινά αθλήματα και παράλληλα στην επιδίωξη κατακτήσεως των πάσης φύσεως κορυφών, των εσωτερικών επιτεύξεων και της (αυθ-)υπερβάσεως – επιδίωξη που, όπως αναλύθηκε, αποτελεί προτεραιότητα του ΑΡΜΑτος, στην οποία άλλωστε συμβολικά παραπέμπει το ίδιο το ανωτροπικό έμβλημα του ΆΡΜΑτος. Ακολούθησε εισήγηση-ανάλυση αναφορικά με την αξία συγκερασμού γνώσεως, δράσεως και ενατενίσεως, στο πλαίσιο του «μεγάλου» και του «μικρού» ιερού πολέμου, των δυο όψεων δηλαδή του αγώνος (εσωτερικού και εξωτερικού) που πραγματώνεται σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Ο τρίτος εισηγητής παρουσίασε την στενή σχέση του ΑΡΜΑτος με την ευρωπαϊκή εσωτερική παράδοση και την σημασία της εβολιανής σκέψεως και πνευματικής κληρονομιάς ως πυξίδα προσανατολισμού και μέσο διαπλάσεως μιας Νέας Γενιάς, ενός Νέου Ανθρωπίνου Τύπου, ενός Νέου Πολιτισμού, που θα αναδυθεί ρωμαλέος μέσα από τα συντρίμμια του συγχρόνου καταρρέοντος αντι-πολιτισμού της σκοτεινής εποχής.Η εκδήλωση έκλεισε με υποβολή ερωτήσεων εκ μέρους του ακροατηρίου, συζήτηση και ανάπτυξη γόνιμου προβληματισμού.
Παραθέτουμε εν συνεχεία το μήνυμα που απέστειλε ο επί κεφαλής του ΑΡΜΑτος, το οποίο ανεγνώσθη κατά την διάρκεια της εκδηλώσεως:
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Tί συμβαίνει με τους «παράτυπους μετανάστες»;
Ας αρχίσουμε την έρευνά μας για το σύγχρονο θέμα των «παρατύπων μεταναστών και προσφύγων» θέτοντας ένα πραγματικά απλούστατο, πνευματικό κατά βάση, ερώτημα, το οποίο όμως θα αποτελέσει πνευματική βάση και αφόρμηση στην όλη μας διερευνητική προσπάθεια. Γιατί εν έτει 2015 συμβαίνει αυτό το φαινόμενο; Αν θέλουμε να παραλληλίσουμε το σύγχρονο φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης με ένα ιστορικό ανάλογο, θα πηγαίναμε νοερά στον 5ο αι. μ.Χ. όταν, εκτός των άλλων δεν υπήρχαν νόμοι, στοιχείο που προφανώς συνέτεινε στην εξέλιξη του φαινομένου της μετανάστευσης των λαών. Συγκεκριμένα τον 5ο αι. μ.Χ. γερμανικά φύλα, λόγω της υποχώρησης του εμπορίου και της επιστροφής σε φυσικές μορφές οικονομίας, πλημμύρισαν τα εδάφη της πάλαι ποτέ ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και σταδιακά τα κατέκτησαν, αφομοιούμενοι θρησκευτικά και πολιτειακά με τους Ρωμαίους, οδηγούμενοι τελικά στην ίδρυση της μεγάλης “Αγίας Γερμανικής Αυτοκρατορίας”. Ας δούμε λίγο την ιστορική αναλογία ανάμεσα σε όλες τις μεταναστεύσεις, ερευνώντας τους όρους «υποχώρηση του εμπορίου, ανάπτυξη της φυσικής οικονομίας».[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Το να παρακολουθεί κανείς τις εσωτερικές «πολιτικές εξελίξεις», αποτελεί μια διασκεδαστική υπόθεση. Ωστόσο ανάμεσα στην φαρσοκωμωδία και την ποταπότητα της εντόπιας πολιτικής σκηνής, μπορούμε ν’ αλιεύσουμε περιστατικά και γεγονότα τα οποία αποδεικνύουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο τον διαχρονικό ιδιοτελή και ωφελιμιστικό χαρακτήρα των πολιτικάντηδων και εν γένει των κομμάτων που απαρτίζουν την σύγχρονη ελληνική δημοκρατία.
Ένα περιστατικό που συνέβη και επιβεβαιώνει την εβραϊκή κυριαρχία στα πολιτικά τεκταινόμενα του τόπου, είναι η περίπτωση του γνωστού γραφικού πλασιέ-υποψηφίου για την προεδρία της Ν.Δ. Εδώ και μέρες, ανεσύρθησαν βίντεο από το πρόσφατο παρελθόν, όπου ο εν λόγω τηλεμαϊντανός εξεθείαζε το γνωστό βιβλίο που αναφέρεται στους εβραίους και τα πελώρια προπαγανδιστικά τους ψεύδη. Έτσι μπροστά στο φάσμα της πολιτικής του εξοντώσεως, ο πολιτικάντης «ένοιωσε» την ανάγκη να κλίνη ευλαβικά το γόνυ μπροστά στο μνημείο του εβραϊκού ολοκαυτώματος στην πόλη της Καβάλας όπου περιόδευε και να αναρτήσει, φυσικά, την φωτογραφία στα μέσα δικτυώσεως. Εάν αυτό δεν αποτελεί υποβολή των διαπιστευτηρίων προς τους περιούσιους, τότε τι άλλο είναι;[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Εφιάλτης δίχως τέλος…
Παρακολουθώντας τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα, αναρωτιέσαι αν όλα αυτά πράγματι συμβαίνουν ή αν βιώνεις ένα κακό όνειρο, έναν εφιάλτη. Και μόλις επαληθεύεις ότι, δυστυχώς, βρίσκεσαι σε κατάσταση ξύπνιου, διερωτάσαι με τρόμο αν ο παρών πληθυσμός που (ακόμα, καταχρηστικώς) φέρει την ονομασία «ελληνικός λαός», έχει υποστεί κάποιου είδους συλλογική λοβοτομή… Διότι δεν μπορεί διαφορετικά να ερμηνευθεί η ολική απάθεια της κοινωνίας, η παρατηρούμενη γενική αφασία και παραλυσία, ενώπιον του φάσματος της διαφαινομένης στον εγγύς χρονικό ορίζοντα, απολύτου εθνικής καταστροφής, καταστροφής επιπέδου γενοκτονίας!
Και δεν αναφερόμαστε στις αλλεπάλληλες, αναρίθμητες πλέον, παλινωδίες της (…αναβαπτισμένης μετά τις τελευταίες εκλογές!) κυβέρνησης-τσίρκου, αυτού του κακόγουστου θιάσου φρενοβλαβών που έχει εξευτελίσει το – ήδη προ πολλού καταρρακωμένο – διεθνές κύρος της χώρας, όπως πολύ θεαματικά αποκαλύφθηκε για μία ακόμη φορά, με το πρόσφατο φιάσκο της φαρσοκωμικής παρουσίας του σαλτιμπάγκου που παριστάνει τον (τάχα «αριστερό») τάχα πρωθυπουργό, στο forum του ιδρύματος που διευθύνει ο αλήστου μνήμης τέως πρόεδρος των ΗΠΑ, Bill Clinton (εκείνος ο εβραιόδουλος πρόεδρος των Η.Π.Α. που έφτασε στο σημείο να βομβαρδίσει ακόμα και ευρωπαϊκό έδαφος!), ενώπιον χρηματιστών, επενδυτών και ομοειδών παρατρεχάμενων (του G. Soros και του G.A.P. συμπεριλαμβανομένων!), με οικοδέσποινα την (επιφανή εκπρόσωπο της ελλαδικής πλουτοκρατίας) Γιάννα Αγγλοπούλου (!), όπου παρά το εμφανές στήσιμο (και γλύψιμο) και τις αβανταδόρικες ερωτήσεις του Clinton, έβαζε το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο μέσα σε γενικό γέλωτα του ακροατηρίου… Αναφερόμαστε κυρίως στην συνεχιζόμενη εφαρμογή της πολιτικής των «ανοιχτών συνόρων» που συνεπάγεται τον, με αμείωτη ένταση, συντελούμενο εποικισμό της χώρας από στίφη μεσανατολικών μουσουλμάνων που, αφού πρώτα κατακλύζουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (που έχουν αφεθεί στην μοίρα τους), διεκπεραιώνονται, με την αρωγή του ελλαδικού κράτους, στην Αθήνα, όπου κατακλύζουν πλατείες, πάρκα και στάδια, μετατρέποντάς τα σε υπαίθρια αφοδευτήρια και ουρητήρια – πραγματικές υγειονομικές βόμβες! Οι δε χειρισμοί της κυβέρνησης περιορίζονται στην προσπάθεια διασποράς των τριτοκοσμικών εποίκων προκειμένου το πρόβλημα να φαντάζει όσο το δυνατόν μικρότερο (κατά τόπους) ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες να διαταραχθεί ο βαθύς ύπνος της, ούτως ή άλλως ναρκωμένης, κοινής γνώμης των ραγιάδων…
Ωστόσο, με μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε στην ηλεκτρονική έκδοση της (συστημικής) φυλλάδας «Πρώτο Θέμα» (της 3/20/2015) μία παραδόξως ρεαλιστική ανταπόκριση-κόλαφο (που υπογράφει μία Ρομίνα Ξύδα, με τίτλο: «24 ώρες με τους πρόσφυγες στην πλατεία Βικτωρίας – Εικόνες τριτοκοσμικές και μια κυβέρνηση αμήχανη»), όπου με γλαφυρό τρόπο περιγράφεται η οικτρή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο κέντρο των Αθηνών. Αναδημοσιεύουμε ακολούθως το κείμενο, αυτούσιο, μαζί με κάποια επίσης αξιοπρόσεκτα σχόλια αναγνωστών, στην προέκταση του άρθρου.
ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΙ ΠΡΟΜΑΧΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
Ο Μακεδονικός Αγώνας, αποτιμώμενος στην εποχή μας μετά από πολλά χρόνια λήθης εκ μέρους του ανθελληνικού κράτους, υπήρξε το μεγαλύτερο έπος του ελληνισμού μετά τον Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Αυτός ο Αγώνας ωστόσο υποτιμήθηκε, παρασιωπήθηκε και παραποιήθηκε όσο ουδείς άλλος επί τόσο πολύ χρόνο από το επίσημο κράτος και την πρωτεύουσά του – το κέντρο όλων των αποφάσεων. Μόνον ο Ίων Δραγούμης με τα βιβλία του, η Πηνελόπη Δέλτα με «Τα μυστικά του Βάλτου», ο Γεώργιος Μόδης με τις «Μακεδονικές Ιστορίες» του και η Ναταλία Μελά με τα γράμματα του Παύλου κράτησαν άσβεστη την φλόγα της μνήμης.
Στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι γηγενείς Μακεδόνες ήρωες και μάρτυρες του Αγώνος βυθίστηκαν στην λησμονιά – και μετά έναν αιώνα αφέθηκαν άγνωστοι έως τις μέρες μας.
Έτσι η ανθρωπογεωγραφία του Αγώνος παραμένει ανολοκλήρωτη. Επίσης εμπεδώνεται η ψευδής εντύπωση ότι ο Μακεδονικός Αγώνας υπήρξε υπόθεση σχετικά ολίγων, που οι περισσότεροί τους μάλιστα ανήλθαν στην Μακεδονία από την λοιπή Ελλάδα και αγωνίσθηκαν για την Μακεδονία, σχεδόν ερήμην των Μακεδόνων!
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]Τὸ θεῖον, ἡ χριστιανική του συσκότιση καὶ ἡ Ἱστορία – … παλαιὰ καὶ τρέχουσα
Η χριστιανική μυθολογία, ξεκινώντας από την Παλαιά Διαθήκη και φθάνοντας ώς τους βίους αγίων, αναφέρεται συχνότατα σε διάφορα «θαύματα» τα οποία, για όποιον παρατηρεί τους χριστιανούς για καιρό, γίνεται αντιληπτό ότι παρατίθενται περίπου προπαγανδιστικώς – ήτοι, όχι για να εμβαθύνει ο πιστός στην φύση της θειότητος αλλά για να πεισθεί “εκ του εντυπωσιακού αποτελέσματος” ότι αυτή είναι «η οδός της αληθείας και της σωτηρίας» και να προσδεθεί δουλικώς στα απόκοσμα υπερφυσικά φόβητρα (που μάλλον με προλήψεις παρά με το Πνεύμα συγγενεύουν) και στον πλαισιούντα εκκλησιαστικό μηχανισμό, δίκην προβάτων, τα οποία και χρησιμεύουν ως συμπεριφορικά πρότυπα της “κατηχήσεως”, άλλωστε. Η περί θαυμάτων παραφιλολογία, που από μόνη της αναδεικνύει την ιδιάζουσα ανασφάλεια των χριστιανών, οι οποίοι βασίζουν την περί Θεού αντίληψή τους σε διάφορες ιστορίες που χρησιμοποιούνται ως τάχα αποδείξεις και όχι στο πνευματικό αισθητήριο, αναδεικνύει ουσιαστικώς την εγγενή στην εμπέδωση του χριστιανισμού ατροφία αυτού του αισθητηρίου. Είναι άλλωστε γνωστό ιστορικώς, ότι κατά τους πρώτους αιώνες επιβολής του Χριστιανισμού στα ευρωπαϊκά έθνη το χριστιανικό ιερατείο επεδόθη σε μανιώδη αγώνα καταπολεμήσεως όλων των στοιχείων και οδών καλλιεργείας αυτού του αισθητηρίου: Θυμηθείτε και το αποδιδόμενο στον Ιησού, “ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός”, άρα κάθε εκ τῶν ἔνδον πρὸς το θεῖον (αυθεντική) ὁδὸς εἶναι απαράδεκτη, αφού τὸ “θεῖον” είναι εξωτερικώς δεδομένο (αποκεκαλυμμένο/αποδεδειγμένο), η “σωτηρία” έχει προσφερθεί, η αλήθεια είναι αποκεκαλυμμένη διά των αποστόλων και γραμμένη στην βίβλο, ολόκληρη – … επαναπαυθείτε λοιπόν, μόνο πολεμήστε τον “κόσμο” που την αμφισβητεί και δοκιμάζει, ώστε να “σωθείτε” – δηλαδή να κερδίσετε τον παράδεισο…
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
To αφροασιατικό πληθυσμιακό τσουνάμι, συνεχίζει να κατακλύζει τις ευρωπαϊκές πατρίδες!
Ενώ η ελληνική κοινή γνώμη διατελεί, εν μέσω προεκλογικού κλίματος, σε κατάσταση βαθιάς υπνώσεως και πλήρους αποπροσανατολισμού, το αστείρευτο αφροασιατικό πληθυσμιακό τσουνάμι, το διά της Τουρκίας διοχετευόμενο στην Ευρώπη, συνεχίζει να κατακλύζει τις ευρωπαϊκές πατρίδες. Αλλεπάλληλα κύματα λαθρομεταναστών δεν έχουν παύσει να εισβάλλουν στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Πολλά επιπλέον εκατομμύρια ασιατών μουσουλμάνων συνωστίζονται όχι μόνο στα τουρκικά παράλια (απέναντι από τα ελληνικά νησιά) αλλά και στα πλησίον των χερσαίων συνόρων τουρκικά αστικά κέντρα, στην Κωνσταντινούπολη και την Αδριανούπολη και προετοιμάζονται να εισέλθουν από μέρα σε μέρα στην δυτική Θράκη, διασχίζοντας τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο.
Τμήματα από τα προηγηθέντα κύματα λαθροεποίκων, που πρόλαβαν κατά την διάρκεια των θερινών μηνών να προωθηθούν, μέσω Σκοπίων, Σερβίας και Ουγγαρίας, στην Αυστρία και από εκεί στην Γερμανία και άλλες βόρειοευρωπαϊκές χώρες (χώρες με μακρά παράδοση στην άσκηση της αυτοκτονικής πολιτικής της άκριτης απορροφήσεως τριτοκοσμικών, οι οποίες δίνουν αφειδώς στους τριτοκοσμικούς μετανάστες προκλητικού ύψους επιδόματα και κοινωνικές παροχές!) υποδέχονται τους τριτικοσμικούς, συμβάλλοντας τοιουτοτρόπως έτι περαιτέρω στον αποευρωπαϊσμό και εξισλαμισμό των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Ευτυχώς, τις τελευταίες μέρες φάνηκε ότι υπάρχει και μία αντίρροπη ελπιδοφόρα στάση όπως εκφράστηκε από ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες που δεν έχουν χάσει ολότελα την επαφή με την πραγματικότητα, που εκδηλώνουν σε στοιχειώδη έστω βαθμό το φυσικό συλλογικό ένστικτο αυτοσυντηρήσεως και προστασίας που θα περίμενε κανείς να έχει κάθε κοινωνία και κάθε έθνος.[ …][ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ὡρισμένες διαπιστώσεις ἐν ὄψει τῆς ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους
Ἡ παρακμιακὴ ἐποχή μας, ἐποχὴ ἀποπροσανατολισμοῦ καὶ ριζικῆς διαστρεβλώσεως τῶν νοημάτων (ἢ καὶ πλήρους ἀπουσίας νοήματος), ἐποχὴ βαθειᾶς καὶ γενικευμένης ψυχοσωματικῆς ἀλλοτριώσεως τῶν ἀνθρώπων, χαρακτηρίζεται – καθόλου τυχαῖα – καὶ ἀπὸ τὸν ἐκτροχιασμὸ τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων.
Χαρακτηρίζεται, ἐπίσης, ἀπὸ τὴν ριζικὴ ἀποκοπὴ τῆς παιδείας ἀπὸ κάθε παραδοσιακὸ στοιχεῖο καὶ κάθε ἐσωτερικὸ συνεκτικὸ δεσμό, καθὼς καὶ ἀπὸ τὴν συνακόλουθη κυριαρχία ἐκπαιδευτικῶν μεθόδων, συστημάτων καὶ πρακτικῶν ἐξόχως ἀφυσίκων, δυσαρμονικῶν καὶ ἀντι-ιεραρχικῶν, ἀπὸ ὅπου ἀπουσιάζει κάθε οὐσιώδης χαρακτὴρ καὶ περιεχόμενο: γι᾿ αὐτὸ καὶ βλέπουμε ὅτι, ὄχι ἁπλῶς συντηροῦνται οἱ ἀτομικὲς καὶ κοινωνικὲς παθογένειες καὶ στρεβλώσεις, ἀλλὰ καὶ πολλαπλασιάζονται καὶ κλιμακώνονται συνεχῶς, σὲ μιὰν ἀδιάπτωτη πορεία ἐκφυλισμοῦ καὶ καταβαραθρώσεως.
Κοντὰ στὶς πολλὲς ἄλλες ἐπαναστατικὲς καί, ἐν ταυτῷ, παραδοσιακὲς μεταρρυθμίσεις, ποὺ πρόλαβε νὰ εἰσαγάγῃ τὸ ἐθνικοσοσιαλιστικὸ καθεστὼς στὴν Γερμανία, ἦσαν καὶ οἱ ἀλλαγὲς στὴν ἐκπαίδευση καί, κυρίως, ἡ ἐμφύτευσις ἑνὸς ὁλότελα νέου ἐκπαιδευτικοῦ πνεύματος, κατὰ τὸ ὁποῖον ὤφειλε ὁ ἐκπαιδευτικὸς νὰ εἶναι ψυχοσωματικὰ ἰσορροπημένος, ἁρμονικὰ ἀνεπτυγμένος στὸ πνεῦμα καὶ στὸ σῶμα, σκληραγωγημένος, ἀνθεκτικὸς καὶ με φυσικὸ τρόπο ἐντεταγμένος στὴν Λαϊκὴ Κοινότητα. Ὅλα τὰ ὡς ἄνω στοιχεῖα διακρίνονται χαρακτηριστικὰ στὸ παρακάτω ἀπόσπασμα, ποὺ μεταφέρει τὶς ἐντυπώσεις ἑνὸς Ἕλληνος διευθυντοῦ τῆς ἀκαδημίας τῆς Θεσσαλονίκης, τοῦ Γεωργίου Ζομπανάκη, ὁ ὁποῖος μεταφέρει κάποια οὐσιώδη ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν εἰς τὴν ἐκπαιδευτικὴ πολιτικὴ τοῦ ἐθνικοσοσιαλιστικοῦ κράτους, παρμένο ἀπὸ τὴν μελέτη του «Οἱ παιδαγωγικὲς ἀκαδημίες στὴν Γερμανία καὶ στὴν Ἑλλάδα», ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1935:[…][ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Ὀρεινὴ πεζοπορία εἰς μνήμην τοῦ σ. Κ. Μπαϊκούση.
Την Κυριακή 30 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στην Αττική ορεινή πεζοπορία στην μνήμη του συναγωνιστού Κώστα Μπαϊκούση. Τρία χρόνια μετά τον θάνατό του αδυνατούμε να θρηνήσουμε πάνω από ενοικιαζόμενα τετραγωνικά μέτρα και καλοπληρωμένα μάρμαρα. Στο μονοπάτι του καθήκοντος το οποίο και εκείνος με τόσην αφοσίωση και συνέπεια μας εδίδαξε, τόσο με την ζωή όσο και με τον θάνατό του, τον τιμούμε εκεί, στον αγέρα των κορυφών της Πατρίδος, υπό την σιωπή και την πειθαρχία της αναβάσεως, λουσμένοι στις πρωινές ακτίνες της ρόδινης αυγής, στοιχισμένοι πίσω από τα σύμβολα των Ελλήνων, συντονισμένοι στα εμβατήριά μας, μαγνητισμένοι από το υπέρχρονο βλέμμα των περασμένων και των γενεών που πέπρωται να ακολουθήσουν και να επιτελέσουν το δικό τους καθήκον, αν βεβαίως οι τωρινές γενιές δεν αστοχήσουν και την τελευταία στιγμή αφυπνισθούν και καταφέρουν ν᾿ αποσοβήσουν τον επαπειλούντα την φυλή μας αφανισμό και αισχρώς παθητική απόπνιξη στις ίδιες μας τις ευρωπαϊκές Πατρίδες, μέσα στην κοχλάζουσα πλημμυρίδα υπερχειλισμένων φαιών ανθρωπομαζών της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής.Συναγωνιστή Κώστα Μπαϊκούση, προχωρούμε εμπρός, υπό το ιερό Λάβαρο του Άρματος, δίπλα στο οποίο πάντα σε νογούμε και σε διακρίνουμε τρία χρόνια τώρα. Αποδίδουμε δε την ύστατη Τιμή στους νεκρούς συναγωνιστές μας, προχωρώντας και προελαύνοντας στα πολυμέτωπα πεδία ενός πυρφόρου και πολυσχιδώς ανοδικού Αγώνος!
«Σεπτεμβριανά» – Ἡ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Την νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955 έλαβαν χώρα στην Κωνσταντινούπολη μία σειρά οργανωμένων δολοφονιών, επιθέσεων, βιασμών, κακοποιήσεων, λεηλασιών και δηώσεων με στόχο την Ελληνική κοινότητα. Το οργανωμένο αυτό σχέδιο εξοντώσεως του Ελληνισμού της Πόλεως χαράχθηκε στην λαϊκή μνήμη ως «Σεπτεμβριανά». Η γνωστή και διαχρονικώς απαράλλακτη τουρκική θηριωδία, πλήρως σχεδιασμένη και οργανωμένη, όπως απέδειξε η ιστορική έρευνα από την τότε κυβέρνηση Μεντερές, κατάφερε να πλήξει καίρια, τόσο οικονομικά όσο και ηθικά, το εναπομείναν ελληνικό στοιχείο, του οποίου ένα σημαντικό τμήμα, βιαίως ξεριζωμένο, στράφηκε προς την ηπειρωτική Ελλάδα.
Ωστόσο, ο Σεπτέμβριος του 1955 υπήρξε απλώς η αποκορύφωση μίας συστηματικής εξοντώσεως η οποία είχε ξεκινήσει ήδη από την επομένη της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης στις 24 Ιουλίου του 1923. Βάσει της συνθήκης, εξαιρέθηκαν από τις συμφωνηθείσες μετακινήσεις πληθυσμών οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως καθώς και κάποιων περιχώρων αυτής, οι οποίοι μαζί με τους κατοίκους της Ίμβρου και της Τενέδου, οι οποίοι επίσης είχαν εξαιρεθεί, θα αντιμετωπίζονταν ευνοϊκά και θα προστατεύονταν ως επισήμως ανεγνωρισμένη μειονότης από το τουρκικό κράτος. Όπως έδειξε η ιστορία, η «ευνοϊκή» αυτή μεταχείριση περιελάμβανε: απελάσεις σημαντικών προσωπικοτήτων, απαγορεύσεις ασκήσεως επαγγελμάτων, κοινωνικούς αποκλεισμούς, κατασχέσεις, ανοχή σε βιαιοπραγίες εναντίων Ελλήνων και πλήθος ακόμη κινήσεων όπως το «βαρλίκι», η υπέρογκη δηλαδή φορολόγηση της ελληνικής περιουσίας. Όλα δηλαδή όσα καταπατούσαν πλήρως την συνθήκη[…][ΣΥΝΕΧΕΙΑ]