Περνούν οι μέρες μετά την αποκάλυψη του νέου σκανδάλου μεγατόνων το οποίο σχετίζεται με τις παρασκηνιακές παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στην δικαστική – που συνιστούν κατάχρηση εξουσίας, ήτοι κακουργηματική πράξη – και ο έκθετος αυτουργός, ο ρυπαρόστομος τύπος που παριστάνει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, με συνεργούς στο κακούργημά του τα διαπλεκόμενα μ.μ.ε. (των νταβατζήδων) και την ένοχη αντιπολίτευση (της οποίας οι αντιφασιστικές εμμονές αποδεικνύονται ισχυρότερες από τον πόθο της για πρόσβαση στην νομή της εξουσίας, αφού προτιμά να αφήσει αναξιοποίητη άλλη μια τεράστια ευκαιρία για να ρίξει την κυβέρνηση όπως διατείνεται ότι επιδιώκει), προσποιείται ότι δεν έχει συμβεί τίποτε… Δεν τολμά καν ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του να διαψεύσει την αυθεντικότητα του σοκαριστικού ηχητικού ντοκουμέντου! Μετά από μια τέτοια συνταρακτική αποκάλυψη, αν επρόκειτο για μια φυσιολογική χώρα στην οποία τα δημόσια πρόσωπα θα ανέμενε κανείς να αισθάνονται κάποια ελάχιστη ντροπή και ευθιξία, ο έκθετος πρωθυπουργός θα έπρεπε όχι απλώς να παραιτηθεί, αλλά να κάνει χαρακίρι! Όμως, σε μια χώρα ακρότατα διεφθαρμένη όπως το σύγχρονο Ελλαδιστάν, η πολιτική πορεύεται σας να μην έχει συμβεί τίποτε!
Δύο συγκλονιστικά γεγονότα συνέβησαν σήμερα. Κυρίαρχο θέμα σε όλα τα Συστημικά μ.μ.ε.: οι πανηγυρισμοί και η ικανοποίηση όλων των σάπιων του πολιτικού φάσματος, τόσο των αστοδημοκρατών, «ανθρωπιστών», (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ κλπ), όσο και του βρωμερού συναφιού των αναρχικών, για την «νίκη» του ψευδο-απεργού πείνας Ρωμανού. Κατανοητή βεβαίως η ανακούφιση της κυβερνήσεως που έπραξε το «ανθρωπιστικό» της καθήκον, καθώς δεν θα επιθυμούσε επ΄ ουδενί να καταλήξει το «παιδί» (ο θρασύτατος, μεγαλοαστικής προελεύσεως, αναρχοσυμμορίτης τρομοκράτης) σε προεκλογική περίοδο. Δεν είναι όμως κατανοητή η αποδοχή της προτάσεως από την πλευρά του Ρωμανού. Η συμφωνία λέει ότι θα μπορεί να βγαίνει από την φυλακή, για την παρακολούθηση των μαθημάτων με την προϋπόθεση να φορά ένα ειδικό ηλεκτρονικό βραχιόλι εντοπισμού σε περίπτωση απόπειρας δραπετεύσεως. [..] [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Το φαινόμενο της απαγωγής εργαζομένων σε Ευρωπαϊκά πλοία αλλ᾿ ακόμη και περιηγητών σε θαλαμηγούς κοντά στα χωρικά ύδατα της Σομαλίας δεν είναι κάτι νέο. Αντιθέτως, η πειρατεία αποτελεί προσφιλή τακτική των “Σομαλών ψαράδων”, ενώ το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι η ικανοποίηση των αιτημάτων τους σε λύτρα (όταν ζητούνται λύτρα, αν δηλαδή δεν εκτελέσουν επί τόπου όλο το προσωπικό με σκοπό την ληστεία του εξοπλισμού) από τις – “ανεκτικές στις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες” των τριτοκοσμικών – χώρες της Ευρώπης. Εξαίρεση αποτελεί η “βάρβαρη” Ρωσία, η οποία σε αντίστοιχο περιστατικό το 2010 απέστειλε τις ειδικές δυνάμεις του στρατού, ανακτώντας τον έλεγχο του κατειλημμένου πλοίου, ενώ νέα των συγκεκριμένων “ψαράδων”-πειρατών δεν ξανακούστηκαν. Ενδεικτική του εκ διαμέτρου αντιθέτου τρόπου σκέψεως των Ρώσων εν σχέσει προς τους “υπερευαίσθητους” ευνούχους Ευρωπαίους είναι η χαρακτηριστική δήλωση του τότε Ρώσου υπουργού αμύνης Dimitri Medvedev πώς “πρέπει να κάνουμε ότι ακριβώς έκαναν οι πρόγονοί μας, όταν κι εκείνοι συναντούσαν πειρατές”.
Εάν στους χαλεπούς καιρούς της επαράτου ελλαδικής μεταπολιτεύσεως – μίας ιδιαζούσης περιόδου ολοκληρωτικής κομμουνιστοκρατίας, εντός παραδόξου θερμοκηπιακού πλαισίου παρασιτικής-καπιταλιστικής οικονομίας (!) – δεν είχαμε παρακολουθήσει, κατ’ επανάληψιν, το ίδιο «έργο» σε διάφορες παραλλαγές, θα ήταν δύσκολο να πιστέψουμε ότι θα μπορούσε όντως να συμβαίνει! Γιατί είναι πραγματικά αδιανόητο: Δεδηλωμένος αναρχικός τρομοκράτης (αν και γόνος μεγαλοαστικής οικογενείας…), επιδιώκων την δι’ ενόπλου δράσεως βιαία κατάλυση του πολιτεύματος, υπερήφανος για τα ληστρικά πεπραγμένα του, ουδέποτε δ᾿ επιδείξας την παραμικρά μεταμέλεια μετά την σύλληψη και φυλάκισή του, αλλ’ επιμόνως υβρίζων και χλευάζων, την αστυνομία, τα δικαστήρια, το κράτος εν γένει κ.λπ., απαιτεί εν τούτοις να λαμβάνει άδειες από το κράτος (το οποίο ἔτσι επικαλείται, ενώ υποτίθεται πως το πολεμά και απαρνείται, ως “αντεξουσιαστής”), για να παρακολουθεί τα μαθήματα σε κάποιο ΤΕΙ στο οποίο εισήλθε, προφανώς αποβλέπων σε ευνοϊκές συνθήκες για απόδραση (την οποία περίπου έχει προαναγγείλει…) με την πρώτη ευκαιρία, κατά τα παραδείγματα άλλων μεγάλων εγκλείστων “αντεξουσιαστών”. Και προκειμένου να εκβιάσει για τον σκοπό αυτόν το αστικό κράτος, κάνει «απεργία πείνας» επί 23 μέρες, όπως δηλώνει, αν και η ασιτία, όλως παραδόξως, ουδόλως φαίνεται να τον καταβάλλει, καθώς π.χ. εμφανίζεται να στέκεται όρθιος με υψωμένη γροθιά και με ανεξήγητη (για “καταβεβλημένο και ετοιμοθάνατο απεργό πείνας”) ενεργητικότητα μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς… Αστειότητες. […] [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Έχουμε επανειλημμένως αναφερθεί στον τεράστιο κίνδυνο που διατρέχει η Ευρώπη από την ραγδαία διείσδυση του Ισλαμισμού, τόσο ως μετακίνηση πληθυσμιακών ανθρωπομαζών μεσανατολιτών που, χρόνο με το χρόνο, εγκαθίστανται στις ευρωπαϊκές πατρίδες με το status του «πρόσφυγα», αλλοιώνοντας δραματικά την δημογραφική σύνθεση των ευρωπαϊκών εθνών, όσο και λόγω της αμεσότατης απειλής της τρομοκρατικής δράσεως ανυπολόγιστου αριθμού ισλαμιστών εξτρεμιστών οι οποίοι στρατολογούνται από διάφορους ιμάμηδες στα μουσουλμανικά γκέτο των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, σπεύδουν για εκπαίδευση πραγματικών συνθηκών στα κολαστήρια του Ιράκ και της Συρίας, όπως έχει μετατρέψει τις χώρες αυτές η άφρων πολιτική των Η.Π.Α. που έδωσε χώρο για την εκκόλαψη της απεχθέστερης αιμοδιψούς εκδοχής του ισλαμισμού, για να επιστρέψουν κατόπιν εκπαιδευμένοι – και έχοντας εν τω μεταξύ προβεί στις απαραίτητες ωμότητες (σφαγές, αποκεφαλισμούς, κλπ) ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι αρκούντως αποφασισμένοι και “ψημένοι” – στις ευρωπαϊκές βάσεις τους, παραμένοντας οργανωμένοι σε εν υπνώσει πυρήνες εφεδρείας για να δράσουν την στιγμή που θα τους ζητηθεί, ήτοι, αναμένοντας το σύνθημα για να προβούν σε τρομοκρατικές ενέργειες στους κόλπους των ευρωπαϊκών κρατών μόλις δεχτούν τις προς τούτο εντολές. Αν όλα αυτά σας φαίνονται κάπως τραβηγμένα, δεν έχετε παρά να πληροφορηθείτε ότι υπάρχουν ήδη συγκεκριμένες αναφορές
Μέσα στην πλημμυρίδα της επικαιρότητος είναι κάποια περιστατικά που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν δευτερεύοντα ή επουσιώδη, τα οποία ωστόσο αποκαλύπτουν μεγάλες αλήθειες για την κατάντια της παρηκμασμένης και διεστραμμένης νεοελληνικής κοινωνίας. Ποιο είναι το περιστατικό; Αλητήριοι αριστεριστές φοιτητές ανακαλύπτουν ότι ο αντιπρύτανης του Α.Π.Θ. Γιάννης Τζιφόπουλος, σε ανύποπτο χρόνο και συγκεκριμένα κατά την διάρκεια μιας παλαιάς συνέντευξής του σε τηλεοπτικό κανάλι τοπικής εμβέλειας (Δίον tv) είχε διατυπώσει κάποιες κάπως ασυνήθιστες απόψεις-φράσεις υπέρ μιας πιο αυστηρής θεσμικής διαχείρισης της διοίκησης των πανεπιστημίων και πάταξης του φαινομένου της ασυδοσίας των αναρχοκομμουνιστικών φοιτητικών νεολαιών που κάνουν ό,τι θέλουν στα πανεπιστήμια…
…δίνουν ειδικά αυτό το διάστημα όσοι προωθούν τον “πολυπολιτισμό, την ισότητα και τα ίσα δικαιώματα”, καθώς τα όσα συμβαίνουν στις Ηνωμένες πολιτείες είναι άκρως ενδεικτικά, όχι μόνον της τρεχούσης καταστάσεως, αλλά κυρίως της φοράς των εξελίξεων. Η αθώωση του αστυνομικού που πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα έναν νεαρό νέγρο κακοποιό, καθώς ο εν λόγῳ κατά την σύλληψή του απεπειράθη να υφαρπάσῃ το όπλο του, έχει εξαγριώσει (κυριολεκτικά!) τους “αφροαμερικανούς” – όπως πολιτικώς ορθά ονομάζονται – οι οποίοι συμπεριφέρονται όπως ακριβώς γνωρίζουν: Σπάνε, καίνε, λεηλατούν, κλέβουν και επιτίθενται σε λευκούς, τιμώντας έτσι επάξια την μνήμη του ομοφύλου τους αλητήριου γκάνγκστερ.
Φέτος για ακόμη μία χρονιά θα ακούσουμε και θα δούμε αφιερώματα και επετειακές εκδηλώσεις αφιερωμένες στα προ 40 ετών διαδραματισθέντα, ὴ μάλλον κυρίως στα εντέχνως προβαλλόμενα ως διαδραματισθέντα, στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973. Η αλήθεια είναι ότι, λόγω και της παρούσης δυσπραγίας του και της βαθμιαίας αποφθοράς της δυναμικής του ολεθρίου και τρισαθλίου κοινοβουλευτικού θιάσου, του οποίου το «Πολυτεχνείο» προπαγανδίζεται ως ο … «ηρωικός προάγγελος», η ένταση της προπαγάνδας θα είναι μειωμένη εν σχέσει προς παλαιότερα χρόνια, ενώ αδιάφορη θα είναι πιθανότατα και η στάση της πλειονότητος των πολιτών.
«The 6-million-gas-chambers myth is an arithmetic and technical nonsense. As a matter of fact the howling, snivelling, Shoah business, 50 years after the war, is disgusting, debasing: it is a disgraceful shame.»
Εύχομαι η ειλικρίνειά σας να είναι ανταξία του πολύ μεγάλου ταλέντου σας. Σας είδα στην τηλεόραση στην Γαλλία. Δηλώσατε πως θα διασπείρετε προπαγάνδα για το Shoa (ολοκαύτωμα) στα γερμανικά σχολεία. Αναφέρατε πως οι αποδέκτες θα πεισθούν πλήρως εις ό,τι αφορά στην πραγματικότητα του Shoa (6.000.000 νεκροί στους θαλάμους αερίων). Θεωρώ καθήκον μου ως Εβραίος, και κατόπιν 20 ετών ερεύνης του ιστορικού προβλήματος του «ολοκαυτώματος», να επιστήσω την προσοχή σας στα γεγονότα.
Τα γεγονότα είναι εξαιρετικώς άκαμπτα και, καθώς κανείς δεν μπορεί να τα μεταβάλει με λόγια, οι ομόφυλοί μας έχουν εξωθηθεί να οδηγήσουν γλοιώδεις πολιτικούς στο να εφαρμόσουν σταλινο-οργουελιανούς νόμους, που απαγορεύουν οποιανδήποτε κριτικὴ αναφορά στο δόγμα των “έξι εκατομυρρίων νεκρών στους θαλάμους αερίων”, το οποίον δόγμα έτσι οριστικώς μεταπίπτει σε ανακυκλουμένη θρησκευτική λατρεία αυτής της αλχημείας αριθμών.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Η δουλεία κατά τον Αριστοτέλη ενυπάρχει φύσει. Ξεκινώντας από την Πλατωνική έννοια του φύσει δούλου, κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο δέον να διακριθεί σαφώς και διαχωρισθεί το άρχον του αρχομένου. Στον Κόσμο, συνεχόμενο διά της αρμονικής τάξεως και, συναφώς, κάποιας εγγενούς οντικής ιεραρχίας, είναι το φυσικόν, «πέφυκεν», το ανώτερον να άρχει του υποδεεστέρου του· το οποίον πρέπει να υπακούει στις επιταγές του υπερτέρου του όντος, προς επιτέλεσιν του έργου το οποίο η φύση προέβλεψε και για τους δύο, συμφώνως προς την Κοσμικήν Τάξιν. Ο νόμος αυτός διέπει και την σχέση κυρίου και δούλου στην αρχαιοελληνική κοινωνία. Η τάξις αυτή επιτρέπει την επίτευξη της ιδίας φύσεως και στα δύο μέρη, εφ᾿ όσον και καθ᾿ όσον η σχέσις των αντανακλά την αρχική τους φύσι. Είναι δε εντελώς εσφαλμένη η διαδεδομένη, κυρίως μετά τους χριστιανικούς χρόνους, διαστρέβλωσις ότι οι δούλοι στην αρχαία Ελλάδα αντεμετωπίζοντο ως «αντικείμενα» και δεν ετύγχανον κανενός σεβασμού: απεναντίας. Τούτο μάλλον απετέλει ίδιον των βαρβάρων δουλοκτητών. Εκεί, όμως, δεν δύναται καθόλου να γίνει λόγος περί κοσμικής τάξεως αλλά περί περιστασιακής και στρεβλής σχέσεως δυνάμεως. Αυτό συμβαίνει, μάλιστα, στον ύψιστο βαθμό ακριβώς στην εποχή μας, όπου οι ευγενέστεροι υποδουλώνονται ολικώς στους αυθάδεις υπανθρωπίνους μεγιστάνας του χρήματος και των λοιπών στρεβλών κριτηρίων δυνάμεως της σκοτεινής μας εποχής.
Ο κίνδυνος επιταχύνσεως του εκφυλισμού των Ευρωπαϊκών λαών και κατ’ επέκταση αυτού η υπογεννητικότητα, η φυλετική επιμειξία και η πλήρης πολιτισμική αλλοτρίωση δεν βρίσκεται πλέον προ αλλά εντός των πυλών. Η διαστροφή της επιβαλλομένης μείξεως με αλλόφυλες πλημμυρίδες, κυρίως στις «προηγμένες» χώρες του Βορρά, καθώς και η υποταγή στην επιθετική πολιτική των σκοταδιστικών Σουνιτικών Ισλαμικών κέντρων σε ολόκληρη την Ευρώπη, αποτελούν ακραία σημάδια όχι απλής αδυναμίας λόγω γηράνσεως αλλά συντονισμένης εκφυλιστικής αφανίσεως του Λευκού Ανθρώπου και του Πολιτισμού αυτού, σχεδόν αυτοχειριασμού. Ανάμεσα στις ποικίλες μορφές αντιδράσεως σε αυτόν τον ανηλεή πόλεμο ένδοθεν διαλύσεως έχει εμφανισθεί εντόνως το τελευταίο διάστημα το ρεύμα των λεγομένων «ταυτοτικών κινήσεων» το οποίο, ξεκινώντας από την Γαλλία, έχει κατορθώσει να επεκταθεί σε αρκετές χώρες της Ευρώπης.
Τις ρίζες αυτών των κινήσεων στην μεταπολεμική Ευρώπη θα πρέπει να τις αναζητήσουμε κυρίως σε δύο προσωπικότητες οι οποίες επηρέασαν, έπλασαν και διαμορφώνουν ακόμη τον λεγόμενο χώρο της νέας δεξιάς στην Γαλλία. Μία δεξιά η οποία βέβαια ουδεμία σχέση έχει με την εγχώρια αντίστοιχη κατ’ όνομα και μόνον «δεξιά». Πρόκειται για τον Alain de Benoist και τον Guillaume Faye. Κύριοι θεωρητικοί της ομάδος GRECE (Groupement de recherché et d’ etudes pour la civilisation Europeenne) και της Nouvelle Droite, εξέδωσαν ή συμμετείχαν σε πληθώρα περιοδικών, βιβλίων, συνεδρίων και κινήσεων κατά βάση θεωρητικών για την διαμόρφωση της σκέψεως και εν συνεχεία της πολιτικής προς μία Ευρώπη των Εθνών. Και ο μεν πρώτος παραμένει ακόμη στα ίδια επίπεδα αποστασιοποιήσεως από τον ακτιβισμό, ενῷ ο G. Faye αποτελεί ένα νέο κέντρο πολιτικού ακτιβισμού. Ειδικώς με το βιβλίο του «Αρχαιοφουτουρισμός», όπου αναζητά τον συγκερασμό της αρχαιότητος με τον σύγχρονο κόσμο, πέτυχε να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει προς τον ακτιβισμό αρκετές ομάδες.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Περνούν οι μέρες μετά την αποκάλυψη του νέου σκανδάλου μεγατόνων το οποίο σχετίζεται με τις παρασκηνιακές παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στην δικαστική – που συνιστούν κατάχρηση εξουσίας, ήτοι κακουργηματική πράξη – και ο έκθετος αυτουργός, ο ρυπαρόστομος τύπος που παριστάνει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, με συνεργούς στο κακούργημά του τα διαπλεκόμενα μ.μ.ε. (των νταβατζήδων) και την ένοχη αντιπολίτευση (της οποίας οι αντιφασιστικές εμμονές αποδεικνύονται ισχυρότερες από τον πόθο της για πρόσβαση στην νομή της εξουσίας, αφού προτιμά να αφήσει αναξιοποίητη άλλη μια τεράστια ευκαιρία για να ρίξει την κυβέρνηση όπως διατείνεται ότι επιδιώκει), προσποιείται ότι δεν έχει συμβεί τίποτε… Δεν τολμά καν ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του να διαψεύσει την αυθεντικότητα του σοκαριστικού ηχητικού ντοκουμέντου! Μετά από μια τέτοια συνταρακτική αποκάλυψη, αν επρόκειτο για μια φυσιολογική χώρα στην οποία τα δημόσια πρόσωπα θα ανέμενε κανείς να αισθάνονται κάποια ελάχιστη ντροπή και ευθιξία, ο έκθετος πρωθυπουργός θα έπρεπε όχι απλώς να παραιτηθεί, αλλά να κάνει χαρακίρι! Όμως, σε μια χώρα ακρότατα διεφθαρμένη όπως το σύγχρονο Ελλαδιστάν, η πολιτική πορεύεται σας να μην έχει συμβεί τίποτε!
